De kogel is door de kerk, mijn dochter heeft haar eerste examens op de universiteit achter de rug. En als papa ben ik trots, fier op haar. Ik denk dat haar werk beloond werd.

Ja, even eerlijk zijn. Ik was er niet echt gerust op, de overstap van middelbaar naar universiteit is immers enorm groot. Je gaat alleen op kot, moet zelf alles plannen, je tijd goed verdelen tussen leren en alles wat erbij hoort (ontspannen, eten, slapen, ....). En dan krijg je die eerste grote test: de eerste examens. 'Maar' vijf, denken we dan al snel verkeerd, maar het volume aan leerstof..... En dan nog twee kl...vakken: chemie en wiskunde erbij. Die laatste voor elke (beginnende) student een martelgang, die scheikunde voor mijn dochter sowieso een struikelblok - dat hebben we uit het middelbaar onthouden, maar is geen schande hé. En het verschil tussen middelbaar en unief, hoger onderwijs is immens, laat ons eerlijk zijn. En dat wordt onze kinderen niet echt aangeleerd, moeten ze zelf ondervinden - tot scha en schande.

Dus tijdens de blok, ietsje voor kerst begonnen, heeft ze zich ingespannen, is ze achter de boeken, de computer gekropen, gewerkt, geleerd. Tussendoor nog haar praktisch autorij-examen afgelegd, met succes. En dan, de eerste, echte grote test: die examens. Drie van de vijf voldoende tot (heel) goed, de twee (verwachte) andere, dat zal volgende keer wel lukken. Daar ben ik van overtuigd, daar duim ik ook voor.

Met opgeheven hoofd mag mijn dochter de rest van haar eerste uniefjaar verderzetten. Ze heeft geleerd uit die eerste examens, weet hoe ze bepaalde zaken anders kan, moet aanpakken om het blokschema, het 'leren' te verbeteren. Daar is een fiere papa toch van overtuigd.

Is hij het of is hij het niet? Vorige week vroegen we het ons allemaal af, maar de voorbije dagen werd het duidelijk: God is geen Oilsjterse carnavalist. Maar dat lieten 'de echten' niet aan hun hart komen.

Zondag konden we nog twijfelen, het bleef (zo goed als) droog tijdens de 88ste stoet. Chapeau trouwens voor alle groepen voor de geleverde inspanningen, echt knap werk. Zag ik lui kijkend naar de uitzending op tvo.

Maar dan besloten ze 'hierboven' het feest wat te verbrodden. De regen- en de wind- (zeg maar storm-)god wouden een spelletje spelen, de carnavalswagens mochten op maandag binnenblijven, wegens te gevaarlijk. Terecht? Ik denk het wel, met zulke voorspelde windstoten kan je geen risico's nemen, mag je dat ook niet doen. Geen maandagstoet dus, maar dat zette niet echt een domper op de feestvreugde 's avonds en 's nachts, zo zag ik aan bepaalde naar huiskerende 'lijken' dinsdagochtend. Ondertussen was de windgod uitgespeeld, maar deed regengod er nog een schepje bovenop. Maar een voil jeanet houd je zo niet tegen, die gaat op stap. Met vellen frak, kinderkoets, vogelkooi, haring en nu ook paraplu. En ook de pop werd verbrand, de traantjes vloeiden weer. Om dan nog een nacht voesj te doen, tot de koffiekoeken bij den Dosje, de burgemeester.

Terwijl ik dit schrijf, zijn de stadsdiensten al bezig met de opkuis, hier en daar nog een laat (of is het vroeg) feestvarken tegenkomend. Worden de houten schutsels voor de winkels en horecazaken weggehaald, want het leven van alle dag gaat (stilletjes aan) terug beginnen. En de carnavalisten hebben het al aangeduid op hun kalender, op hun smartphone gezet, kunnen al aftellen: 26 februari 2017 - voor de 89ste Oilsjterse carnavalstoet. Nog 382 dagen (2016 is een schrikkeljaar hé) van vandaag tot en met die zondag.