Sluikstorten, een probleem dat in heel Vlaanderen de kop op blijft steken. Dat blijkt toch als je Facebook volgt of, nog simpeler, als je rondrijdt. Een denkoefening.

Matrassen, zetels, vuilniszakken, .... langs autosnelwegen en spoorlijnen. Vuilniszakken, kartonnen dozen, achtergelaten aanhangwagentjes in de struiken langs gewone wegen. Uitpuilende vuilbakjes (als er al zijn...) langs de kant van de straat, gevuld met plastieken zakjes met huishoudafval. En ga zo maar door. Waar men gaat langs Vlaamse wegen komt men afval tegen. En helaas niet alleen als de 'mannen van de vuilkar' op ronde zijn.

Elke gemeente, elke intercommunale heeft zijn eigen regel(tje)s inzake afvalverwerking en -ophaling. Op de ene plaats is het containerpark gratis, elders moet je (soms vanaf een bepaalde hoeveelheid) per kilo of per soort afval betalen. Daarnaast is er nog de vuilophaling: pmd, gft, glas, papier, restafval.... Overal verschilt de prijs van de 'zakken' of containers - hier in Aalst moet je bv. op de gft-container een (betalende) sticker plakken. Kan dat niet eenvormig voor heel het Vlaamse gewest, heel het land? Papiertjes, sigarettenpeuken op de grond - ik beken, ook ik zondig af en toe. En waarom? Omdat een vuilbak op straat, in winkelcentra, op het strand,... eerder een uitzondering is. In Nederland bijvoorbeeld - waar ik graag eens ga uitwaaien - struikel je bij manier van spreken soms over de vuilnisbakken, tot op de stranden toe. En die worden blijkbaar meermaals per dag geledigd. Aan de Belgische kust.... In De Panne deze zomer bijna een kilometer gestapt vooraleer ik de eerste (propvolle) vuilbak tegenkwam, de volgende???

Zou men niet beter een algemene vuilnistaks invoeren per gezin (afhankelijk van het aantal gezinsleden natuurlijk)? Bereken globaal wat de afvalverwerking kost en reken dat door, een 'eerlijke' factuur voor iedereen. In ruil krijgt elk gezin de nodige zakken, containers om voor de deur hun afval te kunnen zetten als de vuilniskar langskomt. Wie sorteert en naar het containerpark trekt, wordt daarvoor beloond (afslag op afvalfactuur of zo). Ik denk dat het sluikstorten dan al serieus zal verminderen - je moet sowieso toch betalen dus geen geldelijk voordeel meer. Wie toch nog illegaal dumpt moet serieus beboet worden en mee instaan voor het opruimen van zijn en andermans afval.

Het is maar een denkoefening, maar het overwegen waard, niet? Laat 'slimme mensen' daar eens over nadenken, laat hen eens berekenen of dat niet voordeliger kan zijn voor u en ik, voor de gemeenschap....

Sinds maandagavond is Erembodegembrug weer open. Grote zucht van opluchting. Ondertussen is de noodbrug afgebroken. In alle stilte. Het ga je goed noodbrug.

Donderdag zag ik een grote kraan, vrijdagmorgen viel het me op: de noodbrug over de Dender in Erembodegem was weg. Zonder boe of ba, zonder afscheid van ons te nemen. Gewoon weg. Na maanden deel uitgemaakt te hebben van ons dagelijks leven, zo ineens weg. Het voelde toch eventjes raar.

Die noodbrug. Gelukkig kon ze niet spreken, niet herhalen wat ze dagelijks moest aanhoren al die maanden. Gesakker over de steile trappen, gevloek omdat het water na een plensbui bleef staan - gelukkig waren er afgelopen zomer niet te veel - , gehijg van mensen die hun fiets in dat fietsgootje naar boven duwden,.... Anderzijds kon ze meeluisteren naar gesprekken tussen mensen die elkaar anders gewoon voorbijgingen/reden, maar nu op de brug een babbeltje sloegen, ondertussen genietend van - geef toch toe - mooi uitzicht over de Dender. Kon ze horen hoe de gemeenschapswachten bedankt werden als ze iemand met een zwaarbeladen fiets of boodschappentassen de 'oversteek' hadden helpen maken. Genoot ze van joelende kinderen die de brug toch een leuk speelgoedje vonden om over te lopen, terwijl ouders angstig riepen dat ze aan de trap moesten wachten, die steile trap ja.

