Een 150km Euraudax- tocht in België is
aan het uitsterven, daar het enerzijds veel van je tijd opslorpt qua
voorbereiding om deze tocht te organiseren. Je moet eerst een parcours
uittekenen+berekenen met daarin locaties plaatsen om de bevoorrading te doen of
zelfs cafés vinden die wandelaars willen ontvangen op een niet zon normaal
uur. Na een lange voorbereiding hebben de 2 Dannys toch het klaar gespeeld om
ons te verwelkomen in een zaaltje van sporthal De Rijdt te Nederbrakel. Voor de
wandelaars wacht de komende 30u niet alleen slaap te kort maar ook die
wandelafstand van om en bij de 150km verdeeld over een 5-tal lussen variërend
tussen 24 & 48km. Zaterdagmiddag om 11u starten we met zijn 59 aan de
opdracht die ons wacht al zullen ze niet allemaal de volle pot doen. We volgen
de baankapitein Danny Spitaels naar het dorpje Everbeek-Beneden via onverharde
wegeltjes door kleine bosjes heen in het golvend landschap naar het dorpje
Zarlardinge waar aan het kerkhof voor wij als kiekens een kiekenboutje krijgen
toegestopt. Na het lekkere gepeuzelde snack nemen we de bocht langs de
Kalsterbeek die we een tijdje volgen steken we in Overboelare de taalgrens over
om eerst over en dan naast de Dender, of hier La Dendre genoemd waar aan de
stuwdam van Lessines(Lessen) net als de plezierjachten halthouden. Zij op de
sluiswachters die met de hand zowel de brug als stuwdammen openen, als wij die
hier onze 2de bevoorradingspunt hebben. Nadat we een klein vervolgje
nog hebben gebracht van het de rivier wandelen we naar het station van dit
dorpje waar ook de buste van beeldhouwer Constantin Brâncuși staat. Een bekende
Belgisch surrealistisch kunstschilder met name René Magritte is hier geboren en
dit wordt niet uit het oog verloren want men vindt op straat of aan gevels
kunstwerken gemaakt door hem. Misschien minder bekend maar zeker eens te
bezoeken zijn de steengroeven van Lessinnes waar wij ook even halt te houden
om dit te bezichtigen.
In de
steengroeve van Lessines werd vroeger porfier ontgonnen. Porfier is een
stollingsgesteente en wordt al bijna 300 jaar industrieel geëxploiteerd. Deze
steen vertoont bijzondere kenmerken. Hij heeft een opmerkelijke schok-, slijt-,
druk-, schuur- en vorstvastheid en is zeer goed bestand tegen chemische
agressie. Vandaar dat porfier gebruikt wordt voor het vervaardigen van onder
andere grind en zelfs in de vorm van grote blokken voor de vervaardiging van
dijken (Delta werken in Nederland). Na het stil leggen van de productie is de steengroeve
helemaal vol gelopen met grondwater. Momenteel bedraagt de maximumdiepte 54
meter met een maximale lengte van 330 meter en een breedte van 200 meter. Op de
bodem treft men nog overblijfselen aan van toen de steengroeve nog actief was
(train rails, huizen, lieren, enz.).
We wandelen
nu naar het centrum waar vandaag een braderie plaats vindt en houden halt aan
de taverne achter de Hôpital Notre Dame waar we ons broodje kunnen benuttigen
om daarna nog even een rondje te maken in het centrum om dan langs het stadhuis
een einde maken en terug het kalme gedeelte opzoeken. De koeien & paarden
kijken toch vreemd op als ze ons zien passeren terwijl ze aan het grazen zijn.
We ruilen terug het normale taalgebied om een passage te hebben door het Livierenbos
waar rechts ook de Verrebeekmolen staat. We maken tijd om in de startzaal het
avondmaal te laten smaken waar op het menu na de soep, varkensgebraad met
vleessaus geserveerd bij gegratineerde aardappelen vergezeld van groene asperges en trostomaatjes. Om dit
allemaal te verteren tegen dat het tijd is voor het dessertje wandelen we hier
een plaatselijk lusje van 10km op zoek naar de dorpskern met zijn Sint-Pieters-Bandenkerk waar we de
Dwars door Brakelpad betreden naar de achterkant van de Toepkapel en geduld
hebben voor de smalle ingang van het Kloosterbos. Wanneer we op de top van de
Elverenberg zijn gaat het linksaf het Jansveld in op de houten bruggetjes om
via de achterkant van domein Reytsmeersen tijd te maken voor het rijsttaartje
als dessert. Ondertussen heeft iedereen zijn fluohesje aangedaan want het is
inmiddels donker geworden wanneer we het laatste stukje van het 2de
lusje aanvatten. We zoeken het Mijnwerkerspad op naast de Zwalmbeek waar
ondertussen het begint het te motregen met daarbij de wind niet prettig
aanvoelt als je alleen in t-shirt wandelt zonder paraplu, dan maar even
doorbijten zeker. In het licht golvend landschap gaan we op zoek naar het
stamcafé van onze baankapitein den Danny The Corner in Sint-Maria-Oudenhove.
