Een paar weken was ik ook al te gast bij WNZB Knokke-Heist, maar dit weekend is het voor de zwintocht. Zij richten een zomer- en wintereditie in maar eigenlijk is het al de dagen de moeite waard om 't Zwin te verkennen. Eens gestart vanuit het schuttersplein wandelen we nog alleen maar met de andere collega's van de 20km. Wij krijgen in het begin van de wandeling de kans om Westkapelle ruimschoots te verkennen tot we even voorbij de molen alles weer tezamen loopt om het ganzenpad te nemen die ons brengt naar het gemeentelijk basisschool Polderkind voor onze 1ste rustpost. Even daarna merken we een soort van gespleten stam op die als kunstwerk dient hier in 't Zoute. Nu zijn we echt alleen en wandelen een heel lang rechtdoor stuk tot aan de grens die we over steken om in Retranchement te belanden waar in het dorpshuis weer rusten is geblazen. We verlaten dit tof dorpje om de Polderdijk op te wandelen langs de waterkant tot we belanden in Cadzand-Bad. We merken geen zonnebaders op het strand maar toch kunnen we hier genieten van de mooie zeespiegel. Op het strand staat er een paviljoen waar weverplicht zijn binnen te gaan om onze kaart af te stempelen. Als we de grenspaal tegenkomen zien we rechts van ons al het reservaat t' Zwin, maar eerst nog even de Internationale dijk opwandelen om een klein ommetje maken omdat er wegenwerken aan de gang zijn t.h.v. de ingangspoort. We merken eerst een paar harige runderen op voordat de samensmelting een feit is om door het reservaat te wandelen tot we het huppelende konijn langs onze tocht tegen komen die elke editie van deze inrichting terugkomt. We wandelen de dijk op, al is maar kort want blijkbaar komen we straks hier nog terug dat we kunnen afleiden aan het splitsingsbord. Waarom?, wel in het tentje die even verder staat opgesteld is het gezelligheid troef om even tot rust te komen voordat we de tocht verder zetten. We kunnen er niet genoeg van krijgen om wandelen we er een vervolg aan om voor het laatst vandaag kennis te maken met de Zwinduinen en -polders tot we nu echt de zeedijk- Het Zoute bewandelen om nog eventjes de straten tussen de villa's te bespeuren om via het Sint-Sebastiaanspad naast het voetbalstadion ons terug naar de startplaats brengt.
"Een gezonde wandeling flirtend met het vriespunt"
We hebben er lang moeten wachten maar sinds vannacht en een beetje vanmorgen flirten we met het vriespunt, toch gaan we een strandwandeling maken bij wandelclub WNZB Knokke-Heist voor hun strand- en polderwandeling startend uit Heist. Eens gestart moeten we na korte tijd al een paar vrienden wegzwaaien terwijl we rond de toren gaan om de trap te nemen naar domein 'de sashul&vuurtorenweiden'. Aan de rechterkant kunnen we de jachthaven van Zeebrugge zien als we langs de kleiputten van Heist wandelen. Nu speelt het Leopoldkanaal een grote rol daar we deze volgen op de Vaartdijk tot we aan het restaurantje afslaan om recht voorwaarts naar het polderdorpje Ramskapelle. Achter de kerk in het parochiezaaltje vermoed ik is het tijd voor de 1ste rustpost van de dag. Vanaf hier zijn wij als grootste afstand verplicht de plaatselijke lus aan te vatten, waar we een grote kring maken tot aan de Zelzatebrug terug nog eens te wandelen langs het water om in korte tijd een laatste keer kennis maken met het dorpje. We nemen afscheid van dit rustige dorpje om stilletjes aan weer binnen te wandelen in de thuisstad van deze club om in een schooltje weer halt te houden om ons op te warmen. Op vertoon van de inschrijvingskaart kunnen we allemaal gratis het Heemkundig Museum Sincfala bezoeken, nu we toch door het museum van de kust doormoeten. Het tunneltje onder voordat we afscheid nemen van onze collega's om te wandelen door de Gen. Willemspark. om na de passage van het Stübbenpark en klim te nemen om af te dalen naar het strand. We wandelen nu het toch prachtig weer is langs de waterlijn voor een paar kilometers tot aan De Baai van Heist. Nee, we gaan er niet door want we moeten het strand af om de tunnel onder te trambaan te nemen om nog even door de winkelstraat te wandelen tot we weer belanden in de startzaal. Het negatieve puntje vandaag is dat de verplaatsing voor mij dubbel zo lang is dan de wandeltijd, maar treur daar niet om vanwege het prachtige parcours van deze inrichting, bedankt WNZB Knokke-Heist.
"Al staat er 'marathon',
kies ik toch voor het 'Sportief Wandelen'."
