Moeten we niet met zijn allen even nadenken? Frustraties over politiek, zogenaamde democratie, over beslissingen van de 'overheid', ze zijn schering en inslag. Terecht of niet?

Ik ben een liefhebber van de stad Barcelona, ik heb er met dochter en later met vriendin toffe dagen doorgebracht, ik vind het echt een toffe stad, een must-see/do. Evengoed heb ik - het is meer dan 30 jaar geleden - als 'late' teenager in Lloret de Mar een toffe vakantie gehad. Maar anderzijds heb ik ook niet-Catalaanse (kust)gebieden - Andalusië om er maar eentje te noemen - ontdekt, er een leuke tijd gehad. En wat lees je, hoor je nu?

De Catalanen willen 'weg' van Madrid, de Schotten zijn Londen beu, de Vlamingen hebben het gehad met moeder België, de Bretoenen en de Corsicanen in Frankrijk, de Koerden zijn verdeeld over liefst vier landen, en wellicht zijn er nog volkeren - verschillende stammen die in Afrika een land moeten vormen bv - ergens ter wereld die zich 'niet-gelukkig' (sic) voelen met wat een overheid wil, gaat beslissen.....

Ik heb (heel veel) begrip voor al die ergernis, die frustratie. Maar stel me ook vragen. Moeten we niet met zijn allen even nadenken? Nadenken over hoe we in harmonie samen kunnen leven? Want dat is, volgens mij toch, de enige manier om de 'mensheid' in stand te houden.

Oplossing? Laat mensen vrij en vrolijk hun gedacht zeggen, in een stemhokje zo nodig. Maar laat ze vooral vooraf weten dat 'leren samenleven' een ernstig, een over te wegen standpunt kan (moet?) zijn.

Gewoon leven, proberen leven. Moeten we dat niet met zijn allen proberen? Mogen we klagen? Tuurlijk, maar blijf aub redelijk.

Ik heb het zelf recentelijk - gelukkig niet letterlijk aan den lijve - ondervonden, andere initiatieven op 'ons' dorp ook. Organisaties - die Erembodegem in de kijker willen plaatsen, willen promoten - worden (soms zelf vooraf...., voor de eerste geluidsbox aangekoppeld was) op Facebook al afgekraakt, verweten voor overlast, buren weten/wisten van niets.....Initiatieven die van Erembodegem meer dan een slaapdorp, slaapstad van Gent of Brussel, zelfs Aalst, willen maken.... Nee dank u, blijkbaar, helaas. 

Och, ik ben weeral aan het zagen, aan het kreften. Ik weet het. Sorry. Ik droom alleen. Dromen van een Erembodegem waar er leven is, waar er geprobeerd wordt om een echt sociaal leven op te bouwen, waar er sociale menselijke contacten zijn. En waar er - op een gezonde manier - kan gebabbeld worden, gediscussieerd over mogelijke problemen. 

Gewoon. Gewoon leven met elkaar. Een droom????