Dé marktkramers zitten iedere morgen in het café te koffie kletsen, te discussiëren of te roddelen onder deze marktkramers zijn er enkelen die er meteen blijven wonen tot 's middags wanneer ze zien dat het 'stront' regent anderen blijven er niet wonen maar rijden dan meteen naar huis zijn dus voor niets naar de markt gereden máár wel enkele verhaaltjes rijker
en ik ik ben geen echte marktkramer toch niet van dat slag wanneer ik in het café verschijn is er 'stront' aan de knikker of staat het 'water' bijna aan mijn lippen ik bedoel waar moet ik anders naar toe? openbare toiletten zijn dun gezaaid of nog niet open op kritieke momenten
en dan dringt zich meteen het volgende probleem op: ik wil wel iets gebruiken maar dan moet ik tijdens het drukste van de markt alweer terug naar het toilet ik weet wel dat men mij verplicht is toe te laten door 50 cent te geven voel ik me daar dan weer beter bij zo blijven we even goede vrienden en kan ik ook even op mijn gemak zijn
Een man en een vrouw kijken televisie, wanneer de
vrouw plots zegt: 'Ik
ben moe en het wordt laat, ik denk dat ik maar eens ga
slapen.' Ze gaat naar de
keuken om het ontbijt voor morgenvroeg voor te bereiden, spoelt alle popcorn schaaltjes uit, neemt
vlees uit de diepvries
voor het avondeten morgen, controleert of er nog
cornflakes zijn, vult de
suikerpot, legt lepels en zet schaaltjes op de tafel en zet de koffie klaar
voor morgenvroeg. Dan
stopt ze de was in de droger, een nieuwe was in de machine, strijkt een hemd en
naait er een knoop aan. Ze ruimt de kranten en het kaartenspel dat nog op
tafel ligt op en legt het telefoonboek op zijn
plaats. Ze maakt de
wasmanden leeg en legt de handdoeken gespreid om te
drogen. Ze geeuwt, rekt
zich uit en wanneer ze richting badkamer gaat, stopt ze bij het bureau, schrijft een briefje voor de leraar van haar zoon, legt er geld bij en neemt een boek mee dat op een
stoel lag. Ze tekent een
feestkaartje voor een vriend, schrijft er het adres op
en plakt er een
postzegel op. Daarnaast
maakt ze ook nog haar boodschappenlijstje. Ze legt de kaart en het briefje naast haar tas en
schrijft nog 3 dingen op
het briefje die ze morgen nog moet doen. Ze gaat naar de badkamer, brengt een nachtcrème op
haar gezicht aan, poetst
haar tanden en doet haar nagels. Haar man zegt: 'Ik dacht dat je ging
slapen!' 'Ja ga ik
ook.'antwoordt ze. Ze
vult de schaal met water voor de hond en zet de kat buiten, dan controleert ze of
alle deuren dicht zijn. Ze loopt nog eens langs de kamers van de kinderen, geeft een hoestpastille
aan het kind dat hoest, vervangt een lamp, legt de
sokken in de wasmand en
praat nog even met één van de grotere kinderen dat
nog zijn huiswerk
maakt. Eenmaal in de
slaapkamer stelt ze de wekker in en legt haar
kleding voor morgen
klaar. Terwijl ze dit
doet, zet haar man de televisie af en zegt
doodleuk: 'Ik ga ook
slapen'. Hij gaat naar de slaapkamer, stapt in bed en
gaat slapen. . . Doet dit alles je denken aan iemand die je
kent??? Bovendien moet
ze altijd mooi en sexy zijn, altijd lachen en
goedgezind zijn en zeker
niet chagrijnig! Zo zie
je maar wat voor een SUPERRAS wij vrouwen zijn! . . ehhhh ik vond dit in mijn mailbox maar ik geloof niet dat het op mij van toepassing is hahaha kben niet gek en niet perfect kben wie ik ben
na dit jaren niet meer te hebben gedaan heb ik gisteren avond gedanst in een fijne omgeving met toffe mensen na jaren van schrik om een overbelasting van mijn benen en voeten omdat ik niet van de lichtste ben heb ik gedanst alsof ik 50 kg lichter was hoe die klik plots gemaakt werd weet ik niet maar wat ik wel weet: vanmorgen geen spierpijnen gevoeld en ook geen zere rug meer geen pijnlijke uitstraling naar beneden geen kramp gevoel meer in mijn bovenbenen een klein wonder
