De dag begonnen met de noodzakelijke was. Het is ook weer lang geleden dat mijn kleren nog een strijkijzer hebben gevoeld. Het is een warme dag om terug naar het park te wandelen. We zoeken de kleinere straten met bomen op. Vanuit het park brengt een voetgangersbrug ons tot bij het Mac (museu de arte contemporaneo). Na een verdieping met grafiek en abstracte werken en het uitzicht op het dak, geven we het op. Niet doordat het museum niet veel te bieden heeft maar door de klop die we krijgen. (Misschien had de te grote en straffe caiperinia van gisteren er mee te maken)

Om zes uur spreken we af met Caitlin en haar ouders. Caitlin is Amerikaanse en woonde ook in noordwest Florida. Een goeie vriendin voor Chloé. Zij mag hier wel niet werken omdat haar man een echte expat is. Bij onze pizza later, drink ik een Paulista, dat is een licht pintje met een kraag van bruin bier.