Een hoogdag
voor de wandeldag vandaag in Aarschot oftewel in Erembodegem(Aalst)waar ze
vandaag duizenden verwachten en vele bussen waarbij die van mijn wandelclub.
Een weg banend door de massa op weg naar de inschrijvingskaart op te halen kan
ik om 09.30u starten voor de wandeling van 40km. We wandelen met zen allen door
het reservaat Asbroek-Gertjens om via het kerkkof het kasteel van Regelsbrugge
te passeren recht tegenover de rustpost waar we niet hoeven binnen te wippen
daar er geen afstempeling plaats vind om lange rijen te vermijden. Voor de 3
grote afstanden wacht er hier een plaatselijke lus waar we wandelen over de
snelweg om te wandelen in Nieuwerkerken om dan weer de brug die brug te nemen
terug naar de rustpost. Nu is het tijd om het centrum van de ajuinstad te
verkennen en dit doen we rond de Sint-Martinuskerk, langs het stadsarchief met
het beeld van Vlaams schilder Valerius de Saedeleer naar de Grote Markt. Het
stadsbestuur heeft vandaag zijn deuren open gesteld voor ons en daarom
begroeten we eerst Ondineke aan de deur om door het gebouw te wandelen. Wie aan
Aalst denkt heeft het waarschijnlijk ook over het Carnaval en om al die
praalwagens te maken gebruiken ze de carnavalwerkhallen even nabij het station
waar zelf de muren mooi zijn gegrafiteerd. Na dit deeltje hebben we achteraf
gezien het mooiste stukje van de tocht gehad want na de 3de rustpost
is er ook een plaatselijke lusje met weinig onverharde paden tussendoor. Wij,
als 40km- wandelaars wandelen alleen nog een stukje verder naar Moorsel om dan
ook terug te keren naar Erembodegem net zoals het begin door het reservaat
Asbroek-Gertjens met zijn twee hangbruggen. Door Aalst loopt de Demer en deze
volgen we ook een tijdje om het station onder te wandelen richting de aankomst.
Voor de
mensen die de kans niet krijgen om deel te nemen aan de jaarlijkse Gildentocht
moesten vandaag toch naar Diest gaan om deel te nemen aan de vrij 100-
kilometertocht onder de naam "Ommegangtocht" genoemd naar het biertje.
Starten doen we niet vanuit het trouwe Gildenzaal maar vanuit de tennishallen vanuit
de sportcomplex Karteria aan de andere kant van de gemeente en dat een 20- tal
minuutjes van het station. Ik ben een dik uur later dan gepland wegens de
vertragingen(weeral)van de spoorwegen en bovendien is het nog eventjes
aanschuiven voor mijn documenten met daarbij behorende t-shirt. Vele bekenden
begroet ik nog even bekenden vooraleer we allen worden losgelaten maar even
achter de politiecombi moeten blijven daar ze willen dat we in groep nog door
de drukke stad kunnen doorkruisen. Het dorpsgedeelte verlaten we via het
gemeentepark(Jan Heylenpark)om te wandelen al snel in het donker op weg naar de
eerste wagenrust even buiten het shoppingcenter. Wanneer we Kaggevinne voor de
eerste maal bereiken is de grote groep al uit elkaar. Als we de mensen van de
politie in grote talrijke zien denken wij eerst dat ze ons helpen de straat
over steken maar het is voor de alcoholcontrole dat ze hier houden. Voor het
eerst deze wandeling maken we kennis met de aardewegen waar we links al is het
in verlichte toestand de basiliek van Scherpenheuvel zien. De gezondheid gaat
voor en daarom is het de juiste beslissing dat een maatje van mij met name
Caroline de strijd staakt na 27km in de kantine van voetbalclub SK Waanrode.
