|
Waak over je gedachten
straks worden ze je woorden
waak over je woorden
straks worden ze je daden
waak over je daden
straks worden ze je gewoonten
waak over je gewoonten
straks worden ze je karakter
waak over je karakter,
straks wordt het je bestemming.
[Upanishads]
Het grote geheim van het leven. gevonden op het-eeuwige-leven en http:/www gedachtelichaam.be/
let niet op details, let wel op de inhoud,
deze verwoordt wat ik zelf nooit verwoorden kon,
maar altijd al wist
Het grote geheim van het leven
berust op gedachtekracht, en op helemaal niets anders dan gedachtekracht. Maar
denk niet dat het berust op oppervlakkige gedachtekracht. Want indien je dat
denkt, dan ben je het geheim al misgelopen.
Om de waarheid over dit leven te
vinden moeten we met onze gedachten terugkeren naar daar waar de tijd begonnen
is, naar daar waar we de eeuwigheid van de hemel hebben omgeruild voor de
dwaasheid van de hel. Want daar is de fundamentele vergissing begaan, en het is
alleen daar dat we er iets kunnen aan doen om het weer ongedaan te maken.
Wie zijn gedachtekracht dus wenst
te gebruiken om zijn leven hier op een aardse en materiële manier naar zijn
hand te zetten, zal het grote geheim van het leven altijd mislopen. Je kunt
daar niet onderuit, want de vergissing die toen begaan werd, was zo
fundamenteel, dat niets maar dan ook helemaal niets van wat eruit is
voortgekomen sindsdien, enig soelaas kan brengen. Erger nog, door je te blijven
focussen op datgene wat er nu om je heen gebeurt, ga je alleen maar dieper en
dieper de onzin in.
Wees je daar goed van bewust
wanneer je verder op pad wenst te gaan.
Het geheim is heel eenvoudig.
Onze gedachtekracht schept onze
werkelijkheid, schept aldus de anderen om ons heen, en creëert de
gebeurtenissen waarvan we denken dat ze ons overkomen. Het grote geheim is nu, dat we dit al eeuwen aan het doen zijn in een
systeem waarin het zowel goed als slecht kan gaan. En de ironie wil nu dat er
geen enkel systeem kan bestaan, of het moet eerst door gedachtekracht geschapen
zijn.
Beseft u goed wat er gebeurd is?
Onze gedachtekracht heeft eerst
een bepaalde veronderstelling die niet strookte met de Goddelijke, voor waar
aangenomen. Wij hebben in een vlaag van
waanzin besloten dat het ook fout kan gaan! En deze ene beslissing, deze
ene gedachte is de ganse basis van de wereld die wij hier aanschouwen. Deze
gedachtekracht, het idee dat het zowel goed als fout kan gaan, heeft ervoor
gezorgd dat er een wereld ontstond waarin het effectief mogelijk was dat het
goed en fout kan gaan. Deze ene gedachte heeft het ganse universum van
dualiteit, van tegenpolen, van goed en kwaad doen ontstaan.
Beseft u goed de draagwijdte van
dit idee?
Maar dat was niet het universum
dat God voor ons geschapen had. Dat was niet de wereld die Hij voor ons voor
ogen had. Hij had een wereld geschapen waarin het alleen goed kan gaan. Waarin
er geen gedachte kon bestaan die tegenovergesteld was aan wat Hij voor ons
gewild heeft. Hij had niet een wereld van tegenpolen en wisselende stemmingen
voor ogen. Hij wou slechts een wereld van eeuwigdurende liefde.
Gedachten scheppen de wereld.
Er is altijd eerst de gedachte,
en daarna pas de wereld!
En wanneer jij de gedachte
aanhangt dat het zowel goed als fout kan gaan, naargelang jij over een bepaalde
situatie een oordeel hebt, dan schep je een dienovereenkomstige wereld. Je
vraagt dus letterlijk met je gedachtekracht: laat mij eens een wereld zien waar
het zowel goed als fout kan gaan!
Wanneer jij echter terugkeert
naar de gedachte dat het alleen maar goed kan gaan, dan moet de
dienovereenkomstige wereld vroeg of laat voor jouw ogen verrijzen.
Dat is dus het grote geheim.
Jij bent de schepper van je
werkelijkheid, maar zolang je de gedachte koestert dat het ook fout kan gaan,
zal je in die werkelijkheid je leven moeten slijten. Het is maar één enkele gedachte verschil. Het is maar één gedachte
meer. Maar het verschil is wel fundamenteel.
Het kan ook fout gaan is een
gedachte net als alle andere, die jou geeft waar je om vraagt. En dat moet zo gebeuren,
omdat jij van God zijn almachtige scheppingskracht hebt ontvangen.
Vergis je dus niet in datgene
waar jij je aandacht wilt op richten. Je kunt werken met de spirituele principes,
maar wees ervan overtuigd dat je de principes op verschillende niveaus kan
toepassen. Het staat je volledig vrij om ze toe te passen waar je maar wilt,
maar er is echter maar één niveau waar het ook effectief zal zijn. En dat
niveau is daar waar het ooit begonnen is, de basisgedachte die een verkeerde
wereld tot stand heeft gebracht, het idee dat het ook verkeerd kan gaan. Daar,
aan die ene gedachte is het dat je moet werken.
Vanwege dat idee, en alleen maar
vanwege dat ene idee, beleven wij deze wereld van ellende en smart.
