onze'n haan is ineen gestort van de warmte natuurlijk gewoonlijk ga ik bij deze temperaturen niet naar mijn namiddagmarkt maar met de Pasen in't vooruitzicht kon ik eigenlijk niet anders dus had ik de wagen vooraf met d'n aico extra koud gekoeld en die ook op de markt zelf laten blazen ofschoon dat minder nut heeft want alles staat open verder hielden we gewoon alle lampen uit dat scheelt ook in warmte een bijkomend effect had ik dan weer niet voorzien op zulke warme dagen zoeken de mensen koelte op de donkerte van onze wagen gaf een psychologisch effect dus eigenlijk hebben we al bij al zelfs echt druk bezig geweest onverwacht, wel een beetje gehoopt
dus in de wagen leek alles vrij goed te gaan net voor de glastoog zag het er anders uit tegen 3 uur kregen sommige chocolade figuren een deukje door ze simpelweg vast te pakken dus de ene na de andere verdween naar achteren meestal preventief, de pure figuren mochten blijven staan
en net toen ik dacht dat het wel goed kwam stortte de haan achter me in in zijn val nam ie nog enkele andere figuren mee die dan weer wonder boven wonder heel uit de strijd kwamen de haan heeft het dus niet overleefd
"elke vrijdag is anders" dacht ik vandaag deze keer geen scholieren deze keer weinig kapitaalkrachtige klanten en geen kantoorpersoneel ik dacht nog eventjes: "als ik vandaag veel minder ontvang, neem ik volgend jaar vrij na hemelvaart"
deze markt is sinds 1 mei een beetje aangepast we beginnen en eindigen vroeger onze verkoop vindt plaats tussen half 12 en half 5 maar omdat diverse grote marktwagens pas na 1 uur van een andere ochtend markt komen is het voor die tijd niet druk dus pak ik meer op mijn gemakje uit tijd voor een babbeltje hier en een kwinkslag daar eigenlijk is het wel comfortabel ook al heb ik verder niets aan deze dag 's morgens slaap ik wat langer uit alvorens te laden en 's avonds heb ik heel veel aanvulwerk voor de volgende dag zodoende was ik vanavond pas om 10 uur klaar maar wat vind ik dan zo positief aan deze markt op vrijdag in Antwerpen aan de Desguinlei?
dat komt door maar één verschil met mijn andere markten: "deze markt leeft" hier zijn geen stille marktkramers hier zijn harde werkers luide roepers babbelende mensen in vele talen lachende en huilende kinderen chaos ook blijkbaar gedij ik prima in chaos niets gaat zoals gepland niemand doet iets zoals 'het hoort' emoties vloeien hier rijkelijk en openlijk dooreen
en hier en daar loopt een zure mens die kankert en vloekt zoals die man vanmiddag die tweemaal probeerde te bestellen nog voor ik met mijn andere klanten klaar was ik vertelde hem dat hij te rap was dat ik nog niet klaar was en hij zei: "dat is om de die daar voor te zijn" met een hatelijke blik naar een allochtone vrouw die hij er van verdacht voor haar beurt te willen bestellen ik heb hem vriendelijk verteld dat ik, maar slechts één mens zag voor drummen en dat hij dat was en wel twee maal de anderen lachten vriendelijk die man keek boos en verdween uit zicht weer een klant kwijt gelukkig zo iemand bedien ik niet graag ik ben er al meerdere kwijtgeraakt en telkens om dezelfde reden en nooit heb ik spijt gehad van mijn terechtwijzing wel vind ik het jammer dat sommigen zo kortzichtig zijn in dit geval had ik ruim tijd gegeven aan 2 volwassen ietsje minder begaafden die onder begeleiding de markt bezochten en snoepjes wilden kopen doordat de verkoop dus ietsje vertraagde dacht die boze meneer, dat er al diverse mensen waren voorgestoken maar zoiets is niet uit te leggen aan iemand die niet luisteren wil en bovendien vind ik dat ik daar geen woorden aan vuil moet maken en zeker niet in het bijzijn van die mensen, die meer tijd nodig hebben dan een ander: zij hebben het al moeilijk genoeg in deze jachtige wereld ze hoeven niet te horen dat ze ons vertragen
in iedere geval was deze markt dus weer eens anders en ik heb de pannen van het dak gewerkt veel kleine klantjes, dat wel, maar met een volle kas trok ik huiswaarts fysiek wel wat moe geestelijk bruisend en zonder file op de ring rond Antwerpen
thuis gekomen bleek dochterlief mee aan tafel te schuiven ook dat vind ik echt tof want ooit kon dat zomaar niet toen woonde ze nog in Haarlem en was geen bezoek onverwacht deze keer wel zij rijdt vanaf dinsdag met een andere marktwagen die wat comfortabeler is en beter oogt dan is ze ongeveer 5 maanden ingewerkt en wordt het tijd dat ze een tandje bijsteekt nee... voluit laat zien wat ze in haar mars heeft :)