vandaag laden we onze wagens boordevol sinterklaasgoed een drukke tijd breekt aan meer uitpak en meer inpak en tussendoor wat stress als er storm is en veel stress omdat ik plaats te kort heb mijn nieuwe markt wagen is niet op tijd klaar aan de wagen bouwer ligt het niet aan Renault des te meer nog steeds hebben die niet geleverd alles wat er aan vast moet gezet worden staat te wachten met een beetje geluk kan ik in januari eindenlijk de weg op
gisteren was het "goednieuwsdag" in Nederland indien je elke dag goed nieuws wil ontvangen kan je naar http://www.zinfo.nl/ met zelfs een eigen nieuwsbrief eventjes ben ik weer een fier op die Nederlanders én op mijn dubbele nationaliteit
zelden zie ik er tegen op om te gaan werken maar na een dag als gisteren met stevige hagelbuien dacht ik deze morgen tijdens de uitpak "toch weer niet hè?" mijn overbuurman hoorde me zachtjes zeggen: 'ik wil naar huis" want ik moest een plastic zeil over al mijn waren leggen de wind waaide alle regen binnen hij zei: "gaan we naar huis? als gij gaat, ga ik ook...." ik zei: "nee" en verdenk hem van blufpoker want hij wist gewoon dat ik nooit opgeef net zo min als hij we staan daar soms helemaal alleen onder de kerk van Kontich maar staan doen we weer of geen weer gelukkig klaarde het op na tienen en achteraf gezien heb ik weer een toffe omzet gehaald
ja echt! het was slecht weer 's morgens wel 8 buien geteld en 's middags nog eens 5 of zo en mijn theorie klopt rotweer ---->"de mensen vreten hun kas op" dit wil eigenlijk zeggen: "ze vreten hun kas leeg" met andere woorden indien hun kas leeg is moet die gevuld worden het liefste met chocolade want dat schijnt te troosten dus heb ik vandaag op mijn 2 marktjes super goed gewerkt bovendien was de jeugd weer terug uit vakantie en dat scheelt altijd
verder heb ik eindelijk alles op een rijtje betreffende die Pretium Telecom oplichterij overmorgen rij ik naar mijn ouders en dan maar afwachten wat het resultaat is
o ja, morgen boekenbeurs dat wordt diep in de beurs tasten meteen even langs uitgeverij Houtekiet dan zie ik eindelijk ook die vriendin nog eens terug de welke die me zo'n 15 jaar geleden heeft losgerukt uit mijn depressieve staat van work-a-holisme kben haar er nog altijd innig dankbaar voor
onze dochter is weer vertrokken ze woont nu alweer enige tijd in Nederland maar het lijkt net of ze op kamers is soms komt ze een weekend en nu is ze net 9 dagen lang hier geweest kon ze meteen haar vrienden opzoeken die vakantie hadden en ondertussen gewoon thuiswerk verrichten want journalistiek via de laptop is gemakkelijk
ze verandert wordt harder vind ik maar ja, dat zal mijn moeder indertijd van mij ook wel hebben gedacht ik voel me er ongemakkelijk bij als de geschiedenis zich herhaalt ......
ja hoor de spanning is er af kben ontploft en wel degelijk tegen de juiste persoon: koning 'roddel' himself die nog eventjes vuurke stook wilde spelen binnen mijn gezin ik geloof niet dat ik al ooit iemand zo zijn bak vol heb geladen en ik heb hem ook nog nooit zo bleek gezien genoeg en een dikke streep er onder
ik hoop dat ik deze keer weer beter slaap en minder last heb van mijn maag en rug
kort onder de morgen werd ik wakker na een droom die ik nog nooit gehad heb en waar ik nu nog steeds niet goed van ben iemand bleef maar praten en praten eigenlijk was het regelrechte kwaadsprekerij over anderen en ik wilde er tussen komen maar ik werd volkomen genegeerd na verloop van tijd begon ik te koken van woede en nam alles wat er onder mijn handen kwam vast om het vervolgens tegen de stenen vloer kapot te smijten razend, niet te stoppen het interesseerde me niet wat het was het moest kapot!
wat zit er diep in mij dat zich zo manifesteert in mijn droom?
