Ik ben Eric Van Oers. Ik woon in Borsbeek bij Antwerpen. Ik ben geboren op 8/02/1964 en ben dus al een tijdje lid van de "Club 45". Ik werk als nachtverpleegkundige in een dialysecentrum. Mijn hobby' zijn vooral lopen, computeren, lezen en fietsen. Af en toe trekken we er op uit om een mooie wandeling te maken. Ik ben gehuwd met Sandra en heb twee kinderen, Ellen en Jordi. In mijn jonge jaren heb ik steeds gevoetbald en daar hield ik een bijnaam aan over : noezeman. Sinds januari 2010 ben ik bij de Antwerpse club Brabo aangesloten. Ik krik nu mijn conditie op tussen de afstandslopers bij de masters.
Na drie jaar is het me gelukt om de 10 Miles te lopen. Lopen is voor mij stilaan een passie aan het worden. Alleen een halve marathon ontbreekt nog. Wie weet.
17-09-2009
Het juiste ritme
Dinsdag weer op tijd opgestaan om mijn training op tijd te kunnen beginnen, kwestie van nog voldoende tijd te hebben om de huishoudelijke taken af te werken. Deze keer was het iets warmer dan maandag. Toch heb ik er niet veel last van gehad. Wel goed gezweet, maar dat is gezond. Hoewel ik de eerste twee kilometer in 10 min. aflegde (2 min onder het schema), lukte het me om de resterende afstand in het geplande tempo te lopen. Dus toch het juiste ritme kunnen onderhouden. Hierdoor bleef ik maar 2 min. onder het schema. Op het einde had ik nog genoeg energie over en van stijfheid is al lang geen sprake meer. Raar hoe snel je lichaam inspanningen gewoon wordt. 8 km in een tijd van 0:46:03 (5min.45 / km of 10,42 km/u) - HS na finish : 132 bpm // na 5 min. : 96 bpm Vrijdag ga ik deze afstand op de piste lopen om volgende week de afstand weer een beetje te verhogen.
Voor deze week heb ik een nieuw parcours uitgestippeld. De afstand wordt weer verhoogd. Deze week haspel ik telkens acht kilometer af. Maandag dus een nieuwe afstand en een nieuwe omloop. Hoewel ik toch mijn best doe om niet te snel te lopen, lukte het me in het begin niet echt om dat tempo van 6 min/km aan te houden. De eerste kilometer liep ik zonder problemen in 5 min. Ik had echt het gevoel dat ik me inhield. Daarom geprobeerd om iets trager te lopen. Echter na 3 kilometer nog maar 15 min. gelopen. Vanaf dan had ik het goede tempo te pakken. Nu liep ik de kilometers aan 6 min/km. Dit heb ik tot het einde kunnen aanhouden. Het gevolg is natuurlijk dat ik weer onder de geplande eindtijd eidndigde. Al bij al viel dit nog best mee. Normaal gezien moest ik eindigen in een tijd van 48 min. Nu bedroeg mijn eindtijd 0:44:05, wat bijna 4 min. sneller was dan voorzien. Mijn HS na het einde : 124 bpm. Nadien ben ik vergeten om deze nog eens te controleren, maar ik voelde zeker dat deze niet boven de 90 bpm was. Nu ik drie keer per week train, voel ik dat mijn conditie toch redelijk snel verbetert. Dat geeft een aangenaam gevoel. Van zodra ik de 10 km voldoende in mijn benen heb zitten, schakel ik over naar een schema voor 15 km. Dan doe ik twee keer per week een duurloop en 1 keer een intervaltraining op de piste, kwestie van de afstanden gemakkelijker te kunnen inschatten. Maar dat is werk voor later.
