De wandelaars die al jaren houden van
de lange afstand te doen weten dat er ook in Doornik (Tournai)een mooie 100
kilometertocht is met name "100km des 5 clochers". De naam staat voor de 5 torens die op de kathedraal
van Doornik staan. Ze maken indruk en kenmerken de binnenstad. Vrijdag waren we
echter niet naar Doornik getrokken om er de kathedraal te bezoeken. We zouden
ons ook niet met de geschiedenis van die stad bezighouden. Of toch? Clovis
veroverde vanuit Doornik het gebied dat we nu Frankrijk noemen. Zouden we in
zijn voetstappen treden? We kwamen naar Doornik om een lange tocht te stappen
o.l.v. de wandelclub 'Mont-Marche' die het inrichtte. Zij mogen met deze 3de
uitgave van de 100km feest vieren daar zij dit jaar 20jaar bestaan. We stonden met
156 wandelaars te wachten achter het lint tot een jongen de koebel aangreep en
voluit luidde om ons te laten vertrekken vanuit de startzaal. Het was al donker
bij de start met de lantaarnlichten die de fluo-pijltjes makkelijker ons de weg
zou aanwijzen over de brede wegen op weg naar de 1ste rustpost na
een 7-tal kilometer te Willemeau. Voor deze editie hebben ze er een mini
Paris-Roubaix van gemaakt daar er vele kasseistroken werden aangedaan met als
bekendste die van Pavé Gilbert Duclos Lasalle te Cysoing, Bourghelles & de
al bekende Le Carrefour de lArbre
met zijn 2100m de langste tijdens onze tocht. De helft al achter de rug de
laatste restanten van de nachtsfeer tegemoet wandelen we rond het Lac du Héron
terugwaarts naar Templeuve met zijn kasteel. Hier was er enkel een minpunt naar
bepijling toe daar menige wandelaars verkeerd liepen. Al ligt Doornik links
toch moeten we voor het eerst een stukje vals plat doen toevallig naar het
dorpje Froidemont. Eindigen doen we met een passage door het centrum van
Doornik met zijn park, belfort, Grote Markt waar men ook het monument vindt ter
ere van Marie-Christine van Lalaing, die verdedigde Doornik tegen de hertog van
Parma, Alessandro Farnese in 1581 in Tournai. De zijkant van de kathedraal
alsook de Pont des Trous brengt ons terug naar de startzaal. Nu nog snel recupereren
alsook zoveel mogelijk slaap want vanavond(zaterdag)start ik nog voor een
Euraudax-wandeling van 75km te Torhout.
Aan het einde van de
zomervakantie staat er een wandel meerdaagse op het programma die op één jaar
na sinds mijn 8ste telkens op de agenda staat met name de 4 Daagse
v/d Yzer. Het is niet meer zoals vroeger toen er meer militairen waren die
meeliepen, nu zijn ze nog sporadisch te vinden. Hierbij doe ik verslag van al
de 4 dagen met daarbij behorende fotos, op die van Diksmuide na.
Dag 1: Al enkele jaren slaap ik eerst
uit voordat ik begin aan mijn 4-daagse kwestie van de komende dagen steeds
vroeg uit de veren moet alsook de meeste wandelaars dan al op route zijn &
zo niet in de weg lopen. Inschrijven moet ik wel nog doen deze ochtend dat weliswaar
na ruime tijd wachten is kan starten om 10.42u aan de eerste 32,90km. We verlaten
het Sint-Niklaasplein om de hele straat te doen die ons brengt naar de kustlijn
waar men kan kiezen om oftewel op het strand of zoals ik de passage van de
Zeebermduinen te doen richting Groendijk of dan het zand te ruilen voor de
ganse zeedijk die gevolgd word door de Havengeul tot in Nieuwpoort-Stad. Aan de
vismijn, met zijn lelijke groendecors, nemen we afscheid van de 16km die snel
de Grote Markt opzoeken terwijl wij als grootste afstand wandelen rond de
Nieuwe Jachthaven de Ijzermonding door waar wachters aan de poort ons begroeten
om een passage te hebben door het Kwartier Lombardsijde waar veel gekronkeld wordt
om steeds quasi op hetzelfde punt te komen. Een kort stukje strand pikken we
nog mee om rechts af te slaan om de kaart voor het eerst te scannen. Vroeger
was er hier camping Cosmos maar dit is al geruime tijd niets meer van te zien.
