"Toch kilometers opdoen al is het geen 100km"

Normaal gezien stond dit weekend alles in het teken van de NVV, maar wegens omstandigheden was ik verplicht de editie met een jaartje te laten voorbij gaan. Maar gelukkig is er nog een wandeling in de provincie al moet je een lange verplaatsing moet maken naar Zeebrugge waar de 'Brugse Metten-wandelclub' een tocht organiseren waar de haven een grote rol zal spelen. Ik ben gestart voor de grootste afstand(22km maar)of we wandelen al de haven tegemoet. De wandelaars van de 10km passeert het stationsgebouw terwijl de andere grotere afstanden wandelen door de industriezone in de haven. Wat heeft de wandelaars die hebben gekozen voor de grootste afstand weer geluk dat ze op het jaagpad langs het Boudewijnkanaal mogen bewandelen richting Lissewege. Tijdens de 2-daagse van Blankenberge was er hier nog in dit dorpje veel ambiance maar nu is het rustig als we rond de kerk wandelen om bij de gracht in het dienstcentrum de rustpost in te gaan. We verlaten nu het dorpje om te wandelen in de Uitkerkse polders. Het is mij voorbij gegaan maar ondertussen is de 16km ons bijgevoegd, maar al snel nemen ze weer afscheid van ons waar wij door het domein zeebos wandelen tot aan een hotel waar binnenin gerust kan worden. Ikzelf wandel gewoon door op het fietswegel langs de kustweg richting Zeebrugge om de dijk op te zoeken. Het is nu echt de tijd om kennis te maken met de haven waar we wandelen rond de verschillende boten(vissers-, pleziers- en zelfs jachtboten)en onderweg even halt te houden om een foto te nemen van een bebloemde anker voor een herdenkingsmonument. Eens we de marinebasis voorbij wandelen passeren we de kerk en weten waar de finish is gelegen daar we vanmorgen ook hetzelfde weg moesten volgen tot aan de startzaal. Jammer genoeg hebben we geen enkel stukje onverhard gekregen en moest ik tevreden zijn met de zon die voldoende scheen. Hopelijk volgend jaar weer gaan wandelen in Torhout want dit had ik toch een beetje gemist.

Bijlagen:
http://https://plus.google.com/photos/100518113529093874334/albums/6027407786155122449?authkey=CNuFkL3jkun4Xg   
http://www.beneluxwandelen.eu   

"Door dat er binnen een paar dagen 2 wandelingen zijn hier ga het de andere kant uit."

Met de wandeltocht van een andere Brugse club 2 dagen na vandaag  in de regio van Brugge hebben de Brugse Globtrotters om een nieuw parcours in te richten naar de andere kant voor hun "Dwars door het Brugse Ommeland". Wat ik leuk vond was dat er aan het station een infobordje van hen was opgehangen dat je het best buslijn 10 kon nemen om bij de startplaats in Sint-Kruis te komen. Vanuit het Sint-Andreaslyceum kon men kiezen voor de afstanden die variëren tussen de 6 en 60km voor de geoefende wandelaars. Ik heb gekozen om voor de middenweg te kiezen en de afstand van 30km af te leggen. Voor de 3 grote afstanden word er begonnen met een plaatselijk lusje van 4km waar we rond het Blosoterrein wandelen om tussen de gebouwen een glimp te nemen van het Belfort die niet ver hier vanaf is. Na we het lusje afgewerkt hebben wandelen we het Veltembos in waar er kan gewerkt worden aan de conditie door de fit-o-meterparcours. Het duurt niet lang of we krijgen met het natuurgebied Gemene Weidebeek een volgend mooi stukje natuur voorgeschoteld. Eens uit de natuur is het rusten geblazen in de rustpost. We wandelen op de spoorwegbedding waar we afscheid nemen van andere wandelcollega's en moeten uitkijken of we niet worden omver gereden door mountainbikers die hier verder meedoen aan een toertocht. Een grint- , ruiter- of kasseipad leiden allemaal naar het kasteel Ryckevelde die men al van ver kan zien staan. Rond het kasteel ligt er ook het domein waar we doorwandelen. Ryckevelde ligt op eeuwenoude zandruggen die ontstonden door zandstormen tijdens de laatste ijstijd. Sommigen beweren dat het domein daarvan ook zijn naam kreeg, omdat ‘rycke’ ‘rug’ betekent. Wie tijd heeft kan even halt houden om de heemtuin eventueel te bezoeken. Deze natuureducatieve tuin wil de bezoeker laten kennismaken met de typische landschapselementen en biotopen van de arme zandgronden uit de omgeving. Ondertussen zijn we Sijsele binnengetreden waar in de lokaal('t Keunekot) van de plaatselijke krulbollenclub de volgende rustpost is gevestigd. Weer voorspelen blijft moeilijk want waar we gehoord hebben dat het vanavond maar zou regenen belanden er toch enkele druppels op onze hoofd, "waar blijft de zon"? We volgen de weg naar Sint-Kruis met zijn talloze hoeves niet om naar de startplaats te gaan maar naar Oedelem waar in het Vrije Basisschool de medewerkers van de club ons verwelkomen. Vanaf hier starten voor de grote afstanden hun lussen die ze zal brengen naar Knesselare of zelfs tot in Beernem voor de 65 wandelaars die de 60km deden. Het is tijd om stilletjes terug te keren naar Sint-Kruis dat we doen om weer de natuur in te duiken eerst door de Beverhoutse velden op de voet gevolgd door de Assebroekse Meersen tot aan het dorpje Ver-Assebroek waar in het 't leenhof de meesten kiezen om eindelijk van het zonnetje te genieten met een koelend drankje erbij. Terwijl de 42&60km nog meer hier doorkruisen wandelen we opnieuw de spoorwegbedding op om voor het laatst net als in het begin van deze wandeling door de Gemene Weidebeek te wandelen om terug aan te komen in de startzaal waar de club enorme lof over dit parcours hebben ontvangen met een minpuntje waar zij niet de enige club zijn waar de klassieke "pijlendraaiers" en "-dieven"  ook weer van de partij waren, niettegenstaande de veelvuldige controles, we toch vele malen nog extra hebben ingegrepen bij elke nieuwe melding om zo de wandelaars het juiste pad te laten nemen.

Aantal deelnemers: 774

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

"Met 100km af te leggen in 3dagen geruime tijd om Ieper te verkennen."

