 |
|
|
| A man is happiest when there is a balance between his needs and his possessions - Trevanian, Shibumi |
|
|
| 09-01-2011 |
 Op zoek naar de Heer |
voor Christ, the musical.
Zal ik het kort houden? Het is zondag, een bijzonder mooie zondag mag ik wel zeggen, en je zal andere dingen aan je hoofd hebben. Dat vandaag de enige dag van de week is dat je de kinderen ziet. Fijn naar de dierentuin of een film, met een McDonaldsje toe. Het verdeelde ouderschap is zwaar. Vertel mij niets. Want het interesseert me niet.
Er was voor vannacht een bijzonder verschijnsel aan het uitspansel beloofd, ik weet niet of je het hebt meegekregen. Het doet zich maar eens in de 73 jaar voor en aangezien ik de volgende keer waarschijnlijk niet zal meemaken, ik hou een slag om de arm, heb ik de wekker gezet. Om kwart voor vier knetterde het ding: het is een goedkoop Kijkshopgevalletje dat niet goed staat afgesteld. Dat is ook niet nodig, nee, niet wenselijk. In de sporadische gevallen dat ik hem moet zetten, wens ik s morgens geen muziek aan mijn hoofd. Een zingende buurman op donderdagochtend is al meer dan ik kan verdragen. Dik ingepakt ben ik naar buiten gegaan. Wat dacht je wat: het was zwaar bewolkt, toen nog wel.
En dan gaat het Journaal ons vanavond weer pesten. Beelden uit Ulan Bator van een menigte, verzameld rond het standbeeld van Damdin Soeche Bator te paard, met opgeheven hoofd van het verschijnsel geniet. Zal ik emigreren? Nuh. Den vaderland getrouwe blijf ik tot in den dood. Niet dat ik echt trouw ben aan het vaderland, maar ik zie op tegen het gesleep met al mijn boeken. Bovendien schijnen de oudedagsvoorzieningen in Mongolië niet je dat te zijn. Houden die Mongolen wel van katten? Daar moet ik ook rekening mee houden. En ik heb een broer en enkele zeer goede vrienden, ik zal ze missen. Het zijn er niet veel, maar kwaliteit prevaleert boven kwantiteit. Goed, ik kijk vanavond wel naar de beelden.
Henk Hagoort, hoofd van de raad van bestuur van de Nederlandse Publieke Omroep, gooit steeds weer knuppels in het hoenderhok. Arme, arme kippen. Het laatste plan is om de kijkers de kwaliteit van programmas te laten evalueren. Het zal je vreemd in de oren klinken, maar daar heb ik geen moeite mee. Ik mag toch veronderstellen dat Wie van de Drie-kijkers niet naar Zomer- of Wintergasten kijken en daar een mening over ventileren. Echt nodig lijkt het me echter niet. Voor de kwaliteit zijn mensen ingehuurd, toch? Onze taak is kijken.
Maar Henk hanteert soms ook de slopershamer. Daardoor moeten we tegenwoordig van het ene net naar het andere net om programmas van onze favoriete omroep te zien. Onzin. Laat Henk er eens voor zorgen dat programmas die duidelijk bij de commerciëlen thuishoren van de publieke zenders verdwijnen. Zodat de TROS ophoudt met de lokale omroep Volendam te spelen. Wat las ik afgelopen week toch in de Gids? O ja: De Drie Js op weg naar het Songfestival. Waaruit ik begrijp dat die Volendammers de Nederlandse inbreng bij het volgende tenenkrommende spektakel zullen zijn. Ze doen maar. Het is en blijft echter pure Volendam promotie: weg ermee.
En dan nog iets: Op zoek naar... Naar wie is er allemaal al gezocht? Uit mijn hoofd: Evita, Jozef, Mary Poppins en nu Zorro. Wie die Jozef zou moeten zijn is mij onduidelijk: de rol in een kerststal? Dat programma is natuurlijk een pure Idolskloon, ook een format dat tot de bodem toe wordt uitgekauwd. Geef die zooi aan de commerciëlen. En ook: accepteert de mediapoltitie zo maar dat met publiek geld de theaters van Joop van den Ende worden gevuld?
Als onze bijdrage aan de inmenging in Afghanistan eindelijk is afgelopen, zouden we wellicht, om de machine geolied te houden, kunnen proberen Papoea Nieuw Guinea te heroveren. Die ouwe VOC-mentaliteit, weet je wel.
