Na een vrij zwaar hartinfarct ben ik begonnen met lopen: van een start to run naar 10 km, naar een halve marathon en zo naar een marathon. Ik neem deel aan veel joggings en doe ook in de week de nodige kilometertjes. Natuurlijk loop ik deze niet alleen maar met verschillende andere joggers.
Het loopverhaal van Danny
21-12-2009
Afgelasting training maandagavond
Berciht aan de joggers van Berlare: door de" slechte situatie op de voetpaden en wegen lijkt het ons verstandelijk om de training van deze avond af te lassen . Indien de situatie in de loop van de week niet zou beteren kunnen we altijd opteren om eventueel woensdag in den hof/piste te lopen in Overmere. Ik hou jullie verder op de hoogte. Let wel volgende week maandag lopen we zeker...
Donderdag en vrijdag liep ik al vol twijfel of ik naar Lier zou afzakken. Op hun site verscheen dat de Natuurloop zeker zou plaatsvinden maar dat het zeker niet sneeuwvrij zou zijn. Ja sneeuw loopt op zich mss makkelijk maar als je in de achterhoede loopt zou die al flink zijn aangetrapt en zou het dus sleren worden. Maar ik had toch nog de zin om naar Lier af te zakken. Toen ik zaterdagmorgen zag dat de temperatuur -12,3 aanwees en het weerbericht een gevoelstemperatuur van -15 à -20 voorspelde moest ik wijselijk besluiten om niet de verre reis naar Lier te maken. Ik moet in mijn geval zeker de risico's niet gaan opzoeken. En dat het extreem koud zal zijn in de vlaktes langs de Nete spreekt voor zichzelf. Spijtig maar in januari,februari en maart staan er nog 3 tochten in Lier op het programma.
Het alternatief zal morgen Stekene worden. De voorspelde temperaturen zijn milder en het parcours is daar uitgetekend in het centrum (dus sneeuwvrij). Die 12 km aldaar zijn een goed alternatief voor vandaag.
Ondertussen al het bericht gekregen dat ook de kerstjogging in Stekene is afgelast. Dat is nu al drie dagen zonder lopen en ja dat moet al een ganse tijd geleden zijn. Maar een stevige wandeling in de sneeuw zal wel veel goed maken
Nu ik tijd over heb kan ik wegdromen in de talrijke foto's die ik heb doorgestuurd gekregen van het 'fit aan de kalkoen'-evenement van donderdag. Ja en deze unieke ervaring geeft nog steeds een fantastich gevoel. Zie hierbij nog een selektie van foto's met dank aan de fotografen: Marc Steurs, Pascale Smeraldie en Marleen Scheerlinck.
Op de foto's zie je niks dan lachende gezichten wat nogmaals bewijst dat 5 km lopen gezond en plezierig is
Normaal vind ik vlot mijn woorden maar nu moet ik zoeken naar de gepaste superlatieven om dit sfeervolle sportevenement te beschrijven. Het begon al deze morgen als het sporcomite ons verblijde met een koolhydraatrijk ontbijt van boterkoeken en gezond fruit. Toen begon het ook al lichtjes te sneeuwen en werd er zo al smalend gezegd:"Het zou eens moeten serieus sneeuwen".
Ja wie 10 weken geleden een dergelijk scenario had durven voorspêllen zou vol ongeloof bekeken zijn. Maar toen deze middag verzamelen geblazen werd voor de finale-loop (iedereen met kerstmuts en 'hasje') was het aan het sneeuwen. In eerste instantie eigenlijk niet zo fel maar nadien mochten we spreken van hevige sneeuwval. Zet al deze ingediënten samen in een sprookjesachtig warandapark en een mooiere kerstsfeer kan je niet creëren.
Ja en er moest natuurlijk ook gelopen worden en dit werd blijkbaar ondergeschikt want niemand was met zijn lopen bezig maar meer met de omgeving waardoor er zeer vlot gelopen werd zonder dat er geklaagd werd over de afstand. Juist mensen met een bril hadden het soms moeilijk omdat die volledig besneeuwd waren. Loopsters waarvan ik gedacht had dat ze het moeilijk gingen hebben liepen uiterst vlot hun 5 km (en ja ze persten er zelf nog een spurtje uit op het einde). Ook de betere lopers overn de 5 km (Melissa 29' 33" en Kim 29'40") liepen niet alleen snel maar draaiden ook nog enkele extra rondjes. De vrouwen (en man) die de 8 km voor hun rekening namen liepen deze ook zeer vlot. Een zeer opmerkelijk resultaat als je ziet dat Cindy,Vanessa en Ingrid pas in mei begonnen zijn met lopen. Vanessa merkte daarbij op 1km/maand en ja effektief het vele trainingswerk heeft blijkbaar haar vruchten afgeworpen. En als je ziet welke vorderingen Ingrid maakte (heeft sinds mei bijna geen enkele sessie gemist en mag zeker de titel 'beste leerling van 2009' krijgen).
Dat was het dus voor deze start to run reeks (dinsdag zullen wel de twee afwezigen Sara (ziekte) en Annabel (andere verplichtingen) hun 5 km lopen). Net als de andere start to run -reeksen mag deze sessie ook als zeer positief omschtreven worden: de voornaamste twee redenen hiervan zijn: de inzet van de deelnemers (want het zijn zij die voor het positieve eindresultaat zorgen (en niet de coach)) en de steun van de anciens. Ikzelf zal er zeker veel mooie herinneringen aan over houden en de speciale sfeer van vandaag zal mij eeuwig bij blijven.
Deel 1 van de foto's (met dank aan Marc Steurs) -- een tweede gedeelte foto's van Pascale volgt morgen of overmorgen.
foto 1: als één VDAB-famile rond de kestboom foto 2: Melissa wist op voorhand al dat ze een knalprestatie ging neerzetten ... foto 3: Vanessa en super-leerling Ingrid op één ronde van hun doel foto 4: Aan dat gezicht zie je dat lopen een plezier is ... foto 5: tevredenheid op het einde van de 5km foto 6: En de coach... die zag dat het in orde was foto 7: De reus en klein duimpje samen met Kim en Melissa
De winter heeft ons plots goed in de greep. En dat brengt natuurlijk direct andere zorgen met zich mee naar het lopen toe. Ik heb vooral last van koude handen en heb daar al verschillende zaken voor geprobeerd maar niks helpt tot nogtoe. De gereduceerde pompfunctie is ook mede de oorzaak dat bij koud weer het bloed niet tot in de toppen van de vingers raakt en dan krijg je het typische fenomeen van winterhanden wat zich uit in witte vingers en blauwe nagels plus daarbij nog eens een tintellend gevoel.