Het zijn toch bezige bijtjes die "Lachende Wandelaars" uit
Aalter. Want amper 6 dagen na de Hooggoedwandeling had de wandelaar vandaag
opnieuw de kans om Aalter en zijn omgeving te komen ontdekken. Vandaag stond
immers de 5de Aalterse marathon op het programma. Nam daarbij ook de eerste
tocht in 2014 van het project "sportief wandelen" en het zachte,
rustige, droge winterweer en je had de ideale mix om vandaag te kiezen voor
deze wandeling. Zoals de naam
al deed vermoeden kon je vandaag een heuse marathon stappen... 42 km, eventueel
te doen via het project "sportief wandelen". Wie deze afstand te lang
vond, kon nog opteren voor 32 of 25 km. Ook bij deze afstanden had je de
mogelijkheid om ze te doen via "sportief wandelen". Wou je eerder een
kleine wandeling maken dan kon je nog kiezen tussen 18, 10 en 6 km. Op deze
afstanden was wel het "sportief wandelen" niet mogelijk. Ik koos voor
32km en "sportief wandelen" want ik wou toch eens zien hoe dat
eigenlijk in elkaar zat. Het is eigenlijk vrij simpel. Met het project
"Sportief wandelen" wordt elke wandelaar aangemoedigd om zijn grenzen
te verleggen en de strijd met zichzelf aan te gaan. Een bepaalde afstand
afleggen binnen een vooropgestelde tijdslimiet, daar gaat het om. Elke tocht
biedt de sportieve wandelaar 2 afstanden aan, een kortere afstand tussen 20 en
25 km ofwel een lange afstand tussen 35 en 60 km voor de echte
kilometervreters. De wandelaar bepaalt zelf of er aan 5km/u, 6km/u, 7km/u of
8km/u gewandeld wordt. De keuze van de afstand en snelheid bepalen uiteindelijk
de opgelegde tijdslimiet. Ik besluit me te houden aan het tijdschema van 6km/u
wat goed doorstappen is maar wel haalbaar is. Eenmaal ingeschreven en de
startscan gemaakt, kan ik vertrekken richting Sint-Maria-Aalter. Na een tijdje
stappen tussen de weidse velden, de akkers en doorheen imposante beukendreven
steek ik de E40 over en stap ik het gehucht Sint-Maria-Aalter binnen. Dit gehucht is nooit een dorp
geweest vandaar dat men niet kan spreken van een deelgemeente. Vrijwel
onmiddellijk merk ik links de parochiekerk van Sint-Maria-Aalter op met aan de
overzijde de gedenksteen ter ere van de kantwerksters waar iets verderop de
rustpost ligt waar ik mijn controlekaart een eerste keer kan laten scannen. Dit
scannen moet gebeuren zowel bij aankomst als bij vertrek op de controle. De
tijdslimiet omvat trouwens ook rusttijden: namelijk 10 minuten per rustpost en
1x 30 minuten voor een langere pauze (vrij op te nemen). Toch ben ik algauw
terug op pad voor een grote lus die me stuurt naar de bossen van het Schuurlo.
Bos, natuur, velden, akkers, hier en daar een boerderij, enkele
varkenskwekerijen en een verdoken kasteeltje... het is het decor van deze mooie
lus. Na de tweede scanbeurt ben ik terug op weg voor het volgende plaatselijke
lusje. We wandelen nu een stukje op grondgebied Ruiselede met zijn Vorte
Bossen(met een opmerkende Christusbeeldje om na het Vredesbos via de
sparhoekdreef terug in de rustpost te belanden. Het vervolg van het parcours
leidt me naar het Blekkerbos en het domein Hooggoed. Het is schitterend om hier
in deze mooie bossen te wandelen. Het is werkelijk genieten in deze oase van
rust met hier en daar een beekje dat kabbelt. Alleen enkele eksters en een paar
kraaien verstoren de stilte in het bos met hun gekras. Eenmaal uit de bossen is
het nog even wandelen tussen de open velden en akkers van Stratem richting de
razende auto's op de E40. Want die moeten we via de brug overwandelen willen we
terug naar de start geraken. Terwijl de kleinere en de grootste afstanden nog een ommetje maken via de dorpskern gaat
het stapvoets de laatste meters in met een passage langs het gemeentehuis.
Aangekomen in de startzaal doe ik onmiddellijk de eindscan en mijn eerste
"sportief wandelen" zit erop.
"Alle tellers mogen weer op nul, om te kunnen herbeginnen in
Torhout."
Terwijl
menige medemensen tijd maken op het bed op te zoeken zijn de fervente
wandelaars al goed uitgeslapen om de 1ste wandeltocht van het nieuwe jaar in te
zetten. Al voor de 21ste jaar begroet wandelclub Nacht van
Vlaanderen iedereen om hun kater te verteren door een wandeling te maken in het
Houtland. In de startzaal worden volop kussen en beste wensen uitgedeeld
terwijl we ons inschrijven. Qua weeromstandigheden is er geen verandering
gekomen tegenover de laatste dagen waar het nog steeds zoeken is naar de winter,
maar nu toch al een kille wind staat. Mochten we iemand vergeten gelukkig
Nieuwjaar te wensen, heeft tijd genoeg, want de eerste kilometers van de
wandeling leggen we samen af. Jammer genoeg voor de mensen van de kleinste
afstand, maar zij maken geen passage door het groenhovebos. Na dit stukje
natuur wandelen we stilletjes naar het voetbalstadium van Torhout KM 1992 om in
de kantine even ons opwarmen. Niet ver hier vandaan aan het oude hospitaal Ten
Walle begint voor de grootste afstand ons plaatselijke lus. We zoeken het
gehuscht 't Hoge op waar een onverhard paadje(die er een beetje sompig
bijligt)ons naar de top brengt om op de treugweg binnen de kortste keer de
Groene 62 op te wandelen. Nadat we de brug zijn gepasseerd over deze
fietsweg(of oude spoorweg)tussen Oostende-Torhout steken we de baan over om
door de industriezone via het Benny Vansteelantcomplex terug in de kantine belanden.
Via het beeld 'het nest' op het rondpunt en enkele wijken waken we tijd om een
passage te maken door het gemeentepark Ravenhof. Na dit stukje groen scheiden onze wegen voor het laatst nog een keer, doordat
wij nog enkele kilometers meer moeten afleggen. We wandelen eventjes buiten het
centrum om nog op het pauwwegel te wandelen, waar we nog eens kennis maken met
de rustige momenten. We begroeten terug onze medemensen om vlak voor het
station nog even een korte passage te maken met het centrum, voordat we terug
belanden in de startplaats waar we aan onze aperitief kunnen beginnen d.m.v.
een jenevertje&boterlukke aangeboden door de wandelclub.
