"Een echte walhalla voor wie van de natuur houd."

We zijn al eind april en dat betekend dat ik even de grens voorbij steek om te gaan wandelen rond Ghyvelde. De Randonneurs des Polders(Aktivia-459)richten voor de 12de maal hun Rando Watergang. Vanuit Salle des Fêtes ben ik gestart voor de +-23km(22,500km) om eventjes door de wijk te wandelen tot bij het voetbalstadium. Daar volgen we de baan naar rechts toe om binnen de kortste keren het poortje open te doen naar Site Fosile, een stukje natuur. We komen naast de andere afstanden ook een bunker tegen die nu dienst doet als huis voor de vleermuizen. Een plaatselijke bewoner die duinenasperges teelt heeft zijn toelating gegeven om doortocht te lenen. I.p.v. naar de aankomst te gaan verlaten we Ghyvelde om het graspaadje te nemen naast Canal de Furnes. We duiken opnieuw de duinstroken in, ditmaal de Dunes Marchand waar we onderweg een groot kruisteken tegenkomen pal in de duinen. Bray-Dunes zijn we nu ingewandeld met de rustpost die we onderweg tegenkomen. Het is tijd om zeelucht op te snuiven op de bijna lege dijk, waar ik een beetje verstrooid was door te laat af te slaan, dus enkele meters extra afleggen. Als de zon verstopt raakt achter de wolken is het een pak frisser, maar als we nu het badstadje verlaten is het weer duintrappen geblazen door de Dune Marchand, waar we daarnet bij de splitsinglocatie kwamen nu terug zijn en dus tezamen richting de Espace Robert Merle gaan voor de volgende rustpost. De 2 grootste afstanden beginnen hier aan de plaatselijke lusje. We komen al snel enkele dingen tegen die nog dienst deden tijdens de oorlog, met name eerst het oude perron die vlak voor Het complex Ferme Nord, gebouwd in 1910, voorzag de kliniek (Maritiem Hospitaal) van de nodige verse etenswaren. We nemen tal van houten trappen op en neer om door het natuurgebied te wandelen richting de zee. Eens we uit de duinen geraakt zijn, volgen we de kustlijn.  We passeren het maritiem hospitaal, een sanatorium. voordat we stilletjes aan de rustpost weer bereiken. Het is tijd om Zuydcoote achter ons te laten om via een laatste onverhard stuk een einde te maken aan deze 2-sterrentocht.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"Op bezoek bij de schilder&de keizer in de koningin der badsteden."

Paaszaterdag, Paasvakantie & bovenop een verlengd weekend. Niets houd ons tegen om onze wandelschoenen gedurende de volgende dag meermaals aan te binden. De Keignaerttrippers organiseren voor de 5^de keer "Wandelen met Prins Karel & Ensor startend vanuit provinciedomein Walrave. Eens gestart kon je als je tijd had direct weer halt houden om de Vogelopvang gratis bezoeken die we in het begin voorbij kwamen. Na het wandelen tussen de kampeerhuisjes nemen we de trap en kronkelen op de dolomietpaadjes waar me met momenten kunnen genieten van duin -en strandzichten. Wij kunnen ons nauwelijks voorstellen dat ruim 500 jaar geleden het vissersdorpje Walraverszijde hier in zee verdween. Een vijftal vissershuisjes zijn in middeleeuwse stijl herbouwt ter nagedachtenis van het dorpje. Tijdens het wandelen op de dijk  zien ook verschillende oorlogsbunkers en resten van mitrailleurposten  uit de eerste en tweede wereldoorlog. , zij zijn de overblijfselen van de Atlantikwall. Dit was een door de Duitse bezetter aangelegde verdedigingsgordel tegen aanvallen uit zee. Zo was de batterij in Raversijde bestemd als verdediging van de Oostendse haven. We betreden het houten trapje om terug te belanden het domein waar we uitkomen aan de startzaal. Zo onze 1^ste lusje zit erop, het is tijd om een vervolg te maken aan de wandeling. Door verfraaiingwerken was de club genoodzaakt om ons niet door het domein te kunnen leiden maar terug te kiezen voor het baantje dat ernaast loopt. Wij verlaten het domein en stappen door de wijk een gedeelte van Mariakerke – Oostende op. Wij passeren de eeuwenoude duinenkapel het bekende duinenkerkje. Vele malen verbouwd en de eerste vermeldingen van een kapel vinden wij in het jaar 1171. Het duinenkerkje werd gebouwd tussen de jaren 1350 en 1400 in Gotische stijl met een westertoren, in de eerste wereldoorlog braken de Duitsers de toren af. Vanaf 1929 tot 1931 werd na vele vernielingen het kerkje gerestaureerd. Er is nog heel wat oud kunstig meubilair te bezichtigen en sinds 1946 als beschermt monument herkend. Op het kerkhof werd hier ook baron James Ensor begraven, een Belgisch kunstschilder. En dit in zijn geliefde omgeving, en hij belette ook dat het kerkje zou gesloopt worden. Naast het kerkje het vertelhuisje de woonst van de familie Corvelyns. Op een bepaald moment woonden de familie met acht dochters en zes zonen. Moeder Corvelyns was beter gekend onder de naam Mietje Maene en was een zeer bekende visleurster. Wij stappen richting grote baan die wij gaan kruisen, en een eindje verder veilig afgeschermd van het drukke verkeer vangen wij een glimp op van de Oostendse luchthaven. Het wordt een rustige zwerftocht door de straten met zijn kerk van de Koningin om even later voorbij het voetbalplein van K.V. Oostende te komen. Het is tijd om even halt te houden in zaaltje Ter Duinen voor de rustpost. Het plaatselijke lusje die wij als grootste afstand hier zullen doen, kunnen we kort over zijn. Je kan het een huizenjacht noemen want we wandelen blokjes door de woonwijken van het aangrenzende gehucht Stene, om terug te komen in de rustpost. Nu stappen we voor het slot met alle afstanden terug richting de dijk. We vinden meer mensen op de dijk dan op het strand, een teken dat het nog altijd geen prachtig weer is. Na de wandeling op de dijk stappen wij terug het domein Raversijde in, en vinden er even later de residentie van Prins Karel. Die er na zijn regentschap kwam wonen en het nadien verkocht aan de Belgische staat. Thans keurig gerestaureerd en er zijn ook enkele musea in ondergebracht die kunnen bezocht worden en een gans arsenaal boeiende en geschiedkundige onderdelen bevatten, echt een aanrader. Anderzijds genieten wij verder na van de prachtige natuur en komen zo naar het einde van onze wandeldag toegestapt. Wij hadden genoten van het afwisselende parkoers. Keignaertstappers jullie zorgden voor een verzorgde organisatie, daarom aan iedereen proficiat en van harte dank voor jullie inzet, het gaat jullie goed en tot een volgende wandelgelegenheid.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