Maandag naar den donk gaan lopen en mijn verwachting was dat er niet veel lopers gingen zijn maar tot mijn verwondering waren we bijna kompleet. Iedereen sprak wel over de koude en wilde vlug naar huis na het lopen tot Patrick (uit den Ami) een thermos met gluhwein boven toverde. Alle koude was ineens verdwenen
Gisteren gaan lopen in Brussel. Vandaag een rustdag ingebouwd mede ook daar het vrij glad geworden is bij ons in straat door een dun laagje sneeuw. Een rustdag zal mij trouwens eens goed doen denk ik want dat is ondertussen al van 4 december geleden. Morgen staat in Brussel de finale van str op het programma en ook vrijdag wordt een rustdag want zaterdag staat Lier opnieuw op het programma. Ja en Lier zal weer zijn grilligheid alle eer aan doen want ze geven negatieve temperaturen met sneeuwval. Indien het te extreem zou zijn kan ik nog altijd een afgelasting inlassen. Zondag staat er ook nog Stekene op het programma (normaal 6 km indien er een kink in de kabel zou komen zaterdag wordt het 12 km).
Eens de negatieve temperaturen tevoorschijn komen wordt bij ons ook met speciale belangstelling gekeken naar het donkmeer. Is er al ijs? Gaan we kunnen schaatsen? Want als er één ding plezieriger is dan rond het donkmeer lopen dan is het over het donkmeer schaatsen.
Slechter nieuws vanuit Mechelen alwaar mijn loopvriendin Katleen met de mededeling kwam dat ze op professioneel gebied andere oorden/uitdagingen ging opzoeken en dat ze ons begin februari verlaat. Katleen ging altijd met mij lopen vanaf een maand of twee voor da marathon. Zij zorgde voor een gezonde competitie waardoor mijn conditie toch telkens wat werd opgekrikt tijdens ons 10km-lopen langs het Vrijbroeckpark. Dus Katleen alle succes toegewenst en in januari kunnen we nog enkele keren gaan lopen.
10 weken later zijn we nu en ettelijke rondjes in het Warandapark verder. Wat begon in zomerse temperaturen heeft een overgang gekregen naar druilerig weer en is voor de laatste week in het diepvriesvak beland
Maar geen nood het enthousiasme was groot vandaag. En dat het koud was hebben we geweten. Er zat ook een enorm verschil van waar je liep in het park: de ene kant schaduw en tegenwind (bitterkoud) en langs de andere kant een winterzon en de wind in de rug (een zeer aangenaam gevoel). Iedereen liep vandaag een beetje met de rem op en er werd 35' gelopen. Men spaart zich duidelijk voor de apotheose volgende donderdag. Het positieve dat ik elke week zie is dat er zich spontaan groepjes vormen en dat iedereen zich bij het groepje zet, waar hij zich qua tempo goed bij voelt. Langs de ene kant zijn er die enorm snel gaan en langs de andere kant zijn er die op het op het gemak doen. maar het belangrijkste is dat ze allemaal gedurende een 35-40 minuten gezond bezig zijn .
Er heerst eigenlijk ook niet meer de 'str'-mentalitiet van minuten te lopen maar iedereen gaat voor een aantal touren. Ook op de vraag of er na nieuwjaar opnieuw gelopen wordt is iedereen zeer positief (en een unanieme 'ja' was het antwoord ). Het is pas dan dat men kan zien op^de str een succes was en mijn waardemeter is dan ook :"Hoeveel mensen zijn er enkele maanden later nog aan het lopen". Uit de vorige reeks zijn er verschillende anciens overgebleven die nu reeds van in april wekelijks twee maal de loopschoenen vast knopen en mijn hoop is dat uit de huidige sessie dezelfde mentaliteit groeit.
Voila, dat waren de trainingen voor de hudige str maar natuurlijk volgt er donderdag de finale, het punt waar 10 weken naar gewerkt wordt, het doel dat voor de meesten veraf was en eigenlijk onmogelijk leek. Donderdag is het zover: iedereen loopt 5 km
Er zal ook in een speciale looptenue gelopen worden nml. met kerstmuts en als de weergoden ons nu ook nog trakteerden met enkele vlokjes sneeuw zouden we een echte kerstfinale kunnen meemaken en kan iedereen "Fit aan de kalkoen".
Ook het sportcomité zal donderdag zeker nog een extra duit in het zakje doet en natuurlijk volgt er van de apotheose ook nog een finaal verslag op deze blog. Dus lopers en supportes allen op post op donderdag
Vrijdag iets meer kilometers gedaan dan verwacht maar aan een aangepast tempo. En ja de dames in Overmere zijn goed door en zullen binnen een tweetal weken makkelijk de 10 km lopen.
Zaterdag met Chris op pad geweest en een zevental kilometer gelopen aan 615/km. Toen was hat al voelbaar dat er weersverandering op komst was, want stroken waar we nu al maanden meewind hadden zat de wind nu tegen en dat voelde vrij fris aan.
Vandaag naar Burcht getrokken waar de opkomst massaal was (in totaal meer dan 900 deelnemers).Het was bibberen voor de start want de temperaturen waren we niet meer gewoon, het was ook niet zozeer de temperaturen die het koud maakte maar het was vooral de wind die het koudegevoel aanscherpte. Vooral het stuk dat je van achter de kerk kwam voelde ijzig aan. Ik was iets behoudener gestart dan vorige week maar toch kon ik er goed de vaart inhouden. Ook liep je door het groter aantal deelnemers constant in groepjes. De kilometers waren wel zeer constant en ook het gevoel van vermoeidheid was niet aanwezig na het lopen (maar ja dat komt meestal de dag nadien).
De totaaltijd op 9,7 km was 5433. Ongeveer anderhalve minuut trager dan vorige week (hopelijks zal de weerbots ook iets minder zijn). Maar 4 sneller dan vorig jaar!!!. Dus de trend zet zich door. Deze week kwam ik opnieuw aan een 50-tal kilometer en elke dag gelopen (den enen dag wel al wat meer dan de andere).
Valerie eindigde deze keer een 40-tal seconden voor mij. Kurt (DJ) eindigde in 33 en Geert in 37. Laatstgenoemde ging wel met de hoofdprijs in de tombola lopen. Dirk was aanwezig als supporter., hij was gisteren na een drietal maand blessureleed (hielspoor) voor de eerste maal opnieuw gaan trainen.
Deze week zal ook met meer dan belangstelling het weerbericht gevolgd worden want er staat heel wat te gebeuren. Start to run-finale in Brussel en ja volgend weekend staat opnieuw Lier op het programma.
foto 1: groepsfoto van de VITA-atleten foto 2: aktiefoto in de straten van Burcht foto 3: Valerie in aktie
Met dank aan fotograaf van dienst (Anne Verelst die de 5 km liep in 30')
Net als met het weer is het voor het lopen wat een kwakkelweek. Maandag op den Donk met de aanwezige dames eens de afstand wat omhoog geschroefd en eens 6,2 km gelopen terwijl ze al een tijdje 5 km liepen. Iedereen liep vlot de afstand uit maar ze waren toch content als ze aan den auto waren. De rappere dames liepen samen met Franky een 8-tal kilometer. Dinsdag stond er alweer een zeer geslaagde str in Brussel op het programma. Beide dagen liep ik wel nog wat met overlast van de vrij snelle run van zondag.