Weg is ze, in alle stilte. Afgebroken en op vrachtwagens geladen. Naar een nieuwe bestemming, waar ze wellicht weer maanden van andere mensen hetzelfde gesakker en gevloek zal moeten aanhoren. Hopelijk kan ze daar ook leuke dingen meemaken, zoals in Erembodegem. Het ga je goed noodbrug. Hopelijk tot nooit meer.

Een dikke proficiat aan AA Gent voor hun debuut op het grote Champions Leaguebal. De Buffalo's deden tegen Olympique Lyon wat ze beloofd hadden: vechten voor elke morzel grond. Met een verdiend punt als eindresultaat.

Als ik de reacties op de sociale media lees is (bijna) iedere Belgische voetballiefhebber trots op de prestatie van de 'gelen' gisteravond. Blauw-zwarte, paars-witte, zelfs rood-witte fans sparen hun loftrompet niet. Iets meer dan een helft met tien, de laatste minuten zelfs maar met negen, een punt uit de brand slepen tegen een Franse topper: chapeau. Uitblinker? Depoitre voor zijn stoor- en loopwerk? Kums voor zijn goede passes? Neto, waar liep die overal? Sels, en niet alleen om die gestopte strafschop? Geef ze maar allemaal een dikke pluim, iedereen streed voor wat hij waard is. En voor de tv heb ik genoten - en in het stadion denk ik de mensen nog veel meer.

Wat als Gent met elf had kunnen blijven? Wat als ook bij Lyon een speler rood zou gekregen hebben voor een vuile tackle in plaats van geel? Wat als Depoitre in de eerste helft net niet dat centimetertje of vijf buitenspel stond bij dat afgekeurde doelpunt? Wat als.... Vijgen na Pasen, er kan niets meer aan veranderd worden. Maar iedereen die van dichtbij of veraf iets met La Gantoise te maken heeft, mag fier zijn. Hopelijk breien de Buffalo's nog een mooi Europees vervolg aan die prestatie van gisterenavond. Niks moet, alles mag: dan kan je ver geraken.

Vanavond is het dan in de Europa League aan Club Brugge (in Napels) en Anderlecht (tegen Monaco). Hen wensen we natuurlijk ook succes, ook al staan beide teams voor een moeilijke opdracht. Maar Gent bewees dat met veel inzet, veel kan.

Advocaten. Nuttig om een gewone burger, u en ik dus, door de onbegrijpelijke wirwar van het justitieapparaat te loodsen. Zonder twijfel. Maar soms....

Soms stel ik me toch vragen bij hun werk(wijze). Neem nu het proces Aquino, dat momenteel in Hasselt loopt. Die Maasmechelse familie wordt beschuldigd van drugstrafiek. Er wordt ontkend in alle toonaarden, de familie heeft bij wijze van spreken geen nagel om aan hun gat te krabben, maar door wie worden ze bijgestaan in de rechtbank? Door (zogenaamde) Belgische (en zelfs een Nederlandse) topadvocaten. Gaan die pro deo (quasi voor niets dus) pleiten? Jongste konijn dat uit de advocatenhoed getoverd werd: wraking van de rechtbank, die zou niet meer objectief kunnen oordelen. Omdat één van de familieleden vermoord werd - en dat wens ik (voor alle duidelijkheid) niemand toe - en de weduwe, ook op het beklaagdenbankje,  niet meer in staat is dat proces 'deftig' te volgen/ondergaan. Komaan zeg. Voor mij - en blijkbaar een groot deel van de publieke opinie als je de sociale media volgt - een brug te ver. Tijdrekken ja, de Belgische staat - u en ik dus - op extra kosten jagen en stilletjes hopen op verjaring. Is dat recht?

De voorbeelden zijn legio. Van terrorisme verdachte individuen, kindermoordenaars, (grote) fraudeurs en ga zo maar door: officieel hebben ze geen geld, zijn het armoezaaiers, maar in de rechtbank? Plots een grote naam als advocaat die hen bijstaat. Een advocaat die tot het uiterste gaat, de vele achterpoortjes in de wet kent om toch maar een milde straf of liever nog de vrijspraak te bekomen voor hun cliënt, al dan niet door verjaring. Gratis voor niks?

