|
Maandag was dan zo ver. 's Morgens om 7u in het ziekenhuis gearriveerd voor de artroscopie.
Na een paar maanden wachten, weliswaar door mijn eigen keuze, ging men mijn knie repareren.
Blijkbaar was het een redelijke scheur. De chirurg heeft nog 1/3 van de meniscus laten zitten. Het probleem zou nu moeten opgelost zijn volgens de dokter. De andere meniscus was intact, zodat hier niets aan moest gewerkt worden. Tegenwoordig moet je hiervoor niet echt meer opgenomen blijven : 's morgens binnen en 's avonds terug buiten.
Het vervelendste voor mij is altijd de dag van de ingreep zelf postoperatief. Wat ik een beetje vreesde, is weer uitgekomen. Ik ben altijd misselijk na de operatie, ook nu weer al was het dit keer toch minder. Enkel de thee met suiker is er terug uitgekomen. De suikerwafel heb ik wijselijk mee naar huis genomen. Jordi heeft deze thuis met veel smaak opgegeten.
Momenteel doe ik alle dagen mijn oefeningen. Blijkbaar is het niet meer nodig om naar de kinesist te gaan zoals 15 jaar geleden. Ik doe vooral oefeningen om mijn quadriceps terug aan te sterken. Vanaf zaterdag mag ik daar een oefening bij doen om de knie te doen plooien. Na 10 dagen mag ik dan door de benen buigen en de dij optrekken om de knie nog wat meer te doen plooien.
Volgende week mag ik al een beetje beginnen te fietsen. Ondertussen houd ik me wat bezig met lichte klusjes.
Op 2 juni moet ik op controle. Ik ben benieuwd of ik dan al terug starten met lopen. In principe is dit na een maand, dus is het mogelijk dat ik dan nog even geduld moet hebben.
We zijn in ieder geval op de goede weg.
Noezeman
|