Dijspieren die wat tegenwerkten en zo een algemeen gevoel dat ik er wat over was gegaan. Nochtans op het einde van de wedstrijd en kort daarna voelde ik mij in de verste verte niet vermoeid maar kreeg nadien toch wat een weerbots. Niet dat er mij dat gaat van weerhouden van dagelijks mijn kilometerkes te lopen. Maar wel iets dat ik moet blijven rekening mee houden is dat zo nu en dan eens wat sneller lopen niet slecht zal zijn (en zeker een pepmiddel voor den moral) maar dat dit geen gewoonte mag worden want dit zou averechtse gevolgen kunnen hebben.
Gisteren ging het dat opnieuw al veel beter om te lopen en de goesting was er ook weer. Wel was de opkomst deze keer wat minder. Maar met de aanwezigen werd een nieuw omloopken van iets meer dan 5 km gelopen.
Vandaag staat er nog een start to run in Brussel op den agenda (alwaar ze met argusogen het weerbericht voor 17 december aan het volgen zijn en blijkbaar schrik hebben van de voorspelde koude). Vrijdag wordt er in Overmere gelopen en zaterdag een 8-tal km loslopen met Chris.
Zondag staat dan de wedstrijd in Burcht op het programma (samen met Valerie). Dit is opnieuw een parcours dat zich leent tot vrij snel lopen en ook het parcours met het prachtig natuurgezicht over de Schelde. Er zijn ook altijd vrij veel deelnemers (doodgewone joggers en het zijn er niet allemaal snelheidmaniakken).
De Santa Run in Antwerpen ga ik deze keer aan mij laten voorbijgaan. Let wel qua sfeer zeker iets onvergetelijks maar als je ziet hoe de prijs in drie jaar wordt opgetrokken (0-8-15 euro) dan vind ik dat het er wat over is en dat dit eigenlijk een trend is die door vele organisaties gevolgd wordt nml. het optrekken van de inschrijvingsgelden. Als je berekent hoeveel je daar per jaar aan uitgeeft val je achterover.
Negen weken geleden werd er nogal smalend gezegd: Waar spreekt die nu al over, de kalkoen dat is nog 3 maand. Ook was de overtuiging dat men na die periode vijf kilometer ging lopen in de verste verte niet aanwezig. Nu zijn we bijna aan de kalkoen en deze middag was een enthousiaste groep lopers aanwezig die meer dan ooit hun doel willen bereiken (hetzij 5 km of 7,5 km lopen). Op verschillende snelheden liep iedereen zijn minuten. En ja Sara (die haar begrafenis al gerelgeld heeft voor 17 december) liep wel wat te blazen maar verdapperde vlot en liet haar kompanen achter ... Melissa snoerde door het park alsof ze een ticket voor de Olympsiche spelen aan het verdienen was. Hilde wist van geen ophouden en liep zonder stoppen 36 minuten. Annabel,Mieke, Katy liepen op hun eigen tempo hun minuten en hadden nog veel overschot op het einde. Cindy, Ingrid en Vanessa liepen ook al keuvelend door het park hun eigen konditie aanscherpend om tegen volgende week de 7,5 km te lopen. En Luc had opnieuw zijn zevenmijlslaarzen aan ... Elke en Barbara die ons telekens in tegenstelde richting kruisen onderhielden ook meer dan een deftig tempo. Zo zie je dat iedereen op zijn manier toeleeft naar 17 december. Een minpuntje was dat Annabel met het slechte nieuws kwam dat ze op 17 decmeber niet aanwezig kon zijn. We zullen er natuurlijk alles aan doen om haar te overtuigen om toch de oversteek onder de middag te maken van Mechelen naar Brussel. De vraag is lukt ons dat...
Hierbij ook de langverwachtte impressie van Ingrid (sinds maanden al een van de meest fervente loopsters): "
Nadat ik enkele jaren stil had gelegen op sportief vlak -en daardoor de nodige kilootjes was bijgekomen- besloot ik anderhalf jaar geleden terug aan sport te doen. Wekelijks deed ik een uurtje stepcombo -een combinatie van steppen en spieroefeningen op muziek in groep- en af en toe pikte ik een les zumba mee. Zo kreeg ik stilaan terug de smaak te pakken om wat meer te bewegen.
In mei van dit jaar schreef ik me in voor de start-to-run op t werk. Ik had ooit getraind om de 20 km van Brussel te lopen, deed dat ook, maar gaf het lopen na die fameuze krachtinspanning op. Helemaal onvoorbereid verscheen ik aan de start en totaal gebroken sleepte ik me -nog net binnen de aanvaardbare tijd- over de finish. Daarna had mn lichaam 10 dagen nodig om te recupereren. Resultaat: voor mij was de fun eraf
In die val wou ik niet meer trappen. Deze keer zou ik het anders doen. Geen wedstrijden meer voor mij. Ik wou 5 km leren lopen en daarna gewoon mijn conditie onderhouden. En ik slaagde in mijn opzet. Sinds het einde van de start-to-run, loop ik tweemaal in de week 5 km in het Warandepark. Meestal vergezeld door één of meerdere dappere collegas. De groepsdruk om mee te doen aan wedstrijden kon ik tot nu toe weerstaan. En ik ben van plan dat ook zo te houden. Ook al probeert Danny alles om me te overtuigen. Mijn doel is om mijn conditie te behouden door rustig te blijven lopen en niet meer te stoppen.
Momenteel train ik om op 17/12 zes toerkes te lopen in het park. Dat komt neer op 7,5 km. Na een half jaar lopen, vind ik dat een hele prestatie en een mooi aantal om 2009 mee af te sluiten." Het menu voor week 9:
Maandag :12 ml 1 stp 12 ml 1 stp 10 ml-1 stptot 37m Donderdag : 10 ml 1stp 20 ml 1 stp tot 32m
Derde sessie naar eigen keuze te bepalen maar toch aan te raden: 15 ml 1stp 15 ml 1 stp tot 32m
Na de str van donderdag had ik vrijdag een rustdag ingebouwd. Zaterdagmorgen goot het water maar toch maar de loopschoenen aangetrokken om een 5-tal kilometer te lopen. Was het om mij te verzetten tegen de weesomstandigheden, ik weet het niet maar na 29'45" zaten de 5 km erop (eigenlijk veel te rap, maa ja).
Zondag ging ik naar Waregem. Gans de voormiddag een striemende regen en ja was het niet dat ik met Valerie had afgesproken ik was zelfs niet vertrokken. Eens in Waregem toegekomen hetzelfde triestige weer. Eerst even wat hoop met wat schuchtere opklaringen maar een kwartier voor de start gingen de hemelsuisen weer open. Ik stond totaal ongeïntriseerd en troosteloos aan de start. Maar je mag nooit te vroeg panikeren want luttele seconden voor de start verdween de regen.
