zwarte piet is de helper van sinterklaas de slaaf die alle karweitjes doet de gast die nimmer moe mag zijn die onnozele die alle onmogelijke klussen uitvoert bv wanneer de mama's of papa's helemaal vergeten zijn om het verlanglijstje van hun kinderen aan de sint te bezorgen en daar dan op het aller-aller-aller laatste moment achter komen dan mag zwarte piet zich in alle mogelijke bochten wringen om alsnog de benodigde cadeautjes tevoorschijn te toveren krom van het zware werk en doornat, want wachten tot de bui over is mag ie niet... stijf van de reuma maar het komt niet in zijn gedachten op om daar over te klagen de glimlach is gemetseld op zijn gezicht
kvoel mee met zwarte piet kben kapot steendoodmoe mijn ogen staan wazig mijn voeten zakken door mijn knieën kreunen mijn nek en schouders zijn verkrampt hoofdpijn mijn hele lijf doet zeer
en dan te bedenken dat op 7 december alweer de kerstmarkt in Antwerpen begint
ik zoek een lichtpuntje er zijn er wel enkele maar tzijn d'r zwakke
zoveel bezig met hetgeen zich binnenin afspeelt dat ik karwijtjes buitenom vergeet vandaag een telefoontje gehad van een klant "zij de gij ons nie vergete?" oops oooooooooo jeeeeeeeee al goed dat het een fijne inlevende klant is maar die bestelling waar staat die eigenlijk...... oooooooooo niet gemaakt...... een stuk vind ik in een andere bestelling terug dat maak ik morgen wel terug in orde maar die pure sinten... nergens te vinden machine aan chocolade tempereren gauw maken inpakken en vanavond nog leveren moet gelukkig pas morgen mee naar een tournooi kzal d'r maar aan beginnen zeker....
gevolg: niet naar mijn ouders niet met het ventje naar een kaas avond lekker alleen thuis na die levering wat zal ik klaarmaken en daarna begin ik eindelijk die adressenlijst van de vereniging eens op te schonen
afijn er zijn geen potten gebroken een nadeel kan ook een voordeel zijn achteraf bekeken .
het thema waarover ik gisteren schreef overheerst mijn huidige beleving van de de wereld rondom me en ik voel dat ik er zomaar nog niet over uitgedacht geraak gisteren en vandaag heb ik er voor de eerste keer over gesproken en geschreven gisteren met een vriend die een zielemaatje is iemand waarbij ik zolang ik die mens ken me altijd wél veilig heb gevoel realiseer ik me nu pas vandaar dat ik dus dit woord zielemaatje gebruik
vandaag sprak ik met het zielemaatje van mijn man net vandáág juist vandáág het is toch ongelooflijk toevallig was ook zij vandaag een open boek over een levensproces waar ze in zit ik was aangenaam verrast om het warme vertrouwen wat ik kreeg en wat ikzelf kon voelen toen ik haar mijn verhaal vertelde in onze verhalen spelen wij telkens ook een grote rol het voelt als een klein wonder dus vertrok ik diep gelukkig naar de markt
de boerenmarkt een markt waarbij ik mijn gedrag de laatste week in vraag stel mijn alle-mans-vriend-gedrag mijn 'enige-vrouw-te-midden-van-mannelijke-allochtonen' gedrag in hoeverre durf ik hier zonder angst mijn grenzen aan te geven vroeg ik me deze week dus af en alsof deze vraag direct moest beantwoord worden doken er vandaag wél problemen op tussen mij en mijn collega's die ik direct heb aangepakt of rechtgezet of hoe het ook benoemd mag worden
mijn collega's pakken dezer dagen vroeger in want ze hebben geen licht en dus ontstaan er overal rondom mij torens van lege bakken midden in het gangpad ook de klanten zien mij zo niet meer staan aan het eind van de markt alsof men op een muur kijkt met daarachter IK ik heb me dus laten horen met een ongekende kracht zonder woede en direct werd de boel verreden om daarna ondoordacht de volgende pallet te beginnen vol stapelen op dezelfde plaats: midden in het gangpad hoe was het mogelijk meteen vond ik mijn woorden in het frans en très vite was ook die stapel weg gereden alvorens op onoverzichtelijke hoogte te zijn gekomen ze keken steeds naar mij om te zien of ik toch niet boos was waarom zou ik sommigen hebben inzicht en de anderen kunnen er niet aan doen