Met haar man zet ik de achtervolging in naar onze kameraden van daarnet en
trotseren we daarbij de kasseien bovenop de passages door de fruitranken die
grotendeels slachtoffer zijn geworden van de nachtvorst van afgelopen week. In
het buurthuis van Zelk kunnen we ons bevoorrade met het broodje smos en
wandelen we terug door de nacht daar waar de temperaturen flirten met het
vriespunt. We nemen de brug onder de autosnelweg en herkennen aan de andere
kant het herdenkingkruisje van Kevin Janssens & Shana Appeltant die hier op
gruwelijke omstandigheden werden omgebracht door ene Ronald Janssens. Terwijl
er geen wind staat waaien de wieken volop van de windmolens terwijl we de
volgende kasseistrook trotseren en opnieuw het beginstukje eerder van deze wandeling
doen om terug te belanden in de rustpost te Kaggevinne nu na 52km gewandeld te
hebben om nu ditmaal voor een kommetje soep te ontvangen. We dalen de Vinkenberg
af, één van de heuvels hier in het Hagelland op zoek naar de Demer waar
stilletjes aan de mist optrekt en zaterdagochtend aanbreekt. Nu zien we links
terug Scherpenheuvel met zijn basiliek in de ochtendgloren en wandelen we de
Maagdentoren voorbij op weg naar Molenstede 1x. Tijd makend voor spek met
eieren of koude pasta en alle overbodige achter laten in onze bagage en kijken
wat we nog kunnen meepikken als bevoorrading want daar moet je toch altijd aan
denken. We passeren het beeld "De Goede lieden van Molenstede" net
voor de kerk om te wandelen door stiltegebied Gerhagen, een heel mooi lang
stukje waar we aan het informatiecentrum een chocoladeboef deugd doend voor ons
groepje. Nog een klein stukje pikken we mee van het gebied om te wandelen naar
Veerle(Tessenderlo) waar in de rustpost van het cafézaaltje de nodige suikers
nemend voor de laatste 25km te kunnen afleggen. Deze tocht staat kenmerkend
voor de vele natuurpassages en daar werd naar gezocht vooraleer we de Abdij van
Averbode binnen wandelen en tijd maken niet voor het geleide bezoek van de
broeder maar vragen aan een omstaander om een groepsfoto te maken van ons
wandelgroepje, al missen we wel Caroline. Al hebben we de meeste hoogtemeters
gehad in het eerste deel van deze tocht toch gaan we nu op en neer op de
flanken van de Averboodse Bos en Heide op weg naar de kantine van de visclub
die ik nog herken van vorig jaar maar dan was het nog volop aan het regenen. We
blijven een stukje langer dan voorzien daar we moeite hebben om al onze
drankbonnen te kunnen gebruiken. Toch blijven we niet zitten net zoals de 35
anderen die hier al zijn gepasseerd en vangen we op dat er 20 wandelaars die
vooraf hebben ingeschreven niet zijn afgekomen. We wandelen teug door de natuur
opnieuw naar Molenstede waar we contact hebben met de zaterdagwandelaars die
vanaf hier ons vergezellen tot aan de aankomst. Wanneer we de spoorwegbrug zijn
over gewandeld passeren we links de startzaal maar daar mogen we nog niet naar
toe! Ondertussen zijn we wel begonnen aan de laatste 5 kilometers maar toch
moet er nog geklommen worden en dat naar de Citadel waar boven voor de
liefhebbers gratis het Ommegangbiertje word aangeboden. Dalend via de
Allerheiligenkapel gaan de laatste hectometers nu veel vlotter en belanden om
13.35u zaterdagmiddag aan in de te koude tennishal en genieten we nog even gezamenlijk,
nu ook terug met Caroline erbij om dan de terugreis aan te vatten.
