"Met 100km af te
leggen in 3dagen geruime tijd om Ieper te verkennen."
Hemelvaartsweekend betekent in Ieper ook automatisch de 10km
van Ieper. De streek verkennen in 3 dagen aan de afstanden tussen 6 en 50km op zaterdag.
Voor de 43ste editie moeten ze komend weekend de concurrentie aan
met Omloop Kluisbergen, kan er weer gestart worden op vrijdag voor dag 1 vanuit
zaal Fenix. Smoet mao je kiet'n, voor de wandeling aan te vatten voor de
grootste afstand van om en bij de 30km. Achter de zaal ligt een mooi stukje
natuur van de Hoornwerk, een vooruitgeschoven onderdeel van de Ieperse
vestingen die vooral ondergronds nog aanwezig zijn. Tijdens de herdenkingsjaar
van 100 jaar Wereldoorlog I passeren we uiteraard ook langs de Menenpoort. Elke
avond word hier sinds 1928 om 20.00u de Last Post geblazen en ook vanavond dus
en dit al voor de 29.594ste keer. Na een korte passage door het
winkelcentrum met zijn Lakenhalle keren we langzaam terug om terug een passage
te maken door het Hoornwerk. Het is tijd om richting Zillebeke te trekken met
zijn bekende vijver die we vandaag helemaal rond gaan te beginnen met het
eerste deel tot aan de dorpskern waar in de CC de rustpost is. Terwijl de 10 en
15 kilometer al terugkeren gaan wij nog een stukje verder met een passage door
het bos van De Vlierlingen. Met zijn vele vijvers(waar we gekwaak horen van de
kikkers)en prachtige fauna en flora is het zeker één van de best bewaarde en
beheerde bossen van de regio. Blikvanger is ongetwijfeld ook de Caterpillar,
een enorme mijnenkrater met een diameter van om en bij de 200meter. Na een
korte passage door het provinciedomein Palingbeek bewandelen we het paadje
langs de spoorlijn naar Hollebeke. Na de rustpost wandelen de dappersten die
net zoals ik de 30km voor hun rekening nemen verder langs de spoorlijn bij het
kanaal Ieper-Komen om eventjes de taalgrens over te steken. Het keerpunt van
deze wandeling ligt immers in Houthem, een dorp dat deel uitmaakt van de
gemeente Komen-Waasten(en dus van de provincie Henegouwen).We steken weer de
grens oven om bergopwaarts, typisch voor deze streek, terug te keren naar
Hollebeke. We pikken de andere wandelaars weer op om teug de Natuur op te
zoeken om te schuilen voor de eventuele golfballen van het golfterrein die vlak
voor het Provinciaal domein De Palingbeek zich bevind. Jawel, het is voor de
2de keer deze tocht dat we in het domein wandelen, die ook een vast ingrediënt
is van de 100km. We trotseren de kasseien, steengruis en graspaden tot aan het
bezoekerscentrum waar we gratis bevoorrading krijgen. Nu hier niet ver vandaan
vinden we terug het dorpje Zillebeke waar terug in het CC er gerust kan worden
om via de kerk naar de vijver te gaan om nu aan de andere kant te wandelen. Na
een gratis gekregen Frisco bij de drinkwaterproductiecentrum duiken we de
Verdronken Weide/vredesbos in. Ook dit gebied werd al sinds de Middeleeuwen
onder water gezet om vijandige troepen tot staand te brengen. Op vandaag is het
een natuurgebied van meer dan 30ha groot, waar heel zeldzame watervogels hun
broedplaats hebben. Nog even langs het water met aan de overkant de vestingen
en zo zit onze dag erop, maar ook deze editie. Misschien in de toekomst wel de
andere dagen erbij om dan toch de 100km werkelijk af te leggen.
"een kleine wandelclub die nog niet veel ervaring
heeft hebben we gezien."
Vandaag zijn we in
Houthulst te gast bij wandelclub de 'buskanters' voor hun 7de Muziektocht. Het
is even zoeken naar de inschrijvingsplaats die verscholen staat tussen de
foorkramen op het dorpsplein. We kiezen vandaag voor de 18km waar men ook voor
deze afstand kan kiezen voor de samenstelling van de12&6km waar het bos een
grote rol speelt. We zijn vertrokken en verlaten het dorpskern om de drukke
baan eventjes te volgen om linksaf te slaan in een landbouwwegeltje, wat een
beetje sompig is geworden door de regen van afgelopen dagen. Het gaat
stilletjes omhoog naar Zarren om te kiezen voor de optie "natuur"
i.p.v. het harde gedeelte want voor het volgende stukje natuur zullen we nog
even moeten wachten. We slalommen tussen de plassen om weer af te dalen
richting de dorpskern. Nog even langs de fabrieksput wandelen om een paar meter
verder dan de startplaats de rustpost binnen te wippen. Het is hier dat men kon
kiezen om de 18km te volgen of de 12km mee te volgen om straks nog 6km bij te
doen. We wandelen langs de nieuwbouwwoningen om bij de kerk weer op het
dorpsplein te zijn. Nu is het dus tijd om de kleinste afstand bij te doen om
nog te kunnen genieten van de natuur. We wandelen eerst langs de Lourdesgrot om
rond de vijver weer te wandelen en binnen enkele momenten het Vrijbos in te
wandelen. Het
Vrijbos, dat je misschien kent van de roversbende van Bakelandt, werd in
Wereldoorlog I voor de Duitsers het strategisch punt bij uitstek. Het bos was
doorweven met een net van spoorwegen die aangesloten waren op de spoorlijn
Staden-Westrozebeke. Hierdoor konden ze gemakkelijk hun zwaar materiaal en
geschut vervoeren. Het bos werd stilaan omgebouwd tot een oorlogsarsenaal van
het Duitse leger, het is daarom dat er hier ook een militair domein is. In
september 1918 zette men het offensief in tegen het Duitse leger. Van het woud
van Houthulst bleven enkel nog kapotgeschoten stammen over. Momenteel is het
bos een prachtig wandelgebied waar we in kronkelen tot we het bos verlaten om
stilletjes een einde te maken aan deze wandeling.
