De boeren zijn content maar
Jeroen&Etienne niet als ze s morgens buiten kijken, het regent! Het is een
déjà vu vandaag want toen was ik hier ook voor de 50km van Euraudax- Lede met
dezelfde startlocatie alsook hetzelfde decor bovenaan. Het vrouwtje van Jeroen(Kristel)komt
mij ophalen al een geluk dat het een goede 2 minuutjes rijden is, mochten we te
voet gaan was de groep al vertrokken. Het is een drukke bedoening in de
startzaal met vele bekenden maar ook nieuwe wandelaars die willen proeven van
het Euraudax- concept. Onder de paraplu vertrekken we met zijn 57 en prijzen we
gelukkig dat het niet lang zal duren in de regen wandelen. We steken de
spoorweg over via de voetgangersbrug om Lede achter ons te laten om al vlug het
1ste stukje onverhard op te zoeken om eventjes terug te keren in de
dorpskern waar we Sint-Martinuskerk met daar tegenover het stadhuis voorbij
werken die geteisterd wordt door wegenwerken. Wandelend door natuurgebied de
Geelstervallei passeren we de tearoom waar we straks heen gaan, maar nu nog
even verder wandelen. Tussen de maisranken door laverend van links naar rechts
om de grote plassen te vermijden gaat het verder naar wagenrust(WR) in Oordegem
die geflankeerd wordt niet alleen door wandelaars maar ook door de
rozengaarden. Na de pauze zorgt niet ik alleen ervoor maar ook de andere
aangeduide seingevers dat de groep de drukke baan kan veilig over steken om te
wandelen door Papegem&Impe om terug te keren naar het reservaat van daarnet
om nu wel halt te houden in de tearoom De Weimenier waar we kiezen voor het
buitenterras quasi tussen de bomen. De paraplus mogen weg en waarom ook niet de
jassen(of truien) want we hebben het warm gekregen waar het niet direct uitziet
dat het de eerste uren gaat regenen. Al leidt de weg naar Erondegem, toch gaat
het links een klein weggetje in terugkerend via het gebied Sint Appolonia naar
de spoorlijn te Lede waar we via de sociale woonwijk met zijn verschillend
gekleurde deuren pal er achter de startzaal weer induiken. Het is kwart over
twee wanneer de groep herverdeeld is in blijvers als nieuwe wandelaars waarin
er ook een groepje van 5man te herkennen aan hun t-shirt waarop staat Hey, hoe
gaat het .(afkorting van hun naam bv. Cin) die vandaag deze tocht als
voorbereiding zien op hun Dodentocht waar ze die dag de tocht tot een goed
einde willen brengen ten voordele van vzw Tout Bien Okidoki die het probleem van suïcide van
jongeren in België in de aandacht willen brengen. Suïcide is de nummer 1
doodsoorzaak bij jongeren en volwassenen in België. Naast hen zijn wij nu ook
in Aalst beland, de stad van Louis Paul Boon die een gedicht heeft laten zetten
aan de snelwegbrug al moet je het wel begrijpen zijn schrijfkunst.Via de Sint-Jozefkerk in restauratie zoeken
we het marktplein op met zijn Oud-Schepenhuis met belfort & gebiedshuisje
waar ook het borstbeeld staat van de Vlaamse drukker & uitgever Dirk
Martens. De vele shoppers kijken toch raar op als ze die bende zien voorbij razen
die wandelen via het gemeentehuis naar de Sint Martinuskerk om het centra
gedeelte te verlaten naar het stadspark die gevolgd wordt door de wagenrust
t.h.v. sportcomplex Asbroek waar we getrakteerd worden op een cornet met
daarbij horende drankje. Eens de rust voorbij zetten we de tocht verder door
natuurinrichting Osbroek-Gerstjens naar het kerkhof. Eind april was ik hier ook
toen met Vlaanderen Wandelt waar we nu dezelfde hectometers doen met onderweg
in Nieuwerkerken, het kasteel van Regelsbrugge waar we op zoek gaan naar de
tunnel bij het ziekenhuis. Red de Siegesemkouter ! zien we op een plakkaat en
terecht hebben ze al zullen ze er weinig aan kunnen doen wanneer dit stukje
natuur wordt herschapen in een industriepark dus mogen we blij zijn als we
vandaag nog het onverharde kunnen bewandelen. In Erpe hebben we nog recht op
een wagenrust en wat voor één. We worden getrakteerd door de club van de
inrichters met namen Wandelclub De Schooiers Wichelen die iedereen een
Hovaardig Boerke schenkt. Nog even op de tandjes bijten meid van de bende
Dodentocht- voorbereiders, het is niet ver meer. We zijn begonnen aan het
laatste stukje waar we nog het gebied de Molenmeersen op het menu krijgen
vooraleer we terug contact hebben we de spooroverweg van daarnet en nu via het
sportterrein terug belanden in de startzaal. Vandaag mocht Chantale Scholiers
in de hulde worden gebracht daar zij haar eerste Euraudax- Schelp heeft behaald
na de kaap van 1000km heeft bereikt te bekomen met tochten van 25 en/of 50km.