Toen de eerste keer den beeper van de garmin afging keek ik wat verwonderd naar de kilometertijd: 5'15". Oei, oei veel te snel. De tweede ging in 5'28" en toen er nog een schuchter zonnetje aan te pas kwam was het alsof ik vleugels kreeg (den Sint had mij die kado gedaan omdat ik een gans jaar braaf geweest was ). Dat alles resulteerde in een 5 km-tijd van 27'26" (PR Liefst 38" seconden onder mijn vorige besttijd). Let wel het parcours was niet volledig vlak en op sommige stukken had de wind vrijspel.
Dit persoonlijk record had normaal niet lang stand gehouden want ik de tweede wedstrijd helft ging het nog sneller, maar de wedstrijd was maar 9,7 km ipv 10 anders had mijn PR op de 10 km ook verpulverd geweest. Ik eindigde nu in 53'18" (doorgetrokken naar 10 km zou dit rond de 55' geweest zijn).
Ook voelde ik mij na de wedstrijd niet totaal leeggelopen. Zo zie je maar dat je niet op voorhand moet panikeren - al moet ik toegeven dat dit wel een enorme onwetteling (zowel qua omstandigheden als gemoedsgesteldheid) was op zeer korte tijd. Valerie, die ik gans de tijd als richtpunt had, eindigde op zeer korte afstand en had ook een PR. Dus iedereen content.
Het resultaat van vandaag geeft ook aan dat ik (naar mijn kwaliteiten en beperkingen toe) het ideale trainingschema volg. Het sleutelwoord blijft volgens mij 'basis', 'basis' en nog eens 'basis'. Je ziet de "snelheid" komt vanzelfs. Dus het elke dag 'knopen van de veters van mijn loopschoenen' begint te resulteren . En eerlijk gezegd moest ik zelf niet zesmaandelijks echo's van mijn hart zien ik zou zelf niet geloven dat mijn hartpompfunktie maar 25 à 30%. Dus al bij al nog een gelaagde 6 december
foto 1: het koffiemoment foto 2: Ook Valerie kan mooi nummers opspelden
Zondag een recuperatieloop gedaan van een 8-tal kilometer samen met Chris. Niettegenstaande er veel wind was, was het toch vrij aangenaam loopweer. Ook de kuiten voelden goed (blijf mezelf nog steeds verwonderen over de goede werking van de compressiekousen). Het enige waar ik wat last van had was de dijspieren (dit komt steeds voor nadat ik wat vlug (volgens mijn normen) gelopen heb).
Maandag was het aan den Bee Weg op den Donk loophoogdag. Van de joggers van Berlare bijna geen afwezigen en zelfs eentje (Carla) dat moedig terug komt uit kwetsuur en langzamerhand opnieuw aan het opbouwen is. Men loopt daar nu tweemaal in de week vlot 6 km, mss is het wel tijd om daar wat bij te doen.
Dinsdag stond er in Brussel een ''start to run op het programma, waarbij zich opnieuw hetzelfde fenomeen voordoet als bij de andere strs nml. als ik probeer met de rappere mee te gaan dan moet ik passen (en ja het excuus dat ik de rest niet alleen mag laten doet het hem nog steeds ).
Woensdag kwam Valerie nog eens afgezakt naar Overmere en hebben we samen een 9-tal kilometer gelopen in een rustig tempo (achteraf bleek het 9,7 te zijn dus toch wat snel voor een trainingsloop). Wel stond er deze keer opnieuw wat wind maar het lopen ging zeer vlot.
Ondertussen is de rustmaand november afgelopen. Maar de maandteller is toch opgelopen tot 201 km en dat op 28 loopdagen (waarbij op verschillende afstanden en snelheden werd getraind). Veel rust zit er dan mss niet in maar de meeste van deze kilometers werden op rustig tempo (lees: trage hartslag) afgewerkt. In de wedstrijden werd er dan wel eens wat intensiever gelopen.
Ookvoor december ziet het er vrij druk uit niet zo direct naar trainingskilometers maar wekelijks staat er wel ergens een jogging op het programma. De eerste kerstloop is nu zondag in Waregem. Een beetje een verraderlijk parcours met een lang stuk en toch ook wat vals plat. Ook nog twee foto's vanuit Lier.
1. ikzelf langs de Nete (ondanks dat sommige kenners zeggen dat ik opnieuw 'scheef loop vind ik het een geslaagde foto) 2. een glunderende Chris die naar de aankomst zweeft
De tweede sessie vorige week werd in droge omstandigheden gelopen (alhoewel de wind hier ook al zijn werk deed). Door vergaderingen allerhande en het ook in twee groepen geplitst zijnde was de opkomst eerder aan de lage kant. Maar in de loop van het weekend werd de 'opgelopen achterstand' vlot ingehaald en kreeg ik optimistische mails in de trend van 'de 3 x 10 zitten er op'. Zelfs in die mate dat mensen die niet gelopen hadden in het weekend zich nadien schuldig voelde .
Vandaag was het ideaal loopweer en men is er stevig tegen aan gegaan; De 'oude rotten' liepen vlot hun tourkes (en de vastberadenheid om op 17 december 7,5 km te lopen is meer dan ooit aanwezig) en terwijl de start to runners op de ideale manier hun minuten afwerkte. Alhoewel er door verschillende angstvallig naar deze training werd gekeken liep men uiterst vlot; Terwijl Melissa en Hilde er ook een snelheidstrainingvan maakten, liepen Annabel en Sara door het park terwijl ze hun ganse levensverhaal aan het doen waren, ik denk dat ze konden blijven lopen. Ik voelde het zonder om de training 'af te fluiten', zodoende liet ik hen nog maar een minuutje extra lopen. De afwezigen van vandaag zullen moeten inhalen. Ook tijdens het terug keren werd er wat afgekletst en gelachen en ja toen kwam het verhaal van het 'kieken' ... Ik ga jullie de details besparen ...
Voorts komt 17 december dichter en dichter en het is de bedoeling om er een 'loop-happening' van te maken waar alle lopers van dit jaar hun steentje toe bijdragen en waar ook op vele supporters gerekend wordt. Ook zal het sportcomité hier nog een extra duit in het zakje doen ... Kort samengevat 'de menu met den kalkoen' komt dichterbij maar ook de konditie stijgt enorm.
Menu week 8
Dinsdag :12 ml 1 stp 12 ml 1 stp 10 ml-1 stptot 37m Donderdag :15 ml 2 stp -15 ml 2 stp tot 34 m
De geplande voorbereiding de vrijdag werd afgewerkt met een groepje joggers in Overmere, maar de geplande 8 km werden er 5 en we waren echt doorweekt toen we toekwamen. Op den duur begin ik mezelf toch af te vragen of ik ze nog allemaal op een rijtje heb. Maar soit de gedachte 'de regen die er vandaag uitvalt, kan er morgen niet meer uitvallen...' deed me goed. Toen ik deze morgen wakker werd hoorde ik de kletterende regen en de wind op de rolluiken. Dat begon al goed.
Met Chris de trein in Lokeren genomen en zo naar Lier gespoord (moet zeggen op de trein enkele damens ontmoet die mij deden herinneren aan het liedje van Urbanus nml. "Ik hou niet van madammen met een bondjas"). Maar het voornaamste was dat als we in Lier toekwamen er plots opklaringen te voorschijn kwamen en dus was alle paniek op voorhand voor niets geweest (... deze opvatting bleek later wat te voorbarig te zijn).
