Het verlangen een non te worden, maar geweigerd worden

Ze was nooit haar kinderdroom om in een klooster te gaan verloren. En van de tijd af dat ze eerst de Passionisten ontmoette en hoorde van de Passionist zusters voelde ze dat haar plaats bij hen was. Er was een klooster van de Orde in Corneto, Italie zo’n 250 km van Lucca, en na advies gevraagd te hebben besloot ze naar daar te gaan voor een cursus van geestelijke oefeningen en de vraag om toegelaten te worden. Ze werd geweigerd door een Moeder Overste die over Gemma’s ziekte en genezing had gehoord en ook over de buitengewone genaden die haar leven kenmerkten, en was daarom overtuigd dat zo’n mysticus (of mogelijk hysterische?) niet geschikt was voor haar contemplatieve Gemeenschap.

Het was een bittere teleurstelling voor Gemma, maar ze droeg ze moedig en geduldig. Haar biechtvader Mgr. Volpi en haar geestelijke leidsman Vader Germanus deden nog inspanningen in haar naam maar deze bleven zonder gevolg. Gemma begon zo goed ze kon het leven te leiden van een Passionist zuster buiten het klooster. Ze had reeds de gelofte van kuisheid afgelegd gedurende haar ernstige ziekte, en daar voegde ze de geloften van armoede en gehoorzaamheid aan toe met de goedkeuring van haar biechtvader. Ze droeg het Teken van de Passionisten op haar hart onder haar kledij, en bad dagelijks de Goddelijke Officie net zoals de Passionist zusters doen in koor. Ze verloor nooit de hoop tot op het einde van haar leven om hen te vervoegen, als het niet in Corneto was, dan ergens anders.

Haar hoop om een Passionist zuster te worden werd uiteindelijk gerealiseerd na haar dood. In haar eerste brief aan Vader Germanus, vooraleer ze hem had ontmoet, voorspelde ze  de oprichting van een convent van Passionist zusters te Lucca. Er was zelfs nog niet aan zo’n project gedacht op dat tijdstip, maar een jaar of twee later begon men erover te spreken. Gemma was vervuld met enthousiasme en begon te bidden en gebruikte al de invloed die in haar macht lag om de komst van de zusters naar Lucca te bespoedigen. De moeilijkheden leken met tijden onoverkomelijk, maar ze gaf de moed niet op. Gedurende het laatste jaar van haar leven was het een voortdurende gedachte en een voortdurend voorwerp van haar gebeden. Ze zocht zelfs in Lucca meer dan eens naar een plaats waar het klooster zich kon vestigen en ze stelde interesse in de materiele fondsen die nodig waren voor de oprichting. Ze hoopte nog altijd om haar roeping te vinden in het nieuwe klooster.

Maar naar het einde toe offerde ze zelfs dat op. Ze wilde enkel dat het werk voltooid zou kunnen worden: “ik vraag niet langer om een klooster binnen te gaan… Jezus heeft het habijt van een Passionist zuster op mij wachten aan de poort van de Hemel. Laat me sterven zodat het Passionist klooster kan opgericht worden.” Ze verzekerde degenen die de moed verloren dat de oprichting zou beginnen na haar dood en voltooid zou zijn in het jaar van de zaligverklaring van de H. Gabriel. Haar woorden, werden werkelijkheid, tegen alle verwachtingen in. Twee jaar na Gemma’s dood kwam de eerste kleine groep van Passionist zusters naar Lucca, en hoewel ze vele hindernissen moesten overwinnen kwam een volledige gemeenschap in het nieuwe klooster in 1908, net twee maanden nadat de H. Gabriel werd zaligverklaard. Paus Pius X had reeds het project gezegend en had als bijzonder doel gesteld dat de gemeenschap “zich zou opofferen als slachtoffers voor Onze Heer voor de geestelijke en tijdelijke noden van de kerk en van de Soevereine Paus.” Dit zou Gemma zeker vreugde gebracht hebben.

Tegenwoordig blijft het Passionisten klooster in Lucca bloeien. Gemma’s lichaam rust bij het altaar in de kleine kapel en de zusters vereren haar als stichtster en patrones van hun werk. “De Passionist zusters wilden mij niet accepteren,” zei ze, “maar ik zou willen een van hen zijn, en ik zal bij hen zijn wanneer ik dood ben.” Zo werd Gemma’s wens uiteindelijk  vervuld. “Voor redenen die onafhankelijk waren van haar wil,” schrijft een vriendin van haar, “droeg Gemma nooit een Passionisten habijt, maar ze was toch een ware Passionist. Ze was een Passionist in de ziel en ze had de geest van de Passionisten. De Orde heeft haar aangenomen. Haar klooster is opgericht en blijft groeien.” Dezelfde gedachte werd uitgedrukt door Benedictus XV in het besluit die haar Zaligverklaring voorafging: “De vrome maagd, Gemma Galgani, was niet door habijt en professie, maar ongetwijfeld door verlangen onder de religieuze kinderen van St Paulus van het Kruis gerekend.” En Pius XI verkondigde haar heroische heiligheid en feliciteerde “de zonen en dochters van St Paulus van het Kruis om het bezit van deze ware parel van heiligheid die een eer betekende voor hun Congregatie.” Gemma had zich eens beschreven als “verdwaald zoals een ziel dat is afgedwaald”: haar lang gekoesterde roeping was uiteindelijk gerealiseerd en niet veel roepingen hebben zo’n pijnlijk offer gekost.

Gemma had zichzelf geofferd aan God als een slachtoffer voor de zonden van de mensen, en haar offer was geaccepteerd.  Tot op dit punt had ze in alle lijden gedeeld met Jezus, behalve een – de laatste en grootste, de doodsstrijd, smart en kommer van Zijn laatste uren aan het Kruis. Ze had verschrikkelijk geleden in ziel en lichaam, haar lijden was in het verborgene, en haar leven was meer zoals Gethsemane dan Kalvarie. Na haar miraculeuze genezing was haar gezondheid normaal, en niemand zou gedacht hebben dat het sterke, gezonde meisje de martelingen van een levend martelaarschap doorstond. Maar het moment kwam dat haar lijden niet langer meer verborgen kon worden: het was de opoffering van het slachtoffer.

Laatste ziekte

Op Pasen 1902 was ze plotseling getroffen door een mysterieuze ziekte die met een kort interval, voor de resterende negen maanden van haar leven duurde. Ze kon geen voedsel proeven, haar lichaam onderging de meest verschrikkelijke pijn en ze was sterk vermagerd. Eerst slaagde ze er nog in om haar naar de Mis en de Heilige Communie te slepen, met de hulp van haar geadopteerde moeder en vriendin Cecilia, maar deze troost moest ze spoedig opgeven door haar verslechterde gezondheid. Dokters werden ingeroepen, maar verschilden in hun diagnose en waren verwonderd over de mysterieuze natuur van haar ziekte. Haar pijn werd nog verzwaard door de aanvallen van de duivel op haar lichaam en ziel en waren zo afschuwelijk dat ze dacht dat ze bezeten was en ze smeekte om een exorcisme te laten doen. Haar heroische leven, al de deugden die ze in praktijk had gebracht, al de goddelijke gunsten die ze had ontvangen, werden nu aan haar getoond als hypocrisie en bedrog. En gedurende al die maanden van lijden was er geen straal van goddelijke troost die haar hart bereikte. Ze bleef onophoudelijk bidden, Jezus en Maria aanroepend om bij haar te zijn in dit uur van bittere verwaarlozing. Van buitenaf hield ze zich sereen en kalm. Ze klaagde nooit over haar lichamelijk lijden behalve 1 keer toen ze fluisterde “Mijn Jezus, het is meer dan ik aankan”: maar wanneer de Zuster die op haar paste er haar aan herinnerde dat het met Gods genade is dat alles mogelijk is om te dragen, gebruikte ze de woorden nooit meer terug. Integendeel wanneer de Zuster haar eens vroeg “Als je de keuze had wat zou je kiezen: ineens naar de hemel gaan en stoppen met lijden of hier blijven en lijden voor de glorie van God?” antwoordde ze “Beter om te lijden dan naar de Hemel te gaan wanneer de pijn voor Jezus en Zijn glorie is.” Een van de religieuze Zusters van de orde van St Camillius die op haar paste gedurende haar laatste ziekte zei “We hebben voor vele zieke personen gezorgd, maar we hebben nooit zoiets gezien!”

Heilige dood

Een laatste troost bleef over voor Gemma en deze werd spoedig ontnomen. Haar conditie was jammerlijk, maar ze was temidden van toegenegen vrienden. Sommige van de dokters waren echter de mening toegedaan dat ze tuberculoze had en Vader Germanus was bang dat de kinderen van de familie blootgesteld zouden worden aan het gevaar van besmetting. Er werd beslist dat Gemma moest verhuizen. Maar de Giannini familie was er sterk tegen gekant. Maanden gingen voorbij vooraleer ze erin toestemden. Er werd een compromis gesloten en er werd een kamer gehuurd aan de overkant van de straat en er zou communicatie zijn door middel van een bel aan een koord die bij een aanpalende tuin terechtkwam. Gemma werd verplaatst op 24 februari 1903. Ze deed haar laatste offer met een kalme gelatenheid die zelfs degenen die haar het best kenden versteld deed staan. Op dit punt kon ze zeer goed zeggen : “Ik heb van alles een offer gemaakt; niets blijft voor mij over dan mij voor te bereiden op de dood.”

aan haar sterfbed

De dood was niet ver weg. Twee maand later, op Goede Vrijdag ging ze in een lange extase met uitgestrekte armen, genageld zoals ze zei met Jezus op het Kruis. Degenen die haar zagen lijden gedurende die dag en de volgende nacht wisten dat het einde nabij was. Op Stille Zaterdag werd een priester geroepen die haar de Laatste Sacramenten gaf, en dan werd Gemma overgelaten om de volle bitterheid van de eenzaamheid van Jezus op Kalvarie te proeven. Het einde kwam vredig en met een blik van vreugde op haar gezicht gaf ze haar zuivere ziel aan God een uur na de middag op Stille Zaterdag, 11 april 1903. Haar gezicht was zo mooi en vredig dat degenen die aanwezig waren het moeilijk konden geloven dat ze werkelijk gestorven was.

Gemma Galgani werd zaligverklaard door Paus Pius XI op 14 mei 1933 en heilig verklaard door Paus Pius XII op Hemelvaartsdag 2 mei 1940. Onder de menigte die de St Pietersbasiliek vulde op de dag van haar Heiligverklaring waren 1300 inwoners van Lucca met aan het hoofd hun aartsbisschop. Velen onder hen hadden haar gekend, waaronder de talrijke leden van de Giannini familie die haar hadden aangenomen. Haar jongste zuster Angelina zat naast de zuster van de H. Zita die haar als kind geleerd had en haar eerste stappen had getoond op het pad van heroische heiligheid. Het feest van de H. Gemma is op 11 april (en ook 16 mei voor degenen in de Passionist Congregatie).

"Ik heb U liefgehad, o Jezus. Verleen me U nog meer lief te hebben zodat mijn gedachten enkel naar U uitgaan, alle dagen, alle nachten, zelfs wanneer ik slaap… Ik wens dat mijn geest altijd met U praat, dat mijn ziel altijd tot U spreekt." -St Gemma Galgani

Uit : www.stgemmagalgani.com

13-12-2016 om 22:34 geschreven door claudia  

Gebed van de H. Gemma Galgani:

O lieve Jezus, ik bevind mij aan Uw heilige voeten. Zie welwillend op mij neer. Ik wens mijn dankbaarheid uit te drukken voor de voortdurende gunsten die U mij schenkt en nog wenst te schenken. Zo veel keren heb ik U aanroepen, O Jezus en U hebt me blij gemaakt. Ik heb mij dikwijls tot U gewend en U hebt mij steeds getroost. Hoe kan ik mijzelf tot U richten, lieve Jezus? Ik dank U! Toch heb ik nog een verzoek dat Ik van U verlang, O mijn God, als het U behaagt (noem het verzoek). Ik weet dat U almachtig bent, en daarom vraag ik deze gunst. O Jezus, heb medelijden met mij. Moge Uw heilige wil geschieden in alle dingen.
________________
Nog een gebed van de H. Gemma Galgani:
O mijn gekruisigde God, ik bevind mij aan Uw heilige voeten. Verstoot mij niet, nu ik voor U kom te staan als zondaar. Ik heb U beledigd in het verleden, mijn Jezus, maar ik zal mij beteren. O Heer, voor U leg ik al mijn fouten open. Ik heb ze beschouwd en ik zie dat ik geen vergiffenis verdien. Zie naar uw lijden en bedenk hoeveel waarde dat Bloed heeft dat uit Uw aderen vloeide. O mijn God, U die ervoor gekozen hebt te sterven voor mijn zonden, sluit Uw ogen voor mijn gebrek aan verdienste, en verleen me vergeving voor mijn zonden, zodat ik niet langer de last van mijn zonden voel. Mijn lieve Jezus, de last van mijn zonden bedrukt mij mateloos. Begeleid mij, mijn Jezus, want ik verlang kost wat kost goed te zijn. Neem alles in mij weg dat tegenstrijdig is met Uw heilige wil. Tegelijkertijd bid ik tot U, Heer Jezus om mij te verlichten zodat ik in staat ben in Uw heilig licht te leven. Amen.
________________
Gebed tot de H. Gemma met de vraag om bemiddeling
O heilige Gemma, ik ben dicht bij u, help met te bidden. U weet wat ik en degenen rond mij nodig hebben; kijk naar mijn dringende noden zowel geestelijk als materieel. Zorg ervoor! Ik vertrouw op U en ik laat alles over aan uw liefdevolle zorg. (noem uw verzoek)
Bied Jezus die tedere en voortdurende zorg aan die U hem op aarde hebt geschonken.

O heilige Gemma, u die fysiek alle pijn van het Lijden van Jezus hebt geleden, ik vraag U om de genade om het Lijden van Jezus te overwegen en te beleven evenals het lijden van de Heilige Maria. Bid dat ik het pad van nederigheid, eenvoud, liefde en opoffering neem en zo te allen tijde de heilige wil van God vervul. Laat me samen met Jezus, de Heilige Maagd Maria en u verenigd zijn en leven in alle eeuwigheid. Amen.
________________

Populair gebed aan de H. Gemma dat gevonden wordt op vele heiligenprentjes van Passionisten

O H. Gemma, hoe meevoelend was uw liefde voor degenen in moeilijkheden, en hoe groot was uw verlangen om hen te helpen. Help mij ook in mijn huidige noodwendigheid en verkrijg voor mij het verzoek dat ik u nederig vraag, als het voor het welzijn is van mijn ziel. (noem hier uw verzoek)

De talrijke mirakels en de wonderbaarlijke gunsten die verkregen zijn door uw bemiddeling geven mij het vertrouwen dat u mij kunt helpen. Bid tot Jezus, uw Bruidegom, voor mij. Toon Hem de stigmata die Zijn liefde u heeft gegeven. Herinner Hem aan het bloed dat uit deze wonden vloeide, de verschrikkelijke pijn die u hebt geleden en de tranen die u hebt vergoten voor de redding van zielen. Plaats deze als uw kostbare schat in een kelk van liefde en Jezus zal naar u luisteren. Amen.
-H. Gemma, bid voor ons!
________________
Gebed aan St Gemma voor zuiverheid – steun tegen bekoringen
Gemma’s moeder leerde haar van op vroege leeftijd te knielen en 3 weesgegroeten te bidden elke dag, met de vraag aan de Heilige Moeder om de genade van zuiverheid te verkrijgen. Op het einde van haar leven, tegen haar dood, vond een metgezel haar geknield en de 3 weesgegroeten zeggend voor zuiverheid. Zelfs op het einde van haar leven liet ze deze heilige praktijk niet varen. Daarom kunnen we vertrouwensvol haar aanroepen om bijstand tegen bekoringen van onzuiverheid.

O bloem van de hemel, H. Gemma, Spiegel van zuiverheid en boete, verkrijg voor ons de genade van zuiverheid en help ons tegen alle bekoringen van het vlees. We vragen dit door Christus onze Heer. Amen.

13-12-2016 om 19:55 geschreven door claudia  

Noveen van de H. Theresia van Lisieux

Zesde dag :

Kom Heilige Geest en vul de harten van de gelovigen, en ontbrand in hen het vuur van goddelijke liefde.

V. Zend Uw Geest over deze aarde.

A. En U zult de aarde vernieuwen.

Laat ons bidden: O God, die de harten van de gelovigen hebt geleid door het licht van de Heilige Geest. Verleen dat we door de gave van de Heilige Geest we wijs mogen zijn en ons verheugen in Zijn vertroosting, door Christus onze Heer. 

Akte van geloof, hoop en liefde : O mijn God! Ik geloof in U: versterk mijn geloof. Al mijn hoop is op U gevestigd. U komt Uw beloften trouw na. Ik houd van U: leer me U steeds meer lief te hebben. 

Akte van berouw: Mijn Heer en mijn God, het is mij leed dat ik tegen uw opperste majesteit misdaan heb. Ik verfoei al mijn zonden, niet alleen omdat ik uw straffen heb verdiend, maar vooral omdat ze U mishagen, die oneindig volmaakt en alle liefde waardig zijt. Ik maak het vast voornemen, mijn leven te beteren en de gelegenheden tot zonde te vluchten. In dit berouw wil ik leven en sterven.  

Heilige Theresia, Patrones van de Missies, wees een grote missionaris doorheen de wereld tot het einde der tijden. Herinner onze Meester aan Zijn eigen woorden “De oogst is groot, maar er zijn weinig arbeiders”. Uw ijver voor zielen was groot, verkrijg eenzelfde ijver voor degenen die nu zielen willen winnen, en smeek God om hun aantal te vermeerderen, zodat degenen die Jezus nog niet kennen tot geloof en liefde worden gebracht.

Bemiddel voor ons al de dagen van ons leven, maar vooral gedurende deze noveen en verkrijg voor ons van God de genaden en gunsten die we vragen door Uw bemiddeling. Amen. (noem hier de verzoeken)

Gedachte doorheen de dag: IJver voor zielen. Laat ons samenwerken voor de redding van zielen. We hebben enkel dit leven om zielen te redden en hen aan de Heer te geven als bewijs van onze liefde. 

Ik kan geen briljante daden stellen; ik kan het Evangelie niet verkondigen of mijn bloed vergieten. Maar wat geeft het? Mijn broeders werken in mijn plaats, en ik –een klein kind- blijf heel dicht bij de koninklijke troon. Ik zie degenen graag die ten strijde trekken voor zielen.

Mijn daden, mijn kleine opofferingen, kunnen God geliefd maken over heel de wereld.

Slotgebed: O Heer, U hebt gezegd: Als jullie niet worden als kleine kinderen, zullen jullie het koninkrijk van de hemel niet binnenkomen. We smeken U, ons te helpen de nederigheid en eenvoud van hart die de Heilige Theresia kenmerkte, te bereiken zodat we een eeuwige beloning in ontvangst kunnen nemen. Amen.

