 |
|
|
| A man is happiest when there is a balance between his needs and his possessions - Trevanian, Shibumi |
|
|
| 11-09-2011 |
 Wausje, waar ben ik? |
Voor het slapen gaan, maar reeds in bed, lees ik altijd nog even. Nu moet je dat 'even' met een korrel zout nemen: het varieert van een half tot twee uur. Wat ik lees maakt me niet uit, als het maar goed geschreven is. Het hoeft dus niet noodzakelijk iets te zijn waarover ik fijn zou kunnen dromen. Toevallig ligt er momenteel een bundel die me regelmatig wel naar een dromerig land voert: Mijn Plezierbrevier van Kees van Kooten, een boek dat ik een tijd terug van een goede vriend cadeau kreeg (daarvoor nogmaals mijn dank, goede man!) De ondertitel luidt: De natuurleukste korte verhalen volgens mij. Van Kootens keus uit de wereldliteratuur. Ik herlees hem. Dat als inleiding.
Afgelopen nacht las ik in het verhaal Voorwoord bij een leven (Preface to a life) van James Thurber: 'Een schrijver die op het punt staat tot de middelbare leeftijd te vervallen, leeft in constante paniek dat hij de weg naar het kantoor van zijn uitgever niet meer zal weten te vinden en dat hij ergens in het putje van de stad of ver van huis, in een buitenwijk, zal verdwalen en vervolgens van de aardbodem verdwijnen, zoals ooit Ambroce Bierce. Hij leeft veelvuldig in de vrees dat hij, na het omslaan van een straathoek, plotseling zichzelf in tegengestelde richting zal zien slenteren. Ik heb schrijvers van deze gevaarlijke en verradelijke leeftijd gekend die van hun werkplek hun huis opbelden, of hun werkplek vanuit hun huis, om met omfloerste stem naar zichzelf te vragen en om vervolgens, tot hun opluchting vernomen hebbend dat zij er niet waren in een bevrijdend ritmisch zuchten uit te barsten.'
Mijn werkplek is thuis en ik ben zo'n twintig jaar ouder dan de categorie waarover Thurber schrijft, maar ook mij overkomt het soms. Dan zit ik, zoals nu, boven op mijn kantoor annex slaapkamer een beetje te tikken en dan roep ik naar beneden: 'Wausewaus, lieve schat, kijk even in de keuken of ik daar ben en vraag of ik een kop koffie bij mij wil brengen.' Ze trapt er nooit in.
Dit, om te komen bij een voorbeeld van hoe ik soms tot de keuze van een boek kom, een boek voor overdag welteverstaan. Ja! dacht ik vannacht, ik moet Ambroce Bierce weer eens lezen. Twee bundels heb ik van de goede man: Mijn lievelingsmoord en andere verhalen en Bij de brug over de Owl Creek. Helaas staan zes van de verhalen in beide bundels. Straks lees ik eerst Owl Creek want vertaald door Bob den Uyl. Tegen de tijd dat ik naar bed ga zal ik beiden wel uit hebben, want er valt vandaag weinig de beleven op de treurbuis. Alleen om vier uur ga ik er even tussenuit om de laatste etappe van de Vuelta te zien.
De verdwijning van Ambroce Bierce? Achterin Bij de brug over de Owl Creek staat een biografie. Daaruit: '1913 Op 2 oktober verlaat hij Washington. Eerst maakt hij een reis langs de slagvelden van de Burgeroorlog (waarin hij heeft gevochten A.B.) In november steekt hij van El Paso naar Juarez de grens over en krijgt hij toestemming zich als waarnemer aan te sluiten bij het rebellenleger van Pancho Villa. Daarvoor moet hij naar Chihuahua, het hoofdkantoor van Pancho Villa. In zijn laatste brief, van 26 december, verklaart hij dat hij de volgende dag naar Ojinaga wil gaan. Daar is hij waarschijnlijk, in de veldslag bij die plaats, om het leven gekomen op 11 januari 1914.'
Bij de brug over de Owl Creek is gepubliceerd bij Meulenhoff in 1975. Inmiddels, na een uitgebreid DNA-onderzoek in 1993, is vast komen te staan dat Bierce begraven ligt onder het monument voor de Onbekende Soldaat in Ojinaga. Je weet er niets aan, maar het is leuk om te weten. Ik verkneukel me nu al op de rest van mijn zondag. Ga jij nog iets leuks doen?
