01-11-2023, 22:09 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

01-11-2023, 21:45 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

01-11-2023, 20:15 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

01-11-2023, 19:43 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

Aantal voertuigen van Schoten tot Schoten : 4 passagiersschepen + 2 autoschepen, 2 treinen, 3 auto's (taxi's en bussen niet meegerekend), 4 vluchten.

Aantal kilometers met de Ford Escape : 18 270 + nieuwe achterbanden, ruitenwissers, olie en batterij, 1 kras en 1 maal een lekke band (geplakt op een half uurtje).

Aantal verschillende bedden : 77

Aantal keren gestopt door de politie : heel dikwijls maar allemaal waren ze vriendelijk.

Langste wachttijd aan de grens : van Colombia naar Ecuador ( 2u30, er waren veel Venezolanen)

Kortste wachttijd aan de grens : Iguazu van Argentinië naar Brazilië (20 minuten)

Meeste stress : voor mij, om alleen de banden te laten wisselen (de locatie op google klopte niet) en het snorkelen bij Leon dormido op de galapago's.

voor Frans : het regelen van de verscheping van de auto.

Gestolen : 1 paar Teva's in Colombia

Mooiste rit : Pasa de Jama van Noord Chili naar Argentinië, Parque Lauca in Noord Chili, naar Cotahuasi in Zuid Peru.

Saaiste ritten : de woestijn in het Noorden van Peru.

Minst goede eten : Chili.

Properste toiletten : Colombia

Vuilste toiletten : Chili (maar nog altijd OK)

Properste stad : Cartagena Colombia

Vuilste stad : Valparaïso Chili en algemeen langs de wegen in het Noorden van Peru.

Mooiste steden : Cartagena, Popayan, Quito, Arequipa

Indrukwekkendst : de watervallen van Iguazu

Mooiste valleien : Cotahuasi canyon, Noordwest Argentinië

Mooiste wandelingen : Salento valle de cocora, San Pedro de Atacama regenboogbergen, bij Otovalo in Ecuador, Ushuaïa, valle de Maipu in centraal Chili,

Mooiste stranden : Achterkant San Christobal Galapogo's, Tayrona Colombia, Juquei Brazilië, Half moon cay Bahama's, playa Lagun Curaçao

Volste strand : Iquique Chili

14-04-2019, 00:00 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

Na de middag is het onverwacht warm als we onze wandeling naar het Ibirapuera park aanvangen. We zijn nog eens op weg naar het museum voor hedendaagse kunst. Gisteren vermeldden ze in een galerij dat de kunstbeurs vandaag zou openen. We komen er vlak langs.  De eerste dag is alleen voor genodigden maar we kunnen ons er binnen lullen. Het 'biënnale gebouw van Niemeyer wordt ten volle benut. Het zit bomvol met kunst en de 'beau monde' die daarbij hoort. We zijn hier wel even zoet met het bewonderen van voornamelijk niet-figuratieve werken.

's Avonds genieten we met Chloé en Thomas van Vietnamese keuken in de buurt.

03-04-2019, 00:00 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

Gewapend met de 'mapa das artes Sao Paulo' gaan we op zoek naar galerijen. Sao Paulo zou best hoog op het lijstje mogen staan van kunstliefhebbers. Chloé kan hier nog wel een tijdje zoet blijven met het bezoeken van de talloze culturele centra en galerijen. De kwaliteit ligt bovendien hoog. We starten bij CCFiesp op de avenida Paulista met werk van Leonilson. Op deze avenue is er een klein oerwoudje (parkje) waar de grote spinnen zich ook thuis voelen. In de wijk 'Jardim' is er een cluster van galerijen. Het zijn bovendien gezellige straten met winkels en koffiehuizen. Als je omhoog kijkt zijn er ook wat knappe flatgebouwen. Frans komt ook af en de eerste galerij die we samen doen is de knapste, 'Mendes Wood'. Daar bewonderen we o.a. werk van Antonio Obà. Een jonge artist om te onthouden. Verder wandelen we door een villawijk maar je ziet slechts de bovenkant van de ommuurde huizen. Het 'museo Brasileiro da escultura e ecologia' is ontworpen door Burle Marx van wie er ook een tentoonstelling te zien is. Zijn ontwerpen, vooral voor tuinen, zijn heel knap. In het geval van dit gebouw is het ontwerp een stuk mooier dan de uitvoering. Het stripmuseum ernaast bezoeken we niet, aan de buitenkant te zien ligt de focus op de klassieke strips.