Aan de overkant is er wel Kompas camping waar wellicht door sponsoring
verplicht werd een passage te hebben langs de caravans, tenten, tot we weer de
stappers van de 24km oppikken net voor de sporthal van Lombardsijde. Boven ons
vliegt steeds de seaking om de parachutisten te laten springen daar er een
locatie voor hen is aangewezen dichtbij de bunkers van de Bamburg. Even alleen
wandelend zoeken we het kanaal Plassendale-Nieuwpoort op tot aan het
sluizencomplex met het monument van Albert I. Terug in Nieuwpoort zoeken we net
zoals de aangesloten 24km van daarnet de stappers van de 16km om samen te
wandelen naar de Grote Markt waar de reuzen zijn opgesteld. De Koolhofput
hebben we vorig jaar gedaan dus daar niet naar toe maar de Pelikaanbrug af om
te wandelen naar Sunparks waar ons het jaarlijks terugkerende garnaalsoep op
ons wacht. Al de afstanden weer samen = meer trage wandelaars die denken dat
heel de weg van hen is net nu we een passage te hebben door de Oostvoorduinen
vooraleer het binnenplein van het Visserijmuseum te betreden als aankomst van
de 1ste wandeldag.
Dag 2: De dag van Diksmuide is zoals
altijd de saaiste dag daar en niet veel te zien is buiten koeien, macadamwegen
& de IJzer natuurlijk. Daarom heb ik besloten om van deze dag te oefenen op
snelheid zodat ze eerder hoe snel voorbij is. We zijn na een jaar onderbreking
opnieuw gestart op de Grote Markt waar we al snel wandelen naar de Ijzetoren waar
er ons een Diksmuidse boterkoek wordt aangereikt. Het beginstukje is hetzelfde
als vorig jaar tot aan de kerk van Sint-Jacobs-Kapelle waar daarna gewandeld wordt
via Oudkapelle naar Lampernisse. Goed op tempo ben ik in Pervijze beland via
het fietspad waar aan de Scheve uitkijktoren gescand hebt en al over halfweg
ben. De Frontzate de stappers van de 24km tegemoet wandelen gaat het linksaf
naar Stuivekenskerke voor een passage doorheen de Vicognia kleiputten. Wandelen
naast de IJzer gaat het naar Oud-Stuivekenskerke waar ook al de afstanden weer
bijeenkomt. Mijn tempo zal nu niet meer gelijklopend zijn door al die
wandelaars terwijl we naast de IJzer(terug)volgen om de mogelijk hebben om door
de Dodengang te gaan of erop te wandelen, we komen sowieso aan hetzelfde punt
bijeen. De stappers van de 2 grote afstanden moeten nog extra meters doen &
dit doen ze door de Frontzate terug te bewandelen via Kaaskerke verder lopend
naar de Ijzertoren. De brug onder als over via de jachthaven de vismarkt
opzoeken die niet ver van de Grote markt is die ik bereik om 11:40u wat toch
een goed tempo is.