Leerlingen van de Piva hebben de geleden schade vergoed
gisteren 2 maanden na het diefstal incident kreeg ik op de markt bezoek van een politie van de wijkwerking Antwerpen centrum én van de van de betrokken leerlingen én sommige van hun ouders én verantwoordelijken van de leerlingen begeleiding van PIVA
ze kwamen hun excuses aanbieden en de schade vergoeden en ik kreeg tranen in mijn ogen ik heb ze één voor één te woord gestaan en een hand gegeven en verteld wat een deugd dit doet dat ik er naar verlangd heb om weer met een schone lei en een onwrikbaar vertrouwen in iedereen kon verder werken dat ik voel dat dit vanaf nu weer helemaal zal lukken
ik heb ook de jongen gesproken, die me het meest heeft 'geraakt' op die bewuste dag door zijn houding, gezichtsuitdrukking, uitstraling ik hoop dat ook hij zich kan herpakken want met hem ging het op meerdere vlakken fout gelukkig nam ook die vader zijn verantwoordelijkheid
we zijn dus nu net iets meer dan 2 maanden verder en deze dag voelde voor mij als een feestdag bovendien heb ik me voorgenomen om mijn dankbaarheid ook op mail aan iedereen kenbaar te maken die op de voor én op de achtergrond betrokken is geweest zodat hun mailbox deze keer eens niet alleen gevuld wordt met klachten, kommer en kwel
Petje af voor de leerlingen begeleiders van de PIVA
vervolg diefstal van 6 maart:
na een mail van ons aan de PIVA én de politie van Antwerpen werd er zo doortastend op getreden dat ik dan ook mezelf verplicht om dit te melden in mijn blog welke maatregelen plaats vonden hoef ik niet te vertellen maar wat me vooral trof waren de contacten sinds die bewuste dag met al de betrokkenen ik was danig van uit mijn lood van de diefstal en zo voel ik me gelukkig nu niet meer in tegendeel de sfeer is terug vrij en vrolijk en ik denk dat de school een beleid heeft waar veel andere scholen een voorbeeld aan kunnen nemen chapeau indien ik een gaatje zie ga ik morgen naar hun opendeurdag dan zie ik mijn klanten eens op eigen terrein ik zie er naar uit
vandaag kwam er een cameraploeg op de markt om een stukje op te nemen voor een promotiefilm van de stad Antwerpen ik weet niet waar ze allemaal gefilmd hebben maar al zeker bij Morocco Nuts en waarom ook niet...
nog tijdens de opnamen krijgen alle marktkramer snel een brief toe gestopt deze wordt terzijde gelegd omdat de verkoop primeert we lezen ze strakjes wel niet lang daarna lees ik vluchtig wat er staat en ik denk: "ok, we krijgen een nieuwe uur regeling" de markt begint in de toekomst vroeger en sluit ook vroeger zelfs op de website van Antwerpen zijn de uren reeds aangepast: van 11.30 tot 16.30 uur tot nu toe was dit officieel van 14 tot 18 uur zo'n 27 jaar geleden werd die markt in de namiddag ingericht zodat ook marktkramers tijdig konden arriveren na een ochtend markt
de markt verhuisde van de Lange Batterijstraat naar de grote parking aan de Desguinlei na verloop van tijd kwamen er steeds meer groenten kramen
en deze begonnen ook steeds vroeger uit te pakken
vervolgens kwamen ook andere kramers vroeger
meestal mensen die geen ochtend markten hadden
en zo werd de tijd stiekem verzet en kwamen de problemen het parkeer verbod werd in zijn uren aangepast de markt stond vrij vroeg vol en de vaste marktkramers die vooral met hun wagens later arriveerden vanwege de ochtend markt kregen steeds meer problemen om nog op hun plaats te geraken doch het lukte tot nu toe vrij aardig totdat er een madammeke op de markt verscheen die de huidige toestand eens wilde re-organiseren ik geloof dat ze Barbara heet dat madammeke spande een een aantal stadsambtenaren voor haar karretje vooral mensen die nog een oud appeltje te schillen hadden met andere stads ambtenaren en met enkele marktkramers in het bijzonder namelijk die mensen die ook in het verleden in actie kwamen tegen idiote stadsmarktplannerijtjes welke de marktkramers veel geld hebben gekost dit terzijde ook al speelt het allemaal wel een rol op achtergrond van de de dubbele agenda
