Dienares van God Anne Louise Lateau – gestigmatiseerde, mystica en offerziel (1850-1883)

Haar vroege leven

Anne Louise Lateau werd geboren in Bois d’Haine (Henegouwen) op 13 januari 1850. Haar vader, Gregory was dan 28 jaar en was een metaalbewerker die tewerkgesteld was in de nabij gelegen gieterij. Spijtig genoeg kreeg hij de pokken en stierf op 17 april 1850, 3 maand na de geboorte van Louise. Hij liet de moeder Adele (Pissens) Lateau achter met drie dochters.

De oudste dochter, Vosine was net drie jaar oud; de tweede, Adeline, iets ouder dan twee jaar en de derde, Louise was jonger dan 3 maand. Toen hun vader stierf was niets hulpelozer dan dit kleine huishouden. De arme moeder, die bijna in het kinderbed stierf was nog altijd ziek en bedlegerig. Louise zelf had zelf de pokken en vrienden en buren bleven weg, bang om besmet te geraken.

Kleine Vosine, die 3 jaar was, deed alles wat een klein kind kon doen. Van het ene ziekbed van haar moeder naar de wieg van haar zus Louise, moest ze hen de absolute noodzakelijkheden geven. De dagen vlogen voorbij en de reserves van het arme huisje waren spoedig uitgeput, en de honger begon zich te gevoelen.

In deze extreme omstandigheden, kwam uiteindelijk hulp van een goede boer, Francis Delalieu. Deze man vond zijn weg in het huis, twaalf dagen na de dood van hun vader. Hij vond Louise die bijna op sterven lag, terwijl de rest van het gezin tot het extreme werd op de proef gesteld. Hij zorgde meteen voor voedsel en voor de meest nodige zaken. Van die dag af waakte hij over hen en begeleidde hen tot ze allen gezond waren.

De ziekte van de moeder was ernstig en langdurig en pas na twee en een half jaar herwon ze haar vroegere gezondheid. Ze had bijna geen middelen van bestaan, behalve het kleine stukje grond waarop het huisje stond en die in gelukkiger dagen, haar bruidsschat was. Maar ze aanvaardde haar harde lot met een moedige geest. Ze worstelde tegen de armoede en om onafhankelijk te blijven. Dag en nacht wijdde ze zichzelf toe aan de zorg voor haar kinderen en de hele dag zwoegde ze voor hun dagelijks brood. Terwijl ze weg was naar haar werk liet ze de kinderen thuis alleen. De oudste dochter moest voor haar twee zusjes zorgen. Arme kleine kinderen, ze hadden vele ontberingen te verduren! Ze moesten de koude winters doorkomen dikwijls zonder vuur en hun voedsel was uiterst schaars. God zij dank groeiden ze op tot gezonde dochters en de tijd brak spoedig aan dat ze hun moeder konden helpen in het dagelijkse labeur.

Toen Louise 8 jaar was werd ze voor korte tijd geplaatst bij een zwakke oude vrouw uit de buurt die hulp nodig had omdat haar zoon op het werk was. Later werd ze voor vijf maand naar school gestuurd. Daar leerde ze haar catechismus, en leerde ze wat lezen en schrijven. Dit was al de scholing die ze ooit kreeg. Toen ze 11 jaar was deed ze haar Eerste Communie en leefde ze bij een tante aan haar vaders kant die leefde in Manage. Deze goede vrouw was 78 jaar en zeer zwak; ze stierf twee jaar erna, en Louise die haar had gediend gedurende die tijd met opmerkelijke ijver en toewijding werd in dienst genomen door een vrouw in Brussel.

Daar werd ze ziek en werd ze gedwongen om te vertrekken na zeven maanden. Maar nadien bleef deze vrouw Louise van tijd tot tijd opzoeken in Louise’s thuis in Bois d’Haine. Toen ze een paar weken thuis was, werd Louise terug beter en vond ze een nieuw onderkomen in een gezin van een kleine boer te Manage. Van deze plaats werd ze terug thuis geroepen door haar moeder; van toen af bleef ze thuis voor de rest van haar leven, en legde ze zich volledig toe op naaiwerk en de huishoudelijke taken.

Haar buitengewone liefdadigheid op haar zestiende met de dood voor ogen – de cholera epidemie

Een ander buitengewone karaktertrek is haar liefdadigheid. Ze was zelf arm, maar ze had een passie om de armen te helpen. Wanneer ze een kind was wijdde ze zichzelf toe aan de zorg voor de zieken, met een opmerkelijke onbaatzuchtigheid en tact. Nadat ze terug thuis woonde, en er stierf iemand in het dorp was het bijna altijd Louise die de rouwende familie hielp en het lichaam voorbereidde om begraven te worden.

In 1866 heerste de afschuwelijke en dodelijke ziekte cholera in Belgie en brak uit in Bois d’Haine. De ziekte richtte een grote ravage aan en deed de mensen panikeren. De cholera epidemie trof eerst een gezin van een werkman. Het gezin bestond uit zeven personen. De vier zonen die panikeerden over de besmettelijke ziekte vluchtten uit het huis en lieten hun vader, moeder en zuster in de steek. De parochiepriester die Louise’s heiligheid en naastenliefde kende, zond Louise. Ze nam haar taak op in het verlaten huis. Ze bleef bij de vader en moeder tot het laatste uur-ze stierven beiden op dezelfde dag; en ze bleef bij de zuster tot de zonen eventjes naar huis terugkwamen om hun zuster naar een ander huis te brengen. Louise baarde de twee lichamen op en plaatste hen in een kist en met de hulp van haar zuster Adeline droegen ze de kisten uit het besmette huis.

Sommige mannen, die aangemoedigd werden door het heroisch voorbeeld van deze jonge meisjes, brachten de lichamen naar de begraafplaats. Louise, met dokter en priester bleef dit werk verderzetten gedurende de hele tijd dat de epidemie duurde. Ze verliet nooit de huizen waarin de epidemie zich manifesteerde. Ze kon natuurlijk niet overal tegelijk zijn; maar ze zorgde voor 6 cholera patienten in de maand, baarde de doden op, en droeg verscheidene van hen naar de begraafplaats. En dat alles toen ze maar zestien jaar was. Toen de epidemie eindelijk over was, deed ze terug haar huishoudelijke taken thuis.

Door haar reputatie van liefdadige werkster voor de zieken werd ze jaren nadien nog opgeroepen toen iemand in het dorp ziek was en niemand kon zorgen voor hen. Ze ging onmiddellijk naar de zieke persoon ongeacht het type van ziekte, of het besmettelijk was of niet, en zorgde voor hen met een opmerkelijke ijver, oprechte naastenliefde en zorg, en zorgde zo goed als mogelijk voor hen.

Haar persoonlijkheid en karakter

Louise Lateau wordt beschreven als een persoon met een opgeruimd karakter, en van een minzaam, onbaatzuchtige ingesteldheid. Ze is middelmatig intelligent en eenvoudig. Goedheid en gezond verstand lijken haar karakteristieken te zijn. Ook haar vroomheid is praktisch en onopvallend. Ze houdt van de eenzaamheid en teruggetrokkenheid; en behalve als gehoorzaamheid van haar kerkelijke oversten, praat ze nooit over de buitengewone fenomenen die ze ondervindt.

De beroemde dokter Lefebvre verzekert ons hoewel ze sommige vriendinnen heeft van haar leeftijd die ze van haar kindertijd kent, wordt over haar extases en stigmata nooit gesproken. Ze behoudt dezelfde terughoudendheid tegenover haar moeder en haar zusters, en zij praten ook nooit over het onderwerp in haar aanwezigheid. Ze is extreem terughoudend met betrekking tot de buitengewone mystieke genaden die ze gekregen heeft door God.

Louise werd de stigmata gegeven

Op vrijdag 24 april 1868 wordt het eerste spoor van de stigmata zichtbaar. Ze bemerkte dat wat bloed vloeide uit haar linkerzijde. Met haar gewoonlijke terughoudendheid vertelt ze niets aan niemand, ook niet aan haar moeder of zusters. Op de volgende vrijdag kwam er terug bloed uit dezelfde plaats, en ook op beide voeten. Ze sprak er nu over met haar geestelijke leidsman, de parochiepriester van Bois d’Haine. De priester die verbaasd stond over zo’n buitengewoon fenomeen probeert haar vrede en kalmte te geven en vertelde haar er niets over te zeggen.

Op de derde vrijdag, 8 mei vloeide bloed, gedurende de nacht, van haar linkerzijden en haar voeten; en tegen 9.00 u in de morgen kwam er ook bloed uit haar handpalmen . Ze ging voor de eerste keer in extase, op vrijdag 17 juli in hetzelfde jaar: en twee maanden later, op vrijdag 25 september verschenen bloedige punten rond haar hoofd. Al deze fenomenen deden zich herhaaldelijke keren voor op elke opvolgende vrijdag zonder onderbreking: met enige uitzondering dat de bloedende kroon rond haar hoofd gedurende het eerste jaar maar soms bloedde, en dat de andere stigmata niet bloedden op twee gelegenheden.

Van de tijd dat bloed uit haar handen vloeide, kon de buitengewone toestand van Louise niet langer een geheim blijven. Het nieuws verspreidde zich. Een verzamelde zich elke week een menigte rond haar moeders huis; zodanig groot dat de kerkelijke autoriteiten moesten ingrijpen in deze zaak. Men vroeg Dokter Lefebvre om de hele zaak te onderzoeken, vanuit medisch standpunt. Zijn studie begon op 13 augustus 1868 en bleef een jaar en een half duren. Hij installeerde een microscoop in het huis van Louise en onderzocht het bloed op het moment toen het uit de wonden vloeide. Hij werd in dit onderzoek bijgestaan door twee van zijn medische collega’s die beiden vakkundig waren in microscopische onderzoeken : Dr Hairion en Dr Van Kempen.

Na nauwkeurig onderzoek, waren ze ervan overtuigd dat de witte en rode bloedcellen een normaal karakter hadden en een specimen waren van gezond menselijk bloed.

De handschoen test op de stigmata

De stigmata verschenen elke week rond middernacht op donderdagavond, en bleven tot in de late vrijdagnamiddag tot rond 17.00 u. In zijn inspanning om grondig de zaak te bestuderen plaatste Dr Lefebvre speciale handschoenen op Louise, hen afsluitend met een speciale koord en wassen zegel zodat het onmogelijk werd om ermee te knoeien zonder dat het opviel. Het resultaat was dat de stigmata zich voordeden op donderdagavond, zoals gewoonlijk met de verzegelde handschoenen aan. Dit gaf de dokters voldoende bewijs van het bovennatuurlijk karakter van de stigmata.

Er kan geen twijfel over bestaan dat het bloeden van de stigmata een bron van pijn is, hoewel Louise er nooit over sprak. Gedurende de extase was ze waarschijnlijk onbewust van pijn, zoals ze dan voor elke andere lichamelijke ervaring ongevoelig was. Maar voordat de extase zich inzette en nadat het was gestopt, was Dr Lefebvre ervan overtuigd dat ze veel pijn leed. Dat leidde hij af van haar bewegingen en gedrag.

Tegen de vrijdagavond stopte het bloeden meestal; maar niet altijd op hetzelfde uur. De volgende dag waren de stigmata droog en wat blinkend. Hier en daar was wat opgedroogd bloed, maar dit werden korsten die eraf vielen. Op zaterdag morgen deed Louise terug haar gewone werk. Ze onderbreekt enkel haar werk om naar de Mis te gaan en de Heilige Communie te ontvangen in de Parochiekerk.

Haar extases

Louise’s exstases begonnen tussen 9.00 en 10.00 u op vrijdagmorgen en bleven normaal duren tot 17.00 u in de namiddag. Louise die op vrijdag niet kon werken door haar bloedende stigmata is meestal aan het bidden tot de extase komt. Hoe dan ook komt de extase zelfs al is ze in gesprek met iemand. Dokter Lefebvre is aanwezig op vele gelegenheden en op een van die gelegenheden doet hij verslag:

“Het is half acht ’s morgens. Ik begin een conversatie met het meisje, en we spreken over de meest uiteenlopende zaken. Ik vraag haar over haar bezigheden, haar educatie, haar gezondheid. Ze beantwoordt al mijn vragen eenvoudigweg, exact en bondig. Gedurende haar conversatie is ze kalm en is de uitdrukking op haar gezicht natuurlijk, en heeft ze haarzelfde kleur. Haar huid is koel: haar hartslag slaat 72 per minuut. Na enige tijd verslapt de conversatie en is er een pauze. Ik wil opnieuw starten, maar ik merk dat Louise bewegingsloos is, met haar ogen naar boven gericht en in contemplatie verkeert. Ze is in extase.”

Een gelijkaardig verslag werd gegeven door Dr Imbert Gourbeyre een professor in de medische school van Clermont in Auvergne. “Ik had Louise onderzocht en ondervraagd”, zegt hij “voor een uur en een kwart. Mijn laatste vraag was over de cholera patienten die ze had geholpen. Ze vertelde me dat ze negen of tien van hen zag sterven. Ik vroeg haar of ze bang was. Ze antwoordde dat ze niet bang was. ‘Help je graag de zieken verplegen?’ Ik wil de vraag opschrijven, maar Louise geeft geen antwoord. Ik kijk naar haar en zie dat ze reeds in extase verkeert.” In de zomer van 1869 werd door haar geestelijke oversten bevolen de extase tegen te houden voor zover in haar macht lag. Het was zelfs voorgeschreven dat ze de vrijdagmorgen haar werk verder moest zetten, hoe moeilijk het ook was. De Bisschop van Brits Columbia, Dr d’Herbomez verkreeg toelating van de kerkelijke autoriteiten om Louise te zien: hij ging op bezoek bij haar samen met Abbe Mortier op vrijdag, 13 augustus 1869, om 8.00 u.

Wanneer hij binnenkwam was Louise aan het werk op de naaimachine. Haar handen en voeten bloeden hevig. Ook haar voorhoofd en rond haar hoofd, in een volledige cirkel was bloed aan het vloeien en het stroomde over haar gezicht en nek. De naaimachine zat onder het bloed; en enkel door de meest pijnlijke inspanningen, was het arme kind in staat haar werk verder te zetten. De Bisschop stelde haar wat vragen. Ze antwoordde met haar gewone kalmte en ging ondertussen verder met haar werk volgens de instructies die ze had ontvangen. Opeens stopte de machine: haar handen en lichaam werden bewegingsloos. Het werk had opgehouden en de extase begon.

De houding en het gedrag van Louise ondergaat vele en frequente veranderingen. Nu beweegt haar lichaam traag rond als rond een as, en haar ogen lijken een onzichtbare processie te volgen: onmiddellijk staat ze recht uit haar stoel, doet een paar stappen en steekt haar handen omhoog in gebed. Een glimlach straalt van haar gezicht. Op een ander moment sluit ze haar ogen en rollen tranen van haar wangen; opnieuw beeft ze en wordt bleek; een expressie van verschrikking blijkt uit haar gedrag; ze slaakt een kreet. Ze ligt dikwijls op de vloer, de armen uitgestrekt in de vorm van een kruis.

Het meest verbazingwekkend is de laatste scene van de extase. Ze staat vlug recht van de vloer. Haar hartslag gaat extreem vlug en bereikt 120 slagen per minuut, en wordt zwakker. Haar adem wordt zwakker en zwakker en kan bijna niet bemerkt worden behalve door geneeskundige observatie. De dood lijkt aan te komen. Het lichaam is koud: de ogen zijn gesloten; het hoofd valt op de borst. Een dodelijke bleekheid komt over het gezicht en een koud zweet breekt uit en er komt zelfs een doodsreutel in haar keel.

Deze toestand blijft ongeveer 10 minuten duren, en dan komt er terug leven in het lichaam. Het lichaam wordt warm: de hartslag wordt normaal; de wangen krijgen terug kleur. Dan kijkt het gereanimeerde meisje terug rond; en is de extase over.

Haar mystieke herkenning van Gezegende objecten en de Heilige Eucharistie

Louise heeft een levendige herinnering van de scenes die ze gezien heeft. Ze praat er enkel over onder bevel van haar Bisschop. Ze beantwoordt Dr Lefebvre precies wat ze gezien heeft en eenvoudig, wanneer hij erom vraagt. Van zodra de extase komt ziet ze zich gehuld in een zee van licht; dan beginnen zich figuren te vormen en ziet ze verschillende scenes van het Lijden van Christus voor haar ogen. Er wordt geen woord gesproken dat ze kan horen; maar de beelden bewegen zoals in realiteit. De Apostelen zijn er, en de Joden, de Romeinse soldaten, de heilige vrouwen. Ze ziet de Redder ook en ze kan zijn verschijning precies omschrijven, net zoals Zijn kleren, Zijn wonden, de doornenkroon, het kruis.

Maar ze is begunstigd met nog een ander fenomeen. Ze blijft ongevoelig voor elke andere stem, behalve voor degenen die geestelijke jurisdictie over haar hebben zoals haar Bisschop, haar parochiepriester, of enige ander priester. Op eenzelfde manier brengen gezegende voorwerpen allerhande aan haar lippen zoals rozenkransen, medailles of kruisen, een glimlacht van vreugde over haar gezicht, terwijl dezelfde dingen die niet gezegend zijn geen uitwerking hebben. Dit profetisch instinct werd dikwijls getest en faalde nooit.

30-12-2016 om 23:14 geschreven door claudia  

Gebed tot de Onbevlekte Ontvangenis

Dag 5

Laat ons bidden dat door de gebeden van de zondeloze Maagd Maria, God ons zal bevrijden van onze zonden.

Vader, U bereidde de Maagd Maria voor om de waardige Moeder te zijn van Uw Zoon. U liet haar meedelen in de redding van Christus door Zijn dood, en hield haar zondeloos vanaf het moment van haar ontvangenis. Help ons door haar gebeden leven in Uw aanwezigheid zonder zonden. We vragen dit door onze Heer Jezus Christus, Uw Zoon die leeft en heerst met U en de Heilige Geest, een God, voor alle eeuwigheid.

O Heer, die door de Onbevlekte Ontvangenis van de Maagd Maria, een waardige verblijfplaats voor Uw Zoon bereidde. U zorgde ervoor dat ook Zij, net als Uw Zoon die zonder zonde stierf, ook zij nooit zonde heeft gekend. Verleen dat door haar middelaarschap ik begunstigd word met de volgende genade. (noem uw verzoek)

O Maria van de Onbevlekte Ontvangenis, Moeder van Christus, U had invloed bij Uw Goddelijke Zoon hier op aarde; U hebt nu dezelfde invloed in de Hemel. Bid voor mij en verkrijg voor mij de inwilliging van mijn verzoek als het past voor de Goddelijke Wil. Amen.

Litanie van de Heilige Maagd Maria

30-12-2016 om 23:13 geschreven door claudia  

Alles een teken – Carlo Carretto

Wij moeten onszelf eraan gewennen dat de dingen in hun authentieke realiteit anders zijn dan wij dachten. De aarde is het teken van de hemel en het is niet zo dat de hemel het teken is van de aarde. De zon is het teken van Christus en niet andersom. Alles wat ik zie is het teken van datgene wat ik niet zie; het verwijst ernaar, het duidt het aan. Alles is teken van een onzichtbare realiteit, die veel belangrijker is dan de zichtbare realiteit. Datgene wat nog komen moet, is van grotere waarde dan datgene wat reeds gekomen is. Ja, de dag van morgen is beter dan de dag van vandaag en die zekerheid wordt mij gegeven door het geloof in God, die liefde is. En de liefde gaat voort, maar zij keert niet terug. De liefde schept, maar vernietigt niet. De liefde leeft, maar sterft niet.

Wanneer ik mijn ogen open voor het menselijk leven, dan moet ik eraan wennen om alles te zien als teken van dat goddelijk leven dat Christus aan mij doorgeeft en dat Hij dag aan dag voedt. Mijn vader en mijn moeder zijn een teken van een andere vader en moeder, die ik in het Rijk zal hebben; het huis waarin ik als kind heb gewoond en dat er nu niet meer is, door de tijd verwoest, is een teken van een ander huis dat niet meer verwoest zal worden: het Vaderhuis. Mijn broers en mijn zusters die samen met mij hebben geleefd, zijn een teken van andere broeders en andere zusters, die samen met mij in het eeuwige Rijk van de Vader zullen leven. Het voedsel dat mij gevoed heeft, het vuur dat mij verwarmd heeft, het landschap dat mij verheugd heeft, zijn alle een teken van een ander voedsel, van een ander vuur, van andere landschappen die in het Rijk mijn deel zullen zijn. De liturgieviering waaraan ik deel heb genomen, de eucharistie die ik met zoveel godsvrucht heb ontvangen, zijn het levende teken van een andere viering waaraan ik zal deelnemen in het Rijk, waar ik eindelijk gevoed zal worden door een unieke spijs: God zelf.

29-12-2016 om 17:22 geschreven door claudia  

Kleine Nellie van de Heilige God

29-12-2016 om 17:08 geschreven door claudia  

Gebed tot de Onbevlekte Ontvangenis

Dag 4

Laat ons bidden dat door de gebeden van de zondeloze Maagd Maria, God ons zal bevrijden van onze zonden.

Vader, U bereidde de Maagd Maria voor om de waardige Moeder te zijn van Uw Zoon. U liet haar meedelen in de redding van Christus door Zijn dood, en hield haar zondeloos vanaf het moment van haar ontvangenis. Help ons door haar gebeden leven in Uw aanwezigheid zonder zonden. We vragen dit door onze Heer Jezus Christus, Uw Zoon die leeft en heerst met U en de Heilige Geest, een God, voor alle eeuwigheid.

O Maria, Moeder van God, die in uw glorierijke Onbevlekte Ontvangenis begiftigd bent met de volheid van genade. U bent uniek onder de vrouwen doordat u zowel moeder als maagd bent; Moeder van Christus en Maagd van Christus. We vragen u om naar ons te kijken met een teder hart vanop uw troon en te luisteren naar onze gebeden. Ik vraag u oprecht dat u voor mij het verzoek wilt inwilligen dat ik nu vraag : (noem uw verzoek)

O Maria van de Onbevlekte Ontvangenis, Moeder van Christus, U had invloed bij Uw Goddelijke Zoon hier op aarde; U hebt nu dezelfde invloed in de Hemel. Bid voor mij en verkrijg voor mij de inwilliging van mijn verzoek als het past voor de Goddelijke Wil. Amen.

Litanie van de Heilige Maagd Maria

29-12-2016 om 17:06 geschreven door claudia  

Kleine Nellie van de Heilige God – Het leven van Nellie Organ (1903-1908)

“Daar! Dat is het teken waarop ik wachtte” – Dat was wat Paus Pius X zei na gehoord te hebben over het heilige leven van kleine Nellie. Een paar maanden later in 1910 bracht hij “Quam Singulari” uit die de leeftijd voor de Heilige Communie voor kinderen verlaagde.

Kleine Nellie Organ leefde om vier en een half jaar te worden, en toch is ze gekend als de “Kleine Violet van het Heilig Sacrament”. Het bijzonder verhaal van haar korte maar heilige leven start bij haar geboorte op 24 augustus 1903. Haar vader, William Organ en haar moeder Mary Aherne Organ waren gehuwd op 4 juli 1896 en hun huwelijk was spoedig gezegend met 4 kinderen: Thomas, David, Mary en Nellie. Omwille dat de werkloosheid toen in Ierland zo groot was, moest haar vader William Organ kiezen tussen emigratie en soldaat worden. Hij koos voor het laatste en in oktober 1897 ging hij in het Britse Leger dat toen Ierland bezette, in het garnizoen van Waterford.

Nellie werd geboren op 24 augustus 1903 in de Koninklijke Infanterie Barrakken in Waterford, Ierland, die voor gehuwden bestemd waren. Spoedig nadien werd ze naar de parochiekerk van de Drie-eenheid gebracht waar ze gedoopt werd onder de naam “Ellen”, hoewel ze vertrouwelijk “Nellie” zou genoemd worden.

“Toen ze enkel twee jaar was,” schrijft haar vader, “nam ze mijn hand vast en stapte naar de Mis, babbelde ze de hele weg over Heilige God. Dat was de manier waarover ze altijd over God sprak, en ik weet niet waar ze het geleerd kan hebben.” Nellie hield veel van haar vader, en haar eerste vraag wanneer haar moeder om boodschappen was, was een rozenkrans mee te brengen voor Papa. Op een nacht zei haar vader dat hij de wacht moest houden. Nellie zei “Ik zal de wacht houden in jou plaats.” “Ga slapen,” zei haar vader. “Nee,” zei Nellie, “ik zal op je wachten”-en wanneer hij terugkeerde was ze wakker, wachtend op hem.

De heilige namen waren de eerste woorden die Nellie leerde, en ’s avonds wanneer de rozenkrans werd gebeden. Haar moeder leerde haar de crucifix en de grote kralen te kussen. Een gewoonte dat ze zou behouden.

De dood van haar moeder

In 1905 verhuisde de familie naar Spike, een eiland fort dat gesitueerd was in de haven van Cork. De gezondheid van haar moeder dat nooit goed was geweest, verslechterde zienderogen. In haar laatste maanden keerde ze zich volledig naar God en haar rozenkrans was nooit uit haar handen. Naar het einde toe hing ze zodanig aan Nellie dat het kind uit haar armen moest gerukt worden. In januari 1907 stierf ze aan tuberculoze.

De oudste van de Organ kinderen was maar negen jaar op dat tijdstip en haar vader moest de hele dag zijn militaire plichten vervullen. In het begin hielp een buurvrouw hem in de Organ huishouding. Maar de kinderen waren nog zo jong en konden niet veel helpen bij de noodzakelijke huishoudelijke werkzaamheden. Men zag spoedig in dat dit niet kon voortduren. Bovendien was Nellies gezondheid delicaat en had ze bijzondere zorg nodig want men had ontdekt dat ze een kromgegroeide rug had.

Rechtop in een stoel zitten was pijnlijk voor haar en haar lichaam stil houden voor bepaalde tijd deed haar veel pijn. Haar heup en haar gedraaide rug waren ontwricht. Ze weende maar er was geen liefdevolle moeder om haar te sussen en te troosten. Nellie’s vader besefte ten slotte dat dit zo niet verder kon in een moederloos gezin en vroeg een priester om een thuis te vinden in een klooster voor zijn ongelukkige weeskinderen.

Nellie en haar zuster werden naar de Goede Herder Zusters gezonden

De priester kwam hem te hulp en met zijn hulp werden de kleintjes geplaatst in tehuizen van liefdadigheidsinstellingen van het diocees. Thomas werd naar de School van Broeders van Liefde in Upton gestuurd; David, naar de kloosterschool van de Barmhartige Zusters te Passage West; en Mary en Nellie zouden naar de St Finbarr’s School gestuurd worden bij de Zusters van de Goede Herder in Cork.

Nellie en haar zuster kwamen eraan op 11 mei 1907. Met moederlijke zorg werden Mary en Nellie omgeven door de goede zusters en Nellie was er gelukkig en ze noemde al de Zusters “Moeders.” Toen ze er aankwam was Nellie drie jaar en negen maanden. Ze zou de resterende acht maand van haar leven bij de Zusters blijven.

De diagnose van de dokter

Mary Long was een jong meisje die naast Nellie sliep en ze vertelde de Zusters dat Nellie pijn had en nachten huilde en dikwijls kuchte. Daardoor werd kleine Nellie verplaatst naar de school infirmerie waar ze haar maaltijden deelde met een klein zwart poesje. Ze was dol op dit beestje en het poesje was dol op haar.

Terwijl de lessen voor het zieke meisje waren gestopt, werd ze soms naar buiten geholpen om de kleuterspelletjes op de speelplaats mee te doen. Op een dag kreeg ze een doos kralen aan een lint. Ze stak er sommige in haar mond en slikte ze half door. Ze bleven in haar keel hangen en ze leek te stikken. De leraar tilde haar op en liep om een zuster te vinden. Samen liepen ze met het meisje naar de infirmerie waar degenen aanwezig een operatie uitvoerden om de kralen eruit te halen. Het was opmerkelijk dat Nellie niet weende gedurende de pijnlijke ervaring. Maar enige tijd later was ze lusteloos, daarom werd de dokter erbij geroepen. Samen met haar gedraaide ruggegraat was Nellie het slachtoffer van tuberculoze—de ziekte die haar moeder fataal werd. Omdat de ziekte reeds in een vergevorderd stadium was had de dokter geen hoop op haar herstel. Hij stelde de zusters op de hoogte dat ze maar enkele maanden meer te leven had.

Haar devotie tot het Kind Jezus

Kleine Nellie bleef voor twee maanden in de infirmerie. Haar verpleegster, juffrouw Hall bleef dikwijls de nacht bij haar doorbrengen en Nellie’s dankbaarheid was vol kinderlijke liefde—“Heilige God nam mijn Moeder,” zei ze, “maar Hij heeft me jou gegeven om mijn Moeder te zijn.” Ze stak haar hand tussen de rails van haar bedje om de hand te nemen van haar “Moeder”, en ze hield haar hand stevig vast tot ze in slaap viel.

Gedurende deze tijd toen Nellie het bed moest houden in de infirmerie, trok een klein altaar waarop een beeldje stond van het Heilig Kind van Praag haar aandacht. Ze vroeg juffrouw Hall over het beeldje. Ze legde uit aan Nellie dat het beeldje de afbeelding was van Onze Heer toen Hij een kind was. Onmiddellijk was Nellie geinteresseerd. Juffrouw Hall vertelde het verhaal van de geboorte van Christus en Zijn grote liefde voor ons. Het kind luisterde met enthousiasme en hield van het verhaal van Heilige God toen Hij een klein kind was.

Haar opmerkelijke genezing

Van dat moment af sprak ze tot de kleine Jezus met de eenvoud van een kind, en op het voorstel van de nonnen deed ze een noveen tot Hem, om Hem te vragen om haar beter te maken. Wanneer de noveen ten einde was, was ze zover genezen dat ze in de tuin kon wandelen aan iemands hand. Dit gaf haar een groot vertrouwen in het Heilig Kind, met wie ze nu vertrouwelijk babbelde en ze de meest buitengewone dingen vroeg.

Toen juffrouw Hall ziek werd, vroeg Nellie aan de oudere meisjes : “Ga en breng me Heilige God (verwijzend naar het beeld van het Kind Jezus) en zet Hem op de stoel bij me. Ik wil Hem vragen om Moeder beter te maken. Hij maakte mij beter, daarom.”

Het dansende Kind Jezus

Onder het speelgoed van Nellie was een blikken fluitje waarmee ze graag speelde. Op een dag naar het einde van september, was Mary Long bezig in de keuken en schreef ze enige verzen die de kinderen moesten opzeggen ter gelegenheid van een bezoek van de Provinciale Moeder Overste. Voor een tijdje speelde Nellie met haar speelgoed, maar toen kwam ze naar Mary en vroeg : “Longie, geef me mijn baby,” want zo sprak ze over het kleine beeldje van het Kindje Jezus van Praag. Mary lette er niet op, maar Nellie bleef zodanig aandringen dat Mary het beeldje aan Nellie gaf. Nellie was perfect gelukkig en omhelsde het beeldje en droeg het in haar armen en kuste het. Dan zette ze het beeldje op de grond.

Mary Long : “Plotseling werd Nellie opgewonden en riep uit: ‘Longie, Hij danst voor mij! Longie, speel wat muziek,’ en ze blies op haar fluitje en ze zei : ‘Hij danst voor mij! Longie, speel eens muziek!’ Ik dacht dat het kind gek geworden was. Dan kwam Josephine, het meisje dat hielp schoonmaken binnen en zei, ‘Wat is er met Nellie?’ Nellie haar gezicht straalde en ze riep tot het beeldje- ‘Jo! Speel wat muziek! Hij danst voor mij; nu zal ik dansen voor Hem,’ en Nellie danste met uitgestrekte armen. Na een paar minuten stopte ze plots en zei met een spijtig stemmetje ‘Hij is gestopt’. En ze werd terug stil.”

“Gods bloemen”

Toen de maanden voorbijvlogen werd Nellie opnieuw ziek. Dikwijls brachten de goede Zusters bloemen om haar op te fleuren gedurende haar lange dagen van ziekte. “Is Heilige God niet goed,” zei ze, “om zo’n mooie bloemen te maken voor mij?”

Op een dag zag Mary Long Nellie terug in bed kruipen met in haar hand een bloem die ze uit een vaas die op tafel stond had gepakt. Toen Nellie Mary zag stak ze de bloem onder de dekens, en dacht dat haar daad niemand had gezien. Maar Mary had het gezien en ondervroeg het kind: “Wie stal dat mooie bloemetje uit de vaas?” “Niemand, Longie.” “Waar is het dan? Misschien onder het bed?” en Mary deed alsof ze ernaar op zoek was. Met een lach haalde Nellie de bloem boven. “Oh, jij stout meisje,” zei Mary om haar te plagen, ”ik zeg Moeder dat je de bloem gestolen hebt.” Nellie zei niets maar drukte de bloem aan haar borst, en zei dat het altaar met de bloemen van haar was. Toen ze alleen was met Mary zei Nellie haar: “Moeder, sorry dat ik de bloem heb gepakt; maar ik was aan het babbelen met Heilige God, en Hij gaf me de bloem…Hij deed het, Moeder.”

Eens dat Nellie verwelkte bloemen zag bij het Heilig Hart beeld buiten de infirmerie zei ze: “Kijk vuile bloemen, neem ze weg.” Lang erna, wanneer ze zo zwak was en haar bed niet uit kon, vroeg ze Moeder of de “vuile bloemen” werden weggenomen van het beeld van de Heilige God.

Nellies devotie tot de “Verborgen Jezus” in de Eucharistie

Door haar vele huishoudelijke taken was Mary Long niet altijd wakker om naar de Mis te gaan elke morgen. Op een van zo’n dagen, begon Mary haar werk te doen in de keuken tot ze de kinderen hoorde passeren naar de refter na de Mis. Dan opende ze de deur van Nellies kamer en zie: “Wel, Nellie, hoe gaat het met je vandaag?” Tot haar verbazing antwoordde Nellie verwijtend, “Je bent Heilige God niet gaan halen deze morgen.”

Mary dacht dat Nellie haar had gehoord toen ze in de keuken bezig was, en zo wilde Mary Nellie eens op de proef stellen. Ze ging naar de deur van het gebouw opende ze en deed ze weer dicht om Nellie de indruk te geven dat ze echt naar de Mis gegaan was. Ze deed haar botten weg en gedurende de Mis was ze stil in de keuken. Wanneer ze naar Nellies kamer was gegaan was Mary er van overtuigd dat Nellie niets gemerkt had. Maar het kind, keek indringend naar Mary en zei verwijtend: “Je hebt Heilige God niet gaan halen vandaag.” “Hoe weet je dat, liefje?” zei Mary. “Heb je mij de deur niet horen dichtdoen?” “Het maakt niet uit,” zei het kind, “Ik weet dat je Heilige God niet bent gaan halen.”

Verpleegster Hall gaf een verslag van Nellie’s buitengewone gedrag wanneer ze voor de eerste keer naar de kapel ging gedurende de Aanbidding van het Heilig Sacrament.

Op een morgen droeg verpleegster Hall Nellie naar de kapel. Nellie had nooit tevoren de Heilige Hostie in de monstrans gezien. Wat was juffrouw Hall verrast toen ze de kleine hoorde zeggen : “Moeder, daar is Hij, daar is Heilige God! En met haar kleine hand wees ze naar de monstrans, en ze bleef maar kijken naar de Hostie, terwijl een uitdrukking van extase haar gezicht omvormde.

Moeder overste herinnert zich het volgende over hetzelfde bezoek: “Het was de eerste vrijdag van de maand oktober, en ik passeerde in de gang, wanneer de kapeldeur open ging en Nellie buitenkwam stappen, de hand van de verpleegster vasthoudend. Ik knielde neer op een knie en zei: “Wel, hoe is het met Nellie vandaag?” En als antwoord legde de kleine haar gezicht op mijn schouder en weende stilletjes; maar ze was niet triestig, het was een heilige emotie, ze was overweldigd door geluk. Op dat moment werd ik in mijn binnenste gewaar dat God een speciale bedoeling had met het kind en dat ik als Moeder Overste, moest meehelpen met Hem om ze te vervullen.”

Van die dag af, door een innerlijke waarschuwing wist Nellie altijd wanneer er een Aanbidding was in het klooster. Nellie was geboren in legerbarakken, waar de gevangenis “cel” werd genoemd. Betreffende de Eucharistie in het Tabernakel bezag ze Jezus als de “Gevangene” in de “cel”. Op dagen van Aanbidding zei ze: “Neem me mee naar de kapel. Ik weet dat Heilige God niet in de cel zit vandaag.” Soms noemde ze de Eucharistie “de verborgen Jezus”.

Nellies pijnlijke kaak

Er kwam een tijd toen Nellies eetlust, dat altijd maar klein was geweest, volledig stopte. Ze hield haar kleine kom brood met melk vast en lepelde er telkens in met haar lepel zonder iets te eten. Wanneer ze iets moest inslikken deed het haar pijn en ze schudde haar hoofd om te zeggen dat haar “keel” pijn deed.

De dokter werd erbij geroepen om Nellies keel te onderzoeken maar kon niets vinden. Nellie was kalm en weende niet, ook niet toen ze pijn had, maar bleef zeggen dat haar “keel” pijn deed. Uiteindelijk werd de kleine mond grondig onderzocht en was het een nieuwe tand die op de verkeerde kant was gegroeid in het kaakbeen en haar veel pijn berokkende. Toen de tand eruit moest weende ze niet.

Moeder Francis Xavier Hickey had Nellie de betekenis van de crucifix uitgelegd en iedere avond kwam ze langs om naar Nellie te kijken. Dan knielde de Moeder bij Nellie haalde haar crucifix uit en legde het leven van de Heer uit.

Al die tijd zorgde de tuberculoze ervoor dat het kind verzwakte. Niet enkel waren Nellie’s longen aangetast maar ook haar kaakbeen begon weg te teren door een virus. Op het einde kwamen er stukjes los en de geur was onaangenaam en met keren ondraaglijk. De toegewijde verpleegster spoot de plaats dikwijls in met desinfecterende middelen. Hoewel dit pijn veroorzaakte bleef het kind er kalm bij. Wanneer de verpleegster de injectienaald bovenhaalde, nam Nellie haar crucifix. Ze onderging deze pijn die God op haar gelegd had met moed. Toen de pijn het grootst was lag ze bewegingsloos in bed, haar armen gekruist op haar borst, haar kleine vingertjes rond haar crucifix.

Een visioen van Jezus

Kleine Nellie’s devotie aan degene die ze “Heilige God” noemde was buitengewoon en heroisch, terwijl ze tegelijkertijd eenvoudig en kinderlijk bleef, want ze was maar 4 jaar.

Op een morgen gingen Zuster Immaculata en Verpleegster Hall tesamen de kleine patient een bezoek brengen. Nellie had een rusteloze nacht gekend door haar vele lijden. Het was toen dat de buitengewone conversatie plaatsvond:

“Hoe voel je je, liefje?” vroeg verpleegster Hall. “Ik dacht dat je reeds bij Heilige God zou zijn.”

“Oh nee!” antwoordde Nellie, “Heilige God zegt dat ik nog niet goed genoeg ben om naar Hem te gaan.”

“Wat weet je over Heilige God?” vroeg de verpleegster.

“Hij kwam en stond hier,” antwoordde het kind, wijzend naar de zijkant van haar bed,” en Hij zei dat.”

De verpleegster en de zuster keken verbaasd naar elkaar.

“Daar,” antwoordde ze wijzend naar dezelfde plaats.

“En hoe zag Hij eruit?” vroeg de zuster opnieuw.

“Zoals dat,” antwoordde Nellie, haar hand op haar borst leggend.

Zuster Immaculata en verpleegster Hall waren verbaasd over deze openbaring. Was het een kinderlijke fantasie of had God echt dit kleine kind uitverkoren net zoals Hij andere zielen uitkoos? Na enige discussie besloten ze beiden dat het voorzichtig was er met niemand over te praten, tenzij Nellie erover begon. En op een dag toen ze op de drempel van de eeuwigheid stond herhaalde ze het verhaal van het bezoek van “Heilige God”.

Voor een kind van vier jaar maakte Nellie vlug vooruitgang in geloof en heiligheid. Ze had de morgen en avondgebeden, de akten van geloof, hoop en liefde, de voornaamste mysteries, en veel van het leven van Jezus van buiten geleerd. Ze had een opmerkelijke devotie voor het Lijden van Onze Lieve Heer, en wanneer ze haar opriepen om haar lijden te verbinden met dat van Jezus, leek ze het idee onmiddellijk te begrijpen en was ze bereid om een heroisch offer te brengen en het meest verschrikkelijke lijden zonder klagen te dragen. Ze hield een crucifix naast haar op bed, en wanneer haar lijden bijna ondraaglijk werd nam ze het in haar kleine hand, staarde ernaar en fluisterde, “Arme Heilige God! O arme Heilige God!” Als anderen over haar situatie begonnen lachte ze en zei, “Wat is het vergeleken met wat Hij leed op het Kruis voor mij?”

Ze bad dikwijls gedurende de dag en haar overpeinzing gedurende het gebed was stichtend. Ze bad voor allen die haar dierbaar waren-de Zusters, de Bisschop, de verpleegsters, haar kameraadjes, de Kerk en de Paus.

Nellie’s bidden van de Rozenkrans was vooral stichtend. Ze kuste elk van de grote kralen en de crucifix en zei elk gebed traag op, met een geest van overpeinzing dat zeer opmerkelijk was voor iemand van die leeftijd.

“Op een avond,” schreef Moeder overste, “terwijl ik naast haar op bed zat, zei ik tot haar: ‘Zal ik wat babbelen, of zullen we de Rozenkrans bidden?”

“De Rozenkrans bidden, Moeder,’ antwoordde ze. Ik had enkel een paar Weesgegroetjes gezegd, toen ik haar hoorde fluisteren, ‘Kniel neer, Moeder.” Ik lette er niet op en bleef voortbidden tot het einde van het eerste tientje, wanneer ze herhaalde op een beslissende toon, ‘Kniel neer, Moeder,’ en ik moest de Rozenkrans op mijn knieen verder bidden.”

Haar vurig verlangen om Jezus te ontvangen in de Heilige Communie

Niet lang nadat Nellie volledig bedlegerig was, had ze een sterk verlangen om naar de Mis gedragen te worden om Jezus te aanbidden in het Heilig Sacrament. En wat meer was ze zuchtte van verlangen om de Heilige Communie te mogen doen. Gedurende die tijd was de normale leeftijd voor de Eerste Communie tenminste 12 jaar. Dikwijls hoorde men haar zeggen: “O, ik verlang naar Heilige God! Ik vraag me af wanneer Hij zal komen! Ik verlang ernaar Hem in mijn hart te hebben.”

Moeder overste bleef Nellie elke avond bezoeken. Op een gelegenheid toen ze het kind “Goede nacht” wenste verbaasde ze zich over het volgende verzoek. “Moeder”, vroeg Nellie, “morgenochtend, wanneer je Heilige God ontvangt, kun je Hem naar mij brengen?” Moeder overste wist niet wat antwoorden. Ze overwoog het eventjes en antwoordde dan: “Morgenochtend zal ik Heilige God die je heel graag ziet brengen na de Mis.” Dit leek het kind te bevredigen. Later op de avond riep ze verpleegster Hall en zei haar, “Moeder Francis gaat me Heilige God brengen in de morgen.” Wat was haar teleurstelling groot toen Moeder Francis de volgende dag bij haar kwam maar zonder haar de Heilige Communie te brengen! Toen ze Moeder Francis zag binnenkomen zonder “Heilige God” begon ze te wenen van teleurstelling.

Gedurende de rest van de dag sprak Nellie nauwelijks een woord en voor enige dagen na die pijnlijke ervaring lag Nellie triestig te kijken. Soms zuchtte ze en wanneer men vroeg of ze iets nodig had zei ze: “Nee, ik denk aan Heilige God.” Spoedig had ze het plan opgevat die haar troost kon bieden, hoewel het haar verlangen naar de Heilige Communie niet kon bevredigen. “Moeder,” fluisterde ze op een morgen aan de verpleegster, “wanneer je Heilige God ontvangt in de kapel, kom je dan terug om mij te kussen? Dan kun je teruggaan naar de kapel.” Deze kus was niet voor de verpleegster, maar het was voor het Heilig Sacrament. De kus werd aan ieder gegeven, non of verpleegster, elk die onmiddellijk na het ontvangen van de Heilige Communie naar haar kwamen. Soms aarzelde haar verpleegster om Nellie te verlaten om naar de Mis te gaan, maar Nellie stond erop dat ze naar de Mis gingen. “Moeder, ga naar de Mis,” zei ze, “en haal Heilige God en kom terug om mij te kussen. Dan kun je teruggaan naar de kapel.” De hele maand november 1907 ging voorbij in heilig verlangen, in geduldig lijden en in liefdevolle gedachten aan Jezus in het Heilig Sacrament.

Haar Eerste Heilige Communie

Toen december kwam hadden de Zusters een tiendaagse retraite begonnen die eindigde op 8 december, het Feest van de Onbevlekte Ontvangenis. Fr. Bury S.J. was de directeur. Natuurlijk vermelden de Zusters hem het verlangen naar de Heilige Communie van hun “buitengewoon kind”. Nellie was enkel 4 jaar oud, en op die tijd waren kinderen in het algemeen niet toegelaten voor de Heilige Communie tot ze 10 of 12 jaar waren. Vader Bury zei hen: “De H. Alfonsus, gaf de Heilige Communie aan een klein kind die ernaar verlangde. Als de Bisschop het mij toestaat, zou ik hetzelfde willen doen met Kleine Nellie.”

Op die dag ging Vader Bury naar Nellie en vroeg haar “Wat is de Heilige Eucharistie?”. Nellie antwoordde op haar eigen manier. “Het is Heilige God, het is Hij die de nonnen en al de rest heilig maakt.” Op een andere gelegenheid zei ze, “Jezus komt op mijn tong en gaat naar mijn hart.” De woorden waren de woorden van een kind, maar de doctrine was correct. Onder de indruk door Nellie’s antwoord schreef Vader Bury een brief naar de Bisschop om speciale toelating te verkrijgen om haar de Heilige Communie te geven. Volgens Vader Bury, “Met betrekking op het ontvangen van dit Sacrament was Nellie tot verstand van jaren gekomen.” Hij vertelde de Bisschop dat Nellie een vurige liefde voor God had en het verlangen had om verenigd te zijn met Hem in de Heilige Communie.

