ik deel hier mijn belevingen en gedachten......jij bepaalt wat je er mee doet!
Foto
Zoeken in blog

Foto
figtree
mijn andere blogs:
  • bloggen.be
  • kunstforum
  • Regenboogvrouwtje
  • Architects Of A New Dawn
  • Pinterest
  • Categorieën
  • 365 dagen iets (9)
  • boeken (3)
  • eenheid door verscheidenheid (3)
  • flow (23)
  • herinneringen (4)
  • introspectie (35)
  • kunstkronkels (7)
  • levenslessen (5)
  • markt (10)
  • vakantie/reizen (3)
  • vrijwilligerschap (2)
  • Inhoud blog
  • Signalen
  • Droom
  • Nog eens een goed voornemen
  • Niets doen en dan toch durven
  • Dag 8 Waarom verder doen?
  • Dag 7 Wát een dag!
  • Dag 6 Afsprak met d'n elsenboom
  • Dag 5 En dan lig ik plots klaar wakker.....
  • Dag 4 ~ wildeplantenstampot
  • Dag 3 ~ afname van multitaskvaardigheid
  • Dag 2 papiertje is te klein :)
  • Elke dag een schrijfseltje of wat anders:1
  • gedachteknronkelingen van vandaag
  • Eerste mini boekje is af.
  • Gouden herinneringen met soms een donker randje....
  • Kunstkronkels
  • Naaimachine
  • Veilig door de sneeuw
  • All I like to do this 365 days
  • Gedachtenkronkelingen
  • Bloggen
  • Elke dag
  • U i t d e f l o w
  • They got the look!
  • Opvliegers of........
  • Onze'n haan
  • Inspiratie
  • Synchroniciteit 2
  • Synchroniciteit
  • eigen weg wensen
  • Gefaald
  • Mijn wens voor 2011
  • Is de wereld echt zo slecht
  • Een kerstdag als een ander.....
  • Het leven is mooi.... of?
  • gevaarlijke aardappelschiller
  • on/off line
  • Bijgeloof
  • universele waarheid
  • Lichtje
  • Cijfers in de media
  • Licht en donker
  • Foute programma's
  • Paps' verjaardag
  • met mams op schok
  • schrijven
  • Mijn godsdienst leraar
  • What would you attempt to do if you knew you could not fail?
  • zweven op de vleugels van de ziel
  • extremisme
  • veer en klissebol
  • Wankelen
  • manipulatie van ons(me)zelf
  • Les in geduld
  • het verleden komt in zicht
  • Een bijzondere workshop: cursus bio-logica psycho-logica
  • hommel
  • In mijn moeders schoenen
  • interactieve Escher
  • simpel
  • tegenstellingen
  • Hemelvaart en opendeurdag
  • oud zeer
  • Onze Nieuwjaarsbrunch bij De Lichtbron vzw
  • Nieuwjaarswensen
  • unusual x mass song
  • Doen wat je doet voor jezelf en de anderen mogen mee genieten.
  • Italiaanse stoofschotel
  • feestelijke pompoensoep
  • this little light of mine
  • 50.... een half jaar verder
  • Champagne
  • Dansend in de regen
  • facebook en een oproep tot positief gedrag
  • veilig?
  • Geert Kimpen
  • Intensief weekend
  • Anahata Katkin
  • :)
  • Baalhoek
  • Crisis
  • mandala in acryl
  • in 4e versnelling
  • Zomerweek in de Ardennen 10-14 augustus
  • smile and move
  • 5 belangrijke vragen
  • Het ideale werk
  • Acht principes
  • kben al terug
  • plots
  • 21 juni: Opendeurdag bij De Lichtbron vzw
  • Geneviève Cooreman - Een nieuw licht op goed en kwaad (Een psychosociaal en spiritueel ontwikkelingsperspectief)
  • 50
  • Interview in Het Nieuwsblad
  • elke vrijdag is anders
  • zacht
  • 't ging vanzelf!
  • Leerlingen van de Piva hebben de geleden schade vergoed
  • schrijf ik niet meer?
  • www....
  • Petje af voor de leerlingen begeleiders van de PIVA
  • De "Stad" reguleert een bloeiende markt kapot!
  • Naar aanleiding van een mail over geweld op de bus.
  • nu lees ik: De nacht van de schreeuw
  • Net uit:
  • Voor Angela en iedereen die 'mijn wereld' een beetje raar vindt.
  • veranderingen
  • Kben terug!
  • De dieven van Provinciaal Instituut PIVA in Desguinlei te Antwerpen
  • dit voelt niet ok.......
  • Mag ik U even voorstellen:
  • kronkelingen
  • mijn maat is vol
  • Waarover maakte ik me zorgen?
  • windows live update
  • Terug naar af en weer terug naar af, steeds weer onderuit.
  • Verstand van zaken?
  • interview vragen en antwoorden
  • lazy evening
  • A thought for the day from Living The Field
  • motivational quote of the day
  • Samenwerking
  • Nieuwjaar brunch
  • welterusten
  • mijn ouders
  • Zonnebos
  • een voorschriftje
  • Australia - Brandon Walters
  • Virus!!! ( http://www.myspacy.biz)
  • Jan van Rijswijcklaan
  • tegenstrijdigheden
  • Brussel
  • onze wens voor 2009
  • gisteren op het NECKOCALYPSE FEST in Leuven
  • over zelfgenezing en mijn proces daarin
  • Time flies
  • een motortje
  • Eten werken slapen
  • Einstein
  • Een enquete van een studente
  • Belgisch Vuurwerk
  • foto reuze kerstman
  • kou
  • de hond, de kat en de rat
  • deze week is voorbij gevlogen
  • nog eentje van verder af
  • Brasschaat, hé, hier staat een snoepkraam!
  • geen spoken, in tegendeel, ik slaap goed
  • Eindelijk
  • Ja zeker, ik was weer eens bij de kapper!
  • sneeuw
  • hij komt....
  • beelden die na zinderen...
  • @Redstar
  • terug naar binnen
  • Schiermonnikoog
  • een speech van een 13-jarige
  • tuimelaar
  • misbaar
  • onmisbaar
  • De ridder op zijn (witte?) paard
  • pijn in de flank ---- griep?
  • griep in huis
  • you have a choice
  • Laika (het ex-asiel hondje)
  • Walsoorden-Arnemuiden-Goese Sas-Goes
  • een dagje vrij
  • Schiermonnikoog
  • Vlaamse knuffeldag
  • impressies van een zondagwandeling
  • druk maken op de weg
  • vliegen of zweven
  • affiche
  • niet naar het 'andere boek'
  • slaapweek
  • in my name
  • engels gras
  • oude woekeraars en opgediepte waarden
  • de volgende ronde
  • dag van de klant
  • reading a book
  • vervolg met Laika
  • Het gaat niet...
  • in de huid kruipen
  • Wat een week
  • Joe Bar Team
  • reacties
  • mijn gevoel vanavond
  • kleuterklasjes
  • vermenigvuldigen
  • en nog iets
  • natuur mens
  • de laatste ballonvaart filmpjes
  • nog 4 filmpjes van de ballonvaart

    *
    Archief per maand
  • 11-2014
  • 07-2014
  • 01-2014
  • 10-2013
  • 08-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 05-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 06-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 11-2006
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
  • 03-2006
  • 02-2006
  • 01-2006
  • 12-2005
  • 11-2005
  • 09-2005
  • 08-2005
  • 07-2005
  • 06-2005
    1001 gedachtenkronkelingen
    waarom ik doe wat ik doe en ben wie ik ben

    05-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.voorbij is .........
    voorbij is
    een 'gewone' week in mijn leven
    een week na een bijzondere vakantie
    een week boordevol schrijf ideeën
    een week boordevol plannen
    een week van vele woorden over ervaringen
    een week van veel luisteren naar andermans ervaringen
    een week waarin onze dochter het huis verliet
    een week van een poes vasthouden en terug afgeven
    een week van voelen hoe het nu voor ons is
    een week van fijne chats met onze dochter
    een week van tevredenheid over haar
    een week van me gelukkig voelen
    een week van vrede in mijn hart
    een week van blij thuis te zijn
    een week van dit anders dan anders te ervaren
    een week van vakantie gevoel
    een week van geluk om hier te wonen
    een week van vogel(lok)voer
    een week van didgeridoo muziek
    een week van kadootjes geven en er zijn er nóg
    een week van contrasten tussen mij en zij
    een week die niet is samen te vatten in deze zinnen
    een week die gewoon is wat ze is
    een week boordevol kleine geschenkjes
    een week waar niemand mijn geluksgevoel kon verstoren
    een week die zich mag herhalen

    05-08-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    03-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een mail die ik toch even wil delen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen















    vandaag overviel me het gevoel dat ik deze mail moest sturen
    maar niet alleen naar mijn oom
    ook naar mijn lieve vriendin in Canada
    met wie ik in het engels converseer
    die dus deze blog probeert te lezen
    maar daar niet altijd in slaagt
    deze mail bevat allerlei gevoelens, gedachten en inzichten
    die tijdens en na mijn reis ontstonden
    die naar mijn mening waardevoller zijn
    dan alle woorden die mijn reis omschreven

    terwijl ik deze woorden neerschreef dacht ik:
    dit is belangrijk, dit is dé essentie
    dit is een scharnierpunt in mijn leven
    daarom plaats ik een stukje van deze mail ook in mijn blog

    .......

    This week I was a busy bee again,
    telling everybody about this perfect perfect month
    which I will keep in my heart as a present for ever....
    Everybody tells me that I look great! 
    That this holliday did me good.

    This is what it is.
    At the other hand (I realize now when I'm writing this mail) 
    my busy being this week,
    putted some emotions of me on the background.
    And now, at this moment, there are tears in my eyes again,
    which I cannot exactly explain.
    It must be the feeling of missing you both and Chippy and the 
    birds and the peace in your house, and the silence in nature........
    This all had a big impact, there are no words for this.... 
    There is also a strange feeling inside which came
    when I looked over and over again to all those figtrees everywhere.
    These are my most favorite trees
    and at the end of my holliday I asked "why?"
    Then the answer came:
    "because they make their own roots after they are born."
    I had no roots,
    but since I met these trees my roots started to grow,
    they went down during years.
    And this holliday they touched the earth...
    and went into it.
    Since I came back
    I'm every minute aware of the gound or floor under my feet.
    When I'm in close heart contact with people,
    I feel the energy
    flowing through my body, down to earth..
    I never felt this before,
    in the past I felt like it lifted me up,
    like my feet did not touch the ground.
    This gives me also the sign that a new period in my life started:
    "make some choises and live in balance with these choises"
    It is about neutralising the difference between theory and practise. 
    A long mail, huh?
    I'm glad that I've found words for what is happening inside.
    It is also good for me to express.

    I would give you all warm hugh for everything you gave me.

    .......

    03-08-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    01-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vogelgeluiden-goede voornemens-boekenbon
    wakker geworden en meteen mijn gekochte CD opgezet:
    Australische vogel geluiden
    yessss! ze staan er allemaal op!
    vandaag een dagje chocolaterie
    ook babbelen met onze vriendin, collega, steun en toeverlaat
    die ook in onze zaak werkt

    ondertussen vliegen er al dagen
    allerlei goede voornemens door mijn gedachten
    ik voel me gelouterd sinds mijn reis
    heb verschillende conclusies getrokken
    ik voel me gelukkig
    dat is de belangrijkste
    al de anderen betreffen andere aanpak van huidige situaties
    hoe in de toekomst daar mee om te gaan
    zodat het vredige gevoel in me blijft bestaan

    ah ja,
    kben ook een vogelvoeder project gestart
    want wie zegt dat ik ze hier niet tammer krijg?

    ondertussen struin ik door oudere mails
    en plots valt mijn oog op boekenbon die ik gewonnen heb
    wacht ff
    kheb nog niet alle post doorgenomen...............ja:
    een bon van 10 euro van de Standaard Boekhandel!
    tof

    nu vandaag nog mijn terugreis publiceren
    (in het verleden, dus ergens hieronder)
    en/ mijn foto's en mini filmpjes uploaden
    en misschien een boekje van deze reis laten maken via Lulu
    maar dan moet ik eerst nog de foutjes corrigeren

    01-08-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    28-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kben thuis!
    kben thuis sinds gisteren avond kwart voor negen
    zoveel te vertellen
    vandaag komt het er nog niet van
    .....
    ondertussen ben ik onverwacht al naar de markt gegaan
    en me alweer reuze geamuseerd
    .......
    mijn dochter heeft een katje gehaald voor d'r vriend
    het was eerst in volle paniek
    nu snort het en blijft dicht tegen mijn hals zitten

    28-07-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    26-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kuala Lumpur
    Klik op de afbeelding om de link te volgen










    wanneer we 8 uur later landen in Kuala Lumpur

    halen we eerst de bagage op
    want er is voor ons een gratis dag hotel geboekt.
    op een of andere manier had ik de indruk,
    dat dit hotel grensde aan de luchthaven
    na enige navraag worden we diverse keren
    van het kastje naar de muur gestuurd
    of begreep ik het gewoon allemaal verkeerd
    in ieder geval hebben we zeker 6x dezelfde lift genomen
    mijn neef wordt er zenuwachtig van
    en ik begin meer en meer te lachen
    het is ook allemaal zo komisch
    maar ondertussen blijkt men ons al een uurtje om te roepen
    natuurlijk hoor ik door alle lawaai niets
    en zeker niet onze naam met een maleisisch accent
    alvorens we in een mini busje stappen vraagt men
    of we geïnterresseerd zijn in een kleine rondtour
    ik wel, mijn neef niet, dus moet ik meer betalen
    geen probleem:
    ik wil meer zien dan een luchthaven en hotel

    we stappen met enkele anderen in het busje
    en dan blijkt dat hotel niet vlakbij te zijn
    dus krijg ik al meteen een indruk
    van het land, zijn natuur en bewoners
    en ik kijk mijn ogen uit
    zo modern alles in en om de luchthaven is
    zo arm en eenvoudig is de streek die we doorkruisen
    ik voel me enigszins ongemakkelijk
    de rol van rijke toerist ligt me niet
    bovendien is dit niet mijn manier van reizen
    niet mijn manier van contact maken met een land
    ...
    en toch .... is ook dit een manier van beleven
    zo komen de meeste west Europeanen in die land aan
    dus ik besluit me over te geven
    en alle ervaring te laten binnenkomen
    ik probeer me terug onbevangen op te stellen
    en deze keer is dat verdomd moeilijk

    44 km en 3 kwartier later arriveren we in
    Allson Klana Resort
    mijn mond valt open van verbazing
    vele vrienden, familie en kenissen
    vertelden me wel eens over luxe hotels
    over pracht en praal: oogverblindende luxe
    deze keer sta ik er zelf
    en ik vind het moeilijk te aanvaarden
    we worden te woord gestaan en bediend als eregasten
    krijgen een luxe kamer met zicht op zwembad
    allemaal gratis!

