"Een drukke wandelmaand met
vele kilometers zit er na vandaag op"
Voor
de 2de weekend deze maand stond er een zondagwandeling na een 100
kilometertocht op mijn agenda. Nadat ik de 100km te Tournai(Doornik) tot een
goed eind had gebracht was ik blijkbaar nog niet genoeg uitgeslapen te zijn,
gelukkig kan ik nog op het gemak worden tijdens de treinreis naar Antwerpen om
dan de bus te nemen naar Schelle waar W.S.V. Schelle vzw hun 38ste zomertocht
inrichten tevens ook een manche van Sportief Wandelen. Verstandig heb ik
gekozen niet voor de 50km, maar 28km is al meer dan genoeg startend vanuit de
sporthal. Eens de Sint-Petruskerk gepasseerd wandelt men naargelang de gekozen
afstand wel of niet de benedenvliet-Schelde door. Een wit gebouwtje springt in
het oog met name het Leerkapel. Deze landelijke kapel is toegewijd aan de
Moeder van Smarten. In haar huidige vorm dateert zij uit de 17de eeuw - hoewel
haar oorsprong veel vroeger ligt. Aan de voorgevel bevindt zich boven de oude
offerblok een merkwaardige steen met gotische inscriptie. De rondgang aan de
buitenkant stelt de zeven smarten van Maria voor. Binnen ziet men het
eenvoudige barokaltaar met de marteltuigen van de passie van ons Heer. Tot in
1831 was de kapel privébezit van de eigenaren van het naburige kasteel het
Laarhof of het vroegere Hagelsteen. Naast de Laarkapel vind je het standbeeld
Brigand van Roger Pintens jr., een Schelse kunstenaar. Dit beeld werd
geplaatst naar aanleiding van de herdenking van 200 jaar Boerenkrijg. Het is
daar waar wij ook gesplitst worden waar op de kleine afstanden na een oude
spoorweg wandelend naar de rustpost in het schooltje. Wij zijn samen met de
50km op stap voor een plaatselijke lusje om door Niel te wandelen die zich in
2014 als "slimste gemeente" mochten dragen. We wandelen de Broeklei
in tot aan de Rupel die we eventjes volgen om terug via natuurdomein Niels
Broek weer naar de rustpost gaan. We nemen de straten van de dichters met name
Conscience & Rubens naar het station van Niel om met respect voor de
vissers de visvijvers van hengelclub 'de karper' rondwandelen. Natuur speelt
ook een belangrijke rol bij alle wandelclubs, dus hier ook waar we de Nielse
Kleiputten doorheen wandelen gevolgd door de Waelenhoek. De naam verwijst naar
de inmiddels verdwenen hoeve "de Waelenhoef", nu een paradijs voor
mensen die willen genieten van de natuur en zijn vijvers. Het is tijd om te
koekeloeren en dat doen we nadat we de rustpost achter ons hebben gelaten in de
gemeente Koekoek(Aartselaar)door een weg te banen alsof we in een jungle
wandelen met natuurlijke hindernissen. Gelukkig is het de afgelopen droog
gebleven of het was andere koek om de hellingkjes te nemen. Nadat we de
rustpost Koekhoekhoeve voor de 2de keer hebben bezocht rest ons nog een goede
5km waar we een graspaadje langs een beekje tegenover de industriezone voor
geruime tijd volgen tot we door het centragedeelte opnieuw de startzaal
bereiken.
Het moet niet allemaal media-aandachtnodig hebben om de 100km-tocht te promoten.
De wandelaars die al jaren houden van de lange afstand te doen weten dat er ook
in Doornik(Tournai)een mooie 100 kilometertocht is met name "100km des 5
clochers". De naam staat voor de 5
torens die op de kathedraal van Doornik staan. Ze maken indruk en kenmerken de
binnenstad. Vrijdag waren we echter niet naar Doornik getrokken om er de
kathedraal te bezoeken. We zouden ons ook niet met de geschiedenis van die stad
bezig houden. Of toch? Clovis veroverde vanuit Doornik het gebied dat we nu
Frankrijk noemen. Zouden we in zijn voetstappen treden?
