Op één van de laatste dagen van
December staat al meer dan 10- tallen jaren een wandeling op het programma georganiseerd
door de toeristische dienst van de gemeente Koksijde. In de begin jaren heette
het nog natuur- en volkswandeling maar sinds kort is dit veranderd in
Winterwandeldag, daar waar we de voorbije jaren ver zoeken was op de winter! Er
zijn een paar nieuwigheden aan deze wandeling: ten eerste dat het plaats vind op
een weekdag (waarschijnlijk éénmalig), ten tweede is dat de originele afstanden
niet meer bestaat uit 8, 16 of 32km maar nu een 6 / 10 & 22 is bij gekomen
en de 32 is herlijd naar 29km. Ten derde is men dat men 1 inschrijving moet
betalen die ook als korting dient bij het eventueel kunnen aanschaffen van een
gadget. MAAR vooral dat op de flyers(affiches)staat vermeld 'nieuw parcours'.
Ben benieuwd naar het laatste want het was een keer nodig na steeds die
herhalingen elk jaar. Wat wel is gebleven zijn de rood-witte pijlen die we
moeten volgen, waar was de tijd toen ze het nog ver verf hebben uitgezet, ik
mis het toch die charme. Vertrekken doen we wel op dezelfde manier als vorige
jaren wat wil zeggen dat we door de Noordduinen trekken noch thans op verboden
gebied voor wie een hond mee heeft want zij mogen hier op enkele stukken niet
door. Hopelijk is dit niet gezien geweest door Agentschap Natuur&Bos of ze
moesten oftewel de wandelaars een boete laten betalen of hun parcours
aanpassen. Nadat we de Zuid-Abdijmolen links van ons hebben gezien gaat het
niet meer naar links langs de gemeenteschool maar de andere kant op richting de
luchtmachtbasis om ook aan de andere kant van de baannog een stukje te doen van deze natuurdomein
tot aan de eerste rustpost in de taverne van camping 't Liefoord. We nemen
afscheid van de mensen van de 10km die hier terug keren maar wij verder
wandelen naar de Sint Pieterskerk om via hier de dorpskern te verlaten en langs
de witte takken(door de rijm en rijp die ontstaat als het de vorige nacht even
gevroren heeft)naar het dorpje Wulpen met zijn controle aan de overkant van de
vaart,dat dus bij de aangepaste versie
toch nog op het traject loopt behalve voor de 16km die even voor de Florizoonebrug
links zijn afgeslagen. Ik weet niet dat het slim is maar toch zijn er golfers
die in dit weer een balletje willen slaan. Hopelijk kunnen ze de baan van de
bal wel zien want wij kunnen nu al niet ver kijken. Eens Oostduinkerke binnen
wandelend zijn we nog maar alleen daar we afscheid hebben genomen van al de
andere afstanden. De Oostvoorduinen staan ook nog steeds op het menu en toch
mij zit te bedenken waneer we het "nieuw parcours" zullen tegen komen
want buiten die 3 kilometer van daarnet is alles nog hetzelfde gebleven dan de
vorige jaren.Ik heb bijna 13 kilometer
op mijn GPS staan en we krijgen dan toch de vernieuwing daar we het
Hannecartbos door wandelen die ons brengt naar....... het strand die we bij mij
weten voor het eerst doen sinds deze tocht bestaat. Het is zo mistig dat we het
zeewater nergens kunnen bespeuren we zullen het dan moeten doen met de
schelpjes. Door die mist hebben we bijna de afslag gemist om het strand te
verlaten waar we de dijk opwandelen en de gemeentediensten bezig zijn met de
voorbereidingen van de Sylvestervuren later deze dag. Net als vorig jaar hadden
ze wellicht te veel kerstbomen besteld en hebben ze er een bosje van gemaakt
die 'Bos van commerce' word genoemd met enkele haardvuren en chalets(wigwam).
We keren terug op onze stappen en wandelen terug hetzelfde stukje maar nu door
de Ter Yde duinen die naast het strand loopt. De Ter Yde duinen zijn heel groot
want aan de andere kant van de trambaan ligt er ook nog een stukje en komen we
op het punt niet ver van de ingang van het Hannecartbos. Daar waar hier een
mooi stuk natuurgebied "Plaatsduinen" ligt wandelen we niet doorheen
want we volgen traditioneel deze wandeling terug de combinatie Nieuwe Ydelaan -
Duinparklaan tot Oostduinkerke-dorp met een passage langs de Sint-Niklaaskerk
waar we het natuurreservaat Doornpanne opzoeken naar de rustpost in het bezoekerscentrum.
Daar we vroeger van de andere kant kwamen doen we dus in tegengestelde richting
door de grazers- gebied door, ook voor mensen met honden waar het nochtans
verboden is voor hen wandelen we naar de top van de Hoge Blekker. Afdalend doen
we hem voor de helft want we zoeken de verharde banen weer op richting de
O.L.V.- Ter Duinenkerk samen met de andere afstanden opnieuw om na een passage
door het parkje de laatste rustpost in de cinema- café binnen te stappen voor
de laatste stempel. De wandelaars van de 16&22km gaan de andere kant uit en
zoeken de dijk op terwijl wij de resterende kilometers afleggen en opmerken dat
de bomen steeds meer en meer hun witte charme zien verliezen naar beneden ook in
het laatste klein stukje onverhard. Veel nieuwe stukken zijn er niet bijgekomen
heb ik opgemerkt waar ze willen nog meer natuur kunnen insteken.
