"Halloween viert men toch als het donker is&op het einde van de maand Oktober?"

Voor de Spiegelstappers uit Ieper breekt Halloween wel vroeg aan,en dan nog maar te zeggen dat het een dagtocht is zonder griezels. Er word gestart vanuit het zaaltje achter meubelwinkel Crack voor de afstand van18,10km. We passeren in de Leopold III-laan langs zijn borstbeeld om via het voetbalveld de tunnel onder het rondpunt te nemen. Iedereen maakt kennis met een passage door het Ieperse Vredesbos die uitkomt aan de Zillebeke-vijver. Het is jammer dat de mist roet gooit want ver kan je niet kijken over het water. We wandelen rond de vijver die ons verbind met Zillebeke. In het klein cultureel centrum wacht ons de enige rustpostplaats van de dag waarvan hieruit de lussen vertrekken. De 2 grootste afstanden gaan na de kerk naar rechts om deze gemeente even te verlaten. De stieren kijken een beetje vreemd op als ze al die wandelaars opmerken die op het paadje tussen de maïsvelden voet zetten richting Hill 62 zonder eerst Sanctuary Wood Cemetery te passeren. We wandelen rond de gedenkteken monument Hill 62 Memorial om even verder één van de talrijke militaire kerkhoven, nl. Maple Copse Cemetery voorbij te wandelen. Een plaatselijke landbouwer heeft de organiserende club toegang te geven om rond zijn perenhaarden te wandelen, al zijn ze kaal geplukt om enkele niet verkoopbare op de grond. Het is tijd om aan ons 2de lusje te beginnen vanuit Zillebeke-city. Naast de spoorweg vinden we tijdens onze route de 'Larch Wood Railway Cutting Cemetery' die we eventjes bezoeken en op de grafstenen merken dat er ook jonge soldaten hier gesneuveld zijn. We wandelen verder om een passage te maken door Provinciedomein Palingbeek om daar rond de waterplas te wandelen om uit te komen aan Hill 60, al bekend voor de meesten. Stapwaarts keren we via de rustpost terug naar de vijver, waar de mist grotendeels verdwenen is waar we nu heel de vijver kunnen bewonderen tijdens de passage nu aan de andere kant. Nog even enkele meters af te leggen om weer via het tunneltje een eind te maken aan deze wandeltocht.

Aantal deelnemers:614

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

"1000 bommen en kraters gespreid in Wijtschate."

September is een drukke maand voor de Heuvellandstappers qua wandelorganisaties want na de 11-Bergentocht begin deze maand organiseren ze nu op het eind hun Kratertocht. Alles gebeurt rond Wijtschate, één van de ....deelgemeenten van Heuvelland. Eens gestart gaan we zonder de 10km langs het doprspleintje 'de Dries'. Op de hoek herinnert het beeld van een ‘tunneler’ ons aan de soldaten die diep onder de heuvelrug van Wijtschate-Mesen de Duitse stellingen ondermijnden als voorbereiding aan de Mijnenslag van juni1917. We vervolgen langs het Kampagnebos (20 ha) waar men meerdere relicten uit WOI zich in bevind. Zo komen we voorbij een grote, als verblijf voor vleermuizen ingerichte bunker en bij het verlaten van het bos is er ook de gemetselde Duitse mijnenschacht Dietrich te zien. We wandelen een stukje langs de grote drukke baan om als enige het paadje te kiezen die boven een prachtig uitzicht geeft over het golvend landschap met onder meer de Rode Berg die we rechts herkennen. De kerk van Wulvergem laten we rechts, om langs de R.E. Farm Cemetery. Het is tijd om voor het eerst onze bevoorradingskaart te tonen om deze om te ruilen voor een drankje in de hoeve waar de kleine katjes dolle pret hebben. We nemen de klim die ons brengt naar de dorpskern van Wijtschate. Nu is het tijd om de wandelaars van de 10km te vergezellen door middel van een graspad die ons brengt naar de drukke Ieperstraat die we voorzichtig dwarsen om af te slaan naar de Blauwepoorthoek. We dalen af in de vallei van de Blauwepoortbeek waarna het Sint-Georgeswegel ons naar de avontuurlijke doorsteek van de kleiputten van de beschermde buizenfabriek Dumoulin brengt. Het lijkt wel of we hier een parcours van een cross krijgen want we maken kleine lusjes op dit terrein. Een weidepad brengt ons naar de Galgestraat waar we maar eventjes tijd hebben om andere collega's te begroeten want aan het einde van deze straat worden we gesplitst. Nu maken we kennis met eerste stukje pad van de ‘Grote keer’. De Grote Keer is een eeuwen oude voettocht langsheen de stadsgrenzen van Mesen. Ze valt samen met de noveen ter ere van O.-L.-Vrouw van Mesen en de relikwie van het Heilig Kruis en gaat jaarlijks door van 14 tot en met 22 september. Een groot deel van het traject is enkel dan toegankelijk en de landbouwers moeten daarvoor de doorgang over hun velden en weiden vrijmaken, dat kunnen we merken als we tussen de wortelen wandelen. Voordat we Mesen binnenwandelen,kiezen we voor enkele onverharde paden om te komen bij het Iers Vredespark. De toren symboliseert enerzijds de herdenking van alle soldaten van het Ierse eiland die gesneuveld zijn tijdens de Eerste Wereldoorlog en anderzijds het streven naar verzoening tussen alle inwoners van het Ierse eiland.  Eerst stappen we door het veld en vervolgens door een weide. Na nog een velddoorsteek komen we bij de rustpost in het ‘Peace Village’. Het is stilletjes tijd om terug te keren niet zonder eerst langs de Messines Ridge Britisch Cemetery voorbij te lopen. Hier liggen 1.503 soldaten begraven (1003 Verenigd Koninkrijk, 342 Australiërs, 128 Nieuw-Zeelanders, 57 Zuid-Afrikanen en 1 Canadees). Alle lichamen werden na de wapenstilstand uit het omliggende slagveld bijeen gebracht, wat ook het grote aantal onbekende soldaten verklaard. De hoeve naast het kerkhof was vroeger de abdijhoeve ‘Ferme du Moulin’. Op de plaats waar de Hospiesmolen, de windmolen van de boerderij, stond, werd het Cross of Sacrifice opgericht. Rondom vind je 44 gedenkplaten waarin de namen van 840 vermiste Nieuw-Zeelandse soldaten gebeiteld staan. Allen sneuvelden ze tijdens de Slag om Mesen op 7 of 8 juni 1917. We dalen af in de vallei van de Steenbeek en de onverharde Scheerstraat voert ons naar een pauze met versnapering in een boerderij. Er rest ons alleen nog te stijgen naar Wijtschate op hetzelfde stukje te wandelen als daarnet met onderweg de Duitse bunker, beter bekend als 'Sky Point' om zo een einde te maken aan deze wandeldag.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