Wielerhoekje. Dit weekend is het weekend van de nationale kampioenschappen veldrijden. Inmiddels is Zdeněk tybar gisteren Tsjechisch kampioen geworden. Verbazingwekkend, niet? Wat echt verbaast is dat den Bels, Sporza, vanmiddag niet het Belgisch kampioenschap uitzendt. Nederland wel het Nederlands kampioenschap, de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Maar een tijdstip is niet te vinden op Teletekst. Het zal worden uitgezonden in een dweilpauze van het schaatsen. Daar ga ik niet op zitten wachten. Ik zie de samenvatting wel. Overigens: Lars Boom zal weer kampioen worden. Denk ik. Hoewel ik het ook ten zeerste gun aan Gerben de Knegt.
|
|
|
|
|
| 08-01-2011 |
| Wat is jouw paradijs? |
Waar onderstreep, kan je klikken. Maar dat wist je natuurlijk al. Enne: reageren? Graag.
En Adriaan sprak: er zij licht. Ja Wausje, schat van me, dat kan ik ook. Kwestie van op een knopje drukken, of aan een koordje trekken, zoals anderen zeggen.
Dat vond ik nou mooi, het is alweer voorbij: Wat is jouw paradijs? Miniatuurtjes van ongeveer één minuut, die gemaakt zijn door het kunstenaarsduo Martin en Inge Riebeek. Zij vroegen aan mensen in Suriname, Turkije, de Verenigde Staten, China, Kenia, Nederland, Brazilië en Egypte om in een paar zinnen hun paradijs te omschrijven. De stukjes zijn enkele malen per dag op Nederland 2 bij de NTR te zien geweest. Mooi, ontroerend, echt. Uitzending gemist? Een deel van de filmpjes is aangekocht door Kunsthal KAdE in Amersfoort.
Wat mijn paradijs is? Ik ben gezegend met smaak, ik hou van mooie dingen. Lees regelmatig mijn weblog en je distilleert het er wel uit. Er hapert niet zo veel aan mijn paradijs. Het is niet perfect, er kunnen wat dingen beter, er wordt wat apparatuur node gemist (geen enkele reactie op mijn oproep ontvangen), ik kan zeer zwaarmoedig zijn (maar dat hou ik buiten mijn blog), doch meestentijds ben ik een tevreden mensch. En zoals je weet: tevredenheid is het kleine broertje van geluk. Tevreden zijn is een toestand, gelukkig zijn een flits.
Gisteravond was het vijfde deel van de verfilming van de Millennium Trilogie. Dat klinkt raar, ik weet het, maar het Trio Cor Witjes (Pierre van Duijl, het trio wordt niet vermeld op zijn Wiki) bestond ook uit vier man. Er waren nog twee films die ik wilde zien. Millennium overlapte het tweede deel van Kill Bill 2 van Quentin Tarentino, met de onweerstaanbare Uma Thurman, en het eerste deel van Volver van Pedro Almodóvar, met de onweerstaanbare Penélope Cruz. Natuurlijk zijn er vele mogelijkheden tegenwoordig. Je kan het één opnemen, terwijl je het ander kijkt, er zal wel een app voor een iPad zijn, maar ik wil de ouderwetse teleurstelling. Ik ben nog niet besmet met het virus: ik wil alles en wel nu.
In het eerste deel van Kill Bill 2 wordt een gezelschap, dat in een verlaten kerkje oefent voor een trouwerij, neergemaaid, met een vette knipoog naar spaghettiwesterns. Als geweld volkomen over the top is, kan ik er wel tegen. Kijkend naar de mooie bruid, Uma Thurman, dacht ik: always look at the brides side of life. Maar ik ben wel vaker op flauwiteiten te betrappen.
De Millennium Triologie, Kill Bill 1 & 2, Volver: ik heb ze allemaal al een keer gezien. Nogmaals naar een film kijken, boeken herlezen: ik ben als een peuter, die steeds weer hetzelfde verhaaltje wil horen, alleen is mijn assortiment uitgebreider. Maar goed, praktisch: straks eerst mijn band plakken. Hoe dat zo is gekomen, volgt hierna. Gelukkig is het mijn voorband. Voorwiel loswurmen, binnenband eruit, dan kan ik hem staande aan de gootsteen op gaatjes controleren. Het gemak dient de mens.
Veel van wat ik op mijn blog schrijf is van elk belang gespeend. Zoals. Donderdagmiddag bij Eduard langsgeweest. Eduard is een oud-wiskundeleraar, die heeft ontdekt dat zijn hart toch in de tweedehandsboekhandel ligt. Voor zeven euri boeken gevonden. Geef maar zes, zei hij: we kennen elkaar al jaren. Thomas Rosemboom - Hoog aan de wind (2006), Rupert Thomson - Lucht & Vuur (Air and Fire, 1993) en driemaal John Grisham: De Regenmaker (The Rainmaker, 1995), In het Geding (The Runaway Jury, 1996) en The Partner (1997).