slapen lukte niet meer maar met behulp van mijn mp3 speler heb ik een meditatie gedaan daarna wat vroeger dan gewoonlijk op zondag fris en monter de badkamer ingedoken en de rest van de dag was er merkbaar meer energie in mij de website waar ik mijn meditatie vandaan heb is er eigenlijk eentje waar je studie tips kan vinden van de universiteit van Leiden
vandaag moet ik het toegeven: ik verlies energie mijn rug speelt op ik duik steeds vroeg in mijn bedje ik voel me ook niet meer zo stevig met beide voeten op de grond en dit is al enkele weken aan de gang verschillende keren ben ik ook echt kwaad geweest tegen beter weten in mijn verstand zegt dat ik ook anders kan reageren en sinds ik terug ben uit Australië reageerde ik ook anders maar de laatste weken komen er kinken in de kabel kwaadheid verbergt verdriet en angst
daarom probeer ik hier en nu het een en ander neer te schrijven om inzicht te krijgen in wat er gaande is wanneer ik alles overdenk zonder neer te schrijven blijven de inzichten niet hangen wanneer ik het in een schrift schrijf lees ik het nooit meer na heeft het ook niet zo'n kracht
eerlijk gezegd: ik vraag altijd diep binnenin mij om inzichten en levenslessen zodat ik anderen beter kan begrijpen in hun doen en laten in hun denkwijzen en dwalingen en zo ben ik al enige tijd bezig met het thema 'achterdocht' een verschrikkelijk moeilijk thema en nu slaat het toe in mijn eigen leven op allerlei terreinen achterdocht, verdachtmakingen en roddels
en daarom voel ik mezelf terrein verliezen dit pad ben ik al ooit gegaan heel veel jaren terug regelrecht de depressiviteit in niks kon me nog boeien iedereen was tegen mij elk initiatief werd door mezelf ondermijnd
het is alsof een nieuwe cyclus start ik ben niet goed voorbereid en ik ben al helemaal niet goed in stratego ik wil zelfs niet meer deze straat inslaan
ik wens te blijven vertrouwen in mensen ik wens te geloven dat ik 'beschermd' word ik wens het goede te zien in alles wat ik tegen kom
onlangs hoorde ik een verhaal wat me bekend voorkwam een mens komt hetgene tegen dat hem toont wat hij/zij niet in zichzelf wil zien
dus gaat het hier eigenlijk wel om inzicht krijgen in anderen? nee ik wens me (terug) veilig te voelen in iedere omstandigheid en tussen alle mensen het is dat wat op dit moment op de proef gesteld wordt of is het eerder een vals gevoel van veiligheid dat ik in mezelf meedroeg meer en meer begrijp ik dat ik mezelf veiliger voel in 'het onbekende' dan in mijn eigen dichtbije wereld alsof ik heel heel ver weg wil lopen naar daar waar het goed is
het is tijd om me om te keren om te oefenen in vertrouwen in de mensen rondom mij
het is tijd om mijn zachte en kwetsbare 'ik' te tonen mijn 'ikweethetniet' kantje en dan te vertrouwen op het goede in de ander in die nabije ander zoals ik dat moeiteloos kan in iedere vreemde die ik ontmoet ondertussen mijn voeten op de grond zetten en diep blijven door ademen
This has to be one of the cleverest E-mails I've received in
a while. Someone out there either
has too much spare time or is deadly
at Scrabble. (Wait till you see the
last one)!
DORMITORY: When you rearrange the
letters: DIRTY ROOM
*
*
* PRESBYTERIAN: When you rearrange the
letters: BEST IN PRAYER
*
*
* ASTRONOMER: When you rearrange the
letters: MOON STARER
*
*
* DESPERATION: When you rearrange the
letters: A ROPE ENDS IT
*
*
* THE EYES: When you rearrange the
letters: THEY SEE
*
*
*
GEORGE BUSH: When you rearrange the
letters: HE BUGS GORE
*
*
* THE MORSE CODE : When you rearrange the
letters: HERE COME DOTS
*
*
* SLOT MACHINES: When you rearrange the
letters: CASH LOST IN ME
*
*
* ANIMOSITY: When you rearrange the
letters: IS NO AMITY
*
*
* ELECTION RESULTS: When you rearrange the
letters: LIES - LET'S RECOUNT
*
*
* SNOOZE ALARMS: When you rearrange the
letters: ALAS! NO MORE Z 'S
*
*
* A DECIMAL POINT: When you rearrange the
letters: IM A DOT IN PLACE
*
*
* THE EARTHQUAKES: When you rearrange the
letters: THAT QUEER SHAKE
*
*
* ELEVEN PLUS TWO: When you rearrange the
letters: TWELVE PLUS ONE
*
*
*
AND FOR THE GRAND FINALE:
MOTHER-IN-LAW: When you rearrange the
letters: WOMAN HITLER
mijn ouders in Nederland zijn opgelicht door Pretium