    het is ondertussen 9 uur plaatselijke tijd
    dus we ontbijten meteen: wat een luxe buffet
    en ik proef allerlei gerechten die ik niet ken
    en begin te acclimatiseren
    eigenlijk voel ik wat veranderen in mezelf
    vanaf het moment dat ik begin
    met mijn waardering uit te spreken
    naar iedereen die er werkt
    vanaf het moment dat ik mijn dankbaarheid kan uiten
    voel ik me rustiger worden

    terug op de kamer slaap ik enkele uurtjes
    om 1 uur word ik opgepikt
    voor een kort bezoek aan Kuala Lumpur
    wanneer de chauffeur (en tegelijk gids) arriveert
    blijk ik de enige passagier te wezen
    we rijden een dik uur voor we er zijn
    via een tolweg en dat is jammer
    zo zie ik minder van de streek
    in de stad aangekomen volgt mijn gids een vaste tour
    een van gebouwen, gebouwen en gebouwen
    beleefd trek ik foto's van alles wat hij me toont
    hij is trots op deze stad met alle glitter en glamour
    na Australië brengt dit land me in onrust
    zoveel lawaai, geen hartcontact, snel, snel, snel
    langs een paleis met echte gouden kronen op de hekken
    langs oude gebouwen met een geladen geschiedenis
    langs nieuwe gebouwen die elkaar de loef afsteken
    in een toren naar boven, snel foto's trekken,
    ook van de honderdjarige boom die mocht blijven staan
    daarna binnen en buiten de Petronas Twintowers
    met een enorm shopping centrum
    we passeren apen in de buurt van een overdekte vogeltuin
    het weinige groen in deze stad is met een net overspannen
    geen tijd om binnen te gaan
    wel tijd om nog te shoppen in een handcraft centrum
    waar mijn gids een procentje krijgt van mijn aankopen
    wat doe ik hier..........
    ik begin te lachen om mezelf
    om  mijn wereldvreemd gedrag
    om mijn vermeende vrijheid die ik hier weer verlies
    om hoe ik me vandaag hier en nu laat 'leven'
    om mijn gids, die ik niet wil kwetsen
    maar die op een totaal andere golflengte zit
    om de grond die ik niet meer onder mijn voeten voel
    .........
    tot ik een fotokadertje zie
    met daarin de bloemen van mijn bruidsboeket
    en ik besluit het te kopen
    na 24 jaar wordt het wel eens tijd dat ik
    ons tweetjes in een nieuw kadertje plaats
    met een foto die ik wél graag zie
    in plaats van die oude die ik vervloek
    ......
    wanneer we buiten komen zie ik zoals gewoonlijk figtrees
    en ik vraag me ook zoals gewoonlijk af
    wat trekt me aan in die bomen?
    deze keer weet ik het: hun wortels
    ze vertellen me dat het nooit te laat is
    om alsnog wortels te ontwikkelen
    dat kan altijd nog vanuit de kruin
    en een dun worteltje kan uitgroeien tot een stevige stam
    en vele worteltjes groeien samen uit tot een boom
    waar iedereen die passeert tegenop kijkt
    ..........
    terug in de auto zitten we in de drukke avond spits
    en ik geraak terug in een geluksgevoel
    om die chauffeur die eigenlijk erg goed rijdt
    om diezelfde chauffeur die ondanks dat ik alleen was
    me toch alles liet zien en zorgzaam met me om ging
    om het feit dat ik in dit land me meer bewust werd
    van de verscheidenheid tussen landen en mensen
    .........
    het regent en het is warm, het is hier groen
    vele onkruiden zijn bij ons dure kamerplanten
    dit formaat is zelfs onbetaalbaar
    deze tijd van de dag zie ik allerlei armoedige winkeltjes
    binnen en buiten de stad
    wat een overlevingsdrang!
    ......
    wanneer ik weer arriveer in het hotel ben ik een beetje oververhit
    en dus duik ik het zwembad in
    slechts 3 andere mensen delen dit bad met mij
    en ik geniet dan toch gelukkig van déze luxe
    ofschoon een kikker daar anders over denkt
    hij denkt niet meer
    ligt dood te drijven in een luxe zwembad
    ..........
    het regent wanneer we gaan dineren
    reuze slakken genieten er van
    en vogels beginnen ook hier eindelijk te fluiten
    een uitgebreid buffet wacht ons op
     en om 9 uur worden we weer opgepikt
    en naar de luchthaven gebracht
    langs wegen met guirlandes van lichtjes
    langs prachtig verlichte struiken en gebouwen
    maar ook langs winkeltjes die nog steeds open zijn
    geen klanten te zien.......




    26-07-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.alweer 8 uur vertraging, jawel!!!!

    even tussendoor op een raar toetsenbord
    die soms vreemde kronkels vertoont
    we hebben weer 8 uur vertraging
    naar het schijnt is er een ruit gebarsten
    ok, het zij zo
    de rest vertel ik wel wanneer ik thuis ben
    of misschien later, vannacht
    mailen lukt me gelukkig nog wel
    chatten met messenger niet
    vandaag een snelle tour gemaakt door Kuala Lumpur
    en vanavond een dolle rit naar de luchthaven
    met een chauffeur die plots dronken leek te zijn
    ik snap het nog niet helemaal
    maar hij reed op de middenstreep van de weg
    ik zei nog tegen mijn neef:
    kijk hier rijden ze niet links en niet rechts
    maar ok, we hebben het overleefd
    voor de rest veel gelachen en goede gesprekken gevoerd
    daar is genoeg tijd voor

    26-07-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    25-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.afscheid nemen....en de 1e vlucht huiswaarts
    3500 km later:
    mijn gehuurde
    Hyundai Getz keert terug naar de basis
    nu hoor ik pas dat ik echt niets moet betalen
    ook dit financiert mijn oom
    en ik sta daarbij te duizelen
    deze maand is echt een 'kado maand'
    wat heb ik gedaan om dit allemaal te krijgen???
    alles wordt automatisch van zijn rekening betaald
    even later verschijnt hij met zijn partner en vrienden
    om ons uit te zwaaien
    net terwijl we onze bagage in checken en te horen krijgen
    dat er ook nog plaats is op een eerder vliegtuig
    maar dan is het afscheid wel erg abdrupt
    en moeten we langer wachten in Brisbane
    voor de volgende vlucht
    dus we nemen nog een koffie met gebak
    en babbelen zoals gewoonlijk 100 uit
    allemaal luchtig en vrolijk, het afscheid uitstellend
    tot het onherroepelijk tijd is
    en de traantjes beginnen vloeien,
    hier zijn geen woorden voor
    of toch niet de 'juiste' woorden
    blikken spreken boekdelen
    we zitten aan een minder zichtbaar raampje
    dus ik zie ze wuiven, maar ze zien ons niet...
    en dan kiezen we het luchtruim richting Brisbane
    in de verte zie ik Boyne Island
    en de weg die ik zuidwaarts reed richting de walvissen
    ik kijk en ik kijk en verberg mijn tranen
    tjonge, wat heb ik het moeilijk...

    een uurtje (6 u plaatselijke tijd) later landen we alweer
    om te wachten tot middernacht voor de volgende vlucht
    deze keer richting Kuala Lumpur
    8 uur vliegen
    ....
    Australië ligt achter ons



    25-07-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen........

    voel me ambetant in mijn buik
    straks de auto terug brengen
    en dan afscheid nemen
    ik denk dat ik mijn tijd nog even doorbreng met tekenen
    dan lijkt de zwaarte een beetje lichter
    hoop ik

    25-07-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    24-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.count down.....has started today....

    hoe is het mogelijk:
    ik heb me overslapen!
    waarschijnlijk omdat ik vergeten was
    om de gordijnen te openen voor ik in bed kroop
    ...
    de tai chi met zicht op zee kan ik wel vergeten
    ach, misschien gebeurt dit slechts 1 dag in de week
    ik zoek mijn spulletjes bij elkaar
    en mis mijn autosleutels
    ik hoef echt niet overal te zoeken
    er zijn slechts 3 plekken waar ik ze bewaar
    in mijn zakken, in een zakje van mijn handtas
    of naast de deur op de grond
    nergens te vinden
    plots herinner ik me een geluid
    op het terras van het restaurant
    en besluit eerst daar te gaan kijken
    voor er enige reden tot paniek is
    iemand die al vroeg bezig is met de boel te poetsen
    zoekt in allerlei schuiven en vindt niets
    tot hij ze gewoon bovenop de toog ziet liggen
    ja, het zijn de mijne.

