Ik ben Eric Van Oers. Ik woon in Borsbeek bij Antwerpen. Ik ben geboren op 8/02/1964 en ben dus al een tijdje lid van de "Club 45". Ik werk als nachtverpleegkundige in een dialysecentrum. Mijn hobby' zijn vooral lopen, computeren, lezen en fietsen. Af en toe trekken we er op uit om een mooie wandeling te maken. Ik ben gehuwd met Sandra en heb twee kinderen, Ellen en Jordi. In mijn jonge jaren heb ik steeds gevoetbald en daar hield ik een bijnaam aan over : noezeman. Sinds januari 2010 ben ik bij de Antwerpse club Brabo aangesloten. Ik krik nu mijn conditie op tussen de afstandslopers bij de masters.
Na drie jaar is het me gelukt om de 10 Miles te lopen. Lopen is voor mij stilaan een passie aan het worden. Alleen een halve marathon ontbreekt nog. Wie weet.
10-10-2009
Kleine misrekening
Donderdag en vrijdag telkens weer een duurloop van 10 km gedaan. Donderdag op de weg en vrijdag op de piste. Beide keren ging het reuze vlot. De benen waren goed. Ik had alleen wat twijfels wat betreft mijn linkervoet. Ik denk dat ik tijdens mijn nachtdienst met mijn voet een verkeerde houding heb genomen. Tijdens het stappen voelde ik telkens een kleine pijnscheut en een trekkend gevoel. Het eigenaardige is dat ik blootvoets er geen last van heb. Ook tijdens het lopen heb ik zeker op de piste helemaal geen last. Enkel op de weg had ik een beetje een trekkend gevoel. Dit beterde na een drietal kilometer.
Donderdag dus rustig aan de training begonnen. De eerste kilometer afgehaspeld in ongeveer 6 min. Daarna heb ik niet echt meer per kilometer gecontroleerd. Ik was een beetje met mijn gedachten ergens in de wolken. Hierdoor dacht ik na 6 km dat ik een dipje had gehad en daardoor een viertal minuten achter lag op mijn schema. Dus versnelde ik mijn tempo een beetje. Toen ik kilometerpunt 7 passeerde zag ik dat ik mij had vergist. Ik had mij verkeken op mijn horloge. Hierdoor liep ik nu een heel stuk voor op het schema. Ondanks het verlagen van het tempo bleef ik toch voor mijn schema lopen. Hierdoor ondervond ik wel dat ik indien nodig een tempoversnelling kon plaatsen zonder problemen. Leuk gevoel.
10 km - 0:55:30 - 5:33 min/km - 10,81 km/u - HS op het eind : 136 bpm - HS na 5' : 96 bpm
Vrijdag op de piste had ik al onmiddellijk het gevoel dat het goed zou gaan. Ik liep de eerste kilometer in 5:20. De volgende kilometers waren ongeveer van dezelfd orde. Ondanks het beetje wind heb ik mijn tempo redelijk constant kunnen houden. Op de tartanpiste loop je toch nog een stuk soepeler, lichter. Daardoor waren die 25 rondjes geen enkele probleem. Het verveelde ook niet. De leerlingen van de naburige school zorgden voor de nodige afleiding. Voor ik het wist was de training afgelopen. Hopelijk blijft het zo.
10 km - 0:53:08 - 5:18 min/km - 11,29 km/u - HS op het eind : 132 bpm - HS na 5' : 92 bpm
Sinds deze week hebben we thuis een loopster bij. Ellen is gestopt met zwemmen wegens het moeilijk te combineren met het werk voor school. Ze was sinds september niet meer gaan trainen. Toen een vriendin, die op dezelfde school gaat, haar vroeg of ze soms atletiek wilde doen, was de knoop snel doorgehakt. Ze is nu twee keer gaan trainen op woensdag en vrijdagavond (ze mogen drie keer proberen alvorens te beslissen). Ze vindt het heel leuk en het veel gemakkelijker te combinere met school . Dus het wordt lopen deze keer. Hopelijk blijf ik ze wat langer de baas in het lopen dan destijds met het zwemmen.
Noezeman
Reacties op bericht (2)
11-10-2009
.
prachtig dat ze voor de loopsport kiest...nu volhouden hé
11-10-2009 om 20:22
geschreven door natalie
10-10-2009
snelle trainingstijden
Je blijft toch snelle (en regelmatige) trainingstijden lopen. Het pistelopen is een 'stiel apart' en zeker het rondjes tellen - niks voor mij. Wat die pijn betreft: heb je al ens geprobeerd mt gelzoolekes(hielekes) ---> die hebben bij mij wonderen gedaan.