Hoogdag in
Geraardsbergen vandaag met de feestelijke opening van het toeristisch seizoen
op de dag van de Geraardsbergse Mattentaart. De paddenstappers dragen hun
steentje bij door het ontvangen van duizenden wandelaars op hun jaarlijkse
Mattentaartentocht. Na
de inschrijvingsverplichtingen nog een werp blikken op het menu van de 42km
starten we vanuit het Atheneum waar buiten direct onze wegen worden gesplitst
met anderen. Het is even binnen en buiten wandelen in Goeferdinge &
Overboelare, 2 gehuchten van Geraardsbergen om het Boelarebos in te duiken en
her en der nog paarse boshyacinten te vinden zijn al zijn ze een beetje
verwelkt. Wanneer we eruit zijn gaan wij in tegenstelling tot de andere
afstanden de berg van de Denderoordstraat naar beneden om de taalgrens over te
steken voor de 1ste rustpost in het bezoekersschuur. Een
plaatselijke lusje door het reservaat Rietbeemd met zijn Borekensbeek zoeken we
terug de andere afstanden op in het Arduinbos om voornamelijk betonwegen te
zoeken te Overboelare. Nadat we langs de spoorlijn zijn gewandeld houden we
halt in het dorpsschooltje van Moerbeke voor de rustpost waar ook alleen voor
ons het plaatselijke lusje is uitgetekend. We wandelen naar de kerkplein vlak
voor het stationsgebouw om door de Markevallei te wandelen. Gelukkig is het de
voorbije weken droog gebleven anders was het hier een ferme
modderpassage(vandaar die laatste 'M' van modder in de titel)daar de grond het
water niet goed opzuigt. Terwijl de boer zijn koeien hun dagelijkse maal
voedert wandelen wij naar Viane met zijn kasteelpark waar er enkele hopen een
vis aan de haak te slaan, terwijl we nadat de ganse visvijver zijn rond
gewandeld snel binnen wippen in de daarbij gelegen tearoom. Rechts van ons is
de Bosberg te zien maar eerst leid de knooppunten- route ons dwars door een
koeienweide en de zei het wellicht al gewend zijn om verstoord te worden door
wandelaars. Nadat we het dorpsschooltje voor de 2de keer achter de rug
hebben gaat het via het Karkoolbos naar de top van de Bosberg. Natuurlijk
moeten we deze ook afdalen en dit doen we door een korte passage van het
Respaillebos op weg naar Onkerzeele voor de laatste officieuze rustpost. Nu is
het tijd om echt te gaan wandelen naar het centrumgedeelte van Geraardsbergen
waar eerst ons nog wat te wachten staat. Het is tijd om hem te beklimmen, jaja
'De Muur'! En tot helemaal boven tot het kapelletje. In looppas, daar het vlotter
en beter is voor mijn knieën dalen we af naar de vesten om de Grote Markt op te
zoeken. In het
bezoekerscentrum Vlaamse Ardennen(Permanensje) vind men vele standbeelden van
het plassende manneke ornaat in verschillende kostuums en word ons een halve
mattentaart aangeboden met een tasje koffie door de organiserende club bij het
buiten gaan. De plaatselijke reuzen begroeten ons nog en nemen wij nog afscheid
van anderen terwijl we weer klimmen door het gemeenteparkje naast de drukke
baan. We wandelen Geraardsbergen nog even uit om terug een passage te hebben
door het Boelarebos waar we t.h.v. de Maj. Van Lierdebrug rechts gaan om een
stukje van de Dender te volgen en allen de laatste meters af te leggen uitkomend
aan de achterkant van de startzaal. Even uitrustend in het zonneke nog om niet
vergetend mijn pakket mattentaarten mee te nemen naar huis toe.
Week van de
zee is aan de gang en wandelclub Buencamino draagt zijn steentje daarbij met
een Lentewandeling. Gestart word er uit een combinatie van lussen vanuit het
natuurbezoekerscentrum Nachtegaal. Mijn lus zal ene zijn van die van de 18 met
daar bovenop een plaatselijke lusje vanuit de rustpost van 8km. We wandelen een
heel klein stukje nog van het Calmeynbos op weg naar het centra om het hoogste
punt van De Panne te trotseren om dan via de Dumontwijk te wandelen naar de
Leopold 1- Esplanade om daar gans de dijk af te wandelen. Nu wandelen we het
strand op om deze te verlaten aan de zeilclub te St.-Idesbald(Koksijde) om
alleen verder te wandelen en hier ook gans de dijk te doen. Een klein stukje
strand brengt ons via het zand naar de rustpost in het Duinenhuis. Het is het
moment om te wandelen door de Schipgatduinen om als verste punt met name
natuurreservaat Doornpanne te wandelen om te merken dat er een groot verschil
is met de paasvakantie van afgelopen week. We dalen de Hoge Blekker onverhard
af waar aan de andere kant een vervolg te brengen aan het onverharde uitkomend
t.h.v. de gemeentelijke basisschool. We duiken de Noordduinen in waar we de
molen passeren vooraleer aan de andere kant te wandelen tot aan de rustpost in
de Kerkepannezaal. Het is hier dat onze plaatselijke lus is waar we terug de
Noordduinen induiken naar de luchtmachtbasis. Een passage door de
Lieffoordduinen staat ook op onze menu vooraleer te wandelen langs de
Sint-Pieterskerk te Koksijde-dorp om daarna te kriskrassen door de omliggende
straten. Via het sportcomplex duiken we hetzelfde stukje terug die we daarnet
deden met name Noordduinen naar de rustpost. Nu keren we terug naar De Panne en
dit doen we door het Kerkepannebos om de Oosthoekduinen in te wandelen vanaf de
sporthal tot aan de achterkant van de startzaal.