Chloé neemt ons 's avonds mee naar een samba bar in de wijk Pinheiros (O Do Borogodo?). Het is echt een kot maar als we binnen komen zijn de weinige tafeltjes al bezet. Het publiek is heel gemengd maar enthousiast. Aanvankelijk vind ik de zanger niet super maar de vijf instrumentalisten kan ik wel smaken. Het duurt niet lang of er wordt gedanst ; rustig, hevig, zwoel... Zeker vier gastzangers nemen even over voor twee liedjes. Eén vrouw heeft een supermooie stem. De sfeer zit er in, deze bar willen we wel meenemen in onze valies (Ook het publiek mag mee). Thomas vertrekt vroeger want die heeft nog een heel eind te fietsen. Wij blijven met plezier nog wat hangen.

02-04-2019, 00:00 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

We halen de laatste restjes uit de auto en rijden voor de laatste maal richting haven. De mooie nummerplaat mag nog eens op de foto. We hopen dat er niets vergeten is want wij vertrekken bijna twee weken voor hij inscheept. Zijn reis naar Florida gaat een maand duren. 

Na 18 270 kilometer mag hij ook wel wat rust krijgen. Marcello en zijn vader zetten ons af bij de bus, ik ben blij dat ik niet meer hoef te rijden. Het is mooi geweest.

Op een foto zie je de mix van huizen in Santos.

De avond beginnen we met cocktails bij Chloé op het dak. Soms voelt het wat onwerkelijk om hier te zitten, hoog in die enorme stad. We trekken ons terug op de negende verdieping waar Chloé ons een lekkere risotto voorschotelt.

01-04-2019, 00:00 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

Wat we niet nodig hebben aan zee stockeren we bij Chloé en Thomas. Wij zijn klaar om te vertrekken maar onze Ford wil niet meer. De batterij zegt foert. Een taxichauffeur helpt ons maar het lukt niet met de kabels. Gelukkig woont Chloé in een buurt waar je zowat alles bij de hand hebt, ook een garage. Die krijgen de motor aan de praat en een goed half uur later zijn we op weg met een nieuwe batterij. Eerst terug over de bruggen en door de tunnels richting Santos en dan verder noordelijk. Het is toch bijna drie uur rijden tot Juquei maar het is er prachtig. We bestellen de 'vis van de chef' bij een strandrestaurant en die is geweldig. Vandaag is er geen zon maar die is niet nodig, de temperatuur van het water en de lucht is perfect. We maken er een extravagant weekend van want we eten drie keer in het 'chiqie' restaurant. Terwijl Thomas traint voor de halve marathon van volgende zondag wandelen Chloé en ik naar een uitzichtpunt over de andere baai. Na het plonsen rusten we uit met een kokosnoot in de hand. Ons laatste weekend van de reis is niet triestig. De terugweg valt mee, geen fileleed, het hoogseizoen is dan ook voorbij.

31-03-2019, 00:00 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

In de voormiddag trekken we 'vuile' kleren aan om onze auto te wassen. Eigenlijk hadden we ook kunnen weten dat niemand zijn auto hier zelf onderhanden neemt.

In de namiddag neem ik Frans mee het centrum in. Ik neem hem mee op het Farol gebouw, daarna maken we nog een kleine wandeling. Het gebouw met het groendak is het stadhuis. We eindigen bij het operagebouw.

29-03-2019, 00:00 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

Dit keer neem ik de goede metro's om naar mijn volgende 'free walking tour' te gaan. In deze wijk is er veel meer laagbouw. Het waren vroeger dorpen die zelfs niet makkelijk bereikbaar waren. Door de komst van elektriciteit en daarna de aanleg van de avenida Paulista ging het snel. Nu is het één van de meest gegeerde wijken. De universiteit ligt ook in de buurt zodat er hier ook 's avonds veel de beleven valt. De steeg waar er graffiti wordt geoefend is nogal rommelig. Er is hier een familie die de boel probeert te organiseren. Een andere bekende in deze buurt is 'Mundano' ; die schildert niet alleen muren maar ook aanhangwagentjes en zorgt voor de recyclage van de stad. In 'batman alley' mogen de gereputeerde spuiters de muren bewerken. Het is nu één van de attracties van Sao Paulo. In zijn studio ontmoet ik 'Prozak', die heeft een tijdje in Antwerpen en Gent gewoond en misschien zagen jullie daar ook al zijn kleurige werk. Zijn ex Vlaamse vrouw woont nog hier. Chloé, die hier in de buurt moest zijn krijgt haar adres. Chloé ging solliciteren om Engelse privé les te geven. Het ziet ernaar uit dat ze daar binnenkort mee kan beginnen. Voordien bezocht ik nog de Tomie Othake building, een 'landmark' (foto) in deze buurt die ook nog een paar reuze muurschilderingen heeft.

