Een vijfde poging dus om een bericht op mijn blog te zetten. Ik leer ondertussen wel sneller typen op die tablet en ik zit wel op een mooie plek, ons terras met uitzicht op de waterskiplas. sinds we hier op onze vaste stek zitten bij Brenda en Marty ben ik al iedere morgen vanaf 8 uur op verkenning geweest. Gisteren was ik in het "topsail statepark" dat hier heel dicht bij ligt. Je kan er een 3tal km met de fiets in maar dan kan je beter stappen. Het is nl. Een duinengebied met enkele meren. Ik heb er een kleine 2 uur gewandeld en geen kat gezien. Het was ook wel ploeteren door het mulle zand. Om het bos leefbaar te houden branden ze de onderbegroeiing regelmatig af. De bomen kunnen daartegen. De onderkant van de stammen ziet zwart en op het strand vindt je dan ook zwarte houtsnippers. Alles groeit hier dan ook geweldig, onbebouwde terreinen zijn een echte wildernis waar geen doorkomen aan is. Het strand aan de kamping van het park was licht bevolkt. Kamperen heeft hier voor een aantal wel een heel andere dimensie, je sleurt een middelgroot huis achter je auto mee. Het strand is hier trouwens heel mooi, heel wit zand en de zee heeft fantastishe kleuren. het moeiĺijke aan fietsen is dat er hier niet zoveel straten zijn die doorlopen. Ik heb al heel wat tijd doorgebracht met het zoeken van doorgangen naar andere straten vanuit de waterskiwijk. er is een bospad dat naar de kustweg loopt, die weg heeft een goed fietspad. Er zijn heel weinig bospaden, als de gemeente ze niet onderhoudt groeien ze heel snel dicht. verder hebben we de keuken uit haar slaapstand gehaald. Ze hebben hier best goeie ingrediënten. De verse scampi zijn uitstekend. Fruit, groenten en steak zijn prima. Gisteren heb ik een heel lekkere jambalaya gemaakt. Het brood blijft heel triestig. Ze stoppen er veel te veel ingrediënten in o.a. suiker of siroop. Brood dat op het onze lijkt is erg duur en nog bedenkelijk? Als ik deze tekst nu weer verlies wordt ik wanhopig en ga ik me op junkfood storten!
Een vijfde poging dus om een bericht op mijn blog te zetten. Ik leer ondertussen wel sneller typen op die tablet en ik zit wel op een mooie plek, ons terras met uitzicht op de waterskiplas. sinds we hier op onze vaste stek zitten bij Brenda en Marty ben ik al iedere morgen vanaf 8 uur op verkenning geweest. Gisteren was ik in het "topsail statepark" dat hier heel dicht bij ligt. Je kan er een 3tal km met de fiets in maar dan kan je beter stappen. Het is nl. Een duinengebied met enkele meren. Ik heb er een kleine 2 uur gewandeld en geen kat gezien. Het was ook wel ploeteren door het mulle zand. Om het bos leefbaar te houden branden ze de onderbegroeiing regelmatig af. De bomen kunnen daartegen. De onderkant van de stammen ziet zwart en op het strand vindt je dan ook zwarte houtsnippers. Alles groeit hier dan ook geweldig, onbebouwde terreinen zijn een echte wildernis waar geen doorkomen aan is. Het strand aan de kamping van het park was licht bevolkt. Kamperen heeft hier voor een aantal wel een heel andere dimensie, je sleurt een middelgroot huis achter je auto mee. Het strand is hier trouwens heel mooi, heel wit zand en de zee heeft fantastishe kleuren. het moeiĺijke aan fietsen is dat er hier niet zoveel straten zijn die doorlopen. Ik heb al heel wat tijd doorgebracht met het zoeken van doorgangen naar andere straten vanuit de waterskiwijk. er is een bospad dat naar de kustweg loopt, die weg heeft een goed fietspad. Er zijn heel weinig bospaden, als de gemeente ze niet onderhoudt groeien ze heel snel dicht. verder hebben we de keuken uit haar slaapstand gehaald. Ze hebben hier best goeie ingrediënten. De verse scampi zijn uitstekend. Fruit, groenten en steak zijn prima. Gisteren heb ik een heel lekkere jambalaya gemaakt. Het brood blijft heel triestig. Ze stoppen er veel te veel ingrediënten in o.a. suiker of siroop. Brood dat op het onze lijkt is erg duur en nog bedenkelijk? Als ik deze tekst nu weer verlies wordt ik wanhopig en ga ik me op junkfood storten!