13-12-2016 om 19:41 geschreven door claudia  

Het leven van de H. Gemma Galgani

De H. Gemma was een leek wiens leven getekend was door goddelijke gunsten en buitengewone genaden, en ook grote beproevingen en lijden. Hoewel ze een buitengewone mysticus en gestigmatiseerde was, die in haar lichaam de tekenen van de Heer Jezus droeg, was haar geestelijk leven verborgen voor de wereld. Ze was nooit het object van publieke nieuwsgierigheid of verering. Haar leven leek gewoon, maar haar ziel beleefde hoogtepunten. Ze werd speciaal gekozen door God om een offerziel te zijn. Ze werd speciaal geroepen om offers te brengen en te lijden voor de bekering van zondaars. Met andere woorden, ze was een slachtoffer van Goddelijke Liefde. Haar leven was er een van offer en lijden voor de bekering van zondaars en eerherstel voor zonden.

Vroege kindertijd

Gemma werd geboren in Camigliano, Italie op 12 maart 1878. Ze was de vierde van 8 kinderen, en de oudste dochter van Henry en Aurelia Galgani. Haar vader was een zeer succesrijke apotheker. Een maand na haar geboorte verhuisde het gezin naar Lucca, waar ze de rest van haar leven doorbracht. Het lijden begon voor haar op een zeer jonge leeftijd. Zoals alle kinderen hield Gemma van haar moeder met heel haar kleine hart. Haar moeder was een heilige en vrome Katholiek en Gemma’s eerste lessen in godsdienst werden gegeven op haar moeders schoot, en het was door haar moeder dat ze in de parochiekerk de smaak te pakken kreeg van de “verborgen en onuitsprekelijke zoetheid van de H. Mis”. “Het was mama,” zei ze jaren later, “die haar als kind deed verlangen naar de Hemel”.

Dood van haar moeder

Het was gedurende deze vroege jaren dat haar moeder tuberculoze kreeg. Haar slepende zieke, was des te pijnlijker voor haar in de wetenschap dat ze haar kinderen zou moeten verlaten toen zij haar zorg het meeste nodig hadden. Gemma wist dat haar moeder naar de hemel zou gaan. Gemma had haar zoveel over de hemel horen vertellen en Gemma’s grote wens was mee te gaan met haar. Elke dag als ze terugkeerde van school was haar eerste gedachte snel naar haar moeders ziekenkamer te gaan vrezend dat haar moeder was overleden gedurende haar afwezigheid. Intussen kwam de dag van haar eerste communie, 26 mei 1885 en daarmee de eerste van de hemelse gesprekken die een groot deel uitmaakten van haar geestelijk leven. Gedurende de Mis na de ceremonie kwam plotseling een stem in haar hart dat tegen haar zei: “Wil je mij je Mama geven?” “Ja, antwoordde ze, als je mij ook meeneemt.” “Nee, zei de stem, geef me je Mama zonder voorbehoud. Ik zal je later naar de hemel brengen.” Ze kon enkel ja antwoorden en toen de Mis gedaan was rende ze naar huis.
Het was haar eerste grote offer en het bezorgde haar veel verdriet en tranen; maar toen haar moeder een paar maanden later stierf was het Gemma die de anderen troostte. Gemma was naar 8 jaar oud.
“Waarom zouden we huilen? Mama is naar de hemel” zei ze.

op school

Kort na haar moeders dood, werd Gemma naar de school van de Zusters van de H. Zita in Lucca gestuurd. Onder de leiding van de goede Zusters kreeg ze meer interesse in het gebed en een devotie voor het Lijden van de Heer. Ze begon dagelijks erover te mediteren. Haar liefde voor de Moeder van God was altijd diep en intens, vooral omdat ze haar aardse moeder was verloren. “Als God mijn moeder heeft meegenomen,” zei ze dikwijls, “heeft Hij me Zijn Moeder gegeven.” Haar veelvuldig gebed was: “Heilige Maagd, maak van mij een Heilige.” Gedurende deze tijd zei ze dikwijls de hele 15 tientjes van de Rozenkrans op haar knieen ’s avonds nadat ze teruggekeerd was van school en ze begon ook boetedoening te doen en ‘s nachts op te staan om te bidden.

Hoe dan ook, het devote leven is dikwijls een harde strijd. En de hulp die ze het meest verlangde en nodig had werd haar geweigerd. Ze had lang de wens geuit om haar Eerste Communie te doen. “Je bent te jong,” had de parochiepriester gezegd. “Geef me Jezus,” zei ze aan de Biechtvader of aan de Zusters, “en jullie zullen zien hoe goed ik zal zijn: ik zal niet opnieuw zondigen, ik zal veranderd zijn” Maar het was niet gebruikelijk dat de Communie werd gegeven op zo een vroege leeftijd, en ze was 10 jaar vooraleer ze uiteindelijk bij uitzondering de Communie kreeg. “Er is geen alternatief,” verklaarde de biechtvader, “maar haar toelaten tot de Communie of haar zien sterven van verdriet.” We kunnen enkel ons inbeelden met welke vurigheid ze de eerste keer haar Heer ontving op het Feest van het Heilig Hart op 17 juni 1887. “Ik voel hier een vuur branden,” zei ze aan een van haar vriendinnen nadien en ze wees naar haar borst. “Voel je het ook?” Ze kon zich niet inbeelden dat er iets buitengewoons was in haar eigen ervaring. Haar leven daarna was een constante groei in vereniging met Jezus. “Gemma kan niets goeds doen,” zei ze, “maar Gemma en Jezus kunnen alles bereiken.”

Gemma’s schoolleven was ten einde door een pijnlijke ziekte. Een kwetsuur aan haar voet waar ze licht was overgegaan resulteerde in een ernstige en pijnlijke infectie en ze werd gedwongen in bed te blijven voor enige maanden. Een operatie was nodig, maar ze weigerde een anesthesist en met de ogen gericht op een kruisbeeld leed ze de verschrikkelijke pijn met niet meer dan een gezucht. De dokters stonden versteld door haar moed en volharding.

Toen ze hersteld was nam ze de plaats in van de moeder en nam alle verplichtingen op zich die de oudste dochter van een moederloos gezin moest dragen. Gedurende deze tijd was ze druk bezig, want het was een grote huishouding. In de tussentijd maakte ze altaarlinnen en kleding voor de kerk of kledij voor de armen. Haar activiteiten bleven niet beperkt tot het huis. Ze verzamelde dikwijls arme kinderen van de buurt om hen godsdienstles te geven. Ze bracht dikwijls bezoek aan de zieken in de hospitalen, hen kleinigheden brengend. Maar ze troostte hen vooral met gedachten van God. Haar liefdadigheid voor de amen en zieken was buitengewoon. Elke keer ze buitenkwam vroeg ze haar vader om geld om weg te geven als liefdadigheid, en als hij weigerde vroeg ze toelating om brood of iets anders te mogen meenemen.

Haar huiselijke plichten en haar bezorgdheid voor de anderen vormden geen hindernis voor de groei van haar innerlijk leven. Integendeel: haar druk leven van actieve liefdadigheid vond zijn inspiratiebron in haar gebedsleven en vereniging met God. Wanneer ze druk bezig was leek ze voor degenen rond haar geheel ingenomen door God. “Haar leven was een gedurig gebed,” zei een priester die haar goed kende, “en haar gebedsboek was het kruisbeeld.” De gedachten aan het lijden van Christus bleven haar volgen, en het was in die dagen dat ze een groeiend verlangen ervaarde om de Gekruisigde Jezus lief te hebben met heel haar hart, samen met een verlangen om Hem te helpen in Zijn lijden.” Ze werd vooral toegewijd aan het Lijden van Onze Heer. “O Jezus,” bad ze, “ik wens U te volgen wat het mij ook van lijden moge kosten—om U vurig te volgen… Ik wens te lijden voor U.”

Ernstige ziekte

God wachtte niet lang om haar gebed te verhoren want ze kreeg kort daarna de diagnose van rugtuberculoze (of mogelijks rug meningitis). Ze had de symptomen ervan gevoeld, maar haar vrome afkeer van medisch onderzoek zorgde ervoor dat ze het zolang uitstelde tot ze het bed moest houden. Haar ernstige conditie en het geduld en zoetheid waarmee ze leed deed degenen die haar kenden aan de zijde van haar bed zitten. Een van haar bezoekers bracht haar het "Leven van de Zalige Gabriel Possenti", die gekend was voor zijn heiligheid en mirakels, hoewel hij nog niet heilig was verklaard op dat tijdstip.

Gabriel Possenti

Gemma had eerst weinig interesse maar na Broeder Gabriels naam te hebben aanroepen in een bekoring met direct effect begon ze het boek te lezen en ontwikkelde een bijzondere toewijding tot hem. Niet lang erna verscheen hij aan haar temidden van haar ernstige ziekte, en sprak woorden van troost en aanmoediging.

Miraculeuze genezing

In februari 1899 vonden de dokters haar geval uitzichtloos en ze kreeg de Laatste Sacramenten toegediend. Haar biechtvader sinds haar kindertijd, Monsignor Giovanni Volpi, hulpbisschop van Lucca en nadien Bisschop van Arezzo, bracht haar een bezoek op 19 februari en vroeg haar dat ze een noveen voor de H. Margaretha Maria Alacoque moest bidden voor haar genezing. Twee keer begon ze de noveen, maar vergat ze voort te bidden. Wat er toen gebeurde was het volgende:
“Op de 23 februari begon ik voor de derde keer, of beter ik wilde ze beginnen want het was een paar minuten voor middernacht, wanneer ik rozenkranskralen hoorde en een hand voelde op mijn voorhoofd. Een stem zei het Onze Vader, een weesgegroet, en het Glorie zij negen keer achtereenvolgens. Ik kon amper antwoorden want ik was te zwak. Dan vroeg de stem: ‘Wil je genezen? Ja, je zult genezen. Bid met geloof tot het Heilig Hart van Jezus. Ik zal elke avond komen tot het einde van de noveen en we zullen samen bidden tot het Heilig Hart." En ik vroeg wat met de Heilige Margaret Maria? “Herhaal het Glorie zij drie keer ter harer ere.” Het was de Passionist, H. Gabriel Possenti die was verschenen en die haar aanmoedigde. "Hij kwam elke avond en we baden de gebeden tesamen. De noveen eindigde op de eerste vrijdag van maart. Op die dag ontving ik de Heilige Communie vroeg in de morgen. O wat een gelukkige momenten bracht ik door met Jezus. Hij vroeg me ook, 'Wil je genezen worden?' "Mijn emotie was zo groot dat ik niet kon spreken, maar in mijn hart antwoordde ik, Wat U wil, O Jezus! … De genade werd verleend. Ik was genezen. Ik stond recht uit bed. Degenen in huis weenden van geluk. Ook ik was blij, maar niet zozeer dat ik genezen was, maar dat Jezus mij als Zijn kind gekozen had. Want die morgen voor Hij vertrok had Hij gezegd: 'Mijn kind, de genade die je hebt gekregen deze morgen zal gevolgd worden door vele andere die nog groter zijn.'

Gemma's genezing was compleet en permanent. Haar ziekte had meer dan een jaar geduurd en had haar bijna het leven gekost, maar nadien was haar gezondheid normaal.

Haar eerste gedachte na haar genezing was waarop ze lang gehoopt had nl. het binnengaan in een klooster. De omstandigheden hadden het onmogelijk gemaakt om te realiseren, maar nu leek de lucht opgeklaard. Verschillende religieuze gemeenschappen in Lucca wilden haar graag accepteren en moedigden haar zelfs aan. Maar de kerkelijke autoriteit geloofde niet in haar plotselinge genezing van zo’n gevaarlijke ziekte en ook haar bijzondere mystieke ervaringen waren gekend door de lokale Bisschop. De deuren werden tot haar groot verdriet voor haar gesloten.

Ondertussen bleef haar geestelijk leven groeien in intensiteit en vurigheid; haar vereniging met God werd intiemer, en haar ziel werd bezocht met goddelijke communicatie. Ze deed zelfs gedurende haar ziekte het Heilig Uur ter ere van de doodsstrijd van Jezus in Gethsemane. Uit dankbaarheid voor haar genezing beloofde ze het Heilig Hart van Jezus dat ze het Heilig Uur zou houden elke donderdag nacht – een belofte die ze hield voor de rest van haar leven. Het was gedurende dit Heilig Uur dat Jezus in haar ziel buitengewone genaden stortte die van haar leven een martelaarschap van liefde maakte. Haar eerste ervaring van deze Heilige Donderdag beschreven door haar geestelijke leidsman :
“Ik bracht het hele uur biddend door en weende om mijn zonden. Ik zat neer omdat ik mij zwak voelde. De smart bleef duren. Ik verloor plotseling het gebruik van mijn zintuigen. Ik probeerde recht te komen en de deur van mijn kamer op slot te doen. Waar was ik? Ik bevond mij in aanwezigheid van de Gekruisigde Jezus, en er vloeide bloed uit Zijn wonden. Het aanblik vervulde mij met pijn. Ik maakte een kruisteken. Ik voelde een grote rust, maar toch een intense smart voor mijn zonden. Ik knielde neer met mijn voorhoofd tegen de grond en bleef zo uren zitten…toen ik bijkwam waren de wonden van Jezus zo in mijn geest gegrift dat ze nooit meer weg zijn gegaan.”
Het visioen vulde Gemma met een nieuwe afkeer voor zonde en een intens verlangen om te lijden met Jezus en een offerziel te worden voor de redding van zielen. Het verlangen werd ingewilligd. Op een morgen na de Heilige Communie hoorde ze een stem van Jezus tot haar zeggen, “Hou moed Gemma, Ik wacht op jou op Kalvarie waar je spoedig heen zult gaan."

Gemma ontvangt de stigmata

De betekenis van de woorden werd spoedig duidelijk. Een paar dagen later, op donderdag 8 juni, de vooravond van het Feest van het Heilig Hart, wanneer ze zoals gewoonlijk een Heilig Uur begon voelde ze een felle smart voor haar zonden zoals ze nooit eerder ervaren had en een levendig aanvoelen van Jezus lijden. Plotseling was ze in extase en was ze in aanwezigheid van haar hemelse Moeder en haar Engelbewaarder. De engel liet haar een akte van berouw zeggen en Maria troostte haar met de verzekering dat haar zonden waren vergeven, en ze kreeg te horen dat ze een grote genade ging ontvangen door de liefde van Jezus. Dit zijn Gemma’s woorden:  “Dan opende Ze haar mantel en bedekte mij ermee. Op hetzelfde moment verscheen Jezus met Zijn open wonden: maar in plaats van bloed kwamen er vlammen uit. In een ogenblik raakten die vlammen mijn handen, voeten en hart. Ik voelde alsof ik aan het sterven was en ik zou op de grond gevallen zijn, was het niet dat mijn Moeder me steunde onder haar mantel. Ik bleef in die positie voor enkele uren. Toen kuste Ze mijn voorhoofd, het visioen verdween en ik bleef alleen achter op mijn knieen. Maar ik bleef een intense pijn voelen in mijn handen, voeten en hart. Ik stond op om naar bed te gaan, maar ik zag dat er bloed vloeide uit de plaatsen waar ik pijn had. Ik bedekte hen zo goed ik kon en kroop in bed met de hulp van mijn Engelbewaarder. De volgende morgen had ik het moeilijk met naar de heilige Communie te gaan. Ik deed een paar handschoenen aan om mijn handen te verbergen. Maar ik kon bijna niet rechtstaan en ik voelde dat ik elk moment kon sterven. Die pijn bleef duren tot 15:00 uur op Vrijdag, het Feest van het Heilig Hart.”

Jezus mijn Zoon houdt heel veel van jou en Hij wil je een genade geven - OLV van smarten aan de H. Gemma

Los van haar verwarring was Gemma’s enige gedacht hetgeen dat ze gevoeld had na haar Eerste Communie wanneer ze een vuur voelde branden in haar hart en ook dat het een gewone ervaring was met degenen die Jezus had uitverkoren als de Zijne. Ze wilde iemand in vertrouwen nemen na haar ervaringen en ging naar haar tante met opgeheven handen en eenvoud als een kind : “Tante, kijk wat Jezus gedaan heeft.” De goede vrouw stond versteld van verbazing, maar begreep weinig van het vreemde fenomeen.

Het fenomeen herhaalde zich regelmatig elke donderdagavond, beginnend om 23.00 u en het duurde tot 15.00 u de vrijdagnamiddag. Gemma leek al de fases van het Lijden te passeren en droeg in haar lichaam al de tekenen van Christus fysieke lijden: niet enkel de wonden in de handen, voeten en zijde, maar ook de doorboring van de doornenkroon, de tekenen van de geseling, de wonde op de schouder veroorzaakt door het gewicht van het Kruis, allen vergezeld van de meest verschrikkelijke pijn. Gedurende deze uren had ze liefdevolle gesprekken met Jezus op fluistertoon, dikwijls smeekte ze om genade voor zondaars en offerde ze zichzelf als offer ter uitboeting van hun zonden.

Voor enige tijd hield Gemma deze buitengewone gebeurtenissen verborgen zelfs voor haar biechtvader: deels door haar extreme nederigheid en deels door de moeilijkheid om het uit te leggen in de biecht. Maar na een paar weken kreeg ze een inwendige stem zeggen: “Je zult een dochter zijn van mijn Lijden, en een favoriete dochter: een van deze (Passionisten) zal een vader zijn voor jou: ga en maak alles kenbaar aan hen.” Er werd in Lucca een Passionist gevonden die haar adviseur werd en haar biechtvader Mgr. Volpi goed kende. Passionist Vader Germanus werd uiteindelijk haar geestelijke leidsman.

Vader Germanus

Mgr. Volpi stond verbaasd en twijfelde aan de authenticiteit van Gemma’s buitengewone mystieke ervaringen. Hij legde het geval voor aan Vader Germanus, die veel ervaring had en alles nogal wetenschappelijk opvatte. Hij wilde eerst niets met Gemma te maken hebben en adviseerde Mgr. Volpi dat Gemma het gewone geestelijke pad zou volgen. Maar onder druk ontmoette hij toch Gemma. Na een grondig onderzoek kwam hij toch tot de vaststelling dat zij een uitverkoren ziel was en bleef haar geestelijke leidsman voor de rest van haar leven. Na haar dood schreef hij een biografie van Gemma getiteld “Het Leven van de H. Gemma Galgani”.