We kwamen naar Doornik om een lange tocht te stappen o.l.v. de wandelclub 'Mont-Marche'
die het inrichtte. We stonden geschat met 150 wandelaars tot een jongen de
koebel aangreep en voluit luidde om ons te laten vertrekken vanuit het collège
Notre-Dame. Het was al donker bij de start met de lantaarnlichten die de
fluo-pijltjes makkelijker ons de weg zou aanwijzen over de brede wegen op weg
naar de 1ste rustpost na een 6 tal kilometer. We wandelen het spoor overwaar we Taintignies binnenwandelen waar de
eerste strook onverhard ons toelating brengt. Daar waar we aansluitend bij
elkaar wandelen hebben menige wandelaars hun bedenkingen daar we naast het maïs
wandelen waar de gras nog niet is aangestapt. Hier klopt iets
niet!...........geen pijl te zien? In een grote groep besluiten om naar Rumes
te wandelen via een gps tot we de parcourscontroleur tegenkomen en ons erop
aanwijst dat we een beetje verder weer op het stukje komen waar we net geweest
zijn. Nu is het aandachtig kijken waar we verkeerd zijn gewandeld nu extra uit
de doppen moeten kijken om het juiste pad te bewandelen. We steken
verschillende malen weer de spoorweg over waar in de rustpost te Wannehain een
carré confituur krijgen van de medewerkers. Een onverharde steenweg naar de
Sint Pieterskerk te Bouvinnes wandelen we nu Frankrijk door tussen de plassen
laverend. In Noord-Frankrijk kennen ze natuurlijk kasseien die wij ook onder de
voeten krijgen met nat gras in Orchies, bij velen bekend bij de wielerfans. Na het
langste verbindingsstuk is het tijd om gebruik te maken van onze bagage en
krachten op te doen met een omeletje. We
wandelen de stad St-Amands-Les-Eaux uit om plots rechtsaf tussen de bosjes naar
het water te wandelen......jà, lap zeg weer geen pijl te zien. We kammen de
buurt uit waar we het laatste lintje hebben gezien onder de brug of er hier of
daar geen pijl te zien is terwijl onze collega's ook verbazend opkijken en
vloeken. We besluiten om dan gewoon rechtdoor lang het water te blijven volgen
wie weet een pijltje tegenkomend. Een pijl hebben we (nog)niet gezien tot de
parcoursbouwers ons tegemoet komen met extra pijlen die ze aanbrengen voor de
achterblijvers en zeggen tegen ons dat we tot aan de volgende brug moeten
wandelen en links naar de rustpost moeten te Nivelle. Het is stilletjes weer
aan het ophelderen om goed de onverharde stukken te trotseren naar de rustpost
te Maulde even verder dan de watertoren. In Mortagne-du-Nord steken we weer de
grens over in ons landje op weg naar Peronnes waar we rond de jachthaven van Peronnes-Antoing
Grand Large wandelen. In L'Auberge du Lac maken we gebruik van het
consumptiebonnetje om de nodige vocht in te nemen daar het stilletjes aan warm
begint te worden. We wandelen de tunnel onder de spoorweg langs een stukje
autosnelweg waar in Antoing bij de burcht de rustpost even binnenwippen en een
stripmuur opmerken aan een rondpunt. We volgen de schelde en komen reünies
tegen uit de oorlog om bergop het parc de 5 rocs op te wandelen en we het weer
kennis kunnen maken met het ontbreken van de pijlen. Op goed geluk kiezen we
een weggetje naar beneden tot we weer een pijl zien die ons zal brengen naar de
laatste rustpost in de tennisclub van Vaulx. Veel zijn er nog niet gepasseerd
na een blik te werpen op het grote cijferblad waar amper 7 wandelaars al
gepasseerd zijn. Nu wacht er ons een lang stuk onverhard pal naast het kanaal
tot we Doornik weer inwandelen met een passage door het centrum met zijn
belfort, kathedraal en winkelcentra waar we weer eindigen onder applaus van de
opwachtende in het collège en 105km op de teller hebben staan.
"Wat gaat de tijd toch snel,
we zitten aan de laatste dag!"
Welkom
in Ieper waar we de laatste wandeldag aanvatten voor de editie van dit jaar.
Door de besparingen bij Defensie is de afsluiter nu op vrijdag i.p.v. zaterdag
de voorbije jaren. Velen hebben net zoals mij een extra dag congé moeten nemen
om toch alle 4 dagen te kunnen doen. Starten doen we wel op dezelfde plaats als
de voorbije jaren met name op de Grote Markt voor de Lakenhalle. Juist voorbij
de imposante Sint-Maartenskathedraal(daar waar straks de bussen staan)wandelen
wij alleen rechtdoor richting de Veemarkt om stilletjes aan kanaal Ieper-Ijzer
te komen. Dat is onze kameraad voor de volgende zevental kilometer tot aan de
Boezingesas waar we afdraaien richting Langemark. Juist voor de 10km herkennen
we een oorspronkelijke, imposante Duitse bunker "Viking Ship" om een
twee tal kilometer de wandelaars van de 24km op te pikken. Als we in de helft
van deze wandeling zijn wandelen we de markt van Langemark voorbij om een
drukke baan te volgen tot aan de kruispunt waar het St. Julien Canadian
Memorial ligt even van onze parcours af. Na het bezichtigen van dit imposante
beeld zoeken we de samensmelting op met de 16km. Een smal wegeltje op passeren
we het bordje van de 20km die we normaal gezien op het plannetje alleen moesten
passeren maar hier is geen sprake van net zoals het bord van de 25km die we
niet zullen zien vandaag want we passeren de sampling volgens het plannetje op
27km.Aan het gedenkzuil voor de 50th Northumbrian Division zijn we allemaal
weer bij elkaar om de laatste kilometers van deze editie aan te vatten. We
passeren op een hoogte de militair begraafplaats 'Saint-Charles de Potyze' nog
voor we aankomen niet op de site van Picanol(daar vandaag een werkdag is)maar
in wijk Torrepoort waar de sfeer voor mij ver te zoeken is. Als de organisatie
niet nog meer moet besparen mogen ze me van 23 tot 26 augustus 2016 weer
verwachten voor de 44ste editie.
Goedemorgen,
we zijn aan de derde dag toe en starten deze keer van op de Grote Markt te
Poperinge voor wat ik vind de mooiste omloop van alle 4. Direct na de start
splitsen we waar wij alleen door het Frimoutpark in waarna we de Switch Road
over onder de deskundige leiding van de MP om voor een vijftal kilometer
onverharde paden langs de Poperingevaart. We stappen verder waar we onderweg
het bordje van de 5km tegen komen in de 'wippehoek'. We ontmoeten opnieuw de
andere wandelaars(op de 8km na)en trekken naar de abdij ven de paters waar we
met een fruitsapje in de hand de Sixtusbossen inwandelen na een passage langs
een militaire begraafplaats. Aan de parking van het Jagershof breng ik een
bezoekje in het oorlogsmuseum om nadien 'De Lovie', een instelling voor begeleiding
van mensen met een verstandelijke handicap, door te wandelen en laten de
16kilometer- wandelaars achter ons. Net voordat wij alleen Sint-Jan-Ter-Biezen
bewandelen nemen we eventjes afscheid van de 24km omdat wij nog onze controle
moeten hebben niet ver van het bordje van de 20km. Het Helleketelbos komt er quasi
elk jaar in en wandelen we een heel klein stukje erdoor om de sampling mee te
nemen aan de Wally's Farm, op zoek naar de Vleterbeek. Via een ommetje gaat de
32km naar het Lyssenthoek Military Cemetery met bijna 10 000graven de 2de
grootste Britse militaire begraafplaats in België na die van Tyne Cot Cemetery
te Plassendale. We wandelen door het bezoekerscentrum en pikken de wandelaars
van de 24km op aan een boerderij om het pad te wandelen die een beetje
smalletjes is naast één van de vele hoppeplantages richting de Grote Markt. Tot
morgen voor alweer de laatste dag......!