Een halfuurtje later verzamelen we weer allemaal buiten om verder de nacht in
te wandelen waar we de Berendries afdalen nat als de Valkenberg naar de
startzaal en tijd maken voor onze koude schotel. We vatten de 3de
lus aan en gaan op zoek naar fietswielenrondpunt waar de seingevers ons veilig
doen over steken om de volgende klim met name Fayte- helling te overwinnen waar
wakker blijven niet snel afdalen naar de grote baan want voor je het weet lig
je met je klakken op de grond, hé Eddy. We laten hem aan de kerk van Parike ophalend
door het bevoorradingsteam die hem zullen brengen naar de startzaal. Aan de
kerk van Everbeek-Beneden houden we halt voor een puddingske en een bekertje
frisdrank. Van de stad "beneden" moeten we
dus ook naar die van "boven" waar het luchtruim aan het ophelderen is
wanneer we dus Everbeek-Boven eventjes rusten. Nu het helder is geworden en
daarmee begin ik niet in onze hoofden maar aan het luchtruim kunnen we weer de
natuur induiken en dit doen we op weg naar de Toepkapel om af te dalen naar het
stationsgebouw niet ver van de startzaal. Het is tijd voor het ontbijt na bijna
100km te hebben afgelegd en hierna mensen proficiat wensen die ermee ophouden
en voor hen het genoeg is geweest. Met 51 zijn we nog wanneer we wandelen naar
reservaat Burreken met onderweg de wagenrust(bevoorrading)om daar ook door te
wandelen om op onze route de kapel van de Ronde van Vlaanderen te passeren op
grondgebied Horebeke. De regen van daarnet heeft niet veel geholpen want het
stof waait nog op wanner we tussen de gewassen wandelen naar domeinbos Ter
Rijst. La Houppe, een bekende fietshelling ligt pal op de grens van Vlaanderen
met Wallonië waar ook de kapel van Houppe staat in het gehucht DHoppe. We
duiken Het Brakelbos in voor geruime tijd waar we nadat deze zijn uitgewandeld
even achter elkaar moeten wandelen daar er motos moeten passeren. Nu is het
tijd om ons middagmaal van Zondag te benuttigen en ditmaal stoverij/friet op
het menu staat. We verwelkomen(terug opnieuw) nieuwe wandelaars waaronder een
heel bendje van de Scheldestappers of 2 kameraden die gisteren nog een andere
ultrawalk hebben gedaan alsook onze Eddy terug die hopelijk niet te veel last
meer heeft. 21 wandelaars zullen echte diehards zijn daar zij ook net als ik de
laatste lus van het complete plaatje zullen aanvatten. Eerst is het weer tijd
om hier rond de startzaal een stukje te doen daar we nog recht hebben op een
cornetijsje. Een kijk door de bril op het prachtige landschap ziet dat we het
droog zullen houden tot het einde alsook dat de groep een lange sliert is
geworden met soms grote gaten. Er moet hier ergens een oldtimer evenement
plaats vinden daar er op sommige momenten enkele van die exemplaren onze
tegemoetkomen of voorbijsteken. Aan de Pullemhoeve in Zegelsem trakteert een
deelnemer van ons nl. Franky Moonen ieder een bekertje cava n.a.v. het behalen
van zijn 1ste Gouden Arend. We spelen nog een keer als platwals met
al onze voeten door het akkerveld om het bos voor ons in te duiken waar aan de
andere kant de Verrebeekmolen gretig staat te molenwieken terwijl we voor de
laatste keer halthouden op het traject daar onze baankapitein zelf een drink
ons aanbiedt. Het duurt niet lang meer en dalen in fases naar het voor
seingevers bekende kruispunt en zij weten zonder te zeggen wat hun taak is daar
we niet voor de 1ste keer dit gevaarte over steken. Het is tijd om
iedereen te feliciteren en in het bijzonder Franky & Jean-Jacques voor het
behalen van hun Gouden Arend. Ook krijgen 3 collega- wandelaars nog een
aandenken daar zij vandaag in zijn totaliteit(volledig palmares)de kaap van
1000km over al de organisaties van deze organisatoren hebben bereikt.
