vanmorgen in de regen op de markt zonder overbuurman met een live spektakel van wel 4 bruiloften die allen een beetje in het water vielen dacht ik even: "wat doe ik hier?" ik kreeg het waarempel koud nu de overbuurman er dus niet was kwam het bushokje in zicht wat doorgaans achter zijn wagen verdwijnt dus belandden daar regelmatig gestrande toeristen of andere reizigers die koortsachtig op zoek waren naar uur tabellen en daarbij steeds een groot rood papier NIET zagen hangen straf is dat groot en rood en zelfs met een stadsplan er op: op zaterdag is deze halte niet in gebruik maar kan je op wandelafstand de volgende haltes bereiken kheb me dus bezig gehouden met 'informatie verstrekking' wat was er anders te doen.....
en dan plots 3 jonge gasten duidelijk nog niet te bed geweest dus reeds meer dan 24 uur wakker ook zij belandden op de bank in het bus kotje met zicht op mijn marktwagen ik sprak ze aan want ik dacht: "die hebben zelfs niet op het papier gekeken en subiet zitten ze hier uuuuren op die bus te wachten die niet komt" dus ik zei: "wachten jullie op de bus?" "nee" antwoordde de knapste van allen met donkere krullen en donkere ogen "ik wacht op u" khad alle antwoorden verwacht niet dit antwoord de charmeur vroeg ook nog "wanneer bent u vrij?" "pas om 2 uur" antwoordde ik ze zijn dan maar verder gewandeld blijkbaar niet op zoek naar een bus
ik bleef verweesd achter haha, nee niet echt, maar ik dacht: "stel nu even, dat dit gezegd werd door een knappe man van mijn leeftijd" dan zou ik ook denken 'charmeureke'? zou ik dan niet eventjes week worden in mijn benen, smelten door de blik in zijn ogen en me blozend omdraaien?" want reageert het hart niet altijd anders dan het 'gezonde' verstand?
firefox versus internet explorer een vreemd verschil
donderdag 21 augustus werd de website aangepast van onze vereniging 'De Lichtbron vzw' iemand anders dan onze vrijwilligers neemt deze taak op zich zelf geef ik slechts de te veranderen info door nadat ik dus een mailtje kreeg dat de klus geklaard was ging ik natuurlijk even checken omdat ze ook op eigen initiatie het een en ander had veranderd en ze wilde mijn mening daarover wat bleek: niets was veranderd geen nieuwe affiche voor de vrijwilligers info avond geen nieuwe kalender geen nieuwe activiteit toegevoegd ... dus ik stuurde pas gisteren een voorzichtig mailtje omdat ik veronderstelde dat ze misschien toch enige vertraging had of er was misschien iets mis gegeaan .... kreeg ik vandaag een antwoord alles was wel degelijk aangepast en ze had het ook nog gecheckt op een andere computer .... ik weer gaan kijken en nee ik zag geen verandering .... ????? spoken ?????
ik reis rond op internet via Mozilla Firefox dus besloot ik eens te gaan kijken via Internet Explorer en ja daar verscheen de gewijzigde website in zijn volle glorie leg dat maar eens uit ...... Redstar? misschien heeft die er een verklaring voor....
ik vind alleszins nergens een fatsoenlijk mail adres voor firefox ofwel moet ik me alweer ergens aanmelden.....