dus de markt uren werden aangepast aangezien het volgende week vrijdag 1 mei is zullen we pas over 14 dagen zien wat het resultaat is en de klanten gaan daar weer eens helemaal niets van begrijpen: "Hé, de vis is er niet" "Is die bakker ergens anders gaan staan?" "Mevrouw, ik vind nergens een bloemen kraam!" "Die beenhouwer, weet u op welke markten hij nog staat?' "Die madammekes met hun rollen stof, zijn die op verlof?" "Nee" zal mijn antwoord zijn "zij mogen niet meer komen, want door de nieuwe reglementen, kunnen ze niet meer op tijd komen en worden hun plaatsen verdeeld onder de 'losse' marktkramers
wat is een markt zonder verse vis, vlees, bloemen, brood dat is een markt die ten dode is opgeschreven of denken ze misschien dat hun plaats wordt ingenomen door andere markt kramers met die zelfde artikel kijk, daar heb ik nu mijn gedacht over want ieder goed lopend kraam met die waar hééft al een markt op vrijdag ofwel hebben ze juist dan hun enige vrije dag die ze niet willen opgeven
ik vind het een wrede beslissing plotseling van de ene dag op de andere zijn wij collega's kwijt die veel volk trekken én zijn die collega's een groot stuk van hun inkomen kwijt
dit gebeurt allemaal door de overijverige Brabara, een wraaklustig Joske en een Joris die niet van wanten weet ik ben benieuwd of de marktkramers zich zullen verenigen maar ik vrees het ergste op het eerste gezicht lijk ik zelfs meer te gaan verdienen maar op termijn trekt deze markt geen koopkrachtig volk meer
dan verandert het promotiefilmpje in een stukje geschiedenis
maar ik ben nog niet klaar de stad heeft klaarblijkelijk geld genoeg om een soort stofzuigers aan te kopen voor de markten ik heb ze vandaag voor de eerste keer zien testen en ze zaten zo danig dikwijls verstopt dat ik er nogal twijfels bij heb zoals over alles wat op onze markt wordt uit geprobeerd
wanneer ik gewaar word, dat mensen voor mij beginnen te denken, voor
mij beginnen te vinden wat goed voor mij is, reageer ik kort.
wanneer anderen mijn leven trachten te sturen, zodat het hunne
comfortabeler wordt (áls ze al gebruik maken van de nieuwe kansen???? één keer per jaar of zo???) en dan ook nog beweren dat het beter voor
mij zou zijn, zonder zich af te vragen, waar ik gelukkig mee ben, dan
worden mijn antwoorden zelfs griezelig kort.
als ik dan ook nog verderop lees dat ik door mijn werkuren te veranderen later kan op blijven om een terrasje te doen, om later
tv te kijken, om een pintje te drinken, omdat dit onder een sociaal leven
schijnt te vallen, dan denk ik: "hélaba, wie is mij hier aan het
vertellen wat ik allemaal kan gaan doen om mijzelf zoveel gelukkiger te
maken in mijn sociale leven?"
ik zou diep ongelukkig worden als mijn leven er zo zou uit zien..... dit wordt niet eens in vraag gesteld. weer een reden om kort te
antwoorden.
wanneer ik lang ga antwoorden, zoals ik nu doe en zelfs met zeer veel
animo, zou ik wel eens iemand kunnen raken, die beweert dat het
allemaal zo goed bedoeld is, maar in weze de plank volledig misslaat
uit onbegrip voor 'de rare marktkramer'.
meer nog, als ik uitgebreid begin te antwoorden, vraag ik me ondertussen zelfs af wie hier eigenlijk zielig is.
want
ik heb al 2 namiddag markten, dit wil zeggen dat ik dan niet zelf kook (meestal wordt het een snelle opwarm maaltijd)
dat wil dan ook zeggen dat ik dan geen tijd heb om lang aan tafel te zitten en te praten met manlief of anderen
dat wil dan ook zeggen, dat ik die avond moet koersen om alle werk rond te krijgen of dat zou dan 's-morgens moeten gebeuren (indien alle markten later zouden starten)
vergeet dat maar, want als ik 's avonds een terrasje doe en pintjes
pak, kan ik er 's morgens nog slecht uit, loopt mijn ontbijt uit, krimpt mijn actieve tijd nog wat in, heb ik niets gedaan voor ik
vertrek, (behalve mijn marktwagen geladen)
dan kom ik 's avonds thuis, eet ik weer een opwarm maaltijd, hang wat te lang voor de TV, heb ik geen zin meer om nog iets te doen.
dan lig ik 's morgens lang in mijn bed, zie op tegen de bergen werk in
mijn huishouden, vlucht ik mijn marktwagen in, die ik ben vergeten te
laden. vervolgens kom ik met een klote humeur thuis, want ik had de
helft niet bij. het eten smaakt me niet meer, en manlief moet niet
'zagen'.......... waar is die pint? waar zijn die pintjes zodat ik mijn zorgen kan vergeten en alles gezellig vind ..... hoe voelt het om dit scenario zo te lezen? zielig? onleefbaar? uitzichtloos? (of misschien is dit ook erg kortzichtig?)
