Vandaag heb ik een beetje hoofdpijn
soms barst ik van energie
soms brandt mijn pitje laag
tegenwoordig gaat het héél hard van hoog naar laag
daarjuist reageerde ik nog enthousiast op een berichtje van Werner
en plots zakt alles de dieperik in
dan begin ik mezelf weer eens in vraag te stellen
het ging daarover in dat berichtje van daarnet
ik merk op dat wanneer ik spontaan reageer,
de woorden zomaar uit mijn vingers stromen.
soms twijfel ik echt een beetje aan mezelf
wanneer dit gebeurt lijkt het of ik het niet ben
soms heb ik het door en begin ik te denken
en dan val ik bijna stil
dan komt er een angstkramp
over de reikwijdte van mijn woorden
over de effecten ervan
wanneer ik daarover begin te denken zakt mijn energiepeil
volgens de regels van de kunst wil dit dan vermoedelijk zeggen
dat ik door mijn twijfels en angsten van mijn "weg" afwijk
zo wordt dat doorgaans uitgelegd
terwijl ik nu hierover schrijf,
merk ik op,
dat ik bang ben voor de verantwoordelijkheid die ik meen te hebben
voor de reikwijdte van mijn woorden
is dit reeel?
ben ik verantwoordelijk voor wat anderen doen met mijn woorden?
ben ik verantwoordelijk voor volgelingen van mijn waarheden?
ik kan me er simpel vanaf maken met te zeggen:
iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen daden
klopt
en toch voel ik me niet happy bij die uitspraak
voelt zwaar
misschien heb ik het volgende hier neer te schrijven:
wie mij volgt
loopt kans verloren te lopen
omdat ik regelmatig van richting verander
omdat IK niet bang ben om verloren te lopen
IK geniet van mijn kronkelend levenspad
maar dit is dan ook MIJN levenspad
Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat er iemand anders
zou kunnen genieten van het lopen van een stukje van MIJN levenspad
Wat ik wel zou kunnen aanvaarden
is dat mensen kunnen genieten van mijn verhalen over mijn levenspad
dat ze ervan kunnen leren
dat het onbevangen bewandelen van hun EIGEN levenspad
leidt tot het genieten van hun EIGEN leven
ziezo
dat was het voor vandaag