Gemma verhuist naar het huis van de Giannini

Toen Gemma’s vader stierf liet hij het gezin berooid achter en zij was verplicht om bij een van haar tantes te wonen. Gemma was toen 19 jaar oud. Een van Gemma’s hoofdzorgen was het verborgen houden van de grote dingen die God met haar had gedaan. Het was spoedig duidelijk dat dit in haar tante’s huis niet mogelijk was. De jonge gezinsleden waren nieuwsgierig en er was niet een medelevend. Men begon erover te roddelen. Gemma was dikwijls in extase zelfs gedurende haar dagelijkse bezigheden, en was overgeleverd aan degenen rondom haar die dergelijke buitengewone genaden niet begrepen. Ze had daardoor veel te lijden. Tenslotte werd ze in huis genomen door de Giannini familie onder invloed van de Passionisten. Het was een bekende familie in Lucca. Eerst werd ze als occasionele gaste ontvangen en later als een geadopteerde dochter. De huishouding bestond uit de vader en moeder met 11 kinderen en een tante genaamd Cecilia die Gemma reeds kende en haar bewonderde en zij werd een geadopteerde “moeder” voor haar.

Giannini familie

Het karakter van het gezin kan verteld worden door de vader Matteo Giannini. “Mijn vijf zonen zijn een grote troost voor mij. Ze gaan elke dag naar de Heilige Communie en zijn zeer betrokken bij Katholieke acties. Van mijn dochters zijn er vijf nonnen, en een is gehuwd.

Dagelijks leven

In het huis van de Giannini was Gemma beschut voor de ogen van de wereld en van de reputatie van ongewone heiligheid die haar zo misnoegde. Haar leven in de Giannini huishouding was er een van voortdurende en nuttige activiteit. Zij was nooit zonder werk.
“Toen ze in het begin naar ons kwam” zei haar geadopteerde “moeder” Cecilia “crochetteerde ze, maar ze breide het liefst of herstelde kousen. Het hield haar bezig, want ze herstelde voor het hele gezin. Ze stond altijd klaar om te doen wat er moest gedaan worden. Ze hield zich altijd bezig.” Een priester die bij de familie was en haar dagelijkse bezigheden zag bewonderde “haar eenheid met God. Zelfs temidden van de meest verstrooiende huiselijke taken leek ze volledig op te gaan in God en in voortdurende meditatie. Maar dit hinderde haar niet om met grote zorg te doen wat er moest gedaan worden.”
Een andere taak dat ze zich aantrok was de zorg voor de zieken. “Ze zorgde altijd voor degenen die ziek waren in huis. Ze legde grote zorg en attentie aan de dag en in alle dingen toonde ze de grootste liefde; ze deed alles uit liefde voor God.”

Weinigen vermoedden dat achter Gemma’s gewone leven de sublieme geestelijke toppen schuilgingen. Haar eenvoud en nederigheid bedekten de geheimen van haar innerlijk leven. Een priester, die veelvuldig de Giannini familie bezocht en haar goed kende, was zich niet bewust van haar buitengewone heiligheid tot haar dood het onthulde. “Haar bescheidenheid en eenvoud maakten een aangename indruk op mij. En hoewel ik dikwijls in contact kwam met haar kon ik in haar niet de kleinste onvolmaaktheid vinden… Ze was iemand van weinig woorden. Ik hoorde haar nooit spreken over haarzelf. Ze had een delicaat geweten en een mooie ziel, alles ingesteld om God lief te hebben, maar ik dacht niet dat ze zo ver gevorderd was in heiligheid.”
Vader Germanus vertelt ons dat er een karakteristieke deugd was van Gemma en dat was haar evangelische eenvoud. Het vergezelde haar tot de hoogten van het bovennatuurlijk leven. Zij kon niet denken of spreken in iemands nadeel. “Je had een tang nodig,” zei een getuige “om een woord van haar te horen over anderen, zelfs al was de informatie noodzakelijk, als het een woord was in iemands nadeel.” Ze was dikwijls in extase gedurende de dag, maar ging verder met haar werk klaarblijkelijk onbewust van enige onderbreking. En na de lange wekelijkse extase “stond ze recht alsof niets was gebeurd, ze waste de bloedvlekken weg en trok haar mouwen naar beneden om de grote littekens op haar handen te verbergen. Ze geloofde dat niemand haar had opgemerkt en keerde terug naar de andere leden van het gezin en nam deel aan het werk van de dag.”

Het was haar eenvoud dat haar eerst deed geloven dat haar mystieke ervaringen gewoon waren voor allen die God wensten lief te hebben. En toen ze besefte dat ze buitengewoon waren werd ze door angst overvallen dat ze misschien een bedriegster was. Ze vroeg dan ook aan haar geestelijke leidsman :“Moet ik geloven dat het Jezus is, of de duivel of mijn eigen inbeelding? Ik ben onwetend en ik kan bedrogen zijn. Wat zou er van mij worden als ik het slachtoffer werd van waanideeen? U weet dat ik deze dingen niet wens. Ik wil enkel dat Jezus blij is over mij.” Of nog, “ Kan het zijn dat ik een bedriegster ben? Als ik het ben zal ik mijn ziel verliezen. Ik zou willen dat u uitlegt wat een bedrieger is, want ik wil niemand bedriegen.” Ze vond haar enige troost in de absolute gehoorzaamheid aan haar biechtvader en haar geestelijke leidsman: “O, wat een troost vindt mijn hart in gehoorzaamheid! Het vult me met kalmte die ik niet kan uitleggen. Lieve gehoorzaamheid! Bron van al mijn zielerust.”

Gemma en de bekering van zondaars

Gemma’s hele leven was inderdaad een van een lang ononderbroken offer van het heroische soort. Voor een wereldlijk ingestelde persoon is zo’n leven van lijden misschien vreselijk en zelfs tragisch. Maar er is een geheim dat het volledig verklaart. Van haar vroege kindsheid vulde de contemplatie van de Gekruisigde Jezus haar met een gevoel van haar eigen zondigheid en het verlangen er eerherstel voor te doen, en dan met Hem verbonden te zijn in Zijn lijden en hen te delen als eerherstel voor de zonden van de wereld. Zielen winnen voor Jezus door gebed en lijden was de enige passie in haar leven. Zelfs als een kind op school zei haar leraar, “Gemma leed omdat er zonde werd gepleegd. Ik herinner mij toen ze een klein kind was dat ze verdrietig was als een van haar vriendinnen verkeerd had gehandeld… Ze bad veel, maar vooral voor de arme zondaars, en offerde verstervingen voor hen zoals een kind kan doen.” Het was de drijfveer van haar leven die de getuigen van haar heroische heiligheid herhaaldelijk vermelden als een karakteristiek van haar. Zoals sommige van de getuigen hebben verklaard: “Ze was vooral aangetrokken om te bidden voor arme zondaars.”...“Ze werd gekweld door de gedachte aan de zonden van de wereld en ze offerde zichzelf op aan God in naam van de zondaars.”...“Ze zou graag in de wereld zijn gegaan om te werken aan de uitbreiding van Christus’ koninkrijk door heidenen, ketters, en zondaars te bekeren.”... “De zonden van de mensheid en de beledigingen die deze veroorzaakten aan Jezus waren een acute en constant bron van lijden voor Gemma.” Ze was dikwijls in extase aan het smeken voor zondaars en zelfs haar leven voor hen aan het aanbieden. “Wat wenst U, O Jezus? …Mijn leven? Het is het Uwe … Ik heb het reeds opgeofferd aan U. Bent U gelukkig als ik het opnieuw offer als uitboeting voor mijn zonden en die van alle zondaars? Als ik honderd levens had zou ik ze allemaal aan U geven!”

13-12-2016 om 19:35 geschreven door claudia  

Mijn roeping is de liefde – Theresia van Lisieux

Terwijl tijdens het gebed mijn verlangens mij een echte marteling waren, sloeg ik de brieven van de heilige Paulus open om daar een antwoord te vinden. Mijn oog viel op het twaalfde en dertiende hoofdstuk van de eerste brief aan de Korintiers. In het eerste las ik dat niet allen apostelen, profeten of leraars kunnen zijn, maar dat de Kerk uit verscheidene leden bestaat, en dat het oog niet tegelijk ook hand kan zijn. Het antwoord was duidelijk, maar het voldeed nog niet aan mijn verlangens, het gaf me geen vrede.

Zonder ontmoedigd te worden, zette ik mijn lezing voort, en de volgende zin gaf mij troost: ‘U moet naar de hoogste gaven streven. Maar eerst wijs ik u een weg die verheven is boven alles’ (1 Kor 12,31). En dan legt de apostel uit hoe zelfs de volmaaktste gaven niets zijn zonder de liefde, en dat de liefde de allerbeste weg is, die zeker leidt naar God.

Eindelijk had ik rust gevonden. Bij het beschouwen van het mystieke lichaam van de Kerk had ik mij in geen enkel van de ledematen herkend die de heilige Paulus beschrijft, of liever, ik wilde me in alle ledematen herkennen. De liefde gaf me de sleutel tot mijn roeping. Ik begreep dat, als de Kerk een lichaam is dat uit verscheidene ledematen is samengesteld, het noodzakelijkste en edelste lid haar niet kon ontbreken.

Ik begreep dat de Kerk een hart bezat en dat dit hart moest branden van liefde. Ik begreep dat alleen de liefde de leden van de Kerk tot handelen aanzette, en dat, als de liefde zou uitdoven, de apostelen zouden ophouden het evangelie te verkondigen, de martelaren zouden weigeren hun bloed te vergieten. Ik begreep dat de liefde alle roepingen in zich bevatte, dat de liefde alles was, dat zij alle tijden en alle plaatsen omvatte, in een woord, dat zij eeuwig is!

Mijn roeping is de liefde. Ja, ik heb mijn plaats gevonden in de Kerk, en die plaats, mijn God, hebt U mij gegeven.

Uit: Wijsheid uit de abdijen

12-12-2016 om 20:28 geschreven door claudia  

Noveen van de H. Theresia van Lisieux

Vijfde dag :

Kom Heilige Geest en vul de harten van de gelovigen, en ontbrand in hen het vuur van goddelijke liefde.

V. Zend Uw Geest over deze aarde.

A. En U zult de aarde vernieuwen.

Laat ons bidden: O God, die de harten van de gelovigen hebt geleid door het licht van de Heilige Geest. Verleen dat we door de gave van de Heilige Geest we wijs mogen zijn en ons verheugen in Zijn vertroosting, door Christus onze Heer. 

Akte van geloof, hoop en liefde : O mijn God! Ik geloof in U: versterk mijn geloof. Al mijn hoop is op U gevestigd. U komt Uw beloften trouw na. Ik houd van U: leer me U steeds meer lief te hebben. 

Akte van berouw: Mijn Heer en mijn God, het is mij leed dat ik tegen uw opperste majesteit misdaan heb. Ik verfoei al mijn zonden, niet alleen omdat ik uw straffen heb verdiend, maar vooral omdat ze U mishagen, die oneindig volmaakt en alle liefde waardig zijt. Ik maak het vast voornemen, mijn leven te beteren en de gelegenheden tot zonde te vluchten. In dit berouw wil ik leven en sterven.  

Kleine Bloem van Jezus, vanaf het eerste moment van uw religieus leven zocht u aan uzelf te verzaken om Jezus beter te kunnen navolgen. Help me geduldig de beproevingen van mijn dagelijks leven te dragen. Leer me om de beproevingen, het lijden, de vernederingen te gebruiken om mijzelf beter te leren kennen en God meer lief te hebben. 

Bemiddel voor ons al de dagen van ons leven, maar vooral gedurende deze noveen en verkrijg voor ons van God de genaden en gunsten die we vragen door Uw bemiddeling. Amen. (noem hier de verzoeken)

Gedachte doorheen de dag: Geduld in het lijden. Ik vrees de beproevingen die gezonden worden door Jezus niet, want zelfs in het bitterste lijden kunnen we zien dat het Zijn liefdevolle hand is die het veroorzaakt.

Wanneer we niets dan lijden verwachten, zijn we verrast bij de minste vreugde. Maar dan wordt het lijden de grootste vreugde wanneer we het lijden zoeken als een kostbare schat.

Mijn boetedoening bestaat erin mijn eigen wil te breken. We zorgen dat we kleine goede daden stellen voor degenen die rond ons zijn, maar deze daden als onbelangrijk afdoen.

Slotgebed: O Heer, U hebt gezegd: Als jullie niet worden als kleine kinderen, zullen jullie het koninkrijk van de hemel niet binnenkomen. We smeken U, ons te helpen de nederigheid en eenvoud van hart die de Heilige Theresia kenmerkte, te bereiken zodat we een eeuwige beloning in ontvangst kunnen nemen. Amen.

12-12-2016 om 20:14 geschreven door claudia  

De onbevlekte ontvangenis van Maria

De erfzonde

Het eerste misverstand over de Onbevlekte Ontvangenis is dat mensen denken dat het betekent dat Maria zonder zonde zwanger is geworden. Daar heeft het niets mee te maken. Wel gaat het om de conceptie van Maria zelf, om de manier waarop zij het leven ontvangt. Vandaar dat de Onbevlekte Ontvangenis op 8 december gevierd wordt, negen maanden voor 8 september, wanneer de traditie haar geboorte viert.

Toen Maria geboren werd als kind van haar ouders Anna en Joachim, was zij reeds verlost. Waarom? Dit dogma gaat meer over Jezus dan over Maria. Alle dogma’s zijn immers bedoeld om iets duidelijk te maken over Jezus Christus. Om de Onbevlekte Ontvangenis uit te leggen, moeten we eigenlijk beginnen bij de erfzonde.

De Kerk gaat ervan uit dat elk mens zondig geboren wordt. Dan hebben we het niet over een zonde die wij begaan - getuige het woord erfzonde of erfsmet -, maar over wat wij meekrijgen door ons menszijn. Adam en Eva zijn de eerste mensen die gezondigd hebben, waarna zij verjaagd werden uit het Paradijs. Die zonde erven wij allemaal over. Het is Christus die ons daarvan verlost. Die verlossing gebeurt ritueel bij de doop, het wassen is het afwassen van de erfzonde.

Verheven verlossing

Als Maria, de moeder van Christus, ook besmet zou zijn met deze erfzonde, dan zorgt dat voor een probleem. Want als het een zonde is die men bij het ontstaan als mens meekrijgt en als Christus echt mens is, is de conclusie dat hij ook die zonde meekrijgt. Tenzij zijn moeder die zonde niet heeft.

Van meet af aan heeft men gesteld dat Maria, als moeder van de Heer, gevrijwaard is van die smet of van die erfzonde waarmee anderen geboren worden. Uit die traditie is de theorie voortgevloeid dat Maria vanaf haar conceptie reeds verlost werd. Over dat laatste is lang gediscussieerd. Vele middeleeuwers dachten dat Maria verlost was vanaf haar geboorte. Maar de Kerk zegt dat de mens begint te zijn vanaf de conceptie. Als Maria dus niet besmet mag zijn, dan moet dit gebeurd zijn vóór haar geboorte en vanaf haar conceptie. Dat is een meer verheven wijze van verlost worden.

Je zou je natuurlijk kunnen afvragen waarom God niet simpelweg Christus van de erfzonde gevrijwaard heeft. Maar Christus moest niet verlost worden van iets, vermits hij niet alleen mens maar ook God is. God kan niet besmet worden met de erfzonde, want God is volledig goed. Zonde betekent bijna letterlijk ‘afzondering van God’. God kan niet afgezonderd zijn van zichzelf. Maar Maria is louter mens. Om de moeder van Christus te kunnen zijn, dient zij gevrijwaard te zijn van deze smet van erfzonde. Het principe vertrekt vanuit het respect voor de verhevenheid van Maria die moeder van God is. Maria, uit wie de Messias wordt geboren, is meteen het beeld van de Kerk als Gods volk, dat God ten leven roept als een oase van goedheid en Godsverbondenheid, en als een dam tegen het kwaad.

Onbevlekte Ontvangenis als dogma

De verering van Maria dateert van de eerste eeuwen na Christus. Eerst was er de eeuwenlange praktijk van verering en pas daarna is men dat theologisch en theoretisch gaan uitdiepen. Zo spreekt het Oosters christendom over haar als de Theotokos, ‘diegene die God baart’, bepaald op het Concilie van Efeze (431). Met dat dogma werd bepaald dat Maria niet enkel moeder van Jezus (als mens), maar ook de moeder van God was. En veel later, op een hoogtepunt van Mariaverering (denk maar aan de vele Mariaverschijningen) halverwege de negentiende eeuw, heeft paus Pius IX na raadpleging van de bisschoppen wereldwijd de Onbevlekte Ontvangenis als dogma afgekondigd (1854), buiten een concilie om. Het is het eerste dogma dat niet eerst door een concilie besloten is waarna het door de paus bekrachtigd wordt. Het gaat hier overigens over een traditie van de Katholieke Kerk. In het protestantisme wordt dit dogma afgewezen omdat er geen rechtstreekse Bijbelse referentie voor is.

Zowel de Theotokos als de Onbevlekte Ontvangenis hebben met hetzelfde probleem te maken, namelijk: hoe kan je verklaren dat een mens God baart? Is ze dan een godin? Nee, het heeft te maken met het mysterie van God die mens wordt en als mens geboren wordt. Maar dan is de moeder natuurlijk niet de eerste de beste. Uit dat geloof groeit de verering van Maria, de Mariacultus, zonder van haar een godin te maken. Dat is een grens die streng bewaakt moet worden, al durf ik niet zeggen dat de volksdevotie die nooit overschreden heeft. Wil Christus volledig mens zijn en toch God (niet afgezonderd van God, dus zonder zonde), dan kan hij niet besmet zijn met de erfzonde. En dus moet de vrouw van wie hij het leven krijgt, gevrijwaard zijn van de erfzonde in heel haar zijn, dwz vanaf haar conceptie.

De Heilige Drievuldigheid

Het is lastig dit te verklaren zonder diep in te gaan op de existentiële onderlaag van dit probleem, namelijk dat de christenen volmondig willen zeggen dat Jezus mens was. Hij was geen schijnmens, geen God die even op aarde gewandeld heeft. Maar wij willen tegelijkertijd ook volmondig zeggen dat die mens God was. Er was geen verschil tussen hem en God. Daar is in de eerste eeuwen heel wat over gediscussieerd tot in 451 op het Concilie van Chalcedon werd afgekondigd dat Jezus volledig mens én volledig God was. Hij is God die mens wordt. Dit is het grote mysterie van het Christendom waarin wij verschillen van het Jodendom en de Islam, de twee andere monotheïstische godsdiensten: dat God mens wordt. In Islam blijft Allah altijd transcendent, net zoals voor de Joden Adonai (of JHWH) altijd transcendent blijft. Alles kan verwijzen naar God, maar kan God niet bereiken op aarde. Het Christendom daarentegen zegt dat de aarde God niet kan bereiken, maar dat God op aarde is gekomen. Maar omdat we zeggen dat God mens geworden is, moeten we natuurlijk ook consequent zijn in wat we vertellen over de moeder van Jezus. Dat ze menselijk is, want anders zou hij niet mens zijn. Maar dat ze niet het tekort van de mens tegenover God waarin élke mens afgezonderd is van God, nl de erfzonde, meegeeft aan haar zoon. Anders zou hij niet God zijn.

