Miauw. Ik, Lowieke, krijg concurrentie in Erembodegem. En eerlijk, ik ben een beetje jaloers. Zelf mijn baasje doet al mee op 'Ge zetj van Erembodegem....'. Kijk maar naar de foto die hij nu op zijn blog zet.

Oké, het is de kat van de pastoor. So what? Is die meer omdat ze buiten kan en mag rondlopen? Bijna dagelijks komt die snoodaard op Facebook, om weer ergens te bedelen om eten, om zich ergens te warmen. En dan vragen de mensen zich op dat internetgedoe af of iemand die kat herkent? Ik mag niet buiten van mijn baasjes, die me aan het station van Erembodegem gevonden hebben. Ja, eventjes luchtje scheppen op het terras, één hoog, naar de vogeltjes en de schapen in de wei kijken, dat wel. Maar in dat gras gaan wandelen, op verkenning trekken..... Snif, nog niet voor mij.

Maar trek ik me dat aan? Niet echt. Als de voordeur opengaat, kan ik wellicht ontsnappen. Maar waarom? Ik zit lekker warm binnen, krijg lekker eten - die weegschaal wil ik niet meer zien. Ik kan de baasjes op de zenuwen werken - moeten ze maar geen kunstbloemstukjes op tafel zetten, echt leuk speelgoed. Als zij willen slapen ben ik wakker, kan ik op hun bed jacht maken op tenen en vingers. En speelgoed is er genoeg, al speel ik nog liever met een prop papier dan met die balletjes.... Maar een bloemetje plukken..... daar gaat niets boven. Hihimiauw.

Een goed jaar geleden - op 4 november 2015 - schreef ik op mijn blog voor het eerst over het 'Masterplan Erembodegem'. Een initiatief van 't stad, vier buro's mochten hun ideeën spuien, kenbaar maken. Tegen de zomer 2016 gingen we er meer over horen.... Ik heb nog niets vernomen, u wel?

De sporthal aan Schotte zou begin december officieel geopend worden, we krijgen er ook een klimtoren bij. De werken aan de Hogeweg zijn begonnen, andere projecten staan op stapel. Ondertussen is het - bij mijn weten toch - windstil over het Masterplan Erembodegem. Met toch wat luister aangekondigd door 'het stadhuis', zelf door een kandidaat-buro in het voorjaar aangesproken op een terrasje op de Plesj en mijn gedacht mogen zeggen. Maar sindsdien? Niets meer gehoord.

Is dat Masterplan in de koelkast gestoken? Mogen de (gewone) inwoners niets weten? Passen al die werken - gedaan of nog niet - in het geheel? Een oproep aan de Erembodegemse politici, van welke partij ook, om de bevolking - uw potentiële kiezers dus - op de hoogte te houden, te informeren. Ik zal u dankbaar zijn, ik denk dat ik niet alleen ben.

Toch een zalig weertje hé. Ik, Lowieke, een vondelingkatje, kan er ook van genieten. Met dank aan de baasjes, die ik soms wel op de zenuwen werk. Hihimiauw.

Ik ben geen dommerikske, ik hoor ze ook wel praten over hoe het vroeger in deze tijd van het jaar kon vriezen, dat er zelfs sneeuw lag op het kerkhof als ze hun dierbaren gingen herdenken op Allerheiligen. Wat dat ook mag zijn, ik ben maar een katerke-geweest hé. Maar nu, buikske volgegeten, genieten in de zon, kijken naar de schaapjes - zijn die nu aan het vechten of..... - in de wei, vanop mijn 'troon', het terrasje één hoog. De vogeltjes in de gaten houden, ze blijven ver weg, ik kan er niet aan. En die lieveheerbeestjes... echt lekker zijn ze niet, dus ik probeer ze niet meer te pakken - was ook moeilijk hoor!!!! Soms ben ik die zonnestraaltjes wat beu, en verstop ik me. Onder de stoelen, of sluip ik terug naar binnen, waar er verstopplaatsjes genoeg zijn.

Daar net heb ik wat moeten werken.... Allé baasje wou fotookes van mij pakken, maar hij kan er niks van - hihi. Dus bazinneke is komen helpen en heeft er enkelen op internet gezet. Als baasje niet echt een computerkluns is, vind je ook bij dit stukje een beeldje van mij. Tot miauws................

Ik kom nog eens piepen, eigenlijk miauwen. Op het blogje van mijn baasje. Om te vertellen hoe het met mij, Lowieke, - een vondelingske dus, ondertussen katertje-geweest - gaat, hoe ik mijn baasjes soms erger.

Meer en meer ontdek ik, meer en meer durf ik ietske extra. Soms tot ergernis van de baasjes, of anders zorgt mijn gedrag voor wat extra hartslag bij hun. Hihihi. Maar ik zie ze graag hoor: ik ga regelmatig flossen, om aaitjes, strelingen bedelen, rustig spinnend tussen hen inliggen, hun tenen of vingers proberen te pakken...... in de hoop dat ze mijn deugnietenstreken door de vingers willen zien. Ik kan maar proberen he, miauw. En, op wat vloekjes na, het lukt...........

Een zaak moet ik toegeven, verhongeren ga ik hier zeker niet. Als bazinneke 's morgens vroeg moet vertrekken, loop ik - op haar weg naar badkamer of koffiezet - meteen voor haar voeten, in de hoop van.... En snel heb ik prijs: bordje met njamnjam.... Als baasje tijdje later opstaat, probeer ik het opnieuw. Maar ze hebben blijkbaar afgesproken, het lukt geen tweede keer. Al heb ik ook al een ander trukske gevonden, ssst. Zoon van bazinneke woont beneden met vriendin, en ze zien me ook graag - hihihi. Dus ik ga daar ook wel eens op bezoek..... En ik krijg er ook wel eens iets.... En dan kan ik ook kieskeurig zijn. Vorig weekend stond er zo bij de baasjes vis op het menu, en ik kreeg ook wat, net zoals eerder kalkoen, kip of..... Maar nee, dat gebakken visje was mijn ding niet. Raar voor een kat? Misschien wel.