"En we doen er nog een 100- kilometertje bij!"

Het moet niet allemaal media-aandacht  nodig hebben om de 100km-tocht te promoten. De wandelaars die al jaren houden van de lange afstand te doen weten dat er ook in Doornik(Tournai)een mooie 100 kilometertocht is met name "100km des 5 clochers".  De naam staat voor de 5 torens die op de kathedraal van Doornik staan. Ze maken indruk en kenmerken de binnenstad. Vrijdag waren we echter niet naar Doornik getrokken om er de kathedraal te bezoeken. We zouden ons ook niet met de geschiedenis van die stad bezig houden. Of toch? Clovis veroverde vanuit Doornik het gebied dat we nu Frankrijk noemen. Zouden we in zijn voetstappen treden?
We kwamen naar Doornik om een lange tocht te stappen o.l.v. de wandelclub 'Mont-Marche' die het inrichtte. We stonden geschat met 150 wandelaars tot een jongen de koebel aangreep en voluit luidde om ons te laten vertrekken vanuit het collège Notre-Dame. Het was al donker bij de start met de lantaarnlichten die de fluo-pijltjes makkelijker ons de weg zou aanwijzen over de brede wegen op weg naar de 1ste rustpost na een 6 tal kilometer. We wandelen het spoor over  waar we Taintignies binnenwandelen waar de eerste strook onverhard ons toelating brengt. Daar waar we aansluitend bij elkaar wandelen hebben menige wandelaars hun bedenkingen daar we naast het maïs wandelen waar de gras nog niet is aangestapt. Hier klopt iets niet!...........geen pijl te zien? In een grote groep besluiten om naar Rumes te wandelen via een gps tot we de parcourscontroleur tegenkomen en ons erop aanwijst dat we een beetje verder weer op het stukje komen waar we net geweest zijn. Nu is het aandachtig kijken waar we verkeerd zijn gewandeld nu extra uit de doppen moeten kijken om het juiste pad te bewandelen. We steken verschillende malen weer de spoorweg over waar in de rustpost te Wannehain een carré confituur krijgen van de medewerkers. Een onverharde steenweg naar de Sint Pieterskerk te Bouvinnes wandelen we nu Frankrijk door tussen de plassen laverend. In Noord-Frankrijk kennen ze natuurlijk kasseien die wij ook onder de voeten krijgen met nat gras in Orchies, bij velen bekend bij de wielerfans. Na het langste verbindingsstuk is het tijd om gebruik te maken van onze bagage en krachten op te doen met een omeletje.  We wandelen de stad St-Amands-Les-Eaux uit om plots rechtsaf tussen de bosjes naar het water te wandelen......jà, lap zeg weer geen pijl te zien. We kammen de buurt uit waar we het laatste lintje hebben gezien onder de brug of er hier of daar geen pijl te zien is terwijl onze collega's ook verbazend opkijken en vloeken. We besluiten om dan gewoon rechtdoor lang het water te blijven volgen wie weet een pijltje tegenkomend. Een pijl hebben we (nog)niet gezien tot de parcoursbouwers ons tegemoet komen met extra pijlen die ze aanbrengen voor de achterblijvers en zeggen tegen ons dat we tot aan de volgende brug moeten wandelen en links naar de rustpost moeten te Nivelle. Het is stilletjes weer aan het ophelderen om goed de onverharde stukken te trotseren naar de rustpost te Maulde even verder dan de watertoren. In Mortagne-du-Nord steken we weer de grens over in ons landje op weg naar Peronnes waar we rond de jachthaven van Peronnes-Antoing Grand Large wandelen. In L'Auberge du Lac maken we gebruik van het consumptiebonnetje om de nodige vocht in te nemen daar het stilletjes aan warm begint te worden. We wandelen de tunnel onder de spoorweg langs een stukje autosnelweg waar in Antoing bij de burcht de rustpost even binnenwippen en een stripmuur opmerken aan een rondpunt. We volgen de schelde en komen reünies tegen uit de oorlog om bergop het parc de 5 rocs op te wandelen en we het weer kennis kunnen maken met het ontbreken van de pijlen. Op goed geluk kiezen we een weggetje naar beneden tot we weer een pijl zien die ons zal brengen naar de laatste rustpost in de tennisclub van Vaulx. Veel zijn er nog niet gepasseerd na een blik te werpen op het grote cijferblad waar amper 7 wandelaars al gepasseerd zijn. Nu wacht er ons een lang stuk onverhard pal naast het kanaal tot we Doornik weer inwandelen met een passage door het centrum met zijn belfort, kathedraal en winkelcentra waar we weer eindigen onder applaus van de opwachtende in het collège en 105km op de teller hebben staan.