The Partner vertoont het melkpakkeneuvel. Je weet wel, een pak melk van vele weken oud waarop dan toch staat gedrukt: verse volle melk. Op de voorkant van The Partner staat: The latest bestseller from the worlds most popular author. Er zijn verdorie zestien (!) even more latest werken. En the worlds most popular author? Is dat zo?
Daarna doorgefietst naar de Paleistuin. De laatste keer dat ik er was, zag ik dat de enige Hamamelis, de Toverhazelaar die in het perkje bij de ingang stond, was verdwenen: de tuin wordt constant gerenoveerd. In stilte heb ik toen gevloekt. Maar, een wijze les: niet huilen voor je wordt geslagen. Er bleken er nu twee te staan in het tweede perkje en even verderop ontwaarde ik er zelfs drie. Zo droegen nog maar weinig bloem, de vorst was dan ook vroeg dit seizoen. Op weg naar de uitgang kreeg ik een lekke band. Ongemerkt was ik door wat zooi gefietst: een kwajongensstreek van de prinsjes, denk ik. Een lekke voorband, ook dat nog. Toch maar voorzichtig fietsen, driehonderd meter, totdat de binnenband eruit kwam zetten. Enfin, het was een goede lichaamsbeweging, dat kon ik gebruiken.
Eén van de vaste presentatoren van EénVandaag is al een tijdje Bas van Werven. Weet je wie ik bedoel? Vind je ook niet dat hij in zijn manier van doen, van praten, veel weg heeft van de Dikke Deur-van-de-strips Han Peekel?
Laten wij deze bijeenkomst met gezang besluiten. Op de melodie van Roadrunner, The Pretty Things: Im a zeepzieder, honey. Allemaal!
Und: Schifflein fahren, Teelein trinken, fahren wir nach dem Überzaum... So fahren die Schifflein vorbei, so fahren die Schifflein vorbei. (Nee, ik ben niet dronken of anderszins.) Prettig weekend.
|
|
|
|
|
| 07-01-2011 |
| Ga toch met je Lego spelen |
Met de kennis van nu, had ik kleuter- en lagere school kunnen overslaan.
Als je echt wilt, dan kom je er wel. Ken je die uitdrukking? Het zou de eerste regel van het Amerikaanse volkslied kunnen zijn. The land of the free and the home of the brave. Van krantenjongen tot miljonair: yes you can! Maar je moet er wel iets voor doen. In 2009 leefden 47,8 miljoen Amerikanen in armoede. Begin 2011 zijn het er ongetwijfeld meer. Dat is bijna 16% van de bevolking. Eén op de zes Amerikanen kan amper rondkomen, onder andere door de hogere kosten van medische zorg. En die stroom rijst al meer en meer. Als je echt wilt, dan kom je er wel: watjes zijn het dus, lanterfanters. Met een ruggegraat van bubblegum...
Ben ik democraat in hart & nieren? Ik vrees van niet. Zelfs geen democraat sec. Oké, in kleine kring wel, maar zodra er mij onbekenden in het spel zijn geef ik niet thuis. Het antwoord op de vraag of ik me strikt aan onze wetgeving hou, ligt dus voor de hand: nee, tenzij. De heer Bontebal is niet op zijn achterhoofd gevallen en heeft een denkproces van ruim vijftig jaar op zijn cv - laat ik niet zeggen bijna zestig jaar, want het analytisch denken komt later pas op gang. Beter nog: de heer Bontebal heeft een denkproces van ruim veertig jaar op zijn cv. Ik denk zelf wel na of ik een bepaalde wet zinvol vind of niet. Wat zeg je, buurvrouw? Het wordt een chaos als iedereen zo zou denken? Maar ik ben niet iedereen en wat is er mis met chaos?
Onze wetgeving barst uit zijn voegen van de beuzelarijen. Een typisch voorbeeld daarvan is wat de Haagse kneuzen nu weer in de pijplijn hebben. Voor de goede orde: met Haagse kneuzen bedoel ik zij die vertoeven in de enclave in en rond het Binnenhof, niet de gemiddelde inwoner van de stad der steden. Er moet een verbod komen op het dragen van een boerka. Tussen haakjes: het doet totaal niet ter zake hoe ik over de boerka en de draagsters van die dingen denk. En wat jij ervan vindt is ook niet interessant. Nog los van alle andere feiten: er struinen in Nederland tussen de 200 en 300 draagsters van boerkas rond. Dat zou dan iets zijn waar we ons druk over moeten maken en waar wetgeving tegen moet komen. Erger nog: als die wet er komt dienen we hem serieus te nemen. Ammehoela.