"Terwijl men kazen ruikt, gaan we op heksenjacht!"
3 dagen lang
een wandeltocht organiseren vraagt toch veel voorbereiding, denk maar aan het
uitpijlen van het traject voor de andere dagen erna. De Drevetrotters uit
Zonnebeke tonen dit ze dat al jaren kunnen organiseren en noemen het weekend de
'3 Daagse Kaaswandeltocht' plaats vinden in het OC 't Zonnerad te Zonnebeke.
Toen ik in de lege startzaal(op de medewerkers na)binnen kwam had ik blijkbaar
niet gemerkt in de Marching dat men pas kan starten vanaf 10u, een niet
gebruikelijke startuur van een weekdagtocht. Ik vertrek dus mijn wandeling aan
een tempo minder zodat ik niet te vroeg binnen ben. Al de afstanden gaan naar
het park waar de Memorial Museum Passchendaele is gevestigd maar voor de grote
afstanden daar niet passeren maar de andere kant het park uitwandelen. Het
duurt dan ook niet lang dat we de dorpskern van Beselare in wandelen, ook wel
bekend als heksendorp en dit is al te merken aan het heksenbeeld op de
kerkplein. Achter de kerk is er ook de kantine van de plaatselijke voetbalploeg
en van hieruit starten de plaatselijke lussen voor de 2 grootste afstanden. De
2 lussen die wij hier moeten doen kan men samenvatten als wandelend langs de
verschillende boerderijen die het decor uittekende. Wanneer we die lussen
hebben afgewerkt moeten we natuurlijk terug naar Zonnebeke en dat doen we niet
met een passage door het Reutelbos maar duiken het Polygoonbos in. Daarin
bevind zich ook een monument ter gedachtenis van de grote oorlog maar deze
kunnen we alleen in de verte bewonderen vandaag. Binnenkort kan men ook het
Brothers-In-Arms Memorial hier terug vinden maar daar zijn ze nog volop aan
bezig. Nog een paar meters en we zijn terug aan de startzaal waar binnenin al
ruim 400 wandelaars achter mij zijn vertrokken.
SOS 100km-
tochten te België bij Euraudax is stilaan een gebrek aan het worden, als je er
tien moet hebben moet je ze allemaal wel proberen mee te pikken, pak wat je
pakken kan? Als je er ene wilt organiseren bij de Euraudax- familie moet je aan
een paar voorwaarden voldoen met name een Gouden Arend of schelp te hebben
behaald, bij 3 verschillende organisatie hebben gewandeld, je eerste
organisatie maar 25 of 50km mag bedragen....Dan niet te spreken
over de vele tijd en voorbereiding dat men moet insteken, daardoor zien de
meesten het niet(meer)zien zitten om er enen uit te richten. Ook Euraudax Haren
krijgt het moeilijker zeiden ze na deze tocht, maar eerst moeten we ze wel nog
doen. 81 wandelaars hebben vandaag verzameld op de eerst dag van April om
vanuit het clubhuis van de MIVB te Haren om rond(of straks door)Brussel te
worden. Paasvakantie deze periode waar vele mensen op reis gaan en dit merken
we aan de vele vliegtuigen die opstijgen vanuit de luchthaven niet ver
hiervandaan. Het NAVO-hoofdkwartier komen we onderweg ook tegen al willen ze
niet dat er foto's worden getrokken van het domein wellicht omwille van het
terreurniveau. We kruisen de kerkplein met zijn Sint-Martinuskerk van Zaventem
om het klein stukje groen op te zoeken waar aan het uiteinde ook het
voetbalveld van SK Nossegem de ideale plaats voor de 1ste wagenrust(bevoorrading).
