Helder is het in mijn geest eindelijk, want de deadline komt in zicht maandag morgen stap ik vroeg op de trein richting Schiphol en voor die tijd wil ik orde op zaken zien
een draaiboek maken voor diegene die mijn markten overnemen dit is echter gewoon een houvast als er enige onzekerheid is want ik ben de laatste om iemand te zeggen hoe die het moet aanpakken ik ga er van uit dat er een maandje later hier en daar wat veranderd is dat ik heel even mijn draai niet meer vind dat mijn wagen naar iemand anders' hand staat geen probleem, zij zullen het al moeilijk genoeg hebben ze voelen zich immers een beetje indringer in mijn wereld ik wens dat de klanten begrip opbrengen voor het 'niet weten' van oude gewoonten want zelf heb ik het daar lang geleden heel moeilijk mee gehad maar misschien was het wel mijn eigen onzekere uitstraling die maakte dat de klanten 'alles' in vraag stelden gelukkig zijn mijn vervangers geen groentjes dus ze zullen zich wel weren
ook wil ik een verslag typen voor de vzw en vandaag heb ik de binnenlandse Australische vluchten geboekt en massa's was gewassen en lekker eten gekookt (eh, de wortelen waren wel wat aangebrand onderaan in plaats van gecarameliseerd) en de bagage bijeen gezocht en gewogen en de hond vertroeteld en oorstopjes gezocht en gevonden en mailtjes verstuurd en mijn financiën uitgepluist enkele telefoontjes gepleegd en de vissen in de vijver geteld want gisteren mistte ik er een.... vandaag waren het er weer 20 oefffff!!!!
Dit alles gebeurde vanmiddag want vanmorgen heb ik een toffe markt gehad wat me opvalt: in rijkere gemeenten krijg ik meer opmerkingen over mijn reis vanuit een negatieve hoek: een beetje jaloers velen zijn zelfs niet geïnteresseerd in het waar, hoe en waarom daar tegenover staan in de socialere woonwijken: daar vindt iedereen, dat het me dik gegund is. Ze vragen honderd uit en hun ogen schitteren net als die van mij. vele klanten van de markt van Antwerpen Luchtbal verwarmen mijn hart. Bijna zou ik overwegen om een kadootje voor hun mee te nemen wat kost het ook weer per kilo overgewicht in de bagage?
Beetje chaos......... planningen liepen in het honderd nieuwe planning krijg ik niet goed rond 1001 dingen die ik niet mag vergeten neeeee..... nou niet overdrijven 1001 dingen, zeg..... kben geen computer tzijn geen 1001 dingen, 101 is al genoeg... tussen alles door ontstaan er teksten zoals die van vanmorgen gelukkig besloot ik die van me af te schrijven anders bleven ze spoken
tussendoor komt Tessa me vertellen (in Knack) dat ze stopt met haar column, maar gelukkig nog verder blogt al haar schrijfsels volg ik net zoals die van Jaqueline Goossens twee vrouwen die oog hebben voor de andere kant van.... .....eender welk onderwerp of gebeurtenis zeer gevarieerd en vlot te lezen.
wat er nog zoals stormt in mijn hoofd: natuurlijk de voorbereiding voor onze Australië reis en enkele pc probleempjes binnen onze vereniging en de gebruiksvriendelijkheid van diverse bestanden en mijn ouders wiens gezondheid vermindert mijn broers en hun gezinnen mijn marktwagen in spé en vooral de kleurkeuze mijn dochter + lief die rondhangen op Graspop verslaggeving van een vergadering een dringend bezoek aan een vriendin die levenslang in de psychiatrie zit automobilisten die onverantwoorde manoeuvres maken
trouwens ik hoor dikwijls gemopper van automobilisten die tijdens het ritsen geen plaatsje vinden wat die mensen vergeten te vertellen: ze rijden eerst alle wachtenden voorbij om dan ergens voorin de rij plotseling al ritsend een plaatsje te bemachtigen van geen wonder dat ze d'r niet tussen geraken van mij krijgen ze ook geen meter, door hun gedrag staat iedereen die netjes aanschuift weeral wat langer in de file. wanneer ik dat zelf zie gebeuren dan durf ik me gerust en op mijn dooie gemakje op de linker rijstrook te plaatsen om vervolgens gelijk op te rijden met de auto die achter me rijdt. wanneer we dan aan de wegversmalling komen laat die me er weer vanzelf tussen en ondertussen is de file wat versneld het is geen gezicht: een klein twingootje dat zich voor die egoïstjes gooit maar ik dacht: "wat sommige vrachtwagens doen, dat kan ik ook" en weg is mijn frustratie
meteen is dat onderwerp ook geschrapt uit dit overvolle hoofdje
alhoewel wanneer ik "ritsen" op Google opzoek kom ik op een site terecht waar wordt verteld, dat men het beste zo laat mogelijk begint te ritsen omdat men anders het achterliggende verkeer op houdt huh?????????????? welk achterliggende verkeer? het verkeer van die snelheidsduivels, die er voor zorgen dat die andere rijstrook volledig stilstaat? nou moe ben ik nu echt zo dom? ziek ik het dan echt verkeerd? of is dat geschreven door zo'n persoon? worden zulke gebeurtenissen dan werkelijk aangemoedigd?