Men spreekt ook over de Heilige Drievuldigheid om te kunnen verklaren dat God transcendent is en tegelijkertijd mens wordt. Er is de Vader die transcendent is, er is de Zoon die mens wordt en er is de Geest waardoor die twee toch samenblijven. Zoals in een huwelijk waarin je man en vrouw hebt, maar toch spreekt over ‘wij’ als over een persoon.

Een eeuw later is trouwens een tweede Mariadogma afgekondigd, Maria Tenhemelopneming, het feest van 15 augustus. Dit is een logisch gevolg uit het eerste dogma. Als Maria namelijk niet met de erfzonde besmet is, dan hoeft zij niet lichamelijk te sterven. De lichamelijke dood doet slechts zijn intrede met de erfzonde. Vandaar dat Maria na haar dood niet zoals wij in haar lichamelijkheid naar de ‘slaaptuin’ (de oorspronkelijke betekenis van ‘cimetière’) moet gaan in afwachting van de opstanding van de doden aan het einde der tijden. Die fase mag zij overslaan, Maria wordt rechtstreeks ‘ten hemel opgenomen’ – waarbij weer het verschil met Christus blijft die symbolisch op eigen goddelijke krachten ‘ten hemel vaart’.

Maar eerst vieren we dus de geboorte van Maria, op 8 september.

Uit : www.canvas.be

11-12-2016 om 23:55 geschreven door claudia  

De tijd als een geschenk – Andre Louf

Je bekeren is altijd een kwestie van tijd: de mens heeft tijd nodig, en ook God wil tijd met ons doorbrengen. We zouden een absoluut verkeerd beeld van de mens hebben als we zouden denken dat belangrijke dingen in een mensenleven in een oogwenk voorgoed kunnen plaatsvinden. Een mens zit zo niet in elkaar, hij heeft tijd nodig om te groeien, te rijpen en al zijn mogelijkheden tot ontwikkeling te brengen. God weet dat beter dan wijzelf en daarom wacht Hij, geeft Hij niet op, is Hij vergevingsgezind en grootmoedig: ‘Gods goedheid wil je tot inkeer brengen’ (Rom 2,4).

Niet zijn verontwaardiging maar, integendeel, zijn liefde, zijn goedheid, zijn geduld. In de proloog van zijn regel maakt Benedictus daar een pregnante opmerking over: God is elke dag op zoek naar zijn arbeider, en de tijd die Hij ons geeft is een vorm van opschorting en uitstel, een geschenk, genadetijd die wij gratis ontvangen. Het is een tijdspanne die wij gebruiken kunnen om God nogmaals te ontmoeten, steeds beter te ontmoeten in zijn onvoorstelbare barmhartigheid. Pas later, na onze dood, zullen we zonder en buiten de tijd kunnen leven, voor eeuwig. In dit leven is de tijd ons gegeven om God steeds beter te leren kennen: een tijd van bekering en genade, ons gegeven omdat God barmhartig is.

11-12-2016 om 23:29 geschreven door claudia  

 Kom Heilige Drie-eenheid en heel de Hemel met woorden van God de Vader tot Zijn kinderen – 3 december 2016

Mijn geliefde zoon, dit is God de Vader van Hemel en aarde. Ik kom Mijn kinderen leren over de profeten en boodschappers uit het verleden en vandaag. Mijn profeten en boodschappers zijn hier om Mijn kinderen te waarschuwen over wat zal gebeuren als ze niet luisteren naar Mijn waarschuwingen. Ik heb Mijn Moeder en Zoon dikwijls gestuurd de laatste paar jaren om mijn volk te waarschuwen voor toekomstige gebeurtenissen als ze blijven leven in satans zonde. Mijn profeten zijn niet verondersteld juist te zijn over de gevolgen. Hun boodschappen zijn waarschuwingen aan jullie van wat zal gebeuren als Mijn kinderen niet luisteren en terugkeren naar de Tien Geboden.

Kijk naar Jona in de Bijbel en al de andere profeten die kwamen om Mijn volk te waarschuwen. Als het volk luisterde naar de profeten, zou de kastijding verzacht worden en veranderd. Maar als ze niet luisterden naar de profeten, gebeurden alle waarschuwingen zoals Ik had gezegd. Ik blijf Mijn kinderen waarschuwen, net zoals een goede vader zijn kinderen blijft waarschuwen om hun zielen te redden. Jullie kunnen niet in zonde leven zoals Amerika. De hele wereld leeft al zeer lang in zonde zonder ervoor te boeten. Gebed kan nog altijd sommige van de gebeurtenissen verzachten die Amerika zullen overkomen en als het merendeel van de mensen op hun knieen valt en smeekt om Mijn vergeving en de Tien Geboden terug invoert, zouden sommige van de natuurrampen verzacht kunnen worden. 

Ik was zeer gelukkig met de verkiezing maar jullie moeten elke dag bidden voor jullie nieuwe leiders en veel bidden omdat satan zoals een wilde hond is die in een hoek wordt geduwd en hij zal alles doen om Mijn kinderen nu te treffen en te doden. Maar onthoud dat Ik God de Vader ben en Ik de controle heb over alles en satan kan enkel doen wat Ik toelaat omwille van de zonden van Mijn kinderen. Dat is hetgeen de vrije wil toelaat. Mijn kinderen kunnen de wereld redden of de wereld vernietigen door de keuzes die ze maken met de vrije wil dat Ik hen gegeven heb. Jullie kunnen jullie vrije wil gebruiken om Mij tegen te werken, ze aan satan geven, de wereld vernietigen en veel lijden of jullie kunnen Mijn Tien geboden naleven, Mij en je naaste liefde, eerlijkheid, vrede geven, de wereld redden en gelukkig zijn. 

Ik ben een liefdevolle vader die zijn kinderen steeds weer corrigeert tot de dag waarop hij moet zeggen ‘genoeg is genoeg’ en hij alles moet wegpakken van zijn kinderen om hen een les te leren. Dan zullen ze ‘ja’ aan hun vader moeten zeggen of ‘nee’. Maar als ze ‘nee’ zeggen moeten ze de gevolgen van de boosaardige wereld dragen. 

Alsjeblieft, Mijn kinderen, bekeer jullie dringend en ga naar de Biecht als je Katholiek bent of kniel voor Kerstdag en vraag vergeving voor jullie zonden met een berouwvol hart of betaal de prijs met diep lijden. En bid voor alle zondaars omdat al Mijn kinderen zondaars zijn door de erfzonde. Heb God de Vader van Hemel en aarde steeds meer lief. Dank je, Mijn zoon om de boodschap op te schrijven. Ik houd heel veel van al Mijn kinderen. 

Kom Heilige Drie-eenheid, de Heilige Moeder en de hele Hemel, 24 november 2016

Mijn geliefde zoon, zeg de vrouwen in je gebedsgroep dat hun vader in de Hemel is en hij zeer, zeer gelukkig is. Hij wil allen zeggen dat hij bid voor hen en heel zijn gezin en vrienden. Hij dankt hen voor alle gebeden die ze voor hem gezegd hebben zodat hij zo vlug in de Hemel geraakte. 

Zeg al Mijn geliefde dochters dat Ik, hun God zeer gelukkig ben met hen voor alles wat ze voor je doen en je steunen in Gods werk en je helpen met het zegenen van je gebied met gezegend zout en Benedictus-medailles. Blijf zielen redden. Ik ben zeer, zeer gelukkig met alle dochters en zonen en Ik zend een bijzondere zegen aan dit gezin e naan al je echtgenoten en kleinkinderen op deze Thanksgiving Day. Ik houd van jullie allen en Ik zend dezelfde zegen aan de rest van de gebedsgroep en hun echtgenoten en kleinkinderen. Heb Jezus en Maria en de hele Hemel steeds meer lief. 

Mijn Moeder wil aan al Haar kinderen zeggen:  Mijn geliefde, Ik, Maria zend persoonlijk aan ALLE gebedsgroepen en alle echtgenoten, kinderen, kleinkinderen de bijzondere zegen dat Ik gegeven heb in Medjugorje, Caritas en al de verschijningsplaatsen rond de wereld. Al wat je moet doen is vragen om de zegen. God staat Mij toe deze zegen krachtiger te geven op deze Thanksgiving Day door al de oorlogen die de wereld en Amerika zullen moeten vechten dit komende kerkelijk jaar. Deze zegening wordt aan elk van jullie gegeven en jullie kunnen het doorgeven ofwel door te zeggen of door gebed. Heb de Moeder van al Mijn kinderen met de Drie-eenheid, de Heilige Familie en de hele Hemel steeds meer lief. Heb de Moeder van God lief. 

11-12-2016 om 21:18 geschreven door claudia  

Boodschap van 1 januari 2010 aan Mario te Brindisi

"Ik ben Maria, de Moeder van het Woord.

Lieve kinderen, Ik wens dat jullie die in hoogmoed en trots vielen, groeien in nederigheid, de deugd door Mij bijzonder geliefd. Enkel door bescheiden en barmhartig te worden, zullen jullie op een dag in de Hemel komen. De Hemel is voor iedereen die klein is en liefheeft. Let op voor de tegenstander, Mijn kinderen, want hij probeert te ontmoedigen.

Zien jullie niet hoe de verleidingen jullie meeslepen naar het kwaad? Alleen gebed en boete kan helpen tegen de klauwen van de Boze. Als jullie Mij volgen zullen jullie apostelen van de laatste tijden worden. De laatste tijden zijn al begonnen. Kijk naar wat er gebeurt op aarde en jullie zullen het begrijpen. Er rest niet veel meer tijd, daarom moeten jullie terugkeren naar God.

Ik zal voor jullie een lichtbaken zijn in de duisternis van de wereld. Wie zijn toevlucht zal nemen in Mijn Onbevlekt Hart zal niet worden getroffen door de ramp: een verwijdering tussen Christus en de Kerk.

Jullie noemen jezelf gelovigen, maar bewandelen jullie werkelijk de weg van de Heer? Gaan jullie de laatste hulp aanbieden?

Jullie vragen vaak: wie zijn de laatste? Laatste zijn mensen die niets te eten en niets om te dragen hebben... Laatste zijn de gemarginaliseerden door de groten der aarde, omdat ze geen meel produceren voor hun graanschuren...

Laatste zijn allen die oordelen en veroordelen en geen gevangenen bezoeken...   Laatste zijn de weduwen waarvan zelfs de bloedverwanten hun alleen laten...

Ze zijn kostbaar in de ogen van de Vader, en Hij houdt van ze om wat ze zijn: Zijn kinderen.  Niet om te berispen wordt dit gezegd, maar om jullie te corrigeren en te zeggen: vermeerder de vlam van geloof en de liefde.

Verhinder niet dat de Heilige Geest jullie omvormt. Mijn bezoeken zijn de laatste op aarde. Als jullie geen ernstige verantwoordelijkheid nemen door ze te aanvaarden, zal God om rekenschap vragen. Veel aardbevingen zullen overal plaatst vinden en stormen zullen toenemen en dit alles omdat de mensheid de zonde bemint. En de zonde vernietigt jullie.

Ik, de Moeder van de Liefde, wil dat jullie gered worden door het aanbidden van Jezus, de ware God, de Ene die Eeuwig Leven is, Hemelse Rust, zekere hoop voor hen die in Hem vertrouwen.

God zendt tekens, oproepen tot bekering. Gods tekens zullen dag na dag allen aansporen tot het geloof. Met Mijn verschijningen in Santa Teresa open Ik een poort voor de wereld van reddend licht: dat de mensen binnenkomen voor het Rijk van vrede en liefde.

Ik zegen je en al Mijn kinderen waar ze ook zijn."

Uit : brindisi-mariaverschijningen.jimdo.com

11-12-2016 om 19:59 geschreven door claudia  

Noveen van de H. Theresia van Lisieux

Vierde dag :

Kom Heilige Geest en vul de harten van de gelovigen, en ontbrand in hen het vuur van goddelijke liefde.

V. Zend Uw Geest over deze aarde.

A. En U zult de aarde vernieuwen.

Laat ons bidden: O God, die de harten van de gelovigen hebt geleid door het licht van de Heilige Geest. Verleen dat we door de gave van de Heilige Geest we wijs mogen zijn en ons verheugen in Zijn vertroosting, door Christus onze Heer. 

Akte van geloof, hoop en liefde : O mijn God! Ik geloof in U: versterk mijn geloof. Al mijn hoop is op U gevestigd. U komt Uw beloften trouw na. Ik houd van U: leer me U steeds meer lief te hebben. 

Akte van berouw: Mijn Heer en mijn God, het is mij leed dat ik tegen uw opperste majesteit misdaan heb. Ik verfoei al mijn zonden, niet alleen omdat ik uw straffen heb verdiend, maar vooral omdat ze U mishagen, die oneindig volmaakt en alle liefde waardig zijt. Ik maak het vast voornemen, mijn leven te beteren en de gelegenheden tot zonde te vluchten. In dit berouw wil ik leven en sterven. 

Lieve Kleine Bloem van de Karmel, die geduldig de ontgoochelingen die toegestaan werden door God verdroeg. U die de onveranderlijke vrede in de diepten van je ziel hield omdat u altijd in Gods wil bleef. Vraag voor mij een volledige gelijkvormigheid met Gods Wil in alle beproevingen van het leven. Als de gunsten die Ik vraag in deze Noveen God behagen, vraag ze dan voor mij. Ik bid dan ook met de woorden die U gebruikte : “Dat Uw Wil moge geschieden.”

Bemiddel voor ons al de dagen van ons leven, maar vooral gedurende deze noveen en verkrijg voor ons van God de genaden en gunsten die we vragen door Uw bemiddeling. Amen. (noem hier de verzoeken)

Gedachte doorheen de dag: Overgave aan God. Ik vrees enkel 1 ding—mijn eigen wil te behouden. Neem ze, mijn God, want Ik kies alles wat U kiest.

Het enige geluk hier beneden is ernaar te streven altijd tevreden te zijn met wat Jezus ons geeft.

Ik vraag vurig de perfecte voltooiing van Gods wil in mijn ziel.

O mijn Geliefde, ik offer mijzelf aan U, zodat U Uw heilige voorzienigheid in mij moge heersen en ik zal niet toelaten dat er een hindernis op het pad komt.

Slotgebed: O Heer, U hebt gezegd: Als jullie niet worden als kleine kinderen, zullen jullie het koninkrijk van de hemel niet binnenkomen. We smeken U, ons te helpen de nederigheid en eenvoud van hart die de Heilige Theresia kenmerkte, te bereiken zodat we een eeuwige beloning in ontvangst kunnen nemen. Amen.

11-12-2016 om 19:44 geschreven door claudia  

Het proces van Jeanne d’Arc

Inleiding

Het werd een politiek proces: de hertog van Bedford eiste de troon op voor zijn neef Hendrik VI van Engeland en de Engelsen waren er dus erg op gebrand Jeanne als heks en ketter neer te zetten, om zodoende het koningschap van Karel VII te ontkrachten.

Het proces werd gevoerd in Rouen, de zetel van de Engelse bezetting. De procedure was van het begin op verschillende punten betwistbaar. Zo had bisschop Cauchon geen jurisdictie om deze zaak te voeren. De inquisiteur van Rouen, Jean le Maître, tekende hier dan ook bezwaar tegen aan voor wat betreft zijn eigen deelname tot hij tot de orde geroepen werd door de inquisiteur van Frankrijk op vraag van Cauchon. Cauchon dankte zijn aanstelling alleen aan zijn evidente partijdigheid ten gunste van het Engelse regime, zijn broodheren. De Engelsen financierden het proces ook. De griffier Nicolas Bailly die aangesteld werd om getuigenissen ten laste van Jeanne te vinden kon niets aanbrengen, zodat er geen grond was om een proces te beginnen. Hij zou hierover getuigen tijdens het rehabilitatieproces. Ook weigerde het hof aan Jeanne rechtskundige bijstand van geestelijken uit de delen van Frankrijk waar zij afkomstig was, wat eveneens een inbreuk was op het kerkelijke recht.

De partijdigheid van Cauchon was flagrant vanaf het begin. Hij zorgde er bijvoorbeeld voor dat Jean de Saint-Avit, bisschop van Avranches en deken van de bisschoppen van Normandie, niet zou zetelen. Hij had geen verplichtingen tegenover de Engelsen en had zich gunstig uitgelaten over Jeanne. Jeanne werd door de Engelsen aan de kerkelijke rechtbank overgedragen met de reserve dat ze weer aan het wereldlijke gerecht moest worden overgedragen als ze zou worden vrijgesproken. Deze hypocriete voorwaarde liet een eventuele vrijspraak open, hoewel de veroordeling vanaf het begin vaststond. De zorg waarmee alle wereldlijke autoriteiten van het proces wegbleven is tekenend en het schouwspel dat georganiseerd werd met een ongezien aantal doctoren in de theologie, licentiaten in kerkelijk en wereldlijk recht en andere geleerden die van de Engelsgezinde universiteit van Parijs werden gehaald, naast het bijna volledige kapittel van Rouen, abten en prelaten, was ongezien voor een proces over geloofszaken. In gelijkaardige processen die echt over geloofszaken gingen zetelden hooguit drie of vier kanunniken naast de bisschop en de inquisiteur.

Het proces

Het proces begon op 21 februari 1431 en zou duren tot 23 mei 1431. In totaal waren er 56 zittingen. Jeanne werd opgesloten in een toren van het kasteel van Philippe Auguste, waarvan tegenwoordig alleen de donjon nog bestaat. De donjon wordt nu de toren van Jeanne d’Arc genoemd wordt, hoewel Jeanne in een ander deel van het kasteel gevangen werd gehouden. Hoewel het over een kerkelijk proces ging, bleef Jeanne opgesloten in een wereldlijke gevangenis, wat nogmaals een aanfluiting van de rechtsregels was. Cauchon had weliswaar de gevangenis gekwalificeerd als een kerkelijke gevangenis, maar zelfs dan was het in strijd met het canoniek recht dat Jeanne bewaakt werd door mannelijke wachten. Het regime waaronder ze werd opgesloten was weliswaar niet zachtaardig, maar ze werd niet gemarteld om bekentenissen af te dwingen. Ze beklaagde zich wel verscheidene keren bij Cauchon, Jean Lemaître en Nicolas Loyseleur dat een van de wachten had geprobeerd haar te verkrachten. Het werd haar ook verboden om te biechten, de communie te ontvangen en de mis bij te wonen. Dit moet voor de vrome Jeanne een zware beproeving zijn geweest.

Het rechtscollege telde ongeveer 120 personen, waarvan er verscheidene achteraf op het rehabilitatieproces zouden getuigen dat ze onder dwang hadden gehandeld, onder meer Jean Lemaître, de vice-inquisiteur. Ondanks de talloze ondervragingen slaagden de rechters er niet in, om een geloofwaardige beschuldiging te formuleren. Jeanne bleek een goed christelijk meisje te zijn, overtuigd van haar goddelijke missie. Men hield het dan maar bij de magere beschuldigingen van het weglopen uit het ouderlijk huis zonder toestemming van de ouders, het dragen van mannenkleren en vooral het ontkennen van de kerkelijke autoriteit, omdat ze de stemmen volgde die ze hoorde, zonder daarvan rekenschap af te leggen aan de kerkelijke autoriteiten. De rechters namen gemakshalve aan dat die stemmen geïnspireerd waren door de duivel.