Er was ook merkelijk minder volk afgezakt naar Lier (dit bleek een indruk te zijn want op de 10 mijl waren er toch 272 deelnemers) en kort voor de start werden we getrakteerd op een eerste ferme bui. Maar eens de start gegeven was het droog en hadden we de wind in de rug - de eerste zes kilometers werden gelopen met tussentijden tss de 5'43 en 5'45". Zoals op voorhand was aangegeven zou het tussen km 6 en 11 wind tegen zijn. Mijn doelstelling was om ook in de tegenwind mijn tijden niet te hoog laten oplopen. En ik had geluk want een vijtig tal meter voor mij liepen vier jonge gasten (met nogal wat gestalte). Efkes op de tanden gebeten en mij in dat groepje genesteld. Al hoewel de wind hard tegenzat en er een nieuwe bui ons kleddernat maakte ( ) scheelde het serieus wat op 'beschermd' te lopen. Hierdoor bleef ik de moeilijke kilometers lopen tss de 5'56" en 5'58". Onder tussen was het nog harder beginnen regenen en op het stuk gras was het echt ploeteren geworden (die km ging in 6'10"). De laatste 5 kilometers dacht ik van vol meewind te hebben maar dat viel wat tegen (let wel we hadden geen tegenwind maar het 'gejaagd door de wind'-gevoel was er ook niet) - ook moest ik de inspanningen van de vorige kilometers wat bekopen en de laatste 5 kilometers gingen tss de 6'01" en de 6'03". Ondetussen had ook de hagel zijn intrede gedaan. Het werd dus weer een natte en gure edite van de eerste manche van de '100 km van Lier' die ik beëindigde in 1u35'02" . Een tweetal minuten sneller dan vorig jaar en gezien de omstandigheden een run om dik content van te zijn.
En Chris haar tijd ? Die was zodanig met de weegoden en het parcours bezig dat ze niet naar haar eindtijd gekeken had ... Ik ga niet zeggen dat Chris soms verstooid is maar het gaat toch die kant op. Ze had wel een aanzienlijk rappere tijd dan haar halve marathons dus die was ook weer content. In de uitslag bleek ze op 1u28 te zijn geëindigd.
Wat ook opviel dat bijna elke deelnemer op de 10 mijl in Lier al één op meerdere marathons had gelopen en dat zij deze reeks wedstrijden ook gebruiken als voorbereiding. Het valt trouwens op in de 'wedstrijd' dat het ervaren lopers zijn want reeds vrij vlug heb je jou definitieve plaats ingenomen (je haalt niemand meer in en je wordt ook niet ingehaald).
Niettegenstaande mijn gemor over Lier zal ik er binnen 3 weken toch opnieuw staan voor de twee manche (opnieuw 10 mijl).
Foto 1: Mijn nummer werd keurig opgesteld ... Foto 2: Het koffiemoment en je ziet goed dat Chris er niet gerust in is
Na in het weekend toch vrij veel kilometers gelopen te hebben, begon de week met een rustdag. Ik had andere verplichtingen want mijn jongste spruit werd 18 jaar (ik begin zo stillekes aan het gevoel te krijgen dat ik oud wordt (of is dat maar een gedacht )).
Dinsdag heb ik een snellere 5 km gelopen en woensdag en donderdag stond er ook een zestal kilometer op het programma. Morgen loop ik een kilometer of 8 (aan een eerder langzaam tempo) ik wil namelijk eens uittesten of het goed is een dag voor de wedstrijd een 50-tal minuten te lopen of niet (meningen hierover lopen heel erg uiteen ook de dag voor een marathon valt dit op terwijl de enen zweren bij het rusten zie je ook vele lopers die er de dag voordien nog op uit trekken).
Voila, dus in optimale omstandigheden aan de start in Lier zou ik zeggen maar de lessen van 8 keer Lier zijn mij zeer goed bijgebleven en dus weet ik ook dat de weersomstandigheden alles bepalen. Ik laat die impressie ook graag eens door iemand anders geven.
De impressie van mijn vrouw die al enkele keren meegefietst is:
Zaterdag gaat Danny naar Lier om te lopen. Vorige jaren ben ik meegereisd als supporter en 4 maal hadden we in het station een fiets gehuurd. Ik moest dan meefietsen om hem gezelschap te houden , aan te moedigen,te bevoorraden en hem uit de wind te houden(dit laatste was niet zo evident). De tocht is constant langs het water,op een betonnen weg die niet toegankelijk is voor autos maar zeer gegeerd is bij wielertoeristen,gewone fietsers en wandelaars; dus het was wel opletten geblazen voor tegenliggers. Mijn bevindingen van Lier zijn: een mooi parcours in de natuur maar .in het verkeerde seizoen .In de zomer zou ik er met plezier vertoeven maar in de herfst en winter is het afzien. Dit jaar moet ik verstek geven en eerlijk gezegd ben ik er niet rouwig om. Sorry Danny
Maar ja het zou nu toch moeten lukken dat het elk jaar slecht weer is was zo mijn gedachtegang toen ik besloot om opnieuw naar Lier te gaan en wat zegt het weerbericht:
Zaterdag wordt het overal zwaarbewolkt met regen vanuit het westen, later gevolgd door enkele fikse buien. Het is daarbij ook nog zeer winderig met een vrij krachtige tot krachtige zuidwestelijke wind en rukwinden van 60 tot 75 km/u. Ook zaterdagnacht valt er nog vaak regen .
Dus weer brute pech.
Wel zijn er enkele aanpassingen nml. de 10 km en 10 mijl starten apart en dit zal toch zorgen voor een minder chaotische start. Ook opvallend in het reglement dit jaar is de bijkomende alinea dat wildplassen streng zal worden aangepakt en beboet worden
En ja niet te vergeten, ik heb al een ander slachtoffer gevonden om mee te gaan naar Lier. Chris zal er namelijk ook de 10 mijl lopen. En ja ze is zo al wat zenuwachtig voor de start van een wedstrijd dus zullen mijn straffe verhalen haar geen goed gedaan hebben
Vorige donderdag was het 'vergaderitis'. Toch waren er nog een 10 tal lopers aanwezig. En ja de pees werd er serieus opgelegd en met een schitterend weer werd de training afgewerkt. Er werd zelfs snel (zeer snel gelopen voor start to run
Maar er zijn er ook die oplossingen zoeken voor de vergaderingen zo was Annabel al duchtig aan het trainen toen wij toekwamen.
En ja het prachtweer kon niet blijven duren en als sinds gisteren hoorde ik gejammer van met zo een weer moeten we toch niet lopen. Gelukkig was het vandaag iets minder erg qua regen maar van prachtweer mocht er dan ook weer niet gesproken worden. Ikzelf kon niet aanwezig zijn, maar de chronometer werd gehanteerd door Cindy en met de moedigen werkte ze de training af. Door omstandigheden (vergaderingen en ziektes) waren en enkelen afwezig maar enkelen gaan deze week hun training afwerken op woensdag en vrijdag (men blijft dus inventief om toch maar geen training te moeten missen). En ja ondertussen zijn we toch al mooi in week 7 beland. Bij de meesten is de schrik van ik zal hetniet kunnen verdwenen maar de zenuwen voor de eindproef van 17 december begint dan bij sommigen weer de kop op te steken.
