Toen ik vanmorgen licht zag zaten we al in de fjord naar Chacabuco. De boot bewoog erg traag. Het is lang geleden dat we nog zoveel groen zagen.

Voor vandaag heb ik getwijfeld om een uitstap te bestellen. De haven is erg klein en er schijnt weinig openbaar vervoer te zijn. Het geluk is aan onze kant. De boot ligt vroeger op anker dan verwacht. We ontschepen dus voor de excursies vertrekken. Daardoor verwachten we genoeg tijd te hebben om de twee bussen te nemen naar de hoofdstad van dit gebied. Doordat we vroeg zijn staan er ook nog taxi's. We delen er één met een koppel uit Bellarus dat nu in Toronto woont. We hebben nu een privé-tour voor de helft van de prijs. De eerste stop is een meertje, dan een kleine hangbrug bij landerijen. De belangrijkste stop hier is het natuurpark van de Simpson rivier. Er is een museumpje en het eerste deel van het wandelpad is verhard. Gelukkig wandelen onze gezellen ook graag. Als we na twee uur terugkomen is de site overvol. We zijn zo blij dat we ons niet hebben ingeschreven op de uitstap vanuit de boot. Het is ook duidelijk dat dit natuurpark gewoon gemaakt is voor de cruisetoeristen. De rivier is wel mooi maar er zijn er zo honderden. Het stadje is dubbel zo ver, dan moet de boot al lang genoeg kunnen aanleggen en de uitstap wordt nog duurder. Op de terugweg is het gelukkig geen overrompeling bij de waterval langs de weg. Ten slotte maken we nog een paar stops in Aisen. Dat was vroeger de haven maar door een eruptie onder water is er nu een weide daar waar vroeger de boten lagen. Onze jonge chauffeur woont graag in Aisen. Men leeft er aan een rustig tempo. De winkels gaan er pas om 10 uur open én ze houden een siësta. Dat het bijna de hele winter regent is voor een taxichauffeur alleen maar een voordeel. Er is nogal wat nieuwbouw, allemaal prefab denk ik. Zes uur later zijn we terug in de haven. De poort van Patagonië is best mooi maar het zou ook Noorwegen kunnen zijn.

17-02-2019, 00:00 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

We zijn nu zo'n duizend kilometer ten zuiden van Santiago. We zijn in de buurt van het merengebied, een favoriete vakantieplaats voor de Chilenen. Wij nemen de bus om in twintig minuutjes naar het grootste meer te rijden. Bij aankomst zouden we even goed in Duitsland kunnen zijn. Hier zijn indertijd veel Duitsers neergestreken en dat is nog te zien aan de bouwstijl. De bergen verschuilen zich achter de wolken. Van zodra die optrekken en je de kan vulkaan zien weet je dat Duitsland ver weg is. We klimmen nog een kleine heuvel op maar verder is er in het stadje niet te beleven. We keren terug naar Puerto Montt en de kleine vissershaven die ernaast ligt. Zoveel vissers zijn er niet maar des te meer toeristen, restaurantjes en souvenir stalletjes. We eten in een container tussen de locals. Naast ons drinken vier zussen 'pisco sour'. Al een geluk dat we ons daardoor lieten inspireren want die was wel lekker. De mosselen waren super jumbo maar lang niet zo goed als bij ons. Mijn 'sopa marinera' was wel heel gevuld met schaaldieren maar ook niet zo lekker. Maar de sfeer was best in orde. Daarna neem ik nog een kleine overzet naar het eilandje ertegenover. Het is maar tien minuutjes klimmen naar het kruis waar je van een weids uitzicht kan genieten, ik tel 10 besneeuwde toppen. Het is best warm. We hadden onze badpakken moeten meenemen. Zwemmen doen we dus maar op de boot. Het water is kalm vandaag.

16-02-2019, 00:00 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

De busrit naar de haven verliep prima. Je krijgt zelfs een stickertje voor iedere koffer. Alles is hier goed georganiseerd. Het inschepen gaat ook heel vlot. Aan boord kunnen we onmiddellijk naar het buffet. Zoals gebruikelijk zitten we onder de gemiddelde leeftijd. Engels is toch de hoofdvoertaal, gevolgd door Spaans. Hopelijk kunnen we het hier veertien dagen volhouden, het is in alle geval heel lang geleden dat we nog twee weken in hetzelfde bed sliepen. Alles eens netjes in een kast kunnen opbergen is de grote luxe voor ons.

Vandaag heb ik vooral de kalorieën geteld die ik verbruikt heb in de gym. Dat moet compenseren voor diegenen die ik aan tafel binnen doe. Het schip deint zodanig dat er golven zijn in het zwembad, heel plezant.

Nogal wat passagiers hadden meer stress gehad om op tijd aan boord te komen dan wij die 8000 kilometer gereden hebben (geblokkeerde wegen, kapotte treinen, vliegtuigen die niet vertrokken, bagage die in Madrid was blijven staan...). En dat zijn allemaal mensen die georganiseerd op cruise gaan omdat ze alleen reizen te riskant vinden! Wij waren wel op tijd vertrokken, precies vijf maanden geleden.

14-02-2019, 00:00 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)

We maken ons klaar voor een verandering van atmosfeer. De volgende twee weken laten we ons voeren. Frans heeft vanmiddag de auto bij de waterskiplas geparkeerd met alle spullen erin die we niet gaan missen op de boot. We hebben een goeie wandeling tot het busstation gemaakt om tickets te kopen naar de cruiseterminal. De rit terug per taxi kostte meer dan de bijna twee uur bus voor twee personen morgen. De busrit is zo goedkoop ; toen ik langs een toeristen info kwam heb ik maar gevraagd of de prijs klopte. In het museum waar ik binnenging waren ze de muren aan het herschilderen. Het culturele centrum, in een prachtig gerestaureerd station, waren ze aan het schoonmaken. Februari is hier geen maand voor cultuurliefhebbers.

De visboeren op de knappe overdekte markt nemen gelukkig geen verlof. Hun waar is dubbel zo groot als bij ons, is het omdat hun oceaan groter is, of is er minder overbevissing?

Op onze kamer liggen Belgische speculoosjes, wat een traktatie!

13-02-2019, 22:46 Geschreven door noravenken  
Reageren (0)