                                                                                           "Op zoek naar het licht van de toren"
De stormvogels organiseren voor de 18^de keer hun Lange Nelle tocht vanuit Oostende. De Lange Nelle die werkelijkheid een vuurtoren is hier dichtbij is trouwens hun coverfoto van hun clubblad. De startzaal Sluisvliet bevindt zich in het oostelijk deel van Oostende, ze noemen het ook het visserijgedeelte van de stad. Uit de 4 afstanden kies ik gewoonlijk weer voor de grootste afstand, die vandaag 21,9km is. Vlakbij de startzaal ligt de 80ha grote Spuikom. Aangelegd om de havenmonding te spuien. Tijdens WO II landingsplaats van Duitse watervliegtuigen, nu het mekka voor watersportbeoefenaars en kweekplaats van de echte Oostendse oesters! We gaan de linkerkant uit langs heraangelegde paadjes om uit te komen in Bredene-sas, één van de gehuchten waaruit Bredene bestaat. Voor ons zien we de blauw witte toren waar we steeds blokjes om rond wandelen om via het wachtbekken van de Noord-Ede& plaatselijk containerpark. Wat je hier opmerkt is dat plaatselijke bewoners hun gevel beschilderd hebben met een muurtekening. Het is een paar meter meer voor we de rustpost bereiken in manege ' 't Ruitershof'. Via de paardenstallen en een prachtige paardenwegel kom je bij de St. Rikierkerk. Eens die kerk voorbij scheiden we ons van de 18km. Hier is ook het mekka van de campingzone’s. Tussen één van deze kampeerplaatsen gaat het links naar recreatiedomein 'Grasduinen'. Het tunneltje onder, om het wegeltje tussen de trambaan en de zee met ook de  paddenstoel van kabouter pinnemuts te bewandelen, tot we een houten trap afdalen om via enkele wegeltjes tussen de wijken voor ons wijkschooltje ‘Groenendijk’ zien, waar de 2^de rustpost plaatsvindt. Hier maken de wandelaars aan de lijven mee wat het is om weer kleuter te voelen, want er zijn hier grotendeels kleine tafeltjes&stoelen te gebruiken. Na de rust wandelen alle afstanden op de 6km na terug naar de zee. Een venijnig klimmetje brengt je op een zandpad hoog op de duinen. tijdens de duinstrook , ter hoogte van strandpost 1 ‘Turkeyen’ komen we het kunstwerk 'Olnetop 2012' van de Belg Nick Ervinck n.a.v. Beaufort 04 tegen. De artistieke installatie van 8 meter hoog refereert naar opspattende golven. Een houten trap brengt me terug naar de zeedijk. In de nabijheid ligt het fort Napoleon. Oostende was vroeger een versterkte stad, maar aan de oostelijke kant van de stand herinneren je namen als Spinoladijk, Buskruitstraat en Halvemaandijk nog aan de versterkingen. Hier kan je niet tot de havengeul wandelen, want de ganse Halvemaandijk is afgezet wegens grote werken voor de nieuwe oostelijke havendam. Je stapt niet ver van de site waar men zich klaarmaakt om nog tientallen windmolens te bouwen die ons vanuit de Noordzee elektriciteit zullen leveren. Eens de dijk verlaat zien we waaraan deze tocht is vernoemd de ‘Lange Nelle’. Deze mooie, slanke, wit-blauwe vuurtoren kan haar licht 40m ver laten schijnen om de vissers te waarschuwen. We nemen nog even afscheid van de kleinste afstand waar de sluisdeuren ons brengt naar de vismijn. We wandelen er nu door, met boven ons de prachtige foto's te kijken van visserskoppen. We keren even terug om eventjes voorbij het Visserijdok met zijn vissersschepen te wandelen, waar zelfs op een zaterdag er altijd wel bedrijvigheid is. Eerst kijken of er geen tram voorbij snelt om de laatste meters van deze wandeling langs de St. Antonius van Paduakerk af te stappen waar we het eindpunt hebben bereikt!

 Aantal deelnemers: 953

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu