Sorry, ik heb me weer laten gaan, laten meeslepen, laten vangen. Op Facebook, natuurlijk. Niet iedereen zal het gevolgd, meegelezen hebben, maar toch. Ik kon niet zwijgen, moest reageren. Over wat? Over waar (bijna) iedereen op straat, op café, restaurant, op sociale media, thuis bezig is: het vluchtelingenprobleem, de asielinstroom.
Ja, ik zal bij sommigen een gevoelige snaar raken, anderen zullen mij, mijn denken niet meer kunnen volgen. Het zij zo. Ik ben wie ik ben, denk wat ik denk. En dat is niet altijd makkelijk, ook voor mij niet. Als u verder leest, begrijpt u het misschien. Anders, verwijt me maar, noem me een linkse rakker of een grote fascist. Ik ben het al een beetje gewoon, toch op Facebook. Omdat ik mijn ideeën durf zeggen, durf antwoorden op andere meningen. Gelukkig leven we nog in een democratie, dus dat mag hé. Hoop ik toch....
Deze week heb ik me laten vangen door te reageren op het bericht dat een Griekse minister zei dat een Belgische collega op een Europese bijeenkomst in Amsterdam had gezegd dat 'al die vluchtelingen maar terug in zee moesten geduwd worden'. Of iets dergelijks. Akkoord, dergelijke uitspraak is er over. Maar bewuste Griek (zeer betrouwbare politici in dat land trouwens - sic) wist wel niet welke minister dat gezegd had.... Ondertussen oppert de Nederlandse minister-president Rutte - dat staat wel 'geboekt' - het idee om de vluchtelingen die via Turkije komen terug te sturen met een veerboot, stuurt Zweden - toch een democratisch land, denk ik - vandaag tienduizenden vluchtelingen terug. Is het o zo gastvrije Duitsland de toestroom kotsbeu, willen de voormalige Oostbloklanden à la Hongarije, Polen, Tsjechië en co zelfs niet denken aan opvang.
Ben ik bij al het bovenstaande eens, kan ik daarmee leven? Nee. Eerlijk waar, nee. Maar wil ik dat de Europese grenzen wagenwijd opengezet worden, voor jan en alleman? Nee, zeker niet. Heb ik medelijden met de slachtoffers van de Arabische burgeroorlogen? Tuurlijk. Kan ik begrijpen dat die mensen een uitweg zoeken, een beter leven? Ja, zeker. Net zoals ik begrip heb voor Afrikanen die de miserie, de armoede, de oorlogen - meestal ook Islamitisch geïnspireerd - in hun land willen ontvluchten. Maar vind ik dat we 'iedereen' hier in (West-)Europa moeten opvangen, binnenlaten, binnenhalen? Nee, ook niet. Dat kan onze samenleving niet aan, wil het ook niet. Het volstaat om zonder oog- of oorlappen op straat rond te lopen, aan de toog te hangen om dat te beseffen. Begrijp ik de Denen (onder meer Oostenrijk denkt te volgen....) die de vluchtelingen 'financieel screenen', die willen dat ze als ze meer dan een bepaalde som bijhebben die afstaan voor hun 'opvang'. Ja, daar kan ik inkomen.
Dus voor mij: duidelijke afspraken maken - Europees, zelfs wereldwijd (waarom nemen de rijke Arabische landen à la Saoedi-Arabië, Oman, Koeweit, VAE... hun geteisterde, vervolgde geloofsgenoten niet op....) over wie wel of niet echt een vluchteling is. Voorwaarden, regels voor zij die 'erkend' zijn - en daar hoort voor mij zeker respect voor onze zogenaamde Westerse waarden, onze regels bij. Aan de andere kant moeten 'we' - de Westerse wereld, Rusland, China, de VS, eigenlijk iedereen - al het mogelijke doen om het wapengekletter in die Arabische (burger-/godsdienst-)oorlogen te beëindigen, zorgen dat de armoede op het Afrikaanse continent opgelost wordt, dat mensen niet langer in de richting van één of andere extremistische richting gestuurd worden.
Maar nu ben ik allicht weer aan het dromen, denk ik. Ik vrees dat het een verhaal zonder einde gaat worden, waarbij de ongerustheid bij de 'Westerse' bevolking alleen maar gaat toenemen. En dat is ook geen gezond vooruitzicht.
Het gaat snel soms, heel snel, heel soms. Werd begin november bekend dat stad Aalst een 'masterplan' voor Erembodegem tegen 2018 zou willen hebben, het zou nu al voor de komende zomer klaar zijn. Waw, chapeau. Bedankt. Of??
Ga even terug in de tijd, zoek op mijn blog mijn gedacht neergepend op 4 november op, toen er voor de eerste keer openbaar sprake was van dat 'Masterplan voor Erembodegem'. Ik had toen mijn bedenkingen - vier studiebureaus die zouden aangesteld worden, (ingrijpende) wegenwerken die al op de planning stonden - en ik heb die twijfels nog altijd. Nu zou tegen deze zomer 'HET PLAN' al klaar zijn. Mooi. Ik ben benieuwd. Is er u iets gevraagd? Heeft u uw opmerkingen, bedenkingen, wensen, frustraties kunnen kenbaar maken, laten weten aan meneer x, mevrouw y of studiebureau z? Ik ben niet bevraagd, en als ik in mijn vriendenkring rond hoor..... ook noppes, nada, niente, niks, rien.