    ik opgewekt langs het postkantoor:
    moet nog een aantal kaarten posten
     daarna uitchecken
    en richting een plekje aan zee
    waarvan ik weet dat ze er ontbijt serveren
    het is er als een prentje
    nee, eerder als een scene uit een film
    zelfs geen briesje wind
    de zon die over de zee schijnt
    allerlei vogels die kwetteren
    .....
    terug naar het noorden
    richting Boyne Island
    mijn laatste volle dag vakantie zit er op
    zoveel gezien, zoveel gebabbeld,
    nog zo weinig gezegd......
    gelukkig is er het internet
    en is tegenwoordig een 'goodbye' nooit 'vaarwel'
    ook dit internet maakt dat degene die ik achterliet
    toch dichtbij lijken wanneer we chatten
    het wonder van deze tijd
    .....
    wat zal ik het meeste echt missen?
    de vogelgeluiden
    daar helpt geen cd
    dat gevoel of ze iedere dag voor mij uit volle borst
    het allerbeste lieten horen
    hoeveel keren ik tijdens het wandelen stil heb gestaan
    om de vogel te ontwaren die ik hoorde
    ik weet het niet
    wanneer ik dit schijf voel ik me verdrietig worden
    natuurlijk
    indien ik deze emotie niet voelde
    zouden mijn woorden hierboven
    dode letters zijn
    en was alles betreffende deze reis verzonnen,
    uit mijn duim gezogen

    gelukkig niet

    24-07-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    23-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Echt waar: walvissen gezien!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen







    vannacht was het een drukke nacht
    wat wil je, kben ook jong geweest
    er werd beneden gezongen en gefuifd
    en dat was tot boven te horen
    en met een dunne katoenen deken kreeg ik het erg koud
    dus maar weer het dekbed uit mijn auto gehaald
    voor de rest geslapen als een roosje
    's morgens zag ik mensen tai chi doen met zicht op zee
    ik moest echter naar de boot
    maar morgen vroeg hoop ik mee te kunnen doen
    als ik het nog kan, het is jaren geleden

    aan de haven een fruitsalade als ontbijt
    de boot ligt te blinken
    er waren gisteren nog geen walvissen gesignaleerd
    maar ik hoop op een prachtige dag
    het is niet koud wanneer we de haven uitvaren
    pelikanen en aalscholvers kijken ons na
    ik zit op een soort katamaran speedboot
    maar wel met enorme proporties
    wat een luxe overal toff zitplaatsen
    we zijn met niet zoveel mensen dus ruimte zat
    we varen langs de kust van Fraser Island
    naar het schijnt het grootste 'zand eiland' ter wereld

    plots legt de schipper de boot stil
    geen walvissen, wel dolfijnen dartelen om ons heen
    moeilijk vast te leggen op de foto
    het zijn grote en de springen soms uit het water
    alsof ze getraind zijn, haha
    in ieder geval hebben we die dan toch al gezien!

    ze verdwijnen terug onderwater op zoek naar vis
    en wij hervatten onze reis
    weer een heel eind verder vertelt de schipper
    waar we op moeten letten: o.a. luchtfontijnen
    iedereen tuurt de horizon af.....niets te zien
    tot de schipper op de marifoon hoort,
    dat een ander schip de eerste van dit seizoen heeft gevonden
    we stevenen er op af met een rotvaart
    het schip hangt er van achterover

    en plotseling zijn ze daar
    soms zo'n pluim, soms een staart, soms een rug
    ik denk dat het er 3 zijn
    maar iedere keer als we ze hebben gezien
    duiken ze voor minstens 15 minuten terug onder
    we zijn nu met 4 boten
    rustig varend in de richting die we denken dat ze gaan
    en jaaaaaa!!!!
    en nog, wel zeker 10 keer duiken ze terug op
    eentje maakt er zelfs een heuse vertoning van
    hij springt voor 3/4 uit het water
    natuurlijk was iedereen te laat om een foto te maken
    in ieder geval is het echt wel indrukwekkend
    zelfs de schipper verliest zijn tijd uit het oog
    dat maakt dat we uiteindelijk (nog veels te vroeg)
    terug op de haven af racen
    het gaat zo hard dat we niet meer op het dek kunnen zitten
    maar binnen is er koffie en thee
    en cakes en rozijnenbrood en nog veel meer
    en video's, niemand verveelt zich
    omdat er nog geen walvissen gezien waren
    kon ik nog geen dagtocht boeken
    vanaf nu zal dat wl het geval zijn
    maar ok, ik heb ze gezien!

    's middags rij ik naar Maryborough
    een stadje met zeer oude gebouwen
    de moeite waard
    terwijl ik nu de link opzoek
    zie ik dat ik iets heel goed gezien had:
    ik meende Mary Poppins te passeren
    en ja hoor, je vindt er een beeld van haar

    wanneer ik terug keer naar mijn verblijfplaats
    ontdek ik verscheidene winkeltjes
    waar ik beslist even moet verblijven
    en eigenlijk handen vol geld uitgeef aan kadootjes
    en een juweel voor mezelf:
    het is een pendel aan een zilveren ketting
    de steen is een lapis lazuli

    na en douche en bloggen sluit ik nu af
    anders vis ik achter het net in een of ander restaurant

    23-07-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    22-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hervey Bay

    Kheb geen zittend gat:
    weer vertrokken voor een paar dagen
    deze keer naar het zuiden: Hervey Bay
    een prachtige weg boordevol vergezichten
    onderweg besloot een prachtige grote kangoeroe over te steken
    ik kon nog met net op tijd remmen
    een konijn begint dan te zigzaggen
    den deze niet, gewoon recht voorruit
    hij was eerst!
    nog nooit zo'n grote gezien

    de kust bij Hervey Bay is super toeristisch
    en de weg loopt er dicht langs
    ik heb een boottocht geboekt
    om eventueel walvissen te zien
    die komen hier vanaf deze tijd van het jaar
    tot oktober om hun jongen te laten aansterken
    voor de tocht verder zuidwaarts
    tot nu toe zijn er nog niet veel gezien
    dus ik hoop het beste
    maar de boot heeft ruiten onderaan
    dus er zal toch wel genoeg te zien zijn

    ik logeer in een
    Fraser Roving Backpacker Accommodation
    allemaal jonge mensen natuurlijk
    is wel tof en low budget met internet
    vandaar dat ik me nu even amuseer
    anders lopen mijn verhalen weer te ver achter
    moet trouwens de vorige reis nog verder uitwerken
    en daar heb ik nu weer tijd voor

    slaapzakken zijn hier verboden
    dus ik zal mijn dekbed ook maar in de auto laten
    ben benieuwd
    gelukkig is het aan zee een pak warmer
    dan in het binnenland
    heb trouwens vandaag mijn eerste spat regen gespot
    niet genoeg om nat te worden, haha

    de restaurants in dit deel van Australie
    lijken op fastfoods
    dus je moet alles bestellen en betalen aan een loket
    daarna krijg je een nummer en kies je een tafel
    drinken bestel je apart aan de bar
    maar het eten wordt gelukkig wel vers bereid
    wil je een echt restaurant,
    dan moet je goed zoeken
    maar ze zijn er wel
    voor de rest is hier het rookverbod
    in openbare gelegenheden al lang ingeburgerd
    en de rokers hebben ongezellige hoekjes
    je zou het voor minder laten

    22-07-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    20-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.op bezoek en op bezoek

    gisteren en vandaag bij Willem en Heidi op bezoek geweest
    vrienden van Ben en Nederlanders
    vreemd wij switchen continue van het nederlands in het engels
    wat tof is: echter filterkoffie
    hier in Australie kom ik voor de rest alleen 'oplos' tegen
    en zeker al helemaal geen koffiezet
    vandaar dat de smoes om een vergeten zonnebril op te halen
    met 2 handen werd gebruikt
    maar nee, hartelijke mensen, echt wel

    gisteren zijn we ook naar Gladstone gereden
    om er een beetje te shoppen en rond te touren
    voor de rest gaat het leven zijn gangetje
    ik kan er ook niet aan doen dat ik gewoon graag hier ben

    Willem toonde me echter een website
    en het begint alweer te kriebelen
    walvissen trekken gedurende deze tijd van het jaar langs de kust
    je kan die zien door een boottocht te boeken
    moet ik wel weer 2x in de vreemde overnachten
    want het is een dagtocht die 300 km van hier vertrekt
    morgen eens bellen of er nog plaats is
    ...
    (vandaag kan ik op een of andere manier geen linken plaatsen)