Vlakbij de luchthaven zijn er ook mensen die de hoop hebben naar een beter land
te kunnen vluchten maar voor velen lukt het net niet en worden ze vanuit de
luchthaven opgesloten in het repatriëringcentrum 127 bis van Steenokkerzeel die
we tijdens onze wandeling tegenkomen weliswaar onder de paraplus daar er
meerdere druppels tegelijkertijd naar beneden vallen. In de vele steden vind
men kunstwerken op de rotondes iets wat op te fleuren en in Melsbroek doet men
er ook aan mee. Het acht meter hoge kunstwerk die we eerst zien toont een groep
kraanvogels die in volle vlucht een verticale betonnen plaat naderen die doet
denken aan het staartvlak van een vliegtuig. Ze vertragen om via een
vliegtuigvenster een andere ruimte binnen te vliegen. Daar stijgen de vogels
weer op, met op kop een kraanvogel waarop De Kleine Prins zit. Voor de
kunstenaar Tom Frantzen is de droom de basis van de technische vooruitgang. De
beweging van de vogels staat niet enkel symbool voor de verschillende
bewegingen van een vliegtuig maar ook voor de drang van de mens om voortdurend
vooruit te gaan. Op het rondpunt er na stelt een groep wilde ganzen voor en de mens die
probeert te vliegen maar daar niet in slaagt. Het zijn niet alleen
passagiersvliegtuigen! We mogen de cargovliegers ook niet vergeten en daar
hebben vele firma's grote loodsen voorzien die men hier ook vind. Wanneer we
Machelen willen inwandelen zetten we het rijtje verder van de rondpunt
monumenten al is die hier niet groot en heet dan ook nog toepasselijk wat we
doen "samen op stap", maar eerst nog even halt houden voor ons te
bevoorraden. Wie geld heeft om een uniek woning te huren kan eens nadenken over
het Barokkasteel Beaulieu', dit staat te huur voor 360 000/jaar. Haren, dit is
nu waar we terug zijn nadat we het stationssporen hebben over gewandeld halt te
houden in de startzaal voor ons belegd broodje. 11 wandelaars vinden het
welletjes om te stoppen bij 25km, de rest zullen het nu moeten vol houden tot
morgenochtend. De komende 2 lussen staan in het teken van de hoofdstad binnenin
te verkennen. Om daar te komen moeten we wel eerst Schaarbeek passeren met zijn
spoorwegmuseum aan het station waar aan de voorkant een replica staat van de
bekende Loch Lomond-wagen uit het Kuifje album 'De Zwarte Rotsen'. We laten
Schaarbeek achter waar de zon stilletjes aan het dalen is en al voor de eerste
keer een glimp kunnen zien op een bol van het Atonium, die steeds dichterbij en
volledig te zien zal zijn. De Basiliek kunnen we wel helemaal zien voor het
donker is want wanneer we aan het Chinees Paviljoen daarbij liggend ook de
Japanse Toren zijn is het helemaal donker maar droog geworden. Rond de
Koninklijke serres wandelend heeft onze koning wellicht geen interesse in ons
al is hij terug van zijn missie te herkennen aan de Belgische vlag die wappert
op zijn dak. Van het Amerikaans Theater waar we zijn voor de bevoorrading
kunnen we er echt op gaan wandelen want voor ons zien we een overblijfsel van
de Expo 58 die bestaat uit 9 ballen, wat zou dat zijn?...............juist, het
Atonium waar wij beneden een klein figuur staan in tegenstelling tot het monument.