ok, de overburen zijn ingepakt en weggereden komt de buurman van naast mij zijn vrachtwagen parkeren tegenover mij motor moest blijven draaien ander werkt de laadbrug niet soepel deze was ik ook wel aan het inpakken maar alles stond nog wagen wijd open dus uitlaatgassen zijn niet welkom ik naar buiten met handen en voeten uitgelegd dat die vrachtwagen net als altijd achter mijn markt wagen kan staan die man plaatst eerst nog een houten plaat tegen zijn camion en beweert dat dan de rook niet naar mij komt (zeker nog niet van wind gehoord) ik hield voet bij stuk er was plaats genoeg achter mij die wagen is dus verplaatst in het halfdonker heb ik hem geholpen tijdens het achteruit rijden eind goed alles goed maar echt gemakkelijk voelen die mannen zich toch niet als een klein dik madammeke tegen die grote mannen komt vertellen dat ze hun plannen moeten aanpassen
wat was nu de test? door mijn ogen gezien, hoe reageer ik binnen in? is er verschil tussen binnenin en buiten is mijn dapper gedrag nog steeds fascade en zit er binnenin een vrouwke te bibberen? een beetje spanning voelde ik wel vooral omdat ik weinig frans ken maar voor de rest lijk ik me prima te voelen de angst binnenin slinkt ik voel die minder bijna niet meer binnenkort weg?
er kunnen soms jaren overheen gaan voor ik iets door heb kzal daar niet alleen mee zitten ofschoon ik ook vermoed dat sommigen nooit iets door hebben
sinds enige tijd is het vrij stil in deze blog ik voelde me niet steeds direct geroepen om neer te pennen wat nog niet af is
mijn ogen zijn open gegaan en iedere dag ontdekken ze een nieuw aspect van mezelf nee, ik druk me verkeerd uit, de puzzel begint vorm aan te nemen nee
de figtree toont zijn ware karakter die boom die via een zaadje vanuit de top van een andere boom wortels ontwikkelt die als haren naar de grond reiken om zich aldaar te wortelen zodat de haren dikker kunnen worden en de boom op de duur uit honderden stammen bestaat ja dit geeft (alweer) beter weer hoe ik me voel hoe ik groei maar ook hoe ik zoveel verschillende manieren ontwikkelde (als er stammen zijn) om te overleven niet in letterlijke zin maar in figuurlijke en onbewuste zin iedere stam is gelijk aan en nieuwe truck om mij te verzekeren van een bestaan en toch zien de mensen mij als een mooie boom die krachtig aanwezig is in het landschap dankzij de vele stammen lijkt dit zo op afstand overal zitten holten men ziet mij en toch ziet men mij niet echt
deze week kwam daar eindelijk verandering in deze week heb ik iedere keer mijzelf duidelijk laten zien mijn gedachten en gevoelens uitgedrukt met een kloppend hart in de keel met prikkende ogen de "oude ik' diep in mij keek toe aandachtig voor alle tekenen die een bevestiging in hielden van mijn vroegere angst om 'afgemaakt' te worden een zwaar woord, maar het geeft mijn gevoel het beste weer mijn nieuwe 'ik' sprak verder om te bewijzen dat de oude angsten ongefundeerd waren gebaseerd op oude interpretaties door kinderogen waargenomen mijn nieuwe 'ik' ervoer de lichtheid binnenin voor het eerst licht op een plaats waar het altijd donker is geweest en koud
het is alsof de zon eindelijk binnen komt alsof eindelijk iedereen mag zien wie ik ben wat ik voel hoe het komt dat ik ben wie ik ben en doe wat ik doe treffende woorden ze staan aan de top van deze blog nooit geweten dat vele handelingen van mij gewoon intuïtieve ingevingen waren om mezelf te laten ontdekken wie ik ben om de moeder van alle angst, onrust en chaos te tonen en mij meteen te laten voelen dat niets is wat het lijkt mensen zitten niet te wachten om iemand 'af te maken' wanneer die iemand oprecht is het enige wat telt is blijven zoeken naar de juiste woorden om weer te geven wat je wil zeggen