De notities van het proces die zijn overgeleverd tonen een Jeanne d’Arc die helemaal niet geïntimideerd is door het college van geleerden die haar moeten ondervragen en met allerlei spitsvondigheden probeerden om haar foute dingen te laten zeggen zodat ze zichzelf zou beschuldigen. Een beroemd voorbeeld daarvan was de vraag of zij in staat van genade was. Dit was een theologische valstrik van de geleerden, want de leer van de kerk zei dat niemand dat van zichzelf kon weten. Als ze ja antwoordde was dat een ketterij en als ze nee zei, gaf ze zelf haar schuld toe. Tot grote verbazing van de geleerden antwoordde Jeanne:

De ondervragers stonden versteld van dat antwoord.

Cauchon lukte het niet om Jeanne iets fout te laten zeggen en zelfs de slinkse bezoeken in de gevangenis door Loyseleur, een van de bijzitters van het hof, die zich valselijk voorstelde als een medestander van Karel VII en als een streekgenoot leverden geen resultaat op. Cauchon had zelfs geprobeerd om valse notulen te laten opnemen door twee geestelijken achter een gordijn geposteerd. Manchon, de griffier van het proces, weigerde hieraan mee te werken en wilde met deze notities geen rekening houden. Manchon is waarschijnlijk een van de weinigen die bij het proces betrokken was die altijd geprobeerd heeft de zaak eerlijk te behandelen. Vanaf 10 maart werden er geen algemene zittingen meer gehouden. Omdat Cauchon vaststelde dat Jeanne meer en meer op sympathie kon rekenen binnen het rechtscollege, besloot hij nog een aantal ondervragingen met een klein aantal ondervragers waarvan hij zeker was, te laten doorgaan in Jeannes gevangenis.

Jeannes beroep op het Concilie van Basel en op de paus werd door Cauchon verworpen omdat dit zijn positie onmogelijk zou hebben gemaakt, onder meer door zijn negeren van richtlijnen van de inquisitie zoals het gevangen houden van Jeanne in een seculiere gevangenis met mannelijke bewakers. Op 5 april 1431 werd een lijst van twaalf artikels opgesteld die de “misdaden” van Jeanne samenvatten. Op 12 en 13 april werden de deelnemers aan het proces gehoord die in hun conclusie unaniem Jeanne veroordeelden. Op 18 april bezocht de rechtbank Jeanne in haar kerker, omdat ze ziek was, en stelde haar voor om zich te bezinnen en haar fouten toe te geven en zich onder de leiding te plaatsen van een of meerdere van de geleerde doctoren om weer op de goede weg te komen. Jeanne vroeg enkel om te mogen biechten en om begraven te worden in gewijde grond, maar dat werd haar geweigerd: ze moest zich eerst onderwerpen aan de kerk.

Admonitie

Op 2 mei 1431 werd een publieke admonitie tegen haar uitgesproken vooraleer over te gaan tot de definitieve veroordeling om haar nog een “kans” te geven zich te bekeren na de mislukte poging op 18 april, maar Jeanne bleef zich toevertrouwen aan God en voor alle zogenaamde misdaden die haar werden toegeschreven verwees ze naar haar goddelijke opdracht. Ook hier bleef Jeanne nog zeer alert en verstandig de opwerpingen en vragen beantwoorden, bijvoorbeeld wanneer men haar vroeg, of ze de paus wilde gehoorzamen, waarop zij antwoordde: “breng me voor hem”. Op 9 mei werd ze in de kerker gebracht waar de marteltuigen stonden en bedreigd met marteling. Ze zei hierop, dat ze geen andere verklaringen zou afleggen onder marteling en als ze dat toch zou doen, ze die zou herroepen voor de rechtbank en zeggen dat ze door marteling waren afgedwongen. Op 12 mei werd besloten om van marteling af te zien.

Veroordeling

Uiteindelijk werd Jeanne veroordeeld door de geleerde doctoren van de Parijse Sorbonne en door het kapittel van Rouen die geen van beiden hun broodheren willen teleurstellen. Zij werd schuldig bevonden als schismatieke, afvallige, leugenares, zienster, verdachte van ketterij en godslasteraar. Haar visioenen worden afgedaan als falsificaties, omdat Jeanne niet was aangekondigd in de heilige schrift en omdat ze geen mirakels had verricht.

Abjuratie

Op 24 mei werd Jeanne naar het kerkhof van Saint-Ouen in Rouen gebracht, waar een brandstapel was opgericht. Na een donderpreek en nieuwe ondervragingen bezweek Jeanne in een zwak moment onder de druk en tekende een abjuratiedocument waarin ze haar fouten toegaf en het gezag van de kerk erkende. Hierop werd ze veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf “avec le pain de douleur et l’eau de l’angoisse (met het brood van de smart en het water van de angst.)” Als eerste stap in haar “bekering” zou Jeanne weer vrouwenkleren aantrekken. De abjuratie vormde een belangrijk element voor Cauchon en zijn Engelse opdrachtgevers omdat op een "hervallen in de dwaling" na een abjuratie automatisch de veroordeling tot de brandstapel zou volgen.

Definitieve veroordeling

Op 28 mei deed Jeanne in de gevangenis weer mannenkleding aan. Ondervraagd hierover zei ze dat ze werd vastgehouden door mannen en dat men de beloften die haar gedaan werden niet gehouden had; men had haar onder meer beloofd dat ze de mis mocht bijwonen en de communie mocht ontvangen. Bovendien was ze nog steeds in de ijzers geslagen in tegenstelling tot de beloften die men haar gedaan had. Ze zei dat ze zich bij alle wensen van haar rechters zou neerleggen als men eerst uitvoerde wat haar beloofd was en dat ze vrouwenkleding zou aantrekken als ze niet meer door mannen werd bewaakt en geen risico meer liep om verkracht te worden.

Vervolgens herriep Jeanne haar abjuratie, door te verklaren, dat ze nog steeds haar stemmen hoorde, dat ze door God gezonden was en alleen aan hem verantwoording verschuldigd was en dat ze een grove fout gemaakt had door, onder bedreiging met de brandstapel en uit angst voor het vuur, op het kerkhof van Saint-Ouen de waarheid te verloochenen. Ze zei ook dat ze liever wilde sterven dan levenslang opgesloten te worden.

Executie

Hier hadden de rechters op gewacht, met Jeannes ontkenning hoopten ze aan te tonen, dat Karel VII onder valse voorwendsels tot koning was gezalfd en anderzijds konden ze Jeanne liquideren. Er werd niet getalmd; op 29 mei werd Jeanne tot ketter verklaard, waarna ze op 30 mei werd overgedragen aan het wereldlijke gerecht en nog dezelfde dag levend verbrand op de Oude Markt (Place du Vieux Marché) van Rouen. In wezen was het enige “gerechtelijke” argument voor haar veroordeling een Bijbels kledingvoorschrift, men had het ver moeten zoeken.

Henri Beaufort, de kardinaal van Winchester had erop aangedrongen dat er niets van het lichaam van Jeanne zou overblijven dat zou kunnen gebruikt worden als reliek, omdat hij vreesde voor een postume verering van Jeanne. Jeanne stierf waarschijnlijk eerst door koolmonoxidevergiftiging, maar daarna werd de brandstapel opgestookt om haar organische resten te verbranden en na een derde verbranding bleven alleen nog wat beenresten en as over. Die werden door de beul Geoffroy Thérage vanaf de Pont Mathilde in de Seine geworpen.

Later werd een rehabilitatieproces gevoerd (1455/1456) en Jeanne werd onschuldig verklaard. In april 1909 werd Jeanne zalig verklaard door paus Pius X en op 16 mei 1920 verklaarde paus Benedictus XV haar heilig. Haar feestdag wordt gevierd op 30 mei.

Uit : wikipedia

Noveen tot de H. Jeanne d’Arc

Gedurende 9 dagen te bidden :

Eeuwige Vader, u gaf ons de H. Jeanne d’Arc door Uw oneindige liefde en barmhartigheid voor ons. We vragen U nederig dat U Uw Heilige Geest op ons doet neerkomen, want Uw Geest is de middelaar door welk het Woord van Uw lippen voortkomt en gehoord wordt door de gelovigen. Sta me toe om een getuige te zijn van Uw Zoon Jezus Christus net zoals de H. Jeanne d’Arc. O Jezus, verleen met de moed om Uw wil te doen, dat Ik verenigd ben met Uw Vader in de Hemel. Ik dank U voor de gave van Uw liefde, die ik op een dag hoop volledig te begrijpen.

Zeg 19 Onze Vaders, gevolgd door “H. Jeanne d’Arc, door uw machtige bemiddeling, verhoor mij.”

Wanneer je gedaan hebt, zeg dan het volgende gebed :

Heilige Jeanne d’Arc, patroon van Frankrijk en mijn patroonheilige, ik vraag U nu om deze strijd te leveren samen met mij door gebed, net zoals U Uw troepen naar de overwinning leidde in de strijd. U, die vervuld was met de Heilige Geest en uitverkoren door God, help mij met het verzoek dat ik vraag (noem je verzoek)

Verleen me door Uw goddelijke en machtige bemiddeling, de moed en kracht die ik nodig heb om deze voortdurende strijd aan te gaan. O H. Jeanne, help me te overwinnen in de taken die God van mij vraagt. Ik dank U en vraag U voor Uw voortdurende bescherming van Gods volk.

Lieve H. Jeanne, doe een smeekbede voor mij voor de troon van de almachtige God dat ik het verzoek dat ik heb gevraagd moge verkrijgen. Help me, Heilige Jeanne, om meer zoals U te zijn om de Heer lief te hebben met heel mijn hart, ziel en al mijn krachten. Help me door Uw leiding en gebed een waarlijk toegewijde en liefhebbende Christen te zijn, en dat ik altijd de wil van God moge doen. Help me nu, H. Jeanne, in mijn noodwendigheden. Ik vraag dat U altijd bij mij zou zijn en mij elke dag dichter bij Jezus moge brengen. Dank U, H. Jeanne om mijn gebed te willen aanhoren. Amen.

11-12-2016 om 04:25 geschreven door claudia  

Het leven van Jeanne D’Arc

Haar jeugd

Jeanne werd waarschijnlijk geboren in 1412 op een boerderij die eigendom was van haar vader, dicht bij de kerk van Domrémy. Domrémy was toen een dorpje in het grensgebied tussen de Champagne, de Barrois en Lotharingen. Tegenwoordig heet het dorp Domrémy-la-Pucelle ter ere van Jeanne. Ze was de dochter van Jacques d’Arc en Isabelle Devouton (of de Vouthon). Haar vader was een 'laboureur' en dus in de toenmalige situatie geen arme man. De familienaam, in documenten uit die periode, werd geschreven als Darc, Tarc, Dare, Day. Ze werd Jehanne genoemd, waarschijnlijk naar haar moeders zus Jehanne Lassois of naar een van haar meters Jehanne Royer of Jehanne de Viteau. De andere kinderen in het gezin waren Jacquemin, Jean, Pierre en Cathérine.

Tijdens haar proces verklaarde ze zelf dat ze Jehanne heette en in Frankrijk, waar ze later naartoe ging, Jeanne genoemd werd; dat ze dacht dat ze negentien was en geboren was in “Domrémy qui est tout un avec Grus”; dat ze van haar moeder het Pater Noster, het Ave Maria en het Credo had geleerd en niemand anders haar had onderwezen sinds haar geboorte. Op de 9e zitting van haar proces verklaarde Jeanne, dat ze kon naaien en weven en dat ze het hierin tegen elke vrouw van Rouen wou opnemen.

Volgens de getuigen uit haar dorp die werden opgeroepen tijdens het rehabilitatieproces was ze een goed, eenvoudig, levenslustig en aangenaam kind dat plichtsbewust haar moeder hielp en graag werkte. Ze ging ook graag naar de mis en ging dikwijls bidden en kaarsen offeren in de kapel van Notre Dame de Bermont bij de kluizenarij van Bermont. Jehanne moest een godvruchtig meisje geweest zijn, want er waren verschillende getuigen die verklaarden dat ze ook tijdens het werk op het veld neerknielde om te bidden als de kerkklokken opriepen tot gebed. Niettemin was Jeanne volgens diezelfde getuigen geen pilarenbijtster, maar speelde en vierde ze mee met de jeugd van het dorp. De verhalen rond Jeanne d’Arc hebben van haar een herderinnetje willen maken dat in de weiden met de schapen ronddwaalde, maar dit strookt niet met de getuigenverklaringen. Ze was een boerenmeisje dat zich, zoals alle boerenmeisjes in die tijd, vooral bezighield met de werkzaamheden in en om het huis en haar broers en vader hielp op het veld waar nodig was.

Van Domrémy naar Chinon: 1428 - februari 1429

Gedurende de ondervraging van de negende zitting, de tweede keer dat Jeanne zelf ondervraagd werd, verklaarde ze dat ze dertien was toen ze voor de eerste keer de stem van God hoorde. Ze was heel bang de eerste keer en ze verklaarde dat het gebeurde op de middag in de tuin van haar vader. De stem kwam van rechts van de kant van de kerk en ging niet gepaard met een grote ‘klaarte’ zoals het daarna wel dikwijls het geval was. De stem droeg haar op, om zich goed te gedragen en veel naar de kerk te gaan en ze zei ook dat Jeanne naar Frankrijk moest gaan. De stem drong aan op dit punt en zei dat Jeanne het beleg van Orleans moest breken. Eerst moest ze Robert de Baudricourt opzoeken om steun te vragen, want zij was maar een eenvoudig meisje dat niet kon paardrijden noch oorlog voeren. Ze ging dan acht dagen bij haar oom logeren en vroeg, om haar naar Vaucouleurs te brengen waar ze de kapitein Robert de Baudricourt onmiddellijk herkende dankzij de stem. Na twee vergeefse pogingen kreeg ze de derde keer een onderhoud en gaf Robert de Baudricourt haar de escorte waarom ze vroeg. Na nog een bezoek bij de hertog van Lotharingen te Nancy vertrok ze van Vaucouleurs gekleed als man met een degen, die ze gekregen had van de kapitein onder begeleiding van een ridder en diens schildknaap en vier mannen. Ze kwam zonder probleem bij het kasteel van Chinon waar de dauphin verbleef.

Bij de ondervraging tijdens de 11e zitting van haar proces op 27 februari 1431 identificeerde Jeanne de stemmen als die van de heilige Catharina en van de heilige Margaretha en ze zouden zichzelf bekendgemaakt hebben aan Jeanne. Ook de aartsengel Michael sprak regelmatig tot haar volgens haar getuigenissen. Die drie heiligen waren in de middeleeuwen zeer populair en maakten voor Jeanne deel uit van haar dagelijks leven, ze zag ze ongetwijfeld regelmatig in de kerken die ze bezocht. Van Margaretha stond er een beeld in de kerk van Domrémy en van Catharina in de kerk van Maxey-sur-Meuse.

Op 2 februari 1429 kwam ze aan in Chinon en werd twee dagen later door de dauphin ontvangen in zijn privévertrekken en niet in de grote zaal. Het moet daar geweest zijn, dat ze met Karel haar missie besprak. Het verhaal dat ze tijdens een grote receptie Karel herkende die gekleed was als een gewoon edelman, werd slechts door één auteur vermeld. Jeanne kondigt vier evenementen aan: de bevrijding van Orleans, de kroning van Karel in Reims, de bevrijding van Parijs en de vrijlating van de hertog van Orléans die bij Azincourt was gevangengenomen door de Engelsen. Hierop werd Jeanne door de koning naar Poitiers gestuurd om ondervraagd te worden door de geleerden van de universiteit van Parijs die daar hun onderkomen hadden gezocht na de inname van Parijs door de Engelsen. De notulen van deze ondervragingen zijn verloren gegaan, alleen de conclusies die aan de dauphin werden gestuurd zijn bewaard gebleven en zijn zeer lovend over Jeanne. Naast de ondervraging door de doctors in de theologie werd Jeanne ook nog onderzocht op haar maagdelijkheid omdat een gezondene van God ongetwijfeld maagd moest zijn en om de laster van de tegenpartij te ontkrachten (die noemden haar de hoer van de Armagnacs). Bovendien kon een maagd geen heks zijn.

Karel gaf uiteindelijk zijn akkoord dat ze naar het belegerde Orléans zou trekken, hoewel niet aan het hoofd van een leger, maar met een bevoorradingskonvooi. Jeanne werd eerst naar Tours gebracht om haar de nodige wapenrusting te maken. Twee van haar broers sloten zich bij haar leger aan.

Orléans (april 1429 – mei 1429)

De Engelsen die het noorden van Frankrijk bezetten werden tegengehouden door de natuurlijke grens gevormd door de Loire, om op te trekken tegen het zuiden dat trouw gebleven was aan de dauphin. Om een doorgang te forceren moesten ze ofwel Angers ofwel Orléans innemen. Angers werd beschermd door een kasteel en ze besloten daarom om Orléans te belegeren. Er werden versterkingen rond de stad gebouwd, maar de Engelsen hadden niet voldoende manschappen om de stad volledig te omsingelen. Na de mislukte aanval op een Engels bevoorradingskonvooi door de Frans-Schotse troepen op 12 februari 1429 (La journée des Harengs) waren de verdedigers volledig gedemoraliseerd. Op 29 april kwam Jeanne met haar leger van 4000 man en de bevoorrading aan in Orléans en werd ze enthousiast ontvangen door de bevolking. Door het vertrouwen dat ze uitstraalde en haar enthousiasme wist ze de Fransen opnieuw te motiveren.

Op 4 mei 1429 veroverden de Fransen onder de leiding van Jeanne de bastille van Saint-Loup en op 6 mei nam Jeanne de versterking Saint-Jean-le-Blanc in. Op de volgende dag forceerde Jeanne een nieuwe uitval en veroverde ze de vesting Saint-Augustin. Dit was tegen de beslissingen van de legerleiding onder Jean d’Orleans. De legerleiding kwam daarna bijeen zonder Jeanne erbij te betrekken en besloot op versterkingen te wachten, maar zij wilde de hoofdmacht van de Engelsen bij Les Tourelles aanvallen op 7 mei en in de nacht van 7 op 8 mei hieven de Engelsen het beleg op en trokken weg.

In hoeverre Jeanne zelf betrokken was bij de militaire operaties, vormt nog altijd het onderwerp van discussie. Traditionele historici zien haar als de vaandeldraagster die erin slaagde het moreel van de troepen op te krikken. Anderen zijn van oordeel dat ze wel degelijk betrokken was bij de leiding van de operaties. Iedereen schijnt het er wel over eens te zijn dat dankzij haar optreden het Franse leger een serie van successen kende.