Het antwoord kwam toen Vader Bury in het klooster dineerde. Hij had de toelating gekregen en hij ging direct het heuglijke nieuws vertellen aan de kleine. Toen Nellie het nieuws hoorde was haar vreugde onbeschrijflijk. “Ik zal Heilige God in mijn hart hebben! Ik zal Heilige God in mijn hart hebben!” bleef ze herhalen met onbeschrijflijke vreugde. De nacht voor haar Eerste Communie was Nellie zodanig blij dat ze die nacht niet had geslapen. Ze hield de verpleegster de hele nacht wakker vragend of het nog geen tijd was om op te staan. “De sterren zijn weg, Moeder! Is het nog geen tijd om op te staan?” vroeg ze. De morgen brak eindelijk aan. Het was de morgen van 6 december 1907. Na een slapeloze nacht vreesde men dat de opwinding teveel zou zijn voor het kind en dat ze niet in staat zou zijn om het Heilig Sacrament te ontvangen. Maar Nellie was kalm; ze lag stil in haar bed, en hoewel haar ledematen lichtjes beefden, ging de ziekte eventjes weg.

Het was de eerste vrijdag. Helemaal in het wit, werd ze naar beneden gedragen en in een kleine gemakkelijke stoel voor het Heiligdom geplaatst. De gemeenschapsmis was juist gedaan. Nellie bleef stil en bewegingsloos met haar hoofd gebogen in gebed en aanbidding. Elk oog was op dit kind gericht. Een klein kind dat de Heilige Communie ontving! Dan kwam Vader Bury in stola en surplice. Spoedig zag ze de priester naderen en ze hield haar verlangend gezicht omhoog. “Het kind,” schreef Vader Bury, “hongerde naar haar God, en ontving Hem van mijn handen in een overdracht van liefde.”

Zo werden Nellies verlangens bevredigd. Heilige God was uiteindelijk in haar hart gekomen. Een priester schreef in oktober 1911, over Nellie’s dankzegging na haar Eerste Communie. “Het gelukkige moment zal lang herinnerd blijven door degenen die het privilege hadden om aanwezig te zijn. Nellie leek in extase, en allen merkten het hemelse licht op dat uit het kinds gedragingen bleek.” En toen werd een vreemde zaak genoteerd: de ondraaglijke geur die eerst uit haar mond en kaakbeen kwam werd nooit meer terug ervaren na die Eerste Communie morgen. Maar temidden van zo’n onbeschrijflijke vreugde, werd Nellie’s tuberculoze ergen en haar gezondheid werd slechter.

De Heilige Paus Pius X brengt de leeftijd voor de eerste Communie naar beneden toen hij over Nellie hoorde

Spoedig na haar heilige dood wanneer de H. Paus Pius X hoorde over het buitengewone leven van Nellie en haar opmerkelijke verlangen naar de Heilige Communie, riep hij uit “Hierzie! Dat is het teken waarop ik aan het wachten was.” En een paar maanden later in 1910, bracht hij “Quam Singulari” uit die de leeftijd van de heilige Communie voor kinderen van de leeftijd van 12 naar de leeftijd van 7 bracht. Een de Paus vroeg ook aan de lokale Bisschop van Cork een relikwie van Nellie en op 4 juni 1912 schreef de Paus aan de Bisschop: “Moge God alle zegen geven aan Vader Prevost en aan allen die veelvuldige Communie aanmoedigen aan jonge jongens en meisjes, met Nellie als hun model” – Paus Pius X

Op de drempel van de Hemel

Het Nieuwjaar van 1908 brak aan, maar het bracht geen hoop voor degenen die kleine Nellie liefhadden. Het was een wonder voor allen dat ze bleef leven: haar kleine lichaam was uitgeput. Ze kon niets binnenhouden, zelfs geen lepel broodmelk. Ze leek te leven op het Heilig Sacrament alleen. Haar lijden was zo groot dat een Zuster begon te wenen. Maar Nellie was berustend in haar toestand. “Waarom ween je, Moeder?” vroeg ze. “Je zou blij moeten zijn dat ik naar Heilige God ga.” Als haar verpleegster klaagde over hoofdpijn of andere pijn, zei Nellie, “Wat is dat in vergelijking met wat Heilige God heeft geleden voor ons.”

Op een andere gelegenheid vroeg een van de nonnen aan Nellie om te bidden voor een zuster van haar die zeer ziek was. “Heeft ze kinderen, Moeder?” vroeg Nellie. “Ze heeft veel kinderen,” antwoordde de non. “Dan,” zei Nellie vertrouwvol, “zal ik bidden tot Heilige God, en Hij zal ervoor zorgen dat ze genezen is.” En, inderdaad, de vrouw genas.

Nellie hield van heilige kaartjes met afbeeldingen en medailles, en ze plaatste ze in haar kamer en op haar ziekbed. Op een dag toonde Moeder overste aan Nellie een nieuw heiligenkaartje van Jezus. Ze antwoordde “dat is niet zoals ik Hem zie.” “Hoe zie je Hem dan?” vroeg Moeder. “Op deze manier”, antwoordde Nellie, en ze hield haar handen op haar borst op dezelfde manier zoals ze over haar visioen gesproken had aan Zuster Immaculata en verpleegster Hall. Moeder overste was verbaasd. Ze had nog niet gehoord van het “bezoek van Heilige God”. Ze sprak tot de Zuster en de verpleegster en ze dankten God.

Nellies stil gebabbel met God werd elke dag langer en frequenter. Ze vroeg dikwijls aan de anderen haar kamer te verlaten, omdat ze wenste te spreken tot Heilige God. Soms vroeg men haar als ze niet eenzaam was of bang gedurende hun afwezigheid, maar haar antwoord was steeds hetzelfde: “O, nee! Ik was tot Heilige God aan het praten.” Als ze haar verder vroegen zei ze: “Heilige God zegt dat ik niet over deze dingen mag spreken.” Nellie werd gevraagd om te bidden voor de genezing van een wel bekende Jezuiet die niet naar Cork kon komen door een ernstige ziekte. “Heilige God is zeer gehecht aan Vader” zei ze een paar dagen later. “Hij zal beter worden, maar hij zal me nooit zien.” Haar woorden werden waarheid. Gedurende de maand januari verdroeg de kleine patient haar lijden met heroische vastberadenheid. Vader Scannell zei dat “dagen van marteling weken van doodsstrijd werden, tot de meevoelende mensen baden dat God haar bij Zich zou nemen.”

Haar heilige dood

Nellie zei dat ze naar Heilige God zou gaan op Zijn eigen dag (zondag) en dat ze haar kleed van haar Eerste Communie zou dragen, en dat ze in de armen van de verpleegster zou sterven. Haar kracht nam af dag na dag; het einde naderde. Op donderdag de 30^ste januari, kwam Moeder Francis naar haar kijken. Wetend dat het leven van het kind bijna over was sprak ze over wat haar na aan het hart lag. “Nellie,” zei ze “wanneer je naar Heilige God gaat, ga je vragen aan Hem dat Hij me meeneemt? Ik verlang naar de Hemel.” Het kind keek Moeder doordringend aan en haar ogen leken te stralen. Dan antwoordde ze: “Heilige God kan je niet meenemen, Moeder, tot je beter bent en gedaan hebt wat Hij wil dat je doet.” (Moeder Francis leefde tot ze 99 jaar was. Ze stierf in 1960 in het Goede Herder Home in St Paulus, Minnesota)

Nellie was zo zwak dat men dacht dat ze reeds gestorven was. Op zondag 2 februari het Feest van de Zuivering was Nellies doodsstrijd hartverscheurend om te zien. Verschillende Zusters kwamen om geknield te bidden rond het kleine bed. Drie zusters bleven waken en zouden getuigen zijn van Nellies heilige dood. Omstreeks 15.00u werd Nellie kalm en ze bleef bewegingsloos voor ongeveer een uur. Haar ogen waren gericht op iets aan de voet van haar bed. “Er was een buitengewone blik in haar liefdevolle ogen,” vertelde een Zuster, “het was niet een wazige blik van een stervende.” Dan bewoog Nellie. Haar ogen waren gevuld met tranen van vreugde. Ze probeerde zich op te richten naar dat “iets” waar ze zo lang naar staarde en dan glimlachte ze. Van de beweging van haar lippen leek het alsof ze met iemand aan het spreken was, en haar ogen volgde ze dat “iets” met een blik van bovennatuurlijke liefde dat boven haar hoofd bleef hangen. Met een extatische glimlach “vloog” kleine Nellie naar Heilige God. Het was 16.00u op zondag 2 februari 1908, het Feest van de zuivering van Maria en de Presentatie van het Kind Jezus in de Tempel. Nellie was dan 4 jaar, 5 maand en 8 dagen oud.

Nellie’s lichaam wordt opgegraven en onaangetast gevonden

Nellies lichaam werd op het bed gelegd. Ze was gekleed in haar Eerste Communie kleed en droeg de witte sluier en haar kleine schoentjes. Rond haar bed werden de afbeeldingen, medailles en andere vrome voorwerpen gelegd die ze zo graag had; al deze werden kostbare relikwieen.

In de morgen werd de kleine kist naar de kapel gedragen. Na de Requiem Mis namen de Zusters en kinderen afscheid van haar. Ze raakten de kleine hand met rozenkransen en medailles aan en kusten het lichaam eerbiedig. Ze werd begraven op de St Jozefsbegraafplaats. Er waren weinig rouwenden: Nellies zuster Mary, die nog altijd een leerling was in de St Finbarr’s school; verpleegster Hall; Zuster Teresa en sommige leerlingen.

Maar het verhaal van haar opmerkelijk leven verspreidde zich al vlug onder het publiek en haar kleine graf op de St Jozefsbegraafplaats werd geleidelijk een bedevaartplaats. De genaden die werden verkregen door haar voorspraak werden kenbaar gemaakt en de begraafplaats van dit kleine kind werd over het hele land bekend.

Men zocht de overblijfselen over te brengen naar de begraafplaats van het Klooster. Exact een jaar en een week na kleine Nellies dood, werd het graf geopend om te zien of zo’n overbrenging kon gedaan worden.

De opgraving werd bijgewoond door een priester (Vader Scannell), de Verpleegster, en twee andere betrouwbare getuigen. Tot grote verbazing van allen werd het lichaam onaangetast gevonden, behalve voor een kleine holte in de rechterkaak die overeenkomt met het bot dat werd vernietigd door botafbraak terwijl de kleine nog leefde. De vingers waren flexibel en het haar was wat gegroeid. Het kleed en de sluier van haar Eerste Communie waren nog altijd intact. De zilveren medaille van het heilig kind blonk alsof het onlangs opgeblonken was. Alles was nog zoals de dag van Nellies dood.

Het lichaam werd met toelating van de burgerlijke en kerkelijke autoriteiten verplaatst naar het klooster van de Goede Herder, waar het op 8 september 1909 werd begraven. Vader Scannell beeindigt zijn rapport met het volgende: “Het nieuwe graf wordt bezocht door groepen van vrome mensen die vragen dat kleine Nellie op haar voorspraak voor de troon van de Almachtige God hun gunsten kan verkrijgen. De blinden, de doven, de lammen, degenen die lijden of in miserie verkeren, zoeken genezing en troost op dit vredige heilige schrijn.”

Een degenen die de voorspraak zochten van “Kleine Nellie” hebben dit niet vruchteloos gedaan want er zijn talrijke mirakels gebeurt door haar hemelse bemiddeling in de 100 jaar sedert haar dood, en een aantal van deze getuigenissen werden opgetekend door de Zusters van de Goede Herder als een levende getuigenis voor haar zorg voor degenen die bidden om haar hulp.

Kleine Nellie van Heilige God, bid voor ons!

29-12-2016 om 16:56 geschreven door claudia  

7e overweging

Eindelijk is de dag aangebroken, dag van foltering en bloed, wiens vooruitzicht aan Maria een marteling van 33 jaar deed verduren. Kijk, mijn ziel, naar de beste, de onderdanigste, de beminnelijkste van alle zonen, die afscheid neemt van de tederste van alle moeders, ze een laatste maal omhelst om met haar zegen te gaan sterven. – Welk een afscheid! Welk een omhelzing!... Jezus had altijd een kinderlijke gehoorzaamheid aan Maria betoond;… daaruit besluiten de heilige kerkvaders dat Hij zijn bitter lijden niet wilde beginnen vooraleer de zegen en de toestemming van zijn Moeder ontvangen te hebben.

Jezus bemint Maria en Hij bemint Haar zoals een mensgeworden God zijn Moeder kan beminnen. Hij bemint Haar als God, die Ze heeft geschapen en met de schoonste en rijkste gaven versierd: Maria is het meesterstuk van zijn goddelijke handen.

Daarbij bemint Hij als Zoon zijn Moeder, die alles voor Hem is geweest: Zij heeft uit haar bloed zijn lichaam gevormd;… Zij heeft Hem, pas enige dagen oud van een gewisse dood gered. Jarenlang heeft Maria voor Hem gezwoegd, ontberingen geleden, koude en armoede verduurd.

Jezus wist in welke smart hij zijn Moeder zou dompelen. Maar het was de wil van zijn Vader dat Hij stierf tot zaligmaking van de mensen. En Jezus kende de grootmoedigheid van Maria’s ziel.

Een vrouw, het offer van Abraham in de H. Schrift lezende, riep uit: “Zoiets zou God nooit aan een moeder gevraagd hebben.” God vroeg het evenwel aan Maria. Jezus zelf vroeg Haar het offer van haar Zoon: “Laat, Moeder, uw Kind gaan sterven voor de mensen. Het ogenblik, door mijn Vader vastgesteld, is aangebroken: wees met Mij de Medeverlosseres van de gevallen mensheid. Mijn allerliefste Moeder, Ik dank U voor de grote zorgen, door U aan Mij besteed; Ik dank U voor uw liefde. Zegen uw Kind: het is de Wil van de Vader!”

Een laatste keer omhelst Jezus zijn Moeder met oneindige liefde. – Nu is voor Hem beiden het ogenblik gekomen van het grote offer, van de pijnlijkste scheiding.

O Jezus, welke goedheid! Gij aarzelt niet uw innig geliefde Moeder met eindeloos zielsverdriet te overstelpen, enkel en alleen om mij, een ellendige zondaar, te redden! Dank U, eeuwige dank!

Wat ging er om in het Moederhart van Maria, bij het laatste afscheid van haar Jezus?... Wie zal haar smarten beschrijven? Toen Herodes haar Kind wilde doden, vluchtte Zij met Hem naar een ver gelegen land. Toen zij in Jeruzalem haar twaalfjarig Kind verloren was, zocht Zij Hem drie dagen lang, in bittere smart. En als Zij Hem eindelijk weervond, riep Zij uit: “Kind, hoe kon je ons dit aandoen? Wat waren je vader en ik ongerust toen we je kwijt waren.” (Lukas 2,48)

Maar nu komt Jezus afscheid nemen om te sterven op het kruis. Maria weet, dat van haar toestemming de redding afhangt van de gevallen mensheid. Eerder zond God Haar een Engel om haar toestemming te vragen in de menswording, en nu wil Hij haar goedkeuring voor de kruisdood.

Grootmoedig aanvaardt Maria het offer met haar goddelijke Zoon: tezamen aanbidden Zij de raadsbesluiten van de hemelse Vader. Ook de Moeder spreekt haar “fiat” uit. Wat het Haar moge kosten: de liefde die Zij ons, arme zondaars toedraagt, haalt de bovenhand… Zij zal bij haar Zoon staan, naast het kruis.

O Maria, diepbedroefde Moeder, hoe zullen wij U ooit waardig kunnen danken en onze liefde betuigen voor het offer, dat Gij bracht om ons zalig te maken!

Mijn ziel, sta een ogenblik stil bij het ontroerend tafereel dat gij heden overweegt: Jezus in de armen van Maria om Haar te vragen voor u te mogen sterven;… en Maria, die een laatste maal haar Kind omhelst, en zegent met de woorden: “Ga, mijn Zoon; wat uw Vader wil, geschiede. Maar laat Mij met U sterven.” “Nee, Moeder, zegt Jezus, dat is niet het plan van mijn Vader. Gij moet op aarde blijven om mijn leerlingen te troosten, te sterken in het geloof,… en hun beschermster, hun toevlucht te zijn.”

Nu ook vraagt Maria Jezus’ zegen. Zij kijken zo eindeloos diep in elkaars ogen. En, met een gebroken maar edelmoedig Hart, laat Maria Jezus heengaan. Moeder van liefde, van smart en van barmhartigheid, wat ben ik U toch verschuldigd! Ik dank U voor uw liefde, en in het vervolg wil ik mij altijd als uw waardig kind gedragen.

28-12-2016 om 22:42 geschreven door claudia  

Leven in een geest van gebed – Aleksandr Men

Wil ons leven steeds meer doortrokken raken van een geest van gebed, dan moeten we meer doen dan naar de kerk gaan, bidden voor de iconen thuis, of tijd nemen om in de Schriften te lezen. Het gebed kan steeds meer doordringen in alle hoekjes van ons dagelijks leven. Het is niet gemakkelijk om dat te realiseren, maar als we ons oefenen in veelvuldig gebed, krijgen we voelbaar hulp van boven.

We kunnen leren om alles en iedereen te zien in zijn of haar relatie tot God; om alles wat God geschapen heeft te duiden in zijn goddelijke betekenis. We bevinden ons bijvoorbeeld tussen een grote massa mensen en we zeggen tegen onszelf: voor al die mensen is Christus gestorven. Of we nemen een kind op de arm en we beseffen dat dit kind een tempel van de Heilige Geest mag worden. Of we zien een bos, of een rivier, en we beseffen dat God ons daarmee een teken wil geven. Alles en iedereen is door God geschapen, we kunnen in hen de aanwezigheid van de Schepper ontdekken, die hen in het bestaan houdt.

Uit : Wijsheid uit de abdijen

28-12-2016 om 22:39 geschreven door claudia  

Gebed tot de Onbevlekte Ontvangenis

Dag 3

Laat ons bidden dat door de gebeden van de zondeloze Maagd Maria, God ons zal bevrijden van onze zonden.

Vader, U bereidde de Maagd Maria voor om de waardige Moeder te zijn van Uw Zoon. U liet haar meedelen in de redding van Christus door Zijn dood, en hield haar zondeloos vanaf het moment van haar ontvangenis. Help ons door haar gebeden leven in Uw aanwezigheid zonder zonden. We vragen dit door onze Heer Jezus Christus, Uw Zoon die leeft en heerst met U en de Heilige Geest, een God, voor alle eeuwigheid.

O Heilige Maagd Maria, glorie van het Christenvolk, vreugde van de universele Kerk en Moeder van Onze Heer, spreek voor ons ten beste tot het Hart van Jezus, die Uw Zoon is en onze broeder. O Maria, die door Uw Heilige Onbevlekte Ontvangenis op aarde geboren werd zonder zonde. Verkrijg voor ons in uw barmhartigheid van Jezus deze bijzondere gunst : (noem uw verzoek)

O Maria van de Onbevlekte Ontvangenis, Moeder van Christus, U had invloed bij Uw Goddelijke Zoon hier op aarde; U hebt nu dezelfde invloed in de Hemel. Bid voor mij en verkrijg voor mij de inwilliging van mijn verzoek als het past voor de Goddelijke Wil. Amen.

Litanie van de Heilige Maagd Maria

28-12-2016 om 22:26 geschreven door claudia  

Noveen tot Eerwaardige Antonietta Meo

Eerste dag

Kleine brief aan God de Vader

Lieve God de Vader God! Vader! Vader!...Wat een mooie naam!... Lieve God de Vader!...laat me spoedig beter worden zodat ik op zondag het sacrament van de Biecht kan ontvangen. Lieve God de Vader, ik houd zoveel van deze naam, omdat het betekent Vader van de hele wereld. Jij die de Maker bent…zend naar ons allen de Heilige Geest. Lieve God de Vader, ik houd zoveel van Jou. Lieve God de Vader, zegen de hele wereld. Eerst van al mijn ouders en mijn kleine zuster en dan de anderen en zend hen allen naar het Paradijs. Red veel zielen zodat ze naar het Paradijs kunnen gaan en Je verheerlijken. Lieve God de Vader!...Zegen eerst de Kerk en de Geestelijkheid en heel de gemeenschap van de Kerk. Lieve God de Vader, zeg Jezus dat ik zeer blij ben om Hem te ontvangen en ik wens dat Hij ook blij is. Lieve God de Vader, vele groetjes van Je dochter. Antonietta (22 november 1936)

Gebed om genezing te verkrijgen door de voorspraak van Eerwaardige Antonietta Meo

O God, Vader van de nederigen, we danken U omdat U met Antonietta Meo ons een levend beeld van Uw Liefde en Wijsheid gegeven hebt en dat geopenbaard hebt aan kinderen.

U, die haar de genade gaf om samen het Kruis van Onze Heer Jezus te dragen en om te lijden met vastberadenheid en vreugde, maak haar glorierijk op aarde, zodat iedereen naar haar kan opkijken als een toonbeeld van trouw aan het Evangelie.

Verleen ons haar eenvoudige en vurige liefde voor de Eucharistie en de Kerk; kom ons tegemoet in onze nood en geef ons door haar voorspraak, volgens Uw Heilige Wil de genade die we in volle vertrouwen vragen.

We vragen de genezing van (noem hier de naam). Amen.

Onze Vader, Weesgegroet, Glorie zij… 

Tweede dag

Kleine brief aan de Gekruisigde Christus

Lieve Gekruisigde Jezus, ik houd zoveel van Jou. Ik houd van Jou en ik wil bij Jou blijven op Calvarie en ik lijd met vreugde omdat ik weet dat ik op Calvarie ben. Lieve Jezus, ik dank Je om me deze ziekte te hebben gezonden omdat het een middel is om in het paradijs te geraken. Lieve Jezus, zeg God de Vader dat ik ook van Hem houd. Lieve Jezus, ik wil Jouw lamp en Jouw lelie zijn, lieve Jezus. Lieve Jezus, geef me de kracht om deze pijn te dragen die ik Jou aanbied voor de zondaars.

Lieve Jezus, zeg aan de Heilige Geest om me te verlichten met liefde en me te vullen met de zeven gaven. Lieve Jezus, zeg aan de lieve Maagd Maria dat ik Haar zo graag zie en dat ik met Haar wil blijven op Calvarie omdat ik Jouw slachtoffer van liefde wil zijn, lieve Jezus. Lieve Jezus, ik vertrouw mijn biechtvader aan Jou toe; verleen hem elke nodige gunst. Lieve Jezus, ik vertrouw mijn ouders en mijn zuster Margherita aan Jou toe. Lieve Jezus, groetjes en kusjes. Antonietta van Jezus (2 Juni 1937)

Gebed om genezing (zie eerste dag)

Derde dag

Kleine brief aan de Verrezen Heer

Lieve Verrezen Jezus, ik schreef Je niet op Pasen maar ik wil Je vandaag schrijven en ik wil dat het een mooie brief wordt. Lieve Jezus, mijn hart barst van liefde voor Jou en ik houd zoveel van Jou. Lieve Jezus, ik wil doen wat Je wil dat ik doe. Ik wil mij overgeven in Jouw handen, O Jezus, lieve Jezus. Laat me beter worden zodat ik naar school kan gaan, lieve Jezus, en veel zielen kan redden en veel zondaars kan bekeren. Lieve Jezus, zeg aan God de Vader dat ik mij ook aan Hem toevertrouw om beter te worden, zeg Hem dat Ik Hem zo graag zie. Lieve Jezus, zeg de Heilige Geest om mij te verlichten, om me met genade te vullen en mij te zegenen.

Lieve Jezus, zeg de lieve Maagd Maria om mij te zegenen en dat ik altijd onder Haar mantel wil blijven en zeg Haar om tot Jou te bidden zodat Je me de nodige gunsten kunt verlenen voor mijn ziel en mijn lichaam. Lieve Jezus, ik wil mij overgeven in Jouw handen en maak van mij wat Je wenst. Ik herhaal dat Ik Je zo graag zie. Lieve Jezus, ik wil ook herhalen dat ik opnieuw zielen aan Jou toevertrouw.

Lieve Jezus, ik wil met Jou onder het Kruis blijven. Je hebt veel geleden maar drie dagen na Jouw dood, verrees Je van de dood en bleef Je nog veertig dagen bij ons. Lieve Jezus, ik wil je lamp zijn en de vlam betekent de liefde van het hart en ik wil je lelie zijn dat betekent de zuiverheid van de ziel. Lieve Jezus, ik kus Jouw handen en voeten en de Heilige Wonde op Jouw borst, en ik vertrouw mijn biechtvader aan Jou en ik zend Je groetjes van Jouw Antonietta en Jezus (30 maart 1937)

Gebed om genezing (zie eerste dag)

Vierde dag

Kleine brief aan de Verrezen Heer

Lieve Eucharistische Jezus, ik houd zoveel van Jou!...Echt heel veel!...Niet alleen omdat Je de Vader van de hele wereld bent, maar ook omdat Je de Koning van de hele wereld bent, Ik wil altijd Je lamp zijn die dag en nacht voor Jou en bij Jou brandt in het Sacrament van het altaar. Ik zou willen dat je me drie gunsten verleent. De eerste – maak mij heilig, en dit is de belangrijkste gunst. De tweede – geef me wat zielen. De derde – maak dat ik normaal kan gaan, maar om je de waarheid te zeggen dit is het minst belangrijk. Ik zeg niet om mijn been terug te geven, ik gaf het aan Jou!... Lieve Jezus, ik heb mijn lerares Zuster Noemi zeer graag, ik houd van haar, help haar om al de nodige dingen te doen dat Je wil dat ze doet. Lieve Eucharistische Jezus!... Ik houd zoveel van Jou zodat ik echt verlang naar Kerstdag. Maak dat mijn hart schijnt naar Jou wanneer Je komt in mijn arme hart.

Lieve Jezus, ik zal veel offers brengen die ik Jou zal opdragen wanneer ik mijn Eerste Heilige Communie doe.

Lieve Eucharistische Jezus!...Ik wil veel lijden om ook de zonden van de mensen te verlossen, vooral voor de zeer slechten. Lieve Eucharistische Jezus, ik zeg tot ziens aan Jou en ik kus Je. Je Antonietta. Goede nacht Jezus, goede nacht Maria. (16 oktober 1936)

Gebed om genezing (zie eerste dag)

Vijfde dag

Kleine brief aan de Gegeselde Jezus

Lieve Gegeselde Jezus, Jij die zoveel geleden hebt voor ons in de geseling. O Jezus, Je verdiende het niet om te lijden en ik geef al mijn zonden toe en vraag Je om vergeving. Lieve Jezus, we hebben ons echt slecht gedragen en ik vraag voor Jouw vergeving voor mijn zonden en voor al de zonden van de anderen. Jij die zo goed bent, vergeef hen en laat hen naar het Paradijs gaan. Lieve Jezus, Je leed zoveel gedurende de geseling met geduld. Ik wil leren dat als iemand mij een klap geeft of mij plaagt ik niets moet terugdoen maar dat ik lief moet zijn tegen hem in naam van Jouw liefde.

Lieve Jezus ik bied Je al mijn offers aan voor al de zonden dat zondaars zullen plegen en gepleegd hebben, maar help me omdat ik niets kan doen zonder Jouw hulp. Lieve Jezus, ik houd zoveel van Jou en ik wil voor eeuwig bij Jou zijn. Lieve Jezus, ik wil Jouw lamp zijn die een liefdesvlam brandt bij Jou en ik wil Jouw lelie zijn die Jouw altaar decoreert en Jou aanbidt. Lieve Jezus, deze Heilige Week wil ik heel de tijd bidden en daden van versterving doen. Lieve Jezus, ik denk niet dat ik stout geweest ben vandaag en ik offer Jou de daden van versterving op die ik gedaan heb.

Laat me steeds meer doen gedurende deze week zodat ik echt het altaar decoreer wanneer Pasen komt, O Jezus, en Je zult uit de doden verrijzen, en de liefde moet opnieuw verrijzen met Jou in onze harten. Lieve Jezus, deze week wil ik elke nacht een brief schrijven en op Pasen wil ik een brief schrijven die mooier is dan de anderen. Lieve Jezus, tot ziens en ik kus Jouw wonden. Antonietta en Jezus (26 maart 1937)

Gebed om genezing (zie eerste dag)

Zesde dag

Kleine brief aan de Heilige Geest

Lieve Heilige Geest, heilig onze zielen. Lieve Heilige Geest, ik dank Je omdat Je mij een goede biechtvader hebt gevonden en ik hoop dat ik hem spoedig zal ontmoeten. Lieve Heilige Geest, ik dank Je om mij mijn Eerste Communie te laten doen op Kerstnacht. Lieve Heilige Geest, verlicht mijn ziel en laat me altijd een kleine lamp zijn die altijd het Heilig Tabernakel verlicht, lieve Heilige Geest. Eerst en vooral, zegen de Paus, de Kerk, de Geestelijkheid, dan mijn vader, mijn moeder, mijn kleine zus en zegen mij, mijn familie en de hele wereld. Lieve heilige Geest, ik zie Je zo graag, zeg Jezus dat ik zoveel van Hem houd en dat ik Hem dank dat Hij deze morgen in mijn hart kwam. Lieve Heilige Geest, ik zeg tot ziens aan Jou en ik zend veel kusjes aan Jou, Antonietta en Jezus. Jezus van de Hemel, kom in mijn hart, Jij die Liefde bent.

(16 januari 1937)

Gebed om genezing (zie eerste dag)

Zevende dag                         

Kleine brief aan de Drie-eenheid

Lieve Heilige Drie-eenheid, Heilige Drie-eenheid, ik houd zoveel van Jullie, echt heel veel!... Lieve God de Vader! Wat een mooie naam Vader!... Vader van de oneindige goddelijkheid, Vader Schepper van de wereld!... Vader, wat een mooie naam! Ik wil het herhalen!... Vader, wat een mooie naam!... Lieve Jezus!...Ik houd zoveel van Jou, lieve Jezus!... Hoeveel heb Jij geleden toen je het Kruis droeg! Lieve Jezus, Je stierf om ons allen te redden en Je ziet hoe slecht we zijn. Lieve Jezus, ik wil veel kleine offers brengen om de zonden die de mensen jou aandoen, goed te maken. Lieve Jezus, bevrijd vele zielen uit het Vagevuur. Lieve Heilige Geest! Ik houd zoveel van Jou, lieve Heilige Geest, verlicht mijn ziel en mijn lichaam en heilig mij, mijn lieve Maagd Maria. Wees gegroet Maria!... Veel groeten voor mijn Heilige Drie-eenheid en veel kusjes van Je lieve Antonietta.

ANTONIETTA EN JEZUS (15 januari 1937- zij schreef de hele brief)

Gebed om genezing (zie eerste dag)

Achtste dag

Kleine brief aan OLVrouw

Lieve Maagd Maria, ik houd zoveel van Jou en zeg Jezus mij te vergeven voor het feit dat ik in de kerk niet stilstond. Lieve Maagd Maria, zeg Jezus dat ik Hem zo graag zie, mijn lieve Maagd Maria, ik ben blij dat het vandaag jouw dag is. Mijn lieve Maagd Maria, de volgende keer dat Jezus komt zal ik kleine offers maken en zeg Jezus om mij te laten sterven voordat ik een doodzonde doe. Lieve Maagd Maria, het is niet genoeg dat ik Jou een keer zeg dat ik van Je houd. Dus herhaal ik dat ik zoveel van Je houd. Echt heel veel en ik beloof dat ik van nu af aan altijd goed zal zijn. Lieve Maagd Maria, veel groetjes en kusjes van Je dochter.

Antonietta (8 december 1936)

Gebed om genezing (zie eerste dag)

Negende dag

Kleine brief aan OLVrouw

Lieve Heilige Moeder, lieve Onbevlekte, Jij die zo zuiver bent, maak me even zuiver als Jij bent. Je hebt zoveel geleden in deze dagen. Ik wil mijn Kruis dragen met Jou. Lieve Onbevlekte Maagd, zeg Jezus dat ik Hem zo graag zie. Mijn lieve Maagd Maria, help me goed te biechten en zorg dat ik al mijn zonden herinner en help me zodat ik ze niet meer zou begaan. Ik wil mijn fouten verbeteren zodat ik beter word en ik Jezus blij maakt en Jou, mijn lieve Maagd Maria. Mijn lieve Maagd Maria, ik houd zoveel van Jou. Zeg de Heilige Geest om mij te verlichten en mij te zegenen. Mijn lieve Maagd Maria, zeg God de Vader dat ik mijzelf toevertrouw aan Hem en dat ik Hem zo graag zie. Lieve Maagd Maria, zegen de Kerk en de Geestelijkheid en vooral mijn biechtvader en help hem in alles wat hij te doen heeft. Zegen mijn familie en de hele wereld. Mijn lieve Maagd Maria, veel groetjes en kusjes en zeg Jezus dat ik al Zijn wonden kus.

Antonietta en Jezus (17 maart 1937)

Gebed om genezing (zie eerste dag)

27-12-2016 om 21:52 geschreven door claudia  

De Eerwaardige Antonietta Meo (15 december 1930 – 3 juli 1937 (kanker)) was een Italiaans meisje die de jongste heilige kan worden die ooit door de Romeinse Katholieke Kerk heiligverklaard wordt.

Leven en dood

Antonietta groeide op in een gezin in Rome als vierde kind van Michele en Maria Meo. Ze werd liefdevol “Nennolina” genoemd. Toen ze drie jaar was ging ze naar de kleuterschool bij nonnen en toen ze 5 jaar was ging ze bij de Katholieke beweging, in de groep van de jongsten. Ze was een actief, charismatisch klein meisje die haantje de voorste was in alle spelletjes die ze met kameraadjes speelde, zelfs nadat ze ziek was, was ze populair bij hen om haar vriendelijkheid. Haar leraars zeiden dat ze een kind was zoals andere kinderen, maar erboven uit stak door haar persoonlijke charme en haar zin voor humor en haar vreugdevol karakter.

Ze had een agressieve vorm van botkanker, toen ze vijf jaar was nadat ze was gevallen en haar knie had bezeerd en de kwetsuur niet genas. Wanneer haar been moest geamputeerd worden nam ze het verdict goed op. Ze kreeg een zware beenprothese zodat ze kon blijven spelen met haar kameraadjes. Maar ze bleef pijn hebben. Katholieke theologen hebben haar een mystica genoemd omdat de zes jarige buitengewone brieven schreef naar Jezus Christus in de laatste maanden van haar leven die het begrip van een zesjarige te boven gingen. "Lieve baby Jezus, je bent heilig, je bent goed," schreef ze in een van haar brieven. "Help me, verleen me je genade en geef mij mijn been terug. Als je dit niet wilt, dat jouw wil dan geschiede."

Eerst dicteerde ze brieven naar haar moeder; later schreef ze zelf gedichtjes en brieven en legde ze allemaal aan de voet van haar crucifix. In een andere brief schreef ze: "Lieve Jezus, ik houd zo heel veel van jou. Ik wil mij overgeven in jouw handen, Ik wil mij overgeven in jouw armen. Doe met mij wat je wilt. Help me met je genade. Help me, want zonder je genade, ben ik niets.” Ze schreef of dicteerde meer dan 100 brieven naar Jezus of naar de Maagd Maria, waarin ze veel "heilige visioenen" schreef. Na de Mis zagen mensen haar soms naar het tabernakel gaan en zeggen, "Jezus, kom en speel met mij!"

Het kind zag het verlies van haar been als een offer voor Jezus voor de bekering van zondaars. "Ik ben zeer blij dat Jezus me dit probleem gegeven heeft zodat ik zijn liefste zou zijn," zei ze aan haar vader, Michele, nadat haar been was geamputeerd. "Pijn is zoals een stuk stof, hoe sterker het is, hoe meer het waard is," zei ze aan haar vader. Ze vertelde aan haar biechtvader: "Voor eventjes lig ik op mijn wonde, zodat ik meer pijn aan Jezus kan aanbieden” en aan haar moeder zei ze: "Wanneer je pijn voelt, moet je erover zwijgen en het aanbieden aan Jezus voor een zondaar. Jezus leed zoveel voor ons, maar Hij had geen enkele zonde begaan: Hij was God. Waarom zouden we ons beklagen, wij die zondaars zijn en hem altijd beledigen?”

Ze ging naar de lagere school en de catechismusklas toen ze 6 jaar was, met een prothese die haar enorm stoorde. Ze offerde echter alles op voor Jezus : “Moge elke stap dat ik neem een klein woord van liefde zijn.” Ze wil de dag van de verjaardag van haar amputatie vieren met een groot feestmaal en met een noveen aan OLVrouw van Pompeii, uit dank omdat ze haar lijden kon aanbieden aan Jezus.

Op de dag van haar communie

De nacht van Kerstdag 1936 ontving ze haar Eerste Communie met grote vurigheid en een paar maanden later ontving ze het Vormsel. De amputatie van haar been had de tumor niet tegengehouden en was uitgezaaid naar haar hoofd, hand, voet, keel en mond. Zowel de pijn van de ziekte als de behandelingen die haar probeerden te redden waren zeer hevig.

Ze ontving de Laatste Sacramenten in juni 1937. Ze stond erop om een laatste brief te schrijven aan Jezus een paar dagen voor haar dood, zelfs al moest ze ondertussen stoppen om over te geven. In de brief vroeg ze Jezus om te zorgen voor iedereen die ze liefhad, en vroeg om kracht om haar pijn te verdragen. Ze beeindigde de brief met de woorden "Je klein meisje zendt je veel kussen." Ze vertelde haar moeder wanneer het tijd was dat ze zou sterven. "Binnen een paar uur, zal ik sterven, maar ik zal niet meer lijden en jullie mogen niet huilen. Ik zou een paar dagen langer geleefd hebben, maar de H. Theresia van het Kind Jezus zei “Het is genoeg!" Na de dood van het kind, had haar moeder een visioen van Antonietta in een glorievolle staat dat haar ervan verzekerde dat het kind in de hemel was.

Inspanningen om haar heilig te verklaren

Inspanningen om een heilige van haar te maken begonnen spoedig na haar dood. Haar geval werd voorgeleid aan de Congregatie voor de Heiligverklaring in mei 1972. Paus Benedictus XVI keurde een decreet goed op 17 december 2007, 70 jaar na haar dood, en prees haar heroische deugden en gaf de toelating om het proces te starten om haar tot heilig te laten verklaren. Ze werd als Eerwaardige Dienares van God bekrachtigd. Het process vereist twee goedgekeurde mirakels om haar eerst zalig te verklaren en daarna haar heilig te verklaren. Er is reeds 1 mirakel toegeschreven aan Antonietta. Een vrouw in Indiana (VS) werd genezen van Hepatitis C nadat ze gebeden had tot Antonietta.

Een schrijn met relieken van haar leven is te vinden in de Basiliek Santa Croce, in Gerusalemme in Rome, de kerk waar ze gedoopt werd en veel van haar tijd doorbracht in meditatie. Antonietta's lichaam werd verplaatst en in de kerk ondergebracht in 1999.

Een brief geschreven op 2 juni 1937:

Lieve Gekruisigde Jezus, ik houd zoveel van Jou. Ik hou zoveel van Jou dat ik met Jou op Calvarie wil blijven en ik lijd met vreugde omdat ik weet dat ik op Calvarie ben. Lieve Jezus, ik dank Jou dat je me deze ziekte hebt gezonden omdat het een middel is om in het Paradijs te geraken. Lieve Jezus, zeg God de Vader dat ik Hem ook liefheb. Lieve Jezus, ik wil Jouw lamp en Jouw lelie zijn, lieve Jezus. Lieve Jezus, geef me de kracht om deze pijn te dragen die ik aan Jou aanbied voor de zondaars. Lieve Jezus, zeg de Heilige Geest om me te verlichten met liefde en vul me met Zijn zeven gaven. Lieve Jezus, zeg aan de lieve Maagd Maria dat ik Haar zo graag zie en ik wil met Haar op Calvarie blijven omdat ik Je slachtoffer van liefde wil zijn, lieve Jezus. Lieve Jezus, ik vertrouw mijn biechtvader aan Jou toe en verleen hem elke nodige gunst. Lieve Jezus, ik vertrouw je mijn ouders en mijn zuster Margherita aan Jou toe. Lieve Jezus, groetjes en kusjes. – Antonietta van Jezus

27-12-2016 om 19:44 geschreven door claudia  

Gebed tot de Onbevlekte Ontvangenis

Dag 2

Laat ons bidden dat door de gebeden van de zondeloze Maagd Maria, God ons zal bevrijden van onze zonden.

Vader, U bereidde de Maagd Maria voor om de waardige Moeder te zijn van Uw Zoon. U liet haar meedelen in de redding van Christus door Zijn dood, en hield haar zondeloos vanaf het moment van haar ontvangenis. Help ons door haar gebeden leven in Uw aanwezigheid zonder zonden. We vragen dit door onze Heer Jezus Christus, Uw Zoon die leeft en heerst met U en de Heilige Geest, een God, voor alle eeuwigheid.

O Maria, eeuwige Maagd, Moeder van God, Koningin van de engelen en de heiligen, we groeten u met diepe verering en toewijding als we uw heilige Onbevlekte Ontvangenis overwegen. We danken u voor uw moederlijke bescherming en voor de vele zegeningen die we hebben ontvangen door uw wonderbaarlijke barmhartigheid en machtig middelaarschap. In al onze noodwendigheden doen we een beroep op u met grenzeloos vertrouwen. O Moeder van Barmhartigheid, we komen tot u om onze gebeden te willen aanhoren en vragen u bij Uw Goddelijke Zoon de gunst te bekomen waarvoor we deze noveen bidden. (noem uw verzoek) 

O Maria van de Onbevlekte Ontvangenis, Moeder van Christus, U had invloed bij Uw Goddelijke Zoon hier op aarde; U hebt nu dezelfde invloed in de Hemel. Bid voor mij en verkrijg voor mij de inwilliging van mijn verzoek als het past voor de Goddelijke Wil. Amen.

Litanie van de Heilige Maagd Maria

27-12-2016 om 19:44 geschreven door claudia  

Gebed tot het bekomen van een gunst 

Barmhartige, liefdevolle God, U hebt de heilige Charbel geroepen om op volmaakte wijze het leven van een kluizenaar te leiden. Zo heeft hij de buitengewone kracht van uw permanente genade aan ons geopenbaard. Geheel met U verbonden in stil gebed en heldhaftig offer, werd hij volkomen één met U. Zo werd hij door U omgevormd tot een levende incarnatie van Jezus Christus. De evangelische waarden van armoede, gehoorzaamheid en kuisheid heeft hij radikaal beleefd, tot stichtend voorbeeld voor ieder van ons, zowel leken als religieuzen.

Barmhartige God, die met oneindige Liefde uw Hand reikt naar ons, zondaars, we smeken U ootmoedig om de genade van bekering, voor onszelf en voor alle mensen die U op onze levensweg plaatst. Genees ons van hoogmoed en elke vorm van ikzucht waartoe de duivel en de wereld ons voortdurend willen verleiden. Maak ons trouw aan uw Liefde door vertrouwvol  en volhardend gebed en door onthechting naar het voorbeeld van de heilige Charbel. Wij vragen dit op voorspraak van de H.Maagd Maria, Moeder van alle genade.

Dank U, Heer, want groot is uw Liefde!

Onze Vader, Weesgegroet, Eer aan de Vader...

Van : www.bloggen.be/willibrord

27-12-2016 om 13:00 geschreven door claudia  

Heilige Charbel – de Maronitische Monnik

Velen zijn vertrouwd met Europese heiligen, zoals de H. Bernadette, de H. Theresia en Padre Pio. Minder bekend maar nog altijd populair in zijn streek is de Heilige Charbel, een monnik van Libanon die het meeste van zijn leven als kluizenaar leefde en enkel na zijn dood beroemdheid verwierf.

Charbel Makhlouf werd geboren op 8 mei 1828 in het kleine dorpje van Biqa-Kafra in de hoge bergen van Noord-Libanon. Zijn ouders waren arm, maar vroom en hun vijfde kind was aangetrokken van vroege leeftijd tot gebed en eenzaamheid. Ondanks de tegenkanting van zijn familie, verliet hij het huis op zijn 23^ste en ging de Abdij van de H. Maroun binnen op een plaats Annaya genaamd. Hij werd in 1859 priester gewijd, en hij bracht er 16 jaar door vooraleer toelating te krijgen van zijn oversten om zich terug te trekken in de nabijgelegen kluizen van de Heilige Petrus en Paulus.

Zijn wens werd ingewilligd. Enkel bijzondere monniken werd dergelijk privilege toegestaan. Een teken dat hij klaar was om de veilige omgeving van de abdij te verlaten kwam op een eigenaardige manier. Hij moest een dringend rapport voorbereiden, en Charbel zat ’s nachts eraan te werken tot zijn lamp geen olie meer had. Hij vroeg aan een van de lekenhelpers in de abdij om zijn lamp te vullen met olie. Maar als grap vulde de lekenhelper het met water, maar stond verbaasd toen hij zag dat de lamp onmiddellijk oplichtte en klaar brandde. Toen de Overste dit vernam kwam hij zelf eens kijken en zag dat de lamp inderdaad vol water was. Hij nam dit aan als teken dat Charbel klaar was on het strenge leven van een kluizenaar te leiden.

Voor de resterende 23 jaar van zijn leven leefde Charbel een extreem hard leven, een van strenge versterving. Hij droeg een wollen pij, sliep op een strooien matras met een plank als kussen, en voor zijn enige maal per dag at hij de overschot van de abdij. Hij legde een bijzondere devotie aan de dag voor de Eucharistie, en bracht uren voorbereiding door om de Mis te vieren en de getijden als dankzegging nadien.

Het miraculeuze licht

In 1898 kreeg Charbel een beroerte toen hij de Mis opdroeg en stierf acht dagen later op de Kerstnacht. Hij was 70 jaar. Na drie dagen werd hij gegraven op het kerkhof van de abdij, en het was het gebruik om geen kist te gebruiken. Hij zou vlug vergeten worden was het niet dat er een zeer vreemde gelegenheid zich voordeed. Voor de volgende 45 nachten was zijn tombe omgeven door een stralend licht. Dit werd opgemerkt door een groot aantal mensen waarvan niemand een verklaring had hiervoor. Men had toelating nodig van de kerkelijke autoriteiten om het lichaam van de monnik op te graven.

