daar gaan we weer: een nieuwe windows live update meer dan eens houdt dit in dat er weer het een en ander niet meer werkt zoals ik gewoon ben dan geraak ik dus gefrustreerd en een systeem herstel geeft me terug een comfortabel gevoel
daarnaast neem ik nooit de tijd om de gebruiksovereenkomst te lezen vandaag doe ik een poging pffff wat een kleine lettertjes en zoveeeeel tekst! gewoonlijk copiëer ik zo'n kleine tekst naar Word ik scroll en hou mijn shift knop in gedrukt maar dat gaat niet er valt niets te kopiëren een hopeloze zaak dus klik ik op accepteren zoals waarschijnlijk alleman doet en dan vertelt men dat de toolbar wordt bijgewerkt en nog veel meer hoewel me dat helemaal niet interesseert, neemt het in totaal 170 mb in beslag ok nu even afwachten vroeger kon ik me uren, dagen, maanden bezig houden op de pc om allerlei programma's helemaal te doorgronden vandaag verlang ik terug naar die tijd want in deze situatie krijg ik het weer eens ferm op mijn heupen ik zou in die tijd van toen al lang eens aan Linux begonnen zijn helaas ben ik geen computer nerd meer en ik duik in mijn huishoudelijk werk
morgen komt mijn petekindje ik heb nog haar verjaardagwens te vervullen: zij wil dolgraag mee naar de markt en ik zie er naar uit want ze blijft meteen voor de eerste keer slapen
Terug naar af en weer terug naar af, steeds weer onderuit.
opgelucht omdat ik vanmorgen alles van me had afgeschreven ben ik vandaag weer wat actiever geworden: mijn wagen en auto gepoetst alles geladen en meteen op z'n plaats getast een meesje gered van het vermoeiende gejaag van onze hond ik denk dat ze tegen het venster was gevlogen en zich een beetje gekwetst had ze kon in ieder geval niet vliegen nu overnacht ze in een gebak doosje op een zacht doekje en met eten en drinken morgen mag ze nog eens proberen te vliegen ondertussen wordt de was gedaan en de maaltijd gekookt maar daarop slaat die blog titel natuurlijk niet
ja, ik heb mijn mening niet kunnen verzwijgen tegen mijn dochter niet éénmaal niet tweemaal zelfs geen driemaal tot manlief verbaal zeer hard tegen me uitvloog en me wees op mijn gedrag ok ik lik mijn wonden vandaag lukte het nog niet morgen opnieuw proberen
en ondertussen vraag ik me af wat hun stukje is in dit proces laat ik daar maar even mee stoppen want dat draag niet bij tot mijn eigen welbevinden
nog even voort mijmerend bedenk ik me dat maar weinig mensen iemands mening vragen tenzij die iemand een werkelijk gerenomeerde persoon is wanneer wordt zo iemand een gerenomeerde persoon . . ? waarom worden sommige mensen nooit om hun mening gevraagd . . ? en zijn die daar dan blij om of niet . . ?
Wat is het grootste ongeluk dat je zou
kunnen overkomen?
Mijn vrijheid verliezen. Ondertussen heb ik al
door dat dit eerder aan mijn beleving van de werkelijkheid ligt, dan aan de
feiten. Ik heb me vroeger onvrij gevoeld. Nu leef ik nog steeds vrijwel onder
dezelfde omstandigheden en toch voel ik me wel vrij. Misschien heeft het te
maken met een verandering in denken: wat ik allemaal niet heb/kan/wil in wat ik allemaal wél heb/kan/wil.
Voor welke misstappen kan je begrip
opbrengen?
Voor welke kan ik dat niet........ alles gaat
gecompliceerder dan het ogenschijnlijk lijkt.
Indien ik mijn misstappen niet zou hebben
begaan, was ik nooit deze Annemiek geworden.
Ok, concreet? Iedere misstap die begaan is
vanuit het gevoel met de rug tegen de muur te staan en geen andere oplossing
zien. Iedere misstap die begaan is uit angst, maakt niet uit om welke angst het
gaat en het maakt ook niet uit of die angst reëel is of niet.....