Langzamerhand komt het ware verhaal te voorschijn hier en daar had ik in de loop van de laatste maanden wel iets opgevangen maar op een of andere manier heb ik niets aan elkaar gelinkt maar nu ik regelmatiger en overdag bij mijn ouders langs ga krijg ik ook meer zicht op wat daar zoals gebeurt eerder dacht ik dat mijn moeder soms achterdochtiger was dan vroeger dat het allemaal zo'n vaart niet liep maar inderdaad: ouderen worden soms ergens in geluisd zo ook door het telecommunicatie bedrijf Pretium ergens in de zomer kreeg mijn moeder een telefoontje men liet uitschijnen dat ze door haar leeftijd bij KPN in een andere tarief formule kon stappen die goedkoper was mijn moeder had er wel oren naar maar ze vroeger ettelijke keren of het wel degelijk van KPN uitging dit werd bevestigd of misschien werd er gewoon zo gedraaid met woorden dat ze een bevestiging hoorde uiteindelijk zou men de papieren opsturen die zij dan ingevuld weer zou retourneren toen ze de papieren thuis kreeg zag ze meteen dat het niets met KPN te maken had en ze streepte alles door en onderaan schreef ze: "Ik blijf bij KPN" Dit stuurde ze terug helaas zonder er een kopie van te maken en ook zonder de kinderen iets te vertellen op deze papieren stond trouwens ook haar bankrekening nummer wat wel vreemd is heeft KPN dat dan doorgegeven?
in ieder geval dacht mijn moeder, dat daarmee alles weer in orde kwam tot ze in september een factuur kreeg van Pretium en bovendien was het geld automatisch van haar rekening afgeschreven op dat moment had ze het wel met mij over hogere of lagere kosten van sommige gesprekken maar ik had niet door waarover het ging tot ze vorige week er opnieuw over begon
ondertussen had ze van KPN ook papieren gehad waardoor ze zich daar opnieuw lid kon maken ze moest daarvoor ook identiteitsbewijzen kopiëren en alle gegevens weer opnieuw invullen daar hoorde ze niets meer van
de tijd verstreek en ik kreeg een warrig verhaal te horen data waren niet meer te achterhalen nergens kopietjes van maar ik begon op internet informatie te verzamelen en hoe meer ik hier vond hoe moeilijker de situatie leek het ziet er naar uit, dat de meest leugenachtige en geniepigste maatschappij zelfs enkele rechtszaken heeft gewonnen
en hoe verder dit evolueert hoe moeilijker het blijkt om terug te keren naar KPN ik ben er nog niet helemaal uit maar ik denk dat ik dit weekend een aantal brieven zal typen haar deze laat ondertekenen en dan naar diverse instanties zal versturen én maandag nog enige telefoontjes doe in de hoop dat ik iets kan recht zetten
wat me het meeste raakt is dat mensen op deze leeftijd in zo'n kluwen terecht komen die hun gemoedsrust verstoort die hun depressief maakt en bovendien het gevoel geeft dat ze onmondig zijn niet serieus genomen worden
er gebeurt iets vreemd dezer dagen: mensen die korting vragen mensen die hun waren vergeten mee te nemen mensen die een bestelling afbreken wegens niet genoeg geld op zak mensen die halverwege het tellen van hun geld weer opnieuw moeten beginnen en nog eens en dan zien dat ze toch niet genoeg kleingeld hebben en toch nog eens willen tellen een ander die zich daaraan ergert en daarna in het zelfde bootje ziek is die ik daarom op haar gemakske laat tellen en onderwijl vraag ik de volgende al wat die graag wil hebben (want ondertussen staat er een kleine file) wordt ik ter verantwoording geroepen omdat ik niet wacht tot het geld komt (ondertussen komt het geld niet) huh sorry ik begrijp vandaag de wereld rondom me niet
een dag van 2 markten dus 12 uur werken gelukkig is gaat het er 's middags anders aan toe
mijn collega's hier zijn ook wat breder in bewustzijn een hoger gespreksniveau mijn hartje geniet er van
zo slecht was de dag voor de rest niet ok, het regende en véééél maar zo hard kan me dat niet deren al van in mijn vroege jeugd kan ik genieten van het geluid van druppels op een dak
en als ik kinderen zie spelen in plassen of doelbewust onder waterstraaltjes zie staan dan wordt ook het kind in mij weer wakker
of soms speelt ook dit liedje in mijn hoofd walking in the rain.... pure romantiek
nee, dat is weer wat overdreven maar hetgeen me vandaag overviel groeide al aan sinds woensdag ik ben echt boos geweest en het wezen was niet eens in mijn buurt
