Ik weet het, vloeken mag niet - god (?) ziet u. Maar soms, heel dikwijls eigenlijk, kan je je maar moeilijk bedwingen. Opgekropt of niet, een welgemeende godverdomme, of een fuck you....

Als je nog maar eens een 'slechte' reply op een sollicitatie krijgt, of geen: dan volgt er een vloek. Al twee jaar lang probeer ik.

Ben ik te oud? Ik vind van niet, mogelijke werkgevers blijkbaar wel. En ja ik maak nu ook geen reclame voor mezelf, maar ik moet het van me afschrijven. Misschien tegen beter weten in, gvd. Ben ik te duur? Nog nooit ben ik tot 'wat wilt u verdienen' geraakt. Gvd zeker? Oke, ik had een mooie job, verdiende meer dan goed mijn boterham en op een bepaald moment oordeelde mijn werkgever dat het over was, gvd. Buiten mijn wil.

Nu zoek ik al twee jaar, krijg ik soms reacties op sollicitaties - helaas meestal (gvd) à la uw profiel voldoet niet, af en toe (één procent.....) een telefoontje, een kort gesprek. Maar kort samengevat: nada, niente, noppes, niks (gvd). Als resultaat. Hoopgevend, grrr.

Opgeven mag ik niet. Daarvoor ben ik nog te jong, te gedreven, ja zelfs te ambitieus misschien. En opgeven zal ik ook niet (gvd). Ooit moet het toch wel lukken? Ooit moet er toch een werkgever zijn die een - weliswaar een plus 50-er - gedreven werknemer kan gebruiken? Godverdomme, ik blijf hopen.