Zie hierbij ook nog een impressie van Cindy (die als vanaf de lentesessie van start to run elke week trouw op post is):
Ik ben enkele jaren geleden beginnen sporten nadat ik mijn sigaretjes had afgezworen. Dat was nodig want ik kreeg geen lucht meer .
Ik ben toen gestart met allerlei aerobiclessen op het sportkot (tussen de studenten) en af en toe waagde ik me aan een les conditietraining. Maar na de opwarming (10 minuutjes lopen in een zaal) was mijn pijp meestal al uit. En dan begon pas het echte werk.Ik liep daar ook wat verloren tussen de soms getrainde atleten met imposante t-shirts van de verschillende marathons die ze al achter de rug hadden. Alhoewel ik ook wel veel steun aan die mensen had. Ze zagen eerder de vooruitgang bij mij dan ik zelf.
Ik realiseerde mij echter dat een start to run waarschijnlijk meer geschikt was voor mij. Ook omdat dit meer opbouwend was. En toen kwam het verlossend nieuws op mijn werk: kandidaten gevraagd voor de start to run. En ondertussen zijn we met een groepje anciens aan het trainen voor de 8 km (of is het nu 7,50). En nu zitten de mensen op het sportkot te denken dat ik het opgegeven heb. Niets is minder waar. Ze gaan verschieten als ze me binnenkort terugzien
Het belangrijkste is dat we bezig blijven en niet ophouden!
Menu week 7:
Dinsdag : 5 ml 1 stp 6 ml 2 st- 7 ml 1stp 8 ml 2 stp tot 32 m
Donderdag :8 ml 1 stp 8 ml 2 stp -8ml 1spt 8 ml 1 stp tot 37m
Na in het begin van de week enkele malen korte runs gedaan te hebben werd naar het weekend toe wat meer kilometers gelopen;
Vrijdag werd er gelopen met de dames van Overmere, die ondertussen vlot 8 kilometer afmalen en er ook week na week wat meer vaart achtersteken. Het voornaamste punt hier echter is om in groep te lopen en ja dat lukt wonderwel.
Zaterdag ben ik dan op mijn eentje in de damvallei gaan rondtoeren en liep ik een zevental kilometer aan 43 (en dat is voor mij een meer dan behoorlijk tempo).
Zondag werd er dan rond het donkmeer samen met Chris een 11 km gelopen met een gem. van 9,7. Ja en Chris die moest nadien nog gaan werken (voelde zich trouwens veel beter in haar sas dan vorige week). Wel begon het gedurende het weekend steeds harder te waaien en daar heb ik het zo niet mee. Er moet meer kracht gestoken worden bij het lopen (lees hartslag gaat vlugger omhoog) en ja dan moet ik toch wat opletten. Ook ga ik bij veel wind een iets andere houding aannemen en ga ik eigenlijk wat verkrampt lopen. Maar ja klagen van het weer mogen we zeker niet .
Al bij al een zeer goede trainingsweek waarbij ik de runs met verschillende afstanden en snelheden werden afgewisseld en als je dat kan blijven doen (zonder forceren) dan bouw je automatisch aan een flinke konditie.
En ja vanaf volgende week zit we echt in de voorbereiding van Rotterdam want dan begint de 100 km van Lier. Hier worden 5 maand na elkaar lange afstandswedstrijden gehouden (2 x 10 miles, 2 x halve marathon en 1 x 25 km). Vorig jaar had ik nochtans gezworen om daar nooit meer aan de start te komen (ik loop daar al twee jaar dus na zoveel wedstrijden had ik het daar wel gezien) het parcours is ook vrij zwaar (open vlakten en koude wind heeft daar vrij spel). In 2007 op het einde van de 25 km ging de regen dan nog over in smeltende sneeuw en liep ik in de achtergrond zowat te bevriezen (zelfs mijn vrouw die volgde met de fiets was totaal verkleumd).
Maar toch een maand of twee geleden passeerde ik de piste van Lier alsook de startplaats en kreeg zowaar kippevel. Ik kon bij manier van spreken niet vlug genoeg aan de start staan van de volgende editie 100 km van Lier. Toch een raar gevoel dat ik mij zo aangetrokken voel om aan iets deel te nemen waarvan je weet dat je enorm gaat afzien en dat je jezelf tientallen keer gaat lopen verwensen langs de oevers van de Nete .
Anderzijds is deze reeks wedstrijden de ideale voorbereiding naar de voorjaarsmarathon. Deze 5 wedstrijden kan je als kapstok gebruiken in je voorbereiding naar de voorjaarsmarathon. Indien je vlot naar elk van deze wedstrijden toewerkt zal je zeker een voldoende hoog konditiepeil hebben om in het voorjaar een marathon te lopen je moet daar dan niet gek veel extra lange duurtrainingen meer doen (ik spreek wel voor de gewone stervelingen niet voor de mensen die snelle tijden nastreven. En ja in december hebben we dan ook nog een ganse reeks kerstcorrida's maw het 'winterseizoen' staat voor de deur
Daar ik opnieuw wat opgescheept zit met jichtproblemen (voor mij blijft dit echter onverklaarbaar daar ik meer leef als een 'aceet' dan een Bourgondier en daarbij neem ik er nog eens medicatie voor) is het een kalme loopweek tot nu toe. Moet wel zeggen die jichtopstoten doen zich blijkbaar voor na de langere wedstrijden (Berlijn en nu Deinze) en zou te maken hebben met het grotere vochtverlies in die wedstrijden en het te weinig drinken erna. En wat ik erna drink is dan nog verkeerd ook nml. koffie en dat is nu juist een vochtafdrijver.
Dus heb ik het kalm aan gedaan en maandag liep ik met de groep van Berlare eigenlijk meer te 'pikkelen' dan te lopen. Maar ja er is daar altijd een zeer goede sfeer met de 'ladies' als we rond het donkmeer lopen dus kon dat moeilijk overslaan . Wel moet ik meegeven dat er vanaf volgende week verzameld wordt aan de kapel of 'Beeweg' ipv aan het Snoecksken daar er aan de kapel meer parkeerruimte is
Dinsdag met de start to runners door het warandapark gelopen en woensdag een absolute rustdag ingebouwd. Vandaag was er opnieuw een start to run- sessie in Brussel en de medicatie had blijkbaar zijn werk gedaan want ik kon al opnieuw vrij vlot lopen. Er werd wel serieus doorgelopen vandaag (eigenlijk opnieuw veel te vlug voor een start to run). En ja als je in hat park loopt de laatste dagen kan je er niet naast: het is lenteweer ipv herfstweer; De afgevallen bladeren doen je aan de herfst denken maar de temperaturen zijn echt warm om te lopen. de winterattributen zijn alweer in de kast verdwenen (alhoewel niet te ver wan het kan hier rap keren).