geen woorden die beginnen met "jij..." maar woorden die beginnen met "Ik...." gevolgd door de waarheid het mag echt wel met horten en stoten het mag echt wel evolueren terwijl je spreekt het heeft te maken met een tolerantie naar mezelf wat meteen ook liefde inhoudt
gisteren was ik bijvoorbeeld heel koud naar mijn moeder en ik gaf haar hier en daar een snauw de sfeer was niet bepaald gezellig en ik zag in dat ik hier snel iets aan moest doen dus vertelde ik dat ik niet over koetjes en kalfjes wilde praten maar over mijn fundamentele zorg om hun ik was zodanig in contact gekomen met het gevoel van onmacht dat in mijn moeders leven overheerst dat ik een inzicht kreeg in hoe zij zichzelf werkelijk ziek maakte ik was diep ongelukkig om dit inzicht maar verwoordde dat niet in tegendeel: ik snauwde waarom ik snauwde? omdat ik vond dat onze gesprekken nooit over de grond van de zaak gingen mijn moeder ontwijkt nu eenmaal de gronden van de zaken
maar door terug te komen op mijn gevoel van onmacht om haar bij haar gevoel van onmacht te kunnen brengen kwam er een wending in onze gesprekken die warmer werden, liefdevoller en mijn moeder en ik spraken over 'taboe' situaties die haar het gevoel gaven dat ze verstrikt zat enkele daarvan zijn diezelfde avond al opgelost mijn moeder liep rechter en zuchtte minder en vandaag klonk ze vrolijker aan de telefoon
dat is één kant van het verhaal vroeger zou ik niets gezegd hebben uit angst mij te bemoeien uit angst om woede tegen te komen uit angst voor de grote 'ikweetnietwat'
of vroeger zou ik gezegd hebben: "jij maakt jezelf ziek" of "wanneer hou jij nu eens op met doemdenken" of "wanneer ga je nu eindelijk eens inzien dat...."
nee, niet meer, ik oefen nu in het vertellen wat mensen en gebeurtenissen in mij teweeg brengen en vanzelf komt er een wending een opening en daglicht op zaken die niet benoemd mogen worden
alléé vooruit annemiekske doe zo voort en af en toe nen uitschuiver maken is niet zo erg als nooit te proberen
alle dagen druk druk druk voor de sint op de markt en door de kou ook nog iedere avond met blozende kaakjes soezend voor de pc helder denken gaat dan niet zo goed ik moet nog van alles doen op allerlei vlakken hopelijk gaat het me morgen beter af want dan doe ik geen markt voor de rest is het hier eigenlijk wel cosy en de boel blijft wonder boven wonder enigszins aan kant
oh ja deze week wel een serieuze crash gehad tijdens alweer een massage les zijn er inzichten naar boven gekomen over mijn manier van functioneren in mijn huidige leven over hoe mijn gedragingen worden gestuurd door mijn kinder verleden over hoe ik een bijzondere manier heb ontwikkeld om met mensen om te gaan niet wetende dat er een onderliggende angst de drijfveer was door dit zelf plots in te zien is er een vloed van tranen te voorschijn gekomen en de dag daarop dankbaarheid om dit inzicht nu ik me ervan bewust ben, kan er ook iets veranderen
weer een stapje dichter naar het onvoorwaardelijk liefhebben van alle mensen rondom me en daarbuiten
nog iets ik kreeg fotomateriaal van iemand wiens kinderen zowel adhd hebben als autistisch zijn de foto's betroffen het bezoek van die kinderen aan mijn kraam hartverwarmend is het om te zien en te horen hoe fijn ze het vinden om mij te bezoeken op die foto's bleek trouwens alweer, dat mijn kleurkeuze voor mijn nieuwe wagen prima is: warm, helder, vrolijk Wanneer Renault nu eindelijk mijn wagen eens levert dan kan de constructeur ook verder met de afbouw en hoop ik in januari te bollen
vanmorgen om 10 minuten na vijf krijg ik een telefoontje het wordt echter meteen onderbroken gelukkig dat dit telefoontje er was want manlief had zich daardoor net niet overslapen ik kijk naar het nummer en het zegt me niks 5 minuten later van't zelfde het blijkt een internationaal nummer te zijn vanmiddag alweer gevolgd door een smsje met de vraag: "who are you and why do you phone me" ik heb gereageerd met een afdoende antwoord dacht ik vanavond weer een telefoontje het nummer kan ik lokaliseren in Turkije fijn dat mijn ventje geen jaloeze man is