De campagne van de Loire

Na de overwinning op de Engelsen bij Orléans gingen de Fransen door op hun elan en wilden ze de bruggen in de Loirevallei heroveren om zo de weg naar Reims vrij te maken. Een deel van de Engelse troepen die van Orléans waren weggevlucht had zijn kamp opgeslagen bij Jargeau onder leiding van William de la Pole, de hertog van Suffolk en wachtte op versterking van John van Lancaster, beter gekend als de hertog van Bedford de Engelse regent. Het Franse leger onder leiding van Jean d’Alencon en Jeanne d’Arc kreeg versterking van Jean d’Orleans en Florent d’Illiers. Onderweg werd het tegemoet getreden door de Engelsen. In het gevecht dat volgde konden de Fransen optrekken tot bij Jargeau. De volgende dag, de 12e juni, werden de gevechten hervat. Suffolk probeerde nog een wapenstilstand te bewerken, maar de Fransen gingen door en Jargeau werd diezelfde dag ingenomen. Suffolk werd gevangengenomen en zijn troepen vluchtten naar Meung-sur-Loire en Beaugency.

De Fransen trokken verder naar Meung-sur-Loire en op 15 juni 1429 werd hier de belangrijke brug over de Loire door de Fransen heroverd. Het stadje zelf en het versterkte kasteel werden door de Franse troepen ongemoeid gelaten. Ze trokken onmiddellijk verder naar Beaugency, een klein stadje op de noordelijke oever van de Loire, waar eveneens een strategische brug lag. In Beaugency trokken de Engelsen zich terug in de citadel in het midden van de stad. Toen Jean d’Alençon de informatie kreeg dat er Engelse versterkingen uit Parijs onderweg waren, ging hij onderhandelen met de Engelsen, die de stad opgaven en ongemoeid mochten vertrekken.

De campagne van de Loire zou afgesloten worden met de slag bij Patay op 18 juni, de enige echte open veldslag in de campagne. Het Engelse leger stond onder leiding van John Fastolf die met versterkingen uit Parijs was aangekomen. De troepen uit Beaugency hadden zich bij hem gevoegd. De Engelsen vertrouwden op hun gebruikelijke tactiek, die hen sinds de slag bij Crecy de ene overwinning na de andere had bezorgd, namelijk hun uitzonderlijk goed getrainde beroepskorps van longbowschutters. Dit elitekorps stak ter verdediging gepunte palen in de grond, die de vijandelijke cavalerie tegenhielden en de infanterie zodanig hinderden dat ze ten onder gingen aan de moordende pijlenregen. Bij Patay verrieden ze hun stelling door in het veld waarin ze zich bevonden een hert neer te schieten. Met het rumoer dat daarbij ontstond, trokken ze de aandacht van Franse verkenners. De voorhoede van het Franse leger viel daarop het longbowkorps aan op de flanken, waar de verdedigingsstellingen vanwege tijdsgebrek nog niet waren uitgevoerd. Het korps werd afgeslacht en de Franse cavalerie dreef de Engelsen op de vlucht. John Talbot werd gevangengenomen. Het Engelse longbowkorps is deze nederlaag nooit te boven gekomen en werd nooit meer heropgericht. Wat Azincourt geweest was voor de Fransen werd Patay voor de Engelsen: de complete nederlaag. Er zouden (afhankelijk van de bron) 2000 à 2500 Engelsen gesneuveld zijn op een leger van 5000 man, tegen 5 tot 100 Fransen.

Reims

Na de slag bij Patay trok Jeanne naar Loches en overtuigde de dauphin om naar Reims te gaan om zich als koning te laten zalven. De tocht naar Reims ging door Bourgondisch gebied en verliep zonder eigenlijke problemen. Het gezelschap vertrok uit Gien-sur-Loire op 29 juni. Auxerre stelde zich neutraal op, Troyes capituleerde na een belegering van vier dagen waarbij geen slachtoffers vielen en Chalons-en-Champagne opende zijn poorten voor het leger van de dauphin. Op 16 juli kwamen ze aan in Reims, dat ook de poorten opende voor de dauphin. Karel VII werd op 17 juli 1429 in de kathedraal van Reims in de aanwezigheid van Jeanne d’Arc, tot koning gekroond en gezalfd door aartsbisschop Regnault de Chartres.

Na de kroning drong de koning er bij Jeanne op aan om rust te nemen, want de koning had onder invloed van zijn raadgevers het besluit genomen om niet aan te vallen. Men had wapenstilstanden gesloten met de Bourgondiërs voor 14 dagen. Onder invloed van zijn raadgevers en in het bijzonder van Georges de la Tremoille en Regnault de Chartres wilde Karel VII in de eerste plaats de alliantie tussen Filips de Goede en Jan van Bedford breken. Jeanne moest dus geneutraliseerd worden, want zij wilde naar Parijs optrekken.

Filips de Goede brak dit verdrag door van de pauze gebruik te maken om de versterking van Parijs uit te bouwen. Op 4 augustus trok de hertog van Bedford op tegen het Franse leger vanuit Parijs met een leger van 10.000 man. Karel VII trok de vijand tegemoet en sloeg zijn kamp op tussen Montepilloy en Mont-l’Eveque. Op 15 augustus stonden de twee legers tegenover elkaar opgesteld, maar Azincourt indachtig riskeerde het Franse leger geen frontale aanval tegen het ingegraven Engelse leger; eigenlijk vond er geen veldslag plaats. Het koninklijke leger trok daarna op richting Parijs. Onderweg waren er nog een aantal steden die Karel VII als hun vorst binnenhaalden, waaronder Beauvais. De tegenstanders van Karel VII mochten ongemoeid de stad verlaten. Onder hen was bisschop Cauchon, een fervent aanhanger van de Engelsen. Met zijn bisdom verloor Cauchon een belangrijk deel van zijn inkomsten en hij zou het Jeanne nooit vergeven, want hij hield haar verantwoordelijk voor zijn verlies. Jeanne d’Arc met Jan II van Alencon, de maarschalken Gilles de Rais en Jean de Brosse voerden op 8 september 1429 een aanval uit op de stadspoort van Saint-Honore. Jeanne raakte bij deze aanval gewond aan een been. ’s Avonds trokken ze zich zonder resultaat terug en Jeanne kreeg bevel van de koning om de vijandelijkheden te staken. De koning trok zich terug naar de Loire en het leger werd ontbonden. In oktober nam Jeanne met haar eigen troep Saint-Pierre-le-Moutier en sloeg het beleg op voor La Charite-sur-Loire, maar tegen kerstmis hief ze het beleg op en keerde ze terug naar Jargeau. Op 29 december 1429 werden Jeanne en haar familie in de adelstand verheven. De originele akte hiervan is verloren gegaan, maar er zijn diverse kopieën bewaard gebleven. In 1614 zou Lodewijk XIII deze beslissing voor de familie hebben herroepen omdat ze in de praktijk gewoon volk waren gebleven.

Gevangenschap

Na de expeditie bij La-Charité-sur-Loire kreeg Jeanne bevel om in het kasteel van la Tremouille in Sully-sur-Loire te blijven, maar zonder toelating van de koning trok ze naar Compiegne dat door de Bourgondiërs belegerd werd. Tijdens een uitval uit de belegerde stad en de schermutseling die daar op volgde werd Jeanne d’Arc gevangengenomen door de Bourgondiërs op 23 mei 1430. In een dergelijk geval was het normaal geweest, dat Jeanne vrijgekocht zou zijn voor losgeld, maar Karel VII deed geen enkele poging daartoe. Drie dagen na haar gevangenneming schreef de grootinquisiteur van Frankrijk, waarschijnlijk geïnspireerd door de professoren van de Sorbonne, al een brief aan Filips de Goede met het verzoek, om haar zo snel mogelijk over te brengen naar Parijs, om haar te berechten voor misdaden die aan ketterij deden denken.

Jeanne was de gevangene van Jean II de Luxembourg-Ligny. Om te voorkomen dat ze door de Fransen zou bevrijd worden werd ze overgebracht naar het kasteel van Beaulieu in de Vermandois. Ze genoot er van een mild regime en mocht zelfs haar eigen hofmeester Jean d’Aulon bij zich houden. Niettemin waagde ze hier een eerste ontsnappingspoging. Daarop werd het besluit genomen, om haar weg te brengen uit de gevechtszone en haar onder te brengen in het kasteel van Beaurevoir waar ze goed werd opgevangen door een tante van Jean de Luxembourg, Jeanne de Luxembourg-Saint-Pol en door Jeanne de Bethune, zijn echtgenote. Ze kon bezoek ontvangen en werd op de hoogte gehouden van de situatie bij Compiègne. Niettemin waagde ze een tweede ontsnappingspoging door uit een venster in de toren te springen van op 21 meter hoog. Ze raakte daarbij ernstig gewond. Daarop werd ze door de Bourgondiërs overgebracht naar Arras.

Pierre Cauchon had al zeer snel contact opgenomen met Jean de Luxembourg met het aanbod om Jeanne te “kopen” voor een aanzienlijk bedrag om haar uit te leveren aan de Engelsen. Hij handelde daarbij in opdracht van Jan van Bedford. Deze koehandel met een krijgsgevangene was in strijd met de toen geldende gedragscode: een krijgsgevangene werd normaal vrijgelaten in ruil voor een losgeld. De tante van Jean de Luxembourg, die genegenheid had opgevat voor Jeanne, verzette zich tegen de verkoop en dreigde ermee om haar neef te onterven. Uiteindelijk, na het overlijden van zijn tante op 13 november 1430, werd ze door Jean de Luxembourg voor 10.000 pond verkocht aan de Engelsen op 21 november 1430. Ze werd overgeleverd aan Pierre Cauchon die het proces tegen Jeanne zou voeren.

11-12-2016 om 00:41 geschreven door claudia  

Noveen van de H. Theresia van Lisieux

Derde dag :

Kom Heilige Geest en vul de harten van de gelovigen, en ontbrand in hen het vuur van goddelijke liefde.

V. Zend Uw Geest over deze aarde.

A. En U zult de aarde vernieuwen.

Laat ons bidden: O God, die de harten van de gelovigen hebt geleid door het licht van de Heilige Geest. Verleen dat we door de gave van de Heilige Geest we wijs mogen zijn en ons verheugen in Zijn vertroosting, door Christus onze Heer. 

Akte van geloof, hoop en liefde : O mijn God! Ik geloof in U: versterk mijn geloof. Al mijn hoop is op U gevestigd. U komt Uw beloften trouw na. Ik houd van U: leer me U steeds meer lief te hebben. 

Akte van berouw: Mijn Heer en mijn God, het is mij leed dat ik tegen uw opperste majesteit misdaan heb. Ik verfoei al mijn zonden, niet alleen omdat ik uw straffen heb verdiend, maar vooral omdat ze U mishagen, die oneindig volmaakt en alle liefde waardig zijt. Ik maak het vast voornemen, mijn leven te beteren en de gelegenheden tot zonde te vluchten. In dit berouw wil ik leven en sterven. 

Lieve Kleine Bloem, zorg dat alle dingen mij naar de hemel en naar God leiden. Of ik nu kijk naar de zon, de maan, de sterren en de ruimte waarin ze zweven, of ik kijk naar de bloemen op het veld, de bomen in het bos, de schoonheid van de aarde dat zo vol kleur is en glorierijk, zij spreken mij over Gods liefde en macht. Mogen ze God lof prijzen. Dat ik hem meer en meer mag liefhebben zoals u deed. Leer me verzaken aan mezelf in mijn omgang met anderen, zodat ik Jezus vele kleine offers kan brengen.

Bemiddel voor ons al de dagen van ons leven, maar vooral gedurende deze noveen en verkrijg voor ons van God de genaden en gunsten die we vragen door Uw bemiddeling. Amen. (noem hier de verzoeken)

Gedachte doorheen de dag: Het gebruik van Gods gaven. Hoeveel gunsten heb ik gekregen van de natuur dat overvloedig geschonken werd. Hoe kan ik bij Hem geraken die zulke wonderen deed in dit oord dat enkel vergankelijk is.

O mooie natuur, ik zie God doorheen al het geschapene.

Met Uw kleine hand op de schoot van Uw Moeder Maria, houdt U het universum in stand en schenkt U leven. Bovendien denkt U aan mij, O Jezus, mijn kleine Koning.

Ik wil niet dat schepselen 1 atoom van mijn liefde houden. Ik wens alles aan Jezus te geven, want Hij heeft getoond dat Hij alleen perfect geluk is.

Slotgebed: O Heer, U hebt gezegd: Als jullie niet worden als kleine kinderen, zullen jullie het koninkrijk van de hemel niet binnenkomen. We smeken U, ons te helpen de nederigheid en eenvoud van hart die de Heilige Theresia kenmerkte, te bereiken zodat we een eeuwige beloning in ontvangst kunnen nemen. Amen.

10-12-2016 om 21:59 geschreven door claudia  

Mijn kinderen, we hebben veel werk te doen. Er is veel, veel werk en dit werk voor velen van Mijn kinderen is het werk van gebed. Voor anderen is het het werk om open te staan voor Mijn uitnodiging om terug te komen naar Mij. Ik zal jullie leren jezelf lief te hebben en te bidden wanneer jullie Mijn vergeving accepteren. Voor sommige van Mijn kinderen is het werk dat Ik vraag van hen is zich voor te bereiden voor de veiligheid van Mijn kleintjes die uit hun huizen zullen moeten vluchten wanneer de tijd van de grote beproevingen over de wereld komt. Voor anderen en Ik wens dat dit een groot, groot aantal is, vraag Ik dat ze gemeenschappen voorbereiden, de nieuwe manier van leven voor al Mijn kinderen die in het Tijdperk van Vrede zullen leven.

Ik wil dat meer van Mijn kinderen openstaan om te leven in kleine heilige gemeenschappen, want dit is Mijn verlangen. Wat Mijn kinderen ook willen doen om Mijn weg van redding te brengen is dat Ik jullie ja-woord nodig heb voor nu. Alles komt in orde. Ik ben bij jullie. Heb lief en wees liefde voor de anderen, Mijn kinderen. Wees barmhartig zoals Ik barmhartig ben. Vergeef zoals Ik vergeef. Beleef de Hemelse Wet op aarde want het zal Mijn wil en Mijn koninkrijk tot stand brengen.

Deze wet zal je overgang naar de Hemel nog gemakkelijker maken en vreugdevol, want jullie zullen geleerd hebben op deze manier te leven. Dit is alles, Mijn kleine lammetjes. Ga in Mijn vrede, verspreid Mijn vreugde en Mijn liefde aan allen die je tegenkomt. Vraag elke dag om genaden en Ik en Mijn Moeder zullen jullie exact geven wat nodig is voor elke dag. Ik houd van jullie. Ik zegen jullie. Dank u, Mijn Jezus. Ik houd van jullie! 

8/6/2014 Jezus : Ik neem iemand mee naar de Hemel om hem te sparen. Ik spaar Mijn kinderen waarvan Ik weet dat ze ofwel verschrikkelijk geleden hebben in deze dagen of dat ze verder van Mij zouden afdwalen. Ik neem Mijn kinderen mee wanneer hun zielen het meest klaar zijn om de aarde te verlaten omdat ze het werk hebben voltooid dat aan hen werd gegeven door Mij of als ze vertrekken ze niet heiliger erop zouden worden maar van Mij zouden weggroeien. Ik neem Mijn kinderen mee wanneer en enkel wanneer het het best is voor hun ziel. Ik zie allen graag en Ik doe wat het best is voor hun toekomst in de Hemel.   

Mijn kinderen, Mijn Vader plande voor alle tijden het tijdperk dat elk van Zijn kinderen zouden geschapen worden. Elke persoon heeft een specifieke gave gekregen die gebruikt wordt voor Zijn koninkrijk op een specifieke tijd in de geschiedenis. Jullie werden bedoeld om nu hier te zijn, omdat dit de tijd is wanneer jullie nodig zijn. Ik begrijp wat je zegt, Mijn kleintjes, want jullie hebben jullie Jezus lief en willen met Mij wandelen op de weg naar Emmaus. Luister naar Mijn parabels, stel vragen over Mij en houd Mijn hand vast op jullie tocht. We zijn vrienden, Mijn kleine lam, en het is normal dat vrienden die van elkaar houden willen samen zijn, en daarom kom je naar de Aanbidding om bij Mij te zijn en zo kan Ik bij jullie zijn op een betekenisvolle manier. Hoe blij ben Ik dat jullie elke week tijd met Mij doorbrengen. Hoewel jullie Mij liefhebben is het zeer onzelfzuchtig van jullie om Mij op de eerste plaats te zetten. Ik houd van jullie, Mijn lievelingen, en jullie Jezus stelt de grote gave dat jullie geven nl. jullie tijd op prijs. 

Alle goede dingen in de natuur en in de mensen wijst naar Mij. Jullie kunnen Mijn karakteristieken zien in andere dingen en mensen, en wanneer mensen deze kwaliteiten bereiken zouden deze moeten dienen om hun harten en gedachten op te tillen naar Mij, maar de mensen zijn te druk bezig deze dagen. Gezinnen zijn teveel bezig en hebben geen tijd. Dit zal veranderen als de tijd van grote beproevingen eraan komt. De perspectieven zullen bijna onmiddellijk veranderen wanneer mensen beseffen dat de goederen die ze zoeken en zo hard voor werken er niet toe doen en niet nodig zijn. Hun prioriteiten zullen bijna onmiddellijk veranderen en ze zullen spijt hebben voor de tijd die ze verloren hebben wanneer ze konden voorbereidingen treffen. 

Mijn kinderen, jullie zullen leren om Mij te vertrouwen wanneer jullie handelen naar wat Ik zeg. Wanneer jullie de zorgen en het vele werk aan Mij geven zullen jullie zien hoe God de controle overneemt. Dit vereist veel vertrouwen. Wanneer jullie zoveel vertrouwen op Mij stellen, ongeacht de omstandigheden en hoe dingen overkomen, ontketenen jullie Mijn macht. Jullie zullen dit zien, en dit is wat Ik wil dat jullie leren zodat jullie voorwaarts kunnen stappen in Mijn plan. Mijn kinderen begrijpen niet altijd dat de weg uit hun moeilijkheden exact te doen is wat Ik zeg. Ik ben dan in staat om vele veranderingen mogelijk te maken op een snellere manier afhankelijk van het vertrouwen dat zielen in Mij hebben. Mijn leiding lijkt dikwijls het tegengestelde te zijn van wat de wereld jullie heeft geleerd.

Dit is waar omdat Mijn wegen niet de wegen zijn van de wereld. Mijn wegen lijken tegenintuitief voor de meesten end at komt omdat de cultuur in de wereld zo ver van Mij is afgedwaald. Jullie leven in een tijd wanneer de mensen ver van Mij afgedwaald zijn. Sommigen die Mij liefhebben en Mij volgen zijn blind voor de waarheid. Jullie hebben dit gemerkt door de mensen te observeren die Mij liefhebben en Mij vereren en toch Mijn wet niet volgen, vooral wanneer ze de Sabbath niet heilig houden. Degenen die dit Gebod breken, breken Mijn wet en toch doen ze dit niet met opzet. Hoe dan ook als zelfs Mijn vrienden en volgelingen de Geboden breken en er blind voor zijn, wat zegt dat dan over de tijden? Mijn kinderen, word wakker en zie.