Hoe
eerder we Diksmuide achter de rug hebben hoe vlugger de saaiste dag van de 4
voorbij is. Traditioneel is de dag van Diksmuide deze met de minste deelnemers
en met het saaiste parcours. Diksmuide vind dit jaar plaats als 2de
wandeldag en traditioneel niet als derde maar vroeger was dit al eerder een
keer gedaan met zelf een uitzondering toen we op de 1ste dag van
Oostduinkerke naar Diksmuide gingen. Starten doen we altijd op de Grote markt
een halfuur eerder ik daar die show niet nodig is om te wachten en zo de drukte
voor ben. We volgen de drukken baan richting Wouwen maar we het voetbalcomplex
voorbij wandelen en het polderlandschap(niemandsland)in gaan. Op de grens
Essen-Woumen gaan de 2 kleinste naar links waar we de andere kant wandelen om
even na het bordje van de 5km ons dagelijkse fruitsapje krijgen. We wandelen
Jonkershove binnen en zijn intussen alleen om de eerste boerenwegel, waar de
stenen uitsteken te bewandelen. Bij het Belgische militaire begraafplaats van
Houthulst gaan we het Vrijbos/bos van Houthulst in met onderweg de grot van
o.l.v. van Lourdes voordat we op de markt onze kaart laten scannen. We verlaten
de dorpskern en gaan gestaag bergop het plakkaatje van de 20km voorbij en
pikken de wandelaars van de 24km op, op zoek naar de Vredesmolen. We wandelen
verder, eerst richting Klerken en aansluitend naar Zarren om te dokken op de
kasseien van de steenstraat. Na de veilige oversteek moeten we ook opletten
voor de trein om een drankje mee te pikken vooraleer de Bethoosterse Broeken in
te wandelen richting de Handzamevallei. Quasi telkens we de tocht van Diksmuide
doen wandelen we het onverharde, vervelende stukje naast de Handzamevaart(en
dijk)richting het centragedeelte niet zonder eerst nog naast de gracht en de
vismarkt voor we terug op de Grote Markt zijn.
"Benieuwd wat de gevolgen
zijn van de besparingen bij defensie"
Na
een jaartje niet deel te hebben nemen pik ik de draad weer op met mijn
jaarlijkse afspraak aan de "Vierdaagse v/d Yzer". De organisatie
moest wegens de besparingen bij defensie met mindere middelen stellen en daarom
baten ze vanaf dit jaar hun logementkampen niet meer zelf uit. Ik was te laat
met vooraf in te schrijven en was eerst van plan dit gisteren na mijn werkdag
nog te doen maar er stond een lange rij waardoor ik genoodzaakt was het vandaag
voor het wandelen te doen. Achteraf was het toch beter gisteren gedaan te
hebben want heb lang moeten aanschuiven om mijn deelnemingskaart te hebben. Het
is 10.45u toen ik pas kon starten voor de 1ste 32km van de 4 dagen
met als voordeel dat de grote massa al lang weg is en het beeld is dat ik
alleen deze tocht afleg. We duiken de Piet Verhaertstraat in richting het
Hannecartbos maar deze niet in ga maar via de Polderstraat Sunparks voorbij wandel.