Een uitspraak van de Amsterdamse hoofdcommissaris Welten in een programma van Jeroen Pauw heeft opschudding veroorzaakt. Dat heb ik in de Krant gelezen, ik heb het programma niet gezien. Jeroen Pauw is niet iemand waarbij ik meteen weg zap, maar ik zoek hem ook niet op. Welten schijnt gezegd te hebben dat hij niet van plan is vrouwen met een boerka onmiddellijk te arresteren. Hij wil ze erop aanspreken, maar oppakken en opsluiten lijkt hem onverstandig. Meteen is het wakkere deel van Nederland over hem heen gevallen. De PVV en VVD voorop. Uiteraard. Maar zelfs (?) de Krant, de Volkskrant, in een redactioneel commentaar bij penne van Sander van Walsem. Problematisch is het feit dat Welten er vrij precieze normen op nahoudt wat des rechtsstaats is en wat niet. Om het schotsschrift te eindigen met: De vraag is onderhand of hij zelf nog kan bepalen wanneer hij als korpschef vertrekt. Ik heb me al vaker afgevraagd of het niet eens tijd wordt dat ik die Krant opzeg.
Laten we alsjeblieft onze politiemensen opleiden tot zelf- en weldenkende mensen. Het zijn controleurs van de wet, oké, maar laten ze zelf overwegen wat prioriteit heeft en wat niet. Ik heb een ideetje voor Welten: een actie - vies woord. Het soort actie dat we uit het verleden kennen: de stipheidsactie. Geef op een bepaalde dag iedere diender de opdracht elke overtreding die hij of zij ziet aan te pakken. Een fietser die zijn hand niet uitsteekt bij het afslaan? Aanhouden en beboeten. Een voetganger die in een stille straat door rood loopt? Aanhouden en beboeten. Wat nou parkeerpolitie: iedere agent dient een foutparkeerder aan te pakken. Zou de politie zoiets slechts een uurtje doen, loopt de hele boel al in de soep. Mark my words.
Wetgeving voorbereiden om tot een boerkaverbod te komen? De basishulp aan illegalen bestraffen? Ga toch met je Lego spelen.
Crowdsurfen, zie gisteren. Reactie op een email die ik kreeg van een wijsneus: Je hebt gelijk. Als heel veel automobilisten gaan crowdsurfen, sta je een etage hoger in de file. En het glas is half leeg.
Tonnen en tonnen chemische troep zijn bij Moerdijk de lucht in gegaan en met het bluswater in de sloten en het grondwater terecht gekomen. Er is geen gevaar voor de volksgezondheid. Alsof we allemaal gekke Henkies en Ingrids zijn.
Onbelangrijke mededeling. Het tv-aanbod in Huize Bontebal. Na twee weken het volledige pakket van Ziggo-digitaal te hebben ontvangen, ben ik nu op het basispakket aangewezen. Zo zijn alle pornozenders verdwenen: moet ik het weer zelf verzinnen. Veel kanalen zullen niet-bekeken blijven. Maar ik heb Arte en TV5 weer terug. Verder zeven (!) Duitstalige zenders, waaronder zelfs een RTL. Nog steeds maar twee BBCs, drie als ik BBC World meetel, maar die had ik allemaal al. Ken je BravaNL? Moet je in de Gids kijken op pagina 5 van het dagelijkse tv-overzicht. Een fijn kanaal om als achtergrond op te zetten, zoals anderen dat doen met MTV of TMF. En ook: 12 regionale omroepen. Dat is wel aardig, maar vooral met Rijnmond en AT5 ben ik wel blij. Nu ik even naar de andere regionale zenders heb gekeken, zie ik pas hoe knullig onze regionaal is: TV West.
Wielerhoekje: Yes! De UCI heeft in al haar wijsheid bepaald dat alle achttien ProTour-ploegen komend seizoen worden toegelaten tot alle ProTour-wedstrijden. Voor Nederland zijn dat de Boerenleenbank én Vacansoleil. Beide ploegen rijden dus de Tour, de Vuelta en de Giro. De eerste ProTour-koers dit jaar is de Tour Down Under, van 16 t/m 21 januari. Zes etappes in de omgeving van Adelaide, Australië.
|
|
|
|
|
| 06-01-2011 |
| Motto |
Geen gewonden, geen persoonlijke bezittingen naar de vaantjes: wat kan een brand dan mooi zijn.
Mijn buurman handelt in tweedehands boeken: ik ben een junk die naast een dealer woont. Op zich is dat geen probleem, ik weet me in te houden. Maar. Op donderdag staat hij op de boekenmarkt op het plein dat Plein heet, pal voor de ingang van de Tweede Kamer. Ook geen probleem, maar hij moet dan vroeg de deur uit, net na zevenen, en dan zingt hij! Het klinkt vaak door tot in mijn bed. Veel donderdagen hebben een moeizaam begin.