Dag 3: We zijn in Poperinge voor de
langste wandeldag met zijn 33,6km vertrekkend vanuit het station complex die ik
bereikt heb met de transportbussen vanuit Oostduinkerke. Gestart al heel snel
weer alleen lopers rond mij verlaten we de hoppestad richting het Lijssenthoek
Military Cemetery, het 2de grootste kerkhof met de grootste graven
na die van Tyne Cot in Passendale. Het is tijd om te wandelen op de landgrens
of de Schreve zoals we hier zeggen waar ook het dorpje Abele. Afscheid genomen
te hebben van de 24km bewandelen een heel lang stuk beton naar Rattekot misschien
hebben de ratten dorst daar er een waterinstallatie staat. Rechts zien we al de
brouwerij van St.- Bernardus maar vooraleer naar daar hebben we eerst een
passage door een firma Made in Innox die gelegen is op grondgebied Watou die
we bereiken nadat we gewandeld hebben door een boomkwekerij recht tegenover het
Watouplein. De straat over worden we getrakteerd op een Hommeltje of een
frisdrank. Het zal niet lang duren voor we die andere aangeboden krijgen die
toepasselijk ligt in de Trappistenweg en dan hebben we over de brouwerij die we
daarnet in de verte al gezien hebben, jawel Bernardus. Naast een hoppeveld
wandelend gaat het vals plat naar de ingang van het Helleketelbos daar wanneer
die op het einde van een tocht is meer volk aantrekt. Nu hebben we pas een
goede 25km achter de rug dus nog een goed uur wandelend. Het vrijheidsbeeld
passeren wacht ons nog het druk bevolkte paadje naast de Vleterbeek quasi steeds
rechtdoor tot aan het station complex.
Dag 4: We zijn alweer aan de laatste
dag steeds Ieper die de 4-daagse mag uitzwaaien. Wegens 2 andere evenementen
met name koers als receptie vredesmanifestatie is de start ditmaal al om 08:00u
vanop de Grote Markt waar we al snel het park opzoeken dicht bij het station. Het
paadje naast het kanaal Ieper-Komen volgend wandelen we naar Voormezele waar we
afscheid nemen van de 16km. De anderen wandelen nog verder naar het Kampagnebos
te Wijtschate bekend van de reeks Eigen Kweek. De stappers van de 24km zien we
straks terug maar eerst wandelen we naar het kleinste stadje van het land met
name Mesen die we bereiken nadat we het New Zealand Memorial als het Ierse
Vredespark met zijn centrale toren. Het bordje van de 15km passeren we nog net
voor de scanning die opgesteld is in een veldweg. Op het dorpsplein van Mesen
hebben we het verste punt bereikt en keren we nu terugwaarts naar Ieper. We
pikken de wandelaars van de 24km op om gezamenlijk te wandelen naar domein
Palingbeek wat al meerdere keren op het menu stond de laatste dag. Om de oorlog
te herdenken hebben ze hier een buitenexpo ComingWorldRememberMe met kleien
beeldjes een strook ingepalmd. Laverend tussen de vele wandelaars trekken we
naar Zillebeke met traditioneel de vijver als slotstuk van deze passage
vooraleer naar de wijk Torrepoort te trekken om onze medaille in ontvangst te
nemen. We noteren ook al 20 t.e.m. 23 Augustus 2019 in onze agenda voor de 47ste
editie.
"De laatste of toch nog over een paar
jaar opnieuw!"
Een pak kleinschaliger dan
de Dodentocht vorige week maar nu met de ééndagsvliegen achterwege staan de
ervaren ultrawalkers paraat in Torhout voor de 3de editie van Door
Vlaamse Velden, tevens ook de laatste keer begonnen 4jaar geleden. Wie weet komt
er nog een editie in 2039 n.a.v. de gruwelijke 2de Wereldoorlog te
herdenken. Voor wie de 101km te veel is kon ook kiezen uit de afstanden 7/ 12
of 20km maar ik ben hier langer wakker te blijven. We zijn in groep begonnen
aan de eerste hectometers onder begeleiding van de politie wegens het drukke
verkeer, losgelaten de oude spoorweg op naar het kasteel van Wijnendale die we
rondwandelen. De maan is vroeg van de partij waardoor het al snel donker word
te Edewalle. Werken moeten we doen tijdens deze inspanning toepasselijk te
Werken, één van de voordorpjes van Diksmuide die we niet doorwandelen. Het gaat