nu zal ik vertellen hoe mijn leven er uit ziet ik wordt wakker met radio Klara neem daar een half uurtje voor tot ik het nieuws van 6 uur heb gehoord dan ga ik naar de badkamer ik geniet van mijn ochtend ritueel soms lees ik zelfs nog wat tussendoor soms neem ik een ontbijt, soms niet, soms lees ik de krant, soms niet soms lees ik nog mail, soms niet soms vertrek ik wat vroeger soms vertrek ik wat later altijd vertrek ik met 'goesting' wanneer ik 's middags thuis kom eten we met meerdere personen een uitgebreide broodmaaltijd luisteren we naar elkanders verhalen overleggen we wat er te overleggen valt soms even om boodschappen soms even naar de bank of post soms lekker wat rond dabben in de tuin de wagen wordt geladen soms wordt ook meteen gepoetst soms doe ik mijn huishouden daarna besteed ik een leuke tijd aan de bereiding van verse maaltijden die met een warme glimlach worden gegeten onderwijl wordt er gezellig gebabbeld later op de avond bel ik soms mijn moeder of anderen indien manlief niet thuis is werk ik soms van alles uit op de computer of ik blog of ik surf rond en leer van alles bij of ga ik naar de vereniging en voel ik me zelden moe ook al kom ik laat thuis maar aangezien ik niet drink en ook niet op een terras of aan een toog hang ben ik de volgende morgen fris en vol energie ik voel me niet dobberen van de ene dag in de andere en wanneer ik met innerlijke vragen zit maak ik daar tijd voor zodat ik kan leren en evolueren mijn emotionele leven is nogal eens stormachtig het hoort bij mij en dan ben ik soms wel moe maar zwaarmoedig......? zo heb ik me denk ik nog niet gevoeld en wie beweert dat het marktleven zwaar is? elk leven kan zwaar zijn het hangt er vanaf hoe een mens er tegenaan kijkt denk ik én het hangt er ook vanaf hoe een ander er tegenaan kijkt
soms kom ik toe met 4 uur slaap soms heb ik 10 uur nodig dit stoort me niet indien dit mij stoorde had ik nooit bewust gekozen om 7 markten op 6 dagen te doen wanneer ik er over schrijf krijgt niemand en totaal beeld van mijn dag en ook geen totaal beeld van hoe ik me voel en over wat er allemaal in mijn hoofd om gaat
links bovenaan in deze weblog staat een bewegende tekst: "ik deel hier mijn belevingen en gedachten...... jij bepaalt wat je er mee doet!" indien mijn leven bij een ander compassie opwekt denk ik "ocharme" dan denk ik zelfs: "hé, waar is de passie van die ander?" en dan ben ik beslist niet jaloers
morgen slaap ik uit, jawel, vrijdags overigens ook, maar minder lang en vanavond heb ik mij eens lekker laten gaan het werk wat ik nog wilde doen op de pc zal voor morgenavond zijn tenzij we uit eten gaan
manlief is alleen naar een feestje ik had er geen zin in ik hou niet zo van dronken feestjes heb het allemaal al lang geleden achter me gelaten evenals koppijn, maagpijn, lamlendigheid en een gevoel van nutteloosheid oh ja, terrasjes vind ik soms wel leuk, maar eerder om er te eten
alles in openlucht vind ik fijn zo lang ik maar niet het gevoel heb dat ik mijn tijd verdoe
zo zie ik soms mensen langs de markt flaneren met een glimlach genietend van de sfeer ze proeven hier en daar passen het een of ander ontdekken nieuwigheden dat is fijn
maar ik zie ook mensen langs de markt slenteren mondhoeken naar beneden botsend tegen anderen commentaar leverend op alles wat ze zien alsof ze het beeld willen wegzappen naar een andere 'post' niets is goed het weer deugt nooit de wereld is om zeep en de jeugd van tegenwoordig.... om van dat 'vreemd' volk maar te zwijgen
als zij konden toveren dan was alles anders: grijs..... denk ik of zwart
IK BEN VÓÓR ONTDEKKING VAN HET UNIEKE IN IEDERE MENS! WAT EEN RIJKDOM!
gewoonlijk schrijf ik tekstjes, overpeinzingen, gedachtenkronkelingen, gedichtjes, verhaaltjes... die overal en nergens gepubliceerd worden. dan weer hier, dan weer daar, op websites, msn groepen, in verenigings kwartaaluitgaves. Tot ik me wat ongemakkelijk begon te voelen: ik lag verspreid over het internet .... dat is nu dus veranderd openbaar reageren kan - als jouw reactie iets vertelt over je zelf - als je iets waardevol hebt toe te voegen - als je je echt niet kan inhouden ;) ... een gastenboek vind ik overbodig want in zo'n brievenbus komt doorgaans alleen reclame
