Zaterdag was een beetje een stomme dag, weer heel warm zodat je eigenlijk niet buiten wilde komen. We hebben wat visjes gezien bij de ingang naar de baai waar we gesnorkeld hebben. 's Avonds speelden ze 'Gisèle' in openlucht. Een gratis evenement van de balletschool. We hadden toch niks te verliezen, dus gingen we een kijkje nemen. Normaal gezien laat ik zo'n klassiek ballet aan me voorbij gaan. Het eerste bedrijf was echt wel van den ouwen tijd en het werd dan ook nog eens super klassiek gebracht. Omdat het buiten zo lekker was zijn we toch nog gebleven. Tegen alle verwachtingen ik kon ik me toch inleven in het tweede deel (alhoewel het zich onder de doden afspeelt). Ergens schuilt er dus toch een klein romantisch zieltje in me.
Zondag was het nog snikheet en vochtig en waren we nog aan het strand, dat goed bevolkt was.
Maandag zou de laatste echt warme dag zijn. Frans had het goeie idee om een terras te gaan doen in Destin harbour. Het haventje van Destin van waaruit je zowel naar zee als naar de baai kan varen is heel levendig. Het is hier dan ook een walhalla voor sportvissers. Blijkbaar wordt het hier snel diep zodat ze niet ver moeten uitvaren om grote vissen aan de haak te slaan.
Er staat dan ook een tribune daar waar de grootste vissen officieel worden gewogen. Voor een maandag en een frisse avond is het hier toch gezellig druk.
Het laatste restaurant had het beste zicht op de baai. De zonsondergang was zo spectaculair van kleur dat zelfs de kelners regelmatig een kijkje gingen nemen. Ik stond een paar foto's te nemen toen ze uitriepen dat er een dolfijn sprong. Spijtig genoeg staat hij niet op de foto. Daarna heb ik nog wel verschillende keren de vin van een dolfijn boven zien komen. Er waren er meerdere. Hier vertrekken dan ook veel boten om naar de dolfijnen te gaan kijken. Er vaarden dan ook verschillende toeristenboten de smalle geul binnen. De enen hadden al wat meer gedronken dan de anderen, op sommige boten was er een party ambiance. Ons eten stond al heel snel op tafel, gelukkig was het ook goed. We hadden groenterijst met garnalen en St.Jacobsschelpen.
|
Een paar weken geleden vroeg Zeping me welke vogel ze zag boven de baai. Ik wilde "osprey" zeggen, dat is een zeearend maar kon niet op de naam komen en zei 'eagle'. Daarna bedacht ik dat ik echt een 'bald eagle' had gezien maar twijfelde. De Amerikaanse zeearend is vrij zeldzaam. Rond de eeuwwisseling was hun aantal problematisch. Verleden week reden we over de hoofdweg (een 4 en soms 6 baans weg) en daar vloog er een 'bald eagle' laag over de weg. Zijn witte kop en staart waren duidelijk te zien. Steve en Sunan hadden er ook een over het strand zien vliegen. Goed nieuws dus ; er zit er hier minstens één.
Nog een gezellige avond er bovenop. Vrienden van Zeping hadden ons ook uitgenodigd in hun huis aan het strand. Iedereen was dus voor zes uur op de afspraak om van de zonsondergang te kunnen genieten. Steve en Sunan wonen in Tenessee en komen iedere maand wel een keer tot hier. Sunan is ook Chinees. Steve houdt van vissen en had met zijn zeekano een koningsmakreel gevangen. Zoals je kan denken zijn de makrelen in Amerika groter dan bij ons. Sunan had hem heel lekker klaar gemaakt. Verder waren er nog hamburgers en braadworsten, genoeg om een weeshuis te voeden. Bovendien had Zeping nog lekkere dim sum gemaakt. Effi en Clint waren er ook (Effi is ook Chinees en Clint is Zuid Afrikaan) zodat we een internationaal gezelschap hadden. Zeping was die dag gaan informeren om lid te worden van de golfclub. Niet om te golfen maar om deel uit te maken van de social club. Dat kost wel 1500 dollar en 120 dollar per maand. Toch wel veel om een beetje van hun zwembad en fitness gebruik te kunnen maken. En er was geen korting voor Chinezen! Iedereen lachte dat Zeping best haar eigen club kon beginnen aangezien zij diegene was die ons verbond. Clint heeft het zwembad, Steve het strand, ik kan wat creatieve activiteiten organiseren en als gids fungeren...en Zeping kan het managen! Ze was toch aan het denken aan een part-time job. Typisch hier is dat er niet lang wordt nagetafeld. Ze beginnen vroeg en eindigen vroeg. Om kwart na negen zaten we al terug op onze sofa.