Waar woon je het liefst?
Ik woon heel graag hier: in België en in ons
huis. Ik fantaseer wel soms over een woning in El Hierro een eilandje van de
Canarische eilanden. Of
in Australië... Of sowieso over een huis met een prachtig
ver uitzicht.
Wie is je favoriete personage uit de
literatuur ?
Altijd weer sterke mannen of vrouwen die
vanuit een underdog positie werken aan het beste voor hun zelf en de wereld
rondom hen. Mensen die hun leven als waardevol beleven
Voor welke vrouwen van vroeger of nu koester je bewondering ?
Tina Turner en Geneviève Cooreman. Ze hebben een power
in zich, die bergen verzet.
Wie is je lievelingsschilder ?
Pol Mara. Een schilderij heb ik in gedachten.
Ik zag het bijna 30 jaar geleden, het heet can you? Een vrouw rijst op uit
het water en achter haar komt ook een voet van haar boven water. Een vrijwel
onmogelijke houding. Het is echter niet die houding die me boeide, maar wel
haar glimlach. Een stralende glimlach met sprekende ogen. Ik ben het schilderij
nooit vergeten, maar heb het ook nooit meer ergens terug gezien. Ik zou er voor
willen reizen, als ik wist waar het hing.
Wie is je lievelingscomponist ?
Componist.... dus klassiek? Ik denk Chopin, ik
hoor eigenlijk graag klassieke muziek van verschillende componisten.
Welke eigenschappen waardeer je het meest in een man /vrouw?
Openheid, onbevangenheid, spontaniteit, de kunst
om in eigen boezem te kijken en het vermogen om van gedachten te veranderen.
Wat doe je het liefst ?
In aandacht zijn bij alles wat ik doe. In een
gesprek, in mijn werk, tijdens het koken. Ontdekken waarom mensen doen wat ze
doen en waarom zijn wie ze zijn. Gaandeweg kom ik er achter dat zeker ook voor
mezelf geldt. Nooit geweten waarom ik ben wie ik ben en waarom ik doe wat ik
doe... Dankzij de Lichtbron me al zijn vrijwilligers krijg ik zicht op die
dingen.
Wat had je willen zijn ?
Een Multi Kunstenares, dus op divers gebied.
Schilderen, boetseren, muurschilderen, schrijven, tekenen, beeldhouwen,
toneel.... Toen ik kind was had ik echter geen idee wat ik wilde worden.
Wat is je belangrijkste karaktertrek?
Mijn veelzijdige interesse, denk ik. Of is het
mijn gebetenheid om nieuwe dingen aan te leren.
Wat waardeer je het meest bij je vrienden ?
Dat ze vrienden blijven ook al zie ik ze niet
veel. Ze klagen daarover niet, ze zijn immers zelf ook erg actief op vele
vlakken.
Er hoeft niets te worden bij gekletst er is
altijd wel genoeg te vertellen.
Wat is je grootste karakterfout ?
Vergeetachtigheid en dus beloften niet
nakomen.
Wat is je lievelingskleur ?
De regenboogkleur :))
Wat is je lievelingsbloem ?
Magnolia. Toen we dit huis kochten wist ik dat
dit het was, want er stond een magnolia in bloei.
Wie is je lievelingsschrijver ?
Paulo Coelho
Wie is je lievelingsdichter ?
Ik lees zelden gedichten en ik heb dus geen
voorkeur ook al heb ik er al prachtige gelezen.
Wie zijn je helden van vandaag ?
Mandela, Obama.... iedereen die een
tegenbeweging op gang brengt, terwijl de gemeenschap denkt dat dit niet kan.
Welke zijn je favoriete namen ?
Ik hoor mijn naam tegenwoordig graag.
En Erik, Merel, oh ja, Annabel.
Welk historisch personage vind je het meest verachtelijk ?
Moeilijk, ik heb zo nooit over iemand
gedacht.... Er is altijd wel iets fascinerends in mensen geweest.
Welke militaire prestatie uit de geschiedenis bewonder je het
meest ?
Nooit bij stil gestaan... Ik bewonder eerder
geweldloze acties.