's Avonds eten we bij een Libanees waar ik met verwondering hoor dat Thomas in het Portugees werkt. Toch wel knap als je maar van in de herfst weet dat je naar Brazilië verhuisd en ze je vertellen dat je Engels kan spreken. Wij hebben hier ook al lang gemerkt dat de Brazilianen amper vreemde talen spreken.

28-03-2019, 00:00 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

Ik vertrek ruim een uur op tijd om me aan te sluiten bij de 'free walking tour' in het centrum van de stad. Door een oude kaart in het metrostation ga ik de verkeerde richting uit. Al snel besef ik dat de afstanden hier heel groot zijn. In het volgende station loop ik eerst weer verkeerd doordat nergens de kleur en het nummer van mijn volgende trein is aangeduid. De volgende overstap gaat gelukkig vlot. De historische inleiding is net gedaan als ik aankom. Dit is een vreemd centrum. Een mix van oude en nieuwe gebouwen, grote en kleine straten die zelfs over en onder elkaar lopen. De historische gebouwen zijn allemaal Europees geïnspireerd maar met de moderne drukken de Brazilianen hun eigen stempel (behalve met de oudste hoogbouw). Centraal is er het 'Copan gebouw' dat onderdak moest bieden aan alle sociale klassen. Alles is in het gebouw zelf voorzien, een kleine stad op zich. Een kunstenaar die zijn bouwplannen door een bevriende architect liet ondertekenen heeft ook heel wat speciale buildings neergezet. Er zijn nogal wat grote pleinen maar toch is het druk en lawaaierig. De daklozen schijnen hier wel een meer sociaal leven te lijden dan in de andere landen. Van de koloniale tijd blijft er heel weinig over. Van het oude Jezuïetenklooster hebben ze in de jaren vijftig een replica gebouwd. De kathedraas is na 39 jaar bouwen pas in de jaren 70 afgewerkt. Binnen heeft ze gelukkig meer allure dan buiten. Na de tour bekijk ik nog de hal van de Martinelli building (zie foto). Daartegenover is de 'faro Santander', een bankgebouw waar je een aantal verdiepingen kan bezoeken. Vanop de mirador kan je zien hoe eindeloos deze stad wel is. Een paar verdiepingen eronder zijn door kunstenaars ingericht (foto's Serge Salat, Vik Muniz). Veel lager krijg je een zicht op de oude kantoren en vergaderzalen. Op het laatst bezoek ik nog het 'centro cultural banco do Brazil' waar er wel knappe gravures te zien zijn van een verslaggever (Maurice Rugendas) uit de 18de eeuw. Op de terugweg zit ik bijna in het spitsuur. Het is wel indrukwekkend om tussen zo veel volk met driedubbele roltrappen vele verdiepingen af te dalen. Geen geduw, alles verloopt vlot en goed georganiseerd.

27-03-2019, 00:00 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

De dag begonnen met de noodzakelijke was. Het is ook weer lang geleden dat mijn kleren nog een strijkijzer hebben gevoeld. Het is een warme dag om terug naar het park te wandelen. We zoeken de kleinere straten met bomen op. Vanuit het park brengt een voetgangersbrug ons tot bij het Mac (museu de arte contemporaneo). Na een verdieping met grafiek en abstracte werken en het uitzicht op het dak, geven we het op. Niet doordat het museum niet veel te bieden heeft maar door de klop die we krijgen. (Misschien had de te grote en straffe caiperinia van gisteren er mee te maken)

Om zes uur spreken we af met Caitlin en haar ouders. Caitlin is Amerikaanse en woonde ook in noordwest Florida. Een goeie vriendin voor Chloé. Zij mag hier wel niet werken omdat haar man een echte expat is. Bij onze pizza later, drink ik een Paulista, dat is een licht pintje met een kraag van bruin bier.

26-03-2019, 00:00 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

De rit naar de havenstad Santos zou vele Antwerpse pendelaars en truckers jaloers maken. We zijn wel na de spits vertrokken maar zoals je op de foto's kan zien was er plaats genoeg op de twee tot zes banen in één richting. Na een goed half uur rijden begin je aan een afdaling door tunnels en over enorme bruggen. Dit stuk loopt volledig over natuurgebied. Wazig, in de verte, zie je dan Santos en de kustplaatsen ernaast oprijzen. Op één plek stonden er tientallen agavebloemen langs de weg. Verder zag je ook veel paarse bloesems tussen het groen.

Santos zelf zou best een opknapbeurt kunnen gebruiken maar de burgemeester geeft geen enkele stimulans om de gebouwen uit de vroege 20ste eeuw op te knappen. Dat is wat Marcelo ons vertelt. Hij is diegene die onze verscheping regelt met het bedrijf van zijn vader : Phoenix logistics. Hij kan ons in het Engels te woord staan. We gaan samen naar een notariskantoor om de documenten te laten goedkeuren. Even is er nog een probleem omdat Frans geen Portugees spreekt. Als hij zegt de voorwaarden al lezend te begrijpen is het in orde. We lunchen voor geen geld in het favoriete buffet van Marcelo. Daarna rijden we naar het kabeltreintje maar dat is zonder stroom gevallen. We wachten even maar houden het dan voor bekeken. Het is erg warm, voor het mooie strand moeten we te ver omrijden, we keren dus maar terug naar de grootstad. Misschien hebben we vanavond een even mooie zonsondergang als gisteren vanuit onze kamer. We gunnen Chloé en Thomas vandaag een dag rust. Thomas is zondagnacht pas aangekomen, hij was even naar België voor de begrafenis van zijn grootvader. Chloé is goed verkouden.

25-03-2019, 22:09 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

En dan ga je naar het park om te sporten of naar de avenida Paulista die autovrij wordt gemaakt. In de namiddag kan je er nog amper fietsen door het vele volk dat langs de stalletjes loopt en blijft staan voor de optredens. Heel levendig en gezellig.

24-03-2019, 21:50 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

De zon schijnt volop vandaag. We genieten nog even van het zwembad en hebben daarna nog 400 km te doen tot bij Chloé. De eerste 30 doen we aan 'vlindertempo'. We zien zeker 10 van die grote blauwe iriserende vlinders langs de weg. Gelukkig gaat al het verkeer op zaterdag naar de kust zodat wij rustig de vlinders kunnen volgen. Antonina zal vandaag wel wakker worden uit zijn slaaptoestand.

Wij hebben ook het geluk dat we nu de bergen kunnen zien. De hoogste top van dit kustgebergte is 1800 meter. Op het hoogste uitzichtpunt zien we tot de zee.

Daarna zitten we op de snelweg. Die slingert zich door groene heuvels. Er is nogal wat vrachtverkeer. Sao Paulo is heel groot. Dit is echt een stenen jungle. Gelukkig zijn er serieuze snelheidsbeperkingen zodat het rijden er goed meevalt.

Chloé is niets verandert. Zalig om samen te zijn. Ze wonen klein maar gezellig in een knap gebouw. Vanaf het dak (met zwembadje) op de 25ste verdieping heb je een geweldig uitzicht over de stad. We zijn blij dat ze zich hier thuis voelt.

23-03-2019, 00:00 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

Vandaag hangen de wolken nog lager. We wandelen een uurtje en moeten af en toe de paraplu openen. In deze wijk wonen de mensen aan de rand van de rivier. Hun achtertuin geeft uit op drassig bos. Zelfs al zijn er nogal wat van de kleine huizen beschilderd, de alomtegenwoordige vochtigheid maakt het een beetje triestig. Het buffet bij het busstation is prima en heeft dan ook veel klandizie. Na de middag gaat het gieten. Het internet geeft het hier ook regelmatig op. Gelukkig heeft het hotel een warm zwembad. Het is geweldig om de druppels te zien opspringen boven het wateroppervlak. Dit is dus echt een rustdag. 's Avonds is er een presentatie van een fietsboek in de bar. Een kwart van de mensen gaat hier met de fiets naar het werk. En de helft gebruikt zijn fiets verschillende keren per week. Ik had de fietsen van het hotel wel bekeken maar ze waren een paar maatjes te klein.