    20-07-2007 om 14:02 geschreven door annemiek


    18-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kben terug op de basis :)

    met 2000 km meer op de teller
    en een weekje later ben ik weer terug
    ondertussen een dagboek bijgehouden
    en dat was nodig!
    anders zou ik niet weten wat eerst te vertellen
    daarom probeer ik het in de loop dan de volgende week
    alles op de juiste datum te plaatsen
    dus even naar beneden scrollen
    vandaag echter komt alles meteen op het net:
    kben opnieuw in Mount Morgan geweest
    en overnacht in een cabin van Silver Wattle Tourist Park
    wow, de koudste nacht van alle koude nachten
    ik durfde me niet te bewegen uit angst,
    dat ik weer ergens kou zou voelen
    op de duur heb ik alle dekens losgewoeld
    en me er helemaal in opgerold

    om 9.45 begon een begeleide bustour
    de enige waaraan ik heb deelgenomen,
    omdat ik anders het mijn gebied niet in mocht
    vroeger was hier dus een grote mijn
    waar men goud en koper vond
    en later ook dinosaurus sporen
    bijna niet voor te stellen:
    deze zag ik boven in een berg
    waar vroeger een speciale klei voor bakstenen opgroef
    het geeft een idee over hoe de aarde beweegt

    bustours is niet echt mijn ding
    ofschoon de chauffeur en zijn dochter van daar waren
    en ofschoon ik alles uitleg goed kon volgen
    en ofschoon deze tour zijn geld waard was
    toch was ik blij dat ik na 2 1/2 uur mijn autootje terug zag

    om vervolgens in te gaan op een bijzonder verzoek
    van een vrouw die ik gisteren had leren kennen in East Street
    ze heeft een winkeltje booooooordevol eigen handwerk
    en poppen en schilderijen en kleren die prachtig bewerkt zijn
    en........ ik kan het niet benoemen
    mijn mond viel open toen ik er gisteren binnen kwam
    en het klikte meteen tussen haar en mij
    ze is niet te schatten qua leeftijd
    ergens tussen 60 en 70 jaar
    Josselyn heet ze en ze kwam lang geleden uit Nieuw Zeeland
    ik wist niet waar eerst te kijken
    en bij ieder stuk had ze een verhaal
    ook nam ze een foto van mij met de waar die ik kocht
    zodat ze niet echt afstand nam van wat ze gecreeerd had
    meteen kreeg ik dus een invitatie om op de koffie te komen
    voor ik weer vertrok richting Gladstone..............
    ............. pas uuuuuren later verliet ik een vriendin
    waarmee ik op dezelfde golflengte zat
    wat hebben wij gekletst
    via haar kreeg ik ook een andere kijk op het stadje
    nee, ik zeg dit verkeerd,
    zij bevestigde mij gevoel
    dat het hier niet helemaal zo goed ging met de mensen
    ik had al veel dronkenschap gezien
    en allerlei plaatsen waar je kon gokken
    sinds de mijn sloot was de bevolking gekrompen
    van 14000 tot 3000 mensen
    en degene die was overgebleven werkte in het tourisme
    of verzonk in armoede vanwege drank en gokverslaving
    vandaar dat ik in dit stadje geen vredig gevoel had
    wel allerlei oude historische gebouwen en huizen
    die echter niet goed onderhouden worden
    ofschoon het geklasseerd werd

    tot zover mijn laatste dag op mijn eentje
    nog een week voor we weer op huis aan gaan

    18-07-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    16-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.River View Lodge

    Alweer een koude nacht achter de rug
    mijn auto heeft bevroren ramen
    vanmorgen zijn de Nederlanders met veel lawaai vertrokken
    eerst dahct ik nog dat het aan de vloeren lag
    maar nee, toen ik er over liep
    maakte ik nauwelijks geluid
    mijn tafel genoot is nog niet wakker
    en ik besluit mijn email adres onder de deur te schuiven
    als die ooit richting Europa komt
    zou het fijn zijn om hem terug te zien
    kan ik een stukje van Belgie tonen

    ik vertrek vroeg
    en slechts een half uurtje later heb ik een klapband
    ik hoorde eerst een geluid en zocht een plek om te stoppen
    maar het was dus al niet meer nodig
    direct de kant in
    steen voor mijn linker voorwiel gelegd
    bagage uit geladen
    wiel los gezet en beginnen puzzelen met de krik
    nog voor ik hem doorhad
    stopte er een veehandelaar
    een man van weinig woorden verwisselde mijn wiel
    nadat ook hij moet puzzelen met de krik
    ondertussen brak het vee zijn wagen van binnen af
    allee ja, zo leek het wel
    de wagen staat scheef en ze worden nerveus
    het dondert alsof een berg rotsblokken naar beneden valt
    hij maakt er niks uit
    dus ik dan ook maar niet
    wel het langsrijdende verkeer in het oog gehouden
    en teken geven om afstand te houden
    want het is het wiel aan de rechterkant

    een dik kwartier later bol ik alweer verder
    In Rockhampton passeer ik het Aboriginal Dreamtime Center
    de winkel is al open de rondleiding volgt een uurtje later
    Alles wordt verzocht door vrijwilligers
    hier en daar is het bezoek interactief
    mijn boemerang vliegt de verkeerde kant uit
    de didgeridoo klinkt fantastisch
    maar ik ben het dan ook niet die speelt
    moet dat toch thuis eens proberen
    want John heeft er ooit eentje voor mij en Renilde gekocht
    in ieder geval ben ik verbaast over
    wat de Aboriginals allemaal gebruikten om te overleven
    iedere boom of plant of dier had wel een toepassing

    verderop, net over de rivier in Rockhampton
    sla ik in een opwelling linksaf
    mijn oog valt direct op de River View Lodge
    tussen allerlei grote gebouwen ligt het ietsje achterin
    een toffe vrouw zit op de trap ervoor met Molly de kat
    ik heb direct geboekt
    het is er warm binnen en iederen is echt vriendelijk

    vervolgens zoek ik een afdeling van mijn autoverhuurcentrum
    om die klapband te melden en te vragen waar ik die kan vervangen
    alles komt snel in orde en het duurt niet lang
    of ik rij weer gerust rond

    richting de Botanical Gardens en de Zoo
    het laatste wordt gerund door vrijwilligers
    de dieren zitten er in armoedige omstandigheden
    en dat maakt me verdrietig

    's avonds eet ik een restaurant
    waar ook een afdeling is met gokmachines
    wat een combinatie, maar niet vreemd in Australie
    ik eet mijn buikje rond met spare ribs
    daarna terug naar de Lodge
    enkelen zitten daar weer buiten op de trappen
    en ik voeg me bij hun met een Ginger biertje
    uren zitten babbelen met mensen van Sapphire
    er hangt hier een sfeer van overjaarse hippies
    eigenlijk meer zoals in mijn woonplaats vroeger
    daar zaten we ook tot 's avonds laat op de dijk
    niks moest, alles kon
    ik val tevreden in slaap in een warm bed