Op de nacht dat hij stierf kwamen de monniken van de naburige abdij naar de kluis om zijn handen te kussen en gezegend te zijn door het aanraken van zijn lichaam. Velen brachten de nacht door knielend in gebed naast hem. Het was aan het sneeuwen en het was heel koud, wat niet verwonderlijk was omdat de kluis 1400 m hoog lag. Degenen die een vigilie hielden vroegen zich af: ‘Als we zo afzien voor enkel 1 nacht, hoe was Vader Charbel in staat om hier 23 jaar te leven?’ Ze konden zien dat hij vermoeidheid, honger, armoede en koude getrotseerd had met de moed van een martelaar. De lokale bevolking, waarvan velen de communie hadden ontvangen van Charbel, herinnerden zijn heiligheid, zijn voortdurend gebed en harde werk, zijn minzaamheid en zijn zwijgzaamheid.

Zijn Heilige Lichaam was onaangetast

Er werd toelating gegeven voor de opgraving en 4 maanden na Charbel’s dood verzamelde zich een menigte om ervan te getuigen. Tot ieders verbazing werd zijn lichaam gevonden en was het onaangetast, ongeacht het feit dat het graf te lijden had van hevige regen, het lichaam dreef op de modder. Charbel werd eruit gehaald en verse kledij gegeven vooraleer ze geplaatst werd in een houten kist en in een hoek van de abdij’s private kapel gezet werd. Men moest zijn kledij twee keer per week vervangen omdat een vreemde vloeistof voortdurend uit de porien van het lichaam kwam. Men omschreef het als een mengeling van zweet en bloed. Stukken stof die gedrenkt waren in deze vloeistof werden spoedig verspreid als relieken en al spoedig waren genezingen te noteren.

Zijn Onaangetaste Lichaam werd onderzocht door dokters

In 1927, meer dan 28 jaar na zijn dood, werd Charbels onaangetast lichaam onderzocht door twee dokters van het Franse Medisch Instituut te Beirut, en werden toen in een zinken kist gelegd voordat ze in een nieuwe tombe werd geplaatst in de muur van een oratorium. In het Heilig Jaar 1950 merkten pelgrims van zijn schrijn een vloeistof uit de hoek van de tombe komen. Wanneer de tombe werd geopend was ze droog bevonden en ook de kist was droog, behalve dat een kleverige vloeistof door een scheur in de kist doorsijpelde. Twee maand later, nadat toelating verkregen werd door de kerkelijke autoriteiten, werd het zegel van de kist verbroken en het lichaam werd onderzocht. Opnieuw werd het lichaam onaangetast gevonden en de vreemde vloeistof bleef uit zijn porien stromen.

Noot : Het lichaam is nu niet langer onaangetast meer, maar de botten hebben nu een ongewone rode kleur. De vloeistof wordt nog altijd door de botten uitgescheiden.

Miraculeuze genezingen en de Weg naar heiligverklaring

Sinds dan wordt het schrijn door duizenden pelgrims van over de hele wereld bezocht. In 1950 begon de abdij de mirakels bij te houden die toegeschreven zijn aan Charbel. In minder dan 2 jaar waren er meer dan 1200 gevallen bekend.

In 1925 werd de naam van de monnik naar voor geschoven in een petitie aan Paus Pius XI om zijn zaligverklaring te verkrijgen, maar dit gebeurde pas in 1965 gedurende het pontificaat van Paus Paulus VI. Twee genezingen werden aanvaard als zijnde miraculeus en ze werden beiden uitverkozen voor de zaligverklaring.

De eerste genezing kwam door een non, Zr Maria Abel Kawary. Ze leed aan ernstige darmproblemen voor 14 jaar en werd door de dokters opgegeven als een hopeloos geval, maar na een hele nacht te bidden bij het graf van Charbels graf was ze onmiddellijk genezen. De dokter die haar onderzocht verklaarde haar genezing als een bovennatuurlijke genezing, dat het menselijk kunnen te boven ging.

Een tweede mirakel dat door de Heilige Congregatie werd geaccepteerd was het herstel van het zicht van een smid genaamd Iskandar Oubeid. Hij had het zicht in een oog verloren na een werkaccident. Een oogspecialist had verklaard dat de schade aan de iris zo ernstig was dat hij nooit meer zou zien. Dertien jaar later bracht hij een bezoek aan de tombe van Vader Charbel op aanraden van zijn vrienden. Op de terugkeer naar zijn huis had hij een droom waarin een monnik verscheen die hem beloofde om hem te genezen. De volgende ochtend kon hij perfect zien uit beide ogen. Er kon geen medische verklaring gegeven worden.

De meest bekende genezing gebeurde in 1950. Het veroorzaakte een sensatie niet enkel in Beirut, maar in heel Libanon. Het ging over een 50 jarige naaister genaamd Mountaha Daher Boulos die een bochel had sedert haar 2 jaar na een tyfeuze koorts. Terwijl ze de tombe van de monnik bezocht bad ze voor haar twee neefjes die wezen waren en hulp nodig hadden. Haar enige verzoek dat ze zelf had was dat ze haar zicht zou houden zodat ze verder kon werken als naaister.

Drie dagen later, na terug thuis te komen, werd ze wakker in de morgen om te ontdekken dat de bochel op haar rug was verdwenen. Haar dokter bevestigde dit, terwijl haar parochiepriester getuigde van het feit dat haar silhouet plotseling volledig normaal was geworden!

Op 9 oktober 1977, 12 jaar na zijn zaligverklaring, kondigde Paus Paulus VI de heiligverklaring van de zalige Charbel aan. Het lichaam van de heilige, bleef echter niet onaangetast. Tegen 1965 verviel het lichaam aan de wetten van de natuur, enkel botten van een rode kleur nalatend. De voorgaande jaren waren bewijs genoeg van de monnik zijn heiligheid, terwijl de mirakels die door zijn voorspraak zijn bekomen nog altijd voortduren op de dag van vandaag.

Een van de meest recente mirakels was in 1993 toen Nohad El Shami, een 55 jarige vrouw die leed van gedeeltelijke verlamming veroorzaakt door een zware hemiplegie, twee monniken zag in een droom. Een ervan identificeerde ze als Charbel die haar nek opereerde en toen ze wakker werd was ze helemaal genezen. De tweede monnik in haar droom was de Heilige Maroun, een Syrische Christelijke martelaar uit de 5^de eeuw die de Maronitische Orde had gesticht.

27-12-2016 om 02:27 geschreven door claudia  

Vertrouw op Mij en blijf bidden voor alle noden. Breng elke zorg en alle vragen naar Mij, ongeacht hoe klein. Ons werk moet verder gaan en tijd is kostbaar. Ik zal niet langer  tegenhouden wat er komt want het kwaad wil overwinnen en werkt vlug en krachtdadig om alle leven te vernietigen. Hoe langer tijd gegeven wordt aan het kwaad, hoe erger de verschrikkingen zullen zijn. Ik verlang Mijn rest te beschermen en dat allen voorbereid zijn, maar Ik zal de gebeurtenissen maar zolang tegenhouden. Ik ken de perfecte tijd, Mijn kinderen, wanneer Mijn kinderen zo voorbereid zijn als ze kunnen zijn en wanneer uitstel nadelig is voor Mijn kinderen. Vertrouw op Mijn timing. Vertrouw op Mijn woorden wanneer Ik zeg dat tijd kostbaar is, want het is dringend nu.

Nu is de tijd om te handelen. Alles komt samen. Mijn Moeder werkt onvermoeibaar achter de scene om Mijn Vaders plan tot uitvoer te brengen en dit is met inbegrip van de plannen van Onze gemeenschappen. Deze gemeenschap speelt een belangrijke rol in de tijd van grote beproevingen en in de tijd van de vernieuwing. Het is van vitaal belang in deze streek. Het is noodzakelijk ook voor het leven van Mijn priesterzonen, Mijn onschuldige kinderen en voor Mijn kerk in deze region van de wereld. Mijn plannen voor deze gemeenschap zullen niet gedwarsboomd worden en daar heb Ik jullie medewerking voor nodig zodat alles op zijn plaats valt wanneer Ik het startsein geef.

We zijn nu in de strijd, Mijn kinderen en Ik ben jullie bevelhebber en Ik ben klaar om het signaal te geven wanneer de tijd komt. Bereid jullie voor zodat jullie klaar zijn. Voor velen zal het lijken dat jullie je terugtrekken van het gevaar, en toch gaan jullie naar de frontlijn. Bid, handel, ontvang Mijn sacramenten, en wees klaar om te vertrekken wanneer Ik het zeg. Er is nog wat tijd maar enkel om de voorbereidingen tot een goed einde te brengen. Alles valt op zijn plaats en Ik moet Mijn kinderen op hun positie hebben.

Mijn trouwe rest die leeft gedurende de tijd van grote beproevingen worden Kinderen van de Vernieuwing genoemd. Ik geef jullie nieuwe hoop en iets waar Mijn kinderen kunnen naar uitzien, want ze zullen hoop nodig hebben in de toekomst die Ik voor de wereld heb klaargemaakt. Ik zal het aanblik van de wereld vernieuwen en jullie zijn Kinderen van de Vernieuwing. Jullie leven in Mij en Ik in jullie. Jullie leven in Mijn licht en daarom helpen jullie Mij met het voorbereiden voor Mijn vernieuwing. Al waar jullie belang aan hechten en alle mensen die Mij dienen in de toevluchtsoorden riskeren alles voor Mij om Mijn Kinderen van de Vernieuwing te beschermen.

Degenen die overleven zullen Mijn kerk op aarde herop bouwen. Het maakt deel uit van Mijn Vaders plan sinds het begin van de schepping. Mijn Kinderen van de Vernieuwing zullen het volgende segment opbouwen gekend als het Tijdperk van Vrede. Twijfel niet aan wat Ik zeg, Mijn kinderen. Laat niet toe dat verwarring jullie kleine hart binnendringt. Ik ben het Woord van God en er komt niets anders voor uit Mij dan de waarheid.

Mijn kinderen, de Vernieuwing is gelinkt aan het Tijdperk van Vrede. De Vernieuwing moet eerst komen. Het is een gebeurtenis dat zal gebeuren nadat boosaardige pogingen zullen gedaan worden om de schepping te vernietigen. Ik zal al de pogingen om Mijn aarde te vernietigen over vele eeuwen met inbegrip van de laatste verschrikkingen en oorlogen die bepaalde streken in de wereld hebben verwoest, omkeren. Als dit niet zo was, zou de aarde geen leven meer bevatten. Ik zal de aarde vernieuwen en volledig al de schade die aangericht is door de mensheid aan Mijn Vaders mooie schepping omkeren.

Het zal zo mooi zijn en compleet dat alles dat nodig is om het leven van Mijn Kinderen in stand te houden zal vernieuwd worden in al zijn oorspronkelijke schoonheid. Jullie hebben jullie afgevraagd hoe de Tuin van Eden was, en jullie zullen dit weten wanneer Ik de aarde vernieuw. Nadien, zullen Mijn kinderen hun leven opnieuw opbouwen, bij wijze van spreken. Dit zal niet gebeuren zoals nu het geval is in de wereld van vandaag. Er zal geen industrie zijn, geen wolkenkrabbers, geen georganiseerd werk.

Men zal zich richten op het herop bouwen van hetgeen nodig is om te leven. Huizen zullen gebouwd worden en kerken. Er zal geen waterzuivering nodig zijn omdat de stromen, meren en oceanen terug drinkbaar zullen zijn. Alles zal vernieuws worden. Er zal wildlife zijn voor voedsel; zaden voor te planten, drinkbaar water en de mensheid zal dichter bij de natuur staan.

Op een manier, Mijn kinderen zal er een terugkeer zijn naar een landelijke levensstijl maar Mijn kinderen zullen samenwerken voor het welzijn van allen. In de pionierstijd naar waar jullie verwijzen werden meer gezamelijke inspanningen gedaan om het leven te ondersteunen, maar toch waren de gezinnen nog wat geisoleerd en werd er verwacht dat ze hun eigen voedsel opbrachten, hun eigen land ploegden enz. of hun gezinnen konden niet overleven. Gedurende de tijd onmiddellijk na de Vernieuwing zal ieder elkaar helpen. Voedsel zal verdeeld worden over allen in elke gemeenschap. Gemeenschappen zullen handel drijven om aan hun noden tegemoet te komen en aan de noden van anderen. Er zal 1 geloof zijn. Mijn heilige Katholieke Kerk zal het enig geloof zijn en allen die in de Vernieuwing zijn zullen geloven. De tijd dat volgt na het heropbouwen van de noodzakelijkste zaken voor voedsel en woonplaatsen is het Tijdperk van Vrede.

Vrede zal de focus zijn, nog meer dan het heropbouwen. Deze tijd is verbonden met alle tijden in de geschiedenis, maar zullen gekend zijn als verschillende tijden vanuit menselijke oogpunt. Er zal stabiliteit zijn, vrede en eenheid in het Tijdperk van Vrede. De nadruk zal liggen op gebed en het groeien in liefde en de relatie van elke persoon met Mij. Er zal tijd zijn voor studie, spel, gebed, werk en eenheid in de gezinnen en gemeenschappen. Er zal harmonie zijn zoals nooit tevoren werd ervaren door een heel volk.

Het zal niet altijd perfect zijn omdat de mensheid nog altijd een vrije wil zal hebben. Maar liefde en dienstbaarheid en het volgen van Mijn geboden zullen zegevieren in de harten van Mijn Kinderen van de Vernieuwing en daarom zal het Tijdperk van Vrede zal voor een lange tijd bestaan naar menselijke maatstaven. Alles zal vernieuwd worden Mijn kinderen. Ik zeg jullie dat om jullie vreugde en jullie hoop te doen krijgen in de toekomst. Dit zal jullie helpen om de moeilijkheden te overwinnen. Focus je op dit, Mijn kleintjes, en denk aan Mijn mooie vernieuwing. Verhef jullie harten naar deze tijd als jullie voelen dat jullie overweldigd worden door de tijd van grote beproevingen. Herinner jullie Mijn belofte en vernieuw jullie hoop en vertrouwen in Mij, jullie Jezus, die jullie en jullie gezin nooit in de steek zal laten. 

Mijn kleintjes, jullie zijn Mijn kleine lammetjes. Ik noem jullie Mijn kleine lammetjes, want dat is wat jullie zijn. Ik ben jullie herder en Ik draag Mijn lam op Mijn schouders. Ik zorg voor jullie, zorg dat jullie voortkunnen, begeleid jullie en spreek tot jullie hart. Jullie luisteren naar Mijn stem, want Mijn schapen kennen Mijn stem en volgen Mij. Jullie zijn klein, en zullen nog kleiner worden en daarom zijn jullie lammetjes. Jullie zullen groeien in heiligheid en zuiverheid zoals een klein wit lammetje. Jullie hebben veel te lijden had en zullen nog veel te lijden hebben.

Jullie hebben je toekomst opgegeven om Mij te volgen en alles opgegeven om de missie te doen die Ik jullie gegeven heb. Mijn kinderen, jullie zullen meer offers moeten dan jullie hart en geest kunnen inbeelden en jullie zullen meer lijden en offers moeten brengen dan jullie nu kunnen inbeelden en daarom zijn jullie Mijn kleine lammetjes. Lammeren vertrouwen op hun herder. Lammeren ontvangen al wat nodig is om te leven van hun herder en hangen volledig van Hem af. Lammeren zijn onschuldig en minzaam. Ze zijn loyaal en vriendelijk voor elkaar, spelend met de andere lammeren in het veld. Ja, lammeren zijn maar dieren en zij hebben geen ziel, maar jullie Mijn kinderen zijn Mijn kleine lammetjes. Ik houd zeer veel van jullie. Ik ziel al jullie wonden, jullie zonden en jullie lijden. In plaats van bitter en wrokkig te worden, blijven jullie je Jezus volgen en kan Ik het beste in elkeen zien.

Jullie verlangen naar vrede, eenheid en liefde en zijn vlug in het zien wat jullie kleintjes opbeurt die ik aan jullie toevertrouwd heb over de Jaren. Ja, jullie voelen de positie waar Ik jullie heb gebracht gedurende jullie carriere, degenen die baas waren hebben tekens van hardheid op jullie achtergelaten. Ik zeg jullie dat Ik een plan heb voor elke ervaring die je beleeft hebt en het waren lessen die nodig waren voor elke stap in jullie ontwikkeling. Jullie waren niet perfect, en toch accepteerden jullie je verantwoordelijkheid voor alle fouten en leerden jullie eruit en vroegen jullie Jezus voor hulp en begeleiding.

Dat is alles wat Ik vraag van Mijn kinderen. Jullie hebben jullie best gedaan en dat is alles wat vereist is. Mijn kleine lammetjes, jullie hebben je Jezus overal gevolgd waar Ik jullie geleid heb en jullie hebben gewillig de weg genomen zelfs al was die moeilijk. Het spijt Me voor al je pijn, veroorzaakt door je eigen beslissingen, soms door anderen, maar alles werd toegestaan door Mij om je tot heiligheid te brengen en dichter tot Mij. Mijn kinderen jullie zijn geen mislukking. Ben je gevallen? Ja. Heb je fouten gemaakt? Ja. Maar heb je liefgehad? Ja, zeer veel. Heb je je best gedaan ondanks je tekorten? Ja, je hebt je best gedaan.

Heb je je fouten naar Mij gebracht voor vergeving en in het Sacrament van de biecht? Ja! Hou je van Mij, Mijn kleine lammetjes? Jullie houden van Mij en willen Mij nog meer liefhebben en vertrouwen. Mijn geliefden, jullie zijn niet perfect, maar niemand van Mijn schepselen zijn dat behalve Mijn Allerzuiverste en Heilige Moeder Maria. Maar houd je van Mij? Ik zal al deze vragen voor je beantwoorden want Ik ken jullie harten en Ik zeg je, ja. We werken tesamen voor de rest en we gaan vooruit als een team om de missie uit te voeren waarvoor jullie geschapen zijn.

26-12-2016 om 16:05 geschreven door claudia  

Kom Heilige Geest met Gods woorden aan Zijn zoon met de H. Michael als bewaarder en beschermer van Gods woorden – 9/12/2016

Mijn geliefde zoon, dit is God de Vader van liefde en barmhartigheid. Bedankt voor alle zielen die jij en je gebedsgroep en vrienden naar hun God brengen. Zeg aan je gebedsgroep en al je vrienden dat Ik zeer blij ben met al het werk dat jullie het voorbije jaar hebben gedaan. Ik weet dat jullie veel geleden hebben om het werk dat jullie doen. Ik wil jullie zeggen en al je vrienden dat al het werk niet alleen jullie staat betreft maar de hele wereld bereikt. Mijn kinderen vormen tesamen door al de gebeden van de gebedsgroepen over heel de wereld het leger van Mijn Moeder en het wordt elke groter.  

Ik, God de Vader, beloof jou dat de zege niet veraf is maar dat er toch veel lijden voor Mijn kinderen in Amerika zal zijn door al hun zonden. Zeg al mijn kinderen om de moed niet te verliezen of hun vertrouwen in hun God te verliezen. IK BEN God de Vader en Ik ben naar de aarde gekomen om de missie te vervullen dat Jezus en Maria, Mijn Moeder en Zoon tweeduizend jaar geleden hebben gestart. Ik kijk verlangend uit om dit tijdperk beeindigd te zien en het Nieuwe Tijdperk van Vrede te beginnen.  

Dit is een Kerstboodschap aan al Mijn kinderen. Satans macht loopt ten einde en ook zijn honderdjarige heerschappij, dat hij probeerde de Katholieke Kerk te vernietigen. Wees geduldig met je God omdat Ik weet wat te doen om het meeste zielen te redden op lange termijn. Ik heb je altijd verteld dat alles wat vlug gebeurt niet zal standhouden. Ik leid al Mijn restkinderen naar het duizendjarig rijk van vrede. Wees geduldig en bid, bid, bid zoals Mijn Moeder en Zoon je hebben verteld. 

De strijd is de Mijne en van Mijn restkinderen die Mij volgen. Ik wil jullie allen, dus alsjeblieft verwerp Mij niet. Ik ben jullie ware God die Hemel en aarde geschapen heeft. De strijd is reeds gewonnen door Mijn Moeder en Zoon. Ik, God de Vader, ben naar de aarde gekomen om deze strijd te beeindigen en zoveel mogelijk van Mijn kinderen met Mij mee te nemen naar de Hemel of naar het Tijdperk van Vrede dat zal starten door in Mijn Wil te leven. 

Bid, bid Mijn restkinderen voor al Mijn verloren schapen. Er zullen er zijn die niet volgen omwille van de hardheid van hun harten, met zoals Judas, een van de Apostelen. Maar met jullie gebeden voor hen zullen We de meesten redden met al de genade die Ik gespaard heb voor deze tijd. Jullie moeten alleen blijven vragen om genaden elke dag voor jou en al Mijn kinderen over de hele wereld. Jullie werden allen geschapen door jullie Vader en jullie zijn allen broers en zusters. Behandel elkaar dan ook als broers en zusters met liefde en vrede. Liefs, de God van allen. Zalig Kerstfeest 2016. God de Vader. Amen.

26-12-2016 om 14:48 geschreven door claudia  

ODE  AAN  ONZE  LIEVE  VROUW

O VROUWE, BEKLEED MET DE ZON
DE MAAN ONDER UW VOETEN
GIJ IN WIE ONS HEIL BEGON
O MARIA, NAAM ZO ZOETE
O HART ZO VOL VAN SMARTEN
VERNIETIG ONZE EIGENWAAN
VERNIEUW GIJ NU ONZE HARTEN
O POORTE OM TOT GOD TE GAAN
O LIEVE MOEDER, ZUIVERE MAAGD
ZEGEN ONS UW KINDEREN
TE VAAK ZIJN WIJ DOOR "hem" BELAAGD
O KOM satan's MACHT VERMINDEREN
DOE ONS ZINGEN EEN NIEUW LIED
VAN EENHEID EN VAN VREDE
UW TRIOMF, MARIA, IN 'T VERSCHIET
VERVULLEN WIJ UW BEDE.

RITA BIESEMANS, 13 MEI 1987

26-12-2016 om 12:59 geschreven door claudia  

Moeder van Goede Raad

O glorierijke Moeder, uitverkoren door de Eeuwige Raadgever om Moeder te zijn van het mensgeworden Woord, de bewaarster van de goddelijke genaden en de voorspreekster van de zondaren. Ik, de onwaardigste van uw dienaren, neem mijn toevlucht tot U omdat Gij mijn leidster en mijn raadgeefster in dit tranendal zoudt wezen. Verkrijg voor mij door het kostbaar bloed van Uw Goddelijke Zoon, de vergiffenis van mijn zonden, de zaligheid van mijn ziel en de nodige middelen om ze te verkrijgen. Verkrijg voor de Heilige Kerk de overwinning op haar vijanden en de verspreiding van het Rijk van Jezus Christus over de hele wereld. Amen.

26-12-2016 om 12:54 geschreven door claudia  

Gebed tot de Onbevlekte Ontvangenis

Dag 1

Laat ons bidden dat door de gebeden van de zondeloze Maagd Maria, God ons zal bevrijden van onze zonden.

Vader, U bereidde de Maagd Maria voor om de waardige Moeder te zijn van Uw Zoon. U liet haar meedelen in de redding van Christus door Zijn dood, en hield haar zondeloos vanaf het moment van haar ontvangenis. Help ons door haar gebeden leven in Uw aanwezigheid zonder zonden. We vragen dit door onze Heer Jezus Christus, Uw Zoon die leeft en heerst met U en de Heilige Geest, een God, voor alle eeuwigheid.

O allerheiligste Maagd, die het welbehagen genoot van de Heer en Zijn moeder werd, onbevlekt in lichaam en geest, in geloof en liefde. Kijk welwillend naar mij als Ik om uw machtige bemiddeling smeek. O allerheiligste Moeder, die door uw heilige Onbevlekte Ontvangenis van het eerste moment van uw bevruchting de kop van de vijand verpletterde. Ontvang onze gebeden en breng ze voor de troon van God. Ik verzoek u om de volgende gunst : (noem uw verzoek).  

O Maria van de Onbevlekte Ontvangenis, Moeder van Christus, U had invloed bij Uw Goddelijke Zoon hier op aarde; U hebt nu dezelfde invloed in de Hemel. Bid voor mij en verkrijg voor mij de inwilliging van mijn verzoek als het past voor de Goddelijke Wil. Amen.

Litanie van de Heilige Maagd Maria

Heer, ontferm U over ons.

Christus, ontferm U over ons.

Heer, ontferm U over ons.

Christus, aanhoor ons.

Christus, verhoor ons.

God, hemelse Vader, ontferm U over ons.

God, Zoon, Verlosser van de wereld, ontferm U over ons.

God, heilige Geest, ontferm U over ons.

Heilige Drievuldigheid, één God, ontferm U over ons.

Heilige Maria, bid voor ons.

Heilige Moeder van God, bid voor ons.

Heilige Maagd der maagden, bid voor ons.

Moeder van Christus, bid voor ons.

Moeder van de Kerk, bid voor ons.

Moeder van de goddelijke Genade, bid voor ons.

Allerreinste Moeder, bid voor ons.

Moeder van barmhartigheid, bid voor ons.

Zeer kuise Moeder, bid voor ons.

Maagdelijke Moeder, bid voor ons.

Onbevlekte Moeder, bid voor ons.

Beminnelijke Moeder, bid voor ons.

Bewonderenswaardige Moeder, bid voor ons.

Moeder van goede raad, bid voor ons.

Moeder van de Schepper, bid voor ons.

Moeder van de Zaligmaker, bid voor ons.

Allervoorzichtigste Maagd, bid voor ons.

Eerwaardige Maagd, bid voor ons.

Lofwaardige Maagd, bid voor ons.

Machtige Maagd, bid voor ons.

Goedertieren Maagd, bid voor ons.

Getrouwe Maagd, bid voor ons.

Spiegel van gerechtigheid, bid voor ons.

Zetel van Wijsheid, bid voor ons.

Oorzaak van onze blijdschap, bid voor ons.

Geestelijk vat, bid voor ons.

Eerwaardig vat, bid voor ons.

Heerlijk vat van godsvrucht, bid voor ons.

Mystieke roos, bid voor ons.

Toren van David, bid voor ons.

Ivoren toren, bid voor ons.

Gouden huis, bid voor ons.

Ark van het verbond, bid voor ons.

Deur van de hemel, bid voor ons.

Morgenster, bid voor ons.

Heil van de zieken, bid voor ons.

Toevlucht van de zondaren, bid voor ons.

Troosteres van de bedroefden, bid voor ons.

Hulp van de christenen, bid voor ons.

Koningin van de engelen, bid voor ons.

Koningin van de aartsvaders, bid voor ons.

Koningin van de profeten, bid voor ons.

Koningin van de apostelen, bid voor ons.

Koningin van de martelaren, bid voor ons.

Koningin van de belijders, bid voor ons.

Koningin van de maagden, bid voor ons.

Koningin van alle heiligen, bid voor ons.

Koningin zonder erfsmet ontvangen, bid voor ons.

Koningin in de hemel opgenomen, bid voor ons.

Koningin van de heilige rozenkrans, bid voor ons.

Koningin van het gezin, bid voor ons.

Koningin van de vrede, bid voor ons.

Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, spaar ons Heer.

Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, verhoor ons Heer.

Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, ontferm U over ons.

Bid voor ons, Moeder van God,

opdat wij de beloften van Christus waardig worden.

Laat ons bidden

Heer God, wij bidden U: geef ons, uw dienaren, dat wij ons mogen verheugen in een bestendige gezondheid van ziel en lichaam; mogen wij door de verheven voorspraak van de heilige Maria, die altijd maagd is gebleven, verlost worden van de tegenwoordige droefheid en de eeuwige vreugde genieten. Door Christus, onze Heer.

Amen.

26-12-2016 om 12:28 geschreven door claudia  

Spirituele adoptie

Alstublieft, adopteer SPIRITUEEL een ongeboren baby!

Jaarlijks worden wereldwijd 44 miljoen baby’s gedood door abortus, dagelijks zijn dit 120.000 baby’s! Deze baby’s hebben zo weinig bescherming dat alleen de hand van God deze slachting kan beeindigen. Ons gebed is het beste wapen om hen te helpen - het meest effectief.

Bid dit gebed elke dag en gedurende negen maanden om het leven van een baby te redden!

Jezus, Maria en Jozef, ik houd heel veel van U. Ik smeek U om het leven van het ongeboren kindje dat ik spiritueel heb geadopteerd, te beschermen en te sparen in de moederschoot, omdat dit nieuwe leven het gevaar loopt om te worden afgewezen en afgebroken (geaborteerd). Amen.

Gebed van Aartsbisschop Fulton J. Sheen

“Voordat Ik je in de moederschoot vormde, koos Ik je uit” (Jeremia 1:5)

Spirituele adoptienaam baby:____________________________

Datum spirituele adoptie:_______________________________

Bid alsjeblieft! De baby rekent op je! Bid ook voor de ouders, ook zij hebben je gebed nodig.

GEBED TOT MARIA, MOEDER VAN ALLE KINDEREN

O, Maria mijn Moeder, allerheiligste Maagd, gekozen door God de Vader, ik kom in Uw handen leggen, alle kinderen die geboren gaan worden en al de vandaag geboren kinderen, opdat ze in Uw moederschoot beschermd worden voor alle aanvallen van Satan. Maria, ik vertrouw U alle kinderen van de aarde toe, opdat door de Heilige Genade van God het Kostbaar Bloed van Jezus hen moge beschermen, vandaag, morgen en voor altijd. Gij zijt onze Moeder en ik heb vertrouwen in Uw liefde. Moge deze kinderen altijd aanwezig in U, door U, goddelijke bescherming ontvangen. En moge ze wonen in Uw Onbevlekte Hart en in het Heilige Hart van Jezus. Amen.

Dank U Maria voor dit mooie gebed.

STOP SATAN !

Het onschuldige bloed van geaborteerde baby’s is een bloedoffer aan Satan die hiermee macht verkrijgt.

Van : www.springfontein.org

25-12-2016 om 23:45 geschreven door claudia  

6e overweging

Zes dagen voor Pasen kwam Jezus te Betanie aan, waar Lazarus woonde, die Jezus uit de doden had opgewekt. Hij werd uitgenodigd aan het avondmaal bij Simon de melaatse. Ook Lazarus lag samen met de Apostelen bij Jezus aan. Martha diende op en Maria wenste de goddelijke Gast een blijk te geven van de innigste liefde. Zij nam een albasten flesje balsem – echte, kostbare nardus – zalfde de voeten van Jezus en droogde ze met haar haren af. Het huis werd gevuld met de geur van het reukwerk. (Matt 26,6; Joh 12,3)

Judas kon zijn spijt niet verbijten: hij haatte Maria Magdalena wegens haar verkwisting: “Waarom, zo viel hij uit,  heeft men die balsem niet voor driehonderd denariën verkocht en het geld aan de armen gegeven?” (Joh 12,5) Dit zei hij echter niet omdat hij om de armen bezorgd was, maar omdat hij een dief was, en omdat hij de beurs droeg, het daarin gestorte bedrag ontvreemdde. (Joh 12,6) Er ontgaat hem een gelegenheid om zich geld toe te eigenen.

Mijn ziel, je zou graag willen zien wat Judas gezien heeft. Hij heeft in Jezus’ gezelschap mogen leven’… je zou je zalig prijzen, als je had kunnen zien wat hij gezien heeft. Jezus noemde hem vriend. Judas was tegenwoordig bij de bruiloft van Kana. Hij was bij de opwekking van Lazarus. Jezus was zo goed… en toch viel Judas!

Een hartstocht bracht hem ten val: de dorst naar geld doodde in zijn ziel elk edel gevoel en verstikte de liefde voor zijn goddelijke Meester. En in het openbaar verwijt hij Jezus de verkwisting van Magdalena te hebben toegelaten. Jezus echter doorgrondt Judas' geheime bedoelingen en neemt de verdediging van Magdalena op Zich: “Laat haar!… De armen zullen jullie altijd bij je hebben, maar Mij niet.” (Joh 12,7-8)

Judas was beschaamd, vernederd. Verbitterd als hij was, besloot hij zijn Meester aan diens vijanden te verkopen. Ziedaar, mijn ziel, hoe een lage drift Judas ten val bracht. Hij wordt er zodanig door verblind, dat hij zelfs geen liefdevolle opmerking van zijn Meester kan verdragen. Leer hieruit, uw hart nooit te hechten aan aardse goederen, of u door geen andere hartstochten te laten verblinden. Wees blij als er iemand u vermaant; en wees er dankbaar voor.

Voor niemand was het een geheim dat de Joodse priesters Jezus zochten te doden. Wie zich openlijk voor Jezus verklaarde, werd uit de tempel gedreven. Jezus zelf verweet de Joodse priesters hun boze plannen. Beter dan wie ook was Judas van dit alles op de hoogte. Na de laatste vermaning van Jezus in het huis van Simon de melaatse was hij van zijn Meester geheel vervreemd. Het gezelschap van de Apostelen verveelde hem. Opgejaagd door zijn geldzucht, begeeft hij zich de woensdag voor Pasen, naar de raadsvergadering van de Joodse priesters en vraagt: “Wat wilt u me geven, als ik Hem aan u overlever?” (Matt 26, 15) Judas bepaalt geen som: elke prijs is welkom.

Jezus’ vijanden zijn blij verrast: wat een uitkomst! Graag hadden zij de Verlosser in hun macht; maar zij durfden Hem in het openbaar niet aanhouden uit vrees voor het volk, en zij wisten niet hoe Hem in het geheim gevangen te nemen.

Zij verdringen zich rond Judas, beramen plannen, maar het mag niet te veel kosten: dertig zilverlingen, zodat alles naar wens verloopt, zonder oproer van het volk.

Judas neemt aan. Hij kent de levenswijze van zijn Meester; weet waar Hij gewoonlijk de nachten doorbrengt in gebed, in eenzaamheid. Judas zal er dus wel voor zorgen, dat Jezus gevangen wordt zonder dat het volk er iets vanaf weet.

Verrader! Betoont gij op die manier uw dankbaarheid aan uw goddelijke Meester voor alle weldaden die gij van Hem ontvangen hebt? In ruil beraamt gij verraad en stelt u aan het hoofd van de samenzwering, tegen het leven van uw goede Meester! Ondankbare verrader!

En opdat de Apostelen hem niet zouden verdenken, mengt Judas zich onder hen en neemt met hen deel aan het laatste avondmaal. Welke schijnheiligheid! Judas zoekt nog enkel een gelegenheid om onze Zaligmaker over te leveren: hoe eerder hoe liever!

Helaas! Ben ik, o mijn Jezus, niet slechter geweest dan Judas? Eenmaal slechts verkocht hij U aan uw vijanden. En ik! Als ik zweeg in gezelschap dat ik Christen ben, heb ik U dan niet verraden, ben ik dan niet een oorzaak geweest van vijandschap en opstand tegen U? Barmhartigheid, Heer, en medelijden!

25-12-2016 om 13:00 geschreven door claudia  

5e overweging

Onze goddelijke Zaligmaker bereidde stilaan zijn Apostelen voor tot zijn nakend lijden en kruisdood. Op zekere dag, te Caesarea Philippi, vroeg Jezus aan zijn leerlingen: “Maar gij, wie zegt gij dat Ik ben?” Simon Petrus antwoordde: “Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God.”(Matt 16,13-16) Nadat de Apostelen zo duidelijk zijn Godheid beleden hadden, voorspelde Jezus hen dat Hij naar Jeruzalem moest gaan en daar veel lijden van de hogepriesters en schriftgeleerden zou ondervinden; dat Hij gedood zou worden en op de derde dag verrijzen. (Matt 16,21)

De Apostelen droomden nog van aardse grootheid voor hun Meester; zij begrepen niets van het liefdesgeheim van het lijden; ze stonden verslagen. En de vurige Petrus neemt Jezus ter zijden en zegt Hem: ‘God beware U, Heer! Dat mag U niet overkomen.’ Dit was nu eens echt Petrus! Hij bewonderde zijn jeugdige Meester: voor Hem zou hij gevochten hebben, en hij kon niet dulden dat men Jezus ook maar enig leed zou berokkenen: “gedood worden”, dat nooit!

Maar Jezus antwoordt hem verontwaardigd: “Weg van Mij, Satan! Een ergernis zijt gij Mij, want gij zijt niet bedacht op wat God wil, maar op wat de mensen willen!” (Matt 26,22-24). O Jezus, Gij verlangt zo voor ons te sterven, dat Gij uw Apostel, die U ervan weerhouden wil, verontwaardigd, afwijst en hem “Satan” dat is “verleider en vijand” noemt.

Om Petrus en de overige Apostelen te genezen van hun vrees voor het lijden, verzamelt Jezus rond Zich de leerlingen, die hem volgen; en Hij verklaart dat alwie zijn leerling wil zijn, zichzelf moet verzaken, veel doorstaan om Zijn naam en Hem volgen in zijn lijden en vernederingen.  (Matt 16,24)

Mijn ziel, mag je u een waar leerling van Jezus noemen? Heb je jezelf verzaakt? Heb je jezelf met je kruis beladen en Jezus gevolgd? Of heb je tot nu toe deel uitgemaakt van hen, die de Apostel Paulus noemt: vijanden van Christus’ kruis? (Fil 3,18) Geliefde Heiland, genees mijn blindheid, en moge ik steeds met liefde het kruis dragen, dat uw Voorzienigheid mij oplegt.

Jezus voorspelde nogmaals zijn lijden en dood. Op zekere dag leidt Hij Petrus, Jakobus en Johannes op een hoge berg. En Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd; zijn gezicht schitterde als de zon, en zijn kleren werden wit als sneeuw. En hun verscheen Elia met Mozes: en die spraken met Jezus. En er gleed een wolk over hen die hen overschaduwde en er klonk een stem uit de wolk: “Deze is mijn welbeminde Zoon, luister naar Hem!”

Opeens keken de drie Apostelen rond en zagen niemand meer dan Jezus alleen. (Matt 17,1-9; Marcus 9,2-9) En als zij de berg waren afgedaald, ging Jezus met zijn Leerlingen door Galilea, en Hij verbood hun iets van het gebeurde voort te vertellen. Want Hij onderrichtte hen en zei : “De Mensenzoon wordt overgeleverd in de handen van mensen, en zij zullen Hem doden, en als Hij gedood is, zal Hij na drie dagen verrijzen.” (Matt 17,22-24; Marcus 9,30-32; Lucas 9,44)

O Jezus, hoe komt Gij de zwakheid van uw leerlingen tegemoet: Gij toont U in al uw heerlijkheid voor hun ogen, om hen te bevestigen in het geloof, ook wanneer zij U zullen zien in de smartelijkste vernederingen.

Vergeet nooit, mijn ziel, in uw overweging van Jezus’ lijden, dat Hij, die lijdt en sterft, de God van glorie is, uit liefde voor u mens geworden, vernederd en geslagen.

De leerlingen durfden Jezus niet ondervragen. Zij begrepen niet dat hun Meester, de Messias, de Zoon van God, kon overgeleverd worden aan de mishandelingen van de mensen. De Apostelen hadden de H. Geest nog niet ontvangen, die hun verstand zou verlichten om de geheimen van de Verlossing te begrijpen.

Jezus wilde hen duidelijk te kennen geven dat Hij Zich vrijwillig aan zijn vijanden overlevert. Enige dagen voor het laatste Paasfeest, op weg met zijn Apostelen, zegt Hij hen: “Zie, wij gaan naar Jeruzalem, en de Mensenzoon zal overgeleverd worden aan de hogepriesters en schriftgeleerden, en zij zullen Hem ter dood veroordelen. – en Hem overleveren aan de heidenen om Hem te bespotten en te geselen en te kruisigen, en op de derde dag zal Hij verrijzen. (Matt 20,18-20; Marcus 10,32-34; Lucas 18,31-34)

De Apostelen letten nauwelijks op Jezus’ woorden; zij redetwisten onder elkaar wie de eerste zal zijn in zijn rijk, wie aan zijn rechter- en wie aan zijn linkerhand zal zitten. Maar Jezus vraagt hun: “Kunt gij de beker drinken, die Ik drinken moet?” (Matt 20,22; Marcus 10,38) Mijn ziel, uw Verlosser leert u hier, dat gij op aarde, grootmoedig en liefdevol de beker van het lijden moet drinken als gij dicht bij Hem wilt zijn in zijn rijk.

25-12-2016 om 09:26 geschreven door claudia  

Voor lange perioden, terwijl ze nieuw lijden te verduren kreeg, leek OLHeer haar in de steek gelaten te hebben, want ze hoorde niet langer de geruststelling van zijn stem. De duivel buitte deze opportuniteit ten volle uit door in haar ziel twijfel te zaaien over de waarde van haar lijden, door haar te overtuigen dat ze vervloekt was, en opnieuw haar aan te zetten om zelfmoord te plegen. “Ik nam wijwater zoals ik gedaan heb op gelijkaardige gelegenheden”, vertelde ze Fr Pinho. “Ik bad lang en oprecht, ‘O mijn Jezus, nooit, nooit wil ik jou beledigen. Ik neem me voor niets te doen of zeggen wat je kan beledigen.” Ze vervolgde: “Er zijn dagen dat de duivel me zo uitgeput doet voelen en die mij zovele boosaardige suggesties en twijfels in mijn gedachten zaait, dat als het niet voor de goedheid van God was, hij me reeds zou overwonnen hebben… Hij heeft me reeds zoveel in bekoring gebracht dat ik op sommige dagen voel alsof de hel me zal overweldigen. Hij dringt aan om zelfmoord te plegen en zegt dat hij de middelen heeft om dit te doen zonder dat het iets kost. Hij voegt eraan toe dat ik lijd voor niets, dat OLHeer me niet liefheeft, dat mijn geestelijke leidsman geen woord gelooft van wat ik naar hem schrijf, dat wat ik voel in mezelf wanneer OLHeer spreekt veroorzaakt wordt door het weer, of door mijn ziekte.”

Wanneer ze veelvuldig de crucifix naar haar lippen brengt, spot de duivel met bedreigende stem. Eens raasde hij: ‘Als het niet voor de bedrieger was die je in je hand houdt, zou ik mijn voet in je nek zetten. Ik zou je lichaam tot pulp veranderen. Maar je zult zien dat Hij dit met je zal doen. Je zult dan wensen dat je naar mij komt, maar ik zal je niet accepteren. Dank dat object van bijgeloof maar… Ik vrees het niet meer, maar ik haat het!”

Alexandrina’s moed werd herhaaldelijk op de proef gesteld. Op 2 februari 1935 sprak ze dat ze “rode wezens zag die ze niet kon beschrijven” en vervolgde: “Helaas! Had ik maar een priester om mijn hart te openen… Hoe kan ik zo’n ellende vermijden? Ik ween, maar het zijn tranen van overgave aan de heilige Wil van God.” Al die tijd blijft haar lichamelijk lijden voortduren en haar extases werden talrijker en diepgaander.

Onder tranen, smeekte Alexandrina OLHeer om tussen te komen en de aanvallen te beeindigen. Teder en medelijdend, legde Hij uit hoe hij dit verdere lijden van haar nodig had om meer zondaars te helpen. Hij zei haar in een aantal extases: ‘Mijn dochter, lijden is de sleutel naar de Hemel. Ik heb zoveel verdragen om de Hemel te openen voor de hele mensheid, maar voor velen was het nutteloos. Ze zeggen “Ik wil van het leven genieten, ik ben in de wereld gekomen enkel voor het plezier.” Ze zeggen “de Hel bestaat niet.” Ik ben voor hen gestorven en zij zeggen dat ze dat niet gevraagd hebben om dat te doen. Ze hebben ketterijen gevormd tegen Mij. Om hen te redden zoek ik bepaalde zielen uit en leg het kruis op hun schouders. Gelukkig is de ziel die de waarde van lijden kent! Mijn kruis is zoet als het gedragen wordt uit liefde voor Mij… Ik koos jou uit je moeders schoot. Ik waak over jou in je grote moeilijkheden. Ik koos ze voor jou, zodat Ik een offerziel had die me veel eerherstel zou bieden. Leun op mijn Heilig Hart en vind er de sterkte in om alles te lijden.’

Enkel gevoed door de Eucharistie

Op Goede Vrijdag 27 maart 1942 begon een nieuwe fase voor Alexandrina- Ze ontving geen voedsel meer behalve de Heilige Eucharistie. Dit buitengewone mirakel bleef 13 jaar en 7 maanden duren tot haar dood. Betreffende het leven van de Eucharistie alleen, vertelde Jezus haar in extase: “Je zult geen voedsel meer tot jou nemen op aarde. Je voedsel zal Mijn Vlees zijn; jouw bloed zal Mijn Goddelijk Bloed zijn, jouw leven zal Mijn Leven zijn. Je zult het ontvangen van mij wanneer Ik Mijn Hart verenig met jouw hart. Vrees niet, mijn dochter…”

Dokters stonden verbaasd door dit fenomeen en deden verschillende proeven op Alexandrina handelend op een koude en vijandige manier tegenover haar. Dit vermeerderde haar lijden en vernedering, maar ze herinnerde zich de woorden die Jezus tot haar sprak : “Je zult zeer zelden troost ontvangen…Ik wil dat terwijl je hart gevuld is met lijden, op je lippen een glimlach is”. Ze werd bevolen door de Kerkautoriteiten om getest te worden in een Hospitaal voor 40 dagen en de verschillende medische proeven bevestigde haar absolute vasten. Het officiele rapport uitgegeven door Dr Araujo bevestigde het wonder als wetenschappelijk onverklaarbaar”. In het rapport stond: “Het is absoluut zeker dat gedurende 40 dagen van bedlegerig te zijn in het ziekenhuis, de zieke vrouw niet at of dronk… en we geloven dat dit fenomeen zich voordeed de laatste paar maanden… het is onverklaarbaar.” Het rapport is getekend door Dr Gomez de Araujo van de Koninklijke Academie van Artsenij, Madrid, specialist in zenuwziekten en artritis. Nog een ander medisch rapport spreekt over het volgende: “ Wij, ondergetekenden Dr C.A. di Lima, Professor van de Medische Faculteit in Oporto en Dr E.A.D. de Azevedo, gegradueerde dokter van dezelfde faculteit verklaren dat, na onderzoek van Alexandrina Maria da Costa, 39 jaar, en wonende te Balasar, van het district van Povoa de Varzim haar verlamming bevestigen. We verklaren ook dat de bedlegerige vrouw van 10 juni tot 20 juli 1943 haar onthield van vast en vloeibaar voedsel. We getuigen ook dat ze haar gewicht, temperatuur, bloeddruk, puls en bloed normaal waren. Haar mentale conditie was constant en helder…” en verder “Wat de fenomenen betreft die ze elke vrijdag had om 15.00 u (extasen) geloven we dat ze behoren tot de mystieke orde…”

Haar heilige dood

Vroeg in de ochtend van de 13^de, de 38^ste verjaardag van de laatste verschijning van OLVrouw te Fatima en het mirakel van de zon, riep ze uit: “O mijn God, Ik houd van jou! Ik ben volledig de jouwe! O wat verlang ik naar Jou te vliegen! Zal het vandaag zijn? O ik zou zo gelukkig zijn… zo gelukkig!” Een visioen van het Onbevlekte Hart van Maria verzekerde haar, “Ik zal je meenemen.” Door het witte stralende licht hoorde ze de stem van Jezus, “Je zult bij de heiligen zijn”, en de stem van de eeuwige Vader, “Dit is onze zeer geliefde dochter.” Bij dageraad had ze een gelukzalige glimlach op de lippen en vroeg Deolinda om de crucifix en de medaille van OLVrouw van Smarten om te kussen. Wanneer ze tot haar gebracht werden vroeg Deolinda haar waar ze naar lachte fluisterde ze “Naar de Hemel… Hemel”. Kort voor 8.00 u ontving ze de Heilige Communie met liefde en devotie. Het was haar laatste. De kamer was gevuld met biddende priesters, pelgrims en familieleden. Ze had nog een boodschap voor hen en voor de hele mensheid: “Zondig niet. De pleziertjes van dit leven zijn niets waard. Ontvang de Communie, bid de Rozenkrans elke dag. Dat is het belangrijkste.”