Vrijdagmorgen naar de piste getrokken om een laatste keer deze week een duurloop van 7 km af te werken. Zoals gepland ging ik nu een trager tempo aanhouden. De bedoeling was om een snelheid van 6 min/km aan te houden. Wat een verschil met de vorige trainingen. De eerste kilometer kon ik het beoogde tempo nog enigzins aanhouden. Ik passeerde in 0:5:55, toch ongeveer 6 min. Het ging heel vlot. Op geen enkel moment in de problemen geweest. Het was ook een stuk frisser dan in het begin van de week, wat voor mij een voordeel is. Ik loop liever bij frissere temperaturen. Toen ik aan de laatste kilometer begon, had ik meteen door dat ik een beetje sneller liep dan gepland. Ik eindigde in een tijd van 0:37:37(doel was 42 min.). Dit is ongeveer 5min.37 per km. , wat een snelheid van 11,17 km/u weergeeft, iets sneller dan gepland. Ik had op het einde het gevoel dat ik nog een tijdje kon verder lopen, maar ik hou me toch maar aan mijn schema om stilletjes aan op te bouwen, zodat ik niets forceer. HS na de finish : 144 bpm - na 5 min. 96 bpm. Je ziet, snel gerecupereerd. Volgende week doe ik er weer een kilometer bij.
Dinsdag ben ik dan toch op tijd kunnen opstaan (dankzij de wekker natuurlijk). Hoewel het warmer was dan maandag, besloot ik de training toch af te werken. Ik was nu toch wakker. In het begin verliep het heel vlot. Ik was iets langzamer gestart. Ik had het gevoel dat het gemakkelijker lopen was dan de vorige dag. Na 6,6 km begon de warmte zich toch te laten voelen. Hoewel ik niet echt het gevoel had te forceren, was ik toch blij dat ik over de meet ging, zodat ik wat in de schaduw mijn stretchoefeningen kon doen. Mijn tijd : 0:35:03 (11,98 km/u). Vanaf nu ga ik mijn snelheid wat aanpassen naar beneden toe op aanraden van collegalopers. Dit zal weer een kleine aanpassing met zich meebrengen, maar zo blijft het leuk trainen. Benieuwd of ik me zal kunnen inhouden.
Maandag begin van een nieuwe trainingsweek. Nu ga ik stilletjesaan mijn kilometers optrekken. Ik doe dit telkens met een kilometer. Dat komt overeen met ongeveer 5 min. langer lopen, aangezien ik mijn tempo van 5 min./km wil aanhouden. Vandaag ging ik voor 7 km. Ik had mijn traject al wat aangepast (verlengd) en goed(?) in mijn hoofd geprent. Het was redelijk warm om te lopen. Veel warmer moet het van mij toch niet worden. Nu was het nog in de late voormiddag. Morgen zal het omstreeks de middag zijn (als ik op tijd uit mijn bed geraak). Het ging vandaag redelijk goed. Alleen tussen kilometer 5,5 en kilometer 6 kreeg ik een dipje. Maar ik wilde niet stoppen om dan even te wandelen. Ik wilde absoluut de afstand uitlopen, desnoods aan een minder tempo. Ik was tevreden toen ik aan de eindmeet kwam. Ik was in ieder geval tevreden met mijn tijd : 0:34:53. Dit zou wijzen op 12,04 km/u. Het doel was weer bereikt. Groot was mijn verbazing toen ik mijn traject nog eens controleerde op google maps. Het bleek maar 6,9 km te zijn. Ik was in het begin een straat te vroeg in gedraaid, een schoonheidsfoutje. Morgen zal me dat geen tweede keer overkomen. Met die tijd heb ik nu aan een gemiddelde snelheid van 11,87 km/u gelopen. Ook niet slecht, als je weet dat ik even werd opgehouden door een auto die niet wilde stoppen voor een zebrapad. Al bij al toch tevreden.
Vandaag voor de tweede maal deze week gaan lopen. Deze keer ben ik op de piste gaan lopen. Iedere vrijdag zal het pistedag zijn, dit voor als ik het trainingsschema voor 15 km ga volgen. Dan is de 3de training een intervaltraini. Er wordt dan telkens per 100m gerekend en dat kun je alleen op de piste exact uitvoeren. Gelukkig is dit met de auto maar 5 minuutjes rijden. Vandaag dus op de piste gelopen. Dit ging vlotjes. Ik probeer steeds ongeveer 12 km/u aan te houden. De eerste kilometer zat ik op schema. Ik rondde deze in juist 5 min. Vanaf kilometer 3 verloor ik een beetje mijn concentratie door een klas die ook aan het sporten. ik denk dat ik de sportende jeugd een beetje te veel in het oog hield. Gevolg was dat ik wat aan snelheid moest inboeten. toen ik dit door had, was het kalf al voor het grootste deel verdronken (na 4 km). Tijdens de laatste kilometer heb ik nog een beetje versneld, maar het mocht niet meer baten. Mijn tijd bedroeg 0:25:35 (11,73 km/u). Er stond wel redelijk wat wind, maar dat mag geen excuus zijn. Volgende week pas ik mijn afstand aan. Dan staan er 7 kilometers op het menu. Dan loop ik weer meer dan 30 min. Ik was juist op tijd klaar. Zwarte wolken kwamen overdrijven en een paar minuten later begon het goed te regenen. Niet erg wanneer je in de auto zit.