Wielerkoersen zijn over het algemeen buitengewoon gezellige bijeenkomsten, vooral aan de kant van de weg. Incidenten doen zich nauwelijks voor. Tja, nauwelijks. Daarmee moet je niet aankomen in Noord-Italië, waar de ultra-rechtse Lega Norte huishoudt. Daar werd de afgelopen dagen de Giro di Padania verreden (die overigens werd gewonnen door Ivan Basso). Zie hier taferelen bij de aankomst van de derde etappe.
Bij de advertenties op de tv zag ik een vreemde: van de Thuisapotheek. Die bezorgt herhalingsrecepten gratis thuis! Goh. Dat doet mijn apotheek, het Azivo in De Haag, al jaren. En niet alleen herhalingsrecepten.
|
|
|
|
|
| 10-09-2011 |
| Waar was je??? |
Waar was jij op 24 juli 2002, ken je die vraag? Zelf zat ik thuis op de bank, natuurlijk zat ik thuis op de bank. De zestiende etappe van de Tour de France, de koninginnenrit. Met de Galibier, de Télégraphe, de Madeleine en de finish bovenop La Plagne. Onze Michael Boogerd, want Hagenees, ging er al vroeg in deze etappe vandoor, vijf kilometer vóór de top van de Galibier, en kreeg een aantal renners mee. Die reed hij er één voor één af; één na één lijkt me ook goed Nederlands. Op 86 kilometer voor het eind begon hij aan een indrukwekkende solotocht. Kippenvel, buurvrouw. Om kort te gaan: hij won op La Plagne, met een voorsprong van 1.25 op Carlos Sastre en Lance Armstrong. Zoiets vergeet je pas als Alzheimer aan de deur klopt.
Deze week klinkt dagelijks wel een keer de vraag: waar was jij op 9/11? En nee, dat betekent niet negen november van enig jaar, maar 9 september 2001. Toen twee passagiersvliegtuigen zich in het World Trade Centre, de Twin Towers van New York boorden. Ook toen was ik gewoon thuis. Op mijn slaapkamer annex kantoor had ik met succes een column afgerond en in de huiskamer gekomen zette ik even CNN aan om te zien of er nog nieuws was; dat deed ik nog in die tijd, nu ben ik daarvan genezen. Zo kon het gebeuren dat ik live het tweede toestel zich in een toren zag boren. Mijn eerste reactie? Wat is dit in hemelsnaam nou weer voor een over the top Holywood productie. Enfin, het verdere verhaal is bekend.
We vieren dit jaar het tien-jarig jubileum van die aanslagen. Dat zal je als televisiekijker een krantenlezer weten ook. Je wordt doodgegooid met programma's en artikelen over die ramp, hoewel doodgegooid misschien niet zo goed gekozen is. Meer nog dan met programma's over 60 jaar televisie: daar houden geloof ik alleen omroep Max en de Tros zich mee bezig. Wie mij kent, kent mijn reactie: noch 10 jaar 9/11 noch 60 jaar televisie mogen zich op mijn belangstelling verheugen. Tenzij er aandacht wordt besteed aan de draconische gevolgen die voor jou en mij het gevolg zijn. Er is bijvoorbeeld geen haar meer op mijn hoofd die erover denkt ooit nog in een vliegtuig te stappen en zeker niet richting Amerika. Vanwege het terrorismegevaar? Kom op zeg! Vanwege de doorgeschoten 'veiligheids'maatregelen. En de Tros en Max? Alleen Max kijk ik soms en dan nog alleen Met het mes op tafel.
De gevolgen van 9/11? We zijn in zinloze oorlogen gestort die al vele duizenden mensenlevens hebben gekost. Ook van verdwaalde Nederlanders. In dat kader wil ik een korte ingezonden brief uit de Krant van donderdag citeren. De titel is Tip en de schrijver is Wim Everwijn uit Capelle aan den IJssel. 'Civiele missie... of toch niet? Tip voor Groen Links: als het oogt als een militair, praat als een militair, handelt als een militair, dan is het een...?'