hoofdpijn komt op toch wil ik dat inderdaad wel eens van de andere kant bekijken misschien zie ik iets over het hoofd ..... zou kunnen
pas vernoemde ik nog mijn favoriete schrijver: Paulo Coelho en daar verscheen alweer een engelstalige nieuwsbrief van deze strijder van het licht altijd weer opnieuw mijn aandacht vangende over onderwerpen die me nou aan het hart liggen zijn manier van naar de wereld kijken en ze beschrijven is eenvoudig en tegelijk groots ik heb hem leren kennen door zijn boek: De pelgrimstocht naar Santiago
... ondertussen loopt een vriend een stukje van deze weg en ik vind het fijn dat hij ons regelmatig mailt over zijn ervaringen in de Pyreneeën daarbij surf ik rond om daarbij beelden te vinden en zo ben ik meteen ook een stukje daar ...
een feestgevoel heeft bezit van me genomen vandaag werd ons contract getekend voor mijn nieuwe wagen verder zijn er daarover onnoemelijk veel details besproken alles werd nog eens na gemeten veel gediscussieerd over de kleurschakeringen en daar zijn we nog niet helemaal uit maar dat is niet erg daar hebben we nog tijd voor onze wagenbouwer is iemand die heel goed mensen aanvoelt heel helder is in zijn taal en woordgebruik open van geest en warm van hart net wat wij nodig hadden en zo zijn er niet zoveel
ik ben zowaar weer eens bijna ontploft bijna uit mijn wagen gehold om iemand eens de wind van voor te geven arrogante, eigenwijze, egoïstische, beterweterige kl......... ok, 't is al wat gezakt, maar niet helemaal hoe moet ik in godsnaam reageren, wanneer iemands hond tegen mijn logo plast wat buiten vóór mijn marktwagen staat een bord wat ik achteraf weer binnen moet zetten, dat dan stinkt...... hoe moet ik iemand zeggen dat ik dat niet prettig vind? vandaag zei ik tegen het baasje van zo'n hondje: "meneer als u uw hond mee naar de markt neemt moet u die wel in het oog houden want die plast tegen mijn bord, wat nu stinkt en dit moet ik straks weer terug inladen" die meneer antwoordt: ik hou mijn hond in het oog, die doet dat niet" ik zeg : "achter uw rug wel, meneer" hij zegt: "U mag wel eens wat vriendelijker zijn, want door uw gedrag jaagt U mensen weg van de markt" "Ik zeg, zulke mensen als U kunnen we denk ik wel missen" pffffffff Khad hem nog nooit gezien, volgens mij was hij zowiezo tegen zijn zin met het vrouwtje mee gegaan de hond meesleurend
maar om terug te komen op mijn titel: hoe zeg ik het op een ander manier? mijn overbuur zei: "vragen aan zo iemand of die het leuk vindt dat ik tegen zijn voordeur kom plassen" toen lag ik alweer in een deuk kzag het al voor me ik met mijn bloot gat voor die voordeur zo'n man zou nog kunnen antwoorden: "ja, dat vind ik leuk!"
maar ondertussen heb ik het dus wreed moeilijk met al die mensen die hun honden overal maar tegenaan laten plassen bij voorkeur automaten en kasten van allerlei nuts voorzieningen leuk voor die mensen die daar aan moeten werken
ik mag nu vertellen wat ik nog niet mocht vertellen op 4 juni ....... het was oranje en had met Borsele te maken we moesten nog het fiat van de bank hebben de details zijn nu meer bekend rood-oranje-geel dit wordt de kleur van mijn nieuw te bouwen marktwagen yessss de eerste in onze carrière alle voorgaande zijn tweedehands gekocht en meestal door mijn handige man verbouwd deze keer wordt ik opgemeten, haha ik ben immers een klein madammeke en die wagen wordt dus op mijn lengte ingericht wat een luxe wat voel ik me alweer diep gelukkig
terug kijkend op vele jaren geleden kan ik niet anders dan zeggen dan dat mijn leven zich over heel de lijn positief heeft ontwikkeld niet dat er niks meer te wensen is of te veranderen binnen in me of rondom me
maar ergens heb ik steeds meer het gevoel, dat er fundamenteel een kracht werkzaam is namelijk eentje die vanuit mezelf vertrekt vroeger durfde ik mijn wensen niet te verwoorden de teleurstelling zou immers te groot zijn wanneer ze niet uitkwamen met andere woorden: ik wenste niet en zat zodoende "vast" later ben ik begonnen met uitspraken zoals: ik doe dat graag ik heb dat graag ik zie dat graag inclusief een volledige omschrijving waarom ik er zo over dacht. dit heeft dus die positieve wending in mijn leven gebracht. het is werkelijk zeer belangrijk om aan te geven wat je wil daarbij meer geconcentreerd in positieve richting want iets niet willen werkt averechts....