Dinsdag was het voor iedereen terug aan de slag. De kinderen zijn terug naar school vertrokken en ik ben terug van start gegaan met mijn looptrainingen. Ik heb Jordi zelf naar school gebracht. Daar wordt de eerste schooldag telkens een verwelkoming gedaan. Dit was gedaan omstreeks 10u30, zodat ik om 11u terug thuis was. Aangezien ik het niet meer de moeite vond om in bed te kruipen (kwam van mijn nachtdienst), besloot ik om dat moment te gebruiken om de benen los te lopen. Het ging redelijk vlot. Ik had geen last wat betreft mijn ademhaling en ik kon redelijk goed hetzelfde ritme aanhouden. Op het einde had ik het gevoel dat ik nog overschot had. Dus vrijdag doe ik nog een keer 5 km om volgende week mijn afstand stilletjes op te drijven. Over mijn tijd kan ik tevreden zijn : 0:24:43 ( 12,14 km/u). Mijn hartslag op het eind : 144/min. , 5 min. later reeds gedaald naar 126/min. Vandaag heb ik nog eens goed gevoeld waar mijn bovenbeenspieren liggen. Maar dat zal tegen vrijdag wel weer in orde komen. Ik ben in ieder geval goed van start gegaan.
Deze vakantieperiode slaag ik er niet in om meer dan 1 keer per week te trainen. Er komt altijd wel iets tussen. Aangezien we volgende week op vankantie vertrekken, ga ik me niet forceren om toch nog snel een toertje te gaan lopen. Na de vakantie wordt alles terug in goede banen geleid. Afgelopen dinsdag toch nog een keer mijn loopschoenen kunnen aantrekken om een toertje van 5 km af te leggen. Ik startte vrij vlot, maar na ongeveer 2 km had ik precies het gevoel dat het vorige donderdag soepeler liep. Toen was het minder warm. Nu was het niet echt verschrikkelijk warm, maar je voelt toch onmiddellijk het verschil. Toch heb ik nog iets sneller gelopen dan vorige donderdag. Mijn tijd bedroeg 0:24:10. Toch nog 10 seconder sneller. Van een vals gevoel gesproken. Indien mogelijk loop ik deze week nog een keer 's avonds; Zoniet, was dit mijn laatste training voor het verlof.
Maandag niet kunnen trainen. Dit maal vertrok de dochter op kamp. Daarna niet echt meer de tijd gehad om de loopschoenen aan te trekken. Dinsdag zijn we met ons drieën de Boomgaardroute gaan fietsen, een traject van 29 km dat zich vooral situeert in de omgeving tussen Lier, Boechout en Wommelgem, nabij Antwerpen. Het is een route met een grillige lusvorming. De eerste helft situeert zich tussen de agrarische velden. Het tweede gedeelte fiets je door de fruitboomgaarden wat heel leuk is. De streek tussen Emblem en Broechem is vooral gekend voor zijn kersenteelt. Ongeveer halfweg zijn we gestopt om onze dorst te lessen bij afspanning Den Moor. Dezeafspanning ligt helemaal tussen de velden. Met de fiets duurt het minstens 10 minuten vooraleer je het volgende dorp tegenkomt. Maar het is gelegen aan een fietsroute en het knooppuntennetwerk passeert er. We hadden een goed moment gekozen om daar te arriveren. Er was nog net een tafeltje vrij op het gezellig terras. Een paar minuten later kwam nog wat volk binnenvallen, maar dat kon ons niet deren. Nadien aan een gezapig tempo verder gereden. Het is de bedoeling om je vooral te ontspannen. Tijdens het laatste gedeeltehebben we blijkbaar een bordje verkeerd geïnterpreteerd. Dit stond bijna aan het eind van de straat, zodat wij tot op de grote baan naar Lier zijn gereden en daar naar rechts zijn gedraaid. We moesten eigenlijk aan het bordje meteen rechts afslaan in een klein straatje. Geen erg, want na een grote lus te hebben gemaakt en zogezegd een weg recht naar huis te hebben genomen, kwamen we toevallig weer een routebordje tegen. Zo hebben we de rit toch nog kunnen vervolledigen. Ongeveer een kilometer vooraleer we thuis waren, kregen we toch nog de van ver zien komende regenbui over ons heen. Later bleek dat we veel geluk hebben gehad, want het bleek een hevig onweerbui te zijn. Als we de beelden op TV zagen, waren we blij dat we daar niet in waren terecht gekomen. Toch een geslaagde namiddag.