Aanvankelijk had ik in het weekend gepland om mij nog eens aan een cross (in Zele) te wagen maar het 'gezond verstand' heeft het deze keer gehaald en het wordt morgen een training in Overmere (alwaar ik met de damens naar de 10 km aan het trainen ben) en zondagvoormiddag een iets langere duurloop (14 km) rond het Donkmeer/Eendekooi. En dan zijn we weer klaar voor de vijf calvarietochten ( ) in Lier. Meer over mijn haat/liefde-verhouding met Lier in één van de volgende blogverslagen.
Vorige donderdag werd er heel enthousiast getraind. Ook werd er toen omgeschakeld naar voor de eerste maal zeven minuten. En het vlotte bij iedereen zeer goed. Ook in het weekend werd door iedereen gelopen (of een alternatief (zwemmen) gedaan). Er zijn er zelfs die zo van het lopen gebeten zijn dat ze en gezwommen en gelopen hebben.
De anciens konden voor dat enthousiasme niet onderdoen en moesten dus ook uit hun pijp komen en Vanessa lanceerde het idee dat de anciens gingen trainen naar 6 tourkes Warandapark (wat overeenstemt met 7,5 km). De anderen gingen gretig op dit voorstel in.
De beide proeven (5 en 7,5 km) worden afgelegd op donderdag 17 december.
Vandaag was ook Annabel terug (en dit tot grote tevredenheid van Sara) en iedereen liep zonder morren een gelijkaardige training van woensdag. Ook was iedereen nog opmerkelijk fris na de training. Ook de gevorderden legden er serieus de pees op en de twee koppels kwamen we dan ook regelmatig tegen in het park. Met het weer hadden we opnieuw geluk en het bleef droog al was de wind dan wel weer goed voelbaar. Maar de gretigheid waarmee gelopen wordt is opvallend - soms heb ik den indruk dat men gans de namiddag zou kunnen blijven lopen en er wordt wat 'afgetteterd' zonder ook maar één moment buiten adem te raken . Ja, qua veiligheid is en blijft er werk aan winkel want op enkele goede leerlingen na blijft men koppig het fluo-vestje weren .
Dat Sara uit het goede loophout gesneden is bewijst de volgende anekdote. Sara merkte dat ze haar loopschoenen vergeten was en reeds heel vroeg in de morgen begon ze collegas te bellen om te vragen of ze soms voor loopschoenen konden zorgen en zo kwam het dat deze middag Sara verscheen met de schoenen van Melissa (waar een wil is, is een weg ).
Zie hierbij ook nog een impressie van Melissa:
Mijn loopverhaal begint in maart 2007. Ik beslis om te start to runnen op mijn eentje. En dat lukt me ook. Op 10 weken tijd loop ik vlot 5 km. Ik bouw de 3 daaropvolgende maanden zelfs op tot 8km. Maar daar stopt het verhaal jammer genoeg. In september 2007 start ik met avondschool en blijft er geen tijd meer over om te sporten. Althans, ik maak er geen tijd meer voor. Na 2,5 jaar stil te liggen hoop ik nu om terug een conditie te krijgen. Mijn uiteindelijk streefdoel is 10km halen. Maar eerst rustig opbouwen naar 5km.
en van Hilde een mooie impressie van haar gedachtengang in het warandapark
"Ai, denk ik vanuit mijn luie zetel, morgen lopen!.
Maar als Koning Albert me toeknikt, de Premier me begroet, van her en der gladgeschoren en behaarde benen voorbij sprinten en Danny ons groepje enthousiast aanmoedigt dan besef ik dat de tijd weer gevlogen is. De eindmeet is behaald nog even en we lopen 5 km!
Vanuit mijn luie zetel zou dit nooit lukken."
Ondertussen zitten we al over half weg van de trainingssessies en zie hierbij het weekmenu en ja donderdag gaan we de lat nog wat hoger leggen.
Week 6
Dinsdag: 2 ml - 1 stp - 3 ml -2 stp - 6 ml - 2 stp - 6 ml - 2st - 7 ml - 2 stp tot 33 m Donderdag: 5 ml - 1 stp -6 ml - 2stp - 7 ml - 1 stp -8 ml - 2 stp tot 32 m
De halve marathon van woensdag is toch wat in de benen blijven hangen. Na donderdag (met een start to run in Brussel) en vrijdag (in berlare al waar de damens momenteel al vlot boven het uur lopen) wat losgelopen te hebben heb ik zaterdag een complete rustdag ingebouwd (het 'weer' leende er zich ook niet toe om te lopen).
Zondag dan een een drietal 'tourkes' gedaan langs de eendekooi: toch een prachtige omloop (je loopt enerzijds langs het donkmeer, om dan de vissers te passeren aan het 'brugsken' en zo loop je de eendekooi binnen om vervolgens weer langs het donkmeer naar het nelepad te lopen) en je bent er bijna gans de omloop afgeschermd van het verkeer. Qua afstand ook ideaal 3,5 km.
Het lopen zelf heeft al vlotter gegaan. Heb nog ondervonden dat als ik wat sneller loop op wedstrijden dat dit toch gevolgen heeft voor mijn spieren, het is dan meer de bovenbil die enkele dagen een stram gevoel geeft. De kuiten daarentegen die blijven redelijk pijnloos sinds ik de 'wonderkousen' draag. Blijkbaar moet ik daar niet mee zitten want ik lees op andere blogs dat ook 'zeer goed' getrainde atletes nog last hebben van 'zware benen' enkele dagen na een halve marathon. Maar alléé samen met Chris toch 10,6 km gelopen in 1u07'. Chris heeft trouwens ook al betere dagen gekend dan de training van zondag. Hing de zware werkweek bij haar nog in de benen
Ondertussen heb ik gemerkt dat de novembermaand halfweg al 110 km op de teller staan heeft en dat is toch wat (te) veel voorwat eigenlijk een rustmaand moet zijn.
Het eerste gedeelte nml. het administratieve gedeelte is achter de rug en iedereen is ingeschreven en het hotel is bij iedereen geboekt (vrij dicht bij de start). Qua inschrijvingsgeld viel het deze vrij goed mee nml 40 Euro en als je weet dat je er nog een looptruiken van goede kwaliteit bijkrijgt moeten we toegeven dat onze noorderburen ons zeker niet in het zak zetten.
Iedereen heeft dan ook elektorinsch een voorlopig inschrijvingsbewijs ontvangen - het officiele.dokument volgt enkele weken voor de start. Hoe belangrijk zo een tijdige afhandeling van de administratieve zaken is hebben we vorige week ook ondervonden. Nml. verschillende mensen van dit groepje nemen ook deel in Goteborg aan de halve marathon (Goteborgs Varvet). Toen Valerie wilde inschrijven kregen we nu al de melding dat de inschrijvingen gesloten waren. Alle 51.000 startbewijzen waren de deur uit en dit voor een wedstrijd half mei.