’s Middags was ze vol vreugde dat het paradijs naderde. “O ik ben zo gelukkig, zo gelukkig dat ik eindelijk naar de Hemel mag!” De dokter smeekte haar om hen daar te herinneren en Alexandrina knikte glimlachend. Ze vroeg dan aan al de aanwezigen te bidden voor de stervenden. Deze werden geleid door Mgr Mendes op zijn knieen en zijn woorden dreven de heilige ziel naar de goddelijke omhelzing.

Haar onophoudelijk lijden bleef tot het einde, maar ze weerstond de verschrikkelijke pijn met vastberadenheid. Als de zon onderging in de lucht, ebde Alexandrina’s leven traag weg. Ze kuste de crucifix en de medaille van OLVrouw van Smarten opnieuw. “Tot ziens”, fluisterde ze aan haar wenende familieleden, “we zullen elkaar terug ontmoeten in de Hemel.” Om 20.00 u kuste ze haar crucifix voor de laatste keer. Om 8.29 u stopte haar hart met kloppen.

Zalige Alexandrina da Costa, bid voor ons!

Noveengebed

O Jezus, U die Uw welbehagen vindt in eenvoudige en nederige personen, die zo dikwijls genegeerd worden, vergeten en geminacht door de mensen, verhef Uw nederige Dienares Alexandrina naar de glorie van Uw altaar. Zij verlangde te leven verborgen voor de wereld en onthecht van zijn ijdelheden. U kent OLHeer Jezus en weet dat in onze tijd er nood is aan lessen in heiligheid. Heiligheid is het ware streefdoel van elke mens en de Christelijke roeping en brengt een schepsel naar de top van morele schoonheid. Schenk dan, O Jezus, Uw Dienares de aureool van glorie en hoor onze gebeden die we door haar voorspraak aan U aanbieden; verleen ons in het bijzonder de gunst die we vragen (noem uw verzoek) als het ter ere is van Uw Heilige Naam, de glorie van het Onbevlekte Hart van Maria en de redding van zondaars, in wiens naam de godvruchtige Alexandrina haar heeft opgeofferd. Amen. Heilige Alexandrina Maria da Costa, bid voor ons!

Uit : www.mysticsofthechurch.com

25-12-2016 om 08:38 geschreven door claudia  

AAN   MIJN   ZOON   EMMANUEL 
Werd groter vreugde ooit geboren
mij, toen die Kerstnacht
bij het eerste ochtendgloren
Emmanuel schreide zacht

Mijn Emmanuel, Uw Emmanuel, Heer
door U op de wereld gebracht
God met ons, mijn kindeke teer
van u wordt zoveel nog verwacht

Tot tranen toe word ik bewogen
wanneer ‘k aan die genaden denk
van zoveel mededogen
van zo’n groot Godsgeschenk

Gij lette niet op mijn zonden
alleen mijn liefde was van tel
in die pijnlijk’ uitboetende stonden
stond de duivel buiten spel

Alles hebt Gij mij vergeven
beloond hebt Gij mij honderdvoud
binnen ontsproot het warme leven
buiten was de wereld koud

In een eenvoudig, warm huis
was eens mijn Bethlehem
zijn eigen land bood hem geen thuis
er was geen plaats voor hem

Maar wie de Here uitverkiest
moet in Zijn sporen staan
wie zich voor Hem verliest
zal ‘t Leven binnengaan

Ik heb u zo lief, mijn kind
gij zijt mijn ganse leven
in u heb ik de Heer bemind
in u werd ik tot Hem verheven

Mijn zoon, dit zijn mijn enige wensen
blijf Hem trouw met gans uw wezen
opdat door u ook andere mensen
in de Heer worden genezen.                        

Je  IMA 

Geschreven Kerstmis 1986

25-12-2016 om 08:35 geschreven door claudia  

GELUKKIGE VERJAARDAG, JEZUS !

25-12-2016 om 02:46 geschreven door claudia  

Kerstnoveen

Negende dag :

Ik geloof in God de Almachtige Vader ...
Onze Vader ...
Weesgegroet ...
Glorie zij de Vader ...

Goddelijk Kindje Jezus
trek nooit "Uw Hand" weer van mij
dat zo prachtig handelt.

Goddelijk Kindje Jezus, Zoon van God
en Zoon van Maria,
schenk mij een kinderlijk hart,
schenk mij tederheid tegenover hen allen
die bedroefd zijn,
die twijfelen,
die wenen,
Buig U over hen allen
die lijden in hun hart en geest.
Zegen alle kinderen ter wereld.

Bid het rozenhoedje

25-12-2016 om 02:38 geschreven door claudia  

Kerstnoveen

Achtste dag :

Ik geloof in God de Almachtige Vader ...
Onze Vader ...
Weesgegroet ...
Glorie zij de Vader ...

Goddelijk Kindje Jezus
Vermeerder steeds in ons
de liefde en de verering
voor de Heilige Kerk.

Goddelijk Kindje Jezus
Ik hou ervan om mij U in Uw huis
te Nazareth in te beelden.
Ik kan het mij voorstellen...
lachend ...
beminnelijk ...
en dikwijls in gebed met de
Heilige Maagd en de Heilige Jozef
Plaats in mijn hart de zuiverheid en
de zachtheid.
Bevrijd mij van de droefenissen
en ontmoedigingen.
Goddelijk Kindje Jezus, leid uw Kerk
en help ons om trouw te blijven
aan Uw onderricht.

23-12-2016 om 15:54 geschreven door claudia  

Willen – Meester Eckhart

Deze gedachte kwam onlangs in me op: zou God niet willen zoals ik, dan zou ik toch willen zoals Hij. Veel mensen willen in alles hun zin hebben; dat is slecht, want dat leidt tot misstanden. Anderen zijn wat beter, die willen wel wat God wil, ze willen niets tegen zijn wil in; maar als ze ziek zijn, willen ze wel dat het Gods wil zou zijn dat ze gezond worden. Op die manier willen ze dat Gods wil met de hunne overeenstemt, liever dan dat zij overeenkomstig zijn wil zouden willen. Dat moeten we nemen zoals het is, maar juist is het niet. De rechtvaardigen daarentegen hebben helemaal geen wil; wat God wil, is hun volstrekt om het even, hoe groot de last ook mag zijn.

Uit : Wijsheid uit de abdijen

22-12-2016 om 23:33 geschreven door claudia  

Zalige Alexandrina da Costa van Balasar (1904-1955)

Alexandrina da Costa werd geboren op 30 maart 1904 in Balasar, Portugal, ongeveer 250 km van Fatima. Op Heilige Zaterdag van 1918, terwijl Alexandrina, haar zuster Deolinda en een buurmeisje ijverig aan het naaien waren, drongen drie mannen gewelddadig hun huis binnen en probeerden hen te verkrachten. Om haar zuiverheid te bewaren sprong Alexandrina door het raam en viel 4 meter naar beneden. Net als de H. Maria Goretti, wilde ze liever sterven dan in te gaan op de avances van de mannen. Ze had vele verwondingen en de dokters stelden de diagnose dat ze verlamd zou blijven en dat haar toestand nog ging verslechteren.

Tot ze 19 jaar was kon ze nog met moeite in de kerk geraken waar ze kon bidden, tot grote verbazing van de parochianen. Maar toen haar verlamming verslechterde moest ze in bed blijven. Van 14 april 1924 tot haar dood, 31 jaar, moest ze in bed blijven en was ze volledig verlamd. Gedurende de eerste jaren vroeg Alexandrina de Heilige Moeder om de genade van een miraculeuze genezing en beloofde ze een missionaris te worden als ze genas. Ze besloot alles weg te geven wat ze had, haar in rouw te kleden voor de rest van haar leven, haar haar af te knippen, als ze maar genas. Haar familie traden haar bij in het bidden voor haar gezondheid, maar ze bleef verlamd.

Haar toestand verslechterde zodanig dat ze bij de minste beweging verschrikkelijke pijn leed. Ze werd verschillende keren de laatste sacramenten toegediend. God hielp haar geleidelijk aan inzien dat lijden haar roeping was en dat ze een bijzondere opdracht had van offerziel te zijn voor de Heer. Hoe meer Alexandrina begreep dat dit haar missie was, hoe meer ze haar toestand omarmde. Ze begon te verlangen naar een leven verenigd met Jezus. Deze vereniging kon enkel gerealiseerd worden door haar ziekte en haar onvermogen hem lief te hebben, op te dragen aan Hem. Zonder te weten hoe, offerde ze zich op als offerziel voor de bekering van zielen.

Als antwoord op deze bijzonder moedige vraag, vermeerderde haar pijn geleidelijk aan en werd bijna onverdraaglijk. Nacht na nacht lag ze wakker en probeerde te bidden, haar hoofd verzonken in haar kussen, tussen haar vingers de rozenkrans gekneld, alsof ze verzachting verwachtte van de kralen. “O Jezus,” verzuchtte ze, “dit is uit liefde voor U, voor de bekering van zondaars, en als eerherstel voor de beledigingen van het Onbevlekte Hart van Maria.” Ondanks de hevige pijnscheuten, hield ze haar moedige offer vol, dag na dag, maand na maand, jaar na jaar.

Haar liefde voor de Onbevlekte Maagd Maria

Alexandrina had een vurige devotie voor de Heilige Moeder. Haar devotie voor OLVrouw, die ze sinds haar kindertijd had, werd de springplank om veilig in de armen van Christus te belanden. Haar parochiepriester leende haar een beeld van het Onbevlekte Hart van Maria en nadien spaarde Alexandrina elke cent om een gelijkaardig beeld te kunnen kopen. Ze kuste veelvuldig dit beeld. Betreffende de Heilige Moeder en haar oorsponkelijke vraag voor genezing zei ze eens : “OLVrouw heeft mij nog een grotere genade gegeven [dan genezing]: eerst onthechting; dan een volledige gelijkvormigheid aan Gods wil; en uiteindelijk de dorst naar lijden”.

Haar devotie voor de Eucharistie

Vele keren tijdens haar lange dagen gingen uit naar het tabernakel bij de nabijgelegen Kerk, en ze bad gebeden zoals : “Mijn goede Jezus, jij bent een gevangene en ik ben een gevangene. We zijn beiden gevangenen. Jij bent een gevangene voor mijn welzijn en geluk en ik ben een gevangene van jouw handen. Jij bent Koning en Heer van allen en ik ben een aardworm. Ik heb je in de steek gelaten, enkel denkend aan deze wereld waar de vernietiging van zielen gebeurt. Maar nu, dat ik berouw toon met heel mijn hart, verlang ik enkel wat jij verlangt, en te lijden met berusting. O mijn Jezus, ik aanbid je overal waar je vertoeft in het Heilig Sacrament. Waar je wordt geminacht, sta ik bij je. Ik houd van jou voor degenen die niet liefhebben. Ik doe eerherstel voor degenen die je beledigen. Kom in mijn hart.”

Haar devotie tot de Heilige Mis

Toen de lange pijnlijke maanden jaren werden, verlangde Alexandrina ernaar om het heilig Misoffer te laten opdragen in haar nederige kamer. Het leek haar een genade die onbereikbaar was en ze hield het verlangen voor zichzelf. Maar in de herfst van 1933, toen ze hoorde dat een heilige Jezuiet priester, Mariano Pinho in het district predikte, vertelde ze aan haar zuster Deolinda haar vurige wens. Haar zuster zei haar dat ze alles zou doen wat ze kon.

Kort nadien, schreef de parochiepriester naar Alexandrina en vroeg haar of ze de Heilige Mis zou begeleiden. Ze reageerde onmiddellijk “Het zou zo’n vreugde voor mij zijn dat ik niet weet hoe mij te gedragen, maar het zou een ontbering zijn voor elke priester om te vasten op zo’n koude morgen…” En op 20 november 1933 celebreerde Fr Pinho SJ de eerste Mis in haar kleine kamer, met als doel alle pelgrims van over de hele wereld te bereiken. Hoewel de Mis vele keren in haar kamer werd opgedragen vergat Alexandrina nooit de eerste keer toen ze overweldigd was van vreugde. “Met die eerste Mis,” zei ze daarna, “begon OLHeer zijn tederheid te vermeerderen naar mij en tegelijkertijd het gewicht van mijn kruis. Ik werd gezegend met de genade die Hij in zijn goedheid gaf.

Een verschijning van Jezus

Kort na de eerste Mis die opgedragen was in haar kamer ontving ze een visioen van Christus. Hier is een verslag van die memorabele gebeurtenis :

“Op een nacht verscheen Jezus mij in de gedaante als was hij net van het kruis gehaald. Ik kon diepe, open wonden zien in zijn handen, zijn voeten en zijn zijde. Het Bloed stroomde uit deze wonden, en uit zijn borst. Het stroomde met zo’n kracht dat het gewaad rond zijn pols drenkte van het bloed en op de vloer terechtkwam. Jezus kwam dichter naar mijn bed. Met grote liefde was ik in staat om de wonden te kussen in zijn handen en ik verlangde deze te kussen van zijn voeten. Maar door mijn verlamming kon ik dit niet doen. Hoewel ik niets van mijn verlangen aan Jezus zei, wist Hij wat ik dacht en met zijn handen hield hij een voet omhoog en dan de andere en ik kon ze kussen. Ik overwoog de wonde in zijn zijde en het Bloed dat eruit stroomde en ik was vervuld met medelijden en ik gooide mij in zijn armen en riep uit “O mijn Jezus, hoeveel heb je voor mij geleden!” Ik bleef in zijn amen voor enige ogenblikken en toen verdween Hij.” Deze sublieme visioen liet een onwisbare indruk na op Alexandrina: zelfs jaren erna was de herinnering zo levendig dat het leek dat het nog zichtbaar was.

Tocht naar Kalvarie

In haar brief aan haar geestelijke leidsman van die tijd, Fr Mariano Pinho S.J.:

-         Ik schrijf een korte brief omdat mijn kracht niets meer toelaat. Ik heb de nacht slecht doorgebracht. Ik kon geen positie vinden om te liggen. Zo gaan de dagen voorbij, de ene al beter dan de andere, met dit kruis dat OLHeer me geeft. (6 nov 1933)

-         In de nacht van zaterdag op zondag weet ik niet wat door mijn hoofd ging. Ik sliep en was wakker: het was alsof ik stierf. Dit vreemde fenomeen duurde maar kort, maar het herhaalde zich. Ik denk dat het veroorzaakt werd door mijn rug. Ik hoop dat OLHeer luistert naar mij, maar dat zijn Heilige Wil geschiede… Dikwijls vraag ik: “O mijn Jezus, wat wil je dat ik doe?” En elke keer hoor ik dit antwoord : “Lijd, heb lief en doe eerherstel.” (28 maart 1933)

-         Gezegend is de Heer die mij geroepen heeft in deze wereld om te lijden en zovele beproevingen te lijden! Daar doe ik vele zonden bovenop die me meer pijn doen dan iets anders. Ik vraag elke dag om lijden en ik voel een grote geestelijke troost wanneer ik meer lijd, omdat ik meer te bieden heb aan mijn Jezus. Hoe dan ook er zijn dingen die zoveel moeite kosten, maar Gods Wil en niet mijn wil geschiede. (30 dec 1933)

-         Mijn lijden is aanzienlijk toegenomen en ik kan nu enkel vloeistoffen tot mij nemen door een zwelling in mijn mond. Misschien zal het weggaan, zoals het gekomen is. Door de zwakheid waarin ik mij bevind zal het onmogelijk zijn om heel lang te leven… Het gebrek aan voedsel veroorzaakt me verder lijden terwijl vloeistoffen me doen overgeven. Ik vraag God elke dag om me geen moment in de steek te laten, wel wetend dat ik zonder Hem niets zou kunnen verdragen. (8 maart 1934)

-         Ik zou je willen danken voor je verjaardaggroeten. Ik kan maar een paar zinnetjes schrijven. Het zullen zeker mijn laatste zijn. Ik verontschuldig mij, maar ik kan niet verder schrijven. (ze geeft haar pen aan haar zuster) Mijn lijden is nog toegenomen. Het is daardoor dat het mijn laatste zullen zijn dat ik naar je schrijf. Het is onmogelijk om de pen zelfs maar voor een paar seconden vast te houden, de pijn is zo groot. Ik had een mooi Paasgeschenk van Jezus: naast fysiek lijden, heeft hij me geestelijk lijden gegeven. (7 april 1934)

Twee maanden later in een andere brief, sprak ze over de verschuiving van sommige van haar ribben en voegde eraan toe:

-         Ik kan er niet op leunen zonder grote pijn te voelen, noch kan ik kleren erop verdragen… Komt alles van God, of komt het van de duivel, sinds er incidenten zijn geweest in mijn leven die zijn werk lijken te zijn. (22 juni 1934)

Deze verwijzing naar de duivel is de eerste indicatie naar de duivelse aanvallen die ze begon te lijden. Op het feest van OLVrouw van de Berg Carmel schreef ze:

-         Ik heb de indruk dat de ribben van de borst zich verenigd hebben met deze van de rug, dat veroorzaakt me zoveel pijn dat ik niet weet hoe het te verdragen. Wanneer de pijn onuitstaanbaar is, vind ik de helft van mijn lichaam op het bed liggend en de andere helft op Deolinda’s schoot. Dit zorgt ervoor dat mijn zuster hele nachten in mijn gezelschap moet blijven. Het kost me zelfs moeite om te spreken. (16 juli 1934)

-         Ik heb aan Jezus herhaald : zend me zoveel lijden als je wilt, als ik maar eerherstel kan aanbieden voor de beledigingen die Je ontvangt. (15 aug 1934)

Op 6 september 1934 ervaarde Alexandrina een buitengewone extase, waarin de medelijdende stem van Christus haar uitnodigde om dichter naar zijn Heilig Hart te komen en te delen in het intense vuur van zijn verlossende pijn: “Geef me je handen, omdat Ik hen wil nagelen met de Mijne. Geef me je voeten, omdat Ik ze wil nagelen met Mijn voeten. Geef me je hoofd, omdat Ik het wil kronen met doornen zoals ze deden met Mij. Geef me je hart omdat Ik het wil doorboren met een lans zoals ze het Mijne hebben doorboord. Wijd je lichaam aan me toe; bied jezelf helemaal aan Mij aan… Help Me in de verlossing van de mensheid.” En Alexandrina stemde toe met het verzoek van Jezus.

Aanvallen door de duivel

Alexandrina’s leven van lijden als uitboeting voor de zonden werd nu overschaduwd door de machten van de duisternis. Van 1934 af begon ze overweldigd te worden door afschuwelijke visioenen en gehuil, godslasterlijke beschimpingen dat God haar in de steek had gelaten, dat zelfmoord de oplossing was voor haar leven. Beseffend dat de geest van Satan in hoofdzaak rebellie is, plaatste ze haar wil volledig in handen van haar geestelijke leidsman. Wanneer Fr Pinho niet kon langskomen vroeg hij Alexandrina om hem te informeren van alles wat er met haar was gebeurd. Op 14 september 1934 schreef ze hem :

-         Weet je wat dat zwarte gezicht van de Hel in mijn hoofd probeerde te steken? Wat Ik aan jou schrijf zal de oorzaak zijn van mijn veroordeling, en als ik hem niet gehoorzaam zal het ergste gebeuren… Het doet me wenen.

Haar zo gekweld ziend, verscheen OLHeer een maand later en zei : “Wie wil je gehoorzamen, Mij en je leidsman of de duivel?” Zijn woorden staken haar een hart onder de riem, maar de duivel bleef haar aanvallen : “Excommunicatie, duizend excommunicaties als je blijft schrijven naar je geestelijke leidsman! Je brandt reeds in de hel. Bekeer je, ongelukkige! Bekeer je, miserabele stakker! Het is door affectie dat ik op deze manier spreek. Ik kom nu van je Christus die me zei om jou te nemen, omdat hij je niet langer kan redden. Hij was verdrietig door je schrijven.” De duivel voegde eraan toe dat het nutteloos was te bidden, omdat er geen redding was voor haar, dat niemand haar zou helpen, dat ze zou veroordeeld worden.

Alexandrina zegt hierover: Op een nacht na de gebeden voelde ik de nood om te slapen, toen er plotseling een grote duisternis in mijn kamer kwam… Ik zag een zwarte schaduw en het sprong naar me toe : “Ik kom in naam van je Christus om je naar de hel te dragen, met bed en al”. Ik kuste de crucifix en de stem vervolgde, “Je kust dat boosaardig ding!” Hij beval me dingen te doen waar ik niet kan over spreken… Het was enkel wanneer ik wijwater nam dat ik gerust werd gelaten.

Ze vervolgde: Zo nu en dan zie ik een vlug licht. Twee keer zag ik twee grote ogen, die naar me staarden, maar ze verdwenen vlug. Op zondag hoorde ik een zeer lieve stem zeggend: “Mijn dochter, ik kom je vertellen niets te schrijven van wat je ziet: je zicht bedriegt je. Voel je niet hoe zwak je bent? Je doet me pijn daarmee; het is je Jezus die tot je spreekt, niet Satan.” Ik was op mijn hoede en begon de crucifix te kussen. De stem werd kwaad en donderde “Als je blijft schrijven zal ik je lichaam vernietigen. Denk je dat ik dat niet kan?” In een brief aan Fr Pinho op 14 februari 1935 schreef Alexandrina : De demon wil dat ik de gezegende zaken die ik draag en de crucifix die ik in mijn hand houd wegdoe. Hij vertelde me dat hij mij geheimen moest vertellen maar dat ik eerst deze zaken moest wegdoen want hij haat ze.

22-12-2016 om 19:55 geschreven door claudia  

4^e overweging

Reeds lang konden de Joodse priesters onze goddelijke Zaligmaker niet meer dulden. Hun invloed bij het volk ging teloor. De grote menigte stond in bewondering voor de jeugdige Boeteprediker. Deze trof de Farizeeen, verweet openlijk hun schijnheiligheid: witgepleisterde graven, van buiten schoon, maar van binnen vol van doodsbeenderen en allerlei onreinheid. (Matt 23, 27)

Steeds nam Hij tegen hen in, de verdediging op van verdrukten, armen, weduwen en wezen: zelf raakten zij met de vinger de lasten niet aan, die zij op de schouders van de mensen legden. (Matt 23, 4).

Hun razernij steeg ten top, wanneer Jezus, in het bijzijn van een grote menigte, Lazarus uit de doden had opgewekt. Vele getuigen van dit wonder geloofden in de Verlosser. Maar sommigen gingen naar de Farizeeen en zeiden hun wat Jezus gedaan had. De opperpriesters en de Farizeeen belegden een vergadering. “Die mens doet veel wondertekenen, zeiden zij, en laten wij Hem begaan, dan gaat iedereen in Hem geloven, en zullen de Romeinen ons land en ons volk komen uitroeien.” (Joh 11,48)

Nijd, afgunst is de enige drijfveer van hun listen: “iedereen zal in Hem geloven.” – De menigte is van hen vervreemd.- Maar om aan hun boosaardigheid wat schijn van recht te geven, voegen zij er bij: “De Romeinen zullen komen en ons volk verdelgen.” Het Evangelie toont overduidelijk aan, dat de afgunst de hoofdzaak was van Jezus’ vijanden. Zozeer verblind en misleid de afgunst hen dat geen enkele beschuldiging tegen Jezus wordt ingebracht, tenzij zijn wonderen! En daarom zijn zij des te schuldiger.

Het is onbegrijpelijk dat de joodse priesters, na Jezus’ goddelijke wondermacht gezien te hebben, zich durfden schuldig maken aan een moord: ja, een godsmoord. Maar, door nijd en afgunst verblind, haatten zij Jezus met een duivelse haat. En de H. Cyprianus verklaart: “De nijd is de wortel van alle kwalen, de bron van alle zwakheden, het beginsel van alle misdaden, het verleidingsmiddel van het helse serpent.”

Mijn ziel, hebt gij u nooit door de drift van afgunst laten voeren tegenover uw naasten? Hebt gij nooit spijt gevoeld dat anderen deugdzamer zijn dan gij, meer gezegend door God, omdat zij deugdzamer leven?

Jezus, die het slachtoffer geweest zijt van de afgunst van de Joden, schenk mij de genade, die ondeugd voor altijd uit mijn hart te bannen.

Een enkel doel bezielt de raadsvergadering van de joodse opperpriesters en Farizeeen: de Onschuldige te doen sterven. Maar niemand durft die openlijk verklaren.

Een van hen Kajafas, die dat jaar hogepriester was, zei echter: “Gebruik toch uw verstand! U ziet niet in dat het in uw eigen belang is wanneer 1 mens sterft voor het volk en niet onze hele natie ten onder gaat.” (Joh 11,50) Dat deze mens schuldig of onschuldig is, daar gaat het niet over.

Het is dus vastgesteld in de hoge raad van de Joden, dat Christus moet sterven: de grote meerderheid keurt het voorstel van Kajafas goed. Maar God weet het goede te trekken uit het kwade: de woorden van zijn vijanden verklaren, duidelijk dat Jezus moet sterven voor zijn volk. “En niet voor het volk alleen, maar ook om de verstrooide kinderen Gods bijeen te brengen”, (Joh 11,52) zegt de H. Johannes. Ook voegt Johannes erbij, dat Kajafas dit voorspelde, niet uit eigen kennis, maar omdat hij dat jaar hogepriester was.

Bewonder, mijn ziel, de liefde van God voor de mensen. Liefde, die ons wordt bekend gemaakt door de boosaardige Kajafas! Het is ons heil, dat de Zoon Gods sterft voor onze zaligheid.

Ach, hoe boosaardig moet dan de zonde zijn, vermits Jezus moet sterven om ze uit te boeten.

Onze goddelijke Zaligmaker wist heel goed, wat er in de raad tegen Hem gesmeed werd. Hij aanbidt de Wil van zijn Vader en aanvaardt met liefde, te sterven voor het heil van de mensen. Omdat echter zijn uur nog niet gekomen was, trok Hij zich terug in de nabijheid van de woestijn.

Wanneer gij soms door anderen moet lijden, klaag er niet over, al zijt gij onschuldig; verdraag het uit liefde tot uw Verlosser, die het toelaat tot uw meerder welzijn… en om u gelijkvormig te maken aan Hem, die zo onschuldig leed.

De H. Johannes zegt: Vanaf die dag waren de Joodse priesters vastbesloten om Hem ter dood te brengen.(Joh 11,53) De hogepriesters en Farizeeen hadden intussen het bevel gegeven dat iedereen die te weten kwam waar Hij was, daarvan aangifte moest doen, zodat ze Hem konden arresteren. (Joh 11,57)

Ach! Mijn Verlosser, hoe verlangen uw vijanden naar uw dood. Helaas! De gelegenheid zal hun maar al te gauw gegeven worden en dit door 1 van uw eigen boezemvrienden.  

22-12-2016 om 19:44 geschreven door claudia  

Iets met liefde doen – Thomas van Kempen

Zonder liefde heeft wat je ook doet niet de minste waarde. Maar wat uit liefde gebeurt, hoe gering en onopvallend het ook is, zal heel veel vrucht dragen. Bij God weegt zwaarder de mate van liefde waarmee je iets doet, dan wat je doet. Wie veel bemint, doet veel. Veel doe je, als je iets op een goede manier doet.

22-12-2016 om 07:12 geschreven door claudia  

Kerstnoveen

Zevende dag :

Ik geloof in God de Almachtige Vader ...
Onze Vader ...
Weesgegroet ...
Glorie zij de Vader ...

Het Kind groeit op en wordt sterker
en vervult zich met wijsheid.

Goddelijk Kindje Jezus,
met uw ouders teruggekeerd
naar jullie nederige huis te Nazareth,
om er eenvoudig te leven in gebed en
overpeinzing, met het werk en de liefdadigheid,
geplaatst in het hart der kinderen.
Dat onze Heer, onze God zou gekend,
gelief en gediend worden
en dat er vrede en vreugde zou heersen.

22-12-2016 om 07:04 geschreven door claudia  

3e overweging

Aanschouw, mijn ziel, vol stille bewondering de H. Familie in haar schamel huisje te Nazareth. Jezus groeit op in jaren en in wijsheid onder de ogen van zijn Moeder en zijn voedstervader. Hoewel Maria Moeder van God en Koningin van het heelal is, draagt zij geen diamanten kroon. Zij is niet omgeven met wereldse praal en glorie. Zij is de edele arme, die met haar bruidegom, de H. Jozef werkt en zwoegt voor haar goddelijk Kind, zelf vrijwillig arm geworden.

Daarbij maakt de liefde Haar alles voor allen: een Moeder is Zij voor alle noodlijdenden, voor armen en zieken. Zij is echter hier reeds de Moeder van Smarten: temidden van haar dagelijks werk is haar geest in de droevigste gedachten verzonken; altijd zweeft Haar het beeld van haar lijdende Jezus voor de geest.

Een pijnlijke gebeurtenis komt plotseling dit stil leven verstoren. Maria en Jozef gingen, ieder jaar, naar Jeruzalem voor het Paasfeest. En toen Jezus twaalf jaar was en zij, volgens het gebruik, naar daar gingen en de dagen hadden volbracht en terugkeerden, bleef het Kind Jezus te Jeruzalem achter, en zijn ouders hadden het niet bemerkt. (Lukas 2, 41-44)

Arme Moeder! Na de eerste dagreis spoedde Zij zich naar de H. Jozef. Helaas, ze zag haar Kind niet! Tevergeefs zoeken Maria en Jozef Hem onder de verwanten en bekenden. “En toen zij Hem niet vonden, keerden zij naar Jeruzalem terug, zoekend naar Hem” (Lukas 2, 45) Welke verschrikkelijke nacht: elk uur is een eeuwigheid voor het angstig Hart van de Moeder. De morgen zal hen wellicht het Kind doen weervinden!

Wrede ontgoocheling! Niemand weet iets over Hem, niemand heeft Jezus gezien! Eindelijk, op de derde dag, vinden zij Hem terug in de Tempel temidden van de Schriftgeleerden. Al de droefheid, de angst en de foltering van Maria’s Moederhart komen tot uiting in deze woorden: “Kind, waarom hebt Gij ons dit aangedaan? Zie, uw vader en Ik zochten U met droefheid.” (Lucas 2, 48) Jezus gaat met hen naar Nazareth terug, totdat voor Hem het ogenblik gekomen is om zijn goddelijke leer aan de wereld te verkondigen.

Mijn hemelse Moeder, zou ik om U en met U niet alles lijden?

Ondank is ’s werelds loon. Dit ondervond Maria al te zeer; en voor haar teder Hart was de ondankbaarheid van de mensen jegens haar Zoon, wel een van de grootste smarten. Zij had uit haar zuiver bloed het lichaam van het Woord Gods gevormd. Zij had Hem groot gebracht en bewaard voor het heil van de wereld. Maar – o wee! – al te dikwijls zal Zij haar goddelijke Zoon het mikpunt zien worden van tegenspraak, vervolging en laster!

Waar Hij gaan of staan mocht, werd Jezus bespied: geneest Hij een zieke op een Sabbat, verwijten zijn vijanden Hem dat Hij de Sabbatrust schendt. Drijft Hij duivels uit, verwijten zij Hem dat Hij ze uitdrijft door Beelzebub, het hoofd der duivels. Zo leefde en leed Maria met Jezus drie volle jaren van zijn openbaar leven.

Zelfs degenen die in Jezus geloofden te Jeruzalem, vreesden in het openbaar hun overtuiging te laten blijken, omdat ze door de opperpriesters en Farizeeen de toegang tot de tempels ontzegd werden als ze voor Jezus opkwamen. Nog erger: iedereen vreesde de Heiland een nachtverblijf te verlenen. Daarom verliet Jezus ’s avonds de stad, en zocht een onderkomen in het nabijgelegen Bethanie bij Lazarus, Maria en Martha of bracht de nacht door in de Olijftuin, biddend tot zijn hemelse Vader.

Schandelijke ondank zou volgen: de joodse priesters besloten Jezus te doden, en zij zouden geen rust meer vinden vooraleer de Verlosser stierf op het kruis. Ach! Mijn hemelse Moeder, heb medelijden met mij. Ook ik ben ondankbaar geweest tegen uw goddelijke Zoon en tegen U. Door mijn grote en vele zonden heb ik mij bij Jezus’ vijanden aangesloten, en uw beminnelijk Hart met zoveel scherpe zwaarden doorboord. Moeder, verkrijg vergiffenis voor mij, ik zal geen ondankbare meer zijn. Ik schenk met hart met al zijn liefde aan uw Jezus; ik wil Hem als mijn goede Meester eren en beminnen en trouw dienen.

22-12-2016 om 07:01 geschreven door claudia  

Kerstnoveen

Zesde dag :

Ik geloof in God de Almachtige Vader ...
Onze Vader ...
Weesgegroet ...
Glorie zij de Vader ...

Sta op en neem het Kind en Zijn Moeder
met u meer om te vluchten naar Egypte.

Goddelijk Kindje Jezus,
weggekropen in Haar armen,
om te vluchten voor de woede van Herodes,
Heb medelijden voor de kinderen
die verplicht zijn om te vluchten
en zich te verbannen om te ontsnappen
aan de machtige boosaardigheid
van de hovaardigen der wereld.
Laat onze harten toegankelijk
voor elke menselijke wanhoop.

21-12-2016 om 21:45 geschreven door claudia  

Kerstnoveen

Vijfde dag :

Ik geloof in God de Almachtige Vader ...
Onze Vader ...
Weesgegroet ...
Glorie zij de Vader ...

Laat uw dienaar gaan in vrede,
want mijn ogen hebben Uw Redding gezien

Toen Maria, Uw Moeder en Jozef
naar de tempel gingen
om u voor te stellen aan de Vader,
Verheugde het aanschouwen
de oude Siméon.
bezield door de Heilige Geest,
nam hij U in zijn armen
en herkende hij U de
"beloofde Redder."
Laat ons waakzaam
blijven voor Uw oproepen en
uw genade.

21-12-2016 om 21:42 geschreven door claudia  

Gabriel van de Moeder van Smarten

Gabriël van de Moeder van Smarten of Gabriele dell'Addolorata (Assisi, 1 maart 1838 – Gran Sasso, 27 februari 1862) is Italiaans heilige. Hij was een Passionistisch geestelijk student die bekend is om zijn devotie tot de Maagd Maria.

Hij werd geboren als Francesco Possenti te Assisi. In zijn jeugd was hij, net zoals zijn leeftijdgenoten, zeer gericht op de wereld en de maatschappij, ging naar theaters, zat achter de vrouwen aan, ging jagen met rijkere mensen en men gaf hem de bijnaam 'danser'. Maar nadat hij getroffen was door tuberculose en zijn zuster was gestorven aan cholera, werd hij priester en ging in het klooster bij de orde van de paters Passionisten, waar hij door Maria heen werd geleid. Hij nam daar de naam aan van de aartsengel Gabriel, die Maria de Blijde Boodschap bracht en voegde er Addolorata (van Smarten) aan toe. Zijn leven werd niet gekenmerkt door grote gebeurtenissen, maar door gebed, overgave en devotie tot de Maagd Maria en de contemplatie over haar smarten bij het lijden van haar zoon. Hij stierf aan tuberculose in Gran Sasso in de regio Abruzzen. Hij werd zalig verklaard op 31 mei 1908; zijn heiligverklaring, door Paus Benedictus XV, volgde in 1920. Zijn feestdag is, sinds 1969, op 27 februari.

19-12-2016 om 21:33 geschreven door claudia  

1^e overweging

Mijn ziel, werp u neer voor de voeten van uw lijdende Verlosser: - in de Olijfhof, - of bij de geselkolom, - of op Kalvarie naast het kruis. Bezie uw goddelijke Meester, die in de hof biddend de ogen hemelwaarts richt; vestig uw blik in de zijne. Wat lees je in de ogen van de Heiland? … smart, …eindeloze, oneindige smart! Jezus bidt in droeve verlatenheid: pijnen knellen zijn Hart, zozeer dat Hij in doodsstrijd valt. Volg uw Meester verder van de ene naar de andere rechtbank waar zijn vijanden zitten: bezie Hem, geslagen, bespuwd, gegeseld, met doornen gekroond.

Waarvan spreken u die goddelijke ogen, gevuld met tranen en bloed? Smartvol en droevig laat Jezus de blikken gaan over zijn vijanden: zouden zij nu geen medelijden hebben? Nee, medelijden kennen ze niet: “Weg met Hem! Kruisig Hem!” (Joh 19,15) Ze hebben Hem gekruisigd, en Jezus hangt vastgeklonken tussen hemel en aarde; zijn goddelijke blikken laat Hij dwalen over de woeste menigte, die schreeuwt en tiert. Jezus! Laat nu mijn ogen kijken in de uwe: is er een smart die uw smart evenaart? Nee, o Jezus!

En wanneer de stervende Heiland een laatste maal zijn ogen ten hemel richt en verlaten zucht: “ Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?” (Mat 27,46) kan ik bij zo’n lijden mijn tranen nog weerhouden? Of is mijn hart kouder dan steen? Geliefde Verlosser, terecht noemde de profeet U: “man van smarten, met ziekte vertrouwd, een mens die zijn gezicht voor ons verbergt, door ons geminacht en als niet de moeite waard beschouwd.” (Jesaja 53,3)  Zou ik dan nog durven klagen, als ik met U lijden mag, als Gij mij beproevingen zendt?

Lijdende Zaligmaker, laat uw blik gaan over mijn ziel. Uw oog achtervolgt mij met zijn verwijt, totdat mijn hart U alleen toebehoort en onuitwisbaar uw lijdensbeeld met zich meeneemt. Nader dichter, mijn ziel, bij uw lijdende Zaligmaker: kijk in die goddelijke ogen. Zij spreken u van ontzettend lijden, nog meer echter van nooit doorgronde, medelijdende en barmhartige liefde. Niemand heeft geleden of kon lijden zoals Jezus heeft geleden, maar ook niemand heeft bemind zoals Jezus bemind heeft; en omdat Hij ons allen, omdat Hij mij in het bijzonder met een oneindige liefde beminde, heeft Hij ook mateloos geleden.

Van alle eeuwigheid beminden de Vader, de Zoon en de H. Geest ons. Uit liefde daalde Gods Zoon op aarde neer en de liefde van zijn goddelijk Hart deed Hem verzuchten naar zijn lijdensuur. Die liefde drong er bij Hem op aan de lijdenskelk te drinken tot verzoening en redding van de mensen. En terwijl zijn ledematen trilden onder de geselslagen, en krampachtig verwrongen waren bij de kruisiging, klopte zijn Hart van oneindige liefde voor zijn vijanden: “Vader, vergeef het hun, want zij weten niet, wat zij doen” (Lukas 23, 34); van oneindige liefde tot de rouwmoedige zondaars : “ Heden zult gij met Mij zijn in het Paradijs.” (Lukas 23, 43)

Als Jezus dan zijn Moeder zag en de leerling die Hij liefhad, sprak Hij tot zijn Moeder : “Vrouw, ziedaar uw zoon!” Daarna zei Hij tot de leerling: “Ziedaar uw Moeder!” (Joh 19,26-27) – Jezus’ minnend Hart dacht aan alles en aan allen!

O Jezus, Gij hebt mij bemind; voor mij en in mijn plaats geboet. Reeds eeuwen tevoren had Jesaja deze oneindige liefde voorspeld: “Hij heeft onze ziekten op zich genomen, en onze smarten heeft hij gedragen; wij echter beschouwden hem als een geslagene, door God gekastijd en vernederd. Hij werd doorstoken vanwege onze opstandigheid, vanwege onze zonden werd hij gebroken. Hij werd gestraft; ons bracht het vrede, en dankzij zijn striemen is er genezing voor ons. Wij allen zijn als schapen verloren gelopen, en ieder van ons is eigen wegen gegaan; maar de heer heeft de schuld van ons allen op hem laten neerkomen. Hij werd gefolterd, maar hij onderwierp zich; hij heeft zijn mond niet geopend, zoals een lam dat naar de slacht wordt geleid. En zoals een schaap dat stom is voor zijn scheerders, heeft hij zijn mond niet geopend.

Nee, nooit zal ik Jezus genoeg beminnen, Hem voldoende mijn dankbaarheid betuigen. Geliefde Verlosser, Gij hunkert naar mijn ellendig hart, mijn armzalige liefde. Zou ik U dit hart kunnen weigeren? Trek het tot U, en dat het voor altijd U allen behoort.

19-12-2016 om 20:50 geschreven door claudia  

Kroontje van de Verenigde Harten

9 Maart 1991 : OLHeer zegt : Dit is het teken van de Verenigde Harten van Jezus en Maria.

24 maart 1996 : OLHeer zegt : De representatie van de Verenigde Harten in grafische vorm is een symbool van Onze spirituele eenheid. Het vertegenwoordigt de diepte van Onze vereniging op aarde en in de Hemel. Het zijn de Verenigde Harten van Jezus en Maria die zullen komen om zegevierend over het Nieuwe Jeruzalem te heersen.

9 maart 1991 : OLVrouw : Spoedig zal je een zeer krachtig gebed tot de Verenigde Harten van Jezus en Maria krijgen. Het zal een smeekgebed zijn en vele gunsten zullen verleend worden door deze voorspraak.

11 maart 1991 : Ik wil de devotie tot Onze Verenigde Harten aanwakkeren in de harten in de hele wereld. Het is doelbewust eenvoudig te bidden, maar heeft een diepe betekenis. Vele gunsten zullen verleend worden door dit gebed. Wanneer jullie bidden, bid dan voor blijvende vrede in de wereld. Dit is Mijn gebed. In ruil zal Ik bidden voor al jullie intenties.

Kroontje van de verenigde harten : Het wordt gebeden op een rozenkrans dat bestaat uit 5 keer een Onze Vader en 5 keer drie Weesgegroeten. De medaille bestaat uit de afbeelding van het Heilig Hart aan de ene kant en het Onbevlekt Hart aan de andere kant.

Hoe te bidden :

Kruisteken

1^e meditatie : ter ere van het H. Hart van Jezus

OLVrouw : Ik nodig Mijn kinderen uit om de diepte en perfectie van Mijn Zoons Hart te overwegen. Sta toe om getrokken te worden tot dit vat van perfecte Liefde, Barmhartigheid en Waarheid. Laat de Vlam van Zijn Hart jullie verteren en jullie brengen naar de hoogten van vereniging met de Heilige Drie-eenheid. Aan Hem alle eer en glorie! Jezus, schenk Mijn kinderen een honger naar redding door devotie aan Uw Allerheiligste Hart.

Onze Vader

3 x Weesgegroet

2^e meditatie : ter ere van het Onbevlekt Hart van Maria

Onbevlekt Hart van Maria, U bent het zuivere vat van genade, de definitie van heiligheid, en een teken van de apocalyps. Maria, Uw Hart is een Toevluchtsoord van Heilige Liefde – een tegenstrijdig teken in een goddeloos tijdperk. Dierbaar Hart van Maria, het werd bepaald dat de bekering en vrede van de wereld aan U werden toevertrouwd. Enkel door Heilige Liefde kan de strijd worden gewonden. Als U, Hart van Maria, doorboord werd door vele zwaarden, doorboor dan op uw beurt onze harten met de brandende pijl van Heilige Liefde. Onbevlekt Hart van Maria, bid voor ons.

Onze Vader

3 x Weesgegroet

3^e meditatie : overweeg het Lijden van Onze Heer

Jezus werd vrijwillig ter dood gebracht voor de zonden van de mensheid. Hij stierf voor elk van ons allen. Vanuit Zijn zijde stroomt nog altijd een oneindige bron van Liefde en Barmhartigheid. Wees niet weerbarstig zoals Simon was om de kruisen te omhelzen die jullie gegeven worden. Velen komen terecht in de eeuwige vlammen van de hel omdat niemand gewillig is te lijden voor hen. Eeuwig Slachtoffer, werkelijk aanwezig in de tabernakels van de wereld, bid voor ons.

Onze Vader

3 x Weesgegroet

4^e meditatie : overweeg de smarten van Maria

Zoals Mijn Zoon heeft geleden voor jullie, zo heb Ik ook geleden in Mijn geest, in Mijn hart en in Mijn lichaam. Mijn fysiek kruis bleef verborgen. Naar mijn emotionele en geestelijke kruisen kan enkel gegist worden – het brandt in Mij. Zo zou ook jullie lijden moeten verborgen blijven indien mogelijk om verdiensten te vergaren voor zielen, genade voor de wereld.

Onze Vader

3 x Weesgegroet

5^e meditatie : als eerherstel voor de Harten van Jezus en Maria

OLVrouw : Ik nodig jullie uit om te begrijpen dat jullie ‘ja’ op dit moment tot Heilige Liefde het eerherstel tot Onze Verenigde Harten is. Ik vertel jullie dit, Mijn kleintjes want leven in Heilige Liefde op elk moment vereist heroische zelfdiscipline en overgave aan Gods Goddelijke Wil door Heilige Liefde. Jullie kunnen vele grote dingen offeren – bezittingen, gebeurtenissen en meer, maar niets is zo groot als je eigen wil te offeren. Dit is het grootste eerherstel.

Onze Vader

3 x Weesgegroet

Op de medaille : Zeg het gebed tot de verenigde harten van Jezus en Maria : O Verenigde Harten van Jezus en Maria. Jullie zijn vol genade, vol barmhartigheid, vol liefde. Laat mijn hart samengevoegd worden tot de Uwe zodat mijn noden aanwezig zijn in Uw Verenigde Harten. En laat vooral Uw genade op deze bijzondere nood neerkomen (noem uw verzoek) Help me uw liefdevolle wil herkennen en accepteren in mijn leven. Heilige Wonden van de Verenigde Harten van Jezus en Maria, beantwoord mijn gebed. Amen.

15 maart 1996 : Jezus verscheen met Zijn Hart en in Zijn Hart was Maria’s Onbevlekt Hart. Ik verlang dat de devotie tot de Verenigde Harten verspreid wordt. Satan is tegen deze afbeelding, want hij ziet een macht die hij niet kan overwinnen. Ik geef genaden voor degenen die deze afbeelding vereren en zijn betekenis overwegen. In de Verenigde Harten ligt de belichaming van de betekenis van Mede-Verlosseres.

17 maart 1996 : Laat ze weten dat verering en meditatie van de Verenigde Harten Gods volle genade in hun midden brengt.

26 oktober 1991 : OLVrouw : Ik heb van Mijn Zoon een bijzondere genade verkregen. Zielen die het Kroontje van de Twee Harten bidden voor het ontvangen van Zijn Echte Aanwezigheid zullen bijzondere genade ontvangen. Ze zullen dichter bij Jezus komen. Maak dit kenbaar.

28 maart 1996 : OLVrouw : Wanneer Mijn Zoon terugkeert zal het door de overwinning zijn van Onze Verenigde Harten. Mijn Hart is het Toevluchtsoord dat jullie leidt naar Goddelijke Liefde en Goddelijke Barmhartigheid.

19-12-2016 om 20:00 geschreven door claudia  

Kerstnoveen

Vierde dag :

Ik geloof in God de Almachtige Vader ...
Onze Vader ...
Weesgegroet ...
Glorie zij de Vader ...

Hier komen de Wijzen
uit het Oosten...

Goddelijk kindje van Betlehem,
U glimlacht naar de Wijzen,
geleid door de sterren
en vanuit het Morgenland gekomen
om U te aanbidden.
U "de Redder", aan Israël beloofd.
Help ons om de weg te volgen
die naar U leidt om U aan te bieden:
het goud van onze liefde,
de wierook van onze gebeden
en de mirre van onze aanvaarding
van onze moeilijkheden
en onze beproevingen.

Bid het rozenhoedje

19-12-2016 om 18:29 geschreven door claudia  

2e overweging

Werp u neer, mijn ziel, voor de voeten van uw hemelse Moeder; bezie Haar met diep medelijden en kinderlijke liefde: Zij heeft onuitsprekelijk voor u geleden met en om haar Jezus. Geen mensenkind heeft meer en langduriger geleden dan Maria, en nochtans is Zij het heiligste, het onschuldigste van alle schepselen. Maria is, Zij alleen, de geheel vlekkeloze Maagd. Zij moest niet lijden, omdat het lijden een vrucht en een straf van de zonde is. En toch vinden wij Maria alle smarten verenigd. Terecht mag Zij met de Profeet verzuchten : Mijn leven verging in droefheid en mijn jaren in zuchten.

Daar Zij uitverkoren was tot Moeder Gods en tot Moeder van de mensen, moest Zij haar geliefde Zoon aan de wereld schenken voor de verzoeningsdood op het kruis en ons, zondaars, baren voor het leven van de genade. Zij zal zijn: de Moeder van Smarten. De grote vreugden van haar enig voorrecht, - het goddelijk Moederschap, - hebben Haar ook gebracht de smarten van de Koningin der martelaren.

De kleine Jezus, o Maria, voorwerp van uw liefde en vreugde, is het Lam Gods, bestemd voor het bloedig offer. Gij brengt Hem groot met de tederste zorgen; maar voor uw ogen ontrolt zich reeds het lijdensdrama van uw Jezus: gegeseld, met doornen gekroond, aan het kruis genageld, met gal gelaafd, veracht en bespot temidden van zijn verschrikkelijk lijden, bespot tot in de dood. Dat alles wist Gij door de H. Schrift en de verlichting van de H. Geest.

Uw smarten werden nog vergroot door de beminnelijke aantrekkelijkheid van uw goddelijk Kind, wiens schoonheid de Engelen verrukte. Gij openbaarde aan de H. Brigitta: “Telkens Ik mijn Zoon bezag, Hem in doeken wond, zijn handen en voeten bezag, werd mijn ziel met nieuwe droefheid overstelpt, terwijl Ik er steeds aan dacht, dat men Hem eens zou kruisigen.” Ach! Hoe dikwijls rolden hete tranen uit uw moederogen op de wangen van uw goddelijk Kind, als Gij Het in uw armen drukte.

Gij aanvaarde zulk droevig lot zonder klagen noch zuchten. O Maria, mijn Moeder, leer mij U na te volgen: moge, als ik bedroefd ben, het denken aan uw tranen mij moed geven en sterken.

Toen Maria haar Kind in de Tempel aan de Heer opdroeg, voorspelde de heilige grijsaard Simeon haar: Deze  jongen zal velen in Israël ten val brengen of laten opstaan. Hij zal een omstreden teken zijn – ook door uw ziel zal een zwaard gaan. (Lukas 2, 34-35) Maria neemt haar Kind terug uit de armen van Simeon, en bergt Het weg aan haar Moederhart met onuitsprekelijke liefde en in smart: voor Jezus zal Zij, zo nodig, tot de laatste druppel bloed geven. Weldra gaat Simeon’s voorspelling reeds gedeeltelijk in vervulling.

Een Engel verscheen in een droom aan Jozef en zei: ‘Sta op, neem het kind en zijn moeder mee en vlucht naar Egypte, en blijf daar tot ik u waarschuw. Want Herodes staat het kind naar het leven.’
Hij stond op en nam nog die nacht met het kind en zijn moeder de wijk naar Egypte. (Matt 2, 13-15)

Een zwaard, roodgeverfd door het bloed van onschuldige kinderen, volgt Maria! Men wil Jezus treffen! Dit zwaard doorboorde niet haar Kind, maar wel haar Moederhart. De angst voor het gevaar, dat haar goddelijk Kind dreigt, de smart om zoveel onschuldig bloed, het medelijden met al die weeklagende moeders is als het zwaard dat Maria’s minnend Hart doorboorde.

Ach! Hoeveel medelijden boezemt Gij in, Bannelinge, zo tenger van lichaam, zo jong nog, zo arm en van alles beroofd, die voortvlucht over onbegaanbare en hobbelige wegen, door brandende zandwoestijnen, naar de bittere ballingschap! En wanneer Gij mocht weerkeren, na eindeloze maanden van angst en ontbering, wachtten U nieuwe smarten.

Mijn ziel, zie medelijdend op naar uw hemelse Moeder, voor wiens ogen steeds het zwaard van Simeon flikkert: Zij redt haar Kind uit Herodes’ handen, maar er wacht haar een nog veel wredere dood van haar lieve Jezus.

19-12-2016 om 00:00 geschreven door claudia  

Jezus : Mijn kleine lammetjes, Ik heb jullie een mooie tijd gegeven in Aanbidding. Mijn Vader heeft jullie talrijke genaden gegeven; genaden voor heiligheid en genaden voor heroische liefde. We zenden deze door het hart van Mijn Moeder Maria waar de genaden een sprankel gekregen hebben en naar jullie werden gezonden. Alles is mysterie en alles is licht en liefde. Deze genaden zullen in jullie harten en zielen groeien om jullie om te vormen gedurende de laatste dagen voor de overgangsperiode. Herinner jullie dat jullie deze genaden hebben. Vertrouw op Mij en Mijn Vader. We zullen jullie niet in de steek laten als We jullie naar een nieuw leven leiden. Dit leven, hoewel het moeilijk zal zijn in het begin, zal de inspanning waard zijn.

We hebben vele, vele gaven die wachten op Onze Kinderen van de Vernieuwing, te talrijk om te tellen. Deze zullen een verrukkelijke verrassing zijn en zal jullie naar een nieuwe manier van leven en liefhebben brengen. Ik houd van jullie en Ik vertrouw op jullie. Neem Mijn hand en kijk niet achterom. Richt jullie op de overblijvende taken en kijk voorwaarts naar de toekomst dat jullie wacht. Jullie kennen de weg niet, maar Ik wel en Ik verzeker jullie dat jullie niet verloren zullen gaan noch zullen jullie je ogen van Mij afwenden. Ik geef jullie een nieuw hart, een nieuwe geest, de geest van Christus. Ja, Mijn kinderen, deze zijn jullie genaden, jullie gaven. Heb lief. Ga in Mijn vrede. Wees Mijn liefde. Wees Mijn vrede. Wees Mijn Kinderen van Vernieuwing en deel het licht, dat Mijn licht is, met allen die jullie ontmoeten. Ik geef jullie Mijn vreugde. Ik geef jullie Mijzelf.

1/6/2014 Jezus :  “Mijn kleintjes, Ik zie en voel jullie lijden. Ik ken jullie pijn. Ik ben bezorgd over jullie. Ik houd van jullie. Ik hoor jullie gebeden. Ze vallen niet in dovemansoren. Mijn hart staat open voor jullie en Ik sluit jullie in Mijn Heilig Hart waar Ik jullie liefheb en troost. Jullie zijn veilig met Mij, kleine lammetjes. Ik ben geduldig, liefdevol en barmhartig. Ik wil niet dat een van Mijn kinderen lijdt. Ik geef jullie Mijn vrede. Rust in Mijn vrede. Bid voor mensen met verslavingen gedurende jullie gezinsrozenkrans. Mijn kinderen over de hele wereld lijden van deze slavernij en de gevolgen. Velen hebben niemand die voor hen bidt, naast de heiligen in de Hemel. Ik vraag Mijn heiligen op aarde om hun gebeden samen te voegen met deze van de Hemel voor deze intentie.

Zo vele zielen zijn verloren door drugs. Jullie Jezus heeft deze zielen ook lief en Ik ken hun lijden en hun pogingen om er vanaf te komen. Ik begrijp hen beter dan iemand anders het kan. Vele van Mijn arme kinderen die lijden aan drugsverslavingen smeken om Mijn hulp zelfs wanneer ze een overdosis pakken. Deze zielen worden door Mij naar het vagevuur gebracht wanneer ze sterven voor de tijd dat ze hun zielen moeten zuiveren en vrij zijn van deze zonden. Ik, jullie Jezus, houd heel teder van hen. Ze zijn zeer dankbaar en liefdevol en het zijn dikwijls de meest gevoelige zielen die overweldigende beproevingen in de wereld hadden en niemand om hen de weg te tonen. Ik ben een barmhartige God, mijn kinderen. Elke ziel is gekend door Mij op de meest intieme wijze.

Mijn kinderen, jullie zijn zeer kostbaar voor Mij. Ik houd van jullie. Ik schiep jullie met een gevoelig hart en ziel. Ik deed dit om een reden en voor een doel. Mijn wereld is gebroken en velen zijn niet geliefd. Ik heb jullie hart in deze wereld nodig op dit moment. Ik zal anderen liefhebben door jullie. Dit betekent ook dat jullie anderen hun last moeten dragen en dat kan jullie diep raken omwille van de diepte en gevoeligheid die Ik in jullie geplaatst heb. Dit betekent ook dat jullie meer moeten steunen op jullie Jezus om deze lasten te dragen want enkel Ik kan hen dragen want Ik ben God. Wat nodig is is jullie vertrouwen in Mij.

Jullie vertrouwen Mij nu meer dan ooit, maar Mijn kinderen, Ik roep jullie op om op Mij op een dieper niveau te vertrouwen. Wanneer jullie Mij volledig vertrouwen staan jullie meer open voor Mijn genade en Mijn liefde kan door jullie stromen. Door Mij al je zorgen, lasten, angst, werk en zelfs je ziektes creeren een open ruimte door hetwelk Mijn genade en liefde kunnen stromen. Deze lasten die jullie dragen omwille van jullie liefde voor anderen zijn begrijpelijk. Ik, jullie God, schiep jullie in deze wijze. Men zou kunnen zeggen dat een diepe gevoeligheid voor anderen en het resulterend medelijden en liefde gaat samen met een diepe bezorgdheid en het dragen van de lasten van jullie broeders en zusters. Wanneer jullie iemands lasten dragen moeten jullie die onmiddellijk aan Mij geven, anders worden jullie bedroefd, vermoeid en niet in staat om Mijn liefde compleet te geven en ontvangen.

Geef alles aan Mij, Mijn kinderen. Jullie hebben daarin vooruitgang geboekt. Ik roep jullie op tot een dieper niveau van geven en ontvangen en een vertrouwen in jullie Jezus. Ik houd van jullie, Mijn kleine lammetjes. Ik wacht geduldig op jullie om alles naar Mij te brengen. Wees niet bezorgd dat jullie Mij storen. Verberg ook jullie pijn niet, want Ik ken alles en zie alles. Ik voel jullie pijn zelf voor dat jullie ze voelen want Ik weet wat er komt, wat nieuws jullie zal meegedeeld worden. Ik houd van jullie en Ik heb belangrijk werk dat jullie moeten doen. Er zijn vele zielen die jullie gebeden en genaden die jullie ontvangen van Mijn Moeder, nodig hebben. Open alsjeblief de ruimte in jullie hart om steeds meer genaden van liefde en dienstbaarheid te ontvangen door alles te geven wat op jullie weegt of zorgen baart. Jullie zullen jullie verlicht voelen en meer energie hebben voor de komende tijd. Ik wil dit voor jullie. Willen jullie dit doen, Mijn kinderen?

Dank jullie, Mijn kinderen, voor jullie bereidwilligheid om te groeien en Mij te dienen. Ik ben opgetogen met jullie. Ik besef dat jullie met tijden je voelen dat jullie Mij en anderen tekort hebt gedaan. Maar jullie hebben dit niet, gedaan. Accepteer deze woorden en gedachten niet want dan veroordelen jullie jezelf. Deze komen niet van Mij, Mijn kinderen, en die moeten verworpen worden. Jullie werken hard, onvermoeibaar om je Jezus te dienen ten koste van jullie slaap en jullie gezondheid. Jullie moeten jullie werk aan Mij geven en vertrouw erop dat Ik capabel ben om dat te verwerken.

Mijn kinderen, Ik vraag jullie om je best te doen in de beschikbare tijd. Acht uur is genoeg. De rest is nodig voor je roeping, je huisleven, en je relatie met Mij. Als er nog zaken onafgehandeld zijn dan is het zo. Het is niet jouw probleen dat je taak onredelijk is en eigenlijk voor twee personen bestemd is. Je bent God niet en je kunt niet het onmogelijke doen, hoewel je probeert. Je staat anderen toe om het op hun gemak te doen door jouw inspanningen, en dit is niet correct. Je riskeert je gezondheid, het welzijn van je gezin en de missie die God de Vader en Ik je hebben toevertrouwd. Jullie moeten nu beseffen hoe belangrijk het is dat je van je werk vertrekt op een redelijk uur. Dringende situaties zullen opduiken in je werk, en je zult moeten reageren.

Je zult dit van een betere positie kunnen doen als je niet overbelast wordt. Je hebt een sterk verlangen om verantwoordelijk te zijn voor alles. Ik weet het, want Ik heb je op die manier geschapen. Ik wil niet dat Mijn kinderen de slaaf zijn van hun job. Kies voor Mij en de rest zal Ik voor zorgen. Er is maar zoveel dat door 1 persoon kan gedaan worden en je werkt voor twee mensen. Dit bevalt Mij niet wanneer Ik je afgemat zie dag na dag. Je hebt een gebrek aan vrede en vreugde wanneer je de slaaf bent van je werk. Dit is tegen Mijn wil. Sta Me toe dit uit te werken met je leiderschap. Vertrouw op Mij. Geef alles aan Mij.

Alles is een leerproces. Ik toon jullie wat nodig is bij elke stap op je tocht. Ik ben tevreden over jou en wens je dichter tot Mij te trekken. Op een dag zal Ik je zeggen dat het tijd is om je job te verlaten, Mijn kleintje. Tot die tijd moet je een evenwicht vinden in je werk, gebed en roeping zodat je alles bent dat je Jezus wil dat je bent. Ik bescherm je tegen een cultuur dat alles neemt van elk individu en Mijn kinderen achterlaat met een lege geest, hart, en geest en die ze dan vullen met entertainment, drugs en ander zondig gedrag. Dit komt door de leegte in hun harten en geesten omdat hun Jezus vergeten is. Je moet een voorbeeld zijn van hoe een heilig leven wordt geleid. Het is niet mogelijk om de slaaf te zijn van je werk en verder te gaan op het pad naar heiligheid dat Ik voor je heb bestemd. Ik ben de Goede Herder. Sta Me toe om Mijn kleine lammetjes naar nieuwe hoogten van heiligheid te dragen. Ik wens het beste voor Mijn kinderen. Ik verlang het beste. Ik ben wat het best is voor jullie.

Mijn kinderen, Ik wil dat je wandelingen met Mij maakt en met Mij praat. Ik wil dat je meer relaxed bent en vreugdevol en in dialoog met Mij in de natuur waar je zoveel van houdt. Ik ban een jaloerse God en Ik wil dat jullie tijd met Mij doorbrengen. Ik vraag dit aan jullie en daarom kun je je werk eerder stoppen dan gewoonlijk. Jullie Jezus vraagt dit van jullie. Ik ben superieur over degenen die je leiders zijn op het werk, en daarom moet je Mij gehoorzamen. Dat is Mijn verlangen voor jou en zo gaan we verder in je geestelijke tocht.

18-12-2016 om 23:08 geschreven door claudia  

Vervreemd – Alexander Schmemann

De parabel van de verloren zoon beschrijft berouw als de tijd die je nodig hebt om uit ballingschap terug te keren. De verloren zoon, staat er, vertrok naar een ver land en verkwistte daar al wat hij bezat.

Een ver land! Dat is de enige manier waarop we ons menselijk bestaan moeten zien, als we op weg willen gaan naar God. Iemand die nooit de ervaring van ballingschap heeft gekend,  al was het maar heel even, iemand die niet het gevoel kent, ver van God en het ware leven verwijderd te zijn, die zal nooit echt begrijpen wat christendom is. En wie zich in deze wereld ‘thuis’ voelt en nooit heimwee naar een andere werkelijkheid heeft gehad, die zal niet begrijpen wat bekering is.

Berouw en bekering worden vaak gezien als een kil en ‘objectief’ opnoemen van zonden en fouten. Maar dan vergeet je iets wezenlijks: het gevoel vervreemd te zijn van God, van de vreugde waarin je met God verbonden was, van het ware leven dat God geschapen en geschonken heeft. Het is veel gemakkelijker om op te biechten dat ik mijn vasten niet gehouden heb, mijn gebeden vergeten ben of mijn woede heb uitgeleefd.

Maar het is iets heel anders als ik me ineens realiseer dat ik mijn geestelijke schoonheid heb verkwanseld en kwijtgeraakt ben, dat ik heel ver weg geraakt ben van mijn eigenlijke thuis, mijn werkelijke leven, en dat er iets kostbaars, zuivers en moois onherstelbaar vernield is in mijn bestaan. Precies dat heet berouw, en daarvoor is het tegelijkertijd ook een diep verlangen om terug te keren, de weg terug te gaan, het verloren thuis terug te vinden.

18-12-2016 om 20:19 geschreven door claudia  

Kroontje van de vijf heilige wonden

O God, kom mij te hulp : Heer, haast U mij te helpen.

Glorie zij

Druk, o Moeder, in ons hart steeds dieper de wrede smarten die Jezus voor ons leed.

Eerste wonde

Mijn gekruisigde Jezus, ik aanbid de smartelijke wonde van uw linkervoet. Verleen mij, bid ik U, door de pijn die U erin geleden hebt, en door het bloed, dat U eruit vergoten hebt, de genade van te vluchten voor de gelegenheid van de zonde en nooit de weg van het verderf te bewandelen.

Glorie zij (5 x)

Wees gegroet

Druk, o Moeder, in ons hart steeds dieper de wrede smarten die Jezus voor ons leed.

Tweede wonde

Mijn gekruisigde Jezus, ik aanbid de smartelijke wonde van uw rechtervoet. Verleen mij, bid ik U, door de pijn die U erin geleden hebt, en door het bloed, dat U eruit vergoten hebt, de genade van altijd en tot het einde van mijn leven, de weg van de christelijke volmaaktheid te bewandelen.

Glorie zij (5 x)

Wees gegroet

Druk, o Moeder, in ons hart steeds dieper de wrede smarten die Jezus voor ons leed.

Derde wonde

Mijn gekruisigde Jezus, ik aanbid de smartelijke wonde van uw linkerhand. Bewaar mij, bid ik U, door de pijn die U erin geleden hebt, en door het bloed, dat U eruit vergoten hebt, van in het laatste oordeel met de verdoemden mij te bevinden aan de linkerzijde.

Glorie zij (5 x)

Wees gegroet

Druk, o Moeder, in ons hart steeds dieper de wrede smarten die Jezus voor ons leed.

Vierde wonde

Mijn gekruisigde Jezus, ik aanbid de smartelijke wonde van uw rechterhand. Ik smeek U, door de pijn, die U erin geleden hebt, en door het bloed, dat U eruit vergoten hebt, zegen mijn ziel en leid haar naar het eeuwig leven.

Glorie zij (5 x)

Wees gegroet

Druk, o Moeder, in ons hart steeds dieper de wrede smarten die Jezus voor ons leed.

Vijfde wonde

Mijn gekruisigde Jezus, ik aanbid de smartelijke wonde van uw heilige zijde. Ik smeek U, door het bloed, dat U eruit vergoten hebt, ontsteek in mijn hart het vuur van uw goddelijke liefde en verleen mij de genade U gedurende de eeuwigheid te mogen beminnen.

Glorie zij (5 x)

Wees gegroet

Druk, o Moeder, in ons hart steeds dieper de wrede smarten die Jezus voor ons leed.

Litanie van het Kostbaar Bloed

Heer, ontferm U over ons.
Christus ontferm U over ons.
Heer, ontferm U over ons.
Christus aanhoor ons.
Christus aanhoor ons.
God, hemelse Vader, ontferm U over ons.
God, Zoon, Verlosser van de wereld, ontferm U over ons.
God, Heilige Geest, ontferm U over ons.
Heilige Drievuldigheid, één God, ontferm U over ons.

Bloed van Christus, eniggeborene van de eeuwige Vader, red ons.
Bloed van Christus, mensgeworden Woord van God, red ons.
Bloed van Christus, van het nieuw en eeuwig verbond, red ons.
Bloed van Christus, in de doodstrijd neerdruppelend op de aarde, red ons.
Bloed van Christus, vloeiend bij de geseling, red ons.
Bloed van Christus, naar buiten dringend bij de doornenkroning, red ons.
Bloed van Christus, op het Kruis vergoten, red ons.
Bloed van Christus, prijs van ons heil, red ons.
Bloed van Christus, nodig voor elke vergeving, red ons.
Bloed van Christus, eucharistische drank en reiniging van de zielen, red ons.
Bloed van Christus, stroom van barmhartigheid, red ons.
Bloed van Christus, overwinnaar van duivels, red ons.
Bloed van Christus, sterkte van de martelaren, red ons.
Bloed van Christus, kracht van de belijders, red ons.
Bloed van Christus, levend geschenk aan de maagden, red ons.
Bloed van Christus, kracht van hen die wankelen, red ons.
Bloed van Christus, verlichting van hen die zwoegen, red ons.
Bloed van Christus, troost in droefheid, red ons.
Bloed van Christus, hoop van de boetvaardigen, red ons.
Bloed van Christus, vertroosting van de stervende, red ons.
Bloed van Christus, heerlijke vrede voor het hart, red ons.
Bloed van Christus, onderpand van het eeuwige leven, red ons.
Bloed van Christus, de zielen bevrijdend van het vagevuur, red ons.
Bloed van Christus, alle glorie en eer overwaardig, red ons.
Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, spaar ons, Heer.
Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, verhoor ons, Heer
Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, ontferm U over ons.
V. Gij, o Heer, hebt ons verlost met uw bloed.
A. En ons gemaakt tot een koninkrijk voor God.

Laat ons bidden
Almachtige eeuwige God, Gij hebt uw eniggeboren Zoon aangesteld tot Verlosser van de wereld, en Gij hebt door zijn bloed verzoend willen worden. Wij vragen U: geef dat wij de losprijs van ons heil zo vereren en door de kracht ervan zo beschermd worden tegen het kwaad in het tegenwoordige leven hier op aarde, dat wij in de hemel de onvergankelijke vrucht mogen genieten.
Door Christus onze Heer. Amen.

Noveen voor het Kostbaar Bloed
Zeg een keer per dag voor 9 dagen

Door de Stem van Uw Bloed, O Jezus! Ik druk U tegen me aan, ik verzoek U dringend mij bij te staan in mijn noden. Ik zal Uw bloedende voeten niet verlaten tot U mij hebt gehoord. Er komen veel genaden voort uit Uw Bloed. Daarom hoop ik op U.

O Jezus! Door Uw Kostbaar Bloed zeven keer uitgegoten voor het welzijn van de mens,

1 door het bloedig zweet in de hof van Getsemane

2 door het bloed bij het verhoor

3 door het bloed bij het tweede verhoor

4 door het bloed door de geseling door Romeinse soldaten

5 door het bloed vergoten door de doornenkroning

6 door het bloed vergoten op het kruis

7 door het bloed dat stroomde uit Uw zijde

door elke druppel van de Heilige Prijs van uw verlossing, door de tranen van Uw Onbevlekte Moeder, verzoek ik U mijn oprecht gebed te verhoren.

(Vermeld uw intenties hier)

O Jezus, Die gedurende al de dagen van Uw sterfelijk leven, zovelen troostte, zovelen genas, zovelen oprichtte en moed gaf; U zult niet falen om medelijden te hebben met een ziel die het uitroept van de diepen van haar lijden! Oh nee, het is onmogelijk! Nog een zucht van mijn hart, en uit Uw wonde zal er een stroom van Uw kostbaar Bloed vloeien naar mij. Een stroom van barmhartige genade zal vloeien naar mij. O Jezus, Jezus! Haast U mijn tranen om te zetten in vreugde, mijn verzuchtingen in dankzegging.

Heilige Maria, Bron van Goddelijk Bloed! Ik verzoek U deze kans om het Bloed te verheerlijken die U Onbevlekt maakte, niet te laten voorbijgaan. Amen. 

Toewijding aan het Heilig en Kostbaar Bloed van Jezus

Uit : www.mijnliefdesrelatie.nl

18-12-2016 om 18:52 geschreven door claudia  

Hoe het Kroontje van het Kostbaar Bloed te bidden :

Deze devotie bestaat uit 7 mysteries waarin je de 7 voornaamste gebeurtenissen van het vergieten van het Allerkostbaarste Bloed van Jezus overweegt. Het Kroontje is verdeeld  in 7 groepen.

Het Onze Vader wordt 5 keer gebeden na ieder mysterie, behalve het laatste, wanneer het 3 keer wordt gebeden. In het totaal worden 33 Onze Vaders gebeden ter ere van de 33 jaar van het leven van Onze Heer Jezus op aarde.

1ste mysterie

Ter nagedachtenis aan het bloedvergieten van Jezus’ Besnijdenis.
Laten we vragen om kuisheid van ziel en lichaam.

Bid 5 x het Onze Vader.

Bid daarna: "Ik verzoek U mij te helpen, O God. O Heer, haast U mij te helpen."

Bid daarna het Glorie zij.

Bid dan het volgende gebed :

V. "We bidden U, Heer, help Uw dienaren."
R. "Die U hebt verlost met Uw Kostbaar Bloed."

2de mysterie

Ter nagedachtenis aan het bloedvergieten tijdens Jezus’ gebed in de Tuin van Olijven. Laten we vragen om de geest van gebed.

Bid 5 x het Onze Vader.

Bid daarna: "Ik verzoek U mij te helpen, O God. O Heer, haast U mij te helpen."

Bid daarna het Glorie zij.

Bid dan het volgende gebed :

V. "We bidden U, Heer, help Uw dienaren."
R. "Die U hebt verlost met Uw Kostbaar Bloed."

3de mysterie

Ter nagedachtenis aan het bloedvergieten tijdens Jezus’ geseling.
Laten we vragen om de genade van versterving.

Bid 5 x het Onze Vader.

Bid daarna: "Ik verzoek U mij te helpen, O God. O Heer, haast U mij te helpen."

Bid daarna het Glorie zij.

Bid dan het volgende gebed :

V. "We bidden U, Heer, help Uw dienaren."
R. "Die U hebt verlost met Uw Kostbaar Bloed."

4de mysterie

Ter nagedachtenis aan het bloedvergieten tijdens Jezus’ doornenkroning.
Laten we vragen om verachting van wereldse eer.

Bid 5 x het Onze Vader.

Bid daarna: "Ik verzoek U mij te helpen, O God. O Heer, haast U mij te helpen."

Bid daarna het Glorie zij.

Bid dan het volgende gebed :

V. "We bidden U, Heer, help Uw dienaren."
R. "Die U hebt verlost met Uw Kostbaar Bloed."

5de mysterie

Ter nagedachtenis aan het bloedvergieten tijdens Jezus’ kruisdraging.
Laten we vragen om geduld.

Bid 5 x het Onze Vader.

Bid daarna: "Ik verzoek U mij te helpen, O God. O Heer, haast U mij te helpen."

Bid daarna het Glorie zij.

Bid dan het volgende gebed :

V. "We bidden U, Heer, help Uw dienaren."
R. "Die U hebt verlost met Uw Kostbaar Bloed."

6de mysterie

Ter nagedachtenis aan het bloedvergieten tijdens Jezus’ kruisiging.
Laten we vragen om berouw voor onze zonden.

Bid 5 x het Onze Vader.

Bid daarna: "Ik verzoek U mij te helpen, O God. O Heer, haast U mij te helpen."

Bid daarna het Glorie zij.

Bid dan het volgende gebed :

V. "We bidden U, Heer, help Uw dienaren."
R. "Die U hebt verlost met Uw Kostbaar Bloed."

7de mysterie

Ter nagedachtenis aan het uitstorten van Jezus’ bloed en water toen Zijn zijde werd doorboord.
Laten we vragen om de genade van standvastigheid.

Bid 3 x het Onze Vader.

Bid daarna: "Ik verzoek U mij te helpen, O God. O Heer, haast U mij te helpen."

Bid daarna het Glorie zij.

Bid dan het volgende gebed :

V. "We bidden U, Heer, help Uw dienaren."
R. "Die U hebt verlost met Uw Kostbaar Bloed."

Als besluit van deze devotie bidden we het volgende gebed :

Eeuwige Vader,
ik bied U het Allerkostbaarste Bloed van Jezus Christus aan
als voldoening voor mijn zonden,
voor de noden van de Heilige Kerk
en voor de verlichting van de zielen in het vagevuur.

18-12-2016 om 18:50 geschreven door claudia  

HEMELSE MANIFESTATIES ZULLEN ZICH VOORDOEN, JULLIE ZULLEN FENOMENEN ZIEN DIE NOG DOOR GEEN OOG WERDEN GEZIEN, OPDAT JULLIE NADENKEN EN TERUGKEREN NAAR GOD!

8 DECEMBER 2016 3H50 P.M

OPROEP VAN DE GEVALLEN JEZUS IN DE BASILIEK VAN DE GEVALLEN JEZUS GIRARDOTA ANTIOCHA

Mijn kinderen, mijn vrede zij met jullie.

De tijd zal korter worden, een kosmisch fenomeen van grote omvang zal de aardas doen bewegen; de continenten zullen zich verplaatsen en de aarde zal wankelen; jullie zullen in de ruimte een groot hemellichaam zien die naderbij komt, maar de aarde niet zal raken. Zijn zwaartekracht-veld zal alle communicatie ongunstig beinvloeden op jullie planeet, ze zal onderbroken worden voor enige tijd.

Wees geestelijk en materieel voorbereid, want de dagen van hongersnood op geestelijk en materieel vlak komen naderbij. Voed jullie zoveel mogelijk met mijn Lichaam en mijn Bloed, bewaar producten die niet bederven en veel water, zodat jullie versterkt zijn naar lichaam en ziel en jullie zegevierend de beproeving kunnen doorstaan die nabij is.

Hemelse manifestaties zullen zich voordoen, jullie zullen fenomenen zien die nog door geen oog werden gezien, opdat jullie nadenken en terugkeren naar God! De schepping van mijn Vader is zijn transformatie begonnen en heel het universum zal hevig ontsteld zijn zodat jullie ooggetuigen zullen zijn van de macht en de wijsheid van God.

Schrik niet, alles dat jullie zullen zien in de lucht maakt deel uit van het plan dat God heeft om zijn Nieuwe Schepping te beginnen. De wetenschappers van jullie wereld zullen verrukt zijn over de hemelse fenomenen die ze zullen zien en velen zullen de grootheid van de Schepper eren. Anderen zullen in tegenstelling zeggen dat alles normaal is en dat dit deel uitmaakt van de evolutie van de aarde veroorzaakt door het fenomeen ‘big bang’ genaamd die volgens hen de oorsprong is van het universum. Maar jullie, mijn Volk, weten dat dit alles tekenen zijn die jullie mijn spoedige terugkeer aankondigen.

Wees dus op jullie hoede en waakzaam, want de Meester komt eraan, zorg dat jullie lampen brandend zijn door gebed, zodat wanneer ik op jullie deur klop ik jullie wakend vind en jullie kunnen opendoen voor mij en wij samen kunnen eten. Mijn Waarschuwing komt eraan, breng dringend jullie leven in orde; verwijder jullie van zonde en de duisternis, zodat jullie leven zoals kinderen van het licht. Voor degene die in zonde verkeert : dat hij zo vlug mogelijk terugkeert naar de liefde van God en zich afwend van de slechte weg. De bijl staat reeds bij de wortels van de boom en elke boon die slechte vruchten draagt zal omgehakt worden en in het vuur geworpen.

Ga opnieuw de goede weg op, rebelse kinderen, want er rest jullie zeer weinig tijd. Wees niet ongehoorzaam : besef dat jullie leven in gevaar is; wanneer ik op jullie deur klop, wens ik dat jullie wakker zijn en niet in slaap, want al wie ingedommeld is door de zonde, zal zo blijven en zal niet meer wakker worden. Ik wil jullie overeind helpen als jullie gevallen zijn, mijn armen zijn klaar om jullie op te tillen. Vrees niet, ik ben jullie Vader die jullie niet wil zien verloren gaan. Kom, ik wacht op jullie. Ik ben Christus, diep bedroefd, die in stilte wacht op jullie terugkeer. Sinds ik gevallen ben onder het gewicht van jullie zonden zeg ik jullie: ik ben degene die ben gevallen en die allen die gevallen zijn overeind helpt en wacht op allen waarvan het gewicht van de zonde hen niet kan doen opstaan. Kom, ik wil jullie doen opstaan zoals de lamme, zodat jullie op de weg kunnen wandelen die leidt naar het eeuwig leven.

Jullie Meester, de gevallen Jezus die de gevallenen doet opstaan.

Mijn kinderen, breng mijn boodschappen naar de hele mensheid.

18-12-2016 om 15:06 geschreven door claudia  

MIJN KINDEREN, BID VOOR MIJN PRIESTERS EN ZIELENHERDERS, WANT VELEN GAAN VERLOREN DOOR ONZUIVERHEID, NEW AGE EN DOOR COMFORT EN ZORGEN VAN DEZE WERELD !

30 NOVEMBER 2016 – 8H10 A.M

DRINGENDE OPROEP VAN JEZUS, HEILIG SACRAMENT AAN DE MENSHEID

Mijn vrede zij met jullie, mijn kinderen.

Mijn tegenstander heeft geesten van verdeeldheid ingeroepen om scheiding en verwarring in de gezinnen te stichten en in de mensheid in het algemeen. Bid het Kroontje van mijn Kostbaar Bloed zodat jullie deze aanvallen kunnen dwarsbomen. De kracht van mijn Bloed is een verschrikking voor de demonen en een bevrijding voor mijn trouwe volk; mijn Kroontje van mijn Kostbaar Bloed mag in geen enkel katholiek huisgezin ontbreken, omdat het een grote hulp is en bescherming voor mijn volk in de geestelijke strijd van elke dag.

Bid na de Rozenkrans van mijn Moeder, het Kroontje van mijn Kostbaar Bloed en ik verzeker jullie dat de machten van het kwaad jullie niet kunnen treffen, noch jullie kwaad kunnen aandoen. Wijd jullie toe aan de kracht van mijn Bloed zowel ’s morgens als ’s avonds en verbreid de toewijding met jullie gezinnen, jullie naasten, vrienden en de hele wereld in het algemeen, zodat jullie overwinnend kunnen blijven. Huisvaders, ik vraag jullie je kinderen te bedekken met mijn Bloed en dat jullie hen zegenen, want de zegening van een vader voor zijn kinderen heeft een grote kracht en is welgevallig in de ogen van God!

Kom naar MIJ met vertrouwen, wees niet bang; de onverschilligheid van velen doen me zo’n verdriet! Ik ben nog bij jullie, maar de dag is nabij dat ik niet meer in de stilte en de eenzaamheid van mijn Tabernakels zal zijn. Maak er gebruik van en kom me opzoeken en ik verzeker jullie dat jullie niet teleurgesteld zult vertrekken uit mijn Huis. Ik ben de oplossing voor al jullie problemen. Zoek geen hulp bij de mensen, nog in vreemde goden, want Ik ben jullie enige ware God. Kom naar mijn Huis, de deuren staan open. Ik wil dat we samen babbelen zoals goeie vrienden, herinner jullie dat ik meer aan jullie geef dan jullie aan mij vragen.

Mijn kinderen, bid voor mijn Priesters en Zielenherders, want velen gaan verloren door onzuiverheid, New Age en door comfort en zorgen van deze wereld. Adopteer geestelijk een priester en bid voor hem, omdat mijn tegenstander hen aanvalt en velen heeft verblind en bedrogen. Er zijn velen van mijn uitverkoren zonen die New Age praktiseren binnen mijn Huizen en wat het meest droevig is : ze laten het toe en laten het passeren als goddelijk. Vele zielen zijn besmet door het gebruik van deze heidense gebruiken die door sommige van mijn uitverkoren zonen worden gepraktiseerd. Geen enkele praktijk van Reiki, yoga, meditatie of channeling komt van mij. Mijn Heilige Geest is in wezen Leven dat jullie gegeven wordt, als men het vraagt aan mijn Vader met geloof. Mijn Heilige Geest moet niet gechannelt worden, Hij woont in de nobele, nederige en eenvoudige harten en in al degenen die de wil doen van mijn Vader. Let op mijn kinderen : laat jullie niet de handen opleggen door priesters die deze praktijken gebruiken; wees voorzichtig want er zijn talrijke valse priesters die zeggen channelers van energie te zijn!

Yoga, pendelen, hypnose, regressie, reiki, channeling, metafysica, (rune)stenen, mentalisme en alle andere praktijken die ernaar streven genezing te brengen door energie zijn niet verenigbaar met mijn doctrine en komen niet van mij, maar van mijn tegenstander. Let dus op mijn kudde, want de wolf is in schapenvacht gekleed en vermomd als een lichtengel. Vraag het vermogen van onderscheiding aan mijn Heilige Geest en test de geesten, want de bedrieger is vrij en zoekt velen verloren te doen gaan, waaronder veel van mijn uitverkorenen. Wees wijs en voorzichtig zoals slangen en zachtmoedig en nederig zoals duiven; bid ten allen tijde om niet in verleiding te vallen, omdat verleidingen deze wereld doordringen en doen velen verloren gaan. Wees dus zoals de kinderen van het licht en gebruik al de geestelijke wapens die wij jullie hebben gegeven, zodat jullie zegevierend elke dag uit de geestelijke strijd komen. Mijn vrede laat ik jullie, mijn vrede geef ik jullie. Wees berouwvol en bekeer jullie, want het Koninkrijk van God is dichtbij.

Jullie Meester, Jezus, Heilig Sacrament.

Breng mijn boodschappen aan de hele mensheid.

18-12-2016 om 13:25 geschreven door claudia  

Kerstnoveen

Derde dag :

Ik geloof in God de Almachtige Vader ...
Onze Vader ...
Weesgegroet ...
Glorie zij de Vader ...

De herders laten hun kudde achter
om Jezus te gaan groeten.
Ze hebben de engelen horen zingen.

Goddelijk Kindje Jezus, van Bethlehem,
U verwarmt de harten van de herders,
die U groeten.
Verwarm ook ons hart en
laat uw blik op ons rusten zodat
we hoopvol kijken naar de toekomst.
Laten we de moed niet verliezen
in onze situatie en steel onze harten
met uw uitgestrekte armpjes die ons
innig willen omhelzen.

Bid het rozenhoedje

18-12-2016 om 09:51 geschreven door claudia  

Heilige Rita

De heilige Rita werd in 1381 geboren te Rocca Porena in Italie, een dorpje vier kilometer ten oosten van Cascia. Toen ze als jong meisje in haar wieg lag (zo vertelt de legende) vlogen er bijen in en uit haar mond die haar voedden met honing.

Op 14-jarige leeftijd werd zij uitgehuwelijkt aan Fernando Mancini. Ze hadden 2 zonen. Zij wilde echter kloosterlinge worden, maar was zo gehoorzaam dat ze niet tegen de wil van haar ouders in ging. Al was haar echtgenoot een bruut, ze verzette zich niet tegen hem en bad slechts voor zijn zielenheil. Nadat deze man vermoord was, zwoeren haar beide zonen bloedwraak. Maar Rita bad tot God dat ze liever had dat haar zonen zouden sterven dan dat ze hun snode plannen uitvoerden. Haar beide zonen stierven inderdaad een jaar later een natuurlijke dood, waarna Rita vrij was om tot het klooster toe te treden. Dit was het Maria Magdalenaklooster te Cascia. Volgens de legende werd haar de toegang tot driemaal toe geweigerd, maar verschenen in een nachtelijk visioen Johannes de Doper, Augustinus en Nicolaas van Tolentino die haar naar het klooster begeleidden, waarvan de poorten zich vanzelf openden.

Zij voelde zich religieus sterk aangetrokken tot het lijden van Christus. Op Goede Vrijdag 1442 zou zij aan het voorhoofd gestigmatiseerd zijn door een doorn uit Christus' doornenkroon, een wond die niet meer heelde.

Een tweede mirakel vond plaats tijdens haar ziekbed in 1447, toen ze aan een verwante die haar bezocht vroeg om een roos voor haar te plukken. Hoewel het winter was, vond deze toch een roos en bracht die aan Rita. Kort daarop stierf zij. Dit is de reden dat op 22 mei, haar sterfdag, aan Rita gewijde rozen bij de zieken worden gebracht. Bij haar overlijden drapeerden allemaal bijen een wit deken over haar lichaam.

Tien jaar later werd haar lichaam opgegraven en het bleek nog geheel intact te zijn. Het werd opgebaard in een glazen sarcofaag in de kerk van Cascia.

Rita werd door paus Urbanus VIII zalig verklaard in 1628. Haar heiligverklaring volgde in 1900 door paus Leo XIII. De devotie voor de heilige Rita werd vooral verspreid door de Augustijnen, onder wie vooral de priorin Maria Teresa Fasce genoemd moet worden, die leefde van 1881 tot 1947.

De heilige Rita staat bekend als patrones van de hopeloze gevallen. Ze wordt onder meer aangeroepen bij examenvrees en bij pokken. In de Sint-Ritakerk in Kontich wordt zij nog steeds vereerd en in de hal hangen de muren helemaal vol met ex votos van gelovigen om de heilige te danken voor via haar verleende gunsten. Zo ook in de kerk van Sint-Jozef in Tongeren waar zij uitbundig vereerd wordt in haar eigen nis achteraan in de kerk.

Eeuwigdurende noveen tot de Heilige Rita

Kom, Heilige Geest, vul overvloedig de harten van uw gelovigen en ontsteek in hen het vuur van Uw liefde. Kom, Heilige Geest, zodat onze harten en het aanblik van de aarde vernieuwd mogen worden.

O God, die door het licht van de Heilige Geest, de harten van de gelovigen doet ontvlammen. Door diezelfde Heilige Geest, verleen ons liefde en verlangen voor wat rechtvaardig is en wees een bron van troost. We vragen dit door Christus onze Heer. Amen.

Litanie van de Heilige Rita

Heer, ontferm u over ons. Christus, ontferm u over ons.
Heer, ontferm u over ons., Christus hoor ons. Christus, hoor ons welwillend.
God, Vader van de hemel, ontferm u over ons.
God, Zoon, Verlosser van de wereld, ontferm u over ons.
God, Heilige Geest, ontferm u over ons.
Heilige Drie-eenheid, 1 God, ontferm u over ons.
Maria, Onbevlekt Ontvangen, Moeder van God, bid voor ons.
Heilige Maria, Hulp der Christenen, bid voor ons.
Heilige Maria, Moeder van zuivere liefde, bid voor ons.
Heilige Maria, Troosteres van de bedrukten, bid voor ons.
Heilige Maria, Koningin van alle heiligen, bid voor ons.
Heilige Maria, Voorbeeld van de H. Rita, bid voor ons.
H. Rita, onze krachtige voorspreekster en beschermster, bid voor ons.
H. Rita, geliefde van de Heer, bid voor ons.
H. Rita, die bijzondere genade verkreeg door de hemel gegeven, bid voor ons.
H. Rita, opmerkelijk in haar jeugd, bid voor ons.
H. Rita, toonbeeld van gehoorzaamheid aan Gods Wil, bid voor ons.
H. Rita, vredebrengster, bid voor ons.
H. Rita, die een onvermoeibaar geduld had, bid voor ons.
H. Rita, voorbeeld van Christelijke moeders, bid voor ons.
H. Rita, spiegel van Christelijke echtgenoten, bid voor ons.
H. Rita, heroisch in offers brengen, bid voor ons.
H. Rita, grootmoedig in vergeving, bid voor ons.
H. Rita, martelares in boetedoening, bid voor ons.
H. Rita, die nederigheid en armoede liefhad, bid voor ons.