Dé marktkramers zitten iedere morgen in het café te koffie kletsen, te discussiëren of te roddelen onder deze marktkramers zijn er enkelen die er meteen blijven wonen tot 's middags wanneer ze zien dat het 'stront' regent anderen blijven er niet wonen maar rijden dan meteen naar huis zijn dus voor niets naar de markt gereden máár wel enkele verhaaltjes rijker
en ik ik ben geen echte marktkramer toch niet van dat slag wanneer ik in het café verschijn is er 'stront' aan de knikker of staat het 'water' bijna aan mijn lippen ik bedoel waar moet ik anders naar toe? openbare toiletten zijn dun gezaaid of nog niet open op kritieke momenten
en dan dringt zich meteen het volgende probleem op: ik wil wel iets gebruiken maar dan moet ik tijdens het drukste van de markt alweer terug naar het toilet ik weet wel dat men mij verplicht is toe te laten door 50 cent te geven voel ik me daar dan weer beter bij zo blijven we even goede vrienden en kan ik ook even op mijn gemak zijn
Een man en een vrouw kijken televisie, wanneer de
vrouw plots zegt: 'Ik
ben moe en het wordt laat, ik denk dat ik maar eens ga
slapen.' Ze gaat naar de
keuken om het ontbijt voor morgenvroeg voor te bereiden, spoelt alle popcorn schaaltjes uit, neemt
vlees uit de diepvries
voor het avondeten morgen, controleert of er nog
cornflakes zijn, vult de
suikerpot, legt lepels en zet schaaltjes op de tafel en zet de koffie klaar
voor morgenvroeg. Dan
stopt ze de was in de droger, een nieuwe was in de machine, strijkt een hemd en
naait er een knoop aan. Ze ruimt de kranten en het kaartenspel dat nog op
tafel ligt op en legt het telefoonboek op zijn
plaats. Ze maakt de
wasmanden leeg en legt de handdoeken gespreid om te
drogen. Ze geeuwt, rekt
zich uit en wanneer ze richting badkamer gaat, stopt ze bij het bureau, schrijft een briefje voor de leraar van haar zoon, legt er geld bij en neemt een boek mee dat op een
stoel lag. Ze tekent een
feestkaartje voor een vriend, schrijft er het adres op
en plakt er een
postzegel op. Daarnaast
maakt ze ook nog haar boodschappenlijstje. Ze legt de kaart en het briefje naast haar tas en
schrijft nog 3 dingen op
het briefje die ze morgen nog moet doen. Ze gaat naar de badkamer, brengt een nachtcrème op
haar gezicht aan, poetst
haar tanden en doet haar nagels. Haar man zegt: 'Ik dacht dat je ging
slapen!' 'Ja ga ik
ook.'antwoordt ze. Ze
vult de schaal met water voor de hond en zet de kat buiten, dan controleert ze of
alle deuren dicht zijn. Ze loopt nog eens langs de kamers van de kinderen, geeft een hoestpastille
aan het kind dat hoest, vervangt een lamp, legt de
sokken in de wasmand en
praat nog even met één van de grotere kinderen dat
nog zijn huiswerk
maakt. Eenmaal in de
slaapkamer stelt ze de wekker in en legt haar
kleding voor morgen
klaar. Terwijl ze dit
doet, zet haar man de televisie af en zegt
doodleuk: 'Ik ga ook
slapen'. Hij gaat naar de slaapkamer, stapt in bed en
gaat slapen. . . Doet dit alles je denken aan iemand die je
kent??? Bovendien moet
ze altijd mooi en sexy zijn, altijd lachen en
goedgezind zijn en zeker
niet chagrijnig! Zo zie
je maar wat voor een SUPERRAS wij vrouwen zijn! . . ehhhh ik vond dit in mijn mailbox maar ik geloof niet dat het op mij van toepassing is hahaha kben niet gek en niet perfect kben wie ik ben
na dit jaren niet meer te hebben gedaan heb ik gisteren avond gedanst in een fijne omgeving met toffe mensen na jaren van schrik om een overbelasting van mijn benen en voeten omdat ik niet van de lichtste ben heb ik gedanst alsof ik 50 kg lichter was hoe die klik plots gemaakt werd weet ik niet maar wat ik wel weet: vanmorgen geen spierpijnen gevoeld en ook geen zere rug meer geen pijnlijke uitstraling naar beneden geen kramp gevoel meer in mijn bovenbenen een klein wonder