Hemelvaartsweekend betekent in Ieper ook automatisch de 10km van Ieper. De streek verkennen in 3 dagen aan de afstanden tussen 6 en 50km op zaterdag. Voor de 43^ste editie moeten ze komend weekend de concurrentie aan met Omloop Kluisbergen, kan er weer gestart worden op vrijdag voor dag 1 vanuit zaal Fenix. Smoet mao je kiet'n, voor de wandeling aan te vatten voor de grootste afstand van om en bij de 30km. Achter de zaal ligt een mooi stukje natuur van de Hoornwerk, een vooruitgeschoven onderdeel van de Ieperse vestingen die vooral ondergronds nog aanwezig zijn. Tijdens de herdenkingsjaar van 100 jaar Wereldoorlog I passeren we uiteraard ook langs de Menenpoort. Elke avond word hier sinds 1928 om 20.00u de Last Post geblazen en ook vanavond dus en dit al voor de 29.594^ste keer. Na een korte passage door het winkelcentrum met zijn Lakenhalle keren we langzaam terug om terug een passage te maken door het Hoornwerk. Het is tijd om richting Zillebeke te trekken met zijn bekende vijver die we vandaag helemaal rond gaan te beginnen met het eerste deel tot aan de dorpskern waar in de CC de rustpost is. Terwijl de 10 en 15 kilometer al terugkeren gaan wij nog een stukje verder met een passage door het bos van De Vlierlingen. Met zijn vele vijvers(waar we gekwaak horen van de kikkers)en prachtige fauna en flora is het zeker één van de best bewaarde en beheerde bossen van de regio. Blikvanger is ongetwijfeld ook de Caterpillar, een enorme mijnenkrater met een diameter van om en bij de 200meter. Na een korte passage door het provinciedomein Palingbeek bewandelen we het paadje langs de spoorlijn naar Hollebeke. Na de rustpost wandelen de dappersten die net zoals ik de 30km voor hun rekening nemen verder langs de spoorlijn bij het kanaal Ieper-Komen om eventjes de taalgrens over te steken. Het keerpunt van deze wandeling ligt immers in Houthem, een dorp dat deel uitmaakt van de gemeente Komen-Waasten(en dus van de provincie Henegouwen).We steken weer de grens oven om bergopwaarts, typisch voor deze streek, terug te keren naar Hollebeke. We pikken de andere wandelaars weer op om teug de Natuur op te zoeken om te schuilen voor de eventuele golfballen van het golfterrein die vlak voor het Provinciaal domein De Palingbeek zich bevind. Jawel, het is voor de 2de keer deze tocht dat we in het domein wandelen, die ook een vast ingrediënt is van de 100km. We trotseren de kasseien, steengruis en graspaden tot aan het bezoekerscentrum waar we gratis bevoorrading krijgen. Nu hier niet ver vandaan vinden we terug het dorpje Zillebeke waar terug in het CC er gerust kan worden om via de kerk naar de vijver te gaan om nu aan de andere kant te wandelen. Na een gratis gekregen Frisco bij de drinkwaterproductiecentrum duiken we de Verdronken Weide/vredesbos in. Ook dit gebied werd al sinds de Middeleeuwen onder water gezet om vijandige troepen tot staand te brengen. Op vandaag is het een natuurgebied van meer dan 30ha groot, waar heel zeldzame watervogels hun broedplaats hebben. Nog even langs het water met aan de overkant de vestingen en zo zit onze dag erop, maar ook deze editie. Misschien in de toekomst wel de andere dagen erbij om dan toch de 100km werkelijk af te leggen.

Aantal deelnemers: 1611

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"een kleine wandelclub die nog niet veel ervaring heeft hebben we gezien."

Vandaag zijn we in Houthulst te gast bij wandelclub de 'buskanters' voor hun 7de Muziektocht. Het is even zoeken naar de inschrijvingsplaats die verscholen staat tussen de foorkramen op het dorpsplein. We kiezen vandaag voor de 18km waar men ook voor deze afstand kan kiezen voor de samenstelling van de12&6km waar het bos een grote rol speelt. We zijn vertrokken en verlaten het dorpskern om de drukke baan eventjes te volgen om linksaf te slaan in een landbouwwegeltje, wat een beetje sompig is geworden door de regen van afgelopen dagen. Het gaat stilletjes omhoog naar Zarren om te kiezen voor de optie "natuur" i.p.v. het harde gedeelte want voor het volgende stukje natuur zullen we nog even moeten wachten. We slalommen tussen de plassen om weer af te dalen richting de dorpskern. Nog even langs de fabrieksput wandelen om een paar meter verder dan de startplaats de rustpost binnen te wippen. Het is hier dat men kon kiezen om de 18km te volgen of de 12km mee te volgen om straks nog 6km bij te doen. We wandelen langs de nieuwbouwwoningen om bij de kerk weer op het dorpsplein te zijn. Nu is het dus tijd om de kleinste afstand bij te doen om nog te kunnen genieten van de natuur. We wandelen eerst langs de Lourdesgrot om rond de vijver weer te wandelen en binnen enkele momenten het Vrijbos in te wandelen. Het Vrijbos, dat je misschien kent van de roversbende van Bakelandt, werd in Wereldoorlog I voor de Duitsers het strategisch punt bij uitstek. Het bos was doorweven met een net van spoorwegen die aangesloten waren op de spoorlijn Staden-Westrozebeke. Hierdoor konden ze gemakkelijk hun zwaar materiaal en geschut vervoeren. Het bos werd stilaan omgebouwd tot een oorlogsarsenaal van het Duitse leger, het is daarom dat er hier ook een militair domein is. In september 1918 zette men het offensief in tegen het Duitse leger. Van het woud van Houthulst bleven enkel nog kapotgeschoten stammen over. Momenteel is het bos een prachtig wandelgebied waar we in kronkelen tot we het bos verlaten om stilletjes een einde te maken aan deze wandeling.

Aantal deelnemers: 506

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"Vriendschappelijk wandelgenot van her en der"