H. Rita, voorbeeldig als weduwe, bid voor ons.
H. Rita, die haar goddelijke roeping volgde, bid voor ons.
H. Rita, geduldig in lijden, bid voor ons.
H. Rita, toonbeeld van de kloosterorde, bid voor ons.
H. Rita, mystieke roos van deugd, bid voor ons.
H. Rita, aangetrokken door het Lijden van Christus, bid voor ons.
H. Rita, doorboord met een doorn, bid voor ons.
H. Rita, in extase voor het H. Sacrament, bid voor ons.
H. Rita, verteerd door Goddelijke Liefde, bid voor ons.
H. Rita, opgewacht in de hemel met vreugde, bid voor ons.
H. Rita, onaangetast in uw zuiver lichaam, bid voor ons.
H. Rita, voorspreekster van onmogelijke zaken, bid voor ons.
H. Rita, vasthoudend in gebed, bid voor ons.
H. Rita, hulp van degenen die in nood verkeren, bid voor ons.
Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, spaar ons, O Heer.
Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, hoor ons welwillend, O Heer.
Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, ontferm u over ons.

Heer, u hebt uw dienares getekend met de doorn van Uw liefde en lijden.

Laat ons bidden: O God, die de H. Rita een zodanige genade schonk dat ze haar vijanden liefhad en in haar hart en voorhoofd het teken van Uw liefde en lijden droeg. We vragen U, verleen ons door haar verdiensten en middelaarschap een liefde voor onze vijanden. Mogen we door onze overweging van het lijden van Uw Zoon de beloning verdienen die werd beloofd aan de zachtmoedigen en de lijdenden. We vragen dit door Christus onze Heer. Amen.

Gebed om verzoek

Glorierijke H. Rita, patrones van degenen in nood, uw middelaarschap bij onze Heer is zeer krachtig. Door de gunsten verkregen door uw gebeden wordt u de “Voorspreekster van hopeloze en zelfs onmogelijke zaken” genoemd. H. Rita, nederig en zuiver; geduldig en meedogende offerziel van de Gekruisigde Christus! We hebben vertrouwen dat elkeen die zich tot u wendt, troost en verlichting van zijn kruisen vindt. Luister naar onze verzoeken en toon ons uw macht bij God in onze naam. Verkrijg onze verzoeken als ze voor de meerdere eer van God zijn en voor ons goed. We beloven, als onze verzoeken zijn ingewilligd, we uw voorspraak zullen kenbaar maken en God verheerlijken voor Zijn gave. Steunend op uw macht bij de barmhartige Redder, vragen we u (noem hier uw verzoek).

Door de verdiensten van uw jeugd, verkrijg ons verzoek.
Door uw perfecte vereniging met Gods Wil, verkrijg ons verzoek.
Door het aanvaarden van moeilijkheden in uw huwelijk, verkrijg ons verzoek.
Door de angst die u voelde toen uw man vermoord werd, verkrijg ons verzoek.
Door uw wonderbaarlijke intrede in het klooster, verkrijg ons verzoek.
Door uw dagelijkse boetedoening en vasten, verkrijg ons verzoek.
Door uw moed en vreugde bij het ontvangen van de doorn van de Gekruisigde Redder, verkrijg ons verzoek.
Door de Goddelijke Liefde die uw leven verteerde, verkrijg ons verzoek.
Door uw devotie in het ontvangen van het Heilig Sacrament, verkrijg ons verzoek.
Door het geluk dat u voelde toen u dit leven verliet om verenigd te zijn met Christus, verkrijg ons verzoek.
Door het voorbeeld dat u gegeven hebt aan mensen, ongeacht hun levensstaat, verkrijg ons verzoek.

Bid voor ons, H. Rita, dat we de beloften van Christus waardig mogen zijn.

Laat ons bidden : Hemelse Vader! Luister in Uw oneindige liefde en barmhartigheid naar het gebed van Uw geliefde dienares, H. Rita. U verleent welwillend gunsten door haar voorspraak, die als onmogelijk beschouwd worden voor menselijke kunde. We vragen U om ons bij te staan in onze beproevingen en moeilijkheden steunend op haar mededogen. Laat ongelovigen weten dat u de helper bent van nederigen, beschermer van zwakken en kracht voor degenen die op U vertrouwen. We vragen dit door Christus, onze Heer. Amen.

18-12-2016 om 09:46 geschreven door claudia  

Kerstnoveen

Tweede dag :

Ik geloof in God de Almachtige Vader ...
Onze Vader ...
Weesgegroet ...
Glorie zij de Vader ...

Nu is alles in vervulling gegaan
wat de Engel heeft aangekondigd
aan de Maagd Maria.

Goddelijk Kindje Jezus, geboren te Bethlehem,
in de armoede, de koude,
in een kribbe.
Zegen ons en kijk met zachtheid en liefde toe
op de kinderen die worden geboren
in de onzekerheid en de armoede
Ondersteun de moeders en zend hen
hulp, ondersteuning en vertroosting.

17-12-2016 om 21:06 geschreven door claudia  

Wanneer mensen tot haar kwamen in miserie, was ze zoals een goede moeder. Ze streefde er enkel naar mensen tot aanvaarding te brengen van lijden en miserie in een geest van overgave aan de heilige Wil van God. Ze wist wanneer ze moest luisteren en wanneer ze moest spreken. Ze was werkelijk een medelevende ziel.

Het H. Gezicht van Jezus verschijnt in bloed op een muurpaneel naast Elena

Het was koud in de slaapkamer van Zuster Elena en er werd een paneel op de muur aangebracht om haar ertegen te beschermen. Maar er vielen bloeddruppels op het paneel en vormden een kruis, een kroon en een hart op het linnen. Bovendien begon het Heilig Gezicht van Jezus op het paneel zichtbaar te worden met druppels bloed die uit zijn ogen vloeiden.

Boodschappen van de Heilige Maagd Maria

Maria : “De mensen beledigen God te veel. Als Ik je al de zonden die gepleegd worden op een dag, zouden jullie zeker sterven van smart. Dit zijn ernstige tijden. De wereld is er erger aan toe dan in de tijd van de Zondvloed. Het materialisme zorgt voor bloedige opstanden en broedermoord. Duidelijke tekenen tonen aan dat de vrede in gevaar is. Die gesel, bedekt de mensheid. Enkel mijn macht, als Moeder van God zorgt ervoor dat de storm niet losbreekt. Alles hangt aan een zijden draadje. Wanneer dat draadje breekt, zal de Goddelijke Gerechtigheid op de wereld wegen en zal zijn zuiverende werking kennen. Alle naties zullen gestraft worden omwille van de zonden, zoals een modderige rivier, die nu de hele aarde bedekt.”

“De machten van het kwaad maken zich klaar om toe te slaan op alle delen van de aardbol. Tragische gebeurtenissen zullen in de toekomst gebeuren. Ik heb de wereld gewaarschuwd op vele manieren. De heersers begrijpen nochtans de ernst van deze gevaren, maar ze weigeren te erkennen dat het noodzakelijk is voor alle mensen om een waarlijk Christelijk leven te leiden om de gesel tegen te werken. O, welk een marteling voel Ik in mijn hart, als Ik de mensheid zie die in beslag genomen wordt door alle soorten dingen maar de belangrijkste plicht om zich met God te verzoenen negeren. De tijd is niet veraf wanneer de hele wereld zal verstoord worden. Een groot deel van bloed van de rechtvaardige en onschuldige mensen evenals heilige priesters zal vergoten worden. De Kerk zal veel te lijden hebben en haat zal zijn toppunt kennen.”

“Italie zal vernederd worden en gezuiverd worden in haar bloed. Ze zal zeer veel te lijden hebben om de talloze zonden die gepleegd worden in deze gepriviligeerde natie, het verblijf van de Paus.

“Je kunt je niet inbeelden wat er zal gebeuren. Een grote revolutie zal uitbreken en de straten zullen bedekt zijn met bloed. Het lijden van de Paus zal op deze gebeurtenis vergeleken kunnen worden met de doodsstrijd dat zijn tocht op aarde zal bekorten. Zijn opvolger zal het schip besturen gedurende de storm. Maar de straf van de goddelozen zal onmiddellijk gebeuren. Het zal een verschrikkelijke dag zijn. De aarde zal zo heftig beven dat de hele mensheid zal bang zijn. En de goddelozen zullen vernietigd worden volgens de hevigheid van de Goddelijke Gerechtigheid. Verspreid deze boodschap over de wereld, en spoor al de mensen aan boete te doen en terug te keren naar God.”

Haar Heilige Dood

In Gods ogen was haar missie voltooid en Zuster Elena Aiello werd tot God geroepen op 19 juni 1961.

Zij handelde naar God toe met volledige overgave, en sprak met oprechtheid en eenvoud. Ze nam het op tegen onrechtvaardigheid zelfs ten koste van vernederingen en misverstanden. Ze was een sterke vrouw van het type van de H. Catarina en de H. Johannes de Doper. Ze hield haar rozenkrans rond haar pols zodat ze het kon bidden op elk vrij moment. Ze volgde de H. Missen met vurigheid. Het enige waar ze hartsgrondig tegen was, was het kwaad van zonde waar ze tegen vechtte. Ze had een moederlijk medelijden voor zondaren en voor hun redding.

In haar huizen werden de Heilige Rozenkrans en andere gebeden veelvuldig gebeden en elkeen werkte in de voortdurende aanwezigheid van God.

Zuster Elena vastte dagelijks op een dieet van groenten en water maar was altijd in staat om haar plichten te vervullen ondanks haar lijden.

Haar leven kan samengevat worden als volgt: ze was altijd bezorgd voor het welzijn van anderen geestelijk of fysisch boven het haren en ze zei verschillende keren : “Hoe licht is deze doornenkroon op mijn hoofd! Hoe klein, O mijn God is dit lijden in vergelijking met het Uwe!”

Zalige Elena Aiello, bid voor ons!

17-12-2016 om 00:14 geschreven door claudia  

Noveen tot het Kindje Jezus van Praag

Eerste dag :

Ik geloof in God de Almachtige Vader ...
Onze Vader ...
Weesgegroet ...
Glorie zij de Vader ...

Ziehier de Maagd die een kind
zal ontvangen en op de wereld brengen
en men zal hem de naam
Emmanuel geven.

Goddelijk Kindje Jezus, Zoon van God,
Ontvangen van de Heilige Geest
en geboren uit de Maagd Maria,
zegen en bescherm de kinderen
die moeten geboren worden
en ondersteun de toekomstige moeders.
Vergroot in de zielen het respect voor het Leven,
het geduld, het vertrouwen, de edelmoedigheid.
Goddelijk Kindje Jezus,
zegen mij en ken mij de genade toe.

16-12-2016 om 17:32 geschreven door claudia  

Noveen van de H. Theresia van Lisieux

Negende dag :

Kom Heilige Geest en vul de harten van de gelovigen, en ontbrand in hen het vuur van goddelijke liefde.

V. Zend Uw Geest over deze aarde.

A. En U zult de aarde vernieuwen.

Laat ons bidden: O God, die de harten van de gelovigen hebt geleid door het licht van de Heilige Geest. Verleen dat we door de gave van de Heilige Geest we wijs mogen zijn en ons verheugen in Zijn vertroosting, door Christus onze Heer. 

Akte van geloof, hoop en liefde : O mijn God! Ik geloof in U: versterk mijn geloof. Al mijn hoop is op U gevestigd. U komt Uw beloften trouw na. Ik houd van U: leer me U steeds meer lief te hebben. 

Akte van berouw: Mijn Heer en mijn God, het is mij leed dat ik tegen uw opperste majesteit misdaan heb. Ik verfoei al mijn zonden, niet alleen omdat ik uw straffen heb verdiend, maar vooral omdat ze U mishagen, die oneindig volmaakt en alle liefde waardig zijt. Ik maak het vast voornemen, mijn leven te beteren en de gelegenheden tot zonde te vluchten. In dit berouw wil ik leven en sterven.  

Lieve Kleine Theresia, door liefde en lijden won je de kracht van God die u nu geniet in de hemel. Sinds je leven daar begon, heb je talloze zegeningen uitgestort op deze arme wereld. U bent een instrument geworden die uw goddelijke Heer talloze mirakelen bewerkt. Ik smeek u om al mijn verlangens te herinneren. Lijden zal ook naar mij komen, maar moge ik het gebruiken om God meer lief te hebben en Jezus beter na te volgen. U bent in het bijzonder de kleine missionaris van liefde. Zorg dat ik Jezus meer liefheb. Met heel mijn hart dank ik de Allerheiligste Drie-eenheid voor de mooie zegeningen die u gekregen hebt en de wereld door u.

Bemiddel voor ons al de dagen van ons leven, maar vooral gedurende deze noveen en verkrijg voor ons van God de genaden en gunsten die we vragen door Uw bemiddeling. Amen. (noem hier de verzoeken)

Gedachte doorheen de dag: De missie van de Kleine Bloem. Ik wil niet werkloos toezien in de Hemel. Ik wil werken voor de Kerk en voor zielen. Ik heb dit aan God gevraagd en ik ben zeker dat Hij mijn verzoek zal inwilligen.

Ik zal mijn Hemel doorbrengen door goed te doen op aarde. Dit is mogelijk sinds de engelen over ons waken. Nee, ik kan niet rusten tot het einde van de wereld.

Ik verzoek U, O Jezus, om Uw goddelijke blik te werpen op een groot aantal van kleine zielen. Ik smeek U om in deze wereld een legioen van kleine slachtoffers te kiezen die Uw liefde waardig zijn.

Slotgebed: O Heer, U hebt gezegd: Als jullie niet worden als kleine kinderen, zullen jullie het koninkrijk van de hemel niet binnenkomen. We smeken U, ons te helpen de nederigheid en eenvoud van hart die de Heilige Theresia kenmerkte, te bereiken zodat we een eeuwige beloning in ontvangst kunnen nemen. Amen.

16-12-2016 om 17:28 geschreven door claudia  

Het leven van zuster Elena Aiello (1895-1961)

Vroege jaren

Elena Aiello werd geboren in Montalto Uffugo (Consenza), Italie op Heilige woensdag gedurende de Heilige Week op 10 april 1895. Haar ouders waren Pasquale Aiello en Teresa Paglilla. Elena leefde in een voorbeeldig Christelijk gezin. Haar extreem devoot gezin gaven zich niet over aan ijdelheden of wereldse gebruiken. Haar moeder stierf op jonge leeftijd en haar vader, die nu weduwnaar geworden was en een kleermaker had 8 kinderen kinderen. Er stierf nog een kind die 1 jaar was geworden.

Op zeer jonge leeftijd leefde Elena een devoot leven en deed boetedoening. Na haar eerste communie te hebben gedaan en een retraite te hebben bijgewoond kregen zij en verscheidene andere meisjes de toelating om een boetegordel te dragen. Op een keer verslikte zij zich in een glas water. Als resultaat kuchte ze voor een jaar en een half, behalve ’s nachts en haar stem werd lager. Ze kreeg wat behandelingen door een dokter maar dit zorgde voor meer pijn. Uiteindelijk bad ze tot OLVrouw van Pompei, die haar beloofde dat ze een non zou worden als ze genezen was. OLVrouw van Pompei verscheen aan haar gedurende de nacht en verzekerde haar dat ze zou genezen – en zo geschiedde.

Haar buitengewone naastenliefde

Ze wilde non worden maar moest haar plannen uitstellen door de eerste wereldoorlog. Gedurende die tijd hielp ze de vluchtelingen, gevangenen en zorgde voor de invaliden en de stervenden. Zo begon haar tocht van een leven van naastenliefde. Ze stond vooral de stervenden bij die de sacramenten weigerden. Op een dag ontmoette ze een man Alessandro genaamd, een vrijmetselaar. Ze probeerde hem liefdevol te overtuigen om de sacramenten te ontvangen. Maar hij zei beslist : “Nee”. Ze bleef bij hem aandringen en hij gooide een fles naar haar. Ze bloede uit haar nek en vertelde hem dat “zijn ziel op de rand van de afgrond stond” en dat ze de kamer niet zou uitgaan vooraleer hij een Priester riep. Uiteindelijk was de vrijmetselaar zo verrast door haar liefdadigheid dat hij haar beloofde de sacramenten te ontvangen op een voorwaarde: dat ze hem elke dag zou bijstaan. Hij toonde berouw en ontving de sacramenten van de Priester en zij zorgde nog 3 maand voor hem. Hij stierf als fervente Christen die zijn lijden met geduld en overgave droeg.

Haar verlangen om een religieuze zuster te worden

Haar vader gaf toelating aan haar om een religieuze te worden. Ze ging bij de Zusters van het Allerkostbaarste Bloed. Terwijl ze in de orde was kreeg ze zestien postulanten onder zich. Maar haar gezondheidstoestand werd slechter. Ze had te kampen met inwendige pijn en een erge pijn aan haar linkerschouder. Uiteindelijk werd haar schouder een zwarte massa. Ze werd geopereerd zonder anesthesie, enkel een klein houten kruis en kijkend naar de afbeelding van OLVrouw van Smarten. De dokter was niet bekwaam en sneed per ongeluk zenuwen door. Ze kreeg tetanus. Haar schouder werd slechter. Ze zag haar droom van zuster te zijn wegvallen, want ze kon zelfs geen vloeibaar voedsel verdragen.

Geroepen om te lijden als eerherstel voor de zonden van de wereld

Elena stopte in een kerk waar de H. Rita werd vereerd om haar te smeken voor genezing. Die nacht had ze een droom van de H. Rita die haar vertelde dat ze devotionele oefeningen moest houden in Montalto ter harer ere om het geloof van de mensen terug aan te wakkeren. De heiligen willen geen eer voor henzelf maar altijd voor de glorie van God. Elena startte een triduum en de H. Rita vertelde haar om een tweede te doen en dat ze zou genezen, maar de pijn in haar schouder zou blijven omdat ze moest lijden voor de zonden van de wereld.

Elena probeerde haar belofte aan de H. Rita te houden en ervaarede andere geestelijke fenomenen. Ze vertelde haar biechtvader dat Onze Heer haar aanmoedigde een nieuwe manier van lijden te accepteren. Hij zei : “Je zult lijden. Maar vrees niet. Het zal geen ziekte zijn maar enkel het symbool van naastenliefde. Ik zal toelaten dat je Mijn smart ervaart en op Vrijdag zul je meer verenigd zijn met Mij.” Gedurende die winter woonde ze een Passionisten retraite bij die haar aanstond want ze werd aangetrokken door het Lijden van Onze Heer.

Elena ontvangt de Doornenkroon en de Stigmata

Op de eerste vrijdag in Maart ongeveer rond 15.00 u terwijl ze in bed lag door haar pijn in haar linkerschouder, en terwijl ze de 9^de vrijdag bad ter ere van de H. Franciscus van Paola, verscheen Onze Heer aan haar in een wit gewaad en droeg Hij een doornenkroon. Op haar toelating, deed Onze Heer de kroon van Zijn Hoofd en plaatste het op Elena’s hoofd. En grote hoeveelheid bloed stroomde uit de wonden. Onze Heer vertelde haar dat Hij verlangde dat ze zou lijden voor de bekering van zondaars en voor de vele zonden van onzuiverheid. Hij wilde dat ze een slachtoffer was om de Goddelijke Gerechtigheid te verzachten.

Op een dag hoorde een gezinshulp gekreun uit Elena’s kamer. Toen ze ging kijken zag ze Elena onder het bloed en dacht dat iemand Elena had gedood. Ze liep naar de familie om het nieuws te vertellen. De familie riep de dokter en verschillende priesters. De dokter kon de wonden niet stelpen. Uiteindelijk stopte het bloeden 3 uur erna. De volgende vrijdag herhaalde zich hetzelfde fenomeen. De moeder van een dokter veegde bloed van Elena’s voorhoofd met een zakdoek. Ze vouwde de zakdoek om het te laten onderzoeken door haar zoon. Maar toen hij de zakdoek kreeg en openvouwde was de zakdoek proper. De dokter bekeerde zich en liet zich dopen.

Elena klaagde tot Onze Heer over het bloeden, maar Onze Heer vertelde haar in een visioen dat Hij wenste dat ze zou lijden voor de zonden van de wereld. Elena wiens lichaam een massa aan wonden vertoonde werd verteld door Onze Heer : “Ook jij moet zoals Mij zijn, omdat je het slachtoffer bent voor vele zondaars en je moet Mijn Vaders Gerechtigheid verzachten voor hun redding.” Om 17.00 u groette Jezus haar. “Mijn kind, zie hoezeer Ik lijd. Ik heb al mijn bloed vergoten voor de wereld en toch gaat alles verkeerd. Niemand let op zijn talloze misstappen. Zie hoe Ik lijd voor de zonden en minachting die Ik ontvang van zovele boosaardige en immorele mensen.” Elena antwoordde: “En wat kan Ik doen, mijn Jezus? Tenzij U in persoon komt, zal niemand mij geloven.” Jezus antwoordde: “Er zijn zovele zondaars wiens koppigheid de hoofdoorzaak is voor Mijn Gerechtigheid. Maar Mijn kind, wees niet ontmoedigd, omdat je Mij terug zult zien om 13.00 u en zeg je Biechtvader dat Ik hem een teken zal geven op Vrijdag om 14.00 u.” Dit gezegd zijnde verdween Hij. Haar Biechtvader was uiteindelijk ervan overtuigd dat het mystieke fenomeen van Onze Heer kwam.

De volgende Vrijdag kwam er naast de wonden aan haar handen en voeten, de wonde aan de zijde bij. Op Goede vrijdag begon het fenomeen om 18.00 u toen de processie van het Lijden van Christus voorbij haar huis kwam. Haar biechtvader kreeg zo het teken dat Onze Heer hem gegeven had. Elena was buiten bewustzijn en huilde tranen van bloed. De buitengewone activiteiten hinderden haar niet met haar taken als Stichtster en Generaal overste van een nieuwe Religieuze Gemeenschap: Minieme Derdeordelingen van de Passie van OLH. Bij haar lijden kwam ook de vernedering omdat de mensen  een beroep op haar bleven doen bij belangrijke zakelijke beslissingen.

Na drie lange jaren van lijden aan haar schouder, vertelde de H. Rita in een droom dat ze zou genezen worden, maar dat de pijn zou blijven voor de redding van zielen. En zo geschiedde.

De miraculeuze bemiddeling van de H. Theresia van Lisieux

Op een dag zat Elena op een bus en zocht een huis dat ze nodig had voor haar werk. Ze had tot haar patroonheiligen gebeden en in het bijzonder tot de H. Theresia van het Kind Jezus. Een jonge Karmelietes stapte op de bus en de twee spraken met elkaar. De non vroeg haar of ze op zoek was naar een huis. Elena dacht dat het een van de zusters in de streek was en kuste haar hand en vertelde haar hoe moeilijk het was om een huis te vinden. De non glimlachte en zei : “Kom, ik zal je een huis tonen.” Wanneer ze van de bus stapten, wees de non naar een balkon en zei dat de vrouw 260 lire vroeg en blij was met 250 lire. Wanneer Elena naar de non keek, zag ze een ongewone schittering rond haar en zag dan dat een boeket rozen van de crucifix in haar hand ontsproot. Plotseling verdween de non en Elena besefte dat ze tot de H. Theresia van Lisieux had gesproken. Alles was zoals de H. Theresia had gezegd. De eigenares accepteerde het bod van 250 lire. Elena vertelde het aan de Aartsbisschop en hij suggereerde dat ze het eerste huis in Cosenza naar de H. Theresia zouden noemen.

Elena werd dan officieel een religieuze zuster en ze ging in het nieuwe huis wonen. Samen met Zuster Gigia begonnen ze een apostolaat voor verwaarloosde kinderen. Hun werk ontwikkelde zich zo vlug dat ze gedwongen waren om uit te kijken naar een nieuw groter huis. Het lijden van Zuster Elena bleef duren en Zuster Gigia moest haar weghouden van de vele mensen die haar buitengewone genaden kenden. De zusters missie was het bijhouden van in de steek gelaten weesmeisjes. Zuster Elena vervulde haar verplichtingen kalm en met groot vertrouwen, bovennatuurlijke liefdadigheid en een compleet vertrouwen in Gods voorzienigheid. Ze richtte zich naar de liefdadigheid van de H. Franciscus van Paola met het embleem van de Passie van OLHeer en noemde haar instituut “Miniemenzusters van de Passie van Onze Heer”. Het aantal kleine weesmeisjes klom naar 26 meisjes en er kwamen twee aspirantzusters naar de orde.

De H. Theresia verschijnt nog een paar keer

Op 11 september 1935 bracht Zuster Elena een pijnlijke nacht door. Er was geen voedsel voorhanden en Zuster Angela vroeg Moeder Elena voor wat geld om voedsel te kopen en Elena zei dat ze geen geld had, maar moedigde Zuster Angela aan om in God te vertrouwen en dat Hij zeker zou voorzien voor Zijn kinderen. Zuster Elena vond in haar gebedsboek een 50 lire biljet tussen het gebedskaartje van OLVrouw van Smarten en dat van de H. Theresia. Bovendien vond ze ’s avonds op dezelfde plaats nog eens een biljet van 50 lire. Zo was zeker dat niet iemand het biljet was vergeten en dat het een geschenk was van de Goddelijke Voorzienigheid.

God beschermt Zijn kinderen

De zusters moesten vele hindernissen overwinnen. Een roddelaar maakte Zuster Elena het leven zuur door haar te beschuldigen van “occulte praktijken”, “duivelse plannen” en “schijngebeurtenissen”. Maar uiteindelijk stopte de roddelaar en vroeg Zuster Elena om vergiffenis.

De genaden van God – Mirakels van Goddelijke Voorzienigheid

Zuster Elena had dikwijls niet het geld om voor zaken te betalen. Ze vernederde zichzelf en zocht hulp bij geldschieters en smeekte haar schuldeisers geduldig en begripvol te zijn. Eens werd de elektriciteit afgesloten uit gebrek aan geld. Elena ging naar het kantoor van de energieleverancier en de directeur beval dat de stroom terug moest aangesloten worden met het bevel dat de zuster niet meer mocht lastig gevallen worden door een gebrek aan betaling.

De giften waren spijtig genoeg ontoereikend voor de dagelijkse kosten te dekken om hun Orde te leiden. Daarom hielp de Goddelijke Voorzienigheid een handje. Wanneer ze eens een gebrek aan voedsel hadden kwam een agent 36 kg brood brengen die was opgehaald door een overtreding die morgen. Door de jaren heen kende het Instituut een mengeling van tegenslagen, ontberingen, successen, onzekerheid, groei en allerlei beproevingen. Maar alles werd ondersteund door God en het leiderschap van deze “buitengewone lijdende maar dynamische vrouw”. Zuster Elena ontving vreugdevol nieuws dat haar organisatie nu een congregatie was geworden volgen Pauselijk Recht. Maar de beproevingen stopten niet en er was een poging om de autoriteit van Zuster Elena te ondermijnen en haar op vervroegd pensioen te plaatsen en haar te vervangen door een onervaren non. De Zusters waren diep geschokt door de vele vernederingen die neerkwamen op Zuster Elena. Ondanks Zuster Elena’s eigen pijn, bleef ze haar deugd, discipline en harmonie behouden in de gemeenschap.

Profetieen die onthuld werden aan Elena

In 1940 werd Zuster Elena opgedragen door Onze Heer om een meer publieke rol te spelen en een boodschap te brengen aan Premier Benito Mussolini, en hem te vertellen dat hij zich niet bij Hitler mocht aansluiten in Wereldoorlog II. Anders zou Italie een verschrikkelijke nederlaag lijden en Mussolini zou gestraft worden door Goddelijke Gerechtigheid. Maar hij legde de profetie naast hem neer en al hetgene dat voorzegd werd gebeurde. De verliezen gedurende de oorlog en de bombardementen waren hevig. Vele naaimachines waar de weesmeisjes op oefenden werden vernield in de oorlog. De reconstructie periode was traag maar geldschieters deden genereuze giften en zo konden nieuwe machines aangeschaft worden.

Op een dag stak Zuster Elena de straat over met een klein meisje en werd aangereden door een bus, nauwelijks het kleine meisje reddend. Ze hield er verschillende breuken aan over en moest in bed blijven. Ze bleef het huis runnen vanop haar bed en dicteerde brieven als antwoord op brieven die ze uit heel Italie en zelf Noord Amerika kreeg. Vele mensen smeekten om haar gebeden en zochten advies. Ze was vooral gekend voor haar liefdevolle woorden in haar brieven die hoop brachten.

16-12-2016 om 08:23 geschreven door claudia  

Het leven van Josefa Menèndez

Madrid 1890 — Poitiers 1923

De bode van liefde

1. Madrid: 1890-1920

Het is te Madrid, op 4 februari 1890, in een christelijk en sterk verbonden gezin, dat Josefa Menendez het levenslicht ziet. Ze beleeft er een gelukkige kindertijd, omringd door drie jongere zusjes en een broertje, dat echter heel jong sterft. Aan Pater Rubbio, jezuïet, doet zij haar eerste confidenties en getroffen door haar openheid naar God toe, zal hij haar inwijden in een spiritueel leven, aangepast aan haar leeftijd. In maart 1901, doet Josefa haar eerste communie. Het is een dag van groot geluk voor het kleine meisje van 11 jaar dat, zonder iemand om raad te vragen, de belofte doet zich gans aan God te geven ! Haar vader, erop bedacht haar een professionele opleiding te geven, die haar zou toelaten de kost te verdienen, laat haar snit - en naadlessen volgen aan het Instituut voor Kunsten en Ambachten te Madrid.

In 1907, begint het lijden in het gezin. De droevige dagen volgen elkaar op. Na een ernstig ongeval moet haar vader het werk stopzetten en haar moeder wordt ernstig ziek. Het gezin Menendez kent dan armoede en ontbering. Josefa voorziet in de behoeften van de familie door hard te werken als naaister. De bestellingen komen zó goed binnen dat ze, samen met haar zus Mercedes, een naai-atelier opent. De kwaliteit van het werk en het opgeruimde karakter van Josefa maken er spoedig een plaats van waar het goed is om samen te werken, voor een talrijke en vaak veeleisende clientèle !

Na de dood van haar vader, in 1912, denkt Josefa dat voor haar het ogenblik aangebroken is om haar leven aan God te wijden. Ondanks haar voorliefde voor het Heilig Hart, geeft Pater Rubbio haar de raad in te treden bij de “Réparatrices”. Ze is er heel gelukkig maar, na 6 maanden, op het ogenblik van de professie, smeekt haar moeder haar naar huis terug te keren, om de zorg voor het gezin op zich te nemen. Zij gehoorzaamt, verlaat de congregatie en hervat moedig haar taak van naaister.

De tijd gaat voorbij, het gezin redt zich uit de moeilijkheden….. Jesus liefde doet Josefa hevig verlangen naar het religieuze leven van het Heilig Hart. In 1917, vraagt zij om toegelaten te worden tot het noviciaat van Chamartin en ze wordt er aanvaard. Maar als ze het huis wil verlaten doen de tranen van haar moeder haar opnieuw afzien van haar voornemen. Twee jaar later hernieuwt zij haar aanvraag maar deze keer wordt ze door de oversten, op hun hoede door zovele aarzelingen, geweigerd ! Ze begrijpt echter dat de Heer haar in deze religieuze familie wil opgenomen zien en dat ze moet aandringen. Wat ze ook doet… tot de dag dat een Franse rubriek aankondigt dat de Congregatie van het Heilig Hart overtuigde roepingen zoekt voor het noviciaat te Poitiers, dat pas weer heropend werd. Josefa krijgt het voorstel zich bij de congregatie te vervoegen en ze aarzelt niet om zich volledig ten dienste te stellen !

2. In de Congregatie van het Heilig Hart te Poitiers: 1920-1923

Op 4 februari, de dag van haar 30ste verjaardag, verlaat ze Spanje om zich naar Poitiers te begeven. De kleine Spaanse met de zwarte ogen komt bij de Bernardijnen aan met een beperkte kennis van de Franse taal, maar ze wordt gedragen door de liefde van Jezus. Intelligent, actief en edelmoedig treedt ze binnen in het noviciaat met al een diep innerlijk leven, gerijpt door de beproeving. Naar buiten toe heeft ze geen enkele moeite om haar plaats te vinden in de gemeenschap. Haar geschiedenis, tot aan haar dood op 29 december 1923, is er een van weinig woorden : op 6 juli 1920 wordt ze kloosterlinge bij de religieuzen van het Heilig Hart en op 16 juli 1922 legt ze haar kloostergeloften af. Ze leeft vier jaar als Bernardijne in de bescheidenheid van het dagelijkse werk : schoonmaak, naaiwerk, sacristie….Maar het verhaal van haar spirituele weg beschrijft de werking van God en van zijn liefde in een hart dat hem hoe langer hoe meer gegeven is.

Inderdaad, de Heer openbaart zich heel vlug en bijna dagelijks aan Josefa. Hij deelt haar zijn voornemen mee om nogmaals aan de wereld zijn boodschap van liefde en barmhartigheid te verkondigen en Hij vraagt haar hierbij zijn bode te zijn :

« Ik wil mij van jou bedienen om de barmhartigheid en de liefde van mijn hart nog beter te laten kennen… Help mij met dat werk van liefde. »

Josefa, bewust van haar onbeduidendheid en van de uitzonderlijke aan haar gerichte oproep, heeft wel moeite om haar weerstand te overwinnen en zich vrijelijk te geven. Op de steile weg die haar wordt voorgesteld, maakt ze kennis met de overweldigende tederheid van Christus’ liefde voor haarzelf en voor de zondaars.

« Ik zal je beminnen en de mensen zullen mijn liefde ontdekken in de liefde die ik voor jou heb. »

Ze ondervindt in haar eigen leven de boodschap die Jezus haar vraagt te verspreiden en ze noteert gewillig de inhoud van al haar gesprekken met de Heer.

Jezus nodigt haar uit tot een intieme vereniging met hem : hij is voor haar als een tuinier die zijn bloemetje met liefde verzorgt. Hij laat haar rusten in zijn hart, voedt haar op tot overgave, openbaart haar zijn immense liefde voor iedereen en vooral voor de zondaars. Getuige voor de wereld van zijn oneindige liefde, zal zij ook getuige zijn van zijn verlossend ”lijden”. Jezus maakt haar één met zijn lijden ten overstaan van de onverschilligheid en de weigering van zoveel mannen en vrouwen. Met hem gaat zij ook de strijd aan tegen de machten van het kwaad, die door deze aansporing tot liefde des te actiever en kwaadaardiger worden.

EEN NIEUWE AANSPORING TOT LIEFDE EN BARMHARTIGHEID:

In februari 1921, zegt Jezus klaar en duidelijk aan Josefa :

« De wereld kent mijn barmhartigheid niet en ik wil mij van jou bedienen om ze te laten kennen… Ik wil dat je apostel wordt van mijn goedheid en mijn barmhartigheid. »

Het gaat wel degelijk over een boodschap van liefde, welke deze die Sinte Marguerite-Marie te Paray-le-Monial ontving, bevestigt en op bepaalde punten vervolledigt en voltooit. Zij integreert zich in de grote kerkelijke beweging, die ons, van uit de bijbelse bronnen en van uit Sint Jan de evangelist, “de onmetelijke liefde van God” voor zijn volk, leert kennen. Zij brengt ook nieuwe elementen aan, normale ontwikkeling van een grondiger kennis van Christus’ Hart, dat zich manifesteert in de huidige wereld en een antwoord geeft op de verwachtingen van onze tijd.

« Ik richt mijn oproep tot allen….Mijn enig verlangen is dat de mensen die ik dermate bemin zich in de bodemloze afgrond van mijn Hart storten en er zich in verliezen. »

Via Josefa richt Jezus zich nog eens tot alle mensen en belooft hij hen het geluk. Hij opent voor iedereen immense horizonten, die juist deze zijn van zijn hart :

«Ik wil dat mijn liefde de zon is die de mensen verlicht en verwarmt… Ik wil dat de hele wereld weet dat ik een God ben van liefde, van vergeving en van barmhartigheid.»
« Mogen allen weten hoezeer mijn liefde hen zoekt, naar hen verlangt, hen opwacht om hen te overstelpen met geluk…»

Deze boodschap van liefde legt de nadruk op de barmhartigheid :

« Ik ben God, maar een God van liefde; ik ben Vader, maar een vader die liefheeft met tederheid en niet met gestrengheid. Mijn hart is volkomen heilig, maar ook oneindig wijs. Daar het de menselijke ellende en broosheid kent, buigt het zich over de zondaars met een oneindige barmhartigheid…
Ik hou van de mensen nadat ze hun eerste zonde hebben begaan, als ze mij vergiffenis komen vragen… Ik hou nog van hen als ze hun tweede zonde beweend hebben. En als zich dat herhaalt, ik zeg niet een miljard keer, maar miljoenen keren een miljard, dan nog bemin ik hen en vergeef ik hen altijd… »

Het antwoord dat Jezus verwacht is dat van het vertrouwen in en de overgave aan zijn liefde :

« Ik kan niets weigeren aan hem die alles verwacht van mij… »
« Het enige wat ik verlang is de liefde : een volgzame liefde die zich laat leiden door de werking van Degene die lief heeft … »

Voor hen die een middelmatig en onbeduidend leven leiden opent Jezus een weg van vreugde en gave door hen te herinneren aan de bovennatuurlijke weerklank van de geringste activiteiten van het dagelijkse leven, als dat verbonden is met het Hart van Jezus :

« Het is niet de daad op zich die enige waarde heeft, maar wel de intentie en de gezindheid waarmee ze verricht wordt… Ik vraag niets anders dan dat alle handelingen met liefde worden verricht… …»
« Niets is klein van wat met liefde wordt verricht… »

Dit appel maakt het Evangelie toegankelijk voor iedereen en zelfs gemakkelijk om te beleven, het volstaat dat men zich laat onderwijzen, helpen en beminnen. Jezus herhaalt dikwijls aan Josefa dat de liefde en het heil volledig gratis zijn en dat de nederigheid de koninklijke weg is die leidt tot de liefde.

In deze boodschap geeft de Heer een antwoord op de zoektocht naar geluk die knaagt aan de huidige generatie, die de mensen soms aanzet “hun leven zelf te maken”, zichzelf te verwezenlijken met eigen middelen, of het geluk te zoeken in comfort en gemakzucht; buiten Hem die ons alles heeft gegeven :

«Ik toon u het leven in een totaal andere werkelijkheid dan deze die je ziet :
Indien je het geluk wilt, ik ben het ;
Indien je de rijkdom zoekt, ik ben de oneindige rijkdom ;
Indien je de vrede wenst, ik ben de vrede ;
Ik ben de barmhartigheid en de liefde…»

Jezus nodigt hen die gelukkig willen leven, of ze nu rijk zijn of arm, uit om mee te werken aan het plan van de Vader voor de wereld, om zijn wet van liefde te beleven, om hem een plaats te geven in hun leven door het gebed en de Eucharistie en om, in alle omstandigheden, de stem van hun geweten te volgen.

« Als men het maar wist, schrijft Josefa enkele dagen vóór haar dood, men zou op aarde niets anders meer willen dan de wil van God te doen. Niemand kan zich een idee vormen van dat geluk… het is het enige dat vrede brengt…»(14 december 1923)

Zr Chantal de Jonghe

Uit : www.oeuvre-du-sacre-coeur.be

Noveen

O Jezus, vol van Genade en Naastenliefde, Slachtoffer voor zondaren,
die ons zo liefhad dat U wilde sterven op het Kruis,
Ik verzoek U nederig om de Dienares van God en Offerziel

Zr Jozefa Menendez te verheerlijken in de hemel en op aarde
Zij die gelovig meedeelde in Uw Lijden
om de weg voor te bereiden
voor de Devotie van de Goddelijke Barmhartigheid,
voor de redding van de zielen,
en voor de Glorie van Onze Hemelse Vader.
Met vertrouwen smeek ik U om door haar bemiddeling de genade van

(noem uw verzoek) te verlenen.

Een tientje van de rozenkrans of een tientje van het Kroontje van Goddelijke Barmhartigheid
&
"Glorie zij... (3 x)"
ter ere van Zr Jozefa

16-12-2016 om 04:54 geschreven door claudia  

Litanie van het Heilig Hart

Heer, ontferm U over ons.

Christus, ontferm U over ons.

Heer, ontferm U over ons.

Christus, hoor ons.

Christus, verhoor ons.

God, hemelse Vader, ontferm U over ons.

God, Zoon, Verlosser van de wereld, ontferm U over ons.

God, Heilige Geest, ontferm U over ons.

Heilige Drie-eenheid, 1 God, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, de Zoon van de eeuwige Vader, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, in de schoot van de Moeder-Maagd door de Heilige Geest gevormd, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, met het Woord Gods zelfstandig verenigd, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, oneindig in majesteit, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, heilige tempel van God, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, tabernakel van de Allerhoogste, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, huis van God en deur van de hemel, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, brandoven van liefde, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, schatkamer van gerechtigheid en liefde, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, vol van goedheid en liefde, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, afgrond van alle deugden, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, alle lof waardig, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, koning en middelpunt van alle harten, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, waarin alle schatten zijn van wijsheid en wetenschap, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, waarin de gele volheid van God woont, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, waarin de Vader Zijn welbehagen heeft gesteld, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, van welke volheid wij allen ontvangen hebben, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, geduldig en vol van barmhartigheid, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, rijk voor allen die U aanroepen, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, bron van leven en heiligheid, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, verzoening voor onze zonden, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, door smaad verzadigd, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, gebroken om onze boosheden, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, gehoorzaam tot de dood, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, met een lans doorboord, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, bron van alle troost, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, ons leven en onze verrijzenis, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, onze vrede en onze verzoening, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, slachtoffer van zondaren, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, zaligheid voor hen die op U hopen, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, hoop van hen die in U sterven, ontferm U over ons.

Hart van Jezus, wellust van alle Heiligen, ontferm U over ons.

Lam Gods, dat de zonden wegneemt van de wereld, spaar ons Heer.

Lam Gods, dat de zonden wegneemt van de wereld, verhoor ons Heer.

Lam Gods, dat de zonden wegneemt van de wereld, ontferm U over ons.

Jezus, zachtmoedig en ootmoedig van Hart,

Maak ons hart gelijkvormig aan Uw Hart.

Laat ons bidden : Almachtige, eeuwige God, sla uw ogen op het Hart van Uw allerbeminnelijkste Zoon en op de lofprijzingen en voldoeningen, welke het in de naam van zondaren U gebracht heeft, schenk hun, die Uw barmhartigheid aanroepen, goedgunstig vergiffenis, in de naam van dezelfde Jezus Christus, Uw Zoon die met U leeft en heerst in de eenheid van de Heilige Geest, God, door alle eeuwen der eeuwen. Amen.

16-12-2016 om 04:25 geschreven door claudia  

De zielen : Sta toe, o Jezus, dat deze kring van trouwe vrienden U toejuicht als zijn Liefde-Koning… In naam van allen, die U zegenen, U liefhebben, U plechtig eerherstel bieden voor de misdaden van wie U niet kennen, U vergeten en vloeken, willen zij er openlijk voor uitkomen, dat wij U beminnen, o Jezus, omdat Gij Jezus zijt!

Allen : Wij beminnen U, o Jezus, omdat Gij Jezus zijt!

In naam van Uw kleine vrienden, de kinderen, beminnen wij U, o Jezus, omdat Gij Jezus zijt!

Allen : Wij beminnen U, o Jezus, omdat Gij Jezus zijt!

In naam van Uw vrienden, de geringen en behoeftigen, beminnen zij U, o Jezus, omdat Gij Jezus zijt!

Allen : Wij beminnen U, o Jezus, omdat Gij Jezus zijt!

In naam van Uw vrienden, de verlatenen, verstotenen en wezen, beminnen zij U, o Jezus, omdat Gij Jezus zijt!

Allen : Wij beminnen U, o Jezus, omdat Gij Jezus zijt!

In naam van Uw vrienden, de rechtvaardigen en vurigen, beminnen wij U, o Jezus, omdat Gij Jezus zijt!

Allen : Wij beminnen U, o Jezus, omdat Gij Jezus zijt!

In naam van Uw vrienden, de bekeerden en boetelingen, die vergiffenis verkregen hebben, beminnen wij U, o Jezus, omdat Gij Jezus zijt!

Allen : Wij beminnen U, o Jezus, omdat Gij Jezus zijt!

In naam van Uw vrienden, de treurenden en beproefden, beminnen zij U, o Jezus, omdat Gij Jezus zijt!

Allen : Wij beminnen U, o Jezus, omdat Gij Jezus zijt!

In naam van de apostelen, priesters en toegewijde personen, beminnen wij U, o Jezus, omdat Gij Jezus zijt!

Allen : Wij beminnen U, o Jezus, omdat Gij Jezus zijt!

Tot eerherstel van het verraad van Judas, de verrader: laat toekomen Uw Rijk!

Allen : Laat toekomen Uw Rijk!

Tot eerherstel van de bespotting van Herodes: laat toekomen Uw Rijk!

Allen : Laat toekomen Uw Rijk!

Tot eerherstel van het vonnis van Pilatus, de lafhartige: laat toekomen Uw Rijk!

Allen : Laat toekomen Uw Rijk!

Tot eerherstel voor de spot die U verdragen hebt op Uw bloedige kruisweg: laat toekomen Uw Rijk!

Allen : Laat toekomen Uw Rijk!

Tot eerherstel voor de schande van Uw reddingbrengend kruis: laat toekomen Uw Rijk!

Allen : Laat toekomen Uw Rijk!

Tot eerherstel voor de lange rij van smarten, afval en ontering, welke Ge, om onze zonden sedert twintig eeuwen in het heilig Sacrament ondergaat : laat toekomen Uw Rijk!

Allen: Laat toekomen Uw Rijk!

Slotgebed : O Jezus, in tegenwoordigheid van de Onbevlekte Koningin en Engelen, die U in deze Heilige Hostie aanbidden, voor het aanschijn van de hemel en ook van de ondankbare en opstandige aarde erkennen wij U, o Jezus als de enige Heer en Meester, de enige Bron van alle gezag, van alle deugd, van alle gerechtigheid, van alle schoonheid…

Daarom verklaren zij openlijk, in een geest van eerherstel, dat wij geen maatschappelijke orde zonder God erkennen: de Grondzuil van de maatschappelijke orde zijt Gij, o Jezus!

Allen : De Grondzuil van de maatschappelijke orde zijt Gij, o Jezus!

Wij erkennen geen schijnbeeld van beschaving zonder God: het Beginsel van alle beschaving zijt Gij, o Jezus!

Allen : Het Beginsel van alle beschaving zijt Gij, o Jezus!

