"Roken is niet
gezond!, toch snuiven we de geur van tabak op"
39 edities lang organiseert W.S.V. Wevik eind September hun
Tabakstocht net aan het begin van de Herfst. Ze begroeten ons gekleed in hun lichtblauwe
pulls in de (nog licht donkere)overdekte
speelplaats in het Sint-Jozefcollege waar men kan kiezen uit 6 omlopen. We zijn
vertrokken en wandelen via de Sint-Medarduskerk de Leie over net zoals de grens
en wandelen we in Frankrijk. Verwelkte maïsvelden vormt het decor met onderweg
twee keer dezelfde splitsing, al moeten we daarvoor de baan oversteken, op weg
naar de rustpost in Salle Les Jonquilles in het stadje Bousbecque. Het
plaatselijke lus brengt ons naar een boerderij voor we terug gaan naar de
rustpost. Terwijl de jagers op jacht gaan kiezen wij het hazenpad naar de Leie
om terug Wervik, met de achterzijde van de Sint-Medardus te bezien, in te
wandelen waar even voorbij het gemeentehuis gerust kan worden in zaal Oosthoeve
vlak naast het zwembad. De 2 grote afstanden wandelen door het Oosthoevepark
waar we voor een tientallen meters langs de Leie nog eens wandelen om aan het
station te komen. Een graspaadje langs de Sint-Jansbeek leidt ons de stad uit
om nadien tussen de groene kolen en maïs te wandelen waarna toepasselijk een
kleinschalige rustpost is gelegen in de loods van de plaatselijke landbouwer
waarin 3 harde medewerkers niet de grote massa hoeft te verwelkomen. Ons
plaatselijke lusje van 35km start hier waarna we aan de grote expresweg de
Moulin Soete(Komen-Waasten)in de verte kunnen zien net zoals deSint-Chrysole Kerk. We kietelen even aan
Zandvoorde maar al snel we gekomen zijn keren we terug naar de rustpost.
Gevoetbald word er alleszins niet vandaag daar we door een leeg voetbalcomplex
wandelen om vervolgend de begraafplaats voorbij te wandelen en wegwijzers met
'Tabaksmuseum' kunnen opmerken. Bijna alle afstanden komen weer bijeen wanneer
we door het nieuw aangelegde begraafplaats doorwandelen om de Leie over te
steken om recreatiedomein 'De Balokken' in te wandelen.
Recent verwierf parkbeheerder Agentschap voor Natuur&Bos
de resterende privégronden op het eiland. Ingrijpende herinrichtingwerken
toverden de voormalige akkers en weiden om in een uitbreiding van het bestaande
parkgebied. De hoger gelegen gronden werden bebost en met speelheuvels
ingericht tot een speelbos. In de nabijgelegen hondenweide kunnen de trouwe
viervoeters in alle vrijheid en veiligheid stoeien. De laaggelegen graslanden
werden dan weer herschapen als 'Leiemeers' met uitgraving van een voormalige
Leiemeander en de simulatie van een middeleeuwse site met walgracht. Door
vernatting kan deze zone zich samen met de bestaande moeraszone weer
ontwikkelen tot een complex van waardevolle natte riet- en graslanden.
We verlaten het domein en nemen de fiets- en voetgangersbrug
richting de Brikkenmolen om de hoek om het Tabaksmuseum gratis te bezichtigen
waar een tentoonstelling is naast de soorten pijpen, ook de hoofdbrok met name de
Thematentoonstelling 'Tabak&Oorlog'(2014-2018). Vele jongens overleefden
vier jaar strijd in de loopgraven maar keerden als zware "paffers"
huiswaarts. Hoe wist de sigaret in geen tijd 'a soldier's friend' te worden in
barre oorlogstijden? Dit kan men zien vandaag in deze museum. Na het museum
bezocht te hebben moeten we eerst nog naar de molen om direct rechtsomkeer te
doen om nog even zonder de 6km een laatste stukje Leie mee te pikken om via de
Sint-Medarduskerk te startzaal weer te bereiken.
"Zijn verre verplaatsing heeft beloond na een
prachtige wandeling!"