In de Vuelta vandaag de op een na laatste etappe, van Bilbao naar Vitoria over 187 kilometer. Met nog enkele nijdige beklimmingen: een van de derde, een van de tweede en twee van de eerste categorie. Hopelijk kan Wout Poels zijn verlies van gisteren wat goedmaken, want hij kwam op 7.23 van winnaar Igor Antón over de meet en staat nu 17de op 11.42 van leider Juan José Cobo, die deze ronde waarschijnlijk wel zal gaan winnen. Of er moeten nog gekke dingen gebeuren.
Nog even over de rit van gisteren. Na 33 jaar was de Vuelta weer terug in het Baskenland en de Bask Igor Antón had al maanden geleden deze rit op zijn verlanglijstje gezet. Toegegeven: hij heeft een uitstekende en doordachte rit gereden en terecht gewonnen. Maar toch vraag ik me af: zou een van de andere toprenners het hebben aangedurfd de Bask op eigen terrein tussen massaal eigen publiek te verslaan?
Voor de liefhebber die het fietsen volgt op den Bels: eerst krijgen we vanmiddag om half drie een live verslag van Parijs-Brussel. Met een redelijk sterk rennersveld, waaronder acht Nedrelanders: Jens Mouris, Rob Ruijgh en Joost van Leijen (Vacansoleil-DCM), Ronan van Zandbeek en Kenny van Hummel (Skil-Shimano), Stefan van Dijk en Bram Schmitz (beide Veranda's Willems - Accent) en Huub Duyn (Dockers Koffie - Jelly Belly Cycling Team). De Boerenleenbank laat het voor het eerst sinds jaren afweten.
De GP van Quebec, afgelopen nacht? 1. Philippe Gilbert, 2. Robert Gesink in dezelfde tijd en 3. Rigoberto Uran op 9 seconden. Er wordt wat afgefietst.
|
|
|
|
|
| 06-09-2011 |
| Terug van weggeweest |
De machine was kapot. Het ding, het kreng, de hardware. Als er problemen zijn met de software kan ik de jonkheer bellen. Dat moet ik weer eens doen, niet voor de software maar voor een bakkie. Het probleem? Kortsluiting in de voeding. Dan denk je, ach, er komt 220 binnen, wat kan daar misgaan. Nou, de verschillende onderdelen wensen een verschillende stroomsterkte. Dat zijn er zeven in het totaal. De voeding van zo'n kreng deelt dat keurig op. Laat er nou aan de achterkant van het hofje een meneer wonen die verstand van hardware heeft. Die voor weinig een voeding voor me vond op Marktplaats. En ziet: het werkt weer.
Maar weet je. Nu zit ik al sinds eind jaren tachtig op het web. Da's lang. En ik heb het geen moment gemist. Ik kan zonder. Ik heb gitaar gespeeld, met de katten gespeeld, voor wie later inschakelt: Waus, Kat, Kim, Hanks, Balzac en Skitty, ja, ik heb zes katten, ze zijn me allen even lief, de Vuelta natuurlijk, en iedere avond dit:
Our whole universe was in a hot dense state,
Then nearly fourteen billion years ago expansion started. Wait...
The Earth began to cool,
The autotrophs began to drool,
Neanderthals developed tools,
We built a wall (we built the pyramids),
Math, science, history, unraveling the mysteries,
That all started with the big bang!
"Since the dawn of man" is really not that long,
As every galaxy was formed in less time than it takes to sing this song.
A fraction of a second and the elements were made.
The bipeds stood up straight,
The dinosaurs all met their fate,
They tried to leap but they were late
And they all died (they froze their asses off)
The oceans and pangea
See ya, wouldn't wanna be ya
Set in motion by the same big bang!
It all started with the big BANG!
It's expanding ever outward but one day
It will cause the stars to go the other way,
Collapsing ever inward, we won't be here, it wont be hurt
Our best and brightest figure that it'll make an even bigger bang!
Australopithecus would really have been sick of us
Debating out while here they're catching deer (we're catching viruses)
Religion or astronomy, Encarta, Deuteronomy
It all started with the big bang!
Music and mythology, Einstein and astrology
It all started with the big bang!
It all started with the big BANG!
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|