De Internationale 2-Daagse
van Vlaanderen te Blankenberge is ook een jaarlijkse bijeenkomst van duizenden
wandelaars die van her en der komen om niet alleen van de sfeer te genieten,
maar natuurlijk om de beentjes te strekken. We mogen naast onze thuiswandelaars
& noorderburen ook mensen begroeten uit Duitsland, Finland,
Britten,Taiwanezen,etc. Traditioneel word er gestart vanuit de tent die
opgesteld is op de Grote Markt. Men kan kiezen uit 4 afstanden geschikt van 6km
voor de familiewandeling tot de sportieve uitdaging van 42km. Eens gestart
zoeken we al vlug de dijk op tijdens de week van de zee waar we wandelen tot
aan het einde van de Pier waar voor de 1ste maal onze kaart worden
geknipt. Aan het einde van de dijk gaat het over in Natuurgebied De
Fonteintjes, waar we plaats zoeken om de verschillende pelotons van het Duitse
leger voorbij te wandelen. Nadat we een gratis peperkoekje kregen met een
bekertje soep gratis aangeboden door het hotel moeten we goed opletten of we de
splitsing geraadpleegd hebben om op het juiste tijd de correcte weg te nemen.
We wandelen op het wandelpaadje die vlak naast de trambaan loopt richting
Zeebrugge. Moeten we niet wachten voor de verkeerslichten is het deze keer voor
de brug waar de schepen eerst voorrang krijgen. We wandelen door het
havengebied van Zeebrugge met al zijn soorten schepen voordat we verder gaan
richting Heist om de brug nemen over de kustbaan. We wandelen de Sashul&Vuurtorenweiden
een klein stukje door om tussen de koeien rond de watertoren te wandelen. We maken weer tijd
om de dijk op te wandelen tot aan de openluchtzwembad voor de volgende
rustpost. We nemen een passage door het Generaal Willemspark om een klein
beetje afkoeling te zoeken voordat we het tunneltje nemen. Als we links
afgedraaid zijn zien we voor ons de Museum van de Zwinsttreek te herkennen aan
zijn rode gebouw. We maken een ommetje door de Oosthoek die achter het station
van Heist bevind. Dit betekent ook het einde van de reis door deze gemeente.
Nadat we links de kleiputten van Heist opmerken is het tijd om te kiezen voor
het rustige gedeelte van het parcours. We wandelen tussen de bomen langs het
Kanaal van Schipdonck, waar we deze verder even verlaten om een passage te
maken door Ramskapelle, voor de rustpunt in hetFor Freedom Museum . Geen enkele plek op het
parcours legt beter de link met het gastland van dit jaar. Het waren tenslotte
de Canadezen die de Oostkust bevrijdden van WO II. Tijdens het verlaten van dit dorpje vinden we verschillende
langgevelhoeven en boerderijen met losstaande gebouwen. Deze gebouwen hebben
meestal een 17de of 18de-eeuwse kern. De wieken van de Callantmolen of De Kruier, een stenen
windmolen uit 1897 beginnen ook te draaien. We zetten onze weg
verder langs de fotogenieke tweelingkanalen Stinker en Blinker . Nu het
Leopoldkanaal hier ook loopt zullen we deze niet zien, daar we op de
macadamwegen ernaast bewandelen. We blijven mooi links houden aan de drukke
Damsesteenweg om tijd te maken om even halt
te maken in de postkaart-dorpskernen van Dudzele in te wandelen. Als we
wandelen langs het Boudewijnkanaal mogen we onze vrienden van de 24km terug
begroeten waar we samen aan het geluidhorend weldra Lissewege ingaan. Lissewege
is trouwens opgenomen in de lijst van 50 mooiste dorpen van Vlaanderen en
vandaag de dorp van de 1ste dag. Op het pleintje met zijn Onze-Lieve-Vrouw-Bezoekingskerk kunnen we even uitrusten
en genieten van de ambiance. Lissewege heeft veel van zijn authenticiteit uit
zijn verleden bewaard, met zijn kleine straatjes en huisjes plus zijn Lisseweegs Vaartje, een oud kanaal doorheen
het dorpscentrum die we tegen komen als we deze verlaten. De Militairen zijn
ook maar gewone mensen, dus zij worden ook verzorgd door hun medemakkers, terwijl
wij een gratis een appel krijgen voordat
we de mensen van 16km ook ons komen bijvoegen. In tegenstelling tot vorig jaar
wandelen we niet langs het spoor om Blankenberge te betreden, maar gaat het
rechtdoor kronkelend tot Uitkerke. Het is hier bij de kerk dat de
allerkleinsten zich kunnen uitleven in de Funpark 'De Voetjes', maar voor de
volwassenen heeft de inrichters ook gedacht want een 100m verder op het
schoolterrein inden we de jaarlijkse feesttent terug waar we kunnen genieten
van het plaatselijk biertje met een kaasboterhammetje erbij. Alléz nog even
volhouden, we zijn er bijna. Het is gewoonweg nog even wandelen door de
centrumstraten voordat we terug belanden op de markt waar we kunnen genieten
onder de muzikale omlijsting van visserslieden van een verg gebakken visje met
daarbij een gratis aangeboden Kokketeute.