vandaag laden we onze wagens boordevol sinterklaasgoed een drukke tijd breekt aan meer uitpak en meer inpak en tussendoor wat stress als er storm is en veel stress omdat ik plaats te kort heb mijn nieuwe markt wagen is niet op tijd klaar aan de wagen bouwer ligt het niet aan Renault des te meer nog steeds hebben die niet geleverd alles wat er aan vast moet gezet worden staat te wachten met een beetje geluk kan ik in januari eindenlijk de weg op
gisteren was het "goednieuwsdag" in Nederland indien je elke dag goed nieuws wil ontvangen kan je naar http://www.zinfo.nl/ met zelfs een eigen nieuwsbrief eventjes ben ik weer een fier op die Nederlanders én op mijn dubbele nationaliteit
zelden zie ik er tegen op om te gaan werken maar na een dag als gisteren met stevige hagelbuien dacht ik deze morgen tijdens de uitpak "toch weer niet hè?" mijn overbuurman hoorde me zachtjes zeggen: 'ik wil naar huis" want ik moest een plastic zeil over al mijn waren leggen de wind waaide alle regen binnen hij zei: "gaan we naar huis? als gij gaat, ga ik ook...." ik zei: "nee" en verdenk hem van blufpoker want hij wist gewoon dat ik nooit opgeef net zo min als hij we staan daar soms helemaal alleen onder de kerk van Kontich maar staan doen we weer of geen weer gelukkig klaarde het op na tienen en achteraf gezien heb ik weer een toffe omzet gehaald
ja echt! het was slecht weer 's morgens wel 8 buien geteld en 's middags nog eens 5 of zo en mijn theorie klopt rotweer ---->"de mensen vreten hun kas op" dit wil eigenlijk zeggen: "ze vreten hun kas leeg" met andere woorden indien hun kas leeg is moet die gevuld worden het liefste met chocolade want dat schijnt te troosten dus heb ik vandaag op mijn 2 marktjes super goed gewerkt bovendien was de jeugd weer terug uit vakantie en dat scheelt altijd
verder heb ik eindelijk alles op een rijtje betreffende die Pretium Telecom oplichterij overmorgen rij ik naar mijn ouders en dan maar afwachten wat het resultaat is
o ja, morgen boekenbeurs dat wordt diep in de beurs tasten meteen even langs uitgeverij Houtekiet dan zie ik eindelijk ook die vriendin nog eens terug de welke die me zo'n 15 jaar geleden heeft losgerukt uit mijn depressieve staat van work-a-holisme kben haar er nog altijd innig dankbaar voor
onze dochter is weer vertrokken ze woont nu alweer enige tijd in Nederland maar het lijkt net of ze op kamers is soms komt ze een weekend en nu is ze net 9 dagen lang hier geweest kon ze meteen haar vrienden opzoeken die vakantie hadden en ondertussen gewoon thuiswerk verrichten want journalistiek via de laptop is gemakkelijk
ze verandert wordt harder vind ik maar ja, dat zal mijn moeder indertijd van mij ook wel hebben gedacht ik voel me er ongemakkelijk bij als de geschiedenis zich herhaalt ......
ja hoor de spanning is er af kben ontploft en wel degelijk tegen de juiste persoon: koning 'roddel' himself die nog eventjes vuurke stook wilde spelen binnen mijn gezin ik geloof niet dat ik al ooit iemand zo zijn bak vol heb geladen en ik heb hem ook nog nooit zo bleek gezien genoeg en een dikke streep er onder
ik hoop dat ik deze keer weer beter slaap en minder last heb van mijn maag en rug
kort onder de morgen werd ik wakker na een droom die ik nog nooit gehad heb en waar ik nu nog steeds niet goed van ben iemand bleef maar praten en praten eigenlijk was het regelrechte kwaadsprekerij over anderen en ik wilde er tussen komen maar ik werd volkomen genegeerd na verloop van tijd begon ik te koken van woede en nam alles wat er onder mijn handen kwam vast om het vervolgens tegen de stenen vloer kapot te smijten razend, niet te stoppen het interesseerde me niet wat het was het moest kapot!
wat zit er diep in mij dat zich zo manifesteert in mijn droom?
