Met een rood-wit hart - dat dit seizoen helaas te veel gebloed heeft, gelukkig pakte 'mijn' Standard de beker - een welgemeend proficiat naar Brugge, die scone. En ook voor 'onze' vroege succescoach Michel Preud'homme.

Eerlijk? Ik vond het geen mooie kampioenenmatch, vooral omdat de tegenstand nu eens echt niks voorstelde. Twee goede passes naar elkaar bij Anderlecht, dat ging nog net, maar dan???? Zo rond een uur voetbal (sic) lieten ze op tv de verhouding qua kansen zien... 15 of zo voor Brugge, ééntje voor Anderlecht - tussen de palen was de verhouding 8-0.... Dus ja, ik geef toe, Club Brugge is dit seizoen de verdiende kampioen. Niet alleen op basis van deze zondagmiddagmatch - wat kon er eigenlijk nog fout gaan, ik moet er niet aandenken, iedereen was klaar voor het feest, elf jaar later. En de basis werd al langer gelegd, de oogst is er nu echt - na de 'troostprijs' beker vorig seizoen. (Zou dat op Sclessin bepaalde mensen wakker willen maken......)

Een dikke proficiat wil ik bij deze nog geven aan Timmy Simons, de Brugse kapitein. Net als vele andere voetbalwatchers - geef het alsjeblieft toe jongens - stelde ik mij vragen toen hij in 2000 naar Club Brugge trok, vanuit godbetert Lommel - nadat hij daar via KTH Diest beland was. Chapeau Timmy, wat je (daarna) bereikt hebt: titels bij Club Brugge, PSV Eindhoven, sterkhouder bij het Duitse Nürnberg, jaren vaste waarde bij de Rode Duivels. Eind dit jaar word je 40, zeggen de papieren. Op het veld is het niet te merken, al pas je - en nu ben ik aan het zagen - soms wat te veel lepe truckjes toe. Maar dat hoort erbij zeker?

Dus voor al wie blauw-zwart gezind is, support voor Club Brugge, elf jaar gewacht heeft op een nieuwe titel: proficiat. Maak er een leuk feest van - gelukkig hebben die enkele idioten met een 'bommeke' tijdens de match het niet verbrod. Hebben spelers, staff, bestuur mogen vieren op het veld. En ik denk, vermoed dat de binnenstad vanavond en morgen (het is feestdag) op zijn kop zal staan, de toeristen zullen niet begrijpen wat hen overkomt. Maar het is FCB gegund. Dit jaar toch.

Eind september wordt hij 19.... Ondertussen is hij al bezig aan zijn tweede (!) seizoen in de Formule 1, de 'top' van de autosport. En vandaag won hij zijn eerste Grand Prix. Proficiat Max Verstappen, dikke chapeau. Gewoon de 'max'.

Verdomme, deze morgen nog met vriend Otto over die grote kans, die overstap van Max Verstappen gepraat. Beiden hoopten we dat hij dat vertrouwen, zijn vierde plaats op de startgrid, alle eer zou aandoen. Dat hij wat kon met een auto, dat hij lef had, dat hij al bewezen. Maar bij de echte top? En nu.... waaww.

Vader Jos reed in de jaren '90 ook rond in het wereldje, haalde wat ereplaatsen. Moeder Sophie Kumpen was niet vies van een kart, nonkel Anthony staat ook zijn mannetje op het autocircuit. Dan is het dus niet moeilijk dat de appel niet ver van de boom valt. Wordt dan gezegd. En nu in Barcelona, pas overgestapt naar het 'grote' Red Bull: bingo. Eerste zege, met beetje dank aan de botsing van de tenoren van Mercedes. Maar kom, wie maalt daar nu nog over: Max Verstappen stond op het hoogste schavotje. Chapeau. Ja toch???

Op de Nederlandse tv (Studio Sport op NPO1) - waar F1 normaal ook maar een voetnoot waard is - grote euforie. Eerste zege van een landgenoot ooit voor hun. Maar hebben ze wel gelijk? Ja, want Max rijdt met een Nederlandse licentie. Neen, want hij is godverdomme in Hasselt geboren, zijn moeder is een Belgisch-Limburgse, dus???? Laten we Max claimen, meteen zorgen dat hij voor nu en altijd in alle internationale media beschouwd wordt als Belg. In afwachting dat Stoffel Vandoorne zijn verdiend F1-zitje krijgt. Dan hebben we twee Belgen, twee Vlamingen in dat snobistisch wereldje....

Oproep aan al mijn lezers, en anderen: respecteer verkeersregels aub. Eén van de grootste ergernissen in Erembodegem is de verkeerschaos, de overlast aan 'dorpsvreemd' doorgaand verkeer en het gebrek aan parkeerplaatsen. Terecht, maar soms hebben we er zelf ook schuld aan....