Deze ochtend heb ik me er kwink doorheen geslagen. Gisteren heb je kunnen lezen wat de nieuwe slaapplaats van Wausje is. Vanmorgen kwam ze me op bed begroeten. En ik: Zo lief, ben je uit de kast gekomen?
Er worden ons dingen door de neus geboord. Bijvoorbeeld de auto die kan rijden op een mengsel van water en een beetje iets. Wat dat iets is? Dat is het cruciale punt, dat weten we niet. De patenten zijn opgekocht door een grote oliemaatschappij. Een recente vondst is de auto die kan crowdsurfen. Nooit meer in de file en de uitstoot van schadelijke stoffen wordt flink gereduceerd. Wat dacht je? Ook die patenten zijn opgekocht. Het is een raadsel door wie. Hopelijk brengt WikiLeaks te zijner tijd duidelijkheid.
Op verzoek heb ik het motto bovenaan deze pagina terug veranderd. De shibumi of shibui is een vrucht; vraag bij de groenteboer naar de kaki, mijn buurtsuper heeft ze standaard in het assortiment. Heerlijk zijn ze. Maar dat is niet de betekenis van de titel van de roman van Trevanian. Shibui (adjective), or shibumi (noun), or shibusa (noun) are Japanese words which refer to a particular aesthetic of simple, subtle, and unobtrusive beauty. Als je het naadje van de kous wilt weten: vraag het Ralf, hier links bij de links. Die woont in het hol van de shibui.
Je voelt hem al aankomen: lees Trevanian. Van hem staan hier op de plank: The Eiger Sanction (1972), The Loo Sanction (1973), The Main (1976), Shibumi (1979), The Summer of Katya (1983) en Incident at Twenty-Mile (1998). De eerste vijf herlees ik eens in de zoveel tijd, Shibumi en The Summer of Katya het vaakst. Incident at Twenty-Mile vind ik wat minder, maar nog steeds erg goed.
Trevanian said of his fans: The Trevanian Buff is a strange and wonderful creature: an outsider, a natural elitist, not so much a cynic as an idealist mugged by reality, not just one of those who march to a different drummer, but the solo drummer in a parade of one. Die steek ik met genoegen in mijn zak.
Weet je bij wie ik ook meteen weg zap? Een greep: Arie Boomsma, Jort Kelder, Rob Kamphues en Ali B. Maar meestal zet ik de tv dan uit: hoeveel schokkende beelden kan een mens op één avond verdragen?
|
|
|
|
|
| 05-01-2011 |
| If you cannot have the job you love |
Waar ik Wausje vanmorgen aantrof: in een boekenkast. Ze heeft vannacht wat boeken van de plank gegooid en is daar prinsesheerlijk gaan pitten. Alsof ze wil zeggen: misschien geef je me op deze manier net zoveel aandacht als je literatuur. Flauwekul! Gek wijf. Mijn beesten hebben wat aandacht betreft niets te klagen. Dochter Skitty lag op de draaitafel, op het deksel. Dat kán niet een zelfde soort reden hebben. Die draaitafel heb ik al lange tijd niet gebruikt. Ik meende wat ik op nieuwjaarsdag schreef: Wat er ontbreekt in dit huis: een printer, een cd-speler, een versterker. Je hebt vast nog wel een oude in een hoek staan: graag.
De installatie die ik heb is van een broer afkomstig: hij kocht nieuw spul, state of the art. De printer kwam van een vriendin. De drie genoemde apparaten hebben het begeven. Dus kijk even, op zolder, in de schuur. Wellicht heb je wat overtollig materiaal staan; ik zou het op prijs stellen als het deze kant opkomt.
Op de boerderij van boer Knuchel, waar Blösch en haar elf zusters hun thuishaven hebben, zijn ook katten. Natuurlijk zijn er katten. Als er gemolken gaat worden laat de kleine Bössy al bij het eerste geluid van melkbussen haar melk lopen. Vaak alleen druppelsgewijs, maar soms schaamteloos royaal... Maar daar waren alleen de katten blij mee. Die zaten s zomers en s winters een half uur voor melktijd al in de mestgang om bij het eerste gerammel als op commando over de grep heen onder Bössy in positie te springen. De boer daarentegen zag de witte stroom niet graag lang achtereen in de kattenbekjes verdwijnen en hij molk Bössy altijd als eerste. Bössy komt zo.
Uit ervaring kan ik je zeggen dat het tof werken is op een boerderij. Na een paar weken ken je alle koeien, als de boer geen al te grote runderstapel heeft, en zij jou. Het is bij tijd en wijle stevig aanpoten, vroeg beginnen, maar zeer afwisselend. Maar hé, ook op een kantoor kan het fijn zijn. Nietwaar, juffrouw Jannie? If you cannot have the job you love, love the job you have.
