Modder hebben we daarnet genoeg gezien op de wandeling in Torhout. Hier zullen we dit niet meemaken. Het enige zachte gedeelte dat men hier kent is het zand van de zee. We hebben express een klein beetje vertraging opgedaan zodat we toch het nut van deze wandeling zullen meemaken. De Keignaerttrippers uit Oostende organiseren al een stukje rond de kerstperiode hun "Wandelen in Oostende met Kerstlicht". U kan starten tot 17u, maar zodat je kan genieten van de stad in het donker, maar je met wel binnen zijn voor 21u meld de club ons. De wandeling bestaat vandaag uit 3 lussen die steeds vanuit het KTA vertrekken, die pal naast de tram -en bushalte is gevestigd. We hebben gekozen om al te lussen te doen, maar dan in omgekeerde volgorde. Beginnend doe we, nu het nog voldoende daglicht is met lus c. Die brengt ons eerst langs het Maritiem Instituut Mercator, waarna we via de achterkant ons tempo wordt abrupt opgehouden word door stil te staan bij de rode lichten. We wandelen langs de grote huizen die hier gebouwd werden. De kinderen moeten naar school kunnen, dus het is niet raar dat we scholen tegen komen her en der om onze lus. Via de Heilige Hartkerk, gaan we rechts de Alfonds Pieterslaan in, met al zijn winkels voordat we via de achterkant van het stadhuis weer belanden in de startzaal. We verliezen geen tijd en beginnen direct aan lus B. Via de The Belgian Netherlands Mine Warfare School, dwarsen we de grote parking om het paadje naast 't bosje te betreden die ons brengt bij de watertoren met zijn 2 Kariatiden. Dit zijn vrouwenbeelden die gebruikt worden als pilaren of pilasters. Kariatide is een samengesteld Grieks woord dat letterlijk "priesteres uit Karyae" betekent. Weeral staan we stil bij die lichten van daarnet, voordat we weer kunnen verder stappen. Via de Joodse Synagoge achter de St.-Jozefkerk merken we dat de verlichte Kerstman van vorig jaar hier niet staat, wat toch een beetje jammer is. Ondertussen is de duister gevallen als we via de casino de dijk opwandelen. We merken dat er nog veel volk is op de dijk t.h.v. de gaanderijen. Via het zwembad wandelen we de gerestaureerde Koninginnelaan in om rechtdoor te wandelen richting het Spaans Paviljoen. In deze straat vinden we in het midden van de talrijke beelden, voordat we afdalen in het Maria Hendrikapark. We duiken het donkere gat in, waar de kraaien veel lawaai maken. Na de brug genome te hebben over de Koninginnevijver moeten we goed kijken dat we geen pijtje missen, wat niet evident is. We wandelen via de steltplaats van de lijn voordat we deze lus ook een eind kunnen maken. We warmen ons even op om ons bonnetje in te ruilen voor een jenever aan het jeneverbar. Het is nu het gepaste moment om de laatste(alsook de kortste)lus aan te vatten die ons zullen brengen naar de verlichte momenten in de binnenstad. Het 1ste wat ons de ogen open trekt is de verlichte mercator, die gehuldigd is met de verschillende lichtjes. Via het stadhuis maken we onze opwachting in het Leopoldpark. Hier staat ook het uurwerk die in deze periode mooi verlicht is door de gemeente en enige mensen tijd maken om deze op de vaste plaat te zetten. Via het Marie Joseplein gaan we rechtdoor naar het Wapenplein, waar in vele gemeenten ook een ijspiste is aangelegd. We bekijken de verschikkende kerstkraampjes voordat we het plein verlaten. We maken voor de 2de keer kennis met het casino, waar we nu weer nu de dijk op zoeken maar naar de anderen kant toe. We komen de grote (besproken!!)kunstwerken tegen op de zeeheldenplein, waar je al dan niet voor of tegen bent. Aan de jachthaven is er ook de welgekende vistrap, waar ze bezig zijn met de opkuis & de meeuwen halskijkend zien of ze geen vangst kunnen te grazen nemen. We maken nog even een passage door de winkelstraat, maar helaas, de winkels zijn inmiddels al gesloten. De laatste meters wandelen we nog rond de boten/jachten om stilletjes een einde te maken niet alleen aan mijn lange wandeldag, maar ook aan deze wandeling.
"Een drukke wandeldag, gelukkig dicht bij
elkaar!"
Na de wandeling
gisteren te Brugge wandel ik vandaag toch in de buurt want Torhout &
Oostende liggen er niet ver vandaan. Straks in Oostende wandelen maar eerst de
'August de Maeretocht' te Torhout wat ook meteen de laatste wandeling is van
Wandelclub Nacht van Vlaanderen voor ze een druk wandeljaar 2015 hebben met het
hoogtepunt, de "Nationale Wandeldag". We zijn direct alleen als we de
wijk Don Bosco verlaten om en onverhard buurtwegel te bewandelen waar we juist
niet in de stadsrand wandelen maar direct naar 't Hoge wandelen en terug bij
elkaar zijn. Het gaat bergop naast het Wijnendaals plateau aan de
Hogestraat waar het oude festivalterrein van rock torhout plaats vond. We
steken de Groene 62 over langs het kerkhof om aan de taverne van speeltuin Warande
onze 1ste rustpost te hebben. Nu is het tijd om echt op de Oude spoorweg te
wandelen, waar zoals in de werkelijkheid onze trajecten scheiden om deze te
verlaten aan Wijnendale Station(taverne). Voordat we het dorp bereiken wandelen
we eerst door het provinciedomein d' Aertrycke bekend door zijn kasteel. Na we
het parochiezaal(rustpost)achter ons lieten was het tijd voor onze plaatselijke
lus waar het park weer centraal stond en sommige bospaden sompig & verraderlijk
waren door de bladeren voor alweer de rustpost bereikten. Het is klokslag 12u
wanneer het nu begint te motregenen als we de laatste kilometers afleggen om terug
in de wijk Don Bosco terug belanden en snel onze tank bijvullen voordat we de
verplaatsing maken naar Oostende voor de 2de wandeling van de dag.
"Jezelf gidsen tijdens een gidstocht tijdens
een wandeling."
Daar ik vorige
week niet kon wandelen door de voorbereiding en werkdag van onze
'Over-De-Grenstocht' moest ik dus de achterstand inhalen & daarom een druk
wandelagenda heb dit weekend over 3 wandelingen. Vandaag startend met de 'Brugge
Binnenste Buiten in kerstsfeer'. Vanuit het KTA ben ik vertrokken voor de tocht
van 20km waar we richting het station wandelden en er rond gingen om naar 't
Zand te wandelen waar de wekelijkse markt plaats vind. Via de Karlemietenkerk
& 2 splitsingen wandelen we de kleine straatje in van het centragedeelte
tot we de rustpost bereiken. Onze plaatselijke lus bracht ons via het
gerechtsgebouw naar de Kruispoort om de straten te bewandelen die namen heeft
van Vlaamse dichters tot weer terug in de rustpost. Via de Sint Annalei, Kon.
Astrispark en de Vismarkt zijn we nu echt in het centrum waar we eerst nog een
rustpost hebben tegenover de O.L.V. Kathedraal om door het Begijnhof te wandelen
om door het stationsgebouw te wandelen om te eindigen teug in de startzaal.