wat ik regelmatig zie en hoor en waar ik me in het verleden ook aan heb bezondigd is de uitspraak: kies maar (voor mij) het speelt gene rol dat lijkt een gemakkelijke uitspraak maar de impact ervan is groter dan verwacht: dit houdt in dat er geen passie is dat het eigen lot in handen gelegd wordt van de iemand anders dat die ander voor een grote verantwoordelijkheid geplaatst wordt de verantwoordelijkheid of de keuze wel of niet goed is en wel of geen verwijten krijgt..... achteraf dit gaat over kleine en grote beslissingen het is naar mijn mening belangrijk dat iedereen die keuzes zelf maakt alleen zo kan er iets veranderen zelfs door foute keuzes kan er iets veranderen het wordt tijd dat we onze emoties niet meer uit de weg gaan want keuzes maken gaat altijd gepaard met emoties kiezen is iets nemen en tegelijkertijd iets verliezen dit biedt nieuwe mogelijkheden en uitdagingen in plaats van dat we rond dobberen en klagen en zagen over hoe het zou kunnen zijn als we......
mijn leven is veranderd via vreemde (en soms niet te verklaren) keuzes en eigenlijk krijg ik op termijn iedere keer datgene waar ik werkelijk naar verlang ik heb er geen andere uitleg voor dan die van hierboven
Vandaag ben 't Stad in gedoken om een extra memory kaart te kopen voor mijn fototoestel Kmoet er niet aan denken dat ik niet genoeg foto's kan maken in Australië Daarnaast had ik een cadeau boekenbon gekregen van mijn dochter inwisselbaar bij Het Alternatief Hof van Wonderen ik was daar echt heel blij mee want die winkel puilt uit van allerlei boeken en andere dingen die me mateloos interesseren. Ik moest dus niet lang zoeken want Paulo Coelho heeft een nieuw boek uit: De heks van Portobello daarnaast vond ik ook een ander zeer begeerd boek: De clan van de wilde honing geschreven door Ad Borsboom toen viel mijn oog ook nog op het kernkwadrantenspel dus heb ik mijn eigen eurootjes nog gebruikt kben opgetogen over mijn aanwinsten daarnaast nog een reisstekker gekocht anders kan ik mijn fototoestel niet opladen vervolgens diverse kleding zaken ingedoken en extra lenzen en andere reisbenodigdheden ...... 't kon niet op! mijn dochter had zo dikwijls de auto nodig dat ik het gevoel had dat ik gevangen zat aan de andere kant had ik tot nu toe toch nog te veel andere zaken aan mijn hoofd nu nog eigenlijk maar ik wilde tot het allerlaatste moment wachten
Iedere keer als ik aan mijn reis naar Australië denk en ik boeken blader op rond surf op het net krijg ik tranen in mijn ogen van dankbaarheid nooit had ik verwacht dat ik daar nog eens zou komen niet hoofdzakelijk om te bezichtigen maar om te voelen om contact te maken om alle indrukken op te slaan zoals ik dat ooit heb gedaan in Roemenië, Florida, Parijs en El Hierro ik dompel me dan onder nee, dat is niet correct uitgedrukt mijn hele lichaam registreert dan alles het land en de inwoners nemen hun plaats in binnen in mij ik word een stukje hun ieder oogcontact blijft geregistreerd iedere geur wordt ik gewaar mijn vingers worden voelsprieten mijn mond analyseert alle smaken en dan het hart contact wat voor mij van onschatbare waarde is soms woordeloos soms trek ik op met mensen die ik maar net voordien ontmoet heb altijd voel ik weer feilloos wanneer het goed zit zo wandel ik werelden binnen die voor anderen gesloten blijven en wanneer het iets minder goed voelt, wandel ik weer even vlot naar buiten. oh mensen, wat ben ik toch blij dat ik op dat vlak geen angst ken dit heeft niets met naïviteit te maken maar wel met voor 100% aanwezig te zijn bij iedere gebeurtenis en iets wat aangeboden wordt, durven aannemen een groter geschenk kan je de schenker niet geven te samen met volledige aandacht ... terwijl ik dit schrijf schieten er flitsen uit het verleden voorbij mooie herinneringen misschien komen ze nog wel eens hier aan bod
even binnen en buiten kben bezig met een grote kruiswoordpuzzel op punt te stellen zodat die net op tijd af is om in het kwartaal tijdschriftje (de Lichtbundel) te verschijnen hij kan namelijk niet in het volgende nummer omdat diverse woorden verwijzen naar onze opendeurdag die vorig weekend plaats vond alweer een uitdaging ik denk dat ik werkelijk niet zonder kan wat wel tof is: een website (http://puzzel.woordenboek.nu) biedt een geweldige hulp
terug komende op mijn schrijfsels van
gisteren
(de laatste zinnen waren gewoon een komisch afsluiter,
want natuurlijk zijn er meerder Annemiekjes bekend bij Google)
bedacht ik me vandaag nog enkele dingen.