Wil jij dat idee blijven
koesteren?
Wil jij dat idee in je denken
blijven bewaren?
Denk er heel goed over na, want
het is de keuze tussen hemel en hel die je maakt. De hemel is de plaats waar
het alleen maar goed kan gaan, en de hel is de plaats waar het zowel goed als
fout kan gaan. En beiden zijn slechts een vorm van jouw bewustzijn, want elk
van deze werelden wordt beleefd vanuit de gedachten die haar hebben gecreëerd.
Er is altijd eerst de gedachte, en daarna pas komt de wereld op die manier naar
je toe. Maar niet op het oppervlakkige niveau, maar wel op het fundamentele
niveau. Zolang je niet beseft dat het alleen op dat niveau is dat er een keuze
kan gemaakt worden, zolang zal je de pijn en de smart van de dualistische
wereld op een of andere manier voelen. Want dat is waar je zelf uitdrukkelijk
om vraagt! Ook al besef je dat niet eens op dit moment.
En die keuze wordt jou niet
opgelegd. Het is een compleet vrije keuze, waaruit niemand je zal komen
weghalen. Jij, en jij alleen moet voor jezelf kiezen of je deze wereld, dit
bestaan dat is opgebouwd op het idee dat het ook verkeerd kan gaan, wilt
blijven bewaren. Het is slechts een ommekeer in je denken. Je hoeft er de
wereld niet voor aan te pakken. Alleen in je denken kan je het bewerkstelligen.
God heeft je een vrije wil
gegeven, en dus ben jij helemaal voor jezelf verantwoordelijk. Kijk niet twijfelachtig
om je heen om te zien wat de anderen doen, want de anderen nemen misschien op
dit moment niet de goede beslissing. Maar durf hier zelf over na te denken,
durf hier je eigen mening over te vormen, en kom dan in eer en geweten tot een
besluit of je deze wereld waarin het ook verkeerd kan gaan als jouw realiteit
wilt behouden.
Kan je nu een beetje volgen
waarom Christus er zo op aandringt dat we dringend onze broeder zijn zonden
moeten vergeven? Want alleen wanneer we echt geloven dat er niets fout kan
gaan, alleen dan is onze gedachtekracht weer werkzaam in de goede richting. En
hoe kan je nu tegelijk geloven dat je alleen maar het goede wilt, en tegelijk
zeggen dat de ander fout is. Dat gaat niet. Dat is juist een expliciet voorbeeld
van gedachtekracht uit het systeem waar het zowel goed als fout kan gaan. Want
alleen in dat systeem wordt er gedacht in tegenpolen, en worden die tegenpolen
dan ook nog eens als waarheid aangenomen.
Het is dus niet zomaar een oppervlakkig
iets, een vaag idee, waar we mee aan het werken zijn. Het is daarentegen heel
serieus, en heel fundamenteel voor je eigen belevingswereld.
Je kunt dan wel denken dat het zo
zal zijn, en je kunt misschien innerlijk voelen en weten dat het juist is. Zolang
je er echter niet naar gehandeld hebt, of zolang je het niet in alle situaties
kunt toepassen, geloof je niet echt dat het waar is.
Het is pas wanneer het in alle
aspecten van je leven opnieuw zo beleefd wordt, wanneer het in iedere gedachte
die in je hoofd opduikt bestendigd wordt, dat je de wereld van dualiteit weer
voor de wereld van eenheid kan omruilen.
En daarom is het zo broodnodig
dat we er een begin mee maken om alles waarvan we denken dat het fout kan gaan,
weer uit ons denken te verwijderen.
Daarom vraagt Christus om de
anderen hun zonden te vergeven.
Want zonden vergeven betekent
eenvoudigweg de gedachte uit je hoofd zetten dat iets fout kan gaan. Het
betekent jezelf vrijmaken van het idee dat de ander jou iets kan aandoen. Het betekent
in nog andere woorden gezegd dat je terugkeert naar het bewustzijn van je eigen
scheppingskracht. Het betekent dat jij je bewust wordt van hetgeen jouw gedachten
met jou aanvangen.
Alleen wanneer je niemand nog
iets aanrekent; alleen wanneer iedere gedachte aan zonde en fout uit je denken
gewist is, alleen dan kan je terugkeren naar het bewustzijn en de
dienovereenkomstige wereld waar het alleen maar goed is.
Als je weet hoe fundamenteel de
wet van de gedachtekracht is, dan weet je ook dat het onmogelijk is om tegelijk
in liefde en in zonde te geloven. Het bestaan van de ene sluit automatisch het
bestaan van de andere uit. Want indien zonde mogelijk is, dan kan liefde nooit
almachtig zijn, en moet deze ellendige wereld van dualiteit dus de enige
waarheid zijn. Je kunt niet twee tegengestelden in één zin vernoemen, zonder zelf
verward te worden. En zolang je naar liefde smacht, maar zonde als idee blijft
vasthouden, zolang zal je verdwaald zijn en je nergens thuis voelen.
Christus was dus zo gek nog niet.
Datgene waarvan wij dachten dat
het voor watjes bestemd was, namelijk de ander zijn zonden vergeven, is in
feite een oerwet, een fundamentele basiswet van het universum die hij ons kwam
leren. En hij wou ons alleen maar zeggen dat we die wet nu deftig verkeerd aan
het gebruiken zijn.
05-02-2008 om 21:31
geschreven door annemiek
|