De Internationale 2-Daagse van Vlaanderen te Blankenberge is ook een jaarlijkse bijeenkomst van duizenden wandelaars die van her en der komen om niet alleen van de sfeer te genieten, maar natuurlijk om de beentjes te strekken. We mogen naast onze thuiswandelaars & noorderburen ook mensen begroeten uit Duitsland, Finland, Britten,Taiwanezen,etc. Traditioneel word er gestart vanuit de tent die opgesteld is op de Grote Markt. Men kan kiezen uit 4 afstanden geschikt van 6km voor de familiewandeling tot de sportieve uitdaging van 42km. Eens gestart zoeken we al vlug de dijk op tijdens de week van de zee waar we wandelen tot aan het einde van de Pier waar voor de 1^ste maal onze kaart worden geknipt. Aan het einde van de dijk gaat het over in Natuurgebied De Fonteintjes, waar we plaats zoeken om de verschillende pelotons van het Duitse leger voorbij te wandelen. Nadat we een gratis peperkoekje kregen met een bekertje soep gratis aangeboden door het hotel moeten we goed opletten of we de splitsing geraadpleegd hebben om op het juiste tijd de correcte weg te nemen. We wandelen op het wandelpaadje die vlak naast de trambaan loopt richting Zeebrugge. Moeten we niet wachten voor de verkeerslichten is het deze keer voor de brug waar de schepen eerst voorrang krijgen. We wandelen door het havengebied van Zeebrugge met al zijn soorten schepen voordat we verder gaan richting Heist om de brug nemen over de kustbaan. We wandelen de Sashul&Vuurtorenweiden een klein stukje door om tussen de koeien rond  de watertoren te wandelen. We maken weer tijd om de dijk op te wandelen tot aan de openluchtzwembad voor de volgende rustpost. We nemen een passage door het Generaal Willemspark om een klein beetje afkoeling te zoeken voordat we het tunneltje nemen. Als we links afgedraaid zijn zien we voor ons de Museum van de Zwinsttreek te herkennen aan zijn rode gebouw. We maken een ommetje door de Oosthoek die achter het station van Heist bevind. Dit betekent ook het einde van de reis door deze gemeente. Nadat we links de kleiputten van Heist opmerken is het tijd om te kiezen voor het rustige gedeelte van het parcours. We wandelen tussen de bomen langs het Kanaal van Schipdonck, waar we deze verder even verlaten om een passage te maken door Ramskapelle, voor de rustpunt in het For Freedom Museum . Geen enkele plek op het parcours legt beter de link met het gastland van dit jaar. Het waren tenslotte de Canadezen die de Oostkust bevrijdden van WO II. Tijdens het verlaten van dit dorpje vinden we verschillende langgevelhoeven en boerderijen met losstaande gebouwen. Deze gebouwen hebben meestal een 17de of 18de-eeuwse kern. De wieken van de Callantmolen of De Kruier, een stenen windmolen uit 1897 beginnen ook te draaien. We zetten onze weg verder langs de fotogenieke tweelingkanalen ‘Stinker en Blinker’ . Nu het Leopoldkanaal hier ook loopt zullen we deze niet zien, daar we op de macadamwegen ernaast bewandelen. We blijven mooi links houden aan de drukke Damsesteenweg om  tijd te maken om even halt te maken in de ‘postkaart’-dorpskernen van Dudzele in te wandelen. Als we wandelen langs het Boudewijnkanaal mogen we onze vrienden van de 24km terug begroeten waar we samen aan het geluidhorend weldra Lissewege ingaan. Lissewege is trouwens opgenomen in de lijst van 50 mooiste dorpen van Vlaanderen en vandaag de dorp van de 1^ste dag. Op het pleintje met zijn Onze-Lieve-Vrouw-Bezoekingskerk kunnen we even uitrusten en genieten van de ambiance. Lissewege heeft veel van zijn authenticiteit uit zijn verleden bewaard, met zijn kleine straatjes en huisjes plus zijn Lisseweegs Vaartje, een oud kanaal doorheen het dorpscentrum die we tegen komen als we deze verlaten. De Militairen zijn ook maar gewone mensen, dus zij worden ook verzorgd door hun medemakkers, terwijl wij een gratis  een appel krijgen voordat we de mensen van 16km ook ons komen bijvoegen. In tegenstelling tot vorig jaar wandelen we niet langs het spoor om Blankenberge te betreden, maar gaat het rechtdoor kronkelend tot Uitkerke. Het is hier bij de kerk dat de allerkleinsten zich kunnen uitleven in de Funpark 'De Voetjes', maar voor de volwassenen heeft de inrichters ook gedacht want een 100m verder op het schoolterrein inden we de jaarlijkse feesttent terug waar we kunnen genieten van het plaatselijk biertje met een kaasboterhammetje erbij. Alléz nog even volhouden, we zijn er bijna. Het is gewoonweg nog even wandelen door de centrumstraten voordat we terug belanden op de markt waar we kunnen genieten onder de muzikale omlijsting van visserslieden van een verg gebakken visje met daarbij een gratis aangeboden Kokketeute.

Aantal deelnemers: 6362

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"Een echte walhalla voor wie van de natuur houd."

We zijn al eind april en dat betekend dat ik even de grens voorbij steek om te gaan wandelen rond Ghyvelde. De Randonneurs des Polders(Aktivia-459)richten voor de 12de maal hun Rando Watergang. Vanuit Salle des Fêtes ben ik gestart voor de +-23km(22,500km) om eventjes door de wijk te wandelen tot bij het voetbalstadium. Daar volgen we de baan naar rechts toe om binnen de kortste keren het poortje open te doen naar Site Fosile, een stukje natuur. We komen naast de andere afstanden ook een bunker tegen die nu dienst doet als huis voor de vleermuizen. Een plaatselijke bewoner die duinenasperges teelt heeft zijn toelating gegeven om doortocht te lenen. I.p.v. naar de aankomst te gaan verlaten we Ghyvelde om het graspaadje te nemen naast Canal de Furnes. We duiken opnieuw de duinstroken in, ditmaal de Dunes Marchand waar we onderweg een groot kruisteken tegenkomen pal in de duinen. Bray-Dunes zijn we nu ingewandeld met de rustpost die we onderweg tegenkomen. Het is tijd om zeelucht op te snuiven op de bijna lege dijk, waar ik een beetje verstrooid was door te laat af te slaan, dus enkele meters extra afleggen. Als de zon verstopt raakt achter de wolken is het een pak frisser, maar als we nu het badstadje verlaten is het weer duintrappen geblazen door de Dune Marchand, waar we daarnet bij de splitsinglocatie kwamen nu terug zijn en dus tezamen richting de Espace Robert Merle gaan voor de volgende rustpost. De 2 grootste afstanden beginnen hier aan de plaatselijke lusje. We komen al snel enkele dingen tegen die nog dienst deden tijdens de oorlog, met name eerst het oude perron die vlak voor Het complex Ferme Nord, gebouwd in 1910, voorzag de kliniek (Maritiem Hospitaal) van de nodige verse etenswaren. We nemen tal van houten trappen op en neer om door het natuurgebied te wandelen richting de zee. Eens we uit de duinen geraakt zijn, volgen we de kustlijn.  We passeren het maritiem hospitaal, een sanatorium. voordat we stilletjes aan de rustpost weer bereiken. Het is tijd om Zuydcoote achter ons te laten om via een laatste onverhard stuk een einde te maken aan deze 2-sterrentocht.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"Op bezoek bij de schilder&de keizer in de koningin der badsteden."

Paaszaterdag, Paasvakantie & bovenop een verlengd weekend. Niets houd ons tegen om onze wandelschoenen gedurende de volgende dag meermaals aan te binden. De Keignaerttrippers organiseren voor de 5^de keer "Wandelen met Prins Karel & Ensor startend vanuit provinciedomein Walrave. Eens gestart kon je als je tijd had direct weer halt houden om de Vogelopvang gratis bezoeken die we in het begin voorbij kwamen. Na het wandelen tussen de kampeerhuisjes nemen we de trap en kronkelen op de dolomietpaadjes waar me met momenten kunnen genieten van duin -en strandzichten. Wij kunnen ons nauwelijks voorstellen dat ruim 500 jaar geleden het vissersdorpje Walraverszijde hier in zee verdween. Een vijftal vissershuisjes zijn in middeleeuwse stijl herbouwt ter nagedachtenis van het dorpje. Tijdens het wandelen op de dijk  zien ook verschillende oorlogsbunkers en resten van mitrailleurposten  uit de eerste en tweede wereldoorlog. , zij zijn de overblijfselen van de Atlantikwall. Dit was een door de Duitse bezetter aangelegde verdedigingsgordel tegen aanvallen uit zee. Zo was de batterij in Raversijde bestemd als verdediging van de Oostendse haven. We betreden het houten trapje om terug te belanden het domein waar we uitkomen aan de startzaal. Zo onze 1^ste lusje zit erop, het is tijd om een vervolg te maken aan de wandeling. Door verfraaiingwerken was de club genoodzaakt om ons niet door het domein te kunnen leiden maar terug te kiezen voor het baantje dat ernaast loopt. Wij verlaten het domein en stappen door de wijk een gedeelte van Mariakerke – Oostende op. Wij passeren de eeuwenoude duinenkapel het bekende duinenkerkje. Vele malen verbouwd en de eerste vermeldingen van een kapel vinden wij in het jaar 1171. Het duinenkerkje werd gebouwd tussen de jaren 1350 en 1400 in Gotische stijl met een westertoren, in de eerste wereldoorlog braken de Duitsers de toren af. Vanaf 1929 tot 1931 werd na vele vernielingen het kerkje gerestaureerd. Er is nog heel wat oud kunstig meubilair te bezichtigen en sinds 1946 als beschermt monument herkend. Op het kerkhof werd hier ook baron James Ensor begraven, een Belgisch kunstschilder. En dit in zijn geliefde omgeving, en hij belette ook dat het kerkje zou gesloopt worden. Naast het kerkje het vertelhuisje de woonst van de familie Corvelyns. Op een bepaald moment woonden de familie met acht dochters en zes zonen. Moeder Corvelyns was beter gekend onder de naam Mietje Maene en was een zeer bekende visleurster. Wij stappen richting grote baan die wij gaan kruisen, en een eindje verder veilig afgeschermd van het drukke verkeer vangen wij een glimp op van de Oostendse luchthaven. Het wordt een rustige zwerftocht door de straten met zijn kerk van de Koningin om even later voorbij het voetbalplein van K.V. Oostende te komen. Het is tijd om even halt te houden in zaaltje Ter Duinen voor de rustpost. Het plaatselijke lusje die wij als grootste afstand hier zullen doen, kunnen we kort over zijn. Je kan het een huizenjacht noemen want we wandelen blokjes door de woonwijken van het aangrenzende gehucht Stene, om terug te komen in de rustpost. Nu stappen we voor het slot met alle afstanden terug richting de dijk. We vinden meer mensen op de dijk dan op het strand, een teken dat het nog altijd geen prachtig weer is. Na de wandeling op de dijk stappen wij terug het domein Raversijde in, en vinden er even later de residentie van Prins Karel. Die er na zijn regentschap kwam wonen en het nadien verkocht aan de Belgische staat. Thans keurig gerestaureerd en er zijn ook enkele musea in ondergebracht die kunnen bezocht worden en een gans arsenaal boeiende en geschiedkundige onderdelen bevatten, echt een aanrader. Anderzijds genieten wij verder na van de prachtige natuur en komen zo naar het einde van onze wandeldag toegestapt. Wij hadden genoten van het afwisselende parkoers. Keignaertstappers jullie zorgden voor een verzorgde organisatie, daarom aan iedereen proficiat en van harte dank voor jullie inzet, het gaat jullie goed en tot een volgende wandelgelegenheid.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