mijn vriendin uit Canada vond
dat een nichtje van me helemaal op mij leek
dus moest ik maar eens dringend wat oude foto's scannen
en versturen om te laten zien dat dit niet zo was
ehhhh
mja
ze heeft gelijk
nou ja
toch leuk dat ik die foto's nu ook op de pc heb
mijn blog dreigt stil te vallen terwijl en zeer veel te schrijven valt ofschoon ik druk druk druk bezig ben (lijkt wel drukker dan anders) voel ik me innerlijk wel in rust en vertrouwen iedere keer wanneer ik even naar binnen kijk verbaast me dat weer en uit de feedback van mijn omgeving blijkt dat het ook uiterlijk waarneembaar is gisteren was het tijdens het onthaal in 'De Lichtbron vzw' niet altijd gemakkelijk om dicht bij mezelf te blijven en toch lukte het ondanks een aantal persoonlijke verhalen van mensen die me dreigden mee te zuigen in hun gemoedstoestand op een moment dat ik een 'contact gevoel' voelde verdwijen ben ik (alweer) naar binnen gekeerd om te vragen, hoe ik dit kon omkeren en plots schoot me en verhaal binnen over een (voor mij) moeilijke dag van een aantal jaren geleden ik vertelde daarover en ook mijn emoties waren zichtbaar voor de anderen en terwijl ik hierover sprak zag ik plots dat deze emoties helemaal overeenkwamen met die van een bezoeker en ik werd er even stil van we keken elkaar in de ogen en ik zei: "jij voelt je nu ook 'zo', hè" het gezicht klaarde op
herkenning kan zoveel deuren openen en daarna kunnen we weer verder een nieuw bewustwordingsproces wordt opgestart ook al is er een lange weg te gaan toch is er gisteren een belangrijke stap gezet want het gevoel niet begrepen te zijn is een gevoel van machteloosheid dat een mens in zich zelf opsluit
ik ben blij dat ik toch iets geschreven heb in plaats van enkele zinnetjes over te weinig tijd waar maak ik me eigenlijk druk om woorden vloeien vanzelf geen gepieker komt er bij kijken
Vanmorgen ben ik werkelijk kwaad geworden niet goed zo 's-morgens vroeg maar soms is dat zo ik erger me al regelmatig aan video's die mensen te kijk zetten en ik erger me mateloos dat daar niet in gecensureerd wordt voor altijd staan mensen op internet te kijk met hun afgang en de etters die dit doen lachen zich in hun vuistje voelen zich beter dan een ander .... dus vanmorgen dat stomme filmpje op msn waar ik géén link naar plaats ik vraag me af of zulk materiaal er wel af gehaald kan worden en wie houdt zich bij MSN bezig met ethiek?
dinsdag: twee markten na elkaar zoals gewoonlijk en wind veel wind iedereen vloekt op die wind ik niet het herinnert me aan mijzelf staande op de dijk jas wijd open en leunend tegen de wind of op de fiets naar school alweer jas wijd open mee wind zonder te trappen
misschien zit de blog van Redstar er wel voor iets tussen foto's van wolken en water en grasland misschien laat de wind me voelen dat ik niet zo heel ver van mijn geboortestreek leef
terug naar de wind van vandaag kinderen waren wild mijn haren ook opwinding alom ook binnenin mezelf ik lach om de gedachte dat ik in mijn nieuwe marktwagen een spiegel wil hangen om de schittering in mijn eigen ogen te zien op dagen als deze klinkt ijdel ik weet het maar ik doel op het 'zelf bevestigende' effect ik voel me bruisen en ik wil eindelijk ook eens zien, wat mensen in mij zien op een dag van wind en wolken wanneer velen zich neerslachtig voelen om alweer een 'verloren' vakantiedag
eigenlijk is het toch wel verschrikkelijk dat mensen klagen over het weer zoals ze over zo veel andere zaken klagen waar ze wel iets aan kunnen doen
het weer leert me dat we het zelf zijn die dit ofwel verschrikkelijk vinden ofwel er van genieten alweer zoals alles in het leven: mislukkingen en kansen ontspruiten slechts in 's-mensens geest
.... wat heb ik me lang een mislukkeling gevoeld ja echt nooit gedacht dat dit nog kon veranderen er zijn er zelfs die me niet geloven maar ook dat is een gedachte en geen feit
komt er gisteren iemand langs mijn groente tuintje gewandeld vertelt me doodleuk: "daar ligt een joekel van een courgette
hmmm.... bloos..... had ik dus zelf nog niet eens ontdekt ben zoveel bezig geweest met binnenin mij en vervolgens zoveel bezig geweest met mijn sociale leven daarnaast nog zoveel inhaalwerk verricht richting manlief enz.enz. allemaal smoesjes mijn groentetuin is een oerwoud mijn roze varken is bijna verborgen onder het groen de tomaten planten hebben het begeven die heb ik dus niet goed vertroeteld de boerenkool doet het ook prima misschien wel de enige boerenkool in heel België want hier zie je die nergens in de winkels en verder veel peterselie, sla, basilicum, enkele kolen en nog wat, waarvan ik de naam weer kwijt ben pompoenen, meloenen en dus courgettes in wording rondom oost indische kers want dat houdt naar het schijnt de slakken op afstand die trekt weer wel allerlei rupsen aan zouden daar dan vlinders van komen ik hoop het
ok laat ik maar eens in de keuken duiken spaghetti saus voor morgen bereiden en verse groentesoep natuurlijk met ingrediënten uit eigen hof
ik mag niet vergeten om ook eens look te planten ....