Vandaag nog maar eens gezien, door cafébazen op attent gemaakt: het straatje tussen de 'jongensschool' (nu officieel Regenboogschool) en de drie horeca-uitbatingen op de Plesj - normaal enkel voor leveringen (tussen bepaalde uren) en schoolbussen. Vandaag, tussen elf en één, voor sommigen een autostrade, een makkelijke doorsteek tussen kerk en 'Belfius', zelfs vice versa. Niet aan een rustige snelheid, sommige zeker ver boven de 30 per uur. Schoolomgeving???? Ja, normaal gezien staan daar ongeveer halfweg 'amsterdammekes', om dat sluipverkeer onmogelijk te maken. Maar.... school zet die aan de kant voor hun busverkeer en vergeet die paaltjes terug te zetten. Horeca-uitbaters hebben geen 'sleutel', dus..... Veilige schoolomgeving???

Niet enkel dat doorsteken raakt mij. Ook de manier waarop sommigen denken te moeten parkeren, onder andere in dezelfde omgeving. Gehandicaptenplaatsen aan de kerk onterecht innemen, de 'doorsteek' aan school blokkeren, tot voor de deur van 't Soetebekje rijden - als sommigen zouden kunnen, ze rijden binnen..... Als ik de commentaren, de klachten - meestal terecht - lees op Facebook in verband met de ergernissen van de Erembodegemnaars, gaat dat dikwijls over de parkeerproblematiek. Laat ons dan zelf het voorbeeld geven, zorgen dat we zelf geen boete krijgen omdat we met onze wagen verkeerd staan. En wie wel een pv-ke onder zijn ruitenwisser krijgt: eigen schuld, dikke bult. Ja toch?

Mag ik aub vragen aan de sportjournalisten van dienst, of het nu op vrt, vtm of ik weet niet welke zender is, dat ze tenminste weten waarover ze spreken? Dank u wel.

Vandaag eerste 'bergrit' in de Giro, schitterend gewonnen door Tim Wellens. Chapeau, trouwens. Commentaar van Renaat Schotte: "Het is lang geleden dat er een Belg een Giro-etappe won." Hallo? Vorig jaar de slotetappe, verrassend, akkoord: Iljo Keisse. Diezelfde Giro: Philippe Gilbert tot tweemaal toe. Even wou hij zich herpakken, dat een Lotto-renner won. Gisteren, woensdag, snelde de Duitser André Greipel naar de sprintzege. En hij rijdt al enkele jaren in Belgische Lotto-dienst, Renaats euroke viel even later. Ultimo kilometro, dat kan hij tot treurens toe herhalen, maar als kijker, als wielerliefhebber wil ik toch wat meer. Gelukkig is er nog José de Cauwer - eerlijk gezegd ook echt niet mijn favoriete co-commentator, maar wel een kenner - om zaken recht te zetten.

Sorry dat ik nu op de kap zit van de wielerverslaggevers, het is ook niet altijd gemakkelijk live commentaar te geven, om onmiddellijk renner x of y te herkennen. Ook de voetbalverslaggevers kunnen er wat van... Nooit vergeet ik een quote van de betreurde radio-icoon Jan Wauters. Als snotneus zat ik op de perstribune van Sclessin, de thuishaven van Standard Luik, onder hem, terwijl hij live commentaar gaf: " Oei, een schot van x (ik weet niet meer wie) net naast", hoorde ik Jan in de micro zeggen. De bal raakte net niet de hoekschopvlag..... Maar Jan vergaf je dat, omdat hij op de radio het spel levend in de huiskamer bracht, met al de gebreken die erbij hoorden. Doch als je rechtstreeks mee kunt kijken naar koers, voetbal, basket, volley of ik weet niet welke sport, dan verwacht ik toch dat de commentator juiste extra info geeft, de spelers herkent, .............

Ik weet het, ik ben aan het zagen. Noem het gerust afgunst, ik kan daar mee leven. Ik ben opgegroeid in de sportjournalistiek - pa rust in vrede - heb zelf ten velde als op de eindredactie van een krant in het wereldje gezeten. Ook ik maakte fouten, tuurlijk, maar ik denk toch inhoudelijk altijd juist geweest te zijn. En dat mis ik heden ten dage. Niet alleen op tv of radio, ook regelmatig in de geschreven pers.

Stilaan gaat mijn leven opnieuw zijn gewone gang. De verhuis is achter de rug, de deugddoende daagjes in Friesland ook. Nu herbegint de dagelijkse 'sleur', het normale leven.