                                                                                           "Op zoek naar het licht van de toren"
De stormvogels organiseren voor de 18^de keer hun Lange Nelle tocht vanuit Oostende. De Lange Nelle die werkelijkheid een vuurtoren is hier dichtbij is trouwens hun coverfoto van hun clubblad. De startzaal Sluisvliet bevindt zich in het oostelijk deel van Oostende, ze noemen het ook het visserijgedeelte van de stad. Uit de 4 afstanden kies ik gewoonlijk weer voor de grootste afstand, die vandaag 21,9km is. Vlakbij de startzaal ligt de 80ha grote Spuikom. Aangelegd om de havenmonding te spuien. Tijdens WO II landingsplaats van Duitse watervliegtuigen, nu het mekka voor watersportbeoefenaars en kweekplaats van de echte Oostendse oesters! We gaan de linkerkant uit langs heraangelegde paadjes om uit te komen in Bredene-sas, één van de gehuchten waaruit Bredene bestaat. Voor ons zien we de blauw witte toren waar we steeds blokjes om rond wandelen om via het wachtbekken van de Noord-Ede& plaatselijk containerpark. Wat je hier opmerkt is dat plaatselijke bewoners hun gevel beschilderd hebben met een muurtekening. Het is een paar meter meer voor we de rustpost bereiken in manege ' 't Ruitershof'. Via de paardenstallen en een prachtige paardenwegel kom je bij de St. Rikierkerk. Eens die kerk voorbij scheiden we ons van de 18km. Hier is ook het mekka van de campingzone’s. Tussen één van deze kampeerplaatsen gaat het links naar recreatiedomein 'Grasduinen'. Het tunneltje onder, om het wegeltje tussen de trambaan en de zee met ook de  paddenstoel van kabouter pinnemuts te bewandelen, tot we een houten trap afdalen om via enkele wegeltjes tussen de wijken voor ons wijkschooltje ‘Groenendijk’ zien, waar de 2^de rustpost plaatsvindt. Hier maken de wandelaars aan de lijven mee wat het is om weer kleuter te voelen, want er zijn hier grotendeels kleine tafeltjes&stoelen te gebruiken. Na de rust wandelen alle afstanden op de 6km na terug naar de zee. Een venijnig klimmetje brengt je op een zandpad hoog op de duinen. tijdens de duinstrook , ter hoogte van strandpost 1 ‘Turkeyen’ komen we het kunstwerk 'Olnetop 2012' van de Belg Nick Ervinck n.a.v. Beaufort 04 tegen. De artistieke installatie van 8 meter hoog refereert naar opspattende golven. Een houten trap brengt me terug naar de zeedijk. In de nabijheid ligt het fort Napoleon. Oostende was vroeger een versterkte stad, maar aan de oostelijke kant van de stand herinneren je namen als Spinoladijk, Buskruitstraat en Halvemaandijk nog aan de versterkingen. Hier kan je niet tot de havengeul wandelen, want de ganse Halvemaandijk is afgezet wegens grote werken voor de nieuwe oostelijke havendam. Je stapt niet ver van de site waar men zich klaarmaakt om nog tientallen windmolens te bouwen die ons vanuit de Noordzee elektriciteit zullen leveren. Eens de dijk verlaat zien we waaraan deze tocht is vernoemd de ‘Lange Nelle’. Deze mooie, slanke, wit-blauwe vuurtoren kan haar licht 40m ver laten schijnen om de vissers te waarschuwen. We nemen nog even afscheid van de kleinste afstand waar de sluisdeuren ons brengt naar de vismijn. We wandelen er nu door, met boven ons de prachtige foto's te kijken van visserskoppen. We keren even terug om eventjes voorbij het Visserijdok met zijn vissersschepen te wandelen, waar zelfs op een zaterdag er altijd wel bedrijvigheid is. Eerst kijken of er geen tram voorbij snelt om de laatste meters van deze wandeling langs de St. Antonius van Paduakerk af te stappen waar we het eindpunt hebben bereikt!

 Aantal deelnemers: 953

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"Wandelen tussen de duinstroken op zoek naar garnalen"

Vandaag word door de Stormvogels uit Oostende voor de 23ste keer hulde gebracht aan de Paardenvissers. Dit wilt dus zeggen dat er gestart word vanuit hun thuisgemeente aan 't zétje met name Oostduinkerke. Ik start rond de middag voor de afstand van 23km waar we direct al afscheid moeten nemen van een andere afstand. We wandelen door de straten rond de startplaats om het eerste onverharde stukje te nemen waar de 6&21km nog een extra ommetje moeten maken. Als we voor ons kijken zien we het strand maar we verkiezen het zand van natuurgebied Ter Yde, langs beide kanten van de trambaan. Nu we alleen zijn met de 30km is het in plaats van rechtdoor een ommetje geblazen door de duinen waardoor we de baan over steken en terug kiezen voor het onverharde. Het is tijd om de 1ste rustpost bij frituur als restaurant als tearoom Paldy. We passeren vakantiepark Sunparks voordat we via de noordzeedreef het Hannecartbos ingaan waar deze gevolgd worden door het zand van de Plaatsduinen met o.a. een pittige zandhelling. Eens we dit achter de rug hebben zijn we zo goed als zeker bij het parochiehuis naast het visserijmuseum voor de rustpost. De startzaal is niet ver maar we zijn pas net over de helft, dus zetten we de tocht verder door reservaat Doornpanne waarna we de Hoge Blekker op- en neer gaan. In het begin van het bosje gaan de wandelaars van de 21&30km alvast naar de rustpost, maar wij zoeken eerst nog de gemeentelijke basisschool op om ook voor de rustpost te kiezen in de andere school hier in de buurt. We zijn begonnen aan de laatste 5km waar 'De Poort' ons het winkelcentrum doorkrassen om aan het gemeentehuis links te gaan en de dijk opzoeken en deze voltooien tot aan het einde om als het nog niet genoeg is geweest, de Schipgatduinen door te wandelen. Nog even de laatste meters met onder meer de traditionele zandhelling voor deze jaargang erop zit.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"Nog steeds de mooiste wandeling aan de westkust"