Ondertussen begint iedereen zich toch stilletjes aan voor te bereiden: John en Karine hebben de zonnige stranden verlaten en hebben hun looptenu aangetrokken zoals je hieronder kan zien (moet wel zeggen het enthousiasme bij Karine lijkt me iets groter dan de "statishe bewegingen" van John ). Chris gaat afwisselend alleen op pad of gaat met Danny trainen (ja zelfs deze morgen bij regen en wind liep ze haar tourkes rond de damvallei . Men "moet" niet zot zijn om een marathon voor te bereiden maar het helpt ...). Valerie en ikzelf hebben deze week in Deinze gelopen en daar allebei een goed gevoel aan over gehouden. Franky loopt zijn kilometerkes maar houdt de trainingen nog op een laag pitje om zijn vrouw te citeren:"Het is nog veel te vroeg om te beginnen trainen want met het eindejaar moet er nog veel gegeten en gedronken worden ... ". Je ziet ieder is er toch al op zijn manier mee bezig ook al zijn we nog 5 maand verwijderd van ons doel.
Na gisteren het nodige ondericht gekregen te hebben van mijn schoonbroer dat de 'jaagpaden' waar we gingen op lopen niks te maken had met de jacht zoals ik dacht maar dat die alles te maken hadden met het voortslepen van boten trokken we vandaag richting Bellem .
Dirk (VDW) en zijn vrouw kwamen ons ophalen en in laatste instantie tekende Hendrik ook paraat om deel te nemen aan Deinze-Bellem. Het werd ginder een gezellige drukte en ook Valerie sloot bij de groep aan. We liepen ginder ook nog talrijke bekenden tegen het liijf zoals een zeer ontspannen Vivianne en haar vriendin Ann (die op ht laatst nog belslist had om deel te nemen (is eigenlijk nog wat aan het bekomen van haar marathon avontuur in Eindhoven)).
Om half twaalf de bus op en vol verwachting kijken hoe de vlaggen 'hingen' bij de start - want ja het weerberciht was met argusogen gevolgd. Het zag er naar uit dat de wind gunstig zat. Toen er ook nog een zonnetje aan de hemel verscheen en met een temperatuur van 10 graden was het prachtig loopweer.
De start was weer heel snel (5'27") de kilometer. Ik had meer voordeel van de wind verwacht eigenlijk hij zat deels in de zij en deels mee (maar die stroken waren eerder beperkt); Wel volgden een reeks heel snelle (en constante) kilometers tussen de 5'39 en de 5'42". Op 5 km kwam ik door aan 28'25" en een 10 km tijd van 56'41" (identiek dezelfde tijd van mijn PR in Evergem). Ik bleef ook tussen de anderen lopen en raakte niet afgezonderd wat je natuurlijk ook vlot doet lopen. Na 15 km had ik een voorsprong op het 1O km/uur schema van 5' als ik nog één minuut kon bijnemen dan zat ik onder de twee uur. Dit begon dan wel enorm mee te spelen, maar bij het opdraaien van de brug op km 15 wist ik direkt hoe laat het was: de wind die nu merkelijk voelbaar was zat tegen en ik liep de laatste 6 kilometer aan tijden tss de 6'09" en de 6'11" (iets hoger maar opnieuw egaal). Alle tijden samen resulteerde in een zeer behoorlijke 2u02' (liefst 17 minuten sneller dan vorig jaar) en dit jaar waren er nog meer dan 5 deelnemers achter mij ...
De halve van vandaag zag ik zowat als de eerste bouwsteen voor mijn voorbereiding van Rotterdam - awel het is een zeer goede basis en ik ben zeer tevreden dat ik sinds september al met een vrij goede en constante konditie rond loop. En dat ik heel vlot loop zonder mij ook maar enig moment te forceren.
En ja, ook Anne Verelst was aanwezig voor haar eerste halve marathon. Ze eindigde in 2u34' (zijzelf was wat ontgoocheld daar ze al vrij vroeg worstelde met een te hoge hartslag - ik vind dat iedereen die zijn eerste halve uitloopt zonder een meter te stappen een dikke prestatie heeft geleverd )
Ook de andere VITA-boys deden het ver van slecht vandaag:
Hendrik: 1u36 Dirk: 1u44 Valerie: 2u03
foto 1: clubleden tijdens de opwarming foto 2: Anne Verelst schijnbaar ontspannen voor de start foto 3: Met Ann en Hendrik voor de start foto 4: aktiefoto tijdens de wedstrijd
. Indien de situatie in de loop van de week niet zou beteren kunnen we altijd opteren om eventueel woensdag in den hof/piste te lopen in Overmere. Ik hou jullie verder op de hoogte. Let wel volgende week maandag lopen we zeker...
Donderdag en vrijdag liep ik al vol twijfel of ik naar Lier zou afzakken. Op hun site verscheen dat de Natuurloop zeker zou plaatsvinden maar dat het zeker niet sneeuwvrij zou zijn. Ja sneeuw loopt op zich mss makkelijk maar als je in de achterhoede loopt zou die al flink zijn aangetrapt en zou het dus sleren worden. Maar ik had toch nog de zin om naar Lier af te zakken. Toen ik zaterdagmorgen zag dat de temperatuur -12,3 aanwees en het weerbericht een gevoelstemperatuur van -15 à -20 voorspelde moest ik wijselijk besluiten om niet de verre reis naar Lier te maken. Ik moet in mijn geval zeker de risico's niet gaan opzoeken. En dat het extreem koud zal zijn in de vlaktes langs de Nete spreekt voor zichzelf. Spijtig maar in januari,februari en maart staan er nog 3 tochten in Lier op het programma.
). Het is pas dan dat men kan zien op^de str een succes was en mijn waardemeter is dan ook :"Hoeveel mensen zijn er enkele maanden later nog aan het lopen". Uit de vorige reeks zijn er verschillende anciens overgebleven die nu reeds van in april wekelijks twee maal de loopschoenen vast knopen en mijn hoop is dat uit de huidige sessie dezelfde mentaliteit groeit.
en als de weergoden ons nu ook nog trakteerden met enkele vlokjes sneeuw zouden we een echte kerstfinale kunnen meemaken en kan iedereen "Fit aan de kalkoen".
) scheelde het serieus wat op 'beschermd' te lopen. Hierdoor bleef ik de moeilijke kilometers lopen tss de 5'56" en 5'58". Onder tussen was het nog harder beginnen regenen en op het stuk gras was het echt ploeteren geworden (die km ging in 6'10"). De laatste 5 kilometers dacht ik van vol meewind te hebben maar dat viel wat tegen (let wel we hadden geen tegenwind maar het 'gejaagd door de wind'-gevoel was er ook niet) - ook moest ik de inspanningen van de vorige kilometers wat bekopen en de laatste 5 kilometers gingen tss de 6'01" en de 6'03". Ondetussen had ook de hagel zijn intrede gedaan.
.
.
) in Lier. Meer over mijn haat/liefde-verhouding met Lier in één van de volgende blogverslagen.
.