Via de Louisweg hebben we een passage door het zorgcentrum/vakantieverblijf
"Ter Duinen" waar we van de medewerkers een fruitsapje krijgen. We
wandelen Nieuwpoort binnen en gaat het via de Prins Mauritspark de promenade op
richting de zeedijk voor ons melkdrankje vlak naast het westerstaketsel. Gans
de zeedijk leggen we af waar een zeer klein stukje strand onder onze voeten
krijgen om de Zeebermduinen te bewandelen om de zeedijk van Oostduinkerke te
volgen waar er vandaag een markt plaats vind. Via het voetpaadje tussen de dijk
en het strand gaat het weer het strand op naar Koksijde-Bad om vanaf hier
altijd de dijk op te wandelen tot aan het eind met onderweg een garnalensoep
voor de wandelaars aangeboden door de Orde van de Paardevisser. De 16km gaat de
Houtsaegerduinen terwijl wij samen met de 24km de trambaan volgen(en eindelijk
wandelaars tegenkom)richting De Panne om weeral de dijk op te wandelen zonder
eerst onze kaart te laten scannen op het Canadezenplein een gratis appeltje
krijgen aangeboden door de gemeente. Eens Leopold I gepasseerd gaat het via
straten door de wijk achter de Dynastielaan naar het Calmeynbos. Dit bos duiken
we in langs beide kanten van de trambaan om het Artiestenpad een stukje te
volgen tot aan de zeescouts. We verlaten De Panne en pikken de wandelaars van
de 16km weer op om samen via de Noordhoekstraat met onderweg een gratis
sampling een onverhard stukje te nemen richting de vroegere schoolhoeve
"Ten Bogaerde". Na het oversteken van de drukke baan komen we via het
clubhuis van de vliegclub terecht op het militair vliegveld. We dwarsen de
landingsbaan en passeren de loods waar zowel de oude als de nieuwe(NH-90)
seaking staan om via vakantiedomein 't Liefoord, Hegerplein als de
brandweerkazerne naar het zwembad waar alle afstanden weer tezamen komen om in
rechte lijn te wandelen naar het visserijmuseum.
"Blijkbaar zijn
mijn benen nog niet moe van gisteren"
Na de dodentocht van gisteren was ik genoodzaakt omwille om
mijn kaart van 'Sportief wandelen' vol te laten maken te gaan wandelen in
Boutersem voor de "Gordel om Groot-Boutersem" die ook de
Vlaams-Brabantse wandeldag was. De Organisatie was in handen van wandelclub
Boutersem Sportief die de wandelaars afstanden aanboden van 4 tot 35km. Ikzelf
gekozen voor de 21km ben ik gestart vanuit de gemeentelijke feestzaalom direct de Hertbos in te wandelen voor
geruime tijd om Boutersem weer in te wandelen niet om naar de startzaal te gaan
maar voor de rustpost in de voetbalkantine van de plaatselijke voetbalclub. We
wandelen de spoorweg over de natuur opzoekend in plaats van de drukke
autowegen. De 3 grote afstanden wandelen eerst naast om nadien over de
autosnelweg te gaan om Neervelp in te wandelen waar we na het passeren van de
kapel van Onze-Lieve-Vrouw Niet Bevlekt Ontvangen van Neervelp, de rustpost
bereiken aan de zaal 'schuttervrij'. Nadat de 27, 30&35km hier hun
plaatselijke lus hebben afgelegd wandelen ze samen met ons weer als is het voor
een klein stukje tot aan de splitsing. Met de 27km wandelen we de spoorweg als
autosnelweg onder om in Vertrijk in de buurthuis na 3,5km de volgende rustpost
te hebben. Het volgende verbindingsstukje is ook maar 2,2km waar onderweg de
16km uit het gemeentehuis komt en ons bijvoegt om in Roosbeek in de kantine 'in
de voorlaatste' van Sporting Roosbeek de laatste rustpost te hebben. Alléz, nog
3km waar we terug de natuur opzoeken voor de laatste keer om terug de startzaal
te bereiken na een mooie wandeling en goede benen na de dodentocht van
gisteren.
"Het
begint stilletjes aan allemaal 'show' te worden!"
Weet je het nog na de editie van vorig jaar aan de geïnterviewde
wandelaars na hun Dodentocht: "Volgend jaar opnieuw?, Nooit meer!".