Nog twee citaten uit Blösch: Een vreetgrage tante is het, vreetgrager dan alle andere, gretiger dan de vrouw van Widlilismer. De vrouw van Widlilesmer? Ik ken haar niet, Google ook niet en Google maps zegt: de locatie Widlilismer wordt niet herkend. En: Hij houdt haar vast alsof haar kop met koeieogen de Steen van Unspunnen is. Die steen kent Google gelukkig wel. Het opzoeken en vinden was voor mij een o ja-belevenis.
Twee weken later was Bonadea al sinds veertien dagen zijn geliefde. Een citaat uit De Man zonder Eigenschappen van Musil. Bladzijde 39, nog zon 1300 te gaan. Dat is doorbijten voor iemand met een niet echt himmelhoche intelligentie.
Al zeker sinds 1963 ben ik fan van Feyenoord. Nog steeds, hoewel voetbal me geen fluit meer interesseert. Toen, begin mei '63, vertrok de schuit de Grote Beer vanuit Rotterdam volgeladen met fans naar Lissabon voor de wedstrijd tegen Benfica in het kader van de Europacup. Ik was daar niet bij. Dat is maar goed ook: pas later hoorde ik dat er speciaal een aantal hoeren meevoer voor het vertier onderweg. Ik was bijna elf, te jong voor dat soort vertier. Feyenoord verloor overigens met 3-1. Vanaf het eerste moment was ik speciaal fan van Coen Moulijn. Dat is nooit meer overgegaan, het is de beste linksbuiten die ik ooit heb zien spelen. Ook live, jawel. In de tweede helft van de jaren zestig ging ik regelmatig naar wedstrijden, uit maar vooral thuis. Een jochie alleen, dat kon nog in die tijd. Ik zou bij god niet weten wat je tegenwoordig allemaal moet doen voor een kaartje: vroeger kocht je die gewoon vlak voor de wedstrijd aan de kassa.
Coen heeft gisteren zijn laatste transfer gehad. Hij geeft nu de ballen voor aan Faas Wilkes. Op tv hoorde ik iemand blaten: het was de Arjen Robben van zijn tijd. Nou, nou. Robben? Zullen we zeggen: Marc Overmars? Die leek in zijn spel meer op Moulijn. Dan heb ik geen verstand van voetballen, maar zoveel nog wel.
Voor de WikiLeaks liefhebbers: klik hier voor een directe link naar de tot nu toe onthulde berichten vanuit de Amerikaanse ambassade in De Haag. Op dit moment, woensdagochtend, zijn dat er zes, er zullen er meer volgen. Onder andere staat er een kattebelletje over de JSF. Dat nieuwe toestel moet er komen volgens een meerderheid (?) der Politiker. Waarom dan wel? Weet je nog, Srebrenica? De belegering van de moslim-enclave? Overste Snorremans of een der zijnen heeft gesmeekt om luchtsteun. Die werd niet verleend. Als die F16's al niet worden gebruikt in noodgevallen, waar hebben we dan die JSF voor nodig? Of stel ik een domme vraag?
De vader van Lisbeth Salander mishandelde regelmatig haar moeder. Zwaar. Als kleine meid heeft Lisbeth haar vader in de hens gestoken. Benzine, lucifer, whoesh. Thats the spirit!
|
|
|
|
|
| 04-01-2011 |
| Mater familias |
Met Wausje gaat het weer als vanouds, de hemel zij geprezen. Gisteren heeft zij toch nog lange tijd onder de trap doorgebracht, maar in de loop van de avond heb ik haar op schoot weten te lokken. We hebben samen naar Antony Hegarty gekeken. Met ons slechts tweehonderduizend andere mensen, het aantal katten is onbekend. Kijk Wausje: twee ijsbeertjes. Dat heeft geen zin, dat weet ik ook wel. Als je met gestrekte vinger ergens naar wijst, kijkt een kat naar je vinger. O, ik ben geen moment bezorgd geweest. Ze kwam steeds even te voorschijn om te vreten en ze oogt zeer gezond. Het was niet zo dat ze aan het aftakelen was, daar is ze met haar acht jaar nog te jong voor; een kat kan pas op haar tiende als bejaard worden beschouwd en leeft door de bank genomen zon veertien tot zestien jaar. Mijn Sophie is negentien geworden.
Vanmorgen bij het ontwaken vond ik haar bij me op bed. Dag wijfie, dag lief. Gaat het weer? En ze gaf me een kopstoot tegen een hand: Aaien, kreng! Een half uur later zat ze te kotsen in de keuken. Dat betekent haren in de maag en/of te gulzig vreten. Niets om je druk over te maken. Even een doekje er over. Alleen: ik kan weer eens nauwelijks bukken. Een rug van de rommelmarkt. Met de ene hand steunend op het aanrecht, in de andere hand een doek: de handicap brengt handigheid.