sommige verhalen van bloggers hebben een sterke emotionele lading
en ze gaan over gebeurtenissen die in zichzelf veel teweeg brengen
deze verhalen worden vol overtuiging geschreven
en de schrijver is zich er niet van bewust
dat er een groot verschil kan zijn
tussen zijn of haar beleving én de waar gebeurde feiten
met andere woorden:
de versie is gekleurd door de bril van de schrijver
Daar is niks mis mee.
Waar wel iets mis mee is?
het gaat mis als lezers deze feiten beschrijving voor "waar" aanzien
wanneer lezers klakkeloze volgers worden van andermans waarheid,
zich helemaal inleven in andermans belevingen........... dus door andermans bril waarnemen.
volgens mij is iedereen akkoord wanneer het voorbeeld aangehaald wordt van een ongeluk op een kruispunt waarbij de versie verschilt bij alle betrokken partijen en van alle omstanders die het zien vanuit
verschillende hoeken waarbij de ene persoon een overzicht schetst maar de andere persoon zich focust op de gewonden enz. stel nu eens dat zon ongeluk beschreven wordt in een
blog waarbij schuldigen met naam en toenaam vernoemd
worden terwijl deze versie misschien niet te ware versie is
van de feiten stel dat anderen zich hierin beginnen te bemoeien of beginnen aan te sporen tot acties die regelrecht leiden tot een publiekelijke
veroordeling stel dat alles escaleert en eventueel explodeert stel dat men heel misschien achteraf tot inzicht komt (sommigen bereiken dit stadium echter nooit) en besluit heel de boel te wissen uit het geheugen van de lezers kan echter niets gewist
worden dan komt Google ook nog lang na datum deze feiten rondstrooien via de zoekmachine want ook dit virtuele geheugen wordt niet gewist
kan iemand zich dan eigenlijk wel ten volle begrijpen wat een impact dit heeft op eventuele valselijk
beschuldigden? namen die steeds weer verschijnen plaatsen en data die niet werkelijk gewist worden
Google vind ik een fantastische zoekmachine ik ben altijd op zoek naar allerlei wetenswaardigheden toch is het dus erg moeilijk om onderscheid te maken tussen waarheid, geruchten en fictie tussen waargebeurde feiten én misinterpretaties menselijke emoties mogen beslist geventileerd worden zolang lezers beseffen dat dit andermans belevingen
zijn hoe meer theatraal de belevenissen neergeschreven
worden, hoe meer kans er is dat het geschrevene volledig loodrecht staat op de werkelijke feiten
ik wens heel intens dat menig mens zich daar meer bewust van wordt
Kben al enige dagen aan het mijmeren over gebruik en misbruik van Google over het expres of per ongeluk vermelden van namen over hoe dat blijft hangen op het net tot "het einde der tijden" over de draagwijdte van zulke daden over het al of niet bewust zijn daarvan waar ook ik bij betrokken ben achteraf bekeken wie niet eigenlijk? ...... er wringt iets ik heb de pest aan het spreekwoord: gedane zaken nemen geen keer omdat ik wél geloof in rechtzettingen dat iemand tot inzicht kan komen .......... helaas werkt dat niet bij Google gedane zaken blijven vermeld in deze zoekmachine 'mijmeren' is een verkeerd woord er wringt iets binnen in me zou dat nu dat "haat-liefde" gevoel zijn? ..... want kijk eens wat Google over mij te vertellen heeft: googlism :)
gisteren kreeg ik van mijn dochter te horen dat ze hadden gewed op mij: crasht ze vandaag of crasht ze morgen! Wat een lef om mij dat te vertellen maar tegelijkertijd ook iets om over na te denken ok, kheb me de afgelopen dagen voor 100% ingezet voor de vereniging en voor mijn werk met een doorzettings vermogen van een Brabants trekpaard niet stoppend voor een stuk vooropgesteld werk af was tussendoor wel tijd makend voor mensen en hun verhalen omdat ik ondertussen ervaren heb dat het juist dát is wat me doet volhouden ik crash alleen maar wanneer ik als een work-a-holic afgesloten van de wereld rondom me, voort doe. dus wanneer ik te gefixeerd ben geweest. dat is dus niet gebeurd, wel heb ik soms aangegeven, dat ik weer wilde voortdoen, maar wanneer er overgegaan werd tot gewone praatjes van de dag immers iedereen ging uiterlijk om 10 uur slapen, maar "de dees" was tot een kot in de nacht nog bezig samen een tombola opstellen is iets waar ik tot nu toe nog niet in staat ben ook wel omdat alles op een trap staat dus je kan elkaar niet passeren daarnaast moet alles vlot bereikbaar zijn en gemakkelijk weg te nemen zonder dat de rest instort het resultaat mag gezien worden ........ maar de opkomst was laag.... vreemd en teleurstellend ook. ieder van de vrijwilligers heeft zich enorm goed voorbereid op promotie vlak is er van alles gebeurd wat we tot nu toe nooit hebben aangedurfd misschien was de affiche niet duidelijk genoeg
het optreden Jean Bosco Safari was dan weer wel prachtig. wat een talent! hij had ook een lied geschreven over onze werking mijn ogen werden een beetje nat.......