Maar toch staan de meesten hier terug om op de 2de vrijdag van augustus deel te nemen aan
de "Dodentocht". Sommigen voor een weddenschap, de eerste deelname of
gewoon om proberen als getrainde wandelaar de 100km af te leggen binnen 24 uur.
Na een treinreis(met onderbreking tussen Sint-Niklaas en Bornem d.m.v.
pendelbussen)is het tijd om mijn scanningkaart af te halen alsook om mijn badge
af te geven. Net zoals vorig jaar is het verzamelen aan het Kloosterplein voor
nog een lange wachttijd.. Terwijl sommigen nog een dutje proberen te doen
schoven er duizenden aan in mondjesmaat om klaar te staan om te vertrekken.
Nadat de burgemeester door een micro iedereen succes wenstesteeg de spanning op. De brandweer zorgde
ervoor dat het nog even kalm was, maar eens zij weg waren gingen de lopers als
een schicht ervandoor. Door het late startuur(21h)was het niet lang wachten
voor het donker werd toen we op de Groenendijk lang de Schelde, wandelden met
links enkele schapen onder het krekelsgeluid. Aan de kerk van Weert kregen we
de tijd om voor de 1ste keer ons bevoorraden met een bekertje water.
Als we de steentjesdreef met enkele grote putten hebben bewandeld komen we
terug in het centrum van Bornem, waar we nog niet opgeven want 15km afgelegd te
hebben is nog geen 100, dus houd de moed erin collega's. We gaan de tunnel
onder de N16 door om bij de chocoladefabriek krachten op te doen door een
dorstlesser en een rijsttaartje. De Schelde speelt een bijrol in deze actiefilm
omdat we er weer langs wandelen voordat we kennis maken met Hingene, die
wellicht bekend staat als de gemeente van kasseien, die wij niet graag
opwandelen. Op weg naar Ruisbroek zien we de schelde stromen in het donker, het
ideale moment om de kikkers te horen. Wat ook hoort bij dit evenement is dat de
plaatselijke bewoners ook hun slaap even uitstellen om bij een vuurtje, de ene
al groter dan de andere, de deelnemers aanmoedigen. Aan het station gaan we
naar rechts om eventjes het spoor te volgen tot we aan een rondpunt een
kookketel met de naam 'Duvel' opmerken. Dat wil zeggen dat we op de controle aan
de klimmuur de kans op een Duveltje naast ons verstandelijk liggen, voor we een
passage hebben door de brouwerij. Nu volgt het langste overgangsstuk van
10,39km tot de volgende controlepost, met op een deeltje een vervelend stukje
onverhard waar de stenen uitsteken, maar gelukkig hebben we genoeg zaklampen
bij om niet te kunnen struikelen. In de gemeente Londerzeel staan de mensen van
Aquarius om ons een drankje te geven in toch te zeggen uitstekende
weeromstandigheden. Nu komen we aan het punt net na het bordje van de 50km waar
de meeste willen bereiken, de bekende post van Palm. We zien na 7uur wandelen
dat er nog weinig opgevers zijn, zodat het nog kalm is. Vlug de tijd geven om
ons van frissere kleren en/of kousen aan te brengen plus krachten op te doen om
te beginnen aan het tweede gedeelte. Als de duisternis heeft plaats gemaakt
voor de dag mag een stukje bos niet ontbreken, dus wandelen we door het
Buggenhoutbos om nog een stukje molenbeek mee te pikken om krachten op te doen
aan de school van Lippelo. Kort erna hebben we al 3/4 opzitten van deze tocht
om rond het water van het fort Lieszele te wandelen. Een onverhard wegeltje
brengt ons naar het centrum van Puurs om even halt te houden. Na de toren gaat
het links doorWandelbos
Tekbroek om de verbinding te maken naar Oppuurs. Een agente brengt ons veilig
de baan over om het onverhard paadje te wandelen tussen de Vlasrootputten.