    16-07-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    15-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vogels roepen me wakker

    zalig geslapen
    en deze keer ook minder pijn in lijf
    dus de warmte heeft me deugd gedaan
    ik eet noedels voor ontbijt
    en borstel mijn haar buiten in het zonnetje
    er hangen mandarijntje in een boompje
    ik pluk de rijpste, die is verrukkelijk
    plots zit er een rainbowlorikee voor me op een stoel
    ik buk me en een andere landt op mijn rug
    en nog een boven op mijn hoofd
    die vragen om voedsel, zijn dat duidelijk gewoon
    maar ik heb niks, toch kan ik ze aanraken
    ze zijn zo mooi, alle kleuren van de regenboog
    op sommige internetsites noem ik mezelf regenboogvrouwtje
    maar nu voel ik me dat nog meer dan vroeger

    ik rij terug naar de plek van gisteren
    om nog een ondergronds mijn te bezoeken
    vandaar uit naar een openlucht (rommel) markt
    echt iets plaatselijk met live muziek
    naast de rommel wordt er ook druk onderhandeld
    over edelstenen en mineralen, het heeft wel iets

    op aanraden van de eigenaresse van Bedford Gardens
    neem ik een alternatieve binnenweg naar het noorden
    ze vertelt me dat die vers geasfalteerd is
    ...
    de eerste 10 km
    ....
    daarna rij ik zeker 50 km op een weg vol grit
    en dit gaat beter op hoge snelheid dan traag
    gedurende heel die tijd kom ik niemand anders tegen
    en achteraf realiseer ik me dat dat toch wel een risico is
    want onderweg zie ik restanten van bosbranden
    en zelfs in de verte nog nieuwe rookpluimen
    en vee overal zoals gewoonlijk

    onderweg begin ik mijn eigen melodie te zingen
    daarop plaats ik woorden die in me op komen
    die een intentie verwoorden
    mijn intentie van gisteren kwam uit:
    ik wilde een warm plek vinden
    dus vandaag concentreer ik me op gezelschap
    ik vraag om iemand te ontmoeten
    die op hetzelfde niveau denkt als ik
    ik heb eigenlijk erg weinig gesproken met mensen
    ik voelde tot nu toe weinig behoefte
    maar vandaag is het anders
    noem het honger
    naar een veilig en openhartig contact

    ik ben onderweg naar Mackay
    weet nog niet goed wat daar te doen
    tot ik plots een gevoel krijg dat ik moet afslaan
    richting Marlborough
    weer een plaatsje in the middel of nowhere
    en eigenlijk al richting huis
    wat bezielt me?
    behalve het gevoel dat ik mijn intuitie volg

    treinen passeren me nu
    80 wagons met kolen is normaal hier
    naar het schijnt is dit in het diepe binnenland dubbel zoveel
    duurt zeer lang als je moet wachten

    een oud hotel/motel
    kaal interieur
    arrogante nederlanders zijn hier per ongeluk ook
    ik laat niet merken dat ik ze versta
    voel me wel beschaamd om hun gedrag
    ja, het is hier niet gezellig,
    maar sommige mensen weten niet beter
    daarom hoeven ze nog geen lelijke blikken te incasseren
    ...
    de deur gaat open en daar is de persoon die ik verwacht
    ik voel het direct
    we worden tegelijk naar onze kamers geleid
    en vanzelf stellen we ons voor aan elkaar
    en meteen besluiten we samen te dineren
    dit gaat zo snel dat ik zeker weet dat het goed zit
    altijd wanneer het goed zit,
    wanneer ik zulke mensen onmoet,
    gaat het altijd zo snel
    er zijn geen reserves
    het voelt veilig vanaf het eerste moment
    die avond zitten we dus in een kaal cafe te kletsen
    dat de stukken eraf vliegen

    een pracht mens die op pensioen is
    werkt nu meestal als vrijwilliger in een organisatie
    die scheepslui onthaalt, hen wegwijs maakt in Australie
    vroeger werkte hij voor een dienst
    historische gebouwen onderhield
    eigenlijk moest hij mensen opleiden
    die met toeristen in contact kwamen
    uren later duik ik mijn bedje in
    dit was een "perfect day"



    15-07-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    14-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vervolg Rubyvale

    In Bedford Gardens is het paradise on earth
    de eigenaresse is een zorgzame dame op leeftijd
    met vriendelijke ogen die dit werk graag doet
    rondom de receptie groeien prachtige bourgainvilles
    en overal vliegen papegaaien en lorikeets
    mijn intentie ging uit naar een warme verblijfplaats
    en nu ben ik hier op een plekje
    dat warm brengt binnen in mij
    en....
    mijn bed is electrisch verwarmd
    wat een luxe
    ik besluit te eten in Pat Gems
    aanbevolen door die vriendelijke dame
    kben te vroeg: het opent pas om 6 uur
    dus kom ik later in het donker terug
    het is niet ver, slechts 3 km
    echt vriendelijke mensen, een restaurantje om U tegen te zeggen
    eigenlijk eet ik op een overdekt terras
    en hier en daar branden houtkachels
    het eten smaakt me heerlijk
    zeker na die dagen van primitieve zelfhulp
    de weg naar huis is prachtig verlicht
    met alweer duizenden sterren
    nooit krijg ik daar genoeg van
    tevreden slaap ik in

    14-07-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.saffiertjes zoeken

    nu ik het belangrijkste heb bezocht
    allee ja, dat vind ik toch,
    wordt het tijd dat ik mijn neus ga volgen
    hij wijst naar het noorden: Emerald
    en daar aangekomen zegt ie me westwaards te gaan
    saffiertjes zoeken in Sapphyre of Rubyvale
    die namen alleen al spreken tot de verbeelding
    ....
    wanneer ik er aan kom
    dan blijkt die verbeelding tot leven te komen
    dit is niet voor te stellen
    het wilde westen maar dan in de 21ste eeuw
    die huizen, die mensen, die putten en bergen
    ik wed dat alles er is omgewoeld
    en dat men ondergronds een gangenstelsel heeft
    waar een mol "U" tegen kan zeggen
     nee, echt, onbeschrijfelijk
    en zoals ik al schreef: de mensen,
    vooral de mannen: lijken goudzoekers uit de film
    baarden, stoffige kleren, uitgemergeld, weinig tanden...
    het dagelijkse leven

    ik zie onderweg veel verblijfplaatsen
    maar mijn oog valt op Bedford Gardens
    daar wil ik straks verblijven
    doch eerst nog zelf saffiertjes zoeken
    nee, ik heb ze niet zelf gedelfd
    me gewoon een beetje laten bedonderen
    door een emmer grond en stenen te kopen
    die helemaal uit te ziften en te spoelen
    om daarna in de volle zon
    (want dan blinken ze het beste)
    te turen tot ik alles 3 uur later de volgende buit heb:
    8 bovenaan in de emmer en nog 2 onderin
    wat zeg ik: dat was dus opgezet spel
    maar ondertussen met mijn blik gefocust
    en mijn verstand voor de rest op nul
    heb ik een zalige middag doorgebracht
    ik ben bruin, mijn lippen zijn denk ik verbrand
    ik heb diverse gekleurde steentjes
    en voel me als een kind zo gelukkig

    deze site heeft trouwens een mannelijke delver
    met machines, gelukkig voor hem,
    en een 3tal vrouwen die alles bovengronds runnen
    een prachtige winkel met juwelen en souveniers
    een begeleide ondergrondse tour
    en dus die begeleiding voor zelf-uit-zoek-toeristjes
    krachtige en prachtige zelfzekere vrouwen
    ze maakten indruk op me
    ondertussen vroeg ik me af hoe hun mannen er uit zagen
    (binnenpretje)

    14-07-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    13-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.I did the whole track!!!

    tsjjjj, wat was dat koud!
    de sterren hebben mij niet meer gezien, hoor
    mijn autoruiten waren aangevroren
    zo snel mogelijk vertrek ik
    want die auto is binnen 10 minuutjes warm

