Het zit soms in je hoofd, je denkt dat je het zeker weet, maar toch ben je snel verkeerd.... Zo ook nu. Ik heb altijd gedacht dat 't Soetebekje tijdens carnaval Aalst met congé was, maar nee dus.

Deze week viel het me plots op, bakkerszaak 't Soetebekje in Erembodegem is volgende week gesloten. 'Tiens? Dat is toch altijd bij carnaval?' Dacht ik. Verkeerd gedacht, meldde uitbaatster Els me meteen. Oke, ze krijgen hun 'waar' van Ponnet en zijn dus ook (grotendeels) aangewezen, verweven met de werkdagen van de leverancier. Altijd samenvallend met Oilsjt Carnaval, dacht ik dus. Verkeerd, een klein beetje toch. Want op maandag en dinsdag is Elske altijd gesloten.....

En dat brengt ons bij het grootste feest dat in deze stad, in de deelgemeenten leeft: carnaval. Nog 30 dagen, de aftelkalender van De Moikes moogt u beginnen te gebruiken. Zondag 26 februari is het 'van datte', is het 'prijs', gaat de stoet uit, hopelijk met de weergoden aan de kant van al diegenen die uren, dagen, weken, maanden werk hebben gestoken in hun 'jour de gloire'. Want - als uitgeweken Hesseleer (inwoner van Hasselt, hoofdplaats van Belgisch Limburg, noot van de schrijver....) - Aalsters carnaval is uniek. Wat mijn (ex-)gouwgenoten, Hollanders of Duitsers ook mogen beweren. Geen 'Alaaf' hier, maar gewoon amusement.

Met Raf als prins. Die gaat bewijzen dat je als inwijkeling - van Poolse origine, so what? - ook ne echte Oilsjterse carnavalist kunt zijn. Voor hem, voor alle feestvierders - een maandje op voorhand - het allerbeste.

Ik ga moeten oppassen, me een beetje beter beginnen te gedragen. Want mijn baasjes worden de laatste dagen nog al eens kwaad op mij. Ik word blijkbaar een te grote deugniet, een te grote kapoen. Miauw, groetjes van Lowieke......

Sorry baasjes, ik kan het niet laten. Ik wil nieuwe dingen ontdekken en ja, soms ben ik een beetje te enthousiast. Gelukkig zijn de vazen van die kunstbloemen veel steviger dan jullie dachten, al maken ze wel veel lawaai als ze vallen. En dan steek ik me snel weg.... Bazinneke dat een bakje met bloembollen geplant had. Tja, dat moest ik toch eventjes onderzoeken. En dat er dan wat aarde en ne bloembol op de grond vielen..... Misorryauw. Ik heb de 'vloeken' wel gehoord.

Gisterenavond vond ik het tijd voor een nieuw avontuur. Baasje ging na het eten sigaretje roken op terras, ik glipte mee buiten en, ja, het kriebelde.... Toch nog eens gaan kijken op dat dak, ook al was het donker. En ja, ik had me een klein beetje overschat. Naar boven, dat ging nog. Maar het was toch een beetje hoog.... Na een tijdje mijn moed bijeengeraapt en toch - via een terrastafel - de sprong gewaagd. Een volgende keer een beetje meer nadenken voor ik mijn stoute schoenen aantrek? Zo dacht ik, tot een uurke geleden.... De voordeur was open, baasjes hadden mij niet in de gaten..... en ik glipte - voor het eerst - buiten aan die kant. Meteen onder de auto op de oprit gedoken, zo zagen ze me niet. Maar ja, als die deur dan terug op slot gaat, sta ik weer op straat; ben ik mijn eten, mijn warme slaapplaatsjes kwijt.... Gelukkig was het 'kleine' baasje, de zoon van bazinneke, er. Die hoorde me miauwen aan de deur en liet me terug binnen. Ik zal de volgende keer toch een beetje minder stout, minder ondeugend moeten zijn. Want eerlijk, baasjes zien me graag en ik hen eigenlijk ook.

Al ben ik nog af en toe een grote stoute deugniet...............