Donderdag weer op tijd opgestaan om de loopschoenen aan te trekken. Het was gelukking minder warm dan vorige week en dat voel je toch. Ik had het gevoel dat ik vlotter vooruit kwam en dat ik precies sneller kon en het langer zou kunnen volhouden. Ik heb voor alle zekerheid toch maar die 5 km aangehouden en naar mijn gevoel niet te snel willen lopen, kwestie om de knie niet te forceren. Nu heb ik geen enkel probleem ondervonden. Toen ik mijn tijd controleerde op het eind, was ik aangenaam verrast : 0:24:20. Twintig seconden sneller dan vorige keer en toch het gevoel niets te hebben geforceerd. Spijtig genoeg ben ik vergeten mijn hartslag te meten, maar ik was al helemaal gerecupereerd toen ik mijn stretchoefeningen had voltooid. Alles in orde dus. Nu twijfel ik een beetje tussen het beperken van de trainingsafstand tot 5 km tijdens de vakantiemaanden en het stilletjes optrekken van de afstand. Binnen twee weken vertrekken we immers op vakantie en ik zou niet graag met een verhakkelde knie op reis vertrekken. Ginds lig ik toch stil wat betreft trainingsarbeid. Ik neem geen loopschoenen mee. Nadien begin ik met het grote werk. Vanaf september ga ik proberen op te bouwen naar 15 tot 20 km. Dit moet normaal lukken gezien ik waarschijnlijk mijn 3 trainingen per week kan volmaken.
Millegem is een gehucht in de deelgemeente Ranst. Het oude grondgebied van het gehucht strekt zich uit over delen van Boechout (Vremde), en Ranst (Ranst). Het was een parochie tot 1805, waarna het gesplitst werd onder de parochies Vremde en Ranst. Momenteel staat het merendeel van de huizen in de gemeente Ranst, met een 10tal huizen in de gemeente Boechout (Vremde). De kerk van Millegem, officieel de Onze-Lieve-Vrouw-Ten-Hemel-Opgenomen Kapel, is het kerkje in het centrum van Millegem. In de kerk worden elk weekend erediensten opgedragen. Ze was waarschijnlijk de eerste parochiekerk van de heerlijkheid Ranst. De kerk werd in zijn huidige vorm gebouwd tussen de 13e en de 16e eeuw. De toren dateert uit de 13e eeuw. De kerk brandde in 1608 gedeeltelijk af, en werd herbouwd, deze hernieuwde kerk was tegen 1684 dusdanig vervallen dat de kerk in 1684 opnieuw is opgebouwd op de oude fundamenten. Het originele grondplan van de kerk is eenvoudig, met 2 zijaltaren (waaronder 1 Maria altaar), en 2 smalle zijbeuken. De kerk heeft eenvoudige ramen in loodglas en een tongewelf. De klok van de kerk van Millegem is de oudste klok van de streek, ze werd in 1805 geschonken aan de kerk door de weduwe van het kasteel Zevenbergen, nadat de vorige klokken waren verwijderd door de Fransen. Binnen in de kerk staan enkele beelden uit de 16e en 17e eeuw, waarvan de Calvarie uit de 16e eeuw, van de Mechelse beeldhouwer T. Hazart, de belangrijkste is. Momenteel wordt de kerk buiten erediensten onder andere gebruikt om concerten te geven en cd's in op te nemen, de beperkte hoorbaarheid van geluiden uit de omgeving zou hierin meespelen.