later volgde de barbecue (die verrukkelijk was) en ons avondfeest diezelfde avond heb ik de tombola nog opgeruimd: volgend jaar moet ik niet op jacht: er is nog ruim genoeg dus weer om 2.30 uur thuis (3e dag op rij....) vanmorgen voelde mijn lichaam stijf en stram mijn hoofd was ook pijnlijk en ik wist niet wat eerst te doen er was veel werk in te halen en diverse beloofde lange telefoontjes wilde ik ook afhandelen héél even kwam er paniek op direct daarna gevolgd door 'niet alles tegelijk, annemiekske' doucheke, ontbijtje, stemming, 1e telefoontje, 2e telefoontje, wat PC werk voor de zaak en duikclub van manlief, even surfen en reageren, kokkerellen, 3e telefoontje, wagen laden, PC werk voor de zaak, 4e telefoontje bloggen............ kben tevreden, want ik ben niet gecrasht, in tegendeel mijn geest is helder, mijn lichaam voelt terug goed, hoofdpijn is ook weg. ondertussen overdenk ik veel onderwerpen waarover ik zou willen schrijven eigenlijk is mijn dag wat te kort, maar ik wil het dus deze keer niet later maken dan 11 uur.
tijdens het surfen heb ik bij elselisa een schrijver leren kennen: Ben Okri, al surfende in het tijdschrift Ode beland verrukt om wat ik las ben ik vastbesloten het boek te kopen het bruist in men het bruis in me, het bruist in me al schrijvende borrelen woorden op als een beginnende rivier al pratende (tijdens die telefoontjes) bruist het van inzichten: soms aanhoor ik mijn eigen woorden in verwondering: wanneer ik dit neerschrijf besef ik dat ik me gelukkig voel.
Deze keer ben ik er vroeg bij dan wordt het vanavond een beetje minder laat vandaag op de markt van De Luchtbal te Antwerpen waren er vandaag géén politici te zien wat volledig uitzonderlijk is vroeger een rood en sterk geëngageerd bastion tegenwoordig zijn er of vind men hier voldoende redenen om ontevreden te zijn en het ziet er naar uit dat zelfs politieke partijen deze regio links laten liggen
hoe dikwijls ik op deze markt hoor: "ze zouden toch wel eens werk moeten maken van dit of dat" ik kan het niet meer tellen altijd gaat het over buurtproblemen over afvalproblemen over woonstproblemen over wie de "bal" doorschuift naar wie over wie zijn nek niet meer durft uit te steken over wie er doet alsof er niks aan de hand is over wachten op oplossingen.....
Er zijn daar ook gelukkig nog mensen die een héél andere mening hebben mensen die zeggen: "ik ga hier wat aan doen" "ik ga voorstellen doen" "ik spreek zelf de verantwoordelijken aan" of "ik spreek anderen aan die misschien wél iets kunnen veranderen" en soms wonder boven wonder schijnt dan plots even de zon in deze wijk en geef ik die mens een pluim voor de actie die ze ondernamen tegen beter weten in van de massa een eenling in een zee van ongeloof iemand die met een lach kijkt naar zijn of haar wijk en denkt: "daar ben ik voor gegáán!"