Ik verlang een heilig volk dat Mij volgt en Mijn Geboden naleeft. Het is geen goed voorbeeld voor degenen die Mij niet kennen en zien dat Mijn volgelingen Mijn Geboden niet naleven. Wees heilig zoals Ik heilig ben. Wees liefde zoals Ik liefde ben. Volg Mij en Ik zal jullie naar Mijn koninkrijk leiden en door jullie voorbeeld zullen vele zielen gered worden van de eeuwige vervloeking. Mijn kinderen Ik verzoek jullie dringend om te handelen als Mijn kinderen en getuigenis te geven door jullie voorbeeld. Verander niets aan de standaards die door God ingesteld zijn, Mijn heilige rest, want door dit te doen zullen jullie alleen maar anderen naar de verdoemenis leiden. Wees licht in deze duistere tijden. Wees Mijn handen, Mijn voeten en Mijn hart om anderen te leiden naar Mijn hemels koninkrijk. Dit is uitermate belangrijk.

Door de Sabbat te beleven, door gebed, vasten en lief te hebben zoals Ik liefheb, brengen jullie het leven van de Kinderen van de Vernieuwing in praktijk. Wanneer dit leven wordt geleid naar mijn maatstaven zal vrede overwinnen en zal het leven op deze planeet bloeien. Het is nu moeilijk om dit te doen omdat satan een vinger in de pap heeft en jullie in geestelijke strijd zijn. Jullie moeten strijden en tegelijkertijd ondergaan jullie een basic training. Daarom kreunt de aarde. Ze wacht op Mijn terugkomst. Jullie en al Mijn trouwe Kinderen van de Vernieuwing moeten een zware last dragen voor jullie Jezus.

Deze last is kostbaar omdat jullie vele van jullie broeders en zusters dragen. Jullie werken in Mijn missie om mensen te redden, nog voor de fysieke reddingsmissie kan gebeuren. Jullie Jezus heeft jullie voortdurend ja-woord nodig om verder te doen. Jullie hebben Mij maar te aanroepen en alle heiligen in de Hemel voor jullie hulp en We zullen jullie helpen. We houden van jullie. We wachten op wat jullie nodig hebben. Jullie zien niet de vele genaden die Ik en Mijn Moeder over jullie en jullie gezinnen storten.  

God, de Vader spreekt: Mijn kinderen, Ik hoor jullie smeekbeden en Ik weet dat jullie hart oprecht is. Jullie God verandert nooit en natuurlijk zal Ik jullie te hulp komen. Mijn kinderen, Mijn kinderen, Mijn kinderen. Als al Mijn kinderen Mij maar wilden behagen zoals jullie proberen te doen, Mijn kleintjes, dan zou de wereld een andere plaats zijn. Met droefheid zie Ik dat er zielen zijn die Mijn heilige rest, Mijn zoons Kerk en de wereld die Ik heb geschapen, willen vernietigen. Uit barmhartigheid en goedheid moet Ik reageren anders zouden hun plannen lukken. Ik ben een liefdevolle God en daarom zal Ik niet toelaten dat het kwaad alle leven vernietigd. Ik zal het niet toelaten! Spijtig genoeg, willen Mijn drieste kinderen die het pad van het kwaad hebben gekozen, hun harten niet naar Mij keren en willen ze dat niemand de kans krijgt om Mij te kiezen. In jullie onschuld kunnen jullie de draagwijdte van het kwaad rond jullie niet zien. Ik heb jullie ervan gevrijwaard omdat jullie het niet zouden kunnen verdragen.

Voor een tijd zal Ik jullie blijven beschermen, maar in de tijd van grote beproevingen, zal Ik jullie niet beschermen en zullen jullie de verschrikkelijke plannen werkelijkheid zien worden. Als Ik dit zou doen zou Ik jullie naar de Hemel moeten brengen. Ik heb jullie nodig om het werk te doen dat Ik voor jullie gepland heb van in het begin. Jullie zijn nodig, Mijn kleintjes. Ik vraag jullie om verder te doen en elke richtlijn van Mijn Zoon en Zijn Moeder te volgen voor de redding van velen en het einde van het tijdperk van ongehoorzaamheid. Ja, Mijn kinderen, julllie zullen het einde meemaken van dit tijdperk en het zal eindigen op een afdoende manier. Ik zeg afdoend, want Mijn plannen zullen dit tijdperk van boosaardigheid stoppen.

Nadien zullen Mijn Zoon en Zijn Moeder Mijn heilige en trouwe kleine rest naar het Nieuwe Tijdperk lijden, naar het Tijdperk van Vrede. Dit zal Mijn tijd zijn en de tijd van de Triomf van het Onbevlekt Hart van Maria. Tot dan moeten jullie verder doen, want jullie maken deel uit van het ‘Aantal’ en dat betekent dat jullie in Maria’s team zitten. Op deze manier moeten jullie Haar volgen, en dat was een leven dat perfect Jezus navolgde. Jullie worden opgeroepen om degenen te helpen die lijden, eenzaam zijn, getraumatiseerd en een toevluchtsoord nodig hebben van de boosaardige wereld die hen omringd.

Jullie zullen jullie armen openen om hen te verwelkomen in jullie gezin want jullie leiden een huiskerk. Jullie zullen hen allen veilig in het nieuwe Tijdperk leiden waar alles mooi, vredevol en vol van genade zal zijn. De lucht zal zelfs mooier zijn met kleurschakeringen die jullie nooit tevoren hebben gezien. Jullie zullen verbaasd zijn door de schoonheid van de aarde en de vreugde dat in elk hart zal heersen. Zo groot zal de dankbaarheid zijn in elk kind van de Schepper dat de hele Hemel zal verheugen. Mijn kinderen, zou Ik het nieuwe Tijdperk uitstellen? Want dit is wat Ik doe als Ik de tijd van beproevingen uitstel. 

10-12-2016 om 21:56 geschreven door claudia  

In jou – Theresa van Avila

En mocht je soms niet weten

waar je Mij zult vinden,

dwaal dan niet van hier naar ginds,

maar, als je Mij wilt vinden,

moet je Mij zoeken in jezelf.

Want jij bent mijn onderdak,

jij bent mijn thuis en plaats van rust,

en daarom klop Ik altijd bij jou aan,

als Ik in jouw gedachten

de deur gesloten vind.

Buiten jezelf hoef je Mij niet te zoeken,

want om Mij te vinden

zal het genoeg zijn Mij slechts te roepen;

ik zal dan zonder talmen naar jou toe gaan,

en Mij moet je zoeken in jezelf.

Uit: Wijsheid uit de abdijen

09-12-2016 om 22:57 geschreven door claudia  

Noveen van de H. Theresia van Lisieux

Tweede dag :

Kom Heilige Geest en vul de harten van de gelovigen, en ontbrand in hen het vuur van goddelijke liefde.

V. Zend Uw Geest over deze aarde.

A. En U zult de aarde vernieuwen.

Laat ons bidden: O God, die de harten van de gelovigen hebt geleid door het licht van de Heilige Geest. Verleen dat we door de gave van de Heilige Geest we wijs mogen zijn en ons verheugen in Zijn vertroosting, door Christus onze Heer. 

Akte van geloof, hoop en liefde : O mijn God! Ik geloof in U: versterk mijn geloof. Al mijn hoop is op U gevestigd. U komt Uw beloften trouw na. Ik houd van U: leer me U steeds meer lief te hebben. 

Akte van berouw: Mijn Heer en mijn God, het is mij leed dat ik tegen uw opperste majesteit misdaan heb. Ik verfoei al mijn zonden, niet alleen omdat ik uw straffen heb verdiend, maar vooral omdat ze U mishagen, die oneindig volmaakt en alle liefde waardig zijt. Ik maak het vast voornemen, mijn leven te beteren en de gelegenheden tot zonde te vluchten. In dit berouw wil ik leven en sterven. 

O lieve kleine Heilige, u ziet nu de gekruisigde Jezus in de hemel, nog altijd de wonden dragend die veroorzaakt zijn door zonde. U ziet nog beter dat zielen kostbaar zijn en de onschatbare waarde van het Kostbaar Bloed dat Hij vergoten heeft om hen te redden. Nu ik een van deze zielen ben waarvoor Christus is gestorven, verkrijg dan voor mij alle genade die ik nodig heb om te genieten van dat Kostbaar Bloed. Gebruik uw grote macht bij onze Heer God en bid voor mij.

Bemiddel voor ons al de dagen van ons leven, maar vooral gedurende deze noveen en verkrijg voor ons van God de genaden en gunsten die we vragen door Uw bemiddeling. Amen. (noem hier de verzoeken)

Gedachte doorheen de dag: Zonde. De enige genade die Ik vraag, O Jezus, is U nooit te beledigen.

Door liefde en niet door vrees, vermijdt een ziel zelfs maar de kleinste fout te begaan.

Zelfs al heb ik elke mogelijke zonde op mijn geweten, zou ik mijn vertrouwen niet mogen verliezen. Met mijn hart dat breekt van verdriet werp ik mij in de armen van mijn Redder.

De herinnering aan mijn fouten maakt mij nederig en maakt mij bang te steunen op mijn eigen kracht, dat niets dan zwakheid is.

Slotgebed: O Heer, U hebt gezegd: Als jullie niet worden als kleine kinderen, zullen jullie het koninkrijk van de hemel niet binnenkomen. We smeken U, ons te helpen de nederigheid en eenvoud van hart die de Heilige Theresia kenmerkte, te bereiken zodat we een eeuwige beloning in ontvangst kunnen nemen. Amen.

09-12-2016 om 08:29 geschreven door claudia  

NOVEEN TER ERE VAN DE H. JOZEF
EERSTE DAG
Sint Jozef, model van geloof

Sint Jozef, in geloof en vertrouwen in u willen wij onze zorgen voorleggen, en u speciaal bidden voor...
Sint Jozef, vandaag bidden wij u als ons model van geloof. Gij hebt de tegenwoordigheid van God onthaald in uw leven. Op zijn woord, hebt gij u verbonden in het ondoorgrondelijk mysterie van zijn Zoon.
Zonder menselijke tussenkomst ontving uw maagdelijke Bruid een kind dat God was, en gij hebt Het aanbeden en beschermd.

Dat alles was overweldigend, zelfs verbazingwekkend, en zonder het geloof zou het de vorm aangenomen hebben van een onmogelijk mysterie.
Maar gij beloofde dat, wanneer God tot de mens spreekt, Hij hem niet zou kunnen bedriegen. Daarom, zonder tegen te spreken of vragen te stellen, zijt gij vooruit gegaan, gelukkig te stappen in het licht, want God was aanwezig.
Het is in dit geloof dat gij uw leven verbonden hebt aan dat van Maria, door u zo te plooien naar de Goddelijke plannen. Zo opende gij meteen alle wegen om het Heil van de mensen te verwezenlijken.
Op onze beurt verlangen wij toegang te krijgen tot dit geloof dat het uwe was, zodat God in ons kan wonen en dat wij trouw zouden zijn aan zijn bedoelingen. Wij zijn soms besluiteloos in ons christelijk leven. Wij geloven in God, in Christus, en in de Kerk, maar wij leven dikwijls aan de rand van ons geloof.
Zoals uw geloof heel uw leven geleid heeft, zo verlangen ook wij dat het voor ons het licht wordt dat ons onophoudelijk aantrekt en leidt in ons dagelijks doen en laten.
Mogen wij, door het geloof, altijd de hand van God aanvoelen in de gebeurtenissen, zodat wij daardoor deelnemen aan zijn werk van rechtvaardigheid, van vrede en van liefde! Amen.
Onze Vader - Wees gegroet Maria - Wees gegroet Jozef – Glorie zij de Vader
Wees gegroet Jozef
Wees gegroet Jozef
de goddelijke genade heeft u overladen.
Onze Verlosser heeft in uw armen gerust
en is opgegroeid onder uw ogen.
Gij zijt de gezegende onder alle mannen
en gezegend is Jezus,
het goddelijk Kind van uw maagdelijke Bruid.

Heilige Jozef,
tot Vader gegeven aan de Zoon van God,
bid voor ons in onze zorgen
voor de familie, de gezondheid en het werk
tot op onze laatste dagen,
en gewaardig u ons bij te staan
in het uur van de dood. Amen.

TWEEDE DAG
Sint Jozef, model van hoop

Sint Jozef, in geloof en vertrouwen in u willen wij onze zorgen voorleggen, en u speciaal bidden voor...
Sint Jozef, tijdens uw leven waart gij een man van hoop. Rondom u deelden allen in de hoop op zekere dag hun Verlossing te zien gebeuren. En zie, in uw gezin leefde de Messias van God aan uw zijde, verenigd met u zoals een zoon met zijn vader. Het was een teken van de goedheid en van de trouw van God. En deze trouw - vanuit de Wil van de Allerhoogste zijn woord te houden - opende voor u een toekomst van hoop zonder grenzen.
Het kon niet anders, dan dat gij uw hoop gesteld hebt op het heil voor Maria en voor uzelf, daar gij God Zelf onthaald hebt in uw leven. Doorheen de onvoorzienbare omstandigheden die zich voordeden, zoals de pijnlijke omstandigheden van de geboorte van Jezus, de vlucht naar Egypte, het verblijf daar in ballingschap, was uw enige kracht uw onwankelbaar geloof in de goedheid, de kracht en de trouw van God.
Dit verklaart voorzeker de rustige opgeruimdheid die gij uitstraalde. Gij wist dat God het laatste woord zou hebben in alles wat u kon overkomen.
Sint Jozef, konden wij van u maar leren te hopen. Gij weet het, het leven ontziet ons niets. Onze schoonste beloften vallen de één na de andere weg, onze meest aantrekkelijke verlangens vallen in duigen zodat, wie gisteren droomde van een vruchtbaar en gegeven leven, vandaag gevangen zit in dagelijkse kleingeestigheden.

Onze Vader - Wees gegroet Maria - Wees gegroet Jozef – Glorie zij de Vader

DERDE DAG
Sint Jozef, model van liefde

Sint Jozef, in geloof en vertrouwen in u willen wij onze zorgen voorleggen, en u speciaal bidden voor...
Sint Jozef, gij hebt uw leven doorgebracht in een sfeer van milde liefde.  Gij hebt Maria bemind die de Zoon van God op de wereld moest brengen.  Dan hebt gij met haar heel speciaal deelgenomen aan de schoonste daad van liefde in de geschiedenis van de wereld: De komst van de Zoon van God onder de mensen om hen te verlossen.

God, die liefde is, heeft in uw huis gewoond.  Hij heeft uw tafel met u gedeeld, de intimiteit van uw gezin, en uw vreugden en moeilijkheden op elk ogenblik van uw leven.

Daar de aandacht van de ouders toegespitst is op hun kinderen omdat zij van hen houden, ging al uw mildheid en deze van Maria, natuurlijk naar de Zoon van God die uw Kind geworden was.  Samen hebt gij uw Naaste bemind.

In de schoot van deze liefde hebt gij actief meegewerkt aan het mysterie van de verlossing, die de volmaakte daad van liefde was voor al de mensen van de aarde.

Gij die de liefde in uw lieven zo goed onthaald hebt, leer ons te beminnen.  Doe ons verstaan dat de liefde van God komt.  Help ons, om ons leven te richten volgens Zijn verlangen, ook als wij gebroken zijn door misverstand of door haat.  Wij weten dat, wanneer ons hart werkelijk zal openstaan voor de liefde, het gelaat van de wereld zal veranderen, en dat we, de mens naast ons, niet meer zullen willen bestrijden maar beminnen.

Help ons te zien hoe het christelijk leven volledig bevat zit in de liefde, en dat, buiten de liefde tot God en de naaste, al de rest zonder belang is.

Sint Jozef, zoals gij willen wij God meer en meer beminnen, en met onze naasten dezelfde trouwe en milde liefde delen.  Amen.

Onze Vader - Wees gegroet Maria – Wees gegroet Jozef - Glorie zij de Vader 

VIERDE DAG
Sint Jozef, vader van Jezus

Sint Jozef, in geloof en vertrouwen in u willen wij onze zorgen voorleggen, en u speciaal bidden voor...
Sint Jozef, de mensen van Nazareth noemden Jezus uw Zoon, en Maria zei Hem eens in de tempel: “Uw vader en ik hebben U overal gezocht”. Samen wist gij hoever het menselijk vaderschap de lichamelijke eenheid van de echtgenoten overstijgt. Gij zijt werkelijk de menselijke vader van de Zoon van God geworden.
In uw liefde voor Maria zijt gij vader geweest tijdens de maanden die de geboorte vooraf gingen. Gij waart voor haar een constante steun, een warme aanwezigheid en het geliefde beeld van een vader. Indien God u gekozen heeft, is het omdat Hij het belang kende van uw tederheid voor Maria, van de geest waarmee gij tot haar kon spreken, haar kon behandelen en haar kon opbeuren als zij vermoeid was of als zij haar niet goed voelde. Dit alles heeft bijgedragen om het menselijk karakter van haar Zoon te vormen. Gij zijt voor Maria de totale steun geweest waarop de tederheid van Jezus in haar gevormd is, een beetje naar uw beeld, en dit zonder ijdelheid van uw kant.
Gij zijt eveneens Vader van Jezus geweest door de opvoeding die gij Hem gegeven hebt. Gij hebt Hem alles geleerd toen Hij kind was, alles wat een kind leert in gezelschap van zijn vader. Gij hebt Hem ingeleid in het leven. Onder uw invloed heeft zijn Geest zich geopend. Samen met u bewonderde Hij de bloemen in het veld, de vogels in de lucht, de wijngaarden en de korenvelden. Met u drong gans de aarde en de onmetelijke mensheid in Hem door. Zonder het te weten hebt gij met Hem de schoonste bladzijden van het Evangelie voorbereid.
Sint Jozef, leer ons hoe wij onze kinderen moeten beminnen zoals gij, hoe wij hem doorheen de liefde moeten brengen tot het geloof, de zuiverheid, de genegenheid en de eerbied voor alles wat schoon is, en tot een visie op de wereld die hen er toe brengt uw Zoon te volgen op de zó belangrijke wegen van het leven. Amen.