De
Keignaerttrippers uit Oostende organiseren al een stukje rond de kerstperiode
hun "Oostende met Kerstlicht". U kan starten tot 19u, maar zodat je
kan genieten van de stad in het donker, maar je met wel binnen zijn voor 21u
meld de club ons. De wandeling bestaat vandaag uit 3 lussen die steeds vanuit
het KTA vertrekken, die pal naast de tram -en bushalte is gevestigd. We hebben
gekozen om al te lussen te doen, maar dan in omgekeerde volgorde. Beginnend doe
we, nu het nog voldoende daglicht is met lus c. Die brengt ons eerst langs het
Maritiem Instituut Mercator, waarna we via de achterkant ons tempo wordt abrupt
opgehouden word door stil te staan bij de rode lichten. We wandelen langs de grote
huizen die hier gebouwd werden in de Wijk Vogelzang. De kinderen moeten naar
school kunnen, dus het is niet raar dat we scholen tegen komen her en der in de
Westerkwartierwijk tijdens deze lus. Via de Heilige Hartkerk, gaan we rechts de
Alfonds Pieterslaan in, met al zijn
winkels voordat we via de achterkant van het stadhuis weer belanden in de
startzaal. We verliezen geen tijd en beginnen direct aan lus B. Via de The
Belgian Netherlands Mine Warfare School, dwarsen we de grote parking om het
paadje naast 't bosje te betreden die ons brengt bij de oude watertoren met
zijn 2 Kariatiden. Dit zijn
vrouwenbeelden die gebruikt worden als pilaren of pilasters. Het waren danseressen die afkomstig waren
uit het Griekse dorpje Kuruai. Weeral staan we stil bij die lichten van
daarnet, voordat we weer kunnen verder stappen. Via de Joodse Synagoge achter
de St.-Jozefkerk steken we de baan over met recht voor ons het monument van
Leopold. Via het casinogebouw is het tijd om de dijk op te wandelen. We merken
dat er nog veel volk is op de dijk t.h.v. de gaanderijen. Via het zwembad
wandelen we de gerestaureerde Koninginnelaan in om rechtdoor te wandelen
richting het Spaans Paviljoen. In deze straat vinden we in het midden van de
talrijke beelden, voordat we afdalen in het Maria Hendrikapark(of t'bosje in de
volksmond). Eerst naast de Koninginnevijver om vervolgens de brug over en te
kiezen voor de Iependreef het bos te verlaten. We wandelen via de steltplaats
van de lijn voordat we deze lus ook een eind kunnen maken. We warmen ons even
op om ons bonnetje in te ruilen voor een jenever aan het jeneverbar. Het is nu
het gepaste moment om de laatste(alsook de kortste)lus aan te vatten die ons
zullen brengen naar al het pracht&praal in de binnenstad. Terugwandelend
langs het Vuurkruisenplein voor het gemeentehuismaken we onze opwachting in het Leopoldpark.
Hier staat ook het uurwerk die in deze periode mooi verlicht is maar nu nog
niet donker genoeg is om dit te bezien. Via het Marie Joseplein gaan we
rechtdoor naar het Wapenplein, waar in vele gemeenten ook een ijspiste is
aangelegd. We bekijken de verschikkende kerstkraampjes voordat we het plein
verlaten. Ondertussen is de duister gevallen als we via de casino de dijk
opwandelen.maar naar de anderen kant
toe. We komen de grote (besproken!!)kunstwerken tegen op de zeeheldenplein,
waar je al dan niet voor of tegen bent. Aan de jachthaven is er ook de
welgekende vistrap, waar ze bezig zijn met de opkuis & de meeuwen
halskijkend zien of ze geen vangst kunnen te grazen nemen. We maken nog even
een passage door de winkelstraat, maar helaas, de winkels zijn inmiddels al
gesloten.Nog een ommetje via de
Sint-Petrus- en Pauluskerk vlakbij de Amandine om nog de resterende laatste
meters wandelen we nog rond de boten/jachten maar zonder de verlichte Mercator het
uitgangbord van de stad die weliswaar in de loods staat voor opknapwerken om
stilletjes een einde te maken aan deze wandeling.
"het is niet voor het parcours maar voor
de afstand!"
We hebben weer een afspraak met
Euraudax wat dus wilt zeggen dat we in groep gaan wandelen aan een wandeltempo
van ongeveer 6km/u. 2 lussen van 25km heeft het team van Euraudax Torhout
samengesteld van om en bij de 25km al doe ik vandaag maar de eerste deel. We
starten vanuit de startzaal Heidelberg het stationsgebouw tegemoet waar het al
meteen duidelijk dat het oppassen is daar het vannacht hier heeft gevroren. We
met name 69 wandelaars, keren het stationscomplex onze rug toe om te wandelen
naar de watertoren. Naast de expresweg wandelend op de Venteweg(hier ook een
Vrouweweg?) zorgt de wegkapiteins dat de auto's even moeten wachten om ons over
te laten steken zoadat we het gehucht Maria Assumpta kunnen doorwandelen. Hier
niet ver vandaan ligt provinciedomein d'Aertrycke met zijn kasteel waar we op
de parking even tot rust komen om oftewel warme wijn of koffie tegemoet krijgen
om even op te warmen. Na een 8tal minuutjes stappen we weer verder om te
wandelen rond het kasteel om daarna met een passage hier door het bos enkele
meters extra afleggen voordat we in het dorpje Wijnendale zijn binnenspringend
in de café op de hoek. We wandelen bovenop de oude spoorweg om die ook over te
wandelen waar we op zoek gaan naar de kasteel van Wijnendale die we rechts
kunnen opwerken. Door het bos heen is het stilletjes tijd om terug te keren
naar Torhout en dit doen we via het gehucht Don Bosco. Netjes achter elkaar op
een buurtwegel bereiken we de Grote Markt met zijn stadhuis die niet ver van
het stationscomplex ligt waar we de tunnel nemen onder de sporen op weg naar de
startzaal.