wat krijgt zo'n mens daarna te horen van de buurtgenoten: "we zijn eens curieus of het lang zal duuuuuuren" dan moet die toch wel een dik vel hebben of zeer stevig in idealen geloven omdat al die mensen die beweren, dat "ze 'er' iets aan moeten doen" nog altijd niet beseffen dat zijzelf "ZE" zijn dat zijzelf op de rem staan dat zijzelf alles tegenwerken door steeds maar op en aanmerkingen te maken maar zelden zoeken naar oplossingen waar iedereen mee accoord kan gaan dat ze zelf met boze gezichten rondlopen en daarom boze gezichten ontmoeten dat zijzelf verkiezen niets te doen en zich daardoor blijven wentelen in de slachtoffer rol
alles kan nooit in korte tijd veranderen maar door samen te starten met zelf in actie te schieten komt er traag een omwenteling op gang kunnen "ze" fier zijn op de gevolgen van hun daden komt er een glimlach te voorschijn en je zal zien de mensen rondom lachen terug ..... eerlijk gezegd: een tegenstem is een stem tegen jezelf laat een stem op zijn minst gebaseerd zijn op hoop dat alles beter kan voor iedere inwoner van dit land een stem voor iemand die van goede wil is en niet voor een aanhanger van de "verdeel en heers" politiekers want vandaag zijn ze tegen de anderen maar morgen kan het zijn dat jezelf bij die "anderen" hoort en zodoende het slachtoffer wordt van een ondoordachte zet vanuit de overtuiging "daar is toch niks aan te doen"
de dag zit er op, kben uitgeteld het grootste gedeelte van de dag heb ik bij mijn ouders doorgebracht mams moest naar het ziekenhuis voor uitslagen ze blijkt in het verleden enkele herseninfarctjes te hebben gehad een geneesmiddel zou dat in de toekomst moeten voorkomen ze moet nog wel terug voor enkele onderzoeken want haar hersenen blijken niet genoeg zuurstof te krijgen
daarnaast is haar (psychologisch) systeem al jaren overbelast en dat laat zich nu voelen ze praat eindelijk over haar belevingen en ze kan nu zelfs niet meer stoppen met praten vroeger deed ze dat ook, maar meer over bijzaken dan over hoofdzaken en toen luisterde ik ook niet werkelijk nu is dat anders en ze voelt eindelijk erkenning dat doet deugd voor haar én voor mezelf ik ben blij dat ik nu kan luisteren en hier en daar duiding kan geven vandaar die bijzondere dag
vanavond zijn ook alle lotjes in enveloppen gestoken terwijl er om beurten 2 bezoekers zijn langs gekomen ook dat was fijn ofschoon ik wel met enkele 'vragen' achterbleef om ze vervolgens los te laten terwijl ik verder lotjes verdeelde de toekomst zal uitwijzen of mijn vragen terecht zijn geweest
morgen avond begin ik met de uitstalling van de tombola prijzen overmorgen worden ze genummerd weer 2 late avonden om daarna tot de apotheose over te gaan DE OPEN DEUR DAG en 's avonds een gratis fuif waarna opgeruimd wordt dus ook dan ben ik niet voor 3 uur thuis het stemmen zal dus in de namiddag plaatsvinden dan is het meteen een pak rustiger in het bureau dus wandel ik meteen binnen en teug buiten. welterusten!
het luisteren gaat verder ergens heb ik dikwijls het gevoel dat er een klein wonder gebeurt telkens wanneer er iemand ook aan mijn marktkraam plots begint te vertellen over het leven wat ze leven over wat ze tegen komen zowel positief als negatief over euforische blijdschap of diepe ontgoocheling in "de mens"
nee, eigenlijk begin ik mijn verhaal verkeerd: tot nog niet zo lang geleden wilde ik mijn leven een wending geven wilde ik een eigen onafhankelijke carrière uitbouwen en op termijn stoppen met de verkoop op markten
die carrière zou ofwel in de richting psychologie gaan ofwel op creatief/kunstzinnig vlak liggen
de eerste keuze zou moeilijk gaan omdat ik avond- of weekend studie slecht kan combineren met mijn huidige werk de tweede keuze zou wel te combineren zijn met mijn huidige werk maar dan zou mijn vrijwilligerswerk weer in het gedrang komen
Wat onze vereniging De Lichtbron vzw (huis voor dialoog en herbronning) vooral wil nastreven is waarachtig luisteren naar mensen teruggeven wat er verteld wordt daardoor mensen bewust laten worden van hun woordkeuze en de boodschap die soms onbewust uitzenden en daarnaast mensen helpen zich bewust te maken van alle oude 'vergeten' en vele nieuwe sluimerende kwaliteiten
bij nader inzien blijkt nu dat ik (indien mogelijk) met deze "waarden" actief bezig ben overal waar ik kom en dus zeer zeker ook op de markt dat ik dat met hart en ziel doe dat ik ondertussen ook mijn werk op de markt eveneens met hart en ziel doe dat er na enkele jaren een besef is gegroeid dat mijn werk een laag drempelige gelegenheid is voor velen om hun hart te luchten om een beetje inzicht te krijgen, wanneer ze daar voor open staan.