dochterlief is weer vertrokken ze heeft het een beetje moeilijk deze dagen en ik ben blij dat ze niet te trots is en lang thuis komt om haar hart te luchten
dit weekend was zo verschillend met dat van vorige week dat zelfs ik vind dat ik twee verschillende personen in één lijf ben of lijk of whatever maakt niet uit ik bekijk de wereld rondom me door een andere bril ik luister naar mensen door andere oren ik wandel en ik handel in rust ik lach weer voluit die helderheid heb ik gemist....
vanavond nog uit eten geweest met duikmaatjes van manlief in een opwelling heb ik hem gebeld en verteld dat die entrecôte echt wel in de diepvries kon als hij liever uit eten zou willen gaan wat ik overigens ook zag zitten in meer dan één opzicht
ik grijp iedere reden aan om te oefenen in het terug onbevangen omgaan met mensen, die ik al lang ken en ik kan het verschil bijna fysiek voelen er is geen greintje stress in mijn lijf ik kan dit niet goed omschrijven maar ik voel wat ik voel en er is een wereld van verschil tussen wat ik nu voel en hoe ik me voelde in 35 of meer jaren
heel af en toe kwam ik dit gevoel wel al eens tegen en iedere keer verviel ik daarna in een groot verdriet om het gemis wat daarna nog eens zo sterk was ik herinner me die dagen zeer goed en ook de vloed aan tranen die door niemand werden begrepen ik begreep zelf toen niet eens waar ze vandaan kwamen
het lijkt dus voorbij die lange periode of mag ik al schrijven: het is voorbij ....
en wat me het meeste oplucht: ik heb geen 1000 maskers meer nodig om evenveel personen te ontmoeten ik weet het verschil niemand die me kent weet hoe groot het verschil is ik vind dit ook niet belangrijk voor een ander wel voor mezelf
de scampies van gisteren waren een succes een recept kon me deze keer niet bekoren ik keek in de diepvries, koelkast en kelder en toen ik al enige tijd bezig was kwamen er allerlei ideeën aan te pas dus wat kan ik opschrijven? je kijkt maar wat je zelf in huis hebt en ik denk dat alles kan als het maar lang genoeg pruttelt
ik heb voor 3 personen gebruikt:
1 kg rauwe diepvries zoutwater scampie staarten 1 bol look 200 ml olijfolie
1 grote ui 3 look teentjes een eetlepel olijfolie 1 blik van 400 g gepelde tomatenstukjes met look 250 ml rode wijn 100 ml port een restant pernod een rood pikant pepertje in zijn geheel (dit vis ik er later uit) 5 stukjes 'mango in pickled oil' (vond ik in de koelkast)
250 ml kookroom
1 stokbrood of ciabata of rijst of pasta of.....
ik mix alle lookteentjes met de olijfolie tot een soort papje de bevroren scampies spreid ik uit in een brede schaal daarover giet ik het look/olijfolie papje tijdens het ontdooien schep ik alles regelmatig om
voor de saus snipper ik de uit en look ik bak dit in de olijfolie ik voeg alle overige ingrediënten toe behalve de kookroom ik laat alles minstens 2 uur pruttelen op de allerlaagste kookstand
een half uur voor ik dit gerecht serveer bak ik de scampies in kleine porties in een grote pan ze mogen aan beide zeiden net een beetje rood worden dus ik keer ze slechts 1 keer om vervolgens pel ik ze en bewaar ze tot het laatste.
