Kurt, wij lezen niks meer van je op je blog? Hoor ik geregeld. Terecht. Maar natuurlijk blijf ik bloggen. Al geef ik toe dat ik soms direct gewoon mijn gal spuw, mijn mening zet op Facebook en het daarbij laat of probeer te laten....

Vier jaar geleden was deze blog vooral een therapeutisch iets, voor mij toch. Om mijn ontslag op de krant te verwerken, een tip van mijn begeleidster van outplacement. Later om problemen aan te kaarten in en rond Erembodegem, de eerste stappen van onze vondeling Lowie - katertje-geweest - te laten volgen, mijn zoektocht naar werk en frustraties daarbij te ventileren. Kortom om me bezig te houden. 

Nu heb ik minder tijd wegens 'opnieuw aan de slag'. Niet langer meer in de journalistieke wereld, maar (opnieuw) als administratief bediende. Zo is de cirkel bijna rond. Als bijna 20-jarige snotneus - studietijd wat te plezant opgevat besef ik zo veel jaren later - begon ik in februari 1983 op de boekhouding van de toenmalige Uitgeverij J. Hoste - nu beter gekend als De Persgroep. Zoveel jaren later - waaronder bijna 30 als journalist/eindredacteur - 'controleer ik nu bij de vzw Mutas facturen en doe ik aanverwant werk'. Tot december alvast. En stilletjes hoop ik dat het langer mag duren, want ik voel me er goed. Afwachten dus.

Maar ondertussen zal ik nog wel bloggen. Als ik vind dat ik iets te vertellen heb, als er iets van mijn lever moet, als er weer een probleempje in Erembodegem moet aangekaart worden, als... Jullie zijn nog niet van mij af.