Wij erkennen geen deugd van gerechtigheid zonder God: de ongerepte Rechtvaardigheid zijt Gij, o Jezus!

Allen : De ongerepte Rechtvaardigheid zijt Gij, o Jezus!

Wij erkennen geen recht zonder God: de Bron van alle recht zijt Gij, o Jezus!

Allen : De Bron van alle recht zijt Gij, o Jezus!

Wij erkennen geen vrijheid zonder God: de enige Vrijmaker zijt Gij, o Jezus!

Wij erkennen geen broederschap zonder God: de enige Broederschap is de Uwe, o Jezus!

Allen : De enige Broederschap is de Uwe, o Jezus!

Wij erkennen geen waarheid zonder God, de enige wezenlijke Waarheid zijt Gij, o Jezus!

Allen : De enige wezenlijke Waarheid zijt Gij, o Jezus!

Wij erkennen geen liefde zonder God, de ongeschapen Liefde, zijt Gij, o Jezus!

Allen : De ongeschapen Liefde, zijt Gij, o Jezus!

Een Onze Vader en Weesgegroet voor de stervenden en zondaren.

Een Onze Vader en Weesgegroet voor de triomf van het H. Hart.

Een Onze Vader en Weesgegroet voor de bijzondere inzichten van allen die tegenwoordig zijn.

Een Onze Vader en Weesgegroet voor ons Vaderland.

Heilig Hart van Jezus, laat toekomen Uw Rijk! (5 x)

Heilig Hart van Maria, bid voor ons! (3 x)

Heilige Jozef, bid voor ons!

Heilige Margareta-Maria, bid voor ons!

15-12-2016 om 23:45 geschreven door claudia  

H. THERESIA VAN LISIEUX – Paus Benedictus XVI – 6/4/2011

Dierbare broeders en zusters,

Ik zou u vandaag willen spreken over de heilige Theresia van Lisieux, Theresia van het Kind Jezus en het Heilig Aanschijn, die slechts 24 jaar op deze wereld leefde, op het einde van de XIXe eeuw en een heel simpel en verborgen leven leidde, maar na haar dood en de publicatie van haar geschriften, één van de meest gekende en geliefde heiligen geworden is. De “kleine Theresia” heeft nooit opgehouden de simpelste zielen te helpen, kleinen, armen, lijdende mensen die tot haar baden, maar zij heeft eveneens met haar diepe spirituele leer heel de Kerk verlicht, zodanig dat de eerbiedwaardige Paus Johannes Paulus II haar in 1997 de titel van Kerklerares heeft willen verlenen , bij die van Patrones van de Missies, die Pius XI haar in 1939 had verleend.

Mijn veelgeliefde voorganger noemde haar “specialiste in de ‘scientia amoris’. Deze wetenschap, die heel de waarheid van het geloof ziet schitteren in de liefde, verwoordt Theresia hoofdzakelijk in haar levensverhaal, een jaar na haar dood gepubliceerd onder de titel “Histoire d'une âme” (Geschiedenis van een ziel). Het is een boek dat onmiddellijk enorm succes kende, in vele talen vertaald en over de wereld verspreid werd. Ik zou u willen uitnodigen deze kleine en grote schat te herontdekken, deze lichtende commentaar op het Evangelie die zij ten volle beleefde!

De “Geschiedenis van een ziel” is inderdaad een heerlijke Liefdesgeschiedenis, zo authentiek, simpel en fris verteld dat de lezer niet anders kan dan gefascineerd zijn! Maar wat is die Liefde die heel het leven van Theresia vulde, van haar kindertijd tot haar dood? Dierbare vrienden, deze Liefde heeft een gelaat, draagt een naam, het is Jezus! De heilige spreekt voortdurend over Jezus. Laten wij dan de grote fases van haar leven doorlopen, om door te dringen tot de kern van haar leer.

Theresia wordt geboren op 2 januari 1873 in Alençon, een stad in Normandië, Frankrijk. Zij is de laatste dochter van Louis en Zélie Martin, voorbeeldige echtgenoten en ouders, samen zalig verklaard op 19 oktober 2008. Zij hadden negen kinderen; vier van hen stierven jong. De vijf meisjes bleven in leven en werden allen kloosterlinge. Op de leeftijd van 4 jaar, werd Theresia diep getroffen door de dood van haar moeder. Haar vader vestigde zich toen met zijn dochters in de stad Lisieux, waar heel het leven van de heilige zich zal afspelen. Later werd Theresia, die getroffen werd door een ernstige zenuwziekte, genezen door een genade, die zijzelf omschrijft als de “glimlach van de Maagd”. Zij ontving daarna de Eerste Communie, die ze intens beleefde en plaatste Jezus Eucharistie in het centrum van haar leven.

De “genade van Kerstmis” 1886 tekent een belangrijke wending die zij haar “volledige bekering” noemt. Zij genas namelijk helemaal van haar kinderlijke overgevoeligheid en begint een “reuzenwedloop”. Op de leeftijd van 14, nadert Theresia met een groot geloof steeds dichter tot de gekruisigde Jezus en neemt het schijnbaar hopeloze geval ter harte van een ter dood veroordeelde misdadiger zonder berouw. “Ik wou tot elke prijs verhinderen dat hij in de hel terechtkwam”, schrijft de heilige, in de zekerheid dat haar gebed hem in contact zou brengen met het verlossende Bloed van Jezus. Het is haar eerste fundamentele ervaring van geestelijk moederschap: “ik had zoveel vertrouwen in de oneindige Barmhartigheid van Jezus”, schrijft zij. Met de allerheiligste Maagd Maria, bemint, gelooft en hoopt de jonge Theresia met “een moederhart”.

In november 1887, gaat Theresia met haar vader en zus Céline op bedevaart naar Rome. Voor haar is het hoogtepunt de audiëntie bij Paus Leo XIII, aan wie zij de toelating vraagt in te treden in de karmel van Lisieux; zij was amper 15 jaar. Een jaar later wordt haar verlangen werkelijkheid: zij wordt karmelietes “om de zielen te redden en voor de priesters te bidden”. Tegelijk begint ook de pijnlijke en vernederende geestesziekte van haar vader. Het is een groot verdriet dat Theresia brengt tot de contemplatie van het Aanschijn van Jezus in Zijn lijden. Zo drukt de naam van de kloosterlinge – zuster Theresia van het Kind Jezus en het Heilig Aanschijn – het programma uit van heel haar leven, in de gemeenschap met de centrale mysteries van de Menswording en Verlossing.

Haar religieuze professie op het feest van de Geboorte van Maria, op 8 september 1890, is voor haar een waar geestelijk huwelijk in evangelische “kleinheid”, gekenmerkt door het symbool van de bloem: “Welk een mooi feest, de Geboorte van Maria, om Jezus’ bruid te worden! – schrijft zij – zij was de kleine heilige maagd van toen die haar kleine bloem aan de kleine Jezus geeft”. Voor Theresia betekent kloosterlinge zijn, bruid van Jezus zijn en moeder van de zielen. Dezelfde dag schrijft de heilige een gebed dat naar heel haar levensoriëntatie verwijst: zij vraagt Jezus de gave van de oneindige Liefde, de kleinste te zijn, en zij vraagt vooral het heil van alle mensen: “Moge geen enkele ziel vandaag vervloekt zijn”. Haar Offerande aan de Barmhartige Liefde, op het feest van de Allerheiligste Drie-eenheid, 1895, is van groot belang : een offerande die Theresia onmiddellijk met haar medezusters deelde, zij was reeds assistente novicemeesteres.

Tien jaar na de “genade van Kerstmis”, in 1896, komt de “genade van Pasen” die de laatste periode in het leven van Theresia inzet met de aanvang van haar lijden in diepe vereniging met het lijden van Jezus. Het is lichamelijk lijden, met de ziekte die doorheen veel lijden naar haar dood zal voeren, maar het is vooral zielenlijden, met een heel pijnlijke beproeving van het geloof. Met Maria naast Jezus’ Kruis, beleeft Theresia dan het meest heldhaftige geloof als een licht in de duisternis dat haar ziel overstroomt. De karmelietes is zich ervan bewust deze grote beproeving door te maken voor het heil van alle atheïsten in de moderne wereld, die zij “broeders” noemt.

Zij beleeft de broederliefde dan nog intenser: voor de zusters van haar gemeenschap, voor haar twee geestelijke broeders missionarissen, voor de priesters en alle mensen, in het bijzonder die het meest veraf zijn. Zij wordt werkelijk een “universele zuster”! Haar innemende en glimlachende liefde is de uitdrukking van haar diepe vreugde waarvan zij ons het geheim onthult: “Jezus, het is mijn vreugde U te beminnen”. In deze lijdenscontext, door de kleine dingen van het dagelijks leven met een grote liefde te beleven, brengt de heilige haar roeping - in het hart van de Kerk de liefde te zijn - tot voltooiing.

Theresia sterft op de avond van 30 september 1897 terwijl zij de simpele woorden zegt, “Mijn God, ik bemin U!”, en zij naar het kruisbeeld kijkt dat ze in de handen houdt. Deze laatste woorden van de heilige zijn de sleutel van heel haar leer, van haar interpretatie van het Evangelie. De daad van liefde die zij in haar laatste adem verwoordt, was als de onophoudelijke ademhaling van haar ziel, als haar hartslag. De simpele woorden “Jezus, ik bemin U” staan in het centrum van al haar geschriften. De daad van liefde voor Jezus dompelt haar onder in de Allerheiligste Drie-eenheid. Zij schrijft:

“Oh, Gij weet het, Goddelijke Jezus, ik bemin U,
de Geest van Liefde ontvlamt mij met Zijn vuur,
door U te beminnen trek ik de Vader aan”.

Dierbare vrienden, ook wij zouden met de heilige Theresia van het Kind Jezus elke dag tot de Heer moeten herhalen dat wij willen leven uit liefde voor Hem en voor de anderen, dat wij in de leerschool van de heiligen willen leren liefhebben op een authentieke en totale manier. Theresia is één van de “kleinen” uit het Evangelie die zich door God laten binnenleiden in de diepte van Zijn mysterie. Een gids voor allen, vooral voor hen die in het volk Gods het ambt beoefenen van theoloog. Met nederigheid en liefde, geloof en hoop, gaat Theresia voortdurend tot in het hart van de Heilige Schrift die het Mysterie van Christus omsluit. En deze lezing van de Bijbel, gevoed door de kennis van de liefde, is niet tegengesteld aan academische kennis.

De wetenschap van de heiligen, waarover zij zelf spreekt op de laatste bladzijde van de “Geschiedenis van een ziel” is inderdaad de hoogste kennis. “Alle heiligen hebben het begrepen en vooral misschien degenen die het heelal vullen met de verlichting van de Evangelische leer. Is het niet uit het gebed dat heiligen als Paulus, Augustinus, Johannes van het Kruis, Thomas van Aquino, Franciscus, Dominicus en zo vele andere beroemde Vrienden van God, deze Goddelijke kennis geput hebben die de grootste genieën in vervoering brengt?”. Onafscheidelijk van het Evangelie, is voor Theresia de Eucharistie het Sacrament van de Goddelijke Liefde die zich tot het uiterste verlaagt om ons tot Hem te verheffen. In haar laatste Brief, op een prentje dat het Kind Jezus in de geconsacreerde Hostie voorstelt, schrijft de heilige deze simpele woorden: “Ik kan geen angst hebben van een God die zich voor mij zo klein gemaakt heeft! (...) Ik bemin Hem want Hij is slechts Liefde en Barmhartigheid!”.

In het Evangelie ontdekt Theresia vooral de barmhartigheid van Jezus, zodat zij beweert: “Mij heeft Hij Zijn oneindige barmhartigheid gegeven en daar doorheen schouw en aanbid ik de andere Goddelijke volmaaktheden! (...). Dan lijkt alles mij stralend van liefde, zelfs de Gerechtigheid (en misschien nog meer dan al de andere) lijkt mij met liefde bekleed”. Zo schrijft zij op de laatste lijnen van de “Geschiedenis van een ziel”: “Ik moet slechts de ogen op het Heilig Evangelie werpen en dadelijk adem ik de geuren in van Jezus’ leven en weet ik naar waar ik lopen moet ... het is niet naar de eerste, doch naar de laatste plaats dat ik mij begeef ... Ja ik voel het, zelfs al had ik alle zonden op mijn geweten die men kan begaan, ik zou mij met een gebroken hart van berouw in Jezus’ armen werpen, omdat ik weet hoezeer Hij van de verloren zoon houdt die naar Hem terugkeert”.

“Vertrouwen en liefde” zijn dus het eindpunt van haar levensverhaal, twee woorden die heel haar weg van heiligheid verlicht hebben als lichtbakens, om anderen te kunnen leiden op haar eigen “kleine weg van vertrouwen en liefde”, van het geestelijk kindschap. Vertrouwen als dat van een kind dat zich overgeeft aan Gods handen, en onafscheidelijk is van een sterk engagement, radicaal door ware liefde die totale zelfgave is, voor altijd, zoals de heilige zegt wanneer ze Maria schouwt: “Beminnen is alles geven en zichzelf geven”. Zo wijst Theresia iedereen erop dat het christenleven erin bestaat de doopgenade ten volle te beleven in volledige zelfgave aan de liefde van de Vader, om in Christus, in het vuur van de Heilige Geest, zijn liefde voor de anderen te beleven.

Uit : www.rkdocumenten.nl

15-12-2016 om 23:13 geschreven door claudia  

Heilig uur ter ere van het Lijden van OLHeer Jezus Christus te Jeruzalem, in Gethsemane en in de Zielen

Allen : Uw Bloed, o Jezus, kome over ons en over onze kinderen! (3 x)

Ja, Heer, laat Uw Bloed neerdalen als manna op onze zielen, als dauw op onze harten, als hemelse zegening op onze gezinnen, als hoogste heil op ons vaderland.

Allen : Maak dat door Uw Bloed Uw Rijk kome! (3 x)

Het lijden van de Verlosser heeft geen einde genomen op Golgotha : altijddurend zet het zich voort op het altaar en in de zielen. Maar, zoals het goddelijk mededogen een bron van redding deed opwellen uit de wonden van het Offerlam, zo ook zal het nieuwe en overvloedige bronnen doen stromen uit de wonden die de ondankbaarheid van de mensen heeft geslagen.

Voorwaar, Gethsemane en Kalvarie duren op het altaar nog altijd voort. In de kerker was het een uur van duisternis, laat het hier een uur van stralend licht zijn. Judas’ uur was een uur van haat en zonde! Laat het hier een uur zijn van lofprijzing en liefde. Laat ons gaan tot Jezus in Zijn doodstrijd, en een uur met Hem waken. Ons bijzijn zal eerherstel geven voor de vele en grote zonden, die Zijn foltering veroorzaken.

De zielen : Heer Jezus, toen de apostelen bij de nadering van de verrader wakker werden, zagen zij hoe het zweet langs Uw goddelijk lichaam op de grond neerdruppelde. De onbevlekte Maagd Maria, de Heilige Johannes en Magdalena hebben ook de borrelende fonteinen van Uw wonden aanschouwd, waaruit het leven ons toevloeide!

Leg ons Uw doorstoken Zijde bloot; toon aan de herstellers van Uw eer de geopende wonde van Uw Hart… daar willen zij de balsem van onze tederheid uitgieten. Vermeerder ons geloof, opdat het ons gegeven wordt de hemel van vlammen en leed te aanschouwen, welke eens Uw vertrouwelinge Margareta-Maria in verrukking bracht…

Verberg geen geheimen voor Uw vrienden, die deze avond Uw oproep van Paray-le-Monial willen beantwoorden… Loquere Domine! Spreek, o Jezus, wil Uw klachten uiten, Uw verlangens uiteenzetten, maar bovenal ons leren te beminnen en uit liefde te lijden in vereniging met Uw Hart in doodstrijd… Spreek, o Jezus!

Stem van Jezus : Zalig zij, die er naar dorsten Mij te kennen, door in de geheimen van Mijn inwendig lijden binnen te dringen. Die geheimen ontsluier Ik alleen voor de vrienden en getrouwen van Mijn Hart… Aanhoor Mij: het bloedig zweet, dat afdruipt van Mijn altaar zijn de tranen van Mijn ziel, die zo wreed verraden wordt door ondankbaren! Ach, hun ziel had Ik met Mijn licht doortrokken… Met Mijn schoonheid bestraald… Met Mijn vlees gevoed… In de diepte van Mijn Hart geherbergd… Met Mijn Engelen omgeven… Met Mijn genade verrijkt… Haar Mijn geheimen toevertrouwd… Ze op Mijn eigen troon doen neerzitten… Onder de hoede van Mijn Moeder gesteld… Haar een eeuwige Hemel beloofd…

En dat alles ten koste van grenzeloos leed en eindeloze liefde! Waar zijn ze nu, al die bevoorrechte kinderen, ach, waar zijn ze? Helaas! De lafhartigheid begon ze Mij te ontrukken… eigen zwakheid sleurde ze voort op de helling naar de afgrond; hartstocht verbreedde de afstanden en tenslotte voltooiden vergetelheid en ondank het werk van duisternis en dood! O Mijn trouwe vrienden en apostelen, ween met Mij samen. Die ondankbaren: ze hebben Mij vergeten en gingen van Mij heen… Velen onder hen lachten nu en juichen aan de drinkgelagen van een verdorven wereld. Ik, Jezus, heb voor hen afgedaan.

Helaas! Het is nog veel erger: ik tel onder hen afvalligen, die niets dan haat tegen Mij koesteren… Ze hebben Mij verraden ter wille van geld, genot en stand… wat morgen tot een handvol as in de groeve verkeert… Dan zal het uur van Mijn wrekende en eeuwige gerechtigheid slaan! En toch het zijn Mijn kinderen, geboren uit Mijn almacht en Mijn Bloed, die zo handelen… eigen vrijgekochten die zich nu schamen voor Mijn kribbe… Mijn Kruis… en Mijn altaar…

Zo teder heb Ik ze liefgehad, en nu slingeren zij Mij in het aanschijn spot, waarmee Ik Mij heb overdekt, om hen met heerlijkheid te overstelpen! Ween dan, o trouwe vrienden en vurige apostelen, ween met Mij… Bevindt zich bij u thuis niet een van die ondankbaren? Misschien een zoon, een broer, een echtgenoot, een vader… Het Heilig Uur is een uur van eerherstel voor hun misslagen, en dat eerherstel is de eerste stap van hun redding. Schep moed! Laat ons die geliefden ondanks henzelf redden… Laat ons in hun plaats wenen… voor hen bidden…

De zielen : Liever nog dan onze tranen, willen wij U, o Hart van Jezus, een vurig gebed opdragen, een gebed, rijk aan liefde, want wij bieden het U aan in de kelk van het Onbevlekt Hart van Maria, die ons in eerherstel is voorgegaan. Hart van Jezus, gebroken om onze zonden, keer tot ons Uw zo diep bedroefde blikken, en wanneer zovele vrienden van 1 dag U in eenzaamheid achterlaten: kom dan bij ons vertroosting zoeken.

Allen: Kom dan bij ons vertroosting zoeken.

Hart van Jezus, wanneer men Uw opperste rechten verwaarloost onder het voorwendsel van menselijke behoedzaamheid: kom dan bij ons vertroosting zoeken.

Allen: Kom dan bij ons vertroosting zoeken.

Hart van Jezus, wanneer men om redenen van aardse wijsheid, de stem van het geweten versmoort, Uw kruis verbrijzelt en Uw liefde vergeet: kom dan bij ons vertroosting zoeken.

Allen: Kom dan bij ons vertroosting zoeken.

Hart van Jezus, wanneer men om aan zogenaamde maatschappelijke verplichtingen te voldoen, de voorschriften van Uw Evangelie in de wind slaat: kom dan bij ons vertroosting zoeken.

Allen: Kom dan bij ons vertroosting zoeken.

Hart van Jezus, wanneer men door wereldse ijdelheid meegesleurd, al Uw wetten met de voeten treedt: kom dan bij ons vertroosting zoeken.

Allen: Kom dan bij ons vertroosting zoeken.

Hart van Jezus, wanneer men, om aan de eisen van een mode te voldoen, Uw Heilig Lichaam met geselslagen verwondt: kom dan bij ons vertroosting zoeken.

Allen: Kom dan bij ons vertroosting zoeken.

Hart van Jezus, wanneer men door heiligschennende listigheden, U op eenzelfde weegschaal stelt als Barabbas: kom dan bij ons vertroosting zoeken.

Allen: Kom dan bij ons vertroosting zoeken.

Hart van Jezus, wanneer men tenslotte, zwichtend voor het betoog van een vervloekte wetenschap, Uw Naam en Uw rechten in de maatschappij schrapt, onder het mom, vrijheid en vooruitgang te willen bevorderen: kom dan bij ons vertroosting zoeken.

Allen: Kom dan bij ons vertroosting zoeken.

Laten wij onze goddelijke Verlosser stap voor stap op de smartvolle lijdensweg volgen… Hier ligt Hij als gevangene in Zijn kerker: straks sterft Hij als offer op Kalvarie. Vanwaar dat treurspel? De wereld heeft Jezus met Barabbas gewogen… en de booswicht heeft het pleit gewonnen… Helaas! Dat is de misdaad van alle tijden.

Hij is God… Hij verbiedt de afgoden: Hij is Offer en Hij verspert de dood de weg. Hij is Liefde en verbiedt haat en hartstocht. Daarom hebben de duistere mannen tegen Hem samengespannen, Hem aangevallen en veroordeeld! Hij is de opperste Schoonheid en moet alle bandeloosheid verbieden. Hij is de opperste Waarheid en moet de vrije gedachte veroordelen. Hij is de opperste Gerechtigheid en moet de valse gewetensvrijheid verwerpen.

Hij is het Woord van het Ongeschapen Licht: Hij is de Liefde en het Leven: Hij moet de tuchteloosheid van geest en zinnen veroordelen… Nu willen de stukgeslagen afgoden zich wreken! Nu willen, vruchteloos, de poorten van de hel Hem, de Koning der koningen overweldigen! “Wij willen niets weten noch van Hem, noch van Zijn Rijk van waarheid en liefde! Dat Hij ons met rust laat!” schreeuwt de schare van vrijdenkers… Maar Hij is en blijft Rechter, Redder en Koning der volkeren!

Allen: Wij willen geen andere Meester, tenzij U, o Jezus! (3 x) Wij eisen dat Gij over ons heerst, o Jezus! (3 x) Bekeer Uw vijanden, o Jezus! (3 x)

Zoals zoveel van onze tijdgenoten, die de naam hebben Christen te zijn, maar net zoals Herodes Jezus slechts bij naam te kennen… Stellen wij ons dat aangrijpend schouwspel voor: daar staat Jezus voor Herodes! Hij wordt met vragen bestookt, met aandrang om antwoord gevraagd, en het zachte Offerlam bewaart het stilzwijgen vol goddelijke Majesteit.

Hij luistert en opent Zijn Hart voor de zwakken en afzichtelijke melaatsen; maar voor het goddeloos en bandeloos gepeupel blijven Zijn lippen gesloten; Jezus zwijgt voor het aanschijn van hen, die Zijn Kribbe onteren en Zijn Kruis bezoedelen. Dan, o Jezus, neemt Herodes wraak door U met de spotmantel der dwazen te omhangen! En op dat smartelijk en plechtig ogenblik blijft Ge maar zwijgen en schijnt Uw houding de hatelijke handeling van Uw aanklager goed te keuren…

Voorwaar, Uw Menswording, Uw Kruis en Uw Tabernakel zeggen ons genoegzaam dat Gij, o God, als dwaas geworden zijt van eindeloze liefde. Nog steeds draagt Ge daar, onder de sluier van de Hostie, een witte spotmantel, om de wijzen van deze wereld de goddelijke dwaasheid van Uw liefde te prediken. En die goddelijke dwaasheid herstelt de verwoestingen, welke de goddeloze zinneloosheid van de wereld toebrengt aan het eeuwig heil van de zielen…

Maar Gij weet, o Heer, dat helaas na twintig eeuwen, de wereld U dezelfde spot nog steeds in het aangezicht slingert: voor haar blijft Ge de Dwaas! Och, geef uiting aan Uw bittere klacht in de vertrouwelijkheid van dit Heilig Uur. Spreek tot onze duisternis, o Gij, ongeschapen en eeuwige Wijsheid.

Stem van Jezus  : Ik ben het Licht, dat bij u kwam om uw duisternis te verdrijven, maar Ik werd niet begrepen… Oordeelt gij, o Mijn vrienden, tussen de dwaasheid van de wereld en de hemelse wijsheid van Mijn leer en Mijn Kruis… Ik zal Mijn tranen bedwingen, opdat ge Mijn stem kunt horen.

De wereld offert zijn lichamelijke gezondheid aan vluchtig en gevaarlijk genot… Ze wijden hun nachtrust aan wereldse feesten… De handlangers der wereld vinden het redelijk aan de eisen van de samenleving en de beslommeringen van tijdelijke zaken alle vrede van de ziel, alle verpozing van het lichaam op te offeren. Maar als Ik slechts 1 enkel uur van de dag of de nacht voor Mij durf opeisen in ruil voor vrede op aarde en een hemel daarboven krijg Ik een botte weigering. Mij dit offer aanbieden beschouwen ze als belachelijke overdrijving en Ik, de Koning der Koningen, moet dikwijls zoals een bedelaar Mijn uitgestoken hand terugtrekken… Ik alleen ben steeds de Dwaas!

Allen : Wij aanbidden, o Jezus, de hemelse dwaasheid van Uw Kruis. (2 x)

Mijn kinderen, de wereld acht het redelijk, dat ge vele uren besteedt aan maatschappelijke plichten, aan bezoeken en tegenbezoeken, aan bevestiging van vriendschappelijke betrekkingen. Dikwijls doet men dat met tegenzin… maar men doet het toch. Maar als Ik aandring op veelvuldige communie, op trouw bezoek aan Mijn Tabernakel, op een kort gebed in het gezinsleven, dan worden Mijn smeekbeden om vuriger godsvrucht als ongerijmde eisen afgedaan… Ik alleen ben steeds de Dwaas!

Allen : Wij aanbidden, o Jezus, de hemelse dwaasheid van Uw Kruis. (2 x)

Dagelijks, o geliefde zielen, zijt ge er getuige van, hoe zelfs zij, die zich in de wereld christenen noemen, van mode veranderen en haar dwingelandij gewillig aanvaarden… Blindelings voert men haar bevelen uit, al zijn die bijna altijd gevaarlijk voor de zedigheid en de ongereptheid van het geweten… gevaarlijk voor de vrede en de heiligheid van het gezin… Maar als Ik meer ernst in de beoefening van deugd vraag, meer zelfverloochening in de Mij verschuldigde liefde, als Ik door de stem van Mijn Kerk, enige daden eis van versterving, dan weigert men. En al snel vervolgen allen hun weg om voort te stappen op de giftige doornen van de wereld en keren ze Mij de rug toe: Ik alleen ben steeds de Dwaas!

Allen : Wij aanbidden, o Jezus, de hemelse dwaasheid van Uw Kruis. (2 x)

De zielen : Sta op, o Heer, Gij die goed zijt en Koning zijt; gebeid de storm en herstel Uw miskende heerschappij… Sta op in de almacht van Uw Hart, en heers door de hemelse wijsheid van Uw Kruis!

Allen : Heers door de hemelse wijsheid van Uw Kruis!

Kom, wees Koning over alle gezinnen, waar de zielen als willoos voortkwijnen en in een gevaarlijke sluimer gedompeld zijn en heers door de hemelse wijsheid van Uw Kruis!

Allen : Heers door de hemelse wijsheid van Uw Kruis!

Kom, wees Koning in de talloze gezinnen, waar Gij zo wreed werd verbannen, en heers door de hemelse wijsheid van Uw Kruis!

Allen : Heers door de hemelse wijsheid van Uw Kruis!

Kom, wees Koning in de talloze gezinnen, waar op de ereplaats die U toekomt, wereldse afgoden tronen en heers door de hemelse wijsheid van Uw Kruis!

Allen : Heers door de hemelse wijsheid van Uw Kruis!

Kom, wees Koning in zovele christelijke gezinnen, waar Gij slechts met een karige liefde gediend wordt en heers door de hemelse wijsheid van Uw Kruis!

Allen : Heers door de hemelse wijsheid van Uw Kruis!

Kom, wees Koning in zovele gezinnen, waar men voor de eisen van Uw liefde beducht is, en heers door de hemelse wijsheid van Uw Kruis!

Allen : Heers door de hemelse wijsheid van Uw Kruis!

Kom en wees Koning in zovele gezinnen, die alle uitingen van vurigheid, alle edelmoedigheid der liefde als overdrijving hekelen en heers door de hemelse wijsheid van Uw Kruis!

Allen : Heers door de hemelse wijsheid van Uw Kruis!

Hebt Gij niets te antwoorden, o Jezus, op  de kreet van liefde van Uw vrienden? Spreek slechts 1 woord en onze zielen zullen sterk en gezond worden om de stijf voor Uw zaak te strijden!

Stem van Jezus : Mijn ziel was teneergeslagen en bedroefd; maar gij, o trouwe vrienden hebt Mij getroost… O, hoe zegen Ik u daarvoor! Maar ge verlangt nog meer; dat weet Ik. Getuigen van Mijn leed, zoudt ge de bewerkers en getuigen willen zijn van de overwinning van Mijn Goddelijk Hart! Om dat uur van zegepraal, waarvan zij de glorie zullen delen, te verhaasten, wat verlangt ge dan, Mijn trouwe vrienden? Klopt, klopt met vertrouwen aan de deur van Mijn tabernakel. Welke genade vraagt ge vanavond?

Allen : Het vuur van Uw heilige liefde!

Hoe troostend is het voor Mij dat verlangen; maar Mijn kinderen; wat verwacht ge van Mijn Heilig Hart als hemelse genezing voor de kwalen die u overstelpen?

Allen : Het vuur van Uw heilige liefde!

Gij hebt daar behoefte aan en Ik zal het u geven… Maar wat verlangt ge als goddelijke kracht, om uw verzwakte zielen en uw wankele wil te versterken?

Allen : Het vuur van Uw heilige liefde!

Ik ben de Almacht. Heft dus uw handen naar Mij op in het belang van uw persoonlijke heiliging. Wat wilt ge als leven van genade? Wat als uw verlangen?

Allen : Het vuur van Uw heilige liefde!

Hebt ge Mij niets te vragen over de belangen van uw familie? Wat mag de zegen zijn, die ge Mij zou willen zien storten over uw gezinnen?

Allen : Het vuur van Uw heilige liefde!

O, Mijn Hart is ontroerd! Benut dat ogenblik om alles te vragen wat ge begeert voor uw afgedwaalde geliefden, die arme afgedwaalden die ge zo liefhebt. Welke geheime gave van Mijn Paradijs vraagt gij voor hen?

Allen : Het vuur van Uw heilige liefde!

Maar vooraleer dit Heilig Uur te beeindigen moet ge denken aan het laatste uur van uw doodstrijd. Welk onderpand van heil vraagt ge voor het beslissend ogenblik, waarop ge op de drempel van de eeuwigheid zult staan?

Allen : Het vuur van Uw heilige liefde!

De huidige wereld heeft die slavenbehandeling, waarmee ze God bejegent, niet uitgevonden. Ze doet niets anders dan het gedrag van Pilatus op bedroevende wijze navolgen… Die toch bevindt Jezus onschuldig en rechtvaardig, maar om de bloeddorst van de vijanden te stillen, laat hij Hem geselen. Zo handelt ook de wereld op haar beurt alle eeuwen door. Ze durft niet schaamteloos Jezus’ waarachtigheid loochenen, maar zwichtend voor de stem van vlees en bloed, voor het woest getier van de huidige samenleving levert ze Jezus over en laat Hem als een slaaf geselen. En de wreedheid van de beschaafde en verfijnde beulen uit onze tijd, behoeft niet onder te doen voor die van de Romeinse krijgslui.

Jezus : Hebt medelijden met Mij zowel als met uw zielen, gij, die dronken zijt van schuldig genot en doorgloeid van de koorts der zinnelijkheid! Waarom slaat ge Mij en treedt ge Mijn Wet met de voeten?

Hebt medelijden met Mij zowel als met uw ziel, gij, die u uitleeft in het lichtzinnig verkeer van de straten, de clubs, de slons en de moordende badplaatsen. Waarom slaat ge Mij en treedt ge Mijn Wet met de voeten?

Hebt medelijden met Mij zowel als met uw ziel, gij, die zwicht voor de eisen van de mode: gij, die tot zonde lokt door uw ergerlijke durf. Waarom slaat ge Mij en treedt ge Mijn Wet met de voeten?

Hebt medelijden met Mij zowel als met uw ziel, gij, die uw geld, uw jeugd en uw gezondheid als dwaas verkwist. Waarom slaat ge Mij en treedt ge Mijn Wet met de voeten?

Hebt medelijden met Mij zowel als met uw ziel, gij, die het ijdel genot van een vluchtig uur najaagt: gij die u zelf bedwelmt in de duizeling van tomeloze hartstocht. Waarom slaat ge Mij en treedt ge Mijn Wet met de voeten?

Hebt medelijden met Mij zowel als met uw ziel, gij moeders, echtgenoten en dochters door het schijnschoon van de wereld bedrogen, de schoonheid van uw ziel bezoedelt… Waarom slaat ge Mij en treedt ge Mijn Wet met de voeten?

Hebt medelijden met Mij zowel als met uw ziel, gij verdwaasde minnaars van entertainment, die uzelf alles veroorlooft, voor wie het gebod van kuisheid een bespotting is. Blijf staan, Mijn kinderen, en werp bij het licht van het tabernakel en van de naderende eeuwigheid, een oogslag op die vloed van slijk, lichtzinnigheid, afschuwelijke ontucht en verachtelijke zinnelijkheid die een bedreiging vormt voor het geloof en goede zeden van de christelijke gezinnen. Waarom slaat ge Mij en treedt ge Mijn Wet met de voeten?

Heb medelijden voor uw Koning; behandel uw God toch niet alsof Hij maar een slaaf was!

Spaar, Heer, spaar Uw volk, en wil niet toornen tegen ons in eeuwigheid! (5 x)

De H. Franciscus van Sales zegt dat men, evenals bij de koningen der aarde, ook bij Koning Jezus de oorzaak van Zijn dood had kunnen vinden. Dan zou men bij de lijkschouwing van het goddelijk Lichaam, het Hart reeds zwaar gewond en gebroken hebben gevonden, vooraleer Het door de lans van Longinus doorboord werd. De hoofdoorzaak van Zijn lijden en dood was de diepe wonde van liefde, in het Goddelijk Hart geslagen. Terwijl Gij, o Meester, de geringen, de behoeftigen, de verstotenen, het volk, Uw vijanden en Uw beulen lief had tot het uiterste met een uitzinnige liefde, daarom riepen Uw rechters en het volk “Hij is de dood schuldig”. Diezelfde kreet en diezelfde lansstoot doorboren nog altijd Uw Hart. Onze ondankbaarheid grieft Het in Zijn grote liefde!

Jezus : De liefde heeft Mij overgeleverd; de grote schuldige is Mijn Hart! Maar er is nog een andere schuldige: dat is uw eigen hart. Dikwijls weent ge over tegenspoed en ziekten, weent liever over uw gebrek aan edelmoedige liefde. Weent over Mij, die zo weinig bemind word! In vrede en oorlog blijft ge staan op uw rechten. En wat doet ge met Mijn recht op liefde?

Maar Mijn gaven berouwen Mij niet. Vandaag nog hernieuw Ik de schenking van Mijn Hart. Geliefde vrienden, gaat uit dit heiligdom niet heen, vooraleer ge Mij, in ruil voor Mijn Hart, uw hart hebt opgedragen, brandend van dezelfde liefde waardoor Mijn Hart verteerd wordt. O, geef Mij dan uw harten!

15-12-2016 om 22:49 geschreven door claudia  

Noveen van de H. Theresia van Lisieux

Achtste dag :

Kom Heilige Geest en vul de harten van de gelovigen, en ontbrand in hen het vuur van goddelijke liefde.

V. Zend Uw Geest over deze aarde.

A. En U zult de aarde vernieuwen.

Laat ons bidden: O God, die de harten van de gelovigen hebt geleid door het licht van de Heilige Geest. Verleen dat we door de gave van de Heilige Geest we wijs mogen zijn en ons verheugen in Zijn vertroosting, door Christus onze Heer. 

Akte van geloof, hoop en liefde : O mijn God! Ik geloof in U: versterk mijn geloof. Al mijn hoop is op U gevestigd. U komt Uw beloften trouw na. Ik houd van U: leer me U steeds meer lief te hebben. 

Akte van berouw: Mijn Heer en mijn God, het is mij leed dat ik tegen uw opperste majesteit misdaan heb. Ik verfoei al mijn zonden, niet alleen omdat ik uw straffen heb verdiend, maar vooral omdat ze U mishagen, die oneindig volmaakt en alle liefde waardig zijt. Ik maak het vast voornemen, mijn leven te beteren en de gelegenheden tot zonde te vluchten. In dit berouw wil ik leven en sterven.  

Lieve Heilige Theresia, zoals U moet ik op een dag sterven. Ik smeek u om van God een heilige dood te verkrijgen gesterkt door de Sacramenten van de Kerk, volledig opgaand in de heilige Wil van God en brandend van liefde voor Hem. Moge mijn laatste woorden op aarde zijn : “Mijn God. Ik houd van U."

Bemiddel voor ons al de dagen van ons leven, maar vooral gedurende deze noveen en verkrijg voor ons van God de genaden en gunsten die we vragen door Uw bemiddeling. Amen. (noem hier de verzoeken)

Gedachte doorheen de dag: De dood. In de catechismus wordt gezegd dat de dood niets anders is dan de scheiding van lichaam en ziel. Wel, dan ben ik niet bang voor de scheiding want ze zal mij voor altijd verenigen met de goede God.

Ik ben blij om te sterven omdat ik in staat zal zijn zielen te helpen die mij dierbaar zijn, veel meer dan ik hier beneden kan doen.

Het leven is niet ellendig; het is zeer vreugdevol. Als je zegt “Dit oord van ballingschap is ellendig,” begrijp Ik jullie. We zijn verkeerd om de naam “leven” te geven aan iets dat zal eindigen; het is enkel voor de dingen van de Hemel dat we deze mooie naam zouden mogen gebruiken.

Slotgebed: O Heer, U hebt gezegd: Als jullie niet worden als kleine kinderen, zullen jullie het koninkrijk van de hemel niet binnenkomen. We smeken U, ons te helpen de nederigheid en eenvoud van hart die de Heilige Theresia kenmerkte, te bereiken zodat we een eeuwige beloning in ontvangst kunnen nemen. Amen.

15-12-2016 om 22:18 geschreven door claudia  

GEBED TER ERE VAN DE HEILIGE  SCHOUDERWONDE VAN ONZE HEER JEZUS CHRISTUS. 

O lieflijke  Heer Jezus Christus,  Zachtmoedig Lam Gods.  Hoe ellendig  zondaar ik ook ben, toch wil ik Uw heilige schouderwonde, waarop Gij bet zware Kruis gedragen hebt, vereren.

Na de vreselijke geseling, drukte het loodzware kruis op Uw ontblote beenderen en veroorzaakte U heviger pijnen dan al de andere wonden van Uw heilig Lichaam.

Ik aanbid U allerbeminnelijkste Jezus en ik loof en zegen U van harte, dat Gij die vreselijke pijn van Uw schouderwonde voor mij arme zondaar liefdevol hebt willen doorstaan.  Laat die wrede schouderpijn, niet voor mij verloren zijn.

Met vertrouwen smeek ik U ootmoedig, heb medelijden met mij arme zondaar, reinig mij en vergeef mij mijn dodelijke en dagelijkse zonden en wil mij langs de weg van Uw Kruis naar de hemel leiden.  

Bid nu ter ere van de Heilige Schouderwonde  van Jezus

Onze vader (5 x)   - Weesgegroet (5 x)  - Glorie zij de Vader (5 x)

15-12-2016 om 22:13 geschreven door claudia  

Noveen van de H. Theresia van Lisieux

Zevende dag :

Kom Heilige Geest en vul de harten van de gelovigen, en ontbrand in hen het vuur van goddelijke liefde.

V. Zend Uw Geest over deze aarde.

A. En U zult de aarde vernieuwen.

Laat ons bidden: O God, die de harten van de gelovigen hebt geleid door het licht van de Heilige Geest. Verleen dat we door de gave van de Heilige Geest we wijs mogen zijn en ons verheugen in Zijn vertroosting, door Christus onze Heer. 

Akte van geloof, hoop en liefde : O mijn God! Ik geloof in U: versterk mijn geloof. Al mijn hoop is op U gevestigd. U komt Uw beloften trouw na. Ik houd van U: leer me U steeds meer lief te hebben. 

Akte van berouw: Mijn Heer en mijn God, het is mij leed dat ik tegen uw opperste majesteit misdaan heb. Ik verfoei al mijn zonden, niet alleen omdat ik uw straffen heb verdiend, maar vooral omdat ze U mishagen, die oneindig volmaakt en alle liefde waardig zijt. Ik maak het vast voornemen, mijn leven te beteren en de gelegenheden tot zonde te vluchten. In dit berouw wil ik leven en sterven.  

O kleine martelares van Liefde, u weet nu beter dan in de dagen van uw tocht op aarde dat Liefde alle roepingen omhelst. Dat het Liefde alleen is dat telt en dat ons perfect met God verenigt en onze wil gelijkvormig maakt met de Zijne. Al wat u zocht op aarde was liefde; om Jezus lief te hebben zoals nooit tevoren. Gebruik uw macht in de hemel om te zorgen dat we Hem liefhebben. Als we Hem echt liefhebben zullen we verlangen Hem geliefd te doen worden door anderen. We zullen veel bidden voor zielen. We zullen niet langer de dood vrezen, want het zal ons met Hem verenigen voor eeuwig. Verkrijg voor ons de genade om alles te doen uit liefde voor God, om Hem zo lief te hebben dat Hij in ons Zijn welbehagen vindt net zoals in u.

Bemiddel voor ons al de dagen van ons leven, maar vooral gedurende deze noveen en verkrijg voor ons van God de genaden en gunsten die we vragen door Uw bemiddeling. Amen. (noem hier de verzoeken)

Gedachte doorheen de dag: Liefde van God. Ik zal God alleen liefhebben en mij niet binden aan schepselen, zodat mijn hart mag ondervinden wat Hij voorzien heeft voor degenen die Hem liefhebben.

Wat mij aantrekt in het koninkrijk van de Hemel is de oproep van onze Heer, de hoop van Hem lief te hebben zoals ik zo verlangd heb en de gedachte dat ik in de mogelijkheid zal zijn Hem door een groot aantal zielen te doen liefhebben die Hem voor eeuwig zullen lofprijzen.

Toen Christus zei, “Geef Mij te drinken,” was het de liefde van Zijn arme schepselen dat Hij, de Schepper van alles, verlangde. Hij dorstte naar liefde.

Onthoud dat de lieve Jezus daar in het tabernakel is voor jou, voor jou alleen. Onthoud dat Hij verteerd wordt door een verlangen om in je hart te komen.

Slotgebed: O Heer, U hebt gezegd: Als jullie niet worden als kleine kinderen, zullen jullie het koninkrijk van de hemel niet binnenkomen. We smeken U, ons te helpen de nederigheid en eenvoud van hart die de Heilige Theresia kenmerkte, te bereiken zodat we een eeuwige beloning in ontvangst kunnen nemen. Amen.

14-12-2016 om 22:27 geschreven door claudia  

Noveen tot het Heilig Hart van Jezus

Eerste dag:
“Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien”
(Joh 7, 38)

Overweging:
Jezus hield Zich op in de tempel en Hij begon met luider stem te roepen: “Als iemand dorst heeft, dat hij dan tot Mij komt en drinkt, degene die in Mij gelooft” volgens het woord der Schrift.
“Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.“ Zo doelde Jezus op de Geest die diegenen zouden ontvangen die in Hem zouden geloven (Joh 7,37-39).
Jezus’ Zijde werd geopend door de lans van de soldaat; onmiddellijk kwam er bloed en water uit. Inderdaad, dit alles is gebeurd opdat de Schrift vervuld zou worden: “Zij zullen opzien naar Hem die zij hebben doorstoken” (Joh 19,37).

De Samaritaanse heeft een liefdeservaring gekend toen zij dit levend water aanvaardde. Jezus zei tot haar : “Indien gij de gave Gods kende en wie het is die u zegt - geef mij te drinken- dan zoudt gij Hem vragen en Hij zou u levend water geven”. Waarop deze vrouw antwoordde : “Heer, geef mij van dat water opdat ik nooit meer dorst zou krijgen” (Joh 4,15)

God heeft ons geschapen uit Liefde terwijl Hij in ons een natuurlijk verlangen legde dat streeft naar intieme vereniging met Hem. “Gij hebt ons voor U gemaakt, Heer, en ons hart is onrustig zolang het niet rust in U” (St.-Augustinus). Wij worden uitgenodigd om het geluk te proeven dat het goddelijk leven en dat levend water uit de zijde van Jezus ons geven; dat is zijn Geest die ons met God verbindt.

“Indien iemand dorst heeft, zegt de Heer, dat hij tot Mij komt en drinkt”
(Joh 7,38)

Lofzang: - Jesaja 66

Verheugd u met Jeruzalem,
en juicht, gij die haar liefhebt;
Weest blij en jubelt om die stad
waarover gij nu treurt

Gij zult uw honger stillen aan haar moederborst,
haar lieflijke pracht zal u verrukken.
Ik zend haar vrede en geluk in brede stromen,
de eer der volken als een beek die overloopt.
Haar zuigelingen worden op de heup gedragen,
haar kinderen vertroeteld op de knie.
Zoals een moeder troost, zal Ik u troosten
en in Jeruzalem zal er weer vreugde zijn.
Ge zult het zien, uw hart zal zich verblijden, ge zult
ontluiken als de knoppen aan een struik.

Laat ons bidden:
Jezus, geef mij een zodanig vertrouwen in U, dat ik nooit aarzel om levend water te komen putten uit uw goddelijk Hart.
Moge dat water in mij uw Liefdekracht ontplooien en mijn menselijk bestaan tekenen voor altijd.
Moge uw Geest mij de onpeilbare rijkdommen van uw Hart doen ontdekken.