vorige week was ik op maandag niet gaan markten ik had heel de nacht niet geslapen en op tijd de markt verantwoordelijke verwittigd maar in de loop van de week en zelfs tot vanmorgen toe bereikte me een gerucht dat ik zou stoppen op mijn maandag markt met ingang van 1 januari 'de bron' werd meteen vermeld ik was al blij dat iedereen die het gehoord had mij aansprak om te vernemen of het waar was zelfs 'de bron' sprak mijn ventje aan om te horen of het gerucht waar was hij had het ergens gehoord jaja wishfull thinking wilde mijn plaatsje innemen
'de bron' was niet aanwezig te slecht weer zeker? of was hij bang, omdat hij de wind van voren ging krijgen ik kookte ook al nam niemand hem serieus blijkbaar neemt hij ook mij niet serieus nou ja, dat is dan wederzijds
zo lang ik hem ken krijg ik een vergelijkend beeld voor ogen van de slang in de tekenfilm van Mowgli
was het thema waar we vandaag in de vereniging bij stil stonden een onderwerp waar ik me niet mee verbonden voelde maar ik kom graag voor de meditatie en de rust dus liet ik dit onderwerp een beetje op me inwerken tot in diepere lagen in mij
later sprak ik woorden die vertelde over agressieve brullende mensen die gewoon teleurgesteld waren maar die nooit getroost werden omdat hun gedrag juist iedereen op afstand houdt juist zij die het meest behoefte hadden aan gewiegd te worden ze hadden dat van zich zelf niet door ....
weer later viel mijne frank (door woorden van anderen) er zijn er nog anderen die niet door hebben dat ze getroost willen worden niet met woorden niet met blikken van begrip want dat maakt hun onrustig ze zijn niet boos maar bezig met voort te hollen met iedereen het naar de zin te maken met niet de tijd te maken om te voelen wat ze zelf nodig hebben of eigenlijk om niet zelf in in huilen uit te barsten om een groot gemis een gemis aan geborgenheid en gemis aan veiligheid
door dit allemaal te bevoelen kwam ik vandaag bij een tere plek diep in mezelf de tranen dringen een wirwar van redenen dringen zich ook op maar nee niet al die redenen zijn de oorzaak
maar wel dat er ergens lang geleden diep in mijn herinneringen verborgen er ooit een gebeurtenis heeft plaats gevonden die 'geborgenheid en gewiegd' worden heeft omgevormd tot iets wat gewantrouwd moet worden
hoe zou het anders komen, dat ik dit onderwerp in al zijn variaties steeds op mijn pad ontmoet
hoe zou het anders komen dat ik altijd op zoek ben en me toch ook in zekere zin onmachtig voel naar of in dit gegeven een rode draad in mijn leven dé rode draad van alle rode draden in mijn leven de wortel van mijn onmacht de bron van onbewuste angsten die ik in mijn dagelijkse leven niet bewust beleef
straffe toebak maar nee, geen sigaret zelfs nu niet niet nu ik me even heel klein en zwak voel een test een stukje bewustwording met een zware emotionele lading
met dit allemaal neer te schrijven zakt de emotie en komt er terug helderheid in de plaats wanneer ik het niet opschrijf bestaat er de kans dat ik dit alles opnieuw begraaf in de kattakomben van mijn vroege jeugd daar waar geen herinneringen zijn gebleven op zich al een verontrustend iets
ondertussen surf ik rond om de werkelijke betekenis te zoeken achter het woord troost en kom ik op een prachtige site: "Be you Self" remember who you realy are een andere benadering van persoonlijke issues - en voor gewoon meer rust in jezelf als dat vandaag geen troost is voor mijn zieltje dan ben ik blind hier kom ik nog terug!
IK BEN VÓÓR ONTDEKKING VAN HET UNIEKE IN IEDERE MENS! WAT EEN RIJKDOM!
gewoonlijk schrijf ik tekstjes, overpeinzingen, gedachtenkronkelingen, gedichtjes, verhaaltjes... die overal en nergens gepubliceerd worden. dan weer hier, dan weer daar, op websites, msn groepen, in verenigings kwartaaluitgaves. Tot ik me wat ongemakkelijk begon te voelen: ik lag verspreid over het internet .... dat is nu dus veranderd openbaar reageren kan - als jouw reactie iets vertelt over je zelf - als je iets waardevol hebt toe te voegen - als je je echt niet kan inhouden ;) ... een gastenboek vind ik overbodig want in zo'n brievenbus komt doorgaans alleen reclame