Donderdag terug kunnen trainen. Geen problemen ondervonden van mijn rechterbeen. Ondanks de warmte kon ik mijn gepland tempo vlotjes volhouden. Ik ben dit keer iets minder snel vertrokken. Hierdoor had ik praktisch geen terugval, waardoor ik toch mijn tijd heb behaald. Ik begin precies mijn tempo goed in te delen om de afstand ongeveer gelijkmatig te kunnen lopen. Mijn tijd over de 5 km bedroeg 0:24:45. Dit is een gemiddelde snelheid van 12,12 km/u.
Dit keer heb ik niet op de piste getraind, maar had ik een traject uitgestippeld op de weg, omdat ik eigenlijk de tijd niet had om naar de piste te rijden. Nu kon ik vanaf thuis reeds vertrekken, wat een flinke tijdsbesparing gaf. Ik ben er zelfs vroeger voor opgestaan. Om 9u in bed na mijn nachtdienst en om 11u20 terug opgestaan. Om 11u40 was ik reeds vertrokken. Ik had namelijk een druk schema die dag en ik wilde absoluut proberen om te trainen. Na de training moest ik nog boodschappen doen en daarna nog een verjaardagsgeschenk gaan kopen voor Sandra haar verjaardag. Maar ik had het goed uitgekiend. Alles verliep zoals gepland. Tevreden over alles dus.
Wat betreft mijn looptrainingen zal ik tijdens de zomermaanden waarschijnlijk enkel 5 km trainen om de conditie te onderhouden en dan vanaf september de afstand stilletjes aan opvoeren naar pakweg 15 km of ongeveer 1u 30 lopen. Als ik van alle kwaaltjes verlost blijf, zal dit wel lukken. Ik denk dat ik vanaf september minstens 3 keer per week kan trainen. Dat zou mijn conditie alleen maar ten goede komen. We zullen wel zien.
Maandag heb ik niet kunnen trainen. Jordi vertrok die dag op kamp met de scouts. Aangezien we hem zelf naar het kamp moesten brengen, schoot er die dag niet veel tijd meer over. Anders had het waarschijnlijk ook niet kunnen doorgaan. Ik heb namelijk last van mijn been, net onder mijn rechterknie. Met de knie zelf is niets aan de hand. Het probleem situeert zich daar waar vroeger een harde knobbel zat (volgens de chirurg was dat een hardgeworden cyste na mijn kruisbandherstel). Telkens ik loop, krijg ik een pijnscheut . Daarom tracht ik zoveel mogelijk belasting ervan te vermijden. Ijscompressen en ontstekingsremmers brengen hopelijk positief resultaat. Volgende week probeer ik of ik dan al een beetje kan lopen. Ondertussen probeer ik mijn conditie wat op te krikken met andere dingen. Ellen wil tijdens de zomervakantie toch enkele keren op haar eentje haar zwemtrainingen doen, kwestie van niet te veel achterstand te hebben tegen september. Daarom dat ik mij graag opoffer om met haar mee te gaan. Het is gewoon kwestie van iemand in de buurt te hebben. Tegen elkaar zwemmen is er al een tijdje niet meer bij. Daar zwem ik niet snel genoeg meer voor. Terwijl zij haar schema afwerkte, werkte ik aan mijn uithouding. Na een kleine opwarming van 50m schoolslag begon ik eraan. Ik wilde 500m + 2 x 100m zwemmen, wat me ook gelukt is. Ik heb steeds ongeveer hetzelfde tempo kunnen aanhouden. Regelmatig voelde ik Ellen voorbij komen. Hoeveel keer zij mij is voorbijgestoken weet ik niet. Nadien krijg je van je dochter te horen dat mijn zwemstijl op niet veel trekt. Ik zwem te veel zigzag (te veel heen en weer tijdens het ademhalen). Voor mij heeft dat weinig belang, het belangrijkste is gewoon om die afstand te kunnen overbruggen zonder te stoppen. Volgende keer proberen we gewoon iets verder te zwemmen. Ook goed voor de conditie.