Wil je nog een aardigheidje over katten weten? Natuurlijk, anders zou je deze weblog niet lezen. Afhankelijk van de beschikbaarheid van de hoeveelheid voedsel zijn katten solitaire of sociale dieren. Je begrijpt: als er meer voedsel is zullen zij socialer zijn. Hier in Huize Bontebal is het onbeperkt schransen. Maar ook: indien ze de mogelijkheid hebben, zullen vrouwtjes familiegroepen vormen. Hun dochters blijven bij hen en krijgen op hun beurt kittens, zodat een matriarchale groep ontstaat. Zonen verlaten de groep wanneer ze geslachtsrijp worden.
Je mag concluderen dat hier in huis het matriarchaat heerst. Dat zal Antony deugd doen. Het is een, bijna, volkomen vrouwelijke familiegroep. Een moeder (Wausje), een dochter (Skitty), een kleindochter (Kat) en twee achterkleindochters (Hanks en Balzac). Dan is daar nog Kim. Hij is een zoon van Wausje en een broer van Skitty. Sinds hij is gecastreerd heeft hij de macho achter zich gelaten. Het is een Einzelgänger die zich uitstekend redt tussen al dat vrouwvolk. Nog een overeenkomst met onze kraanprins? Die is immer opgegroeid met Juliana, haar vier dochters en een zachtaardige vader.
De Amsterdamse politie blijkt grote problemen te hebben met het kraken van de computer van de pedoboerenlul Robert M. De schoft heeft een zeer geavanceerd encryptieprogramma op zijn machine staan. Dat schreeuwt om superhackers als Lisbeth Salander en de haren: de Millennium-trilogie van Stieg Larsson gaat immers over seksueel misbruik, waarvan ook Lisbeth slachtoffer is. Enkele maanden na den Bels is nu de KRO begonnen met het uitzenden van de trilogie: drie films, opgedeeld in zes delen, uitgezonden op zes aansluitende avonden: bij den Bels zat er steeds een week tussen. De trilogie heb ik twee keer gelezen, ik kijk nu de films voor de tweede keer.
Het encryptieprogramma dat M. heeft gebruikt is TrueCrypt, met nauwelijks te kraken wachtwoorden. Als bijzonderheid heeft het dat de ge- en misbruiker meer inlogcodes krijgt. Mocht je onder dwang, bijvoorbeeld bij een politieverhoor, je inlogcode moeten inleveren, geef je er een waarmee slechts een deel van de harde schijf kan worden gelezen. M. heeft dat blijkbaar gedaan. De Krant schreef gisteren: De ironie wil dat deze techniek van plausible deniability is bedacht door crypto-programmeur Julian Assange, tevens oprichter van WikiLeaks. Assange hoopte zo mensenrechtenactivisten te beschermen die marteling riskeerden, maar zijn slimme idee werd populair onder kinderpornoverzamelaars. Daar ga je met je goede gedrag.
De deelstaat Queensland van Australië wordt geteisterd door overstromingen. Het kan je niet zijn ontgaan, want de media zijn er vol van. Elk Journaal besteedt er uitgebreid aandacht aan. Eind vorig jaar werd Pakistan hard getroffen door moessonregens. Meer dan 2000 mensen lieten het leven en enkele miljoenen zijn dakloos geworden. Ben ik erg cynisch als ik zeg dat ik de indruk heb dat er verhoudingsgewijs meer aandacht aan Queensland wordt besteed? Of is het de realiteit?
Heb je het nieuwjaarscadeau van journalisten voor Nederland al bezocht? De website one11.nl, je moet echt even gaan kijken.
|
|
|
|
|
| 03-01-2011 |
| In een mantel van vet |
De jaarwisseling is voor enkelen van mijn katten zwaar geweest: Wausje, Hanks en Skitty. Vooral Wausje is nog steeds een beetje van slag. Ze heeft tijdens de knallen onder de trap in de huiskamer gelegen. Gisteren sprintte ze tijdens naschokken zo nu en dan terug naar haar veilige holletje. Skitty had dezelfde plek gevonden, maar zij was gisteren alweer een stuk relaxter. Hanks heeft weggedoken gezeten in een hoekje van de slaapkamer. De andere drie, Kim, Balzac en Kat? Die hebben als gewoonlijk gedrieën bij elkaar gelegen op bed: no sweat.
Nog even iets over Kim. Er is op zich niets mis met de naam Kim. Een goede naam die eventueel met de nodige felheid kan worden uitgesproken: Kim! Doe dat niet! In zijn eerste dagen was het onduidelijk of het een hij of een zij was, dus heb ik hem een naam gegeven die zowel vrouwelijk als mannelijk is. Met de kennis van nu had ik hem ook Anita kunnen noemen: dat is én, bijvoorbeeld, een presentatrice (Witzier) én een voetballer uit het eerste van Ajax. Maar eer ik één van mijn katten naar een speler van Ajax vernoem...
Er is dus niets mis met de naam Kim, maar ik moet opletten als ik het Journaal zit te kijken. Berichten uit Noord-Korea. Over de grote leider Kim Jong-il of zijn debiele zoontje Kim Jong-un. Als Kim in de kamer is, zet ik het geluid even uit. Dat hij niet het idee krijgt dat ik hem naar een van die eikels heb vernoemd. Tegenwoordig noem ik hem trouwens vaak Wim of Willem: met die i klinkt het voor een kat bijna hetzelfde. Wim of Willem, omdat-ie, zoals je weet, wel iets van het vadsige en het domme heeft van onze kraanprins.
Op pagina 7 in de Volkskrant vandaag staat een foto van Martijn Beekman: de nieuwjaarsduik in Scheveningen. Er zijn vier duikers te zien: drie van de vrouwelijke en één van de mannelijke kunne. Allen met een soep-uit-blik muts op het hoofd en drie van de vier dragen soep-uit-blik handschoenen. Op de achtergrond de Pier. Mijn eerste gedachte: ja zeg, zo kan ik het ook. Dat is dan geen flauwe verwijzing naar het aantal benen dat ik heb wanneer ik slechts gekleed ben in een zwembroek, eventueel met mutsje en handschoenen. Op één been ren je niet zo snel het water in en uit, maar daar gaat het dus niet om. De vier zijn namelijk stuk voor stuk gekleed in een dikke laag vet. Zo kan ik het ook.
Op pagina 14/15 een interview met Joost Eerdmans, oud-Tweede Kamerlid voor de LPF, tegenwoordig wethouder in Capelle aan den IJssel. Eerdmans zal vanaf woensdag Michiel Bicker Caarten vervangen als presentator van het Wakker Nederland programma Uitgesproken WNL. Eerdmans: Ik ben geen objectieve journalist en ik ben rechts, daar kom ik eerlijk voor uit. Mensen gaan zeggen: haal die Eerdmans van de buis, dat weet ik zeker. Nou, Joost, ik zal dat niet zeggen, ik zal dat niet kunnen zeggen. Uitgesproken WNL heb ik nooit gezien en dat zal ik zo houden.
Ook dit: Als je mij vraagt: wij gaan een show maken als Fox News, wil jij de nieuwe Bill OReilly worden, dan is mijn eerste gedachte: we gaan beginnen. Nadat hij heeft moeten toegeven dat Bill OReilly de feiten verdraaid. De feiten verdraaid? Dat noemen wij liegen, Joost. En dat doet die OReilly met verve.
Gisteravond laat de registratie van een concert van Wende Snijders in Carré op Nederland 2. In één woord: prachtig. En ik bedacht: laten ze bij de publieke omroep hun bek houden over de bezuinigingen op cultuur. Zelf programmeren ze alles dat maar een beetje naar kwaliteit riekt steevast tegen het middernachtelijk uur. En op prime time? De Volendamse zooi.
Zoals ik al aankondigde: ik ben weer eens begonnen in Blösch van Beat Sterchi. Daarna moet ik eindelijk eens De man zonder eigenschappen (Der Mann ohne Eigenschaften, 1930-1942) van Robert Musil helemaal lezen: ik heb de drie boeken in één band. Dan is het de beurt aan een ander boek dat ik ieder jaar wel herlees: Het Martyrium (Die Blendung, 1935) van Elias Canetti. En daarna? Dan ben ik inmiddels twee, drie weken verder. Dat zie ik dan wel weer.
Overigens: de Blösch uit Sterchis roman is een Simmentaler. Mooi hè, M.? Blösch lijkt alleen qua bouw op de koe van het plaatje, want: kwam er in hun stal ooit een geheel ongevlekt kalf ter wereld, dan noemden zij het om zijn strorode vel Blösch.
Zondag, tijdens de cyclocross van Baal (1. Sven Nys, 2. Zdeněk tybar, 3. Niels Albert) is Lars Boom lelijk ten val gekomen. Gelukkig valt de schade mee, hij heeft geen breuken opgelopen. In het ziekenhuis werd wel een bloeduitstorting in zijn onderrug vastgesteld. Boom moet enkele dagen rusten. Het onzeker of hij volgende week meerijdt voor het nationaal kampioenschap.
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|
