AAN   MIJN   ZOON   EMMANUEL 
Werd groter vreugde ooit geboren
mij, toen die Kerstnacht
bij het eerste ochtendgloren
Emmanuel schreide zacht

Mijn Emmanuel, Uw Emmanuel, Heer
door U op de wereld gebracht
God met ons, mijn kindeke teer
van u wordt zoveel nog verwacht

Tot tranen toe word ik bewogen
wanneer ‘k aan die genaden denk
van zoveel mededogen
van zo’n groot Godsgeschenk

Gij lette niet op mijn zonden
alleen mijn liefde was van tel
in die pijnlijk’ uitboetende stonden
stond de duivel buiten spel

Alles hebt Gij mij vergeven
beloond hebt Gij mij honderdvoud
binnen ontsproot het warme leven
buiten was de wereld koud

In een eenvoudig, warm huis
was eens mijn Bethlehem
zijn eigen land bood hem geen thuis
er was geen plaats voor hem

Maar wie de Here uitverkiest
moet in Zijn sporen staan
wie zich voor Hem verliest
zal ‘t Leven binnengaan

Ik heb u zo lief, mijn kind
gij zijt mijn ganse leven
in u heb ik de Heer bemind
in u werd ik tot Hem verheven

Mijn zoon, dit zijn mijn enige wensen
blijf Hem trouw met gans uw wezen
opdat door u ook andere mensen
in de Heer worden genezen.                        

Je  IMA 

Geschreven Kerstmis 1986