Maandag had ik een kleine training op de fiets gepland.
Ik had in het begin het gevoel, dat mijn voorste band stilletjes leeg liep. Ik heb eerst wat afgewacht, maar in de bochten had ik niet zo een veilig gevoel. Na ongeveer 1500 meter vertrouwde ik het toch niet helemaal en ben dan maar terug naar huis gereden. Onterecht bleek achteraf. Na de middag heb ik de voorste band nog eens gecontroleerd en deze was niet verder leeggelopen, een vals gevoel dus.
Ondertussen had ik een spelletje tennis op de Wii gespeeld. Eigenlijk waren het een paar spelletjes.
Achteraf voelde ik me heel moe en was goed bezweet.
De dag nadien goed stijf ter hoogte van mijn borstkas en mijn rechterbovenarm. Toch flink gespeeld blijkbaar. Het werkt wel verslavend.
Ondertussen ben ik serieus aan het uitkijken naar volgende maandag. Dan kan ik mijn loopschoenen terug aandoen voor een eerste rustig loop na mijn artroscopie.
Ik ga proberen een vijftal km op de piste vol te maken. Benieuwd of ik geen last van de knie zal hebben.

Noezeman