Maanden verbouwingsstress zijn voorbij. Nee, het is nog niet honderd procent af - is het dat ooit? Er moeten nog 'veel' kleine dingen gebeuren. Maar het ergste is achter de rug. Het wachten op sommige aannemers, het duimen voor het goede weer opdat bepaalde werken zouden kunnen uitgevoerd worden.... Dat is allemaal gedaan. Ook de verhuis is vlot verlopen, waarvoor mijn dank aan alle sterke mannen die geholpen hebben, aan de vrouwen die met stoffer en blik klaarstonden om sporen van vuile schoenen zo snel mogelijk weg te krijgen, om de oude woonst toonbaar aan de verhuurders terug te geven. Dank ook aan mijn vriendin, die in de nieuwe woonst alles een plaatsje heeft gegeven of nog probeert te geven. Daaraan heb ik geen enkele verdienste, shame on me. Ik was meer de taximan, die tussen oud en nieuw pendelde met dozen en andere kleinere dingen die je in de wagen kunt vervoeren. Moet ook gebeuren hé...

Nu begint dus alles weer 'normaal' te worden. Vriendin deze morgen vroeg uit de veren om de trein van kwart voor zes te pakken naar het werk. Het zal gepikt hebben, na die paar weken. Maar ze heeft hare bureau teruggevonden hoor, meldde ze. Zelf heb ik me dus weer aan het schrijven gezet, na mij eerst geërgerd te hebben aan de factuur van Electrabel. Veel minder verbruik van gas en electriciteit, maar toch zo een 350 euro opleggen. Dank u (deze en vorige) regeringen.

Daarnaast op Facebook gezien dat vele medebewoners van Erembodegem meediscussiëren, mee willen denken over de toekomst van onze deelgemeente. Op een oproep van Philip De Smet in de groep Ge zetj van Erembodegem.... wordt veel gereageerd. Zelf werd ik maandag - zoals ik eerder al blogde - aangesproken door Nederlanders van een studiebureau, één van de vier die de stad heeft aangesteld met het oog op een Masterplan voor Erembodegem. En net als ik toen vertelde, blijkt uit die reacties op Facebook dat de meeste mensen het te drukke verkeer - inbegrepen de parkeerproblematiek - in Erembodegem als het grootste probleem beschouwen. Nu zijn er al plannen voor werken aan Hogeweg (najaar 2016?), en later Keppestraat en Rooms-Hofstraat, plannen die die straten smaller moeten maken, met betere en veiligere voetpaden, afgebakende parkeerstroken. Hopen maar dat dat allemaal in dat toekomstig Masterplan gaat passen......

Ik ben terug, op mijn blog. Verhuisperikelen en daarna even bekomen in Friesland, maakt dat ik bijna een maand 'afwezig' was, buiten af en toe op Facebook een melding. Maar vanaf nu vliegen we er terug in.

In het verleden schreef ik al over de mogelijke plannen van de stad Aalst met onze deelgemeente Erembodegem. Vier studiebureaus krijgen de kans, zijn aangeduid om hun ideeën, hun plannen met 'ons dorp' voor te stellen aan het stadsbestuur. Lijkt me geen slecht idee, ik wil het kans op slagen geven. Schreef ik eerder al, met de vrees dat alles weer 'achter onze rug zou geregeld worden'. Maar.....

Deze middag aangesproken door Nederlanders, op een terrasje op de Plesj. Niet alleen, samen met mijn tafelgenoten. Bleek dat zij werken voor één van die kandidaat-bureaus. Gewapend met microfoon en camera - niet voor tv hoor (oef) - vroegen ze onze mening over wat mis is, wat beter kan en wat zeker niet moet veranderen. Ik ben eerlijk geweest, heb herhaald wat ik al eerder op deze blog neerpende. Dat een multifunctionele zaal in Erembodegem - voor de toneelverenigingen, muziekfanfares en -groepen, voor eetfestijnen - zeker welkom zou zijn, maar dat vooral iets moet gedaan worden aan het verkeersprobleem, aan het 'afsnijden'. "De ring rond Aalst is nooit doorgetrokken", merkte die Nederlander (terecht) op. "Dat is van voor mijn tijd hier - ik ben pas in 1992 geland - maar ik vind dat ook spijtig", antwoordde ik eerlijk. "Maar blijkbaar is dat nu onmogelijk om 'groene' redenen." Dat het een oplossing zou kunnen zijn voor de verkeersoverlast in Erembodegem, staat buiten kijf.

Oké, één van de vier adviesbureaus is dus dezer dagen op pad, blijkbaar zijn er mensen (handelaars en anderen) uitgenodigd op een vergadering, wordt er morgen nog gepraat met SK Erembodegem en andere organisaties, als ik het goed begrepen heb. Ik kan dat alleen maar toejuichen, aanmoedigen. Ik hoop dat iedereen vrij zijn mening zegt en mag zeggen en dat er ook rekening mee gehouden wordt, natuurlijk met de nodige compromissen, we zijn in Vlaanderen hé. En als iemand die vaak en graag gaat herbronnen bij onze noorderburen, hoop ik dat deze Nederlanders het goede van in hun steden en dorpen hier kunnen aanpraten aan het stadsbestuur.

Oh ja, wat er zeker niet mag veranderen in Erembodegem volgens mij? De gezelligheid, het thuisgevoel dat ik hier heb. Nu al 24 jaar. Met de groeten van een Limburgse inwijkeling.