wat ik vandaag bijvoorbeeld alweer ervaren heb is: het kleine wonder gevoel van "de tijd staat even stil" en dit wel 3 keer in 12 uur tijd dus elke keer wanneer ik intens luister naar een bezoeker werk ik niet fysiek en blijft mijn werk dus even stilstaan doch op een eigenaardige wijze komt toch alles vanzelf op zijn pootjes terecht: toch ben ik op tijd uit- of ingepakt toch heb ik genoeg klanten bediend en goed verdiend alsof er na die focus op een verhaal een helder inzicht en een flexibelere werkmethode volgt alsof er dan veel energie in me stroomt nadat het verhaal is afgerond wanneer ik de mensen zie vertrekken met een andere uitstraling dan toen ze aankwamen maw: ook zij zijn energieker, prachtig
Vandaag was het dus mijn debuut op de markt van Brasschaat en alles ging van een leien dakje een vriendelijke marktleider vriendelijke collega's vriendelijk mensen een aantal bijzondere klanten gehad en enkele bestellingen binnen gereven. scholieren ontdekten een nieuw snoepkraam ...... volgende week zullen het er wel meer zijn
verder zijn we vandaag naar Borsele gereden eigenlijk zit ik te popelen van ongeduld om te vertellen, wat we daar gedaan hebben maar voor alles definitief rond is denk ik dat het beter is dat ik nog even de lippen stijf op elkaar knijp als het door gaat is het oranje van kleur stttttt, meer zeg ik niet, kben d'r vandoor want ik moet mijn Twingootje naar de garage brengen dan komt mijn man me oppikken na zijn duiksessie
Vandaag bestond mijn dag uit "luisteren" naar mijn moeder die het emotioneel moeilijk had naar mijn man die ook niet in de gemakkelijkste periode in zijn leven zit naar mijn neef die wat zenuwachtig wordt naar aanleiding van onze gezamenlijke reis naar Australië naar mijn dochter die net terug is van een weekend bij d'r vriendje ondertussen ervoor wakend dat ik niet mee in de emoties ging maar een helder overzicht behield tussen feiten (weliswaar geïnterpreteerd door de verteller) en wat daar mee aan te vangen niet simpel toch heb ik het gevoel dat ik het er niet slecht heb van af gebracht iedereen was blij dat er eens geventileerd kon worden zonder te veel onderbrekingen
en morgen start ik op mijn nieuwe markt in Brasschaat ik zie er naar uit
Vandaag ben ik om enkele achterstallige kadootjes gereden eerst naar het Office Center om Corel Paint Shop Pro Photo XI want dit had ik reeds op proef gedownload en ik was tevreden
daarna richting De Hof-leverancier in Ekeren daar hing een anekdote aan vast aangezien ik aan mijn broers waterplantjes had gevraagd hadden ze er niet beter op gevonden (wegens tijdgebrek) om in Walsoorden over de dijk te gaan kijken want daar waren naast de steiger langs de Westerschelde veel klakkers (blaasjeswier) te vinden die hadden ze samen gebonden onder 2 ballonnen en hier in de vijver laten zakken dat waren toch immer óók waterplanten? achteraf bleek dat de ballonnen geld bevatten waarmee ik vandaag om echte vijverplanten ben gereden
samen met de eerder gekochte goudwindes is de vijver eindelijk weer in orde nadat hij er jaren verwaarloosd had bij gelegen van mijn dochter had er ook nog vijver verlichting ingegooid: drijvende bollen die zich herladen op zonne energie deze gaven echter ook na een paar dagen nog steeds geen licht dus heb ik ze er maar eens uit gevist en zowaar, daar zat onderaan een hoesje met daaronder een knopje en de knopjes stonden allen nog op "uit" vandaag dus op "aan" gezet en het resultaat zie je hier boven: vannacht getrokken mét flits
Vanavond lijkt het dat ik even geen inspiratie heb even mijn dag overlopen geen uitschieters om te vermelden tenzij dat ik tegenwoordig in contact ben met ex klasgenoten dat is in jaren niet gebeurd omdat ik ver uit de omgeving woon via schoolbank.nl kon ik me alweer een jaar geleden aanmelden als ex-leerling bij iedere school die ik bezocht had nu krijg ik regelmatig mailtjes wanneer iemand zich aanmeldt en een van die gasten van vroeger kwam op het idee om volgend jaar samen te komen omdat we dan 30 jaar afgestudeerd zijn op de Laboratorium school in Goes in Nederland ondertussen krijgen we regelmatig een excell blad met namen en adressen van mensen die al terug gevonden zijn fijn is dat bij sommigen voel ik een vreugdevol gevoel wil ik meteen bellen of mailen om direct daaraan vast gekoppeld een ander gevoel te hebben: onzekerheid ooit kreeg ik terug contact met een vriend van vroeger en dat liep volledig de mist in. ik was waarschijnlijk gewoon te veel ineens aan het mailen kheb die een "overdosis Annemiek" bezorgd, denk ik, vermoed ik....... ik weet het niet, ik kreeg nooit meer antwoord. en ik had niet meer het lef om te vragen of die mail wel ooit is aangekomen dit blijkt een gevoelige snaar in mij te raken: een oude angst om "niet gewenst" te zijn tegenwoordig hoor ik gelukkig meestal het tegenovergestelde maar het is iets van vroeger een oud trauma altijd buiten de groep te staan op de lagere school. want op de laboratorium school was dat helemaal niet zo. toch slaat die angst op de meest onverwachte momenten toe. soms zelfs in zo'n mate dat ik mezelf daardoor buiten sluit. dus met andere woorden: het gebeurt! maar niet door de anderen, ik ben de 'mezelf buitensluiter" het inzicht is er wel, het komt ook steeds minder voor maar altijd onverwacht en dat blijft dus een punt van aandacht waarmee ik ooit nog eens aan het werk moet.
voor iemand die geen inspiratie heeft/had wordt het ook hoog tijd dat ze eens wat zelfvertrouwen krijgt op dat vlak want ondertussen staan hier weer al heel wat regeltjes
vanavond vroeg naar bed de geplande vergadering werd verschoven dus daar ga ik lekker gebruik van maken om eens goed bij te slapen dan sta ik morgen weer fris en vrolijk op de markt.
Deze dag sluit ik af met een tevreden gevoel het is wel alweer laat geworden doordat ik verder heb gedaan met de inventarisatie van onze tombola prijzen vééééééééééél prijzen hebben we bij elkaar gesprokkeld en zaterdag mag ik er waarschijnlijk nog een deel gaan afhalen Kheb de laptop meegenomen en alles staat nu op mijn usb stick keurig verdeeld in categorieën dat maakt het me gemakkelijker op volgende week alles uit te stallen De trap van onze locatie zal boordevol staan hoofdprijs is een zweefvlucht! Wat ook wel tof is: wanneer ik niet onmiddellijk een gewonnen prijs kan vinden heb ik maar in mijn notities te kijken want de laatste avond vóór onze opendeurdag voer ik de bijbehorende nummers in... dat is in het verleden ook een prettig hulpmiddel gebleken
wat heb ik voor de rest vandaag aan indrukken overgehouden: een pittige discussie over het wel of niet werken met personeel die een hoofddoek wensen te dragen of veel piercings in het gezicht of een rasta kapsel enz. De meesten vinden dit niet kunnen misschien willen ze het nog enigszins proberen maar wanneer de verkoop terug valt willen ze dit gebruik tegengaan. Ikzelf heb daarbij de bedenking dat ze gewoon hun nek niet willen uitsteken dat ze geen openlijke mening willen etaleren dat ze niet gewoon zijn om te argumenteren de omzet............die weegt blijkbaar erg zwaar door. is wel enigszins begrijpelijk want bij sommige kramen loopt de omzet tegenwoordig stevig terug. dus ze riskeren liever niets meer.
ok, ander onderwerp van gesprek: een dame op vergevorderde leeftijd met een traumatische jeugd en een al even bewogen verder leven vertelt me haar levens verhaal in het kort ik ken ze al heel lang druk druk druk weer iemand die vroeger nooit gediagnostiseerd is geweest maar in deze dagen zou ze overduidelijk ADHD hebben haar oude dokter heeft er nooit met haar over gesproken die mens schoolt zich blijkbaar niet bij weet zelfs niks over de allernieuwste suikervervangers die geschikt zijn voor diabetici en geeft dus deze mensen adviezen gebaseerd op onwetendheid. ok, dus die dokter heeft die madam al die jaren laten worstelen en afzien hoeveel zouden er zo nog rondlopen van die leeftijd? of een diagnose wel verandering in haar leven had gebracht is natuurlijk ook niet zo zeker
ook in deze tijd zijn er best veel jonge mensen die nooit een diagnose hebben gekregen maar die op hun eigen manier toch wél functioneren anders dan anderen maar ze zijn gelukkig mondiger weten meer wat ze willen en ondanks dat ze geen diploma halen worden ze toch "sterren" in een of andere beroepstak er zijn er genoeg waarbij AD(H)D gezien wordt als een kwaliteit die grote voordelen met zich mee brengt. soms is er wel een coach nodig die een beetje struktuur brengt maar de creativiteit en de inventiviteit is een kwaliteit!
IK BEN VÓÓR ONTDEKKING VAN HET UNIEKE IN IEDERE MENS! WAT EEN RIJKDOM!
gewoonlijk schrijf ik tekstjes, overpeinzingen, gedachtenkronkelingen, gedichtjes, verhaaltjes... die overal en nergens gepubliceerd worden. dan weer hier, dan weer daar, op websites, msn groepen, in verenigings kwartaaluitgaves. Tot ik me wat ongemakkelijk begon te voelen: ik lag verspreid over het internet .... dat is nu dus veranderd openbaar reageren kan - als jouw reactie iets vertelt over je zelf - als je iets waardevol hebt toe te voegen - als je je echt niet kan inhouden ;) ... een gastenboek vind ik overbodig want in zo'n brievenbus komt doorgaans alleen reclame