Om mijn spaarkaart van 'Sportief Wandelen' vol te krijgen moest ik
vandaag een verre verplaatsing maken van ruim 3uur om te gaan wandelen in
Oud-Heverlee(Leuven).Wandelclub Sportvrienden Pakenhof(WSP)Heverlee-Leuven vzw
organiseren hun "Omloop van het Dijleland waar de startplaats ligtvlak bij de vijf vijvers van het Zoet Water
die de grens vormen van het Heverleebos en het Kouterbos, een uitloper van het
Meerdaalwoud. Het duurt niet lang of we trekken het Heverleebos al in, de
laatste overblijfselen van het uitgestrekte Kolenwoud, dat vroeger
midden-België overdekte. Als we voetweg 25 bewandelen zien we een oude molen of
een toren waar nu mensen inwonen om toch niet dezelfde bouwstijl te hebben als
hun buren. Het is tijd om te rusten en dat doen we in het ontmoetingscenter te
Blanden. Het is hier dat de 2 grote afstanden met name de 35 & 30km, waar
ik deze afleg, een plaatselijke lus op het menu geschoteld krijgen. Het duurt
niet lang of het gaat via de Margrietendreef het Mollendaalbos in waar we kunnen
genieten van al zijn pracht en praal. We treden opnieuw Blanden in op weg terug
naar die rustpost om onze kaart te laten scannen. Eens de stad uit komen we een
grote vogel tegen om naast het militair domein te wandelen naar het
Meerdaalwoud waar de 12km ons verlaat. Wij volgen even het spoor om het
natuurgebied 'De Doode Bemde' door te wandelen. De Doode Bemde is ongeveer 250
ha en is sinds 1980 in beheer door de vzw Vrienden van Heverleebos en
Meerdaalwoud, in samenwerking met Natuurpunt vzw. Vele wandelpaden leiden je
door een lappendeken van biotopen: natte en drogere graslanden, bossen, ruigten
en open waterpartijen. Het gebied is een natuurlijk overstromingsbekken dat de
stad Leuven al vaker tegen wateroverlast heeft beschermd. Aan het kapelletje gaan
we links en dokkeren we op de kasseien in de Prins Van Bethunestraat waar we
Neerijse binnenwandelen. Vandaag is het ook Open-Monumentendag en dat is te
zien aan al het volk die de brouwerij De Kroon bezoeken. Eerst moeten we nog
omhoog voordat we de rustpost bereiken waar van hieruit ook een lusje ons
tegemoet gaat. Al wandelende volgen we een stukje van het
wandelnetwerk Zuid-Dijleland waar we onderweg het witteSint-Antoniuskerk
passeren om links een oud bouwvallig gebouw tegen te komen. Via
het Margijsbos en het riviertje De
IJse komen we terug
voorbij de Brouwerij De Kroon, een geliefkoosde stop aan de rand van het
natuurgebied. Nog even doorbijten tot aan parochiezaal waar jullie kunnen
verpozen. Eens gerust te hebben vervolgen
we onze weg via de witte kasteelhoeve dOverschie,
vandaag gekend als Lindenhof, is een fraai rustoord. Niet voor
mensen,maar voor paarden die er zorgeloos van hun oude dag kunnen genieten in
deze halfgesloten vierkantshoeve. We
wandelen terug de natuur in met name de 'Doode Bemde' voor de 2de
keer naast de Langeroodevijver/IJse tot aan de samenvloeiing met De
Dijle en volgen deze tot in het dorp Korbeek-Dijle.Als we het verkeersbord tegenkomen met het
einde van deze dorp gaat het nog vals plat naar boven om de rivier achter ons
te laten richting het station van Sint-Joris-Weert om zo na een mooie tocht de
startplaats De Roosenberg te bereiken. Waar ik gisteren in Diksmuide bijna
niks van natuur heb ontdekt heeft het vandaag ruimschoots overtroffen alles te
danken aan deze wandelclub, MERCI!!!!
"pffff, al die
macadam-(of andere verharde)wegen beginnen tegen te steken!"
Op de 2de zaterdag van September vind telkens in
Diksmuide de 'Boterronde' plaats, een fiets- en wandelhappening rond de
boterstad die dit jaar voor de 25ste keer word aangeboden voor de
sportievelingen. Waar vroeger wandelclub Diksmuide verantwoordelijk was voor de
wandelaars is na hun stopzetting het overgedragen naar de Tervaetestappers uit
Keiem. Na een jaartje van weggeweest wegens het kampioenschap barbecue is het
weer starten geblazen vanuit de Boterhalle bij de Grote Markt. We zijn
vertrokken voor de 30km via de vismarkt naast de stadsgracht om een stukje Yzer
mee te pikken om via de wijk waar men de Yzertoren steeds kan zien de industriezone
te volgen tot aan de rustpost aan speelplein 'zonnestraal'. Aan het einde keren
we hier nog eens terug maar eerst wandelen we Diksmuide uit waar de 17, 21
& 30Km richting Woumen wandelen terwijl de andere afstanden naar Essen
gaan. Wij, als grootste afstand moeten eerst nog een stukje verder wandelen om
de kilometers te halen maar bij een kruispunt was geen pijl gezien maar zoals
de wandelgezegde zegt: "Wanneer je geen pijl ziet, is het altijd
rechtdoor", waarna men kan rusten
in het O.C. te Woumen. Eventjes verder worden de wegen gesplitst en krijgen
alleen naast ons nog de 21km de kans om door domein de Blankaart te wandelen,
het enige stukje onverhard van de dag. Hierin vind zelf een splitsing plaats
waar wij nog een langere versie van dit domein krijgen. Nadat we de rustpost
van daarnet weer hebben verlaten zien we rechts van ons het dorpje Klerken maar
wij wandelen ook Essen binnen op zoek naar de wandelaars van de andere kleine
afstanden. Eens dit verwezenlijkt is wandelen we de Joe Englischstraat(remeber
de oorlog)in om de rustpost van het begin weer te bereiken. Via het
sportcomplex moeten ook de wandelaars van 15km ons blijven vervoegen om nog via
het stationsgebouw en de wijk erachter nog een passage te hebben door het
gemeentepark om de markt te kruisen richting de Boterhalle. Na rondvragen van
andere collega's waren de meeste wandelaars teleurgesteld omdat buiten de 21
& 30km altijd gewandeld werd op betonwegen ook al waren de onverharde
stukjes voor die grote afstanden ook niet lang. Misschien een suggestie aan de
wandelclub om tijdens de volgende edities meer onverharde stukken in hun
parcours op te nemen.
"Al is het jaar
nog niet voorbij, het is toch de laatste 100km!"
Na Schilde(100), Lauwe(100), Berlare(100), Aalst(100),
Baudour(105), Velzeke(125), Torhout(102), Brakel(125), Binche(100),
Bornem(100)& Tournai(105) is het vandaag de laatste lange
afstandswandeltocht van +100km aan de beurt en dit bij Euraudax te Torhout waar
we in groep wandelen gedurende 20h. Om 14h zaterdagmiddag starten we met 46
medewandelaars vanaf café Heidelberg het station tegemoet en Torhout al snel
verlaten. Oorspronkelijk was het doel om nu door het Groenhovebos te wandelen
maar door de storm van afgelopen weekend is het park voor iedereen gesloten.
Het is te begrijpen waarom nu we de ravage opmerken al naast het bos en in het maïsvelden.
De paraplu's(voor wie er aan gedacht heeft)mogen open vanaf het punt waar er
een jumping plaatsvindt op weg naar de 1ste wagenrust(WR) op het
Rozenplein. Via het Moereveld passeren we het Bakvoordekapel en volgen een
stukje van het Maerkeveld- wandelroute naar het gehucht Don Bosco waar op het
Don Boscoplein een volgend WR plaats vind net voor de kerk. Het centrum van
Torhout is rechts gelegen maar we wandelen nog even door t' Hoge om de oude
spoorweg over te wandelen om stilletjes aan weer naar de startzaal gaan om onze
koude schotel te benuttigen. 7 wandelaars vonden het welletjes voor vandaag
terwijl we de 2de lus aanvatten terug naar het stationscomplex om
het dorps gedeelte in te ruilen voor het hoevegedeelte met onderweg ook
kapelletjes waar na de brug over de autosnelweg weer gerust word. Waar aan de
ene kant van de brug waar we heen kwamen Lichtervelde is, is het aan de andere
kant Wingene-Zwevezele waar de koeien en/of paarden naast ons samen huppelen
het donker in tot aan de Landsman kunnen kiezen voor de WR of het cafeetje
binnen gaan bewakend door de 3 honden. Op macadamwegen wandelen we door Ruddervoorde
de autosnelweg weer over om net als in het begin de Ruddervoordewegel weer te
volgen naar de startzaal waar de carbonara met gebakken patatjes ons laten
smaken. Lucia & Geert hebben al sinds september vorig jaar voor Dirk van
Massenhove zijn 3de schelp bijgehouden en deze vandaag kunnen
overhandigen daar hij deelneemt aan deze wandeling. Als het middernacht is het
tijd om aan de 3de lus te beginnen richting het sportcomplex De Mast
om ook door de industriezone te wandelen waar we vooral naast maïsvelden
wandelen tot aan de WR te Zedelgem. We blijven in het donker betonwegen
bewandelen waar we weinig assistentie krijgen van de straatverlichting te
Eernegem. Na we het langste verbindingstuk hebben voldaan neem ik wellicht als
eerste een 'de zondag' mee om bij te nemen bij het ontbijt. Het zal niet meer
lang duren wanneer het weer licht word want met net geen 6 uur op de klok
beginnen we met z'n 35 nog aan de laatste lus en begint vaste waarde te worden
weer richting het stationcomplex het centra door langs de brandweer die eens
een rustige weekend hebben in tegenstelling tot vorige week. We wandelen de
oude spoorweg(Groene 62)op tot aan de derde brug de trappen op. Nu het helder
genoeg is doe ik mijn fluohesje uit juist voor het binnenwandelen van Ichtegem
waar de WR is. Als we op onze afstandblaadje kijken merken dat we hier straks
weer terug keren maar eerst dalen de ene al dan niet als een bompa wegens zijn
blaren op zijn voet we naar de schuur 'de melkerie' met aan de overkant het
borstbeeld van een dame in volle ornaat. Dezelfde weg weer de kleiberg op en de
paraplus mogen weer open om dit of in de garage van de schuur toch een beetje
geschut een 10tal minuutjes te pauzeren. Nog een goede 7 kilometer wachten ons
nog richting de finish, wandelend door het Wijnendalebos maar niet langs het
kasteel. We wandelen nog een keer door het gehucht Don Bosco voor we via het
gemeentepark Rivierenhof, gemeenteplein het perron onder wandelen naar onze
startzaal. Naast een applausje voor de (baan-)wegkapiteins, medewerkers
feliciteren we ook Rudy met zijn 1ste Gouden arend na 33jaar over te
doen alsook Huub voor zijn 20ste Gouden arend, Proficiat!!