Maandag was alweer het begin van een nieuwe week. Hoewel het al warm was, ben ik toch naar de piste gereden. Ik wil zo snel mogelijk (wat heet snel bij een rustige opbouw) terug staan waar ik geëindigd ben voor mijn meniscusletsel. Dus moet ik elke gelegenheid die zich voor doet om te trainen, grijpen. Tijdens de vakantie zal ik sowieso al eens een keertje moeten overslaan omwille van de kinderen of een of andere uitstap. Ik probeer gewoon om tegen september een redelijk goede conditie te hebben. Voorlopig houd ik het op duurlopen van 5 km. Als dat vlotjes begint te lopen, drijf ik de afstand stelselmatig op. De training verliep al vlotter dan vorige week. Ik was ook wat rustiger gestart, op schema. De eerste kilometer afgelegd in exact 5 min. Dit tempo kon ik gemakkelijk aanhouden. Er was veel minder wind en dat loopt toch gemakkelijker, zeker bij zo'n hitte. De voorlaatste kilometer heb ik het tempo een klein beetje opgevoerd, kwestie van test. De laatste kilometer terug naar het begintempo. Al bij al tevreden van de inspanning. Mijn hartslag na de meet was 196'/min., een beetje hoog vind ik. Een minuut later was dit al 148'/min. Recuperatie is toch nog redelijk. Tijd over de 5 km bedroeg 0:24:35. Een gemiddeld tempo van 12,20 km/u. Ik zie wel wanneer de volgende keer wordt getraind aangezien het nog warmer wordt. Tijd genoeg.
Normaal ging ik dinsdag een rustige loop doen, samen met Sandra. Daar is echter niets van in huis gekomen. Zij had er niet veel zin in en ik heb niet echt aangedrongen. Ik had nog last van stijve spieren en aangezien we woensdag voor twee dagen naar zee vertrokken, wilde ik het risico niet lopen dat ik daar helemaal niet meer uit de voeten zou kunnen. Ik heb enkel woensdag nog wat last gehad met het stappen. Al bij al viel het wel mee. We verbleven in een hotel in Bredene. Daar is weinig tot niets te zien, maar je kan het als uitvalsbasis gebruiken om te wandelen.We besloten om via het strand naar De Haan te gaan. Zo gezegd zo gedaan. Maar vooraleer we het in de gaten hadden, waren we tussen de naaktbaders van het naaktstrand terechtgekomen. We zijn gewoon verder gewandeld langs de waterkant. Niemand gaf aanstoot aan een paar geklede wandelaars. Moet kunnen, denk je dan. Vrijdag moest de auto binnen voor een onderhoudsbeurt. Ik heb daarvan geprofiteerd om er een kleine training aan te koppelen. Dit was eigenlijk een idee van Sandra (ik had er zelf niet aan gedacht). Iets voor 8u30 gestart voor een kleine 4 km. Ik vond het op dat moment al te warm, maar ik had me voorgenomen om de training af te werken. In het begin ben ik een beetje te snel gestart. Dat moet ik toch terug leren aanvoelen om van bij het begin het goede ritme te pakken te krijgen. Maar dat komt wel. Ik had het zo gepland, dat ik bij de bakker eindigde. Zo kon ik ineens brood meenemen. De stijfheid was helemaal verdwenen en ik had geen last van de knie. Daar was ik wel benieuwd naar nu ik op de weg liep. Dat is weer een zorg minder. De reële afstand bedroeg 3,9 km. Ik heb deze gelopen in 17 min. 35 sec. (13,31 km/u). Valt goed mee dus
Maandag was het dan zo ver. Ik ben voor de eerste keer na mijn artroscopie weer op de piste gaan trainen. Het deed deugd mijn loopschoen aan te trekken. Zoals gepland ben ik gestart met een afstand van 5 km. Het zou een rustige loop worden om te beginnen, kwestie van niets te forceren. Na de eerste kilometer wist ik dat ik te snel van start was gegaan : minder dan 5 min. De terugslag zou later wel komen. Inderdaad, de laatste kilometer ging het een stuk langzamer. Twee maanden verplichte rust laten je voelen dat je de conditie stilletjes terug moet opbouwen. Reken daarbij de warmte bij, de constatatie dat ik vooraf te weinig gedronken had met een kurkdroge mond als gevolg. Hoewel het moeite kostte, was ik tevreden over mijn prestatie : 25 min. 05 over 5 km, een gemidd. snelheid van 11,96 km/u. Ik heb tijdens het lopen geen last ondervonden van mijn knie. Dat geeft zeker een gerust gevoel voor mijn verdere trainingen. Enkel een paar uur nadien had ik een beetje last van een stijf gevoel in de knie, maar dat zal wel overgaan. Dinsdag doe ik een rustige loop samen met Sandra in het park. Dit gaat gelukkig door tijdens de avond. De temperatuur zal een heel stuk aangenamer zijn. Hopelijk kan ik deze week nog een derde sessie inlassen, maar dat is nog niet zeker. Mogelijk trekken we er nog een paar dagen op uit. We zullen wel zien. De eerste week is al geslaagd.