    8.30 u
    ik spring al uit de auto met dikke vest en rugzak
    het begin van deze tocht ken ik
    toch is de licht inval nu weer helemaal anders
    de temperatuur ook en vooral veel minder andere mensen
    snel ben ik op het punt waar ik vorige keer bleef hangen
    ondertussen ben ik al niet meer alleen
    hier en daar zijn er zijpaden
    maar ik besluit eerst zo ver als mogelijk te lopen
    en daarna te zien/voelen of ik die padjes nog wil
    hoe kan ik deze tocht beschrijven.....
    de zijwanden van de kloof komen steeds dichterbij
    en ze zijn echt wel heel hoog
    het pad wordt steeds smaller
    ik zie ook steeds minder verse voetsporen
    wel overal diepe kuilen die vers zijn gegraven
    wat voor een groot beest zou dat doen?
    allerlei vogels duiken op
    en dan zeggen ze dat de meesten zijn vertrokken
    want het is winter...
    er is een klein zwart/wit vogeltje
    dat steeds als een hondje met zijn staartje kwispelt
    en een hele bende bruin grijze mini vogeltjes
    die boven op hun kopje een vuurrrood streepje hebben
    en arenden en andere roofvogels

    sommige bomen zijn echt wel heel oud
    getekend door weer en wind, soms hol
    in totaal steek ik de rivier (nu een beekje) 20 keer over
    de stenen liggen steeds losser dus lekker spannend
    mensen die ik nu nog tegen kom zijn ondertussen bekenden
    soortgenoten, die hards, haha
    eindelijk arriveer ik bij "de Katheraal"
    hier zijn oude Aboriginal tekeningen te zien
    en dat doet toch wel iets
    niemand kan er nog dichtbij komen
    er is een soort brug gemaakt met balustrade
    waar hier en daar meer uitleg staat over de afbeelding
    en ik vind een kastje met een logboek
    en een pen die niet meer schrijft
    in mijn rugzak vind ik een pen van onze vereniging
    dus vanaf nu is dit voorlopig de allerverste plaats
    in de hele wereld waar een pen te vinden is
    met onze website: www.delichtbron.be
    op de terugweg zie ik nog meer Aboriginal art
    en ik vergat nog te vertellen
    dat in dit gedeelte van de tocht veel poelen zijn
    waar smorgens of smiddags vogelbekdieren tevoorschijn komen
    ik heb ze niet gezien...

    4.30 u
    ik zie mijn autootje in de verte
    terwijl rondom me de kangoeroes grazen
    ogenschijnlijk hebben ze niemand in de gaten
    maar een beweging in hun richting geeft een andere reaktie
    nou ja, ze zijn niet bang, ze krijgen regelmatig voer, denk ik
    oh ja, voer... kheb niks
    eerst wat kopen voor vanavond
    ik realiseer me dat ik sinds eergisteren morgen
    niet al te veel meer heb gegeten
    nu pas begint mijn maag ook te spreken
    weer een teken voor me
    dat ik me reuze geamuseerd heb
    alleen dan heb ik nooit honger

    ik koop wat blikvoer en noedels voor smorgens
    en gingerbeer voor 's avonds
    passeer daarna een echt stekelvarken
    en rij richting dezelfde camping van gisteren
    het centrale gedeelte is en soort kantine
    die aan 3 zijden gaas bevat, dus openlucht
    er brandt een reusachtig haardvuur
    en houtkachels snorren er gezellig
    alle moderne keukenmachines zijn ook beschikbaar
    maar samen met andere vrouwen een maaltijd bereiden
    op zo'n houtkachel heeft toch wel wat
    even later beland ik bij een gepensioneerd boerenkoppel
    zij is iemand die graag op zichzelf is
    maar hij heeft een sociaal erg actief leven
    en babbelt honderd uit en stelt 1001 vragen
    mijn gingerbiertje smaakt me in dit gezelschap
    en het is diepdonker voor ik er erg in heb
    dus:
    Ja! die sterrenhemel bij vrieskou is werkelijk overdonderend!
    niet lang daarna duik ik mijn ijskoude bedje in
    mezelf belovend dat ik morgen iets warmer zoek

    13-07-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    12-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Carnarvon Gorge
    Klik op de afbeelding om de link te volgen













    zonder eten vertrokken
    slechts een reep met fruit en sesamzaadjes en fruitsap
    vanaf 5 uur gingen mijn ogen al open
    ietsje later begon ook het burenlawaai
    maar de MP3 speler van Ben
    met daarop allerlei lezingen van David R. Hawkins
    zorgt vanaf nu voor een rustige morgen en avond

    onderweg gooi ik alles toe:
    een enorme kudde vee steekt de weg over
    begeleid door een cowgirl te paard
    ze gebaart me dat ik gewoon en kalm verder kan rijden
    tussen het prachtige vee door
    en die vinden dat blijkbaar ook normaal

    ietsje verder draai ik een mooie weg in richting Carnarvon Gorge
    overal vliegen witte papagaaien op
    die mooie weg gaat even later over in een gritweg
    30 km lang...
    zo geraak ik wel aan alles gewend
    skippies springen hier en daar vrolijk rond
    en de buffalloos kijken ook niet meer op
    ze kunnen zich niet volledig vrij bewegen
    want hier en daar loopt de weg over een grillewerk
    waar zij niet durven te passeren
    geen slaapgelegenheid in Garnarvon Gorge Lodge
    geen slaapgelegenheid in Tarakka Bush Resort
    wel in Warremba Farm Stay 50 km verderop
    voordat ik terug naar daar rij
    ga ik eerst die beroemde kloof verkennen
    De wandelpaden lopen prettig
    en via keien steek ik 9x de rivier over
    prachtige uitzichten
    en een zeldzame varensoort die alleen hier groeit
    valt meteen op omdat hij op een stam van3-5 m staat
    vandaar de naam tree fern
    ik geraak vandaag niet verder dan Moss Garden, 3,5 km
    en terug natuurlijk
    maar dat is ook de bedoeling
    morgen het grotere werk: meer dan 9 km
    ik heb er zin in!
    de geluiden zijn hier zo puur
    en zijn wel meer toeristen doch nooit te veel
    sommigen lopen op blote voeten
    en dat kan zonder problemen
    op het pad ligt zuiver zand
    en de keien zijn volledig glad geschuurd
    naar het schijnt kan het water hier geweldig stijgen
    deze winter moet het van dadde geweest zijn
    ik kan de sporen zien
    alle planten en bomen die toen zijn meegesleurd
    hangen nog steeds her en der in de bomen

    16 u
    kben een beetje met mijn hoofd in de wolken
    en wanneer dat gebeurt denk ik niet aan eten
    met andere woorden:
    daar sta ik op een camping met alleen kaas en fruitsap
    who cares, ik niet, haha, kheb wel wat reserve..
    op deze camping zijn de bezoekers 60-70+sers
    er is eigenlijk geen contact
    het belooft een koude nacht te worden
    sokken aan en Ben's dekbed als extra deken gebruiken
    ik lach om mezelf
    ik was nog zo gewaarschuwd dat het zou vriezen

    12-07-2007 om 00:00 geschreven door annemiek


    11-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.solo

    vertrek: 11.30 u km stand: 46050
    allerlei raadgevingen en controles van de anderen
    maken dat ik plots niet snel genoeg kon vertrekken
    ik ben niet nerveus
    zij wel
    het is niet de eerste keer
    dat ik alleen op pad ga

    terug richting Biloela
    vanwwaar we gisteren in het donker huiswaarts keerden
    dit landschap is nu dan ook weer helemaal nieuw voor me
    immens!!!!
    Dawson Highway
    hier rijden van die superlange vrachtwagens: roadtrains
    men rijdt rustig en nooit te dicht achter elkaar
    dus eigenlijk nooit files met eafremmen en gas geven'
    dichtbij de steden heb je extra rijstroken
    om langzamer verkeer voorbij te steken
    maar verder afgelegen voldoet een gestippelde middenstreep
    dus moet je gewoon het tegemoet komende verkeer vermijden
    bij iedere bocht is er een bord met de advies snelheid
    die echt wel veilig is
    niet zoals hier of daar in Belgie
    want die is soms te hoog voor vrachtwagens
    andere borden spreken boekdelen:
    TAKE A REST AND STAY ALIVE
    REST OR R.I.P.
    NEXT 30 KM CRASH ZONE
    STOP DRIVE AND SURVIVE
    DRIVERS FATIQUE CRASH ZONE NEXT 30 KM

    in Biloela zie ik eindelijk een gewone mus
    nooit gedacht dat die hier ook zaten