Welke talent zou je het liefst hebben?
Ik zou het liefst mezelf minder willen laten
afleiden, ofschoon ik dan allerlei leuke gebeurtenissen niet zal meemaken.
Ik zou dus graag iets meer geconcentreerd willen zijn
Hoe zou je het liefst sterven?
Terwijl ik me volop uitleef in iets nieuws wat
ik net ontdekt heb.
Hoe voel je je nu ?
Energiek, dankbaar en gelukkig.
Wat is je motto ?
'Het' is zelden wat het lijkt.
Of nee....
Soms moet je dieper zakken dan je denkt aan te kunnen om daarna ps dat lichtpuntje te kunnen ontdekken wat je hele leven kan veranderen.
Of hoe je je eigen leven niet echt verandert, maar wel hoe je er tegen aan kijkt.
hier zit ik dan een beetje te prutsen op de pc een beetje mailtjes te lezen een bubbletje te spelen een telefoontje te plegen het ziet er naar uit dat dit een off dagje is niet echt het is pas om 20 uur begonnen dus voel ik me niet schuldig ik had nochtans allerlei andere plannetjes zoals een aantal uitkomende bloembollen in een potje binnenshuis verplanten een lange brief herlezen en herschrijven ons beddengoed verschonen stoofvlees maken
het is dus niets van dat alles geworden ik ga lekker verder in mijn boek lezen hoofdstukje voor hoofdstukje in gestolen momentjes verwerk hebben me geprikkeld om eens in één ruk wat verder te lezen en waarom niet de boog kan niet altijd gespannen staan ofschoon dit ongelukkig is uit gedrukt want alles wat ik deze week heb gedaan heb ik ondernomen met veel enthousiasme morgen sluit ik een januari maand af die zijn gelijke nog nooit heeft gehad de crisis stimuleert de mensen om te snoepen denk ik doorgaans hebben we het in het begin van het jaar best moeilijk dan staan we op de markt voor piet snot kou te lijden onze tijd te verdoen dit jaar niet want zoals ik hoorde brengen de mensen hun tijd meer thuis en voor de buis door en aangezien er zonder zoetigheden in de kast ontevreden gemord wordt of er zelfs revolutie uit breekt zijn moeders en vaders en kindjes naarstig bezig om dat te voorkomen
in ieder geval stop ik voor vandaag of nee, nog eventjes een ander berichtje plaatsen want deze week ben in geïnterviewd en kreeg ik ook nog wat vragen die ik op voorhand heb beantwoordt ik weet niet of deze vragen of antwoorden ook anderen kunnen inspireren maar ik zal ze in een volgend berichtje gieten welterusten
vanmorgen kwam ik traag op gang het was dan ook laat geworden na een etentje met mijn schoonfamilie het maal had ook was overlast gezorgd heel de nacht had ik dorst ik ben zeker 10 x wakker geworden en voor de rest droomde ik over een nieuwe markt van mijn dochter die eigenlijk een oude markt van mij was want ik heb die zo'n 15 jaar geleden opgegeven wegens rugklachten
in ieder geval ben ik vrij snel na het ontbijt in huis begonnen want het was weer eens een beetje uit de hand gelopen nu de vorst voorbij is wordt alles weer sneller vuil ik heb me er uitstekend mee geamuseerd dat is ooit wel anders geweest dus alweer denk ik: 'het zit allemaal in ons kopke'
daarna witlof in de oven en gebakken aardappeltjes bereid
vervolgens een hele lange avond gewerkt voor de vereniging kalender-website-affiches-aanpassingen want vorige vrijdag was het vergadering en ik had de keer daarvoor forfait gegeven wegens de super drukke decembermaand de vergadering was overigens zeer bijzonder er werd zeer veel tijd uitgetrokken om persoonlijke stukken te delen om het een en ander verder uit te diepen om weer andere dingen uit te klaren en toch werd het niet te laat ik ben overigens wel blijven hangen :)) met een warm gevoel vertrok ik huiswaarts
die vrijdag en zaterdag heb ik ook een ongewoon goede verkoop gekend en dát in januari: nog nooit meegemaakt ik heb er voor morgen dan ook weer echt zin in
