A man is happiest when there is a balance between his needs and his possessions - Trevanian, Shibumi
14-08-2011
Klootzakken en kutwijven
Het was een opwelling, mijn last minute vertrek; maar dat is een pleonasme. Een klein weekje fietsen in West-Vlaanderen. Helaas is het een beetje in het water gevallen, letterlijk. Van een buitje tijdens het fietsen word ik niet warm of koud, ik ben niet van suikergoed, maar ik kwam iedere dag wel in een urenlange storvloed en daar word een mens niet vrolijk van, ook ik niet. Gelukkig had ik enkele goede boeken bij me: twee van Dick Francis met mijn favoriete hoofdpersoon Sid Halley. Het waren Come to Grief (1995) en Under Orders (2006). De laatste had ik drie dagen voor mijn onverwachte vertrek voor enkele euri bij De Slegte gekocht, helaas in vertaling: Dodelijk Web. Meestal blijven boeken ongelezen tijdens een vakantie, maar door de natte omstandigheden heb ik ze beide verslonden. Binnen, dat wel, in steeds een andere S&O, zoals dat in Vlaanderen heet: Slaapplaats en Ontbijt. Sid Halley is mijn favoriet omdat hij een soort collega is: ik mis mijn rechterbeen, hij een deel van zijn linkerarm, het onderste deel. Het is een ex-jockey die zich autodidactisch heeft omgeschoold tot detectieve. De boeken zijn aanraders, zoals alle boeken van Dick Francis aanraders zijn. Op de plank staan nog twee Sid Halleys: Odds Against (1965) en Whip Hand (1979). Die zal ik de komende dagen verslinden. Desnoods in het zonnetje voor de deur, mocht het onverhoeds mooi weer worden. Al met al heb ik weinig meegekregen van de rellen in Engeland. Maar genoeg om er een mening over te hebben; als je ergens niet echt verstand van hebt, heb je er een mening over. En wel deze: tuig is het! Onder aan de maatschappelijke ladder? Geen penny te makken? Dan bestorm je toch Buckingham Palace of je gaat proletarisch shoppen in Bond Street en brandschat je Harrods. Maar nee, het gajes heeft de winkels geplunderd van hard werkende middenstanders in de eigen wijk, heeft woonhuizen van sloebers met de grond gelijk gemaakt, heeft onschuldigen vermoord. De gedepriveerde schoften bleken een onbedwingbare behoefte aan Blackberries, iPods, gigantische flatscreens en Louis Vuitton te hebben: tja, je bent wel heel erg achtergesteld als je die niet hebt. Gelukkig zijn er inmiddels al vele honderden klootzakken en kutwijven opgepakt. Lijfstraffen en een lange tijd in de bak: dat mag ik hopen. De EnecoTour heb ik redelijk kunnen volgen. Vanmiddag voor mijn eigen buis de apotheose, een soort Amstel Goldrace door de Limburgse heuvels. Philippe Gilbert zou de Tour moeten kunnen winnen, maar ik gun de zege ook aan Edvald Boasson Hagen. Veel plezier straks!