Van een jaartje tussen geweest pik ik
de 38ste editie van de Nacht van West-Vlaanderen mee die zijn
oorsprong kende vanaf 1980 en jaarlijks plaats vindt de 3de zaterdag
van Juni en dit in Torhout. Vroeger bestond er ook een ultraloop mar wegens financiële
en organisatorische problemen werd in 2013 besloten om de 100 kilometer ultraloop niet meer te laten
plaats vinden. Toch bestaat er nu nog een (halve-)marathon &een 10km- loop.
Maar ik ben er om de komende uren 100km te wandelen in het Houtland. Voor
mezelf noem ik het liever de Nacht van Torhout-Brugge daar we de Kust niet
aandoen, nochtans ligt het ook in deze provincie. Nadat we de
inschrijvingsdocumenten hebben opgehaald moeten we eerst voorrang geven aan de
lopers die eerder mogen starten aan hun wedstrijd, de wandelaars maken er geen
wedstrijd en doen op hun eigen tempo 10, 21, 42 of 100km. We doorkruisen het centra
gedeelte richting de markt als het stationsplein. Het is verwarrend of wandelen
wij zo snel want enkele hectometers na het 2- kilometerbordje zien we die al
van 30km. Deze borden zijn eigenlijk bestemd voor de lopers en moeten wij daarvan
niks van aan te trekken. We houden enige tijd contact en doorkruisen zelfs 3x
het traject van de lopers en krijgen passages door het groenhove- als
Plaisierbos om dan definitief afscheid te nemen van het loopgedeelte. Wanneer
we wandelen door het centrum van Veldegem hebben we al 13km achter de rug om de
2 kleinste afstanden na daar ze ons al hebben verlaten, en vergeten niet de
banaan in te nemen want eten moet je blijven doen en vooral niet vergeten te
drinken in die zomerse omstandigheden. Vanaf hier volgt de kortste
verbindingsstuk met name 1,8km tot aan de Hoeve Stragier, even verder dan
domein Merkenveld. De wandelaars van de 42km verlaten ons nu ook terwijl we
wandelen door natuurgebied Doeveren net naast de E40 waar we over/ naast
wandelen, nu in donkere hemellicht. Misschien doordat ik vorig jaar hier niet
was verken ik nu een nieuw stukje met name Kampveld waar de boer ondanks de
raad van de gouverneur toch zijn plantage besproeid met water waardoor zijn
tractor onze weg versperd. Ondertussen hebben we het rijstaartje binnen laten
werken terwijl we die laten verteren langs de villas die pal grenzen aan het
Lippensgoed- Bulskampveld die we ook doorwandelen. Terug de autosnelweg over
net zoals de spoorweg wandelen we naar de jachthaven en nemen de
poort(brug)naar het centrum van Beernem waar in CC Kleine Beer de 1ste
hoofdpost is en dit na 50km. Aan de bagage te zien zijn er nog niet veel gepasseerd
terwijl ik de tocht al snel weer vervolg. Via het Beverhoutsveld wandelen we
naar het kanaal Gent-Oostende die we een tijdje naast ons hebben tot we door
het industriepark de Gemene Weiden doorwandelen naar Moerbrugge. We breiden nog
een stukje van het kanaal uit richting de provinciehoofdstad maar eerst houden
we nog halt in Steenbrugge. We steken de Steenbruggebrug over en duiken het
Lappersfortbos op terwijl het helde begint te worden boven ons. Dit jaar gaan
we niet door het centrumgedeelte van Brugge met zijn minnewaterpark maar
wandelen we er rond en volgen de juiste kleine oranje pijltjes naar het
Boudewijpark met zijn Dolfinarium naar de 2de hoofdpost waar we voor
de laatste keer gebruik kunnen maken van onze bagage en bijna 70km achter de
rug hebben. We trekken ons weer op gang om via enkel
straten te belanden in het Tillegembos & domein Tudor - Breisbroek. Bij het
natuurcentrum bevind zich een hoeve waar ik opmerk dat ik hier buiten de