slapen lukte niet meer maar met behulp van mijn mp3 speler heb ik een meditatie gedaan daarna wat vroeger dan gewoonlijk op zondag fris en monter de badkamer ingedoken en de rest van de dag was er merkbaar meer energie in mij de website waar ik mijn meditatie vandaan heb is er eigenlijk eentje waar je studie tips kan vinden van de universiteit van Leiden
vandaag moet ik het toegeven: ik verlies energie mijn rug speelt op ik duik steeds vroeg in mijn bedje ik voel me ook niet meer zo stevig met beide voeten op de grond en dit is al enkele weken aan de gang verschillende keren ben ik ook echt kwaad geweest tegen beter weten in mijn verstand zegt dat ik ook anders kan reageren en sinds ik terug ben uit Australië reageerde ik ook anders maar de laatste weken komen er kinken in de kabel kwaadheid verbergt verdriet en angst
daarom probeer ik hier en nu het een en ander neer te schrijven om inzicht te krijgen in wat er gaande is wanneer ik alles overdenk zonder neer te schrijven blijven de inzichten niet hangen wanneer ik het in een schrift schrijf lees ik het nooit meer na heeft het ook niet zo'n kracht
eerlijk gezegd: ik vraag altijd diep binnenin mij om inzichten en levenslessen zodat ik anderen beter kan begrijpen in hun doen en laten in hun denkwijzen en dwalingen en zo ben ik al enige tijd bezig met het thema 'achterdocht' een verschrikkelijk moeilijk thema en nu slaat het toe in mijn eigen leven op allerlei terreinen achterdocht, verdachtmakingen en roddels
en daarom voel ik mezelf terrein verliezen dit pad ben ik al ooit gegaan heel veel jaren terug regelrecht de depressiviteit in niks kon me nog boeien iedereen was tegen mij elk initiatief werd door mezelf ondermijnd
het is alsof een nieuwe cyclus start ik ben niet goed voorbereid en ik ben al helemaal niet goed in stratego ik wil zelfs niet meer deze straat inslaan
ik wens te blijven vertrouwen in mensen ik wens te geloven dat ik 'beschermd' word ik wens het goede te zien in alles wat ik tegen kom
onlangs hoorde ik een verhaal wat me bekend voorkwam een mens komt hetgene tegen dat hem toont wat hij/zij niet in zichzelf wil zien
dus gaat het hier eigenlijk wel om inzicht krijgen in anderen? nee ik wens me (terug) veilig te voelen in iedere omstandigheid en tussen alle mensen het is dat wat op dit moment op de proef gesteld wordt of is het eerder een vals gevoel van veiligheid dat ik in mezelf meedroeg meer en meer begrijp ik dat ik mezelf veiliger voel in 'het onbekende' dan in mijn eigen dichtbije wereld alsof ik heel heel ver weg wil lopen naar daar waar het goed is
het is tijd om me om te keren om te oefenen in vertrouwen in de mensen rondom mij
het is tijd om mijn zachte en kwetsbare 'ik' te tonen mijn 'ikweethetniet' kantje en dan te vertrouwen op het goede in de ander in die nabije ander zoals ik dat moeiteloos kan in iedere vreemde die ik ontmoet ondertussen mijn voeten op de grond zetten en diep blijven door ademen
This has to be one of the cleverest E-mails I've received in
a while. Someone out there either
has too much spare time or is deadly
at Scrabble. (Wait till you see the
last one)!