22-03-2019, 00:00 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

De gsm weet niks van toerisme. Die wil ons heel de tijd naar de kortste weg sturen. Wij willen de oude route naar de kust, die mooier zou zijn. Eens we van de snelweg af zijn krijgen we een afdaling door de jungle. Een deel van de weg is nog geplaveid met kasseien, langs de kant staan er hortensias. Ik heb het idee dat ik op een heel lange oprit rij. We stoppen bij een waterval en een oude brug. Het uitzichtpunt zien we hopelijk op de terugweg, nu hangen er wolken.

Morretes is een koloniaal stadje waar we lunchen. Het restaurant waar we de auto goed zichtbaar kunnen parkeren is enorm, net zoals hun schotels. Na de sla (met spruitjes) kregen we dit voor onze neus (voor 2 personen). En dan hoopten ze ons daarna nog geflambeerde bananen met ijs te slijten...

Het oude centrum is best gezellig, zelfs nu, bij regenweer en buiten seizoen, zijn er nogal wat toeristen.

Daarna hebben we nog twintig minuutjes te rijden tot Antonina. Er zijn hier ook nogal wat koloniale gebouwen maar er is meer verval. Het lijkt me de locatie wel om als verslaafde poëet aan je einde te komen. We hebben een geweldig uitzicht vanuit onze kamer op de baai en de onderkant van de heel groene heuvels. Andere toeristen heb ik nog niet gezien. Dit hotel is aantrekkelijk maar ik denk dat er hier verder weinig te beleven valt. Er is ook geen strand, we zitten nog aan de rivierdelta.

De laatste foto is er nog eentje van Curitiba by night.

21-03-2019, 00:00 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

De expediteurs schijnen toch wat in gang te schieten zodat Frans (niet al te ongerust) mee op stap kan. Het is een half uur wandelen naar het 'Oscar Niemeyer' museum. Onderweg zie je allesbehalve eenheid in de architectuur. Van de tentoonstellingen blijven me vooral de foto's bij van de Rus Sergey Maximishin (zoek maar eens op).

De tunnel naar de binnenkant van het 'oog' is veelbelovend maar eens boven valt de zaal tegen. In zo'n zwarte bolle ruimte moet je vooral geen expositie maken met spierwitte muren.

We nemen een uber naar 'unilivre' dat is de vrije universiteit voor ecologie. Groot is ze niet maar alleen al voor het toegangspad door een kleine jungle zou je er willen studeren. De zes klassen zijn in een oude groeve op palen gebouwd met een houten spiraalvormige gang er rond. Van daarop zien we zeker 11 verschillende vlindersoorten.

Eten doen we nog eens aan een buffet waar je per gewicht betaald. Zo kom je ook aan je portie groenten. De Botanische tuin valt tegen. De serres zijn ze aan het opknappen en veel planten zijn er niet te zien.

Op de mercado central verkopen ze vooral veel noten. In het centrum bekijk ik nog een tentoonstelling met hedendaagse aquarellen van Braziliaanse planten.

De laatste foto is van de bushokjes die platforms aan beide kanten hebben zodat je maar één vluchtheuvel nodig hebt in het midden van de weg. 

Hier aanzien ze me niet als een buitenlander. Het gevolg is dat ze je in het Portugees aanspreken. Je vindt hier trouwens weinig mensen die Engels of Spaans spreken. Ik vind het vervelend om weer met mijn mond vol tanden te staan. Ik kan me ook moeilijk voorstellen dat Chloé Portugees praat.

20-03-2019, 22:36 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

Geen foto's van de groene heuvelachtige omgeving want ik zat achter het stuur. Frans zijn hoofd zit vol met werk en problemen met de verscheping. De lunch, (pasteles de carne), was nu niet bepaald gezond voer. De rit van 4 uur bracht ons wel een stuk oostelijker. We zijn nu niet ver meer van de kust.

Curitiba is best aangenaam en de temperatuur is perfect. Er zijn brede wandelstraten met mooie bestrating. Er is een klein historisch deel met terrasjes en er zijn veel parken. Vanavond aten we in de 24 uur straat. Niet echt top maar OK. We zaten naast 4 Bolivianen die hier een week op cursus waren. Zij lustten de caiperinia ook wel.

19-03-2019, 00:00 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)