gisteren was ik weer als vanouds bij mijn ouders de laatste maand verliepen dit allemaal wat anders en ik voel me daar wat schuldig om uit zelfzorg ben ik er wat minder langs gegaan om niet kopje onder te gaan in het meerwerk van die nieuwe marktwagen in combinatie met de eindejaarsperiode een van mijn broers heeft dit dan weer opgevangen gelukkig maar maar dit wil zeggen dat ik ze wel bezocht maar minder betrokken was bij hun dagelijks leven dus zag ik ze alleen maar van hun opgedirkte blije kant
gisteren ben ik geconfronteerd met ouders die meer hulpbehoevend blijken te zijn dan ik veronderstelde mams wil nog verhuizen naar een soort bejaarden flatje maar ik kreeg plots het gevoel dat ze zelfs dat niet meer aankan daarnaast zijn er ook nog eigendommen en paperassen waar ik helemaal geen zicht op het en ook moeilijk kan krijgen omdat ik op dat vlak gewoon moet toegeven dat ik blokkeer op paperassen en formaliteiten en nog meer als iemand me dat allemaal tracht uit te leggen dan komt er een een mist over me heen en paniek slaat toe is altijd al zo geweest manlief kent dat al maar nu betreft het mijn ouders terwijl mijn broers blijkbaar ook niet in actie schieten
gelukkig heb ik ook nog een nicht die op het secretariaat van het bejaardenhuis heeft gewerkt ze is altijd al nauw betrokken geweest bij mijn ouders ook omdat mijn moeder er voor haar was toen haar moeder veel te vroeg stierf en is er nog altijd een boekhouder die mijn ouders al zo'n 30 jaar of meer ondersteunt en mijn schoonzuster werkt in de banksector dus ik denk dat ik al die mensen eens moet samen krijgen dan horen mijn broers ook meteen andere klokken luiden
ergens is er ook in mij een stem die zegt: laat ze gewoon thuis blijven en kijk of je kan samenwerken met de thuishulpdienst * die zegt me ook: wat denk je van de optie om een aantal dagen gewoon daar te zijn? * wat denk je van de optie om je dochter en aantal markten te laten overnemen? * wat denk je er van om er zelfs een aantal nachten te slapen? * zou je dat aankunnen? * wie weet hoe snel ze achteruit gaan * of wie weet hoe minder snel ze achteruit gaan als ze zich geborgen weten want angst en onmacht zijn energie zuigers
vannacht ben ik in paniek wakker geschoten en ik vraag me af hoe dikwijls zij dat ook doen
gisteren avond heb ik het er nog met manlief over gehad en verteld dat ik het even niet op een rijtje krijg dat ik even niet weet hoe te beginnen en op zo'n moment is hij mij steun en toeverlaat terwijl ik al in mijn bed dook heeft hij het een en ander uit getypt volledig voor verandering vatbaar maar toch een handvat waar ik mee verder kan
ieder jaar schenken wij de grote chocolade kerstman weg er plakt altijd een prijs op die erg hoog is (naar onze normen) want eigenlijk is het ons etalage stuk op de kerstmarkt een enkele keer koopt een bedrijf hem toch maar meestal gaat ie naar daklozen, opvangcentra of een vluchthuis maar dit jaar hadden we er twee want ik kon er ook eentje in mijn marktwagen plaatsen manlief had er deze keer een totaal andere bestemming voor: "de politie die ons een veilige kerstmarkt bezorgde" omdat er gewoonlijk ieder jaar wel pogingen tot inbraak of vandalisme zijn en dit jaar zijn we er van gespaard gebleven natuurlijk is het hun werk maar daarom kan er evengoed wel een bedankje van af
mijn kerstman kwam op een grappige manier bij Zonnebos terecht want in 's-Gravenwezel heb ik altijd contact met de leraren van deze school en hun kinderen die minderbegaafd zijn al zeer lang draag ik ze in mijn hart en sommige kinderen ken ik weer net ietsje beter dan andere één van de leraren zei voor de kerstvakantie voor de grap: "voor ons vijf van die kerstmannen!" en zo kwamen we in gesprek over het maken ervan en wat we er gewoonlijk mee doen als ie niet verkocht wordt terwijl ik hierover vertelde bedacht ik me dat ik hem dolgraag aan deze mensen wilde schenken maar aangezien de school in de vakantie dicht is en ik de kerstman niet schenk vóór Kerstmis werd hij deze woensdag door mezelf bij heb bezorgd
ik bleef immers thuis, omdat ik echt zeer bang was van de koude met handschoenen valt het allemaal wel mee maar die handschoenen moeten altijd uit als ik de mensen bedien en ik zag er lelijk tegenop
maar zodoende heb ik vandaag een prachtige belevenis gehad want de leraar nodigde me ook uit in de klas en toonde me de andere klassen met leraren en kinderen die ik kende ik was er door geroerd want even mogen deelnemen aan hun leefwereld vind ik echt bijzonder dit vond ik een prachtig kado in retour het was ook alsof de tijd even stil stond was overigens ook altijd gebeurt als ze mij bezoeken deze kinderen onder druk zetten in onze wereld van haast werkt averechts maar wanneer je er tijd voor maakt gebeuren er soms kleine wondertjes ook in mij
vanwege een simpel formuliertje dat ik nodig heb om een medicatie te krijgen voor een chronische slokdarmontsteking (waar ik in de toekomst hoop vanaf te geraken) heb ik drie en een half uur mogen aanschuiven in de wachtzaal van de dokter aangezien ik morgen toch niet naar de markt ging en omdat ik de rust zelve was heb ik me er niet druk in gemaakt ik kan niet op afspraak komen want de dagen en uren voor afspraken zijn net die uren dat ik op de markt sta of in Nederland ben voor mijn ouders gelukkig gaf mijn dokter me goed nieuws ze gaat in de toekomst altijd op afspraak werken en ook op maandag avond
voor de rest is deze dag een van-alles-en-nog-wat-dag geweest niet de moeite om te vermelden mijn marktwagen is eventjes terug naar de bouwer om het een en ander aan te passen en ik ben daar niet rouwig om vandaag niet door de sneeuw morgen niet in de extreme koude
oh ja kben al 7 kilo gewicht verloren nog niet echt aan me te zien maar wel duidelijk te voelen
de film 'Australia' heeft me diep geraakt een romantisch verhaal met daaronder nog een verhaal over aboriginals en de muziek en de beelden en de spanning
de topacteurs David Gulpilil en Brandon Walters blijven vanaf nu in mijn hoofd rondspoken evenals de beelden van het rode landschap ik heb dat echt gezien anders zou ik nu zeggen dat het gefaked is bij zonsopkomst en ondergang veranderen de kleuren
weer eens bijna een virus binnen gekregen via een messenger venster plots verscheen daar: photo?? http://www.myspacy.biz/photo.php?=(mijn email adres) het is nog maar pas actief want ik vind er nog zo goed als niet van op het internet maar wel hier: http://www.rctholland.nl/forum/viewtopic/23270/41
ondertussen heb ik wel gereageerd in het messenger venster maar de enige boodschap die ik terug kreeg was een herhaling
daar woont ze dan, onze dochter alweer 2 weken vanuit Haarlem terug en dichterbij ons in een prachtig gebouw met onder haar een toffe vriend die ze al zo'n 7 jaar kent andere vrienden van vroeger hebben haar met gejuich onthaald en iedereen hielp haar mee verhuizen vandaag zijn we op jacht gegaan naar enkele extra meubelen en binnenkort haalt ze de laatste spulletjes hier weg en eigenlijk heb ik nu pas het gevoel dat ze het huis uit gaat alsof die anderhalf jaar daarvoor gewoon niet meetelde alsof ze toen ergens op kamers woonde vanwege een studie
ze is dus terug de laatste maanden werkte ze al dikwijls van huis uit bij ons voor zoiets is internet fantastisch en ondertussen zijn er flinke plannen gesmeed want ik heb nieuws: ze komt ook meteen bij ons in de zaak werken haar vroegere baan gaf haar te weinig uitdaging terwijl ze bij ons in de zaak een nieuwe richting kan uitbouwen ondertussen werkt ze ook in de bestaande onderdelen maar ze krijgt dus tijd om haar eigen stuk te ontwikkelen manlief is dolgelukkig ik ook voor mij voelt het wel anders ze zei nog tegen me van de week: ik voel me een beetje moederskindje toen ik van alles uit de kast en diepvries toverde om haar eigen dineetje voor de verhuis vrienden tot iets verrukkelijk te toveren ze wilde dat allemaal met de bus en tram vervoeren maar ik heb haar thuis gebracht kon ik in die anderhalf jaar voordien niet doen ik heb dat gemist
en oh ja, ze heeft ook nog een poes en dat is een schatje ik denk dat ze zich nu minder alleen voelt dan ginder diverse vrienden binnen 10 minuten loop- of fietsafstand en een poes die dol op haar is een auto ter beschikking indien nodig een camionette ook, indien nodig
zet me een paar uur op nieuwjaarsdag bij familie en ik voel m'n energie zakken zet me er maar een paar uur en ik geraak langzaam aan vervuld van tegenstrijdigheden ik kijk en luister en voel niets is in overeenstemming met elkaar en dan ook nog al die stemmen die elkaar willen overstemmen wie niet meespreekt wil eigenlijk weg ik wilde ook weg maar bleef
na die uren reden we naar huis ik voelde dat m'n energie weg was ik voelde me vervulde van een soort gif het leek donker als roet en even plakkerig gelukkig informeerde manlief naar hoe ik me voelde en kon ik het verwoorden daarna nam de donkerte weer af
en toch plakt het nog hier en daar ik denk dat ik toch iets moet vinden om mezelf te beschermen
wat ik dan weer wel fijn vind is de sfeer in mijn eigen gezin het positieve de levenslust de levenskunst en de liefde en vriendschap de toewijding de aanmoediging
dinsdag middag: ik wil deelnemen aan de namiddagmarkt van Sint Job die uitzonderlijk verzet wordt van woensdagmiddag naar nu iemand zegt me dat die markt niet doorgaat ik heb daar niets van gehoord maar wanneer ik arriveer ben ik helemaal alleen dus rij ik meteen naar huis waar manlief het plan opvatte om een middagje Brussel in te lassen kwestie van ideeën op te doen over de kerstmarkt die daar plaats vindt tot en met 1 januari ik dus mee de trein op en het werd een leuke namiddag en avond behalve dan die kerstmarkt want alle kramen waren gesloten
onze eindejaarsperiode was dit jaar anders dan anders nog nooit hebben we net daarvoor nog een paar dagen vrij genomen nog nooit hebben we kort voor oudjaar nog een dagje de toerist uitgehangen
eigenlijk kan ik niet zeggen dat we vast geroestte gewoonten hebben gelukkig
dochterlief heeft een bescherm engeltje op haar schouder zitten ze schuimt nogal wat metal concerten af en meestal staat ze daar dan als klein ukkie tussen van die grote zware mannen ergens vooraan vlakbij het podium druipnat van van't zweet en op haar gemorst bier
deze keer niet ze stond ergens boven de menigte te kijken naar wat er allemaal onder haar gebeurde uitgerekend deze keer liep er een gek rond met een mes die 3 mensen heeft gestoken
IK BEN VÓÓR ONTDEKKING VAN HET UNIEKE IN IEDERE MENS! WAT EEN RIJKDOM!
gewoonlijk schrijf ik tekstjes, overpeinzingen, gedachtenkronkelingen, gedichtjes, verhaaltjes... die overal en nergens gepubliceerd worden. dan weer hier, dan weer daar, op websites, msn groepen, in verenigings kwartaaluitgaves. Tot ik me wat ongemakkelijk begon te voelen: ik lag verspreid over het internet .... dat is nu dus veranderd openbaar reageren kan - als jouw reactie iets vertelt over je zelf - als je iets waardevol hebt toe te voegen - als je je echt niet kan inhouden ;) ... een gastenboek vind ik overbodig want in zo'n brievenbus komt doorgaans alleen reclame