DORMITORY: When you rearrange the
letters: DIRTY ROOM
*
*
* PRESBYTERIAN: When you rearrange the
letters: BEST IN PRAYER
*
*
* ASTRONOMER: When you rearrange the
letters: MOON STARER
*
*
* DESPERATION: When you rearrange the
letters: A ROPE ENDS IT
*
*
* THE EYES: When you rearrange the
letters: THEY SEE
*
*
*
GEORGE BUSH: When you rearrange the
letters: HE BUGS GORE
*
*
* THE MORSE CODE : When you rearrange the
letters: HERE COME DOTS
*
*
* SLOT MACHINES: When you rearrange the
letters: CASH LOST IN ME
*
*
* ANIMOSITY: When you rearrange the
letters: IS NO AMITY
*
*
* ELECTION RESULTS: When you rearrange the
letters: LIES - LET'S RECOUNT
*
*
* SNOOZE ALARMS: When you rearrange the
letters: ALAS! NO MORE Z 'S
*
*
* A DECIMAL POINT: When you rearrange the
letters: IM A DOT IN PLACE
*
*
* THE EARTHQUAKES: When you rearrange the
letters: THAT QUEER SHAKE
*
*
* ELEVEN PLUS TWO: When you rearrange the
letters: TWELVE PLUS ONE
*
*
*
AND FOR THE GRAND FINALE:
MOTHER-IN-LAW: When you rearrange the
letters: WOMAN HITLER
mijn ouders in Nederland zijn opgelicht door Pretium
Langzamerhand komt het ware verhaal te voorschijn hier en daar had ik in de loop van de laatste maanden wel iets opgevangen maar op een of andere manier heb ik niets aan elkaar gelinkt maar nu ik regelmatiger en overdag bij mijn ouders langs ga krijg ik ook meer zicht op wat daar zoals gebeurt eerder dacht ik dat mijn moeder soms achterdochtiger was dan vroeger dat het allemaal zo'n vaart niet liep maar inderdaad: ouderen worden soms ergens in geluisd zo ook door het telecommunicatie bedrijf Pretium ergens in de zomer kreeg mijn moeder een telefoontje men liet uitschijnen dat ze door haar leeftijd bij KPN in een andere tarief formule kon stappen die goedkoper was mijn moeder had er wel oren naar maar ze vroeger ettelijke keren of het wel degelijk van KPN uitging dit werd bevestigd of misschien werd er gewoon zo gedraaid met woorden dat ze een bevestiging hoorde uiteindelijk zou men de papieren opsturen die zij dan ingevuld weer zou retourneren toen ze de papieren thuis kreeg zag ze meteen dat het niets met KPN te maken had en ze streepte alles door en onderaan schreef ze: "Ik blijf bij KPN" Dit stuurde ze terug helaas zonder er een kopie van te maken en ook zonder de kinderen iets te vertellen op deze papieren stond trouwens ook haar bankrekening nummer wat wel vreemd is heeft KPN dat dan doorgegeven?
in ieder geval dacht mijn moeder, dat daarmee alles weer in orde kwam tot ze in september een factuur kreeg van Pretium en bovendien was het geld automatisch van haar rekening afgeschreven op dat moment had ze het wel met mij over hogere of lagere kosten van sommige gesprekken maar ik had niet door waarover het ging tot ze vorige week er opnieuw over begon
ondertussen had ze van KPN ook papieren gehad waardoor ze zich daar opnieuw lid kon maken ze moest daarvoor ook identiteitsbewijzen kopiëren en alle gegevens weer opnieuw invullen daar hoorde ze niets meer van
de tijd verstreek en ik kreeg een warrig verhaal te horen data waren niet meer te achterhalen nergens kopietjes van maar ik begon op internet informatie te verzamelen en hoe meer ik hier vond hoe moeilijker de situatie leek het ziet er naar uit, dat de meest leugenachtige en geniepigste maatschappij zelfs enkele rechtszaken heeft gewonnen
en hoe verder dit evolueert hoe moeilijker het blijkt om terug te keren naar KPN ik ben er nog niet helemaal uit maar ik denk dat ik dit weekend een aantal brieven zal typen haar deze laat ondertekenen en dan naar diverse instanties zal versturen én maandag nog enige telefoontjes doe in de hoop dat ik iets kan recht zetten
wat me het meeste raakt is dat mensen op deze leeftijd in zo'n kluwen terecht komen die hun gemoedsrust verstoort die hun depressief maakt en bovendien het gevoel geeft dat ze onmondig zijn niet serieus genomen worden
IK BEN VÓÓR ONTDEKKING VAN HET UNIEKE IN IEDERE MENS! WAT EEN RIJKDOM!
gewoonlijk schrijf ik tekstjes, overpeinzingen, gedachtenkronkelingen, gedichtjes, verhaaltjes... die overal en nergens gepubliceerd worden. dan weer hier, dan weer daar, op websites, msn groepen, in verenigings kwartaaluitgaves. Tot ik me wat ongemakkelijk begon te voelen: ik lag verspreid over het internet .... dat is nu dus veranderd openbaar reageren kan - als jouw reactie iets vertelt over je zelf - als je iets waardevol hebt toe te voegen - als je je echt niet kan inhouden ;) ... een gastenboek vind ik overbodig want in zo'n brievenbus komt doorgaans alleen reclame