via Klerken met zijn Vredesmolen naar Houthulst. Daar vind je naast het bos
(met zijn Lourdesgrot) ook het Belgisch militaire begraafplaats waar 1.723 Belgische en 81 Italiaanse doden zijn
begraven. Het varken van Madonna is nergens te bespeuren enkel sporadische
wandelgenoten die ook voet zetten naar de hoofdpost te Sint-Jan. In
tegenstelling tot 2 jaar geleden wandelen we nu via de Lakenhalle naar de Menenpoort
in het centrum te Ieper. Na een passage door de verdronken weide, de vijver
rond Zillebeke als Zonnebeke verlaten nu stilletjes aan klimmend naar
Passendale met het Tyne Cot Cemetery, de grootste begraafplaats van de
Westhoek. 11.596 soldaten van het Gemenebest en ook enkele Duitse gesneuvelden
liggen hier begraven. Op de muur achteraan de begraafplaats staan de namen
gegrift van 34.957 vermiste soldaten. Het stuk die ons doen herdenken aan de
oorlog is voorbij want dalend naar Oostnieuwkerke & Hooglede komt de
aankomst dichterbij. In het gehucht St.-Henricus komen de zaterdagwandelaars
ons bijvoegen net zoals de donkere wolken boven ons terwijl we wandelen op het
moereveld, het laatste stukje onverhard. Met een passage door het gemeentepark
beginnen de eerste druppels te vallen juist op tijd zou ik zeggen daar we
gewoon nog even door het centrum moeten wandelen met zijn kermisattracties tot
aan de sportzaal waar we de bel kunnen luiden.
"Na een periode inactiviteit voel je het
toch hoor!"
Onder leiding van
voorzitter José Deschaumes staan de 57 medewerkers van wandelclub Hanske
De Krijger klaar om de duizenden wandelaars te begroeten in de stad waar De
Ronde thuis is niet alleen voor de coureurs maar ook voor de wandelaars
vandaag. Een nieuw concept dit jaar is dat de stappers (een 500tal) van de 24&30km
met een bus worden vervoerd naar Kerkhove zodat ze ook de echte finale van de wielerklassieker
kunnen meemaken. De rest van de afstanden zijn vertrokken vanuit de startzaal
naar het Liedtspark met zijn volkstuintjes om afscheid te nemen van de kleinste
afstand die naar het centrum trekken. De anderen gaan de voetgangersbrug over,
en wandelen langs de jachthaven rond de stad van Adriaan Brouwer naar
het dorpje ernaast met name Leupegem voor de rustpost. Dit is ook de voet van
de heuvelzone waar de grootste afstanden kennis mee maken beginnend met een
passage door het Koppenbergbos naar het oud kapelleke van Melden waar
medewerkers ons bedienen. Wandelend met de naar hier met bus gebrachte wandelaars
wandelen we langs een oude Scheldearm te Meerse nu nog relatief vlakke
stukken vooraleer het zware werk met de beklimming van de Oude Kwaremont naar het
dorpsplein. De 30 & 45km- stappers dokkeren over de gehele strook net zoals
de wielrenners maar nu zonder die megatenten gevolgd door de Ronde van
Vlaanderenstraat waar de oud-renners op de grond zijn aangebracht alsook het monument
van Karel van Wijnendaele, de stichter van de Wielerronde te bekijken is. We
steken de taalgrens over om te kunnen genieten van de passage door het Kluisbos
vooraleer onze weg terug te vatten omhoog net zoals vele mountainbikers die vandaag
hun Ronde van Vlaanderen racen, waar we natuurlijk respect hebben voor elkaar,
naar de rustpost van daarnet op het dorpsplein. Hier in de streek liggen er ook
nog 2 puisten die beklommen moeten worden met name de Patersberg alsook de Koppenberg
(de reus van melden) elk op zijn eigen tempo natuurlijk. Nu is het allemaal
vlak wandelend naast de Schelde terug naar het centrum waar we eventjes wachten
tot de brug weer beneden is vooraleer via de Grote Markt dichtbij het bezoekerscentrum
Ronde van Vlaanderen nog eventjes wandelen doorheen recreatiedomein De Donk
naast de spoorlijn terug naar de startzaal waar Herman de Croo de inrichtende
club een bezoekje heeft gebracht. Met een deelnemersaantal van 2296 kunnen ze
tevreden terugblikken op een geslaagde editie.