10 minuten voor ik het gerecht serveer voeg ik de kook room toe roer alles lekker door elkaar en als de saus opnieuw kookt voeg ik de scampies toe weer warm ik op toot het kookt en dan roep ik "aan taaaaafel" als dit nog nodig is want meestal zit iedereen al aan tafel
zelf serveerde ik dit gerecht deze keer met stokbrood en rode wijn 1 kg scampies lijkt veel is ook véél maar alles was toch op al babbelend werden de laatste 'koud' verorberd
mijn sociale leven neemt op dit moment zo'n vlucht dat de pc zich een beetje nutteloos voelt eergisteren zoals gewoonlijk mijn vrijwilligers taak volbracht maar vanuit een volledig andere 'point of view' toen ook mezelf een aantal oefeningen in communicatie eigen gemaakt die ik nu dus al twee dagen toepas én met succes 's avonds een eigen versie van het kernkwadrantenspel gespeeld in chaos en onze lach klonk doorheen het park van Wijnegem
gisteren met de kinderen van mijn broer een bezoek gebracht aan Technopolis in Mechelen én McDonalds achteraf alweer een dagje om in te lijsten dus wordt deze jaarlijkse traditie voortgezet
vervolgens een avondje uit met een schoonzus een bewuste keuze richting een herstel van een mis lopende relatie tussen haar en mij om dezelfde reden als die waarover ik vorig weekend schreef en zowaar het effect was onverwachts zo tof dat ik me vandaag nog steeds zeer prettig in mijn vel voel
't marktje verliep ook vlotjes en zonder enige problemen ook al waren die wel verwacht omdat op mijn standplaats herstellings werken worden uitgevoerd aan de kerk een project van minstens 2 jaar.
en nu ga ik een scampie menu voorbereiden want onze dochter komt andermaal een nachtje thuis heeft het nodig, zegt ze meteen kan deze mama alweer oefenen in haar nieuw gekozen levensweg
toen ik vanmorgen opstond na een goede nachtrust hulde ik me in een fluweel look-a-like rode kleren en het was me duidelijk: vandaag wilde ik het huis niet uit een laatste woensdag vrijaf knus in thuis doorbrengen beetje computeren beetje wassen 's middags pannenkoeken bakken telefoneren met de dochter en met een vriendin op leeftijd veel babbelen met manlief en met onze beider vriendin én veel overpeinsd over de afgelopen periode
ik dacht na over mijn vroegere diverse nachtmerries en ik weet nog dat ik toen op een gegeven moment dacht: "gewoon blijven kijken naar dat verschrikkelijke en op de duur verdwijnt het vanzelf" en zo werkte dat dan ook maar ik merk op dat ik met een aantal onbewuste wanen zat in mijn dagelijkse leven en hoe langer ik daar naar keek hoe groter ze werden of zelfs hoe werkelijker ze werden alsof mijn muggen olifanten werden en vervolgens monsters
hoe vertrouwder mijn omgeving werd hoe groter de monsters in mijn gedachten groeiden terwijl reële gevaren gewoon getrotseerd werden alsof dit een fluitje van een cent was van een omgekeerde wereld gesproken of te wel hoe een mens zich zelf gek kan maken
dus vandaag was het cocoondag ik heb gekeken naar manlief en naar onze beider vriendin en gevoeld en herbekeken wat in hun gedrag mijn wanen extra heeft gevoed ik heb gekeken naar hun naar mij gerichte positieve gedrag wat door mij niet werd opgemerkt ik heb meer warmte kunnen voelen van hun uit naar mij en van mij naar hun ik heb meer hartelijkheid voelen stromen over en weer en meer vertrouwdheid kunnen toelaten
ik heb in mezelf waargenomen wanneer ik gewoonlijk op mijn oude manier zou hebben gereageerd en ik heb nu niet zo gereageerd mijn hart bleef open staan mijn blik keerde niet naar binnen mijn deuren werden niet gesloten kortom ik heb mezelf veiliger gevoeld
ik weet niet eens of dit voor anderen merkbaar is ik denk dat dit er ook niet toe doet ik zelf voel het verschil ik voel ontspanning
ik verlang naar een zacht, naar een gemoedelijk, naar een liefdevol leven dus kan ik daar het beste zelf mee starten niet gemakkelijk maar vandaag lukte het me wonderwel
look-a-like fluweel is een synthetische stof het is zacht en het is een begin later zal ik me hullen in natuurlijk zachte stoffen beetje bij beetje wordt het allemaal echt van buiten en van binnen
"The challenge of leadership
is to be strong, but not rude; be kind, but not weak; be bold, but not
bully; be thoughtful, but not lazy; be humble, but not timid; be proud, but
not arrogant; have humor, but without folly." Jim Rohn: Motivational speaker,
author
na de lagere school
en ook in mijn vrije tijd
leefde ik in twee lagen
(of waren het er meer?)