Nadat we de nog overblijfselen van het vroegere station Sint-Amands met kort
daarna de sporthal kunnen we hier nog even bij- of aftanken voor de laatste
10km af te leggen. Traditioneel volgt nu de passage op jaagpad of beter bekend
de dijk van de Schelde. Eerst passeren we Mariekerke, het dorp van Emile
Verhaeren met onder meer zijn grafsteen die uitkijkt op de grote plas. Wie het
nog nodig heeft kan nog even bijtanken bij de laatste bevoorradingspunt om
beginnen af te tellen met de al bekende bordjes voordat we het centrum betreden
waar we onder geklap de eindmeet bereiken net zoal de 7741 collega's van de 12
018(recordopkomst)die gisterenavond vertrokken zijn.
De Ronde van Vlaanderen voor wandelaars georganiseerd door
wandelclub Hanske de Krijger - Oudenaarde is veel gezegd. Laten we het houden
bij een wisselbekertocht hier rond met enkele bekende wegen die de renners ook
doen maar geen Koppenberg, Patersberg, Oude Kwaremont, etc. We zijn gestart
onder de temperatuur van 24°C voor de wandeltocht van 31,5km waar we wandelen
naast het spoor naar de kerk van Sint Walburgakerk met geen passage door het
centrum maar richting Leupegem voor de rustpost naast de kerk. We volgen het
paadje naast de Maarkebeek voordat we de Ladeuze onverhard beklimmen. We dalen
naar de rustpost om nadien de Volkegemberg op te wandelen. Een passage door het
Volkegembos hoort er ook bij zonder de 20km richting Mater waar in het
schooltje achter de kerk de rustpost is. Wij doen hier een plaatselijke lus
langs brouwerij Smisje op weg naar de Tissenhovemolen dokkerend over de
kasseien terug naar de rustpost.We
duiken het bos van Ename in gevolgd door een klein stukje van de Kattenberg.
Zonder te beseffen zijn we op de top van de Wolvenberg om de drukke(en te
kleine)rustpost van Volkegem op te zoeken. Nu dalen we af naar Oudenaarde en
passeren brouwerij Liefmans om de schelde via de brug over te wandelen in de
Prins Karelstraat. Via langs de sporen te wandelen beëindigen net zoals we
begonnen zijn aan deze wandeling.
"Om uit te
blazen kan men ook bij de mensen van Lennik wandelen"
Voor een manche van 'Sportief Wandelen' moet ik op deze
zaterdag uitwijken naar Vlaams-Brabant met name Sint-Kwintens-Lennik waar de
wandelclub "Lennikse Windheren" hun jaarlijkse Lennikse Feestentocht
inrichten. Hier duid men de parcoursgegevens niet uit in afstanden maar doen ze
d.m.v. lussensysteem. Mijn parcours van 34,8km zal bestaan uit de lussen
1+2+3+4A+5 & 4B waarna de eerste drie lussen telkens hier terug komen. We
zijn begonnen aan de 1ste lus waar we onderweg een kapelletje
passeren en onverharde stukjes bewandelen in Gooik met ook de Saffelberg
terugkerend naar de startzaal. Lus 2 gaat via de juiste pijltjes te volgen
langs talrijke landbouw- en fruitteeltgronden waar we de kerk al van ver zien
staan. Lus 3 gaat via de marktplein met zijn beroemde paard op weg naar de
Sint-Martinuskerk waar we verder autoloze wegen/wegels opzoeken om via de
marktplein terug te keren naar de startzaal. Lus 4 bestaat uit 2delen(een a
& een b lus)waar we eerst naar de rustpost gaan met onderweg weer grote
perenranken om na het voetbalplein van Sporting Eizeringen de rustpost in het
plaatselijk basisschooltje kunnen rusten. Lus 5 is hier een plaatselijke lusje
door het pajottenland dwars door Roosdaal om na de rust tot slot nog lus 4 af
te maken waar we in volle zon een kerkwegel ons weer brengt naar de startzaal.