De 1ste zondag van maart staat er voor mij de Picontocht van mijn wandelclub op het menu. De startplaats onder zomerse omstandigheden nl. 16°C is dit jaar verlegd en ditmaal naar De Panne zelf. Het is even na de middag wanneer ik start voor de afstand van 24km. Al snel zoeken we het Calmeynbos op die ons na een passage door het bezoekerscentrum 'De Nachtegaal' ons al brengt naar de rustpost in vakantieverblijf J-Club. Van hieruit starten de lussen voor meerdere afstanden. Het is tijd om het mulle zand te bewandelen door de Oosthoekduinen om ons te manoeuvreren naast de werken bij de sporthal om een bospad te bewandelen die uitkomt in Adinkerke, maar snel weer het Calmeynbos induiken tot de rustpost. We nemen even tijd om het gedicht van "Zand"(Paul Snoek)te lezen om door de oosthoekwijk de drukke baan over te steken om de Kzerkepannebos op de voet gevolgd door de Houtsaegerduinen deze die uitkomt bij de trambaan. De neus krijgt ook de kans om het zeelucht op te snuiven terwijl we de ganse dijk bewandelen tot aan het standbeeld van Leopold I. De startzaal is nog niet mijn eindpunt, want we zijn nog maar net over de helft, dus weer hetzelfde stukje terug wandelen tot aan de splitsing. Ik neem even een break om op de panoramische uitkijkpunt het mooie domein De Westhoek ten volle te bekijken, want het is aan het begin van deze dat de wegen weer scheiden. Wij kunnen nog met de 18&30km even de graspaden opwandelen, maar wij ontsnappen er ook niet aan om het mulle zand te betreden(want ik ben toch een 'Duintrapper')in de Sahara. Hier word dit stuk ook in de volksmond genoemd want er kaan er behoorlijk heet zijn mede door de wind weinig kans heeft. Even over de grens word er in de cafeetje weer gerust en maakt de 18&30km een plaatselijke lus terwijl wij al door heen de camping stilletjes aan het strand opzoeken. De mensen die zeilwagenrijdend als hobby hebben kunnen vandaag hartenlust beoefenen want ze zoeven voorbij. Na het strand te verlaten hebben is het nog even de wandelpaden betreden tussen de wijken voordat we weer aan de startzaal uitkomen.

Aantal Deelnemers: 2325

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"Nog eens een wandeling van dichtbij."

Dit jaar heeft WTC Nieuwpoort hun Geeraerttocht laten vallen om een nieuw tocht in te richten nl. Pannenkoekentocht. Gestart word er vanuit de feestzaal Witte Burg te Oostduinkerke. De tocht bestaat uit 5 lussen(ze hebben een beetje afgekeken van de wandeling die plaatsvond vanuit Sunparks een paar jaar terug) van 2,7km tot 7,7km. Als je lussen 3,4&5 bewandelt ga je 18,6km achter de rug hebben. We zijn vertrokken en dit beginnend met lus 3 na enkelen wegen te bewandeld te hebben zijn we op de zeedijk waar men bezig is met de vernieuwing van het openlucht zwembad. We wandelen op het paadje waar rechts van ons het strand zich bevind om de trambaan over te steken t.h.v. de 2 boten om de klim aan te vatten naar de startzaal. Nu is het tijd voor de langste lus waar we beginnen om lange straten te wandelen om Oostduinkerke te verlaten en een stukje duinen mee te pikken langs de Doornpanne. We beklimmen de Hoge Blekker om deze af te dalen om voet te zetten in het natuurreservaat Doornpanne om aan het einde nog de optie te nemen "duin" waar we de helling op -en neer gaan bij de startzaal. Nu rest er nog ons de laatste lus, waar we achter de kerk(voor de 2^de maal)de rug toe keren en langzaam voet zetten naar de Oostvoorduinen om tot slot nog de resterende meters af te leggen om een einde te maken aan deze wandeling. De meesten zullen teleurgesteld zijn als ze vinden dat we geen gratis pannenkoeken kregen tot andere van dezelfde namen van wandeltochten.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"Even binnenwippen in Nederland."

Een paar weken was ik ook al te gast bij WNZB Knokke-Heist, maar dit weekend is het voor de zwintocht. Zij richten een zomer- en wintereditie in maar eigenlijk is het al de dagen de moeite waard om 't Zwin te verkennen. Eens gestart vanuit het schuttersplein wandelen we nog alleen maar met de andere collega's van de 20km. Wij krijgen in het begin van de wandeling de kans om Westkapelle ruimschoots te verkennen tot we even voorbij de molen alles weer tezamen loopt om het ganzenpad te nemen die ons brengt naar het gemeentelijk basisschool Polderkind voor onze 1^ste rustpost. Even daarna merken we een soort van gespleten stam op die als kunstwerk dient hier in 't Zoute. Nu zijn we echt alleen en wandelen een heel lang rechtdoor stuk tot aan de grens die we over steken om in Retranchement te belanden waar in het dorpshuis weer rusten is geblazen. We verlaten dit tof dorpje om de Polderdijk op te wandelen langs de waterkant tot we belanden in Cadzand-Bad. We merken geen zonnebaders op het strand maar toch kunnen we hier genieten van de mooie zeespiegel. Op het strand staat er een paviljoen waar weverplicht zijn binnen te gaan om onze kaart af te stempelen. Als we de grenspaal tegenkomen zien we rechts van ons al het reservaat t' Zwin, maar eerst nog even de Internationale dijk opwandelen om een klein ommetje maken omdat er wegenwerken aan de gang zijn t.h.v. de ingangspoort. We merken eerst een paar harige runderen op voordat de samensmelting een feit is om door het reservaat te wandelen tot we het huppelende konijn langs onze tocht tegen komen die elke editie van deze inrichting terugkomt. We wandelen de dijk op, al is maar kort want blijkbaar komen we straks hier nog terug dat we kunnen afleiden aan het splitsingsbord. Waarom?, wel in het tentje die even verder staat opgesteld is het gezelligheid troef om even tot rust te komen voordat we de tocht verder zetten. We kunnen er niet genoeg van krijgen om wandelen we er een vervolg aan om voor het laatst vandaag kennis te maken met de Zwinduinen en -polders tot we nu echt de zeedijk- Het Zoute bewandelen om nog eventjes de straten tussen de villa's te bespeuren om via het Sint-Sebastiaanspad naast het voetbalstadion ons terug naar de startplaats brengt.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

"Een gezonde wandeling flirtend met het vriespunt"