Akkoord, we zijn nog maar eind januari, carnaval moet nog passeren - er is dus nog tijd (sic). Ik kijk dus reikhalzend uit naar een (schriftelijke?) enquete, waarbij ik mijn mening, mijn gedacht over hoe we Erembodegem beter, leefbaarder kunnen maken, kwijt kan. Goed wetend dat mijn ideeën niet altijd overeenkomen met die van iemand anders, maar dan heb ik het toch kunnen laten weten. En in een democratie moet je je nu eenmaal kunnen neerleggen bij de meerderheid. Maar nu vrees ik dat weer alles boven de hoofden van de gewone inwoners beslist, beslecht wordt. Of misschien zijn er een paar uitverkorene Erembodegemnaars die wel iets in de pap te brokken hebben? Die beschouwd worden als een 'representatief staal van de bevolking'? Dan kan het gemor, het geklaag aan de haard, aan de toog, aan de schoolpoort voortduren. Dan is er van de 'stem van het volk' geen sprake.
Dus toch nog een poging richting stadsbestuur: laat vooral (!!) de inwoners van Erembodegem, maar ook de mensen die er werken, die er moeten passeren, die er gaan winkelen, hun gedacht zeggen. Luister naar hun frustraties, hun ideeën. Om van onze deelgemeente een leefbaar geheel te maken, voor jong en oud. Nu en in de toekomst. Bedankt alvast.
Soms heb je als blogger niet direct een onderwerp, een idee. Ontbreekt het aan inspiratie. Krijg je niets 'op papier'. En dan plots wordt alles je in de schoot geworpen, lijkt het. Zoals nu.
Volgers, lezers weten het: mijn dochter zit in haar eerste 'serieuze' blok, haar eerste examens aan de universiteit. Ze doet haar best, dat geloof ik echt, ze probeert er het beste van te maken. Niet makkelijk, naar haar zeggen gaat het met vallen en opstaan. We zullen wel zien. Gisterennamiddag even gaan 'bevoorraden', wat spullen, brood brengen naar Leuven. En vuile was en lege diepvriesdoosjes naar Erembodegem verhuizen.
Dan zit je nog eens wat kilometertjes op de baan, verbaas je je elke keer weer aan rijgedrag van vele bestuurders. Ik gisteren toch. Rijweg: E40 vanaf oprit Affligem naar Brussel, de Brusselse ring, E40 richting Luik, tot afrit Leuven (en terug). Eerlijk, als ik dagelijks die route moest doen - en ik zat niet eens in de echte spits !!!!! - een hartaanval zou snel wenken. Vrees ik. Enkele ergenissen?
Richtingaanwijzers - pinkers zoals we zeggen - zijn bij vele wagens blijkbaar een optie, want worden niet gebruikt. Vooral vrachtwagens met buitenlandse - lees voormalig Oost-Europese - nummerplaten hebben er een handje van weg. Zonder boe of ba van rijstrook veranderen en eens op die 'nieuwe' rijstrook de pinker aanzetten. Leuk, echt leuk, zo een actie van een mastodont voor je neus. Grrr....
Een ander voorbeeld, tussen de Brusselse ring (Sterrebeek) en Leuven heb je een spitsstrook, een vierde rijbaan die bij druk verkeer (of om andere redenen) opengesteld wordt. Maandagmiddag dus ook, de groene pijlen waren duidelijk. Resultaat? Haast niemand die op dat rijvak reed, wel halsstarrig op 'normaal' vak rechts, en liever nog de middenstrook, blijven bollen. Personenwagens en camions!!! Waarom dient die 'extra' strook dan nog? Ik wou er wel gebruik van maken, reed mijn 120 (ongeveer), maar moest dan toch telkens manoeuvres uitvoeren om vrachtwagens (aan 90 of zo) voorbij te steken. Want langs rechts mag ik niet inhalen.... Grrrr.
Nog eentje, om het af te leren (sic). Strombeek/Wemmel, waar het verkeer van de A12 de Brusselse buitenring opkomt. Dagelijkse kost, dat fileleed daar, op welk uur dan ook. Zo heb ik toch de indruk. Vertraagd tot (lang) stilstaand verkeer. Gevloek achter de vele sturen dus. En dat gevloek wordt nog erger - bij mij toch - als je sommige bestuurders in actie ziet. Gewoon invoegen op de rechterrijstrook is niet voldoende, nee hoor, direct door naar het midden, liefst nog naar uiterst links. Pinkers (jaja, weeral) bestaan haast niet, rekening houden met de mede-filerijder/weggebruiker, voor wie? Grrrrr...
Kort samengevat: een dikke chapeau voor alle mensen die elke dag die verschrikking moeten doormaken om hun boterham te verdienen. Ik hoop voor hen en hun dierbaren dat de 'cowboys' ook eens aan hen denken en verkeersregels - maar vooral medeweggebruikers - eerbiedigen en respecteren.