Tweede dag:
Het hart van Jezus geeft ons zijn Moeder

Overweging:
Aan het Kruis genageld, roept Jezus tot zijn Vader dat Deze zijn vergeving moge schenken aan de mensheid.
Om de waarde van zijn vraag te bewijzen, geeft Hij ons tot moeder: de vrouw die Hij het meest bemint.
Toen Jezus zijn moeder zag en , naast haar, de beminde leerling, zei Hij tot zijn moeder : ‘Vrouw, ziedaar uw zoon’. Vervolgens zei Hij tot de leerling: ‘Ziedaar uw moeder’ “ (Joh 19,26).

Het Hart van de Maagd Maria was vervuld met dezelfde gevoelens van Jezus’ Hart. De belediging en de foltering, haar Zoon aangedaan, hebben haar liefde niet tegengehouden en, terwijl zij Johannes als zoon aanvaardde, heeft Maria heel de zondige mensheid aanvaard.
Zij is waarlijk de barmhartige moeder die tot zending heeft, ons op te wekken en ons te geleiden naar haar Zoon, bron van barmhartigheid.

“De barmhartigheid van de Heer strekt zich uit
in lengte van dagen over hen die Hem vrezen”
(Luk 1,50)

Lofzang van Maria (Luk 1) :

Hoog verheft nu mijn ziel de Heer,
verrukt is mijn geest om God, mijn Verlosser.
Zijn keus viel op zijn eenvoudige dienstmaagd :
van nu af prijst ieder geslacht mij zalig.
Wonderbaar is het wat Hij mij deed,
De Machtige, groot in zijn Naam!
Barmhartig is Hij tot in lengte van dagen
voor ieder die Hem erkent.
Hij doet zich gelden met krachtige arm,
vermetelen drijft Hij uiteen;
Machtigen haalt Hij omlaag van hun troon,
eenvoudigen brengt Hij tot aanzien;
Behoeftigen schenkt Hij overvloed,
maar rijken gaan heen met ledige handen.
Hij trekt zich zijn dienaar Israël aan,
zijn milde erbarming indachtig;
Zoals Hij de vaderen heeft beloofd,
voor Abraham en zijn geslacht voor altijd.

Gebed:
Heilige Maagd Maria, gij kent al de hinderlagen, aanvechtingen en uitdagingen die de zonen en dochters van God tegenwoordig uitstaan. Er gaan heden zoveel stemmen op om ons van de weg af te leiden.
De aanklager, de duivel, houdt niet op, ons te willen inspireren met gedachten die ons losmaken van de verbondenheid met onze Vader en God. De woelmaker is aan het werk om ons ook af te snijden van de broederlijke gemeenschap en tweedracht te zaaien.
Gij, Maria, Moeder van Barmhartigheid, hebt de macht ontvangen om de kop van de slang te verpletteren, wees mijn beschermster en geleid mij naar uw Zoon, Jezus. Ik prijs u, Maria, in uw Onbevlekte Ontvangenis, tot glorie van de Allerheiligste Drievuldigheid.

Derde dag:
“ De verrezen Christus schenkt de Geest van God”

Overweging:
De eerste paasgave van Onze Heer, na de uitboeting van onze zonden, is de Geest die ons de ware vrede brengt en ook het eeuwig leven. Toen het Lam Gods dat de zonden der wereld wegneemt, zijn offer had volbracht, openbaarde Hij zich aan de zijnen op Paasavond, met deze woorden : “Vrede zij met u” (Joh 20,19) en “Ontvangt de Heilige Geest” (Joh 20,22). Zij die in Jezus geloven, kunnen zijn Geest ontvangen.

De liefde van Jezus was zó groot dat Hij aan de wereld de vrede van hart is komen terugschenken. De Vertrooster, de Heilige Geest die de Vader zal zenden in mijn Naam, zal u in alles onderrichten en Hij zal u in herinnering brengen alles wat ik heb gezegd. Vrede laat ik u na, mijn vrede geef Ik u; niet gelijk de wereld die geeft, geef ik hem u. Weest niet verontrust noch bevreesd (Joh 14,26-27).

Vervuld van de vreugde van de Geest, huldigen wij onze God (Alleluja)

Lofzang : - Ezechiël : 36
Ik haal u tussen de volken weg,
Ik roep u uit alle landen.
Ik breng u terug naar uw eigen land
en was u met zuiver water.
Van alle vlekken reinig ik u,
van al uw onzuiver goden.
Ik geef u van nu af een ander hart,
een nieuwe geest in uw lichaam.
Uw hart van steen neem Ik weg uit uw borst
en schenk u een hart van vlees.
Ik zal mijn geest in u storten,
zodat gij mijn wegen gaat;
Zodat gij mijn voorschriften nakomt,
mijn wet in uw daden volbrengt.
Voer ons terug tot U, Heer
en wij zullen komen.
Vernieuw voor ons de dagen van weleer.

Gebed:
Geest van Jezus, Gij zijt levend water dat mijn leven komt genezen zodat ik overvloedig vruchten kan dragen.
Vernieuw in mij de gaven van mijn Vormsel.
Vervul mijn hart met uw gaven van liefde, vreugde, vrede, geduld, dienstbaarheid, goedheid, vertrouwen in de anderen, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.
Moge God, mijn Vader, verheerlijkt worden door mijn werken van barmhartigheid.
Heilige Geest, verleen dat ik mag leven in uw intimiteit zodat ik op elk ogenblik mijn toevlucht kan nemen tot U.

Vierde dag:
Het hart van Jezus geeft ons de Kerk

Overweging:
“Toen de dag van Pinksteren was aangebroken, waren de apostelen allen samen verenigd. Plotseling kwam er uit de hemel een gedruis dat leek op een hevige windstoot : heel het huis, waarin zij zich bevonden, was er vol van. Ze zagen een soort vuur verschijnen dat zich, in tongen verdeeld, boven ieder van hen neerzette. Toen werden zij vervuld van de Heilige Geest; ze begonnen vreemde talen te spreken en elk van hen drukte zich uit zoals de Geest het ingaf” (Hand 2,1-4).
Vanaf dat ogenblik verlieten de apostelen, door de kracht van de Heilige Geest, het Cenakel om openlijk te spreken tot het volk dat zij vreesden. Zij spraken alle talen omdat Jezus gezegd had: “Gaat dus uit, maakt alle naties tot leerlingen, hen dopend in de Naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest” (Mt 28,19).
Heden nog spreekt de Kerk van Jezus alle talen en worden de naties geëvangeliseerd. De Kerk is het Volk van God en wij zijn allen broeders en zusters in Hem. Deze Kerk is onze Moeder die ons voedt aan haar borst terwijl zij ons het doopsel schenkt dat in ons het leven der Heilige Drieëenheid tot stand brengt. Door haar prediking geeft zij ons ook het Licht en de Waarheid; de Liefde van God door het Levensbrood dat wij delen en de Vergeving door het Sakrament der Verzoening, de Biecht.

“Ga u eerst met uw broeder verzoenen
en breng dán uw offerande.”
“(Mt 5,24)

Lofzang : - Jeremías 7
Luistert naar het woord van de Heer,
gij allen uit Juda,
gij die deze poorten binnengaat
om de Heer te aanbidden.
Zó spreekt de Heer van het heelal,
de God van Israël :
Verbeter uw wegen en daden.
Dán laat ik u wonen op deze plaats.
Vertrouwt niet op bedrieglijke woorden,
door te zeggen: Tempel des Heren, Tempel des Heren!
Dit is de Tempel des Heren!
Indien gij waarlijk uw wegen en daden verbetert,
indien gij handhaaft het recht
tussen een mens en zijn naaste,
Als gij de vreemdeling niet verdrukt,
de wees of de weduwe,
als gij op deze plaats
geen onschuldig bloed vergiet,
als gij niet, tot uw onheil,
ander goden vereert,
dan laat Ik u wonen op deze plaats,
in het land dat Ik uw vaderen gaf,
van oudsher en voor altijd.

Gebed :
Jezus, Gij zijt gekomen voor óns die het Volk van God zijn, Gij hebt ons verenigd tot één Lichaam, uw Kerk, die heilig is vanuit úw Heiligheid. Gij zijt de Heilige, Heer, en ik, ik ben dat niét.
Eens hebt Gij tot Petrus gezegd: ”Zalig zijt gij, Simon, zoon van Johannes, omdat geen sterfelijk mens u dit heeft geopenbaard, maar mijn Vader in de Hemel is” (Mt 16,17). Kort daarna hebt gij tot Hem gezegd: “Ga achter Mij uit, bekoorder, gij zijt mij een hindernis, want uw gedachten zijn niet die van God maar van de mensen” (Mt 16,23).
Mijn goede wil ten spijt, ben ik soms een struikelblok, een voorwerp van ergernis, Heer. Geef mij de nederigheid van uw Hart om broederlijk met allen te kunnen leven. Wij zijn allen broeders en zusters in U en samen kunnen wij zeggen : “Onze Vader, die in de hemel zijt... vergeef mij mijn schuld zoals ook ik vergeef aan hen die mij kwaad deden” (Mat 6,9).

Vijfde dag:
Het hart van Jezus geeft ons het Geloof

Overweging:
Jezus zei tot Thomas : “Steek uw vinger uit en bezie mijn handen; steek uw hand uit en leg die op mijn zijde; wees niet langer ongelovig, maar gelovig”. Toen zei Thomas tot Hem: “Mijn Heer en mijn God!” Jezus zei tot hem: “Omdat gij Mij gezien hebt, gelooft gij. Zalig zij die geloven zonder Mij gezien te hebben” (Joh 20,27-28). Het was dezelfde Thomas die gezegd had: “Laten ook wij naar Jeruzalem gaan om met Hem te sterven” (Joh 11,16).
De beproeving van Jezus’ dood was té brutaal geweest voor Thomas. Bij het nieuws der Verrijzenis, heeft Thomas geweigerd te geloven; hij had het geloof verloren dat ons toelaat, de tekenen Gods op onze wegen te zien. Voor iedereen brengt het leven beproevingen mee die soms pijnlijk zijn als een kruisiging... en dát is het ogenblik waarop Thomas ons uitnodigt om de geopende zijde van de verrezen Jezus te bekijken. Verwarring, opwinding en beproeving zijn dingen die ons geloof schokken als “onze ogen niet meer naar Jezus opzien” (Heb 12,2). Maar, door de Voorzienigheid, moet ons geloof daaruit klaarder tevoorschijn komen, zoals dat van Thomas.

“Kom mijn gering geloof ter hulp”
(Mk 9,24)

Lofzang : Jeremías, 17

Gezegend zij de mens die steunt op de Heer :
de Heer zal Hem waarlijk tot steun zijn.
Hij zal zijn als een boom, aan het water geplant,
die zijn wortels strekt naar de stroom.
Hij vreest niet als de hitte komt:
zijn bladeren blijven groen.
Hij is rustig in een jaar van droogte:
Hij houdt niet op, zijn vruchten te dragen.

Gebed :
Jezus, ik erken dat het Geloof de kostbaarste gave is die ik bij mijn doopsel ontvangen heb en dat die gave komt uit uw Hart. Eens was er storm op het meer en de apostelen waren bang; ze hebben U, Meester, toen gewekt en Gij hebt hun gezegd: “Waarom zijt gij bang, mensen van gering geloof?” (Mt 8,26).
Als de storm mijn leven treft met beproevingen allerhande, ondersteun dan mijn geloof, Heer. Het geloof dat U, Jezus, behaagt, is het geloof dat gepaard gaat met hoop.

Zesde dag:
Het Hart van Jezus is de Bron van Barmhartigheid

Overweging:
Nadat Hij de wonden van handen en zijde getoond had, ademde Jezus over de apostelen en zei tot hen: “Ontvangt de Heilige Geest. Als gij iemand zijn zonder vergeeft, dan zijn ze hem vergeven; als gij iemands zonden niét vergeeft, zijn ze hem niet vergeven” (Joh 20,21).
Bij zijn Verrijzenis heeft Jezus de radikale ervaring beleefd van de Barmhartigheid, t.t.z. de ervaring dat de Liefde van de Vader sterker is dan de dood. En Jezus zélf is de onuitputtelijke bron van barmhartigheid geworden, die sterker is dan de zonde (Encycliek over de goddelijke Barmhartigheid). Dát is ook de uitnodiging, een door Jezus uitgesproken en die nú voor ons in vervulling gaat : “Komt tot Mij, gij allen die onder lasten gebukt gaat, komt tot Mij!” (Mt 11,28).
Allen worden wij uitgenodigd om onze last toe te vertrouwen aan het zachtmoedige en nederige Hart van Jezus, om vergeving van zonden te ontvangen en opluchting in al onze moeilijkheden.

“Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen,
maar om zondaars te roepen”
(Mt 9,13)

Lofzang : Efesiërs, 1

Gezegend is God, de Vader van onze Heer Jezus Christus,
die ons in de hemelen in Christus heeft gezegend met elke geestelijke zegen.

In Hém heeft Hij ons uitverkoren vóór de grondlegging der wereld,
om heilig en vlekkeloos te zijn voor zijn Aanschijn.
In liefde heeft Hij ons voorbestemd
zijn kinderen te worden door Jezus Christus,
naar het welbehagen van zijn wil :
Tot lof van de heerlijkheid van zijn genade,
die Hij ons heeft meegedeeld als een overvloed
van wijsheid en inzicht.
Want Hij heeft ons zijn geheim raadsbesluit doen kennen,
de beslissing die Hij in Christus had genomen
ter verwezenlijking van de volheid der tijden :
Het heelal in Christus onder één Hoofd te brengen,
alle wezens in de hemelen en alle wezens op aarde.

Gebed :
Heilige Geest, openbaar mij de diepe geheimen der barmhartigheid van Jezus’ Hart. In dié barmhartigheid heb ik vertrouwen en ik weet dat ze groter is dan de last van mijn zonden; anders zou ik daaronder bezwijken. Schenk mij ook vertrouwen in de priesterlijke dienst, waardoor de Vader zijn vaderschap uitoefent om mij te onthalen als het verloren kind dat Hij vergeving schenkt. Mocht ik mij ook langdurig in de armen voelen van God, mijn Vader.

Zevende dag:
Het hart van Jezus geeft ons het brood van eeuwig leven

Overweging:
Het bloed dat uit de geopende zijde van Jezus stroomde, verzinnebeeldt het Sacrament der Eucharistie. Jezus zegt ons: “Mijn vlees is waarlijk voedsel en mijn bloed is waarlijk drank. Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven en Ik zal hem doen opstaan op de laatste dag” (Joh 6,54-55).
Na deze woorden aanhoord te hebben, trokken meerdere leerlingen zich van Hem terug en gingen niet meer met Hem om. In zijn eindeloze Liefde heeft Jezus dit prachtig Sacrament ingesteld waarin Hij waarachtig aanwezig is met zijn godheid en zijn verheerlijkte mensheid. “En zie, Ik ben met u voor altijd, tot aan het einde der wereld” (Mt 28,20). Jezus wil elke dag bij ons blijven en Hij bemint ons zózeer dat Hij ook ons geestelijk voedsel wil zijn : Hij geeft zichzelf te eten aan diegenen die Hij tot zich trekt.

“Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt,
blijft in Mij en Ik blijf in hem”
(Joh 6,56)

Psalm 115
Ik geloof en daarom zal ik spreken,
ik die zoveel heb geleden,
ik die, in mijn leed, gezegd heb:
“De mens is niets dan leugen”.
Hoe zal ik de Heer vergelden
het goed dat Hij mij deed?
Ik zal de beker nemen van het heil
en de Naam des Heren aanroepen.
Nakomen zal ik mijn geloften voor de Heer,
en ook vóór heel het volk!
Kostbaar is in het oog des Heren
de dood van die Hem dienen!
Ben ik uw dienaar niet, o Heer,
uw dienaar en de zoon van uw dienares?
Ik, wiens ketens Gij gebroken hebt.
Een offer van dank zal ik U brengen,
de Naam des Heren zal ik aanroepen.
Nakomen zal ik mijn geloften voor de Heer
en ook vóór heel het volk,
bij de ingang van het huis des Heren,
midden in Jeruzalem!

Gebed:
Jezus, niet enkel wilt Gij U geven aan ons in de Eucharistie, maar Gij wilt ook wonen in onze tabernakels. Gij verwacht allen die Gij liefhebt om een uitwisseling “van hart tot hart” mogelijk te maken. Zoals de goede Paus Johannes XXIII zei: “Mijn leven lijkt bestemd te zijn, zich te verteren onder het licht dat uit het tabernakel schijnt en op een oplossing te vinden voor al mijn moeilijkheden, moet ik mijn toevlucht nemen tot het Hart van Jezus”.
Jezus, vervul mijn hart met vertrouwen op uw eucharistische Aanwezigheid; geef mij een zodanig vertrouwen dat ik U veelvuldig kom ontmoeten. Geef dat ik U kan aanbidden en loven en aldus mag putten, in deze ontmoeting van Liefde, al wat er nodig is opdat mijn leven God, onze Vader, zou verheerlijken.

Achtste dag:
Het hart van Jezus is de bron der broederlijke liefde

Overweging:
Op de vooravond van zijn lijden heeft Jezus de voeten van zijn leerlingen gewassen en Hij zei : “Begrijpt gij wat Ik voor u gedaan heb ? Gij noemt Mij Meester en Heer en dat zegt gij terecht, want dat bén ik. Als Ik dus , de Heer en Meester, u de voeten heb gewassen, dan moet ook gij elkaar de voeten wassen. Ik heb u een voorbeeld gegeven opdat gij zoudt doen wat Ik voor ú gedaan heb” (Joh 13,12-15). “Zalig zijt gij als gij dit doet” (Joh 13,17).
Jezus heeft ons een voorbeeld gegeven om ons te leren hoe wij God kunnen beminnen in de persoon van onze broeders en zusters. De schat die wij in de hemel zullen ontvangen, zal afgemeten zijn aan déze liefde. “Dan zal de Koning zeggen tot hen die aan zijn rechterhand staan: Komt, gezegenden van mijn Vader, neemt bezit van het Rijk dat als erfenis voor u bereid is vanaf de grondvesting der wereld.
Want Ik had honger en gij hebt Mij te eten gegeven; Ik had dorst en gij hebt Mij te drinken gegeven; Ik was een vreemdeling en gij hebt Mij opgenomen; Ik was naakt en gij hebt Mij gekleed; Ik was ziek en gij zijt mij komen bezoeken; Ik was in de gevangenis en gij zijt Mij komen opzoeken” (Mt 25,34-36). “Waarlijk, ik zeg u : Telkens gij dit gedaan hebt voor een dezer geringen die mijn broeders zijn, hebt ge het aan Mij gedaan” (Mt 25,40).

“Hieraan zal men herkennen dat gij mijn
leerlingen zijt : dat gij elkander liefhebt”
(Joh 13,35)

Lofzang: Jesaja, 61
Gij zult genoemd worden: “priesters van de Heer”,
Men zal u zeggen: “dienaars van onze God”,
Van de overvloed der naties zult gij leven
en hun heerlijkheid zal uw sieraad zijn.
In plaats van uwe schande: een dubbel aandeel!
In plaats van uw vernederingen : vreugdekreten!
In hun land zullen zij een dubbele erfenis ontvangen,
eeuwige vreugde zullen zij bezitten.
Omdat Ik, de Heer, rechtvaardigheid bemin,
omdat ik diefstal haat en ongerechtigheid,
zal Ik hun getrouw beloning schenken,
een eeuwig verbond met hen sluiten.
Hun afstammelingen zullen bekend zijn bij de volken
en hun kinderen temidden der naties.
Wie hen zal zien, zal kunnen herkennen:
de gezegende afstammelingen van de Heer.


Gebed:
Jezus, geef dat ik mijn broeders mag liefhebben zoals Gij hen hebt liefgehad: met veel zachtmoedigheid en nederigheid hebt Gij hen gediend, altijd aandachtig om aan hun behoeften en noden tegemoet te komen. Uit uw hart, Jezus, kwam er zoveel barmhartigheid voor allen; vervul ook mijn hart met barmhartigheid voor elk van mijn broeders.

Negende dag:
Het hart van Jezus voert ons naar de Vader

Overweging:
“Vader, het uur is gekomen. Verheerlijk uw Zoon opdat de Zoon U verheerlijke. Zoals Gij Hem macht over ieder mens gegeven hebt, zal Hij het eeuwig leven schenken aan hen die Gij Hem gegeven hebt. Welnu, dit is het eeuwig leven, dat men U kent, de enig ware God, en Hem die Gij gezonden hebt, Jezus Christus” (Joh 7,2-3). Bij een eerste verschijning na zijn Verrijzenis, vraagt Jezus aan Maria Magdalena dat zij Hem niet zou aanraken, want Hij was nog niet opgestegen naar de Vader. De volheid der Liefde van Christus is voorbehouden aan het Vaderhuis, wanneer elkeen op zijn beurt mét Christus zal aankomen.

Maar op aarde is het voornaamste, de wil van Jezus te verwezenlijken. Hij zegt tot Maria: “Ga naar mijn broeders en zeg hun: Ik stijg op naar mijn Vader en uw Vader, naar mijn God en úw God” (Joh 20,17). Jezus heeft voor ons verdiend, aangenomen kinderen van zijn Vader te kunnen zijn. “Vrees niet, kleine kudde, uw Vader zal u het Koninkrijk schenken” (Lk 12,32). Om deel te hebben aan het Koninkrijk, nodigt Jezus ons uit om te worden als kleine kinderen.

Wat nu de geest der kinderjaren kenmerkt, is het vertrouwen. Het vertrouwen laat ons toe, ons tot God te richten en Hem te vragen volgens onze noodwendigheden, maar ook om dankbaar zijn weldaden in ontvangst te nemen. Jezus zegt het ons: “Vraagt en gij zult verkrijgen; zoekt en gij zult vinden; klopt en men zal voor u opendoen” (Mt 7,7).

“Aan hen die geloven in zijn Naam,
gaf Hij de macht om kinderen van God te worden”
(Joh 1,12)

Psalm 32
Het heil van een koning is niet zijn leger,
de overwinning van een krijger is niet zijn kracht.
Ruiterij ter overwinning is een illusie;
een leger brengt niet het heil.
God waakt over hen die hem vrezen,
die hun hoop stellen op zijn Liefde,
om hen te ontrukken aan de dood,
hen in leven te houden bij hongersnood.
Ons leven verhopen wij van de Heer :
Hij is voor ons een steun en een schild.
Onze vreugd in het hart komt van Hém,
Ons vertrouwen berust in zijn heilige Naam.
Moge Heer, uw Liefde over ons opgaan
omdat onze hoop gevestigd is op U!
En nu, koningen, wilt verstaan,
komt tot inkeer, rechters der aarde.
Dient de Heer met vrees,
betuigt hen huiverend uw eerbied.
Wordt Hij vertoornd, dan zijt gij verloren :
zijn toorn zal onverwacht ontbranden.
Zalig die bij Hém zijn toevlucht zoekt!

Gebed:
Geest van Jezus, voeg U bij mijn geest om te getuigen dat ik ‘kind van God’ ben. Schenk mij de Wijsheid die komst van U, om de diepte te kunnen begrijpen der werkelijkheid dat God, mijn Vader, mij liefheeft en dat ik waardevol ben in zijn ogen. Moge heel mijn wezen uitroepen met de kracht van úw liefde: Abba, Vader, ik ben uw kind!

Uit : users.telenet.be/katholieke-informatie

13-12-2016 om 23:33 geschreven door claudia  

Litanie van Jezus’ bitter lijden

Heer, ontferm U over ons.

Christus, ontferm U over ons.

Heer, ontferm U over ons.

Christus, aanhoor ons.

Christus, verhoor ons.

God, hemelse Vader, ontferm U over ons.

God, Zoon, Verlosser van de wereld, ontferm U over ons.

God, H. Geest, ontferm U over ons.

H. Drie-eenheid, 1 God, ontferm U over ons.

Jezus, om onze zonden in de hof van Olijven benauwd en bedroefd tot de dood, ontferm U over ons.

Jezus, door een engel gesterkt, om ons te leren onze hulp in alle nood van de Hemel te verwachten, ontferm U over ons.

Jezus, die uw verrader met minzaamheid ontving, om ons de zachtmoedigheid te leren, ontferm U over ons.

Jezus, door uw leerlingen verlaten, om ons te leren op God alleen te vertrouwen, ontferm U over ons.

Jezus, door de Joden gebonden, om ons van de zonden te ontbinden, ontferm U over ons.

Jezus, voor Annas en Kajafas valselijk beschuldigd, om ons te leren alle ongelijk geduldig te verdragen, ontferm U over ons.

Jezus, door Petrus verloochend, opdat wij onze zwakheid zouden leren kennen en onszelf wantrouwen, ontferm U over ons.

Jezus, door Herodes bespot en met een wit kleed omhangen, omdat wij het kleed der onschuld verloren hadden, ontferm u over ons.

Jezus, achter Barabbas gesteld, opdat zij ons nimmer boven anderen zouden verheffen, ontferm U over ons.

Jezus, wreed gegeseld en met doornen gekroond, opdat wij alle zinnelijkheid en eerzucht zouden verfoeien, ontferm U over ons.

Jezus, gelasterd, bespuwd, en geslagen, opdat wij onze zinnen zouden versterven, ontferm U over ons.

Jezus, aan het volk getoond, opdat wij uw voorbeeld steeds voor ogen zouden hebben en daarnaar leven, ontferm U over ons.

Jezus, door Pilatus aan uw vijanden overgeleverd, om ons van onze vijanden te verlossen, ontferm U over ons.

Jezus, met het kruis beladen, om ons te leren ons kruis met liefde te dragen, ontferm U over ons.

Jezus, aan het kruis genageld, opdat zij ons vlees met zijn driften en begeerlijkheden zouden kruisigen, ontferm U over ons.

Jezus, die van uw kleren beroofd werd opdat zij ons voor alle oneerbaarheid zouden bewaren, ontferm U over ons.

Jezus, tussen twee moordenaars gekruisigd, om ons te leren de vernederingen te beminnen, ontferm U over ons.

Jezus, die de goede moordenaar in genade hebt aangenomen, opdat zij nooit zouden wanhopen, ontferm U over ons.

Jezus, die aan het kruis hangend, voor uw vijanden gebeden hebt, om ons te leren onze vijanden te beminnen, ontferm U over ons.

Jezus, met gal en edik gelaafd, opdat zij onze tong zouden versterven en ons voor laster en kwaadsprekendheid zouden hoeden, ontferm U over ons.

Jezus, die stervend uw geest in de handen van uw Vader hebt aanbevolen, opdat wij, stervende, onze geest in uw en zijn handen zouden bevelen, ontferm U over ons.

Jezus, die voor ons de bittere dood gestorven zijt, om ons de boosheid van onze zonden te leren kennen, ontferm U over ons.

Jezus, die ons door uw dood het leven gegeven hebt, opdat zij niet voor ons, maar voor U zouden leven, ontferm U over ons.

Jezus, wiens Zijde na uw dood geopend werd, om ons de overmaat van uw liefde te tonen, ontferm U over ons.

Jezus, begraven en de derde dag verrezen, opdat wij, dood voor de zonden, tot een deugdzaam leven zouden verrijzen, ontferm U over ons.

Wees genadig, spaar ons, Heer.

Wees genadig, verhoor ons, Heer.

Van alle kwaad, verlos ons, Heer.

Van alle zonden, verlos ons, Heer.

Door uw bloedig zweet, verlos ons, Heer.

Door uw geseling, verlos ons, Heer.

Door uw doornenkroning, verlos ons, Heer.

Door uw Kruis en Lijden, verlos ons, Heer.

Door uw heilige vijf Wonden, verlos ons, Heer.

Door uw Dood en Begrafenis, verlos ons, Heer.

Door uw glorierijke Verrijzenis, verlos ons, Heer.

Door uw wonderbare Hemelvaart, verlos ons, Heer.

Op de dag des oordeels, verlos ons, Heer.

Wij, zondaars, wij bidden U, verhoor ons.

Dat uw heilig Lijden ons leert hoe verschrikkelijk de zonde is, om welke Gij zoveel geleden hebt. Wij bidden U, verhoor ons.

Dat wij, door het overdenken van uw pijnen en smarten, alle ziekten, pijnen en tegenspoed geduldig mogen verdragen. Wij bidden U, verhoor ons.

Dat wij in alle angst, droefheid en nood ons tot U keren en uw hulp afsmeken. Wij bidden U, verhoor ons.

Dat wij alle schande, verachting en vernedering met overgeving aan de wil Gods mogen ontvangen. Wij bidden U, verhoor ons.

Dat wij de valse beschuldigingen en onrechtvaardige oordelen naar uw voorbeeld mogen verdragen. Wij bidden U, verhoor ons.

Dat Gij ons de vruchten van uw Kruis wilt mededelen. Wij bidden U, verhoor ons.

Dat wij door de kracht van uw Kruis de duivel, de wereld en het vlees mogen overwinnen. Wij bidden U, verhoor ons.

Dat wij in uw heilig Bloed van alle zonden mogen gereinigd worden. Wij bidden U, verhoor ons.

Dat Gij ons wilt verlenen ons kruis dagelijks op te nemen en U graag na te volgen. Wij bidden U, verhoor ons.

Dat wij een vurig verlangen mogen verkrijgen, om dikwijls uw heilig Lijden met liefde en dankbaarheid te overwegen. Wij bidden U, verhoor ons.

Dat wij, bemerkend dat Gij uit liefde voor ons gestorven zijt, door wederliefde ontstoken mogen worden, om niet voor onszelf, maar voor U te leven. Wij bidden U, verhoor ons.

Dat wij onze troost in uw heilige Wonden mogen vinden. Wij bidden U, verhoor ons.

Dat Gij ons door uw Kruis en uw bittere Dood in het uur van de dood versterken wilt. Wij bidden U, verhoor ons.

Dat Gij ons door uw Kruis tot uw heerlijkheid wilt voeren. Wij bidden U, verhoor ons.

Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, spaar ons, Heer.

Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, verhoor ons, Heer.

Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, ontferm U over ons.

Christus, hoor ons.

Christus, verhoor ons.

Waarlijk, onze zwakheden heeft Hij gedragen.

En onze smarten Zelf getorst.

Laten wij bidden : Almachtige, eeuwige God, die gewild hebt, dat onze Verlosser de menselijke natuur zou aannemen en de kruisdood doorstaan, opdat wij zijn nederigheid zouden navolgen. Geef genadig dat wij naar de lessen, welke Hij ons gedurende zijn sterfelijk leven gegeven heeft, leven mogen om eens deel te hebben aan zijn glorievolle Verrijzenis. Door dezelfde Jezus Christus, onze Heer. Amen.

13-12-2016 om 23:29 geschreven door claudia  

Het verlangen een non te worden, maar geweigerd worden

Ze was nooit haar kinderdroom om in een klooster te gaan verloren. En van de tijd af dat ze eerst de Passionisten ontmoette en hoorde van de Passionist zusters voelde ze dat haar plaats bij hen was. Er was een klooster van de Orde in Corneto, Italie zo’n 250 km van Lucca, en na advies gevraagd te hebben besloot ze naar daar te gaan voor een cursus van geestelijke oefeningen en de vraag om toegelaten te worden. Ze werd geweigerd door een Moeder Overste die over Gemma’s ziekte en genezing had gehoord en ook over de buitengewone genaden die haar leven kenmerkten, en was daarom overtuigd dat zo’n mysticus (of mogelijk hysterische?) niet geschikt was voor haar contemplatieve Gemeenschap.

Het was een bittere teleurstelling voor Gemma, maar ze droeg ze moedig en geduldig. Haar biechtvader Mgr. Volpi en haar geestelijke leidsman Vader Germanus deden nog inspanningen in haar naam maar deze bleven zonder gevolg. Gemma begon zo goed ze kon het leven te leiden van een Passionist zuster buiten het klooster. Ze had reeds de gelofte van kuisheid afgelegd gedurende haar ernstige ziekte, en daar voegde ze de geloften van armoede en gehoorzaamheid aan toe met de goedkeuring van haar biechtvader. Ze droeg het Teken van de Passionisten op haar hart onder haar kledij, en bad dagelijks de Goddelijke Officie net zoals de Passionist zusters doen in koor. Ze verloor nooit de hoop tot op het einde van haar leven om hen te vervoegen, als het niet in Corneto was, dan ergens anders.

Haar hoop om een Passionist zuster te worden werd uiteindelijk gerealiseerd na haar dood. In haar eerste brief aan Vader Germanus, vooraleer ze hem had ontmoet, voorspelde ze  de oprichting van een convent van Passionist zusters te Lucca. Er was zelfs nog niet aan zo’n project gedacht op dat tijdstip, maar een jaar of twee later begon men erover te spreken. Gemma was vervuld met enthousiasme en begon te bidden en gebruikte al de invloed die in haar macht lag om de komst van de zusters naar Lucca te bespoedigen. De moeilijkheden leken met tijden onoverkomelijk, maar ze gaf de moed niet op. Gedurende het laatste jaar van haar leven was het een voortdurende gedachte en een voortdurend voorwerp van haar gebeden. Ze zocht zelfs in Lucca meer dan eens naar een plaats waar het klooster zich kon vestigen en ze stelde interesse in de materiele fondsen die nodig waren voor de oprichting. Ze hoopte nog altijd om haar roeping te vinden in het nieuwe klooster.

Maar naar het einde toe offerde ze zelfs dat op. Ze wilde enkel dat het werk voltooid zou kunnen worden: “ik vraag niet langer om een klooster binnen te gaan… Jezus heeft het habijt van een Passionist zuster op mij wachten aan de poort van de Hemel. Laat me sterven zodat het Passionist klooster kan opgericht worden.” Ze verzekerde degenen die de moed verloren dat de oprichting zou beginnen na haar dood en voltooid zou zijn in het jaar van de zaligverklaring van de H. Gabriel. Haar woorden, werden werkelijkheid, tegen alle verwachtingen in. Twee jaar na Gemma’s dood kwam de eerste kleine groep van Passionist zusters naar Lucca, en hoewel ze vele hindernissen moesten overwinnen kwam een volledige gemeenschap in het nieuwe klooster in 1908, net twee maanden nadat de H. Gabriel werd zaligverklaard. Paus Pius X had reeds het project gezegend en had als bijzonder doel gesteld dat de gemeenschap “zich zou opofferen als slachtoffers voor Onze Heer voor de geestelijke en tijdelijke noden van de kerk en van de Soevereine Paus.” Dit zou Gemma zeker vreugde gebracht hebben.

Tegenwoordig blijft het Passionisten klooster in Lucca bloeien. Gemma’s lichaam rust bij het altaar in de kleine kapel en de zusters vereren haar als stichtster en patrones van hun werk. “De Passionist zusters wilden mij niet accepteren,” zei ze, “maar ik zou willen een van hen zijn, en ik zal bij hen zijn wanneer ik dood ben.” Zo werd Gemma’s wens uiteindelijk  vervuld. “Voor redenen die onafhankelijk waren van haar wil,” schrijft een vriendin van haar, “droeg Gemma nooit een Passionisten habijt, maar ze was toch een ware Passionist. Ze was een Passionist in de ziel en ze had de geest van de Passionisten. De Orde heeft haar aangenomen. Haar klooster is opgericht en blijft groeien.” Dezelfde gedachte werd uitgedrukt door Benedictus XV in het besluit die haar Zaligverklaring voorafging: “De vrome maagd, Gemma Galgani, was niet door habijt en professie, maar ongetwijfeld door verlangen onder de religieuze kinderen van St Paulus van het Kruis gerekend.” En Pius XI verkondigde haar heroische heiligheid en feliciteerde “de zonen en dochters van St Paulus van het Kruis om het bezit van deze ware parel van heiligheid die een eer betekende voor hun Congregatie.” Gemma had zich eens beschreven als “verdwaald zoals een ziel dat is afgedwaald”: haar lang gekoesterde roeping was uiteindelijk gerealiseerd en niet veel roepingen hebben zo’n pijnlijk offer gekost.

Gemma had zichzelf geofferd aan God als een slachtoffer voor de zonden van de mensen, en haar offer was geaccepteerd.  Tot op dit punt had ze in alle lijden gedeeld met Jezus, behalve een – de laatste en grootste, de doodsstrijd, smart en kommer van Zijn laatste uren aan het Kruis. Ze had verschrikkelijk geleden in ziel en lichaam, haar lijden was in het verborgene, en haar leven was meer zoals Gethsemane dan Kalvarie. Na haar miraculeuze genezing was haar gezondheid normaal, en niemand zou gedacht hebben dat het sterke, gezonde meisje de martelingen van een levend martelaarschap doorstond. Maar het moment kwam dat haar lijden niet langer meer verborgen kon worden: het was de opoffering van het slachtoffer.

Laatste ziekte

Op Pasen 1902 was ze plotseling getroffen door een mysterieuze ziekte die met een kort interval, voor de resterende negen maanden van haar leven duurde. Ze kon geen voedsel proeven, haar lichaam onderging de meest verschrikkelijke pijn en ze was sterk vermagerd. Eerst slaagde ze er nog in om haar naar de Mis en de Heilige Communie te slepen, met de hulp van haar geadopteerde moeder en vriendin Cecilia, maar deze troost moest ze spoedig opgeven door haar verslechterde gezondheid. Dokters werden ingeroepen, maar verschilden in hun diagnose en waren verwonderd over de mysterieuze natuur van haar ziekte. Haar pijn werd nog verzwaard door de aanvallen van de duivel op haar lichaam en ziel en waren zo afschuwelijk dat ze dacht dat ze bezeten was en ze smeekte om een exorcisme te laten doen. Haar heroische leven, al de deugden die ze in praktijk had gebracht, al de goddelijke gunsten die ze had ontvangen, werden nu aan haar getoond als hypocrisie en bedrog. En gedurende al die maanden van lijden was er geen straal van goddelijke troost die haar hart bereikte. Ze bleef onophoudelijk bidden, Jezus en Maria aanroepend om bij haar te zijn in dit uur van bittere verwaarlozing. Van buitenaf hield ze zich sereen en kalm. Ze klaagde nooit over haar lichamelijk lijden behalve 1 keer toen ze fluisterde “Mijn Jezus, het is meer dan ik aankan”: maar wanneer de Zuster die op haar paste er haar aan herinnerde dat het met Gods genade is dat alles mogelijk is om te dragen, gebruikte ze de woorden nooit meer terug. Integendeel wanneer de Zuster haar eens vroeg “Als je de keuze had wat zou je kiezen: ineens naar de hemel gaan en stoppen met lijden of hier blijven en lijden voor de glorie van God?” antwoordde ze “Beter om te lijden dan naar de Hemel te gaan wanneer de pijn voor Jezus en Zijn glorie is.” Een van de religieuze Zusters van de orde van St Camillius die op haar paste gedurende haar laatste ziekte zei “We hebben voor vele zieke personen gezorgd, maar we hebben nooit zoiets gezien!”

Heilige dood

Een laatste troost bleef over voor Gemma en deze werd spoedig ontnomen. Haar conditie was jammerlijk, maar ze was temidden van toegenegen vrienden. Sommige van de dokters waren echter de mening toegedaan dat ze tuberculoze had en Vader Germanus was bang dat de kinderen van de familie blootgesteld zouden worden aan het gevaar van besmetting. Er werd beslist dat Gemma moest verhuizen. Maar de Giannini familie was er sterk tegen gekant. Maanden gingen voorbij vooraleer ze erin toestemden. Er werd een compromis gesloten en er werd een kamer gehuurd aan de overkant van de straat en er zou communicatie zijn door middel van een bel aan een koord die bij een aanpalende tuin terechtkwam. Gemma werd verplaatst op 24 februari 1903. Ze deed haar laatste offer met een kalme gelatenheid die zelfs degenen die haar het best kenden versteld deed staan. Op dit punt kon ze zeer goed zeggen : “Ik heb van alles een offer gemaakt; niets blijft voor mij over dan mij voor te bereiden op de dood.”

aan haar sterfbed

De dood was niet ver weg. Twee maand later, op Goede Vrijdag ging ze in een lange extase met uitgestrekte armen, genageld zoals ze zei met Jezus op het Kruis. Degenen die haar zagen lijden gedurende die dag en de volgende nacht wisten dat het einde nabij was. Op Stille Zaterdag werd een priester geroepen die haar de Laatste Sacramenten gaf, en dan werd Gemma overgelaten om de volle bitterheid van de eenzaamheid van Jezus op Kalvarie te proeven. Het einde kwam vredig en met een blik van vreugde op haar gezicht gaf ze haar zuivere ziel aan God een uur na de middag op Stille Zaterdag, 11 april 1903. Haar gezicht was zo mooi en vredig dat degenen die aanwezig waren het moeilijk konden geloven dat ze werkelijk gestorven was.

Gemma Galgani werd zaligverklaard door Paus Pius XI op 14 mei 1933 en heilig verklaard door Paus Pius XII op Hemelvaartsdag 2 mei 1940. Onder de menigte die de St Pietersbasiliek vulde op de dag van haar Heiligverklaring waren 1300 inwoners van Lucca met aan het hoofd hun aartsbisschop. Velen onder hen hadden haar gekend, waaronder de talrijke leden van de Giannini familie die haar hadden aangenomen. Haar jongste zuster Angelina zat naast de zuster van de H. Zita die haar als kind geleerd had en haar eerste stappen had getoond op het pad van heroische heiligheid. Het feest van de H. Gemma is op 11 april (en ook 16 mei voor degenen in de Passionist Congregatie).

"Ik heb U liefgehad, o Jezus. Verleen me U nog meer lief te hebben zodat mijn gedachten enkel naar U uitgaan, alle dagen, alle nachten, zelfs wanneer ik slaap… Ik wens dat mijn geest altijd met U praat, dat mijn ziel altijd tot U spreekt." -St Gemma Galgani

Uit : www.stgemmagalgani.com

13-12-2016 om 22:34 geschreven door claudia  

Gebed van de H. Gemma Galgani:

O lieve Jezus, ik bevind mij aan Uw heilige voeten. Zie welwillend op mij neer. Ik wens mijn dankbaarheid uit te drukken voor de voortdurende gunsten die U mij schenkt en nog wenst te schenken. Zo veel keren heb ik U aanroepen, O Jezus en U hebt me blij gemaakt. Ik heb mij dikwijls tot U gewend en U hebt mij steeds getroost. Hoe kan ik mijzelf tot U richten, lieve Jezus? Ik dank U! Toch heb ik nog een verzoek dat Ik van U verlang, O mijn God, als het U behaagt (noem het verzoek). Ik weet dat U almachtig bent, en daarom vraag ik deze gunst. O Jezus, heb medelijden met mij. Moge Uw heilige wil geschieden in alle dingen.
________________
Nog een gebed van de H. Gemma Galgani:
O mijn gekruisigde God, ik bevind mij aan Uw heilige voeten. Verstoot mij niet, nu ik voor U kom te staan als zondaar. Ik heb U beledigd in het verleden, mijn Jezus, maar ik zal mij beteren. O Heer, voor U leg ik al mijn fouten open. Ik heb ze beschouwd en ik zie dat ik geen vergiffenis verdien. Zie naar uw lijden en bedenk hoeveel waarde dat Bloed heeft dat uit Uw aderen vloeide. O mijn God, U die ervoor gekozen hebt te sterven voor mijn zonden, sluit Uw ogen voor mijn gebrek aan verdienste, en verleen me vergeving voor mijn zonden, zodat ik niet langer de last van mijn zonden voel. Mijn lieve Jezus, de last van mijn zonden bedrukt mij mateloos. Begeleid mij, mijn Jezus, want ik verlang kost wat kost goed te zijn. Neem alles in mij weg dat tegenstrijdig is met Uw heilige wil. Tegelijkertijd bid ik tot U, Heer Jezus om mij te verlichten zodat ik in staat ben in Uw heilig licht te leven. Amen.
________________
Gebed tot de H. Gemma met de vraag om bemiddeling
O heilige Gemma, ik ben dicht bij u, help met te bidden. U weet wat ik en degenen rond mij nodig hebben; kijk naar mijn dringende noden zowel geestelijk als materieel. Zorg ervoor! Ik vertrouw op U en ik laat alles over aan uw liefdevolle zorg. (noem uw verzoek)
Bied Jezus die tedere en voortdurende zorg aan die U hem op aarde hebt geschonken.

O heilige Gemma, u die fysiek alle pijn van het Lijden van Jezus hebt geleden, ik vraag U om de genade om het Lijden van Jezus te overwegen en te beleven evenals het lijden van de Heilige Maria. Bid dat ik het pad van nederigheid, eenvoud, liefde en opoffering neem en zo te allen tijde de heilige wil van God vervul. Laat me samen met Jezus, de Heilige Maagd Maria en u verenigd zijn en leven in alle eeuwigheid. Amen.
________________

Populair gebed aan de H. Gemma dat gevonden wordt op vele heiligenprentjes van Passionisten

O H. Gemma, hoe meevoelend was uw liefde voor degenen in moeilijkheden, en hoe groot was uw verlangen om hen te helpen. Help mij ook in mijn huidige noodwendigheid en verkrijg voor mij het verzoek dat ik u nederig vraag, als het voor het welzijn is van mijn ziel. (noem hier uw verzoek)

De talrijke mirakels en de wonderbaarlijke gunsten die verkregen zijn door uw bemiddeling geven mij het vertrouwen dat u mij kunt helpen. Bid tot Jezus, uw Bruidegom, voor mij. Toon Hem de stigmata die Zijn liefde u heeft gegeven. Herinner Hem aan het bloed dat uit deze wonden vloeide, de verschrikkelijke pijn die u hebt geleden en de tranen die u hebt vergoten voor de redding van zielen. Plaats deze als uw kostbare schat in een kelk van liefde en Jezus zal naar u luisteren. Amen.
-H. Gemma, bid voor ons!
________________
Gebed aan St Gemma voor zuiverheid – steun tegen bekoringen
Gemma’s moeder leerde haar van op vroege leeftijd te knielen en 3 weesgegroeten te bidden elke dag, met de vraag aan de Heilige Moeder om de genade van zuiverheid te verkrijgen. Op het einde van haar leven, tegen haar dood, vond een metgezel haar geknield en de 3 weesgegroeten zeggend voor zuiverheid. Zelfs op het einde van haar leven liet ze deze heilige praktijk niet varen. Daarom kunnen we vertrouwensvol haar aanroepen om bijstand tegen bekoringen van onzuiverheid.

O bloem van de hemel, H. Gemma, Spiegel van zuiverheid en boete, verkrijg voor ons de genade van zuiverheid en help ons tegen alle bekoringen van het vlees. We vragen dit door Christus onze Heer. Amen.

13-12-2016 om 19:55 geschreven door claudia