We hebben er lang moeten wachten maar sinds vannacht en een beetje vanmorgen flirten we met het vriespunt, toch gaan we een strandwandeling maken bij wandelclub WNZB Knokke-Heist voor hun strand- en polderwandeling startend uit Heist. Eens gestart moeten we na korte tijd al een paar vrienden wegzwaaien terwijl we rond de toren gaan om de trap te nemen naar domein 'de sashul&vuurtorenweiden'. Aan de rechterkant kunnen we de jachthaven van Zeebrugge zien als we langs de kleiputten van Heist wandelen. Nu speelt het Leopoldkanaal een grote rol daar we deze volgen op de Vaartdijk tot we aan het restaurantje afslaan om recht voorwaarts naar het polderdorpje Ramskapelle. Achter de kerk in het parochiezaaltje vermoed ik is het tijd voor de 1ste rustpost van de dag. Vanaf hier zijn wij als grootste afstand verplicht de plaatselijke lus aan te vatten, waar we een grote kring maken tot aan de Zelzatebrug terug nog eens te wandelen langs het water om in korte tijd een laatste keer kennis maken met het dorpje. We nemen afscheid van dit rustige dorpje om stilletjes aan weer binnen te wandelen in de thuisstad van deze club om in een schooltje weer halt te houden om ons op te warmen. Op vertoon van de inschrijvingskaart kunnen we allemaal gratis het Heemkundig Museum Sincfala bezoeken, nu we toch door het museum van de kust doormoeten. Het tunneltje onder voordat we afscheid nemen van onze collega's om te wandelen door de Gen. Willemspark. om na de passage van het Stübbenpark en klim te nemen om af te dalen naar het strand. We wandelen nu het toch prachtig weer is langs de waterlijn voor een paar kilometers tot aan De Baai van Heist. Nee, we gaan er niet door want we moeten het strand af om de tunnel onder te trambaan te nemen om nog even door de winkelstraat te wandelen tot we weer belanden in de startzaal. Het negatieve puntje vandaag is dat de verplaatsing voor mij dubbel zo lang is dan de wandeltijd, maar treur daar niet om vanwege het prachtige parcours van deze inrichting, bedankt WNZB Knokke-Heist.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

"Al staat er 'marathon', kies ik toch voor het 'Sportief Wandelen'."

Het zijn toch bezige bijtjes die "Lachende Wandelaars" uit Aalter. Want amper 6 dagen na de Hooggoedwandeling had de wandelaar vandaag opnieuw de kans om Aalter en zijn omgeving te komen ontdekken. Vandaag stond immers de 5de Aalterse marathon op het programma. Nam daarbij ook de eerste tocht in 2014 van het project "sportief wandelen" en het zachte, rustige, droge winterweer en je had de ideale mix om vandaag te kiezen voor deze wandeling. Zoals de naam al deed vermoeden kon je vandaag een heuse marathon stappen... 42 km, eventueel te doen via het project "sportief wandelen". Wie deze afstand te lang vond, kon nog opteren voor 32 of 25 km. Ook bij deze afstanden had je de mogelijkheid om ze te doen via "sportief wandelen". Wou je eerder een kleine wandeling maken dan kon je nog kiezen tussen 18, 10 en 6 km. Op deze afstanden was wel het "sportief wandelen" niet mogelijk. Ik koos voor 32km en "sportief wandelen" want ik wou toch eens zien hoe dat eigenlijk in elkaar zat. Het is eigenlijk vrij simpel. Met het project "Sportief wandelen" wordt elke wandelaar aangemoedigd om zijn grenzen te verleggen en de strijd met zichzelf aan te gaan. Een bepaalde afstand afleggen binnen een vooropgestelde tijdslimiet, daar gaat het om. Elke tocht biedt de sportieve wandelaar 2 afstanden aan, een kortere afstand tussen 20 en 25 km ofwel een lange afstand tussen 35 en 60 km voor de echte kilometervreters. De wandelaar bepaalt zelf of er aan 5km/u, 6km/u, 7km/u of 8km/u gewandeld wordt. De keuze van de afstand en snelheid bepalen uiteindelijk de opgelegde tijdslimiet. Ik besluit me te houden aan het tijdschema van 6km/u wat goed doorstappen is maar wel haalbaar is. Eenmaal ingeschreven en de startscan gemaakt, kan ik vertrekken richting Sint-Maria-Aalter. Na een tijdje stappen tussen de weidse velden, de akkers en doorheen imposante beukendreven steek ik de E40 over en stap ik het gehucht Sint-Maria-Aalter binnen. Dit gehucht is nooit een dorp geweest vandaar dat men niet kan spreken van een deelgemeente. Vrijwel onmiddellijk merk ik links de parochiekerk van Sint-Maria-Aalter op met aan de overzijde de gedenksteen ter ere van de kantwerksters waar iets verderop de rustpost ligt waar ik mijn controlekaart een eerste keer kan laten scannen. Dit scannen moet gebeuren zowel bij aankomst als bij vertrek op de controle. De tijdslimiet omvat trouwens ook rusttijden: namelijk 10 minuten per rustpost en 1x 30 minuten voor een langere pauze (vrij op te nemen). Toch ben ik algauw terug op pad voor een grote lus die me stuurt naar de bossen van het Schuurlo. Bos, natuur, velden, akkers, hier en daar een boerderij, enkele varkenskwekerijen en een verdoken kasteeltje... het is het decor van deze mooie lus. Na de tweede scanbeurt ben ik terug op weg voor het volgende plaatselijke lusje. We wandelen nu een stukje op grondgebied Ruiselede met zijn Vorte Bossen(met een opmerkende Christusbeeldje om na het Vredesbos via de sparhoekdreef terug in de rustpost te belanden. Het vervolg van het parcours leidt me naar het Blekkerbos en het domein Hooggoed. Het is schitterend om hier in deze mooie bossen te wandelen. Het is werkelijk genieten in deze oase van rust met hier en daar een beekje dat kabbelt. Alleen enkele eksters en een paar kraaien verstoren de stilte in het bos met hun gekras. Eenmaal uit de bossen is het nog even wandelen tussen de open velden en akkers van Stratem richting de razende auto's op de E40. Want die moeten we via de brug overwandelen willen we terug naar de start geraken. Terwijl de kleinere en de grootste afstanden  nog een ommetje maken via de dorpskern gaat het stapvoets de laatste meters in met een passage langs het gemeentehuis. Aangekomen in de startzaal doe ik onmiddellijk de eindscan en mijn eerste "sportief wandelen" zit erop.

Aantal deelnemers: 1566

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

"Alle tellers mogen weer op nul, om te kunnen herbeginnen in Torhout."