Als ik me niet vergis is iemand onschuldig tot het tegendeel bewezen is. In België ook? Eventjes terug in de tijd, 'de parachutemoord'. Veroordeeld ondanks het gebrek aan bewijzen, enkel op basis van (ernstige) vermoedens. Zij die dat proces volgden van nabij waren ook in twee kampen verdeeld. Anderzijds kunnen grote fraudeurs straf afkopen, met dank aan meneer de advocaat (en de Belgische staat). Wilt u eens proberen? Veel succes.

De Belgische (straf)wet is ingewikkeld, dat zal niemand ontkennen. Advocaten maken daar gretig gebruik van. Het is hun recht, het is hun beroep. Maar de wet vereenvoudigen? Oesje, dat is iets anders. Zijn niet velen van onze politici ook advocaat in het dagelijks leven? Kunnen ze zelf niet alles veel simpeler maken, zodat ook u en ik het begrijpen? Nee, want dan is hun macht weg. Dan kunnen ze niet langer egotrippen in de rechtbank.

Een maand geleden ben ik met de blog (On)zin begonnen. Een 25-tal artikels later zit ik aan bijna 700 hits. Bedankt.

Waarom begon ik er eigenlijk aan? Een beetje op aanraden van mijn outplacementbegeleidster. Ze liet tijdens een sessie eens vallen dat - doordat ik de laatste jaren als eindredacteur werkte en dus wel teksten herschreef en herwerkte, maar eigenlijk geen 'eigen werk' leverde - niemand mijn 'schrijfkwaliteiten' kon beoordelen. En vermits ik vooral een nieuwe uitdaging in de communicatiewereld zoek....

Ik beleef er ook plezier aan, probeer dagelijks wat (on)zin te posten. Als ik bij een psycholoog of psychiater in behandeling zou zijn, zou die zeggen dat het therapeutisch werkt. Ik kan frustraties kwijt, mijn mening over diverse onderwerpen etaleren, mijn hart luchten en u leest het blijkbaar toch. Of u werpt er af en toe eens een blik op. Bedankt daarvoor.

Ik zal dus blijven bloggen over alles en nog wat. Gewoon omdat ik er mij goed bij voel. Op naar de 1000 hits.

Beter te laat dan nooit.... Het zou een nieuwe (cynische) slogan voor de Belgische Spoorwegen kunnen zijn. Niet voor hun talrijke vertragingen, maar als campagne tegen ongevallen aan spoorovergangen.

Berlaar, gisterenmorgen.  16 jaar was ze. En ze zag haar trein in het station staan. Maar de overweg was dicht. Toch maar onder/door de slagbomen, maar er kwam een andere trein aan.  Op school is ze niet meer geraakt.... Helaas gebeuren dergelijke ongevallen te veel in ons land. In 2014 waren er 47 ongevallen aan spooroverwegen, elf met dodelijke afloop - zo meldt Het Laatste Nieuws. Dat is (bijna) één ongeval per week, één dode per maand. En telkens zuchten we met zijn allen: "Hoe kan je nu zo dom zijn."

Het is helaas geen kwestie van dom zijn, onvoorzichtig dat zeker wel. Het is ook een teken des tijds: wij zijn gehaast, bang om ergens te laat te zijn. Een boze blik van de baas, een strafstudie op school.... we willen het vermijden, maar die verdomde overweg is (weer) dicht. En die trein is al gepasseerd, dus.... Maar helaas kan er op het andere spoor ook nog een trein komen.

Eén keer per maand moet een familie een kind/ouder afstaan door een ongeval aan een spoorovergang. Eén keer per maand is een treinmachinist getraumatiseerd voor de rest van zijn leven omdat hij plots iemand voor zijn gevaarte ziet opduiken, stoppen is onmogelijk. Eén keer per maand zijn er omstaanders die voor altijd het gebeuren op hun netvlies zullen gebrand zien staan. Eén keer per maand... veel te veel. (En dan spreken we enkel over ongevallen aan spoorovergangen...)

Hier aan het station in Erembodegem al gezien: snel-snel de twee sporen overlopen in plaats van de tunnel naar de overkant te nemen. Tijdswinst? Een minuut? Twee misschien? Het risico? Oneindig groot. Wat als je struikelt? Wat als er toch een trein komt aangestormd? Ik hoop echt dan niet in de buurt te zijn....

Neen beste lezer, u zou het niet doen. U weet dat regels regels zijn, dat u voor een gesloten overweg moet wachten tot de slagbomen open zijn en tot dat de rode knipperlichten uit zijn. U weet dat u niet over de sporen moet lopen, maar de voorziene tunnel of brug moet nemen. U weet dat u beter een beetje te laat bent, dan nooit op je bestemming aan te komen. U weet dat toch?

PS: mijn deelneming aan de familie van alle slachtoffers én aan de machinisten en omstaanders die zo een drama hebben meegemaakt. Sterkte.

Dju, in snelheid gepakt. Daar waar ik - net als de meeste inwoners - dacht dat de Denderbrug in Erembodegem morgenavond terug openging, lijkt dat vanavond al te zijn. Groot feest dus. Al heet mijn blog niet voor niets (On)zin.....

Ook de plaatselijke handelaars zijn in snelheid gepakt. Voor morgen hadden ze al festiviteiten voorzien, nu blijkt dat allemaal een dag te laat. Maar dat feestje een dagje vervroegen, is helaas niet meer haalbaar. De cafébazen van op de Plesj (Peter, Alex, de Schot) organiseren (dinsdag, een dagje te laat dus) samen met Gert Cardon van De Brigge in laatstgenoemde zaal een 'heropeningsavond'. Koude hapjes en broodjes worden verzorgd/geleverd door bakkerijen Etienne, Soetebekje, Coppens en Van Lierde in samenwerking met beenhouwerij Guy en AD Delhaize. Restaurants De Groene Wilg, Bij de Polle, 't Klein Offer en het Gerstenhof zorgen voor warme hapjes. Drank à volonté met dank aan de horecazaken. Andere handelszaken (brillenwinkels, juwelier, scooterverkoop, banken.... ) staan in voor een leuke tombola. U kan gratis meegenieten/meedoen als u kan bewijzen dat u een rechtstreeks slachtoffer was van de werken (identiteitskaart vereist, sporadisch eens moeten passeren telt niet....). Een stappenteller (met hoogtemeters over de noodbrug) levert nog een extra drankbonnetje op.

Ja, dinsdagavond 15 september wordt een memorabele avond voor Erembodegem, na een half jaar in tweeën te zijn gesneden. We kijken er naar uit met zijn allen. Maar ja, deze blog heet niet voor niets (On)zin.

Pesten, op school of op het werk, elk weldenkend mens heeft er een afkeer van, vindt dat het een halt moet toegeroepen worden. Maar wat doen we met roddels? Of erger nog: valse beschuldigingen?

Weet je het al? A bedriegt zijn vrouw met een man! B en C gaan hun zaak overlaten en verhuizen naar het buitenland! D en E zijn enkel nog samen voor hun zaak! F zit aan de drugs! G is onterfd! H heeft aan elke vinger een vriendin, maar ze weten het niet van elkaar. En ga zo maar door. In elk dorp, elke stad wordt er wel geroddeld over de een of andere medebewoner. Bij de wekelijkse koffieklets, aan de toog of gewoon op straat. We kennen het allemaal, we doen er soms ook gewoon aan mee. Zonder het te beseffen kwetsen we betreffende mensen, brengen hen schade toe, plaatsen ze in een slecht daglicht. Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen. Ook ik vertel een opgevangen gerucht/roddel wel eens door, zonder er verder bij na te denken. Sorry.

Erger is als mensen beschuldigd worden van iets wat ze niet gedaan (kunnen) hebben. Zoals vorige week die Antwerpse kleuterjuf. Ze zou een (Turks) kindje met een touw verwond hebben aan de hals. Heel de Turkse gemeenschap, met de moeder op kop, aan de schoolpoort, haar ontslag eisend, op Facebook werden doodsbedreigingen geuit. Maar betreffende juf was niet eens ter plaatse toen het incident zich voordeed! Enkele jaren geleden een gelijkaardig incident, ook in Antwerpen. Kleuterjuf zou jongetje seksueel aangerand hebben.... Veel heibel, grondig onderzoek door parket. Resultaat: loze beschuldigingen. Maar school moest wel van naam veranderen en juf durft nog altijd niet goed op straat komen. Een leven kapot gemaakt.

Zulke zware, loze beschuldigingen zouden ook bestraft moeten worden. Net zoals een valse bommelding een heel apparaat - politie, DOVO, brandweer,... - in werking zet, een pak geld kost (ontruiming school, bedrijf, station,...), zo moet parket ook in actie treden om een beschuldiging te onderzoeken. Dat kost de gemeenschap, u en mij dus, ook geld. Minstens die kosten zouden verhaald moeten kunnen worden op de aanstoker(s).