Al spelen de Rode Duivels niet vandaag toch horen we vele supporters in het
Koning Boudewijnstadion al zal er één van onze collega's er weinig plezier van
hebben, want zijn lievelingsploeg KV Mechelen die vanavond hier speelt stevent
af op een nederlaag. Her en der vind men in de binnenstraatjes ook grote stripfigurenprenten
aan de gevels terwijl we via de Onze-Lieve-Vrouwkerk van Laeken met Heiligen
aan portalen terug keren naar Haren, maar straks komen we weer terug nadat we
tijd hebben gemaakt om het avondmaal te benuttigen in de startzaal. Terwijl de
trams op stal gaan komen wij uit onze steltplaats voor onze 3de lus
en tevens de langste lus, op papier toch. Eer Arabier vond het
nodig om omgekeerd op een paard te zitten maar daar trekken we ons niets van
aan net zoals het jammerlijk tafereel van daklozen dat eigenlijk niet hoort in
onze maatschappij waar weinig word aan gedaan en wandelen we door een straat
waar de ramen verlicht zijn met gekleurde TL-lampen waar verder geen uitleg bij
hoeft te melden alleen een vermelding dat je boven de 18 jaar moet zijn en
liefst het mannelijk geslacht. Luid toegejuicht door de vele uitgangers
splitsen we om een gepaste cafeetje uit zoeken om ene te drinken. Meerdere
kerken en standbeelden komen we op ons traject tegen voordat we aan het
Beursplein zijn toegekomen. Vorig jaar was het hier prachtig om te zien met al
die bloemen, kaarsjes, beertjes & teksten n.a.v. de terreuraanslagen in ons
land maar vandaag zijn er enkel nog prenten aan de zijkanten te zien die
daaraan ons doen herinneren. Een heel ander contrast met vandaag waar het
bezaaid is met glasscherven en zatte mensen. We passeren nog meer
geveltekeningen, de ene al bekender dan de andere voordat we op het
Martelaarsplein waar de kabinetten zijn gevestigd weer een beetje uitleg
krijgen. Wandelend door de Koningsgallerij ligt de Rue des Bouchers er heel
verlaten bij dus geen belemmering op onze weg naar de Grote Markt met zijn goed
verlichte gebouwen. In een kleine arcade onder Grote Markt staat het gouden
standbeeld van Everard t Serclaes. De held heroverde Brussel in de veertiende
eeuw op namens de Hertog van Brabant op de Graaf van Vlaanderen. Wrijf over
zijn arm en een jaar geluk en liefde valt je ten deel. Een paar meter nog en
daar staat er ene te wildplassen alom bekend als "Manneken Pis".
Mocht hij een gasboete krijgen dan zou hij straatarm zijn maar te zwijgen
hoeveel hij al gedronken heeft want het blijft maar lopen. Om hun 30-jarige
aanwezigheid in de hoofdstad te vieren, wilde de Vlaamse Gemeenschapscommissie
(VGC) in 2002 een beeld aan de Brusselaars schenken. Omdat er nog geen
standbeeld was van Pieter Bruegel de Oude, mocht beeldhouwer Tom Frantzen de
schilder in brons vereeuwigen bij de Kapellekerk, waar Bruegel begraven ligt.
Blijkbaar heeft Manneken Pis een voorbeeld gegeven want wanneer we op het
Vossenplein tijd maken voor de wagenrust ruilen we de naam van 'Vossen' in
tegen 'Plas'- plein want achter de vele graffitiwagentjes zoeken we een plaats
uit om de natuur zijn gang te laten doen. Wat passeren we nog tijdens het
traject? Beginnend met het Graf van de onbekende soldaat gevolgd door het
gerechtsgebouw, Koudenberg(met uitzicht op Brussel), kerken en het Europees
Parlement. We eindigen nu echt de citytrip door Brussel en keren terug via
Elsene+Schaarbeek naar de startzaal voor ons ontbijt al zoeken anderen de
wolken op, op zoek naar leuke dromen. De laatste lus begint even voor 7uur maar
die is met zijn 15km wel de kortste. We wandelen terug naar Schaarbeek met een
passage door het Josafatpark waar de vogeltjes niet bang zijn van ons en rustig
verder fluiten om na het ouderlijk huis van Jacques Brel te hebben gepasseerd
de laatste wagenrust mee te pikken om de slotkilometers aan vatten om even voor
de klok van 10u een einde kunnen maken aan deze wandeling elkaar te feliciteren
met hun prestatie maar dubbele felicitaties voor Monique Vanoverberghe met het
behalen van je 16de gouden arend.