Terwijl menige medemensen tijd maken op het bed op te zoeken zijn de fervente wandelaars al goed uitgeslapen om de 1ste wandeltocht van het nieuwe jaar in te zetten. Al voor de 21^ste jaar begroet wandelclub Nacht van Vlaanderen iedereen om hun kater te verteren door een wandeling te maken in het Houtland. In de startzaal worden volop kussen en beste wensen uitgedeeld terwijl we ons inschrijven. Qua weeromstandigheden is er geen verandering gekomen tegenover de laatste dagen waar het nog steeds zoeken is naar de winter, maar nu toch al een kille wind staat. Mochten we iemand vergeten gelukkig Nieuwjaar te wensen, heeft tijd genoeg, want de eerste kilometers van de wandeling leggen we samen af. Jammer genoeg voor de mensen van de kleinste afstand, maar zij maken geen passage door het groenhovebos. Na dit stukje natuur wandelen we stilletjes naar het voetbalstadium van Torhout KM 1992 om in de kantine even ons opwarmen. Niet ver hier vandaan aan het oude hospitaal Ten Walle begint voor de grootste afstand ons plaatselijke lus. We zoeken het gehuscht 't Hoge op waar een onverhard paadje(die er een beetje sompig bijligt)ons naar de top brengt om op de treugweg binnen de kortste keer de Groene 62 op te wandelen. Nadat we de brug zijn gepasseerd over deze fietsweg(of oude spoorweg)tussen Oostende-Torhout steken we de baan over om door de industriezone via het Benny Vansteelantcomplex terug in de kantine belanden. Via het beeld 'het nest' op het rondpunt en enkele wijken waken we tijd om een passage te maken door het gemeentepark Ravenhof. Na dit stukje groen scheiden onze wegen voor het laatst nog een keer, doordat wij nog enkele kilometers meer moeten afleggen. We wandelen eventjes buiten het centrum om nog op het pauwwegel te wandelen, waar we nog eens kennis maken met de rustige momenten. We begroeten terug onze medemensen om vlak voor het station nog even een korte passage te maken met het centrum, voordat we terug belanden in de startplaats waar we aan onze aperitief kunnen beginnen d.m.v. een jenevertje&boterlukke aangeboden door de wandelclub.

Aantal deelnemers: 1308

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"Traditioneel staat de winterwandeling op het menu."

Elk jaar organiseert de toerismedienst van mijn stad op het einde van het jaar een winterwandeling. De winter is vandaag ver te zoeken met deze zachte temperaturen. We vetrekken vanuit zaal Kerkepanne, waar de inschrijving gratis is, voor de wandeling van 32km. We krijgen al de eerste duinenpassage onder onze voeten met name de Noordduinen. Er zijn hier wel pijlen te zien, maar geen linten. Gelukkig ken ik mijn weg vanuit mijn broekzak. We wandelen naast de Hoge Blekker, die we wel opwandelen op het harde gedeelte. We gaan tot de vorige jaren helemaal tot boven, om te dalen om voet te zetten richting natuurreservaat Doornpanne. Aan het bezoekerscentrum laten we de kaart voor de 1ste maal bestempelen. Straks komen we hier terug. Aan de één(peniche) van de twee boten gaan wij eerst naar rechts op weg naar de Witte Burg. We wandelen langs Ter Yde om de Oostvoorduinen in te wandelen. Aan het einde van deze strook splitsen onze wegen. Wij wandelen langs golfterrein Hof ter Hille richting Wulpen, waar we enkele druppels op ons hoofd krijgen. Over de brug aan de andere kant van de Conterdijk is er in het tearoom een controlepost gepland. We verlaten dit dorpje om stilletjes aan weer te wandelen naar Oostduinkerke. Na de 3de controlepost wringen we door de bochten opnieuw richting het bezoekerscentrum. We wandelen even langs de drukke baan om recht tegenover de Normandie een klimmetje te nemen naar de Schipgatduinen. We wandelen door het mulle zand met enkele hellingetjes, om stilletjes aan de dijk op te zoeken die we helemaal bewandelen. Aan het toerismebureau van St.-Idesbald krijgen we onze laatste stempel. Een kleine parcourswijziging treed nu aan want de winkelstraat doen we niet aan. We nemen tweemaal van de wandelaars van de 8km, voordat we voor het laatste kunnen proeven van de duinen op het stukje die we in het begin ook hebben gedaan. Via de Zuid Abdijmolen maken we stilletjes een einde niet alleen van deze wandeling, maar ook van deze drukke wandeldag alsook van het wandeljaar.

Aantal deelnemers:1461

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"Het laatste wandeldag van het jaar begint in Nieuwpoort"

De laatste 2 wandeltochten van het jaar zijn er twee die op amper 5km van elkaar lopen. Straks naar Koksijde(St.-Idesbald), maar eerst de laatste van de Aktivakalender. Wandelclub W.T.C.Nieuwpoort organiseert de vakantietocht, startend vanuit de zaal in de vismijn. Uit de keuze van 3 afstanden is de grootste aantal kilometers vandaag 18km. Het is nog een beetje donker als we starten met een plaatselijk lusje. We gaan via het sluizencomplex rechts naar St.-Joris. We passeren het Ramscapelle Road Cemetery( militaire begraafplaats) tot we de verlichte kerk met zijn kerststal van de fusiegemeente van de stad te zien krijgen. Nu wandelen we langs het fietswegeltje die loopt tussen de camping&de spaarbekken. We zijn terug beland bij de sluizencomplex, om deze rechts rond te wandelen om weldra weer te belanden in de startzaal. Nu wandelen we met zen alen langs de vismijn/kaai om even verder via de havengeul te wandelen naar Nieuwpoort-Bad. We maken nog eerst een passage door het Mauritiuspark om bij elke organisatie van deze club weer te belanden in het schooltje voor de volgende rustpost. Wij, als grootste afstand maken hier nog een lusje. We wandelen de dijk af vooraleer de enige duinstrook van deze wandeling door te maken, nl. de Karthuizerduinen. We maken enkele blokjes langs straatnamen van schilders voordat we weer in de controle belanden. Nu is het niet ver meer. We wandelen langs vakantieverblijf Yzermonde voordat we op een wandelwegeltje tussen de woonblokken wandelen die ons brengt naar de kinderboerderij 'De Lenspolder'. We maken nog even tijd om een glaasje glühwein mee te pikken in het zaaltje bij het parkje, om juist voor de kerk links af te slaan om een einde te maken aan deze wandeling. Nu nog even de tram nemen die mij brengt naar de 2^de wandeling van de dag.

Aantal deelnemers: 1496

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"Op het einde van het jaar staat de winterwandeling op het menu."

Elk jaar organiseert de toerismedienst van mijn stad op het einde van het jaar een winterwandeling. De winter is vandaag ver te zoeken met deze zachte temperaturen. We vetrekken vanuit zaal Kerkepanne, waar de inschrijving gratis is, voor de wandeling van 32km. We krijgen al de eerste duinenpassage onder onze voeten met name de Noordduinen. Er zijn hier wel pijlen te zien, maar geen linten. Gelukkig ken ik mijn weg vanuit mijn broekzak. Voor het eerst sinds 5-tal jaren wandelen we tot de top van de Hoge Blekker, die we wel opwandelen op het harde gedeelte tot we afdalen  richting natuurreservaat Doornpanne. Aan het bezoekerscentrum laten we de kaart voor de 1ste maal bestempelen. Straks komen we hier terug. Aan de één van de twee boten gaan wij eerst naar rechts op weg naar de Witte Burg. We wandelen langs Ter Yde om de Oostvoorduinen in te wandelen. Aan het einde van deze strook splitsen onze wegen. Wij wandelen langs golfterrein Hof ter Hille richting Wulpen onder de druppels. Over de brug aan de andere kant van de Conterdijk is er in het tearoom een controlepost gepland. We verlaten dit dorpje om stilletjes aan weer te wandelen naar Oostduinkerke. Na de 3de controlepost wringen we door de bochten opnieuw richting het bezoekerscentrum. We wandelen even langs de drukke baan om recht tegenover de Normandie een klimmetje te nemen naar de Schipgatduinen. We wandelen door het mulle zand met enkele hellingetjes, om stilletjes aan de dijk op te zoeken die we helemaal bewandelen. Aan het toerismebureau van St.-Idesbald krijgen we onze laatste stempel. Nog even lange straten volgen voordat we voor het laatst kunnen proeven van de duinen op het stukje die we in het begin ook hebben gedaan. Via de Zuid Abdijmolen maken we stilletjes een einde niet alleen van deze wandeling, maar ook van deze drukke wandeldag alsook van het wandeljaar.