medewerkers geen collega zie. Vanaf hier krijgen we een lag stukje verharde
gedeelte om door het dorpje Snellegem met zijn paard te wandelen tot we de
voeten nog eens verwend mogen worden om op zachte bospaden van het Vloethemveld
door te wandelen. Toch zijn we al in Zedelgem waar in het basisschooltje de
medewerkers nog even tijd hebben voor de storm van deelnemers die afkomen. Ze
weten mij ook te vertellen dat er een 20- tal wandelaars al zijn gepasseerd,
maar er komen er nog velen aan. We wandelen op macadamwegen door de open vlakte
van de Klijthoek om bergopwaarts het dorpje Aartrijke te bereiken om
traditioneel halt te houden in de kantine van VV Aartrijke. Een stukje
Fit-o-meter rond het voetbalplein kan er ook nog bij om even verder provinciaal
domein DAertrycke door te wandelen maar niet naast het kasteel, waar een lange
dreef ons brengt naar de dorpskern van Wijnendale. Het is hier ook dat we de
wandelaars van de Batjestocht ons bijvoegen die ons zullen vergezellen naar de
stad Torhout. In het Parochiehuis kunnen we onze laatste krachten bijvullen om
de resterende 4 kilometers af te. Via de geasfalteerde Groene 62 gaat het zo
goed als rechtdoor om aan het einde van deze strook nog even een drukke baan te
dwarsen, en aan de brandweerkazerne het sportterrein inwandelen om de bel te
mogen luiden na de 100km te hebben uitgewandeld.
Na vandaag
heb ik al mijn kleintjes volbracht om die 2de Gouden Arend te kunnen
behalen, daarna dus op zoek naar de grote afstanden vanaf 75km. Enkele vaste
kameraden zijn er niet bij vanwege Paris-Tubize en bovendien heeft deze tocht
de concurrentie van de wandeling enkele kilometers verder ingericht door de
Brugsche Globetrotters. We zoeken de Moerbrugge brug op met het Huldemonument
en gedenkplaat voor de Canadese soldaten en de burgerlijke slachtoffers uit de
Tweede Wereldoorlog om daarna het kanaal Gent-Brugge naast te wandelen om de
industriezone op te zoeken. Via de Gemene- en Lowei wandelen we naar Assebroek
voor de caférust bij sport-, lees- & eetcafé Daverlo. Eens om 11.45u terug
gestart wandelen we door natuurgebied Gemene Weidebeek waar we ook wandelaars
tegen komen van die wandeltocht hier die de rode pijltjes volgen. Bij ons kan
je ook in groep wandelen maar daar is het zonder pijltjes. Het domein
Ryckevelde wandelen we rond tot we halthouden op het Pastoor Verhaegheplein te
Assebroek voor de wagenrust waar we ook even binnen wippen in de Onze-Lieve-Vrouw-Onbevlekt-Ontvangenkerk.
Direct na terug opnieuw te vertrekken zijn duiken we de Assebroekse Meersen in
op terug voor een geruime tijd het harde beton op te zoeken zelfs ook de
kasseien in Beverhoutsveld. Voor de laatste wagenrust houden we halt aan de
Beverhoutse kapel op de grens van Oedelem met Oostkamp om daarna het laatste
stuk aan te vatten richting Oostkamp- city. Rechts zien we de dorpskern van
Moerbrugge met zijn Sint-Godelievekerk. Over twee weken komen we hier ook terug
met de Nacht van West-Vlaanderen toen we ook hier een rustpost hebben, maar
deze is vandaag weliswaar gesloten. We gaan linksaf naar het water en moeten
even halthouden aan de Moerbrugge brug daar de schepen door moeten varen. Eens
de brug naar beneden ligt naast het water ook de Warandeputten die verwijst
naar de aangrenzende bosgebied de Warande. Het maakt deel uit van de Vallei
van de Zuidleie, waarin het kanaal Gent-Brugge werd uitgegraven. Eens al de oud
stabiele bruggetjes hebben gepasseerd is het niet ver meer lopen naar de sporen
waar we het tunneltje eronder nemen die niet ver meer is van de startzaal waar
we net geen 24km op de teller hebben.