Onze Vader - Wees gegroet Maria – Wees gegroet Jozef - Glorie zij de Vader
VIJFDE DAG
Sint Jozef, bruidegom van de Moeder Gods

Sint Jozef, in geloof en vertrouwen in u willen wij onze zorgen voorleggen, en u speciaal bidden voor...
Sint Jozef, daar wij het geloof van Maria kennen, haar liefde, haar moed en haar zuiverheid, begrijpen wij uw geluk haar als uw bruid steeds naast u te hebben, zij die de Zoon van God waardig was.
Zoal in een echt menselijk gezin waart gij haar man, en was zij uw vrouw. Haar Hart behoorde u toe, gij hebt elkaar bemind als twee gehuwden het kunnen doen, met een tedere liefde, vol van attenties die tot in de kleinste gebaren een echte menselijke gehechtheid laten merken. Het was een sterke en diepe liefde die twee personen stevig aan elkaar verbindt zodat geen enkele moeilijkheid, geweld of geen enkel ongeluk er een bres kon in slaan. Het was een zuivere en opengebloeide liefde die het vlees met haar meetrok, om het te laten uitstijgen uit zijn gebreken en zijn zwakheden.
De Maagd Maria heeft u haar Hart en haar lichaam toevertrouwd, zij is maagd gebleven omdat gij het gewild hebt samen met haar. Uw wederzijdse liefde heeft zich ontplooid in de maagdelijkheid als een teken van God voor de mensen. Adam en Eva hebben in de eenheid van hun liefde God verworpen; zo is het in uw eenheid met Maria dat Christus onze Verlosser onder ons gekomen is.
Heilige Jozef, leer ons te beminnen, niet in een egoïsme waar elk op zichzelf geplooid is, en zich verhardt tegen de andere, maar in een milde gave die ons engageert op de weg van de tederheid, de fijngevoeligheid en de toewijding. Wij weten het, hij die beweert te beminnen en alleen aan zichzelf denkt is een leugenaar.
Wij zijn niet allen geroepen tot de maagdelijkheid zoals gij. Onze vereniging in het huwelijk is goed volgens de wet van de Schepper. Leer ons de waarheid in de liefde, zodat wij zijn Tegenwoordigheid onder ons kunnen erkennen. Wij zijn aan elkaar gegeven om ons samen te heiligen. Leer ons de echte eerbied voor de andere.
Gij die de weg naar het heil van de wereld geopend hebt in de zuiverheid van uw liefde, maak ons bekwaam om zoals gij, de Zoon van God te onthalen en zijn getuigen te zijn in de wereld van vandaag. Amen.

Onze Vader - Wees gegroet Maria – Wees gegroet Jozef - Glorie zij de Vader
ZESDE DAG
Sint Jozef, man van gebed

Sint Jozef, in geloof en vertrouwen in u willen wij onze zorgen voorleggen, en u speciaal bidden voor...
Sint Jozef, tot op het einde van uw leven waart gij in gezelschap van Maria op te zorgen voor Jezus, want voor de Zoon van God was het evengoed nodig dat zijn persoonlijkheid gevormd werd als voor de andere kinderen. Volgens de Joodse traditie was het de taak van de vader aan zijn kinderen de Bijbel uit te leggen en hen de geboden over te brengen volgens de voorschriften van de Heer: “Gij zult mijn geboden onderrichten aan uw kinderen” (Dt 6,7).
In gezelschap van Maria, hebt gij Hem alles verteld wat God gedaan heeft voor zijn volk; gij hebt Hem getoond hoe elk gebaar, en elk gebruik zijn zaligmakende betekenis heeft. De morele en godsdienstige opvoeding van de kinderen was toevertrouwd aan de Vader; Gij zijt in niets tekort geschoten in deze belangrijke opdracht, waar uw vaderschap zijn voltooiing vond. Maria, die aan uw zijde stond, luisterde en vervolledigde. Zo hebt gij samen de menselijke Ziel van uw Kind gevormd, door Hem de grote lessen van zijn Hemelse Vader te laten horen.
Zoals elke trouwe Jood moest gij meerdere keren per dag bidden: ‘s morgens, ‘s middags, ‘s avonds en zelfs over dag. Luidop bad gij de lofzangen die de Heer verheerlijken, de enige ware God die alles doet leven op aarde en van wie alle wijsheid en heiligheid komt.
Samen hebt gij dit gebed uit Deuteronomium gebeden: “Luister Israël, de Heer is onze God, Hij is de enige God. Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart, met geheel uw ziel, en met geheel uw verstand...” De Heilige woorden sprak gij langzaam uit zodat Maria ze kon doen herhalen door uw Kind.
Vertrouwd met het Woord van God, bad gij vervolgens spontaan midden in de vreugden en de pijnen, en misschien vooral als het Mysterie vóór u te grote vormen aannam.
Heilige Jozef, leer ons bidden, en geef ons deze momenten te beminnen waar wij God uitnodigen om ons leven te delen, als wij alleen zijn, met onze naaste of met gans de christelijke gemeenschap samen zijn. Amen.

Onze Vader - Wees gegroet Maria – Wees gegroet Jozef - Glorie zij de Vader
ZEVENDE DAG
Sint Jozef, model van rechtschapen man

Sint Jozef, in geloof en vertrouwen in u willen wij onze zorgen voorleggen, en u speciaal bidden voor...
Sint Jozef, help ons rechtschapen te zijn. Gij weet, dat om totaal als mens te leven, wij eerst ons hart en onze geest moeten afstemmen op deze van de Schepper. Uw Zoon vroeg niet in de eerste plaats een stichtend uiterlijk of vrome manieren, maar een ziel die werkelijk verbonden in met-, en afgestemd is op de Wil van God. Tot deze die zich tevreden stellen met uiterlijke gebeden en praktijken zei Hij: “Het zijn niet diegene die zeggen Heer! Heer! die zullen gered worden maar deze die de Wil van mijn Vader doen”. Elke dag de Aanwezigheid van God onthalen en met Hem leven, dat is de centrale opdracht van elk menselijk leven.
Zoals een goed gestemd muziekinstrument juiste noten weergeeft, zo hebt gij, sint Jozef, kunnen leven in overeenstemming met God, waardoor het evangelie over u heeft kunnen zeggen dat gij een rechtschapen man waart.
Voor wie u zag, kon uw leven banaal lijken: de kleine dagelijkse bezigheden die elke morgen moesten herhaald worden; dezelfde handelingen en met hetzelfde gereedschap honderden malen hetzelfde herhalen; ook dezelfde bewegingen en dezelfde rustpozen. Maar gij hebt er zoveel geluk en zoveel trouw kunnen inleggen, dat gij voor God zijn Zoon waardig waart.
Gij hebt gewerkt, geleefd, geleden en bemind in een familiale sfeer van delende liefde. Gij hebt de ontvangen opdracht vervuld volgens de wegen die getrokken zijn door de wijsheid en de liefde van god; en in een bescheiden uitschakelen van u zelf, hebt gij een unieke taak vervuld, en waart gij gelukkig u volledig trouw te voelen.
Heilige Jozef, leer ons rechtschapen te zijn. Zoals gij willen wij ons leven doorbrengen in overeenstemming met onze Schepper. Onderricht ons in het delen met anderen dat een vorm van liefde is. Leer ons vooral de rechtschapenheid, zodat wij met vreugde de Wil van onze Vader die ons bemint kunnen volbrengen. Amen.

Onze Vader - Wees gegroet Maria – Wees gegroet Jozef - Glorie zij de Vader
ACHTSTE DAG
Sint Jozef, goede arbeider

Sint Jozef, in geloof en vertrouwen in u willen wij onze zorgen voorleggen, en u speciaal bidden voor...
In het plan van de Schepper bij het begin van de wereld, was het werk schoon en goed, maar de mens heeft zich verwijderd van God en daardoor is het werk nu bron van moeilijkheden, van vermoeidheid, van zorgen en pijnen geworden. Sint Jozef, gij hebt u onderworpen aan deze harde wet van het werk, omdat gij wist dat het terug edel en schoon kon worden in overeenstemming met het plan van de Schepper. Dat was het geheim van uw leven als werkman.
Toen God een voedstervader wilde voor zijn Zoon, koos Hij een arbeider uit waardoor Hij zijn waardering voor de arbeid aantoont. Gij hebt Hem niet teleur gesteld. Gij hebt gewerkt met ganser harte, en uw stiel werd een uitdrukking van liefde, evengoed als het gebed en de trouw aan de Heer.
Stappend op de weg naar Nazareth, met de gereedschapszak op de schouder, kunnen wij ons gemakkelijk uw gezicht voorstellen dat gebruind was door het zweet, en getekend door een moedige glimlach. Gij waart een man, een timmerman-wagenmaker, en gij boog u over de stukken hout om ze te zagen, te schaven, te bewerken en ze te nagelen. Gij deed alle handelingen die eigen waren aan het vak. Maar uw werk, dat in alles gelijk was aan dat van de andere mensen, onderscheidde zich echter doordat het gedaan was in de sfeer van de tegenwoordigheid van God.
Gij waart niet enkel een zoon van mensen die leefde onder de erfzonde, maar gij leefde van de ware liefde. Door uw werk zijt gij bij God zelf kunnen komen.
Sint Jozef, leer ons de liefde voor ons werk, en maak dat het voor ons een bron van levenskracht en van geluk wordt. Maak dat wij het rechtvaardig en eerlijk uitoefenen, en dat onze zin voor goed werk doordrongen is van een levendige naastenliefde. Mochten wij naar uw voorbeeld, uw Zoon in het midden van onze fabrieken, de werven en de burelen kunnen onthalen. Amen

Onze Vader - Wees gegroet Maria – Wees gegroet Jozef - Glorie zij de Vader
NEGENDE DAG
Sint Jozef, model van gehoorzaamheid

Sint Jozef, in geloof en vertrouwen in u willen wij onze zorgen voorleggen, en u speciaal bidden voor...
Sint Jozef, één van de meest zichtbare trekjes van uw ziel is ook de gehoorzaamheid aan God. Gans uw leven is aaneen geweven door trouw, gehoorzaamheid en vertrouwen in de Heer die van u houdt.
Het begin van het Evangelie verhaalt dat Maria zwanger was toen gij met haar verloofd waart. Als rechtschapen man besloot gij haar in het geheim weg te zenden om haar geen kwaad te doen. Maar God vroeg u haar toch bij u te nemen als uw trouwe echtgenote. Door aan deze eerste boodschap van God te gehoorzamen, zijt gij met Hem de weg van de Incarnatie ingegaan die toen nog een mysterie was.
Enkele maanden later beval de Romeinse keizer een volkstelling op zijn grondgebied. Gij hebt deze tweede beproeving aanvaard met vertrouwen in de wegen van God. Gij hebt Nazareth verlaten en zijt naar Bethlehem gegaan, de stad van David, waar de Zoon van God moest geboren worden.
Na het bezoek van de Wijzen heeft de Heer Zich nogmaals tot u gericht: “Sta op, neem het Kind en zijn Moeder, en vlucht naar Egypte. Blijf daar tot Ik het u zeggen zal”. Zonder één ogenblik te verliezen zijt gij terug opgestaan. ‘s Nachts hebt gij het Kind en zijn Moeder opgenomen om naar Egypte te vluchten, en gij zijt er gebleven zolang God het wilde.
Enkele jaren zijn verlopen voor de dood van Herodes. Dan heeft de Heer u terug gesproken: “Sta op, neem het Kind en zijn Moeder, en keer terug naar Israël”. Met een bewonderenswaardige trouw zijt gij opgestaan, hebt gij het Kind en zijn Moeder genomen en zijt gij teruggekeerd naar Nazareth.
Deze enkele gebeurtenissen zijn voldoende om ons de grootheid van uw gehoorzaamheid te laten begrijpen. Het Evangelie is wel zeer bescheiden over de vormen die al deze tussenkomsten van God konden aannemen. Het was telkens een engel, een boodschapper van God, die u Zijn bevelen overbracht.
Maar gij weet het, ook in ons leven richt de Heer Zich tot ons. Hij spreekt tot ons langs de gebeurtenissen, in de stilte van het gebed en in de schoot van de Kerk. Help ons om Zijn stem te horen midden in al het lawaai van de wereld. Help ons ook om zijn oproep te gehoorzamen, zodat wij elke dag trouw zijn aan zijn Liefde en aan zijn Wil. Amen.

Onze Vader - Wees gegroet Maria - Wees gegroet Jozef - Glorie zij de Vader

Uit : users.telenet.be/katholieke-informatie/Novenen/

09-12-2016 om 08:24 geschreven door claudia  

Rozenkrans van de H. Jozef

1 Kruisteken en de Geloofsbelijdenis

2 Onze Vader

3 O Mijn God (Fatima gebed) x 3

Mijn God, ik geloof, ik aanbid, ik hoop en bemin U. Ik vraag U vergiffenis voor hen, die niet geloven, niet aanbidden, niet hopen en die U niet beminnen.

4 Glorie zij

5 Mysterie & Onze Vader

6 Wees gegroet Jozef  x 10

Wees gegroet Jozef
de goddelijke genade heeft u overladen.
Onze Verlosser heeft in uw armen gerust
en is opgegroeid onder uw ogen.
Gij zijt de gezegende onder alle mannen
en gezegend is Jezus,
het goddelijk Kind van uw maagdelijke Bruid.

Heilige Jozef,
tot Vader gegeven aan de Zoon van God,
bid voor ons in onze zorgen
voor de familie, de gezondheid en het werk
tot op onze laatste dagen,
en gewaardig u ons bij te staan
in het uur van de dood. Amen.

7 Glorie zij & Fatima gebed

O Mijn Jezus, vergeef ons onze zonden, bewaar ons van de vuren der Hel en leid alle zielen naar de Hemel – vooral degenen die Uw barmhartigheid het meest nodig hebben.

8 Wees gegroet Maria x 3: Na de 5 tientjes bid het weesgegroet 3 keer

9 Tot U, Heilige Jozef

Tot U, Heilige Jozef, nemen wij onze toevlucht in onze nood en –

na de hulp van Uw Allerheiligste Bruid te hebben ingeroepen -

smeken wij met vertrouwen ook Uw bescherming af

Wij bidden U ootmoedig: zie goedgunstig neer op het erfdeel,

dat Jezus Christus door zijn bloed heeft verworven,

en help ons in onze noden door Uw machtige bijstand.

Dat vragen wij U omwille van de liefde,

die U heeft verbonden met de Onbevlekte Maagd

en Moeder van God en omwille van de vaderlijke tederheid,

waarmee Gij het kind Jezus hebt omhelsd.

Zorgzame bewaarder van het Heilig Huisgezin,

Bescherm de uitverkoren kinderen van Jezus Christus.

Liefderijke Vader, verwijder van ons

alle besmetting van dwaling en zedenbederf.

Machtige Beschermer, Sta ons vanuit de hemel genadig bij

Tegen de machten van de duisternis.

En, zoals Gij weleer het kind Jezus

uit het grootste levensgevaar hebt gered,

zo verdedig nu ook de heilige kerk van God

tegen vijandelijke aanslagen en alle tegenwerking.

Neem ieder van ons in Uw blijvende bescherming,

Opdat wij, naar Uw voorbeeld en gesteund door Uw hulp,

Heilig leven, zalig sterven

en het eeuwig geluk in de hemel verkrijgen.

 Amen

10 Gebed voor bemiddeling & kruisteken

Mogen we, O Heer, U verzoeken, door de verdiensten van de H. Jozef, de echtgenoot van Uw allerheiligste Moeder, te verkrijgen wat we zelf onmogelijk kunnen krijgen, maar door bemiddeling door U, God, verleend, die leeft en heerst voor eeuwig en altijd.

09-12-2016 om 07:54 geschreven door claudia  

30 daags gebed tot de H. Jozef ter ere van de 30 jaren die de H. Jozef doorbracht met Jezus en Maria op aarde

Mogen we een voorbeeldig leven leiden, H. Jozef, door uw welwillende  bescherming van gevaar bevrijd. Eeuwig gezegende en glorierijke Jozef, liefdevolle vader, en behulpzame vriend voor allen die in miserie verkeren! U bent de goede vader en beschermer van wezen, verdediger van de onschuldigen, patroon van degenen in nood. Verkrijg mijn verzoek.

Mijn zonden hebben mij het ongenoegen van mijn God opgewekt en zodoende ben ik omringt door ongeluk. Naar U, liefdevolle bewaarder van de Familie van Nazaret, keer ik mij voor hulp en bescherming. Luister dan, smeek ik U, met vaderlijke zorg, naar mijn oprechte gebeden, en verkrijg voor mij het verzoek dat ik vraag. (noem hier uw verzoek)

Ik vraag dit door de oneindige barmhartigheid van de eeuwige Zoon van God, die onze natuur heeft aangenomen en geboren werd in deze wereld vol zorgen.

Ik vraag dit door het lijden dat U ervaarde wanneer U geen onderdak vond in de herbergen van Bethlehem voor de heilige Maagd, noch een huis vond waar de Zoon van God kon geboren worden. Overal werd U geweigerd. Dan liet U uiteindelijk toe dat de Koningin van de Hemel de Verlosser baarde in een grot.

Ik vraag dit door de macht van de heilige Naam, Jezus, die U aan het aanbiddelijk kind gaf.

Ik vraag dit door die pijnlijke marteling die U voelde bij de profetie van de heilige Simeon, die verkondigde dat het kind Jezus en Zijn heilige Moeder toekomstige slachtoffers zouden worden van onze zonden en hun grote liefde voor ons.

Ik vraag dit door uw smart wanneer de engel U verklaarde dat het Kind Jezus werd gezocht door Zijn vijanden. U moest vluchten met Hem en Zijn Heilige Moeder voor hun boosaardig plan naar Egypte. Ik vraag dit door al het lijden en vermoeidheid van die lange en gevaarlijke tocht.

Ik vraag dit door al uw zorgen om het Heilig Kind en Zijn Onbevlekte Moeder gedurende Uw tweede tocht, wanneer jullie bevolen werd terug te keren naar jullie eigen land. Ik vraag het door uw vredevol leven in Nazaret waar U zovele vreugden en smarten hebt ervaren.

Ik vraag dit door uw grote droefheid toen het aanbiddelijk Kind verloren was voor drie dagen. Ik vraag dit door uw vreugde toen U Hem in de Tempel terugvond, en door de troost die U vond te Nazaret, waar U leefde in gezelschap van het Kind Jezus.   

Ik vraag dit door de wonderbaarlijke onderwerping die Hij U betoonde in gehoorzaamheid aan U.

Ik vraag dit door de perfecte liefde die U betoonde door het aanvaarden van de Goddelijke opdracht te vertrekken uit dit leven, en van het gezelschap van Jezus en Maria. Ik vraag dit door de vreugde die Uw ziel vulde, toen de Verlosser van de wereld triomfeerde over de dood en de hel, en Hij in het bezit werd gesteld van Zijn koninkrijk en U binnenliet met bijzondere eerbetuigingen.

Ik vraag dit door Maria’s glorierijke tenhemelopneming, en door dat eindeloze geluk die U hebt met haar in de aanwezigheid van God.

O goede vader! Ik smeek U, bij al Uw lijden, smarten en vreugden mij te aanhoren en te verkrijgen wat ik vraag. (noem hier uw verzoek)

Verkrijg voor al degenen die mijn gebed gevraagd hebben, alles wat nuttig is voor hen, in het plan van God. Mijn lieve patroon en vader, sta mij bij in mijn laatste momenten zodat ik eeuwig lofprijzingen moge zingen tot JEZUS, MARIA EN JOZEF.  

+ Amen.

08-12-2016 om 23:47 geschreven door claudia