    18 u
    uren en uren gereden
    waarbij ik een uur lang geen enkele andere auto tegen kom
    op soms een vrij nieuwe baan
    en ander keren een hobbelig wegdek 
    wat mijn ingewanden grondig door elkaar schud
    en een keer vroeg men de automobilisten
    in het midden van de weg te rijden
    behalve wanneer er dus een teenligger aankwam
    hier was ook geen enkele wegmarkering
    in totaal 9 dode kagoeroes op de weg gezien
    met bijbehorende grote roofvogels
    soms was het land bevolkt met runderen
    soms zag ik gigantisch grote velden met akkerbouw
    andere keren citrus fruitbomen
    maar het meeste landschap was gewoon puur natuur
    en nergens in Belgie en Nederland is het zo stil
    grassen, struiken en veel eucalyptusbomen
    en een werkelijke overblijver uit de prehistorie
    de boab tree of bottle tree
    en figtrees die ik ook in florida zag (hiernaast)

    nu ben ik in Rolleston
    als je nu spreekt over the middle of nowhere
    .... nou ja er zullen wel meer zulke plaatsjes zijn
    maar dit is er zeker een van
    het hotel/motel is volgeboekt
    ik vermoed dat dit geen toeristen zijn maar wegenwerkers,
    want er wordt hier grondig vernieuwd
    diegene die lager in rang zijn
    (maar ook dit is een vermoeden)
    delen met mij een blok van 8 cabines op de camping
    in dit desolaat dorpje kost het kamertje 40 dollars per nacht
    tv inclusief, voor de rest moet je naar buiten
    gsm bereik is zero, de nacht is helder ... en koud

    om 7 uur kruip ik al in mijn bed
    er heerst een sfeer die me voorzichtig maakt
    buiten lopen dus die lui rond
    met veel kabaal en massa's bier
    ze kwamen pas na aan
    en iets vertelt me dat ik me beter niet buiten liet zien
    dit gevoel heb ik eigenlijk zelden
    maar ik besluit het niet te checken
    het duurt lang voor ik insliep
    dat lawaai
    en de airco die loeit in de aangrenzende kamer
    wanneer ik snachts naar het toilet ga zie ik duizenden sterren
    ook al heb ik mijn contact lenzen niet in
    ik beloof mezelf om morgen mijn lenzen wat langer in te houden

    11-07-2007 om 00:00 geschreven door annemiek




    IK BEN
    VÓÓR ONTDEKKING
    VAN HET UNIEKE
    IN IEDERE MENS!
    WAT EEN RIJKDOM!


    Foto

    gewoonlijk schrijf ik tekstjes,
    overpeinzingen,
    gedachtenkronkelingen,
    gedichtjes, verhaaltjes...

    die overal en nergens gepubliceerd worden.
    dan weer hier,

    dan weer daar,
    op websites, msn groepen,
    in verenigings kwartaaluitgaves.

    Tot ik me wat ongemakkelijk begon te voelen:
    ik lag verspreid over het internet

    ....
    dat is nu dus veranderd
    openbaar reageren kan
    - als jouw reactie iets vertelt over je zelf
    - als je iets waardevol hebt toe te voegen
    - als je je echt niet kan inhouden ;)

    ...
    een gastenboek vind ik overbodig
    want in zo'n brievenbus komt doorgaans
    alleen reclame

    Volg me op:
  • Annemiek Verras
  • All I like to do everyday day
  • a rolling stone in rainbowland
  • facebook

  • Druk op onderstaande knop om mij te mailen.


    Laatste commentaren
  • Geïnspireerd door: (Annemiek)
        op Nog eens een goed voornemen
  • Compliment (Annemiek)
        op gedachteknronkelingen van vandaag
  • Tekeningen (Karel Mortier)
        op gedachteknronkelingen van vandaag
  • Leven (Annemiek)
        op Gouden herinneringen met soms een donker randje....
  • Figtree (Karel Mortier)
        op Gouden herinneringen met soms een donker randje....
  • aanbevolen blogs 1
  • feltingyoursoul
  • Margreet
  • Whisperings of the Soul
  • Nagolore
  • Wolkenadem
  • Parelstuif
  • Stef
  • Wim-Del-Arte
  • Uvi

    aanbevolen blogs 2
  • Valerie
  • Regenboog - Melissa
  • Vierkant
  • Aanbeelden
  • Schilderia
  • Novelle
  • Think Pink
  • Loesjes blog en Write on Wednesday (WOW)
  • Plato
  • RedStar

    kunstig
  • Café de Kunst
  • Artoon
  • awaken visions
  • the mandala project
  • Dale Chihuly
  • 1001 liefdes
  • Andy Goldsworth
  • arts & letters daily
  • Kunstforum

  • Mijn bronnen en/of achtergrond info
  • dagelijkse gedachten
  • innerned
  • Free Political Documentaires
  • spirituele quotes, boeken, films, enz
  • EFT homepage
  • tekens van leven
  • Ode
  • kim peek
  • zinrijk
  • virusalert

    Warm aanbevolen:
  • De Lichtbron vzw, huis voor dialoog en herbronning
  • de vrolijke kunstenaar
  • Schelde Informatie Centrum
  • Paulo Coelho
  • ik ben voor!
  • het zomerhuis
  • alternatief hof van wonderen
  • Tallship Thalassa
  • Online vluchten boeken
  • Blokwatch

    warm aanbevolen - vervolg
  • Loodsvaartuig
  • colourf4kids
  • artcard
  • just be
  • vakblad voor spirituele ontwikkeling
  • inside-outside
  • Zen-Durckheim centrum
  • Be your self
  • Stormwind
  • popocatepetl

    warm aanbevolen - nog een vervolg
  • Pension op Schiermonnikoog
  • Penney Peirce
  • Sfeer in Huis (van Kate)
  • tastingopinions
  • Abdij Onze Lieve Vrouw van Nazareth
  • Hart en ziel (tests)
  • Byron Katie -The work

  • NIEUWS
  • De Redactie
  • Krantenkoppen
  • Aardbevingen

  • E-mail mij


    Foto

    Zoeken in blog


    Blog als favoriet !

    Foto

    handige sites
  • heel veel lettertypes
  • hobbytips
  • wandelroutes

  • Aanbevolen discussiegroepen of forums
  • EFT forum
  • the intention experiment
  • stef&vrienden
  • Community feedback
  • Petities
  • Vrienden voor vrede
  • Freedom underground
  • Werner Voets - de waarheid?
  • Emotional freedom techniques

    op mijn nachtkastje:

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Attunement interviews - I
  • Andy Couturier - Writing Open The Mind
  • Anodea Judith, Ph.D. - Waking The Global Heart
  • Bruce Lipton, Ph.D. - The Biology of Belief: Unleashing the Power of Consciousness, Matter, & Miracles
  • Carolyn Godschild Miller - "Creating Miracles"
  • Penney Peirce - The Intuitive Way
  • Furyu Nancy Schroeder - San Francisco Zen Center's Green Gulch Farm
  • John Welwood, Ph.D - Perfect Love, Imperfect Relationships
  • Kay Cordell Whitaker - Sacred Link
  • Dr. Michael Wayne - Quantum-Integral Medicine
  • Wendy McLaughlin - Sufism: The Heart of Islam

    Attunement intervieuws II
  • Trebbe Johnson - The World is a Waiting Lover
  • Adam Wolpert - Occidental Arts and Ecology Center "Painting as a Practice"
  • Brenda Anderson - Playing The Quantum Field
  • Diane Frank (Poet) - in the Dream House
  • Darrin Owens - Reader of Hearts
  • Echo Bodine - The KEY to Psychic Development
  • Swami Kriyananda - The Essence of the Bhagavad Gita Explained
  • Jean Houston - The Wound and the Hound of Heaven
  • Kokomon & Aeeshah Clottey - Beyond Fear: 12 Spiritual Keys to Racial Healing
  • Dr. Michael Nagler - The Search For A Non-Violent Future

    Attunement interviews III
  • Richard Tarnas, Ph.D. - Cosmos and Psyche: Archetypal Astrology
  • Phil Roundtree - Returning to Faith
  • Stanislav Grof, M.D., Ph.D. - When The Impossible Happens
  • Starhawk - Winter Solstice
  • John Daido Loori, Roshi - The Zen of Creativity


  • Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs