Verleerd. Of hoe moet ik het zeggen? Woorden, zinnen, zaken die je dertig jaar geleden zonder problemen zou vertalen van Nederlands naar Frans - of omgekeerd. Maar nu? Staar je naar een blad en willen je hersens niet meer mee, kunnen ze geen link leggen.

Uitgenodigd door de VDAB voor een infosessie, annex testen voor een nakende opleiding. Niets te verliezen, vol goede moed er naar toe. Meteen een opluchting - ik was niet de enige 'oudere' werkzoekende. En vooral opvallend, het was voornamelijk 'mijn' generatie die bleef om de testen af te leggen. 

Maar dan.... Die testen. Reken- en denkoefeningen dat ging - naar mijn gevoel toch - nog redelijk. Maar dat computergedeelte.... Ik heb jaren gewerkt met tekstprogramma's, programma's om krantenpagina's te maken - en ik dacht, ik vond dat ik daar vlot mee overweg kon. Maar Excel - voor velen een simpel dagelijks programma, ik weet het - daar heb ik echt geen kaas van gegeten. De moed zonk me meteen in mijn schoenen, ander opdrachten via de computer toch proberen af te werken....

Gelukkig was daar de troost van het gesprekje in het Frans. Dat 'ik me toch kon uitdrukken, verstaanbaar maken, het kon uitleggen'. Oef, 30 jaar - buiten een beetje op vakantie - nooit nodig gehad, wat even later ook bleek in schriftelijke proef Frans - denk ik toch. Echt niet op sommige woorden, zinnen kunnen komen - en nee, ik kan ze niet herhalen hier, wegens al vergeten....

Nu is het afwachten of ik deze VDAB-cursus annex stage (wegens beperkt aantal plaatsen) mag gaan volgen, of ik nog een intakegesprekje ga krijgen. Maar ook bij een 'njet' ben ik blij dat ik die testen gedaan heb, nu weet ik waar ik misschien toch een beetje meer 'opleiding' voor moet gaan volgen. Die excel bijvoorbeeld.....