Beter te laat dan nooit.... Het zou een nieuwe (cynische) slogan voor de Belgische Spoorwegen kunnen zijn. Niet voor hun talrijke vertragingen, maar als campagne tegen ongevallen aan spoorovergangen.
Berlaar, gisterenmorgen. 16 jaar was ze. En ze zag haar trein in het station staan. Maar de overweg was dicht. Toch maar onder/door de slagbomen, maar er kwam een andere trein aan. Op school is ze niet meer geraakt.... Helaas gebeuren dergelijke ongevallen te veel in ons land. In 2014 waren er 47 ongevallen aan spooroverwegen, elf met dodelijke afloop - zo meldt Het Laatste Nieuws. Dat is (bijna) één ongeval per week, één dode per maand. En telkens zuchten we met zijn allen: "Hoe kan je nu zo dom zijn."
Het is helaas geen kwestie van dom zijn, onvoorzichtig dat zeker wel. Het is ook een teken des tijds: wij zijn gehaast, bang om ergens te laat te zijn. Een boze blik van de baas, een strafstudie op school.... we willen het vermijden, maar die verdomde overweg is (weer) dicht. En die trein is al gepasseerd, dus.... Maar helaas kan er op het andere spoor ook nog een trein komen.
Eén keer per maand moet een familie een kind/ouder afstaan door een ongeval aan een spoorovergang. Eén keer per maand is een treinmachinist getraumatiseerd voor de rest van zijn leven omdat hij plots iemand voor zijn gevaarte ziet opduiken, stoppen is onmogelijk. Eén keer per maand zijn er omstaanders die voor altijd het gebeuren op hun netvlies zullen gebrand zien staan. Eén keer per maand... veel te veel. (En dan spreken we enkel over ongevallen aan spoorovergangen...)
Hier aan het station in Erembodegem al gezien: snel-snel de twee sporen overlopen in plaats van de tunnel naar de overkant te nemen. Tijdswinst? Een minuut? Twee misschien? Het risico? Oneindig groot. Wat als je struikelt? Wat als er toch een trein komt aangestormd? Ik hoop echt dan niet in de buurt te zijn....
Neen beste lezer, u zou het niet doen. U weet dat regels regels zijn, dat u voor een gesloten overweg moet wachten tot de slagbomen open zijn en tot dat de rode knipperlichten uit zijn. U weet dat u niet over de sporen moet lopen, maar de voorziene tunnel of brug moet nemen. U weet dat u beter een beetje te laat bent, dan nooit op je bestemming aan te komen. U weet dat toch?
PS: mijn deelneming aan de familie van alle slachtoffers én aan de machinisten en omstaanders die zo een drama hebben meegemaakt. Sterkte.
|