Maandag had ik een kleine training op de fiets gepland. Ik had in het begin het gevoel, dat mijn voorste band stilletjes leeg liep. Ik heb eerst wat afgewacht, maar in de bochten had ik niet zo een veilig gevoel. Na ongeveer 1500 meter vertrouwde ik het toch niet helemaal en ben dan maar terug naar huis gereden. Onterecht bleek achteraf. Na de middag heb ik de voorste band nog eens gecontroleerd en deze was niet verder leeggelopen, een vals gevoel dus. Ondertussen had ik een spelletje tennis op de Wii gespeeld. Eigenlijk waren het een paar spelletjes. Achteraf voelde ik me heel moe en was goed bezweet. De dag nadien goed stijf ter hoogte van mijn borstkas en mijn rechterbovenarm. Toch flink gespeeld blijkbaar. Het werkt wel verslavend. Ondertussen ben ik serieus aan het uitkijken naar volgende maandag. Dan kan ik mijn loopschoenen terug aandoen voor een eerste rustig loop na mijn artroscopie. Ik ga proberen een vijftal km op de piste vol te maken. Benieuwd of ik geen last van de knie zal hebben.
Woensdag was het weer zwemtraining. Zoals gepland heb ik mijn schema een beetje aangepast. Normaal moest ik 1 x 350m + 2 x 100m vrije slag. Ik veranderde dit in 1 x 400m + 2 x 100m. Dit ging redelijk vlot. Op het einde voel je toch dat je al een redelijke afstand begint af te leggen. Na het zwemmen had ik een zwaar gevoel in mijn schoudergewrichten. Na enkele oefeningen en wat uitzwemmen ging dit al heel wat beter. Spijtig genoeg was dit de laatste zwemles voor Jordi voor het verlof. Nu zal het zwemmen er een beetje inschieten. Gelukkig kan ik binnenkort de looptraining hervatten. Vanaf september kan ik dan weer beide trainingen combineren. Mijn conditie zal er alleen maar op verbeteren.
Afgelopen woensdag nog eens een keertje gaan zwemmen. Ik heb mijn schema weer een beetje opgevoerd : 1 x 300m + 8 x 25m. Het ging prima, geen enkel inspanningsprobleem gehad. Ik denk dat ik, wat mijn conditie betreft, eigenlijk al een beetje verder zit dan het opgelegde schema. Volgende keer pas ik mijn schema zelf een beetje aan : 1 x 400m + 2 x 100m. Benieuwd wat dat gaat worden.
Vorige dinsdag ben ik op controle geweest bij de orthopedist. De genezing verloopt perfect. De knie is niet meer gezwollen, er zit zo goed als geen vocht meer in de knie. Ook het plooien gaat prima. Ik kan mijn voet bijna helemaal terug tot tegen mijn zitvlak brengen. Wat betreft het terug beginnen lopen moet ik nog even geduld hebben. Ik moet 6 weken wachten. Dit wil zeggen, dat ik vanaf 22 juni terug mag beginnen trainen. Ik kijk er al naar uit. Ik verwachtte eigenlijk dat ik als eerste terug zou beginnen trainen, maar Sandra start terug volgende week, al zal dit een rustig begin zijn. De pijn in haar rug is al veel beter. Zij heeft oefeningen gekregen van de kinesist, die ze netjes doet thuis. Tegen het einde van de maand zijn we allebei terug bezig. Hopelijk dan zonder blessures.