We spelen eerst het spelletje 'Wie van de 3'? In de Marching konden we lezen
dat er in Vinderhoute, Zandhoven alsook in Eernegem "Kastelentochten"
plaats vinden. Ik heb gekozen voor dat laatste al vraag ik me af er wel
kastelen zullen tegen komen in dit polderlandschap. Vanuit het domein Torenhof
kon men ook kiezen voor de wandeling of een fietstocht op deze zonnige
zomerdag. De wandeling stond o.l.v. wandelclub Motestappers uit Koekelare die
ons de keuze liet uit 6 afstanden, voor elk wat wils. Wij houden voor onze
eerste gedeelte van de omloop als 25km- stapper het gezelschap aan de kleinste
afstand. Het duurt niet lang of we wandelen de Groene 62 op , dat vroeger een
spoorwegbedding was, op en passeren het oud station van Moere voordat we aan de
Moerdijk in de startzaal kunnen verpozen of direct verder wandelen. We wandelen
de windmolens tegemoet op grondgebied om te wandelen naar Gistel. Nadat we het
industriepark zijn voorbij gewandeld gaan we op naar Abdij "Ten
Putte" waar in de cafetaria de volgende rustpost is. Een klein stukje
geschiedenis geven we u mee: Wellicht op het einde van de 11de eeuw werd op de
plaats van de marteldood van de H. Godelieve een klooster van zusters
Benedictinessen opgericht. Enkele Latijnse en Middelnederlandse levensbeschrijvingen
van Godelieve verwijzen naar het blindgeboren dochtertje uit het tweede
huwelijk van Bertolf als stichteres en eerste abdis van dit klooster. De abdij
werd in 1578 verwoest door de geuzen. De zusters moesten vluchten en stichtten
in 1623 een nieuwe abdij in de Boeveriestraat te Brugge. Op 2 juli 1891 keerden
twaalf zusters naar Gistel terug en namen hun intrek in het nieuwe klooster,
gebouwd in neogotische stijl. In 1934 kreeg de priorij de eeuwenoude titel van
abdij terug. Eind 2007 verhuisde de Gemeenschap Moeder van Vrede, die erkend
werd als religieuze congregatie van diocesaan recht, vanuit Meetkerke naar de
abdij Ten Putte. De abdij Ten Putte wordt druk bezocht door bedevaarders en
toeristen. In een fraaie koepelkapel staat de put met het miraculeuze water
(1634). Verder kunt de abdijkerk, de devotiekapel, het kraaikapelletje (op de
motte), de plaats met het genadebeeld en de gevangenis bezoeken. Zeer bijzonder
is het 'hemd zonder naad', dat volgens de legende gemaakt werd door Godelieve.
Zeker aan te raden is een bezoek aan het vernieuwde Sint-Godelievemuseum waar u
meer verneemt over de Gistelse heilige en de geschiedenis van de abdij. Het is
tijd om verder te wandelen door het polderlandschap langs de achterzijde van de
abdij door Zevekote om eventjes een hoekje om te maken om het Kasteel Bon
Vouloir te passeren. Het kasteel werd vanaf 1889 in fasen gebouwd en als
jachthuis door een adellijke familie ingericht(Bon Vouloir is de titel van een
jachtlied) Tijdens de 1ste Wereldoorlog werd het door de Duitsers als
veldhospitaal gebruikt en verwoest. Vanaf 2001 kreeg het een grondige renovatie
met respect voor de eclectische stijl van de jaren 1900. We wandelen het
CC(cultureel centrum)in voor de verpozing waar meerdere afstanden hier een
lusje doen. We wandelen langs de tarwe- en maïsvelden naar de Hovaeremolen waar
we rechtsaf terugkeren langs de Wallenbeek tot de dorpskern. Nog een goed 2km
resten ons nog waar we de drukken baan nog eventjes volgen om nog eens langs de
Moerdijk wandelen tot aan de startzaal. Wel spijtig dat we maar één kasteel
hebben gezien terwijl het toch in meervoudsvorm stond gepubliceerd.