in mijn vrije tijd en later
was ik eerst 'the leader of the pack'
en later de vrouw die altijd lachte
(tenzij thuis en in haar eentje, voor lange tijd)
iemand verweet me nog niet zo lang geleden
dat ik natuurlijk weer alles 'mee' had
dat mijn leven op rozen verliep...
wanneer mensen niet wisten hoe iets aan te pakken of op te lossen,
kwam ik vol zelfvertrouwen in actie.
anderen zien me als iemand die niet bang is,
die vooraan op de barricaden staat.
enz. enz.
ikzelf beweerde nog niet zo heel lang geleden, dat ik geen angst had...
angst kan zo goed verborgen zijn,
dat de angstige het zelf niet door heeft.....
ok, ik zal er over spreken,
maar liever achteraf.
tot die tijd zal ik oefenen.
oefenen in anders waarnemen.
oefenen in anders verwoorden.
en vooral oefenen in het ontmoeten van mensen,
die ik lange tijd vermeed,
vanwege die angst die ik niet kende.
deze week al,
maar ik weet niet of ik er over zal schrijven.
ondertussen ben ik weer een aantal dagen verder,
ik heb begrepen dat die angst ook ieder gevoel van veiligheid ondermijnt in langere vriendschappelijke relaties. hoe intiemer die wordt hoe meer ik er op reken dat dit keert vrienden worden vijanden nergens is veiligheid van lange duur eerste kennismakingen zijn de tofste avonturen vriendschappen die langer duren maken me onrustig tenzij er nauwelijks contact is ik ben het zelf die de deuren vrijwel altijd gesloten houdt mijn contacten worden dus vluchtiger naarmate ze meerdere jaren stand houden
en vooral steeds weer nieuwe mensen in mijn leven diepgang in het begin op langere termijn steeds oppervlakkiger
ik oefen dapper ik heb deze week een aantal afspraken en ik heb er nog veel te gaan hernieuwing van vriendschappen en vooral mezelf leren veilig te voelen
dit inzicht kwam pas vandaag en het valt me zwaar om te moeten toegeven dat ik ernstig te kort schiet naar veel mensen die me echt niet laten vallen ik heb een web van veiligheid rondom me ik verlang er naar me te laten wiegen pas dan zal ik ook kunnen voelen dat anderen ook op mij kunnen rekenen want dan valt de angst weg die me rare sprongen doet maken
vanavond wilde ik nog meer doen dan bloggen alleen maar ik besluit toch weer vroeg in mijn bedje te duiken deze keer met een dosis sedinal want ik heb wel veel geslapen de laatste tijd maar nooit diep in die diepe slaap kan alles bezinken
pas op voor: www.ErFds.info deze link verschijnt plots in een messenger chat venster in mijn geval in een venster van een contactpersoon waarmee ik zelden chat zij had die link niet gestuurd ik heb er niet op geklikt op internet is er nog geen informatie over die site te vinden vandaar dat dit een verdachte link is
IK BEN VÓÓR ONTDEKKING VAN HET UNIEKE IN IEDERE MENS! WAT EEN RIJKDOM!
gewoonlijk schrijf ik tekstjes, overpeinzingen, gedachtenkronkelingen, gedichtjes, verhaaltjes... die overal en nergens gepubliceerd worden. dan weer hier, dan weer daar, op websites, msn groepen, in verenigings kwartaaluitgaves. Tot ik me wat ongemakkelijk begon te voelen: ik lag verspreid over het internet .... dat is nu dus veranderd openbaar reageren kan - als jouw reactie iets vertelt over je zelf - als je iets waardevol hebt toe te voegen - als je je echt niet kan inhouden ;) ... een gastenboek vind ik overbodig want in zo'n brievenbus komt doorgaans alleen reclame