Aantal deelnemers:1464

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"Op zoek naar lichtjes i.p.v. cadeaus"

De Keignaerttrippers uit Oostende organiseren al een stukje rond de kerstperiode hun "Oostende met Kerstlicht". U kan starten tot 19u, maar zodat je kan genieten van de stad in het donker, maar je met wel binnen zijn voor 21u meld de club ons. De wandeling bestaat vandaag uit 3 lussen die steeds vanuit het KTA vertrekken, die pal naast de tram -en bushalte is gevestigd. We hebben gekozen om al te lussen te doen, maar dan in omgekeerde volgorde. Beginnend doe we, nu het nog voldoende daglicht is met lus c. Die brengt ons eerst langs het Maritiem Instituut Mercator, waarna we via de achterkant ons tempo wordt abrupt opgehouden word door stil te staan bij de rode lichten. We wandelen langs de grote huizen die hier gebouwd werden in de Wijk Vogelzang. De kinderen moeten naar school kunnen, dus het is niet raar dat we scholen tegen komen her en der in de Westerkwartierwijk tijdens deze lus. Via de Heilige Hartkerk, gaan we rechts de Alfonds Pieterslaan in, met al zijn winkels voordat we via de achterkant van het stadhuis weer belanden in de startzaal. We verliezen geen tijd en beginnen direct aan lus B. Via de The Belgian Netherlands Mine Warfare School, dwarsen we de grote parking om het paadje naast 't bosje te betreden die ons brengt bij de oude watertoren met zijn 2 Kariatiden. Dit zijn vrouwenbeelden die gebruikt worden als pilaren of pilasters. Het waren danseressen die afkomstig waren uit het Griekse dorpje Kuruai. Weeral staan we stil bij die lichten van daarnet, voordat we weer kunnen verder stappen. Via de Joodse Synagoge achter de St.-Jozefkerk steken we de baan over met recht voor ons het monument van Leopold. Via het casinogebouw is het tijd om de dijk op te wandelen. We merken dat er nog veel volk is op de dijk t.h.v. de gaanderijen. Via het zwembad wandelen we de gerestaureerde Koninginnelaan in om rechtdoor te wandelen richting het Spaans Paviljoen. In deze straat vinden we in het midden van de talrijke beelden, voordat we afdalen in het Maria Hendrikapark(of t'bosje in de volksmond). Eerst naast de Koninginnevijver om vervolgens de brug over en te kiezen voor de Iependreef het bos te verlaten. We wandelen via de steltplaats van de lijn voordat we deze lus ook een eind kunnen maken. We warmen ons even op om ons bonnetje in te ruilen voor een jenever aan het jeneverbar. Het is nu het gepaste moment om de laatste(alsook de kortste)lus aan te vatten die ons zullen brengen naar al het pracht&praal in de binnenstad. Terugwandelend langs het Vuurkruisenplein voor het gemeentehuis  maken we onze opwachting in het Leopoldpark. Hier staat ook het uurwerk die in deze periode mooi verlicht is maar nu nog niet donker genoeg is om dit te bezien. Via het Marie Joseplein gaan we rechtdoor naar het Wapenplein, waar in vele gemeenten ook een ijspiste is aangelegd. We bekijken de verschikkende kerstkraampjes voordat we het plein verlaten. Ondertussen is de duister gevallen als we via de casino de dijk opwandelen.  maar naar de anderen kant toe. We komen de grote (besproken!!)kunstwerken tegen op de zeeheldenplein, waar je al dan niet voor of tegen bent. Aan de jachthaven is er ook de welgekende vistrap, waar ze bezig zijn met de opkuis & de meeuwen halskijkend zien of ze geen vangst kunnen te grazen nemen. We maken nog even een passage door de winkelstraat, maar helaas, de winkels zijn inmiddels al gesloten.  Nog een ommetje via de Sint-Petrus- en Pauluskerk vlakbij de Amandine om nog de resterende laatste meters wandelen we nog rond de boten/jachten met de verlichte Mercator als uitgangbord om stilletjes een einde te maken aan deze wandeling.
Aantal deelnemers: 1742

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

"Kilometers aftellen naar de top."

Het einde van het jaar nadert dus ook voor de club(Duintrappers Westende) van waar ik lid van ben is het tijd voor de laatste jaartocht in te richten. Bovendien is ze nog in mijn thuisbasis dus kan ik gewoonweg de fiets te nemen naar zaal de Witte Burg voor de Hoge Blekkertocht. Straks komen we weer terug maar eerst gaan we richting Nieuwpoort voor het 1ste lusje. Ik wandel kriskras door de straten tot we na 2 splitsingen alleen door de Spelleplekkeduinen gestaag bergop wandelen. Eens boven kan je in de verte de zee al zien maar de zon is nog aan het opkomen dus moeten we dan maar ernaar toe gaan. We wandelen op het rustige strand die grotendeels bedekt is met scheermesjes uit de zee tot we het strand ruilen voor de dijk van Groenendyk/Nieuwpoort. Recht tegenover het schooltje in taverne Duynenhuys is er een rustpost ingelast. We wandelen verder waar we de restanten van de Sinterklaasstorm van midden deze week nog aanwezig zijn, maar we wandelen er gewoon naast om de Havengeul te blijven volgen tot aan het uitzichthuisje waar we het Louispad blijven volgen tot nog een stukje meet te pikken van duinstroken tot aan de ingang van het Hannecartbos. Je zou denken dat het nu rechtdoor zal gaan de zaal maar nee hoor we wandelen eerst nog door Oostvoorduinen voor extra meters tot aan de zaal. Nu gaan het de andere kant uit en laten de kerk letterlijk achter ons om het natuurreservaat Doornpanne te wandelen om ons klaar te maken naar de hoogste top van de Belgische kust waar het allemaal te doen is vandaag 'Hoge Blekker(33m)'.Wie bergop gaat moet natuurlijk ook bergaf door het mulle zand om deze dan te ruilen door bospaden tot deze uitkomt aan de gemeentelijke basisschool waar de rustpost is. Hier is het tijd voor de 2 grote afstanden om een plaatselijke lus die hoofdzakelijk plaats vind door de Noordduinen met ook nog de Zuid-Abdijmolen onderweg. Tegenover de kazerne is er een duin waar elk jaar de veldrit plaats vind met in de verte de (Paul)Herygersduin. Eens de baan over brengt een graspaadje ons naar de Coxyde Military Cemetery om weldra weer te belanden in de rustpost. Nu gaat iedereen eerst voorbij de Sint-Niklaaskerk over de ijsberen aan de fontein om stilletjes weer het strand op te wandelen naar <st.-André. Nog enkele straten bewandelen tot we voor het laatst deze dag nog eens mogen proeven van het zand om een klim te overwinnen die afdaalt rechtstreeks in de startzaal.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be