"Provinciale wandeldag aan de Belgische kust."

Het is weer tijd om een tocht van mijn wandelclub mee te doen. De wisselbekertocht van het jaar is traditioneel de Duin- en Poldertocht, dus op naar Lombardsijde. Het is zondagmiddag dus grote afstand zit er niet in, ik moet blij zijn met de 19km maar wandelen is goed voor de gezondheid. De 4 grootste afstanden beginnen hier met een plaatselijke lusje om te beginnen. Hier niet ver vandaan liggen nog de bunkers van Veldbatterij Bamburg waar we dus door wandelen. Een plaatselijke boer heeft hier duidelijk groenten over want zijn voorgevel is versierd met pompoenen en een kar vol courgettes. Ondertussen zijn we het plaatsnaambord van Slijpe(Middelkerke)voorbij gewandeld en zoeken we de Rattevallebrug op. Die licht natuurlijk aan het water waar daarnaast een jaagpad loopt die met momenten niet effen is om zo terug te keren naar Lombardsijde met ook nog onderweg de zonnepanelen park met zijn windmolens. Na de startzaal weer binnengesprongen gaat het nu de andere kant op richting het reservaat IJzermonding die we doorwandelen om langs het kwartier Lombardsijde met zijn vuurtoren(nu omgeven door een stelling)om het strand op te zoeken. We pikken een stukje zeelucht mee om langs een duinpaadje halt te houden aan de rustpost in een plaatselijke serre. Vanaf hier krijgen meerdere afstanden plaatselijke lus(-sen)voorgeschoteld terwijl wij stilletjes aan naar de startzaal te gaan zonder eerst langs de campingzones te passeren om aan te komen.

Aantal deelnemers: 1432

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"De laatste midweek tocht van de zomer."

De laatste midweektocht van het zomerverlof brengt me naar Wijnendale(Torhout)om voor de 10^de Terug naar de Natuurtocht. Het moet niet altijd loopwedstrijden zijn dachten de Road Runners uit torhout, waarom niet eens een wandeling inrichten? En zo komen velen ieder jaar terug naar hen om volop te gaan genieten van de natuur. Vanuit het parochiezaal starten telkens 3 lussen, dus beginnen we met lus a(5,8km).Het is meteen de kortste, maar zonet lazen we dat het is met de meeste natuur. Even langs de verdoken watermolen zoeken we het Provinciedomein d'Aertrycke op waar we enkele lussen trekken rond het kasteel. Met sommige momenten horen we het geluid van kettingzagen waar een grote kraan erop wijst dat er hier aan bosbeheer doet. Na het bos draaien we nog een oostwegel in voordat we weer belanden in het parochiezaal waar we meteen beginnen aan lus b(7,5km) Aan de kerk komen straks weer want hier worden de 2 overige lussen gesplitst. Wij gaan eerst naar links waar we de trap afdalen om op de groene 62 te wandelen. Een private wegeltje die ook jachtgebied is&slechts vandaag bewandelbaar is(die we konden afleiden op een bordje in het begin)brengt opnieuw ons naar een bos waar we wandelen op de groene dreven tussen de bomen die ons al een beetje denken aan de komende herfst. Uit het bos wandelen we het gehucht Driekoningen binnen, gelukkig niet voor lang want we wandelen door de poort van het provinciedomein en zien nu het kasteel op zijn vooraanzicht. Na een tussenstop in de startzaal beginnen we aan de laatste lus c(8,1km)Wat komt er als eerst op gedachte als je "Wijnendale"hoort? Bijna zeker hoor je veel het kasteel, deze kunnen we dus niet vergeten vandaag. We verlaten de dorpskern om nu bovenop de groene 62 te wandelen om de verbinding te maken naar het kasteel. We wandelen door het domeinbos met lange stukken waar enkele druppels vallen die nochtans niet voorspeld was om met volle teugen te genieten met name van de kasteelbeek, de ijskelder, het kapelletje&natuurlijk het kasteel zelf(waar wel van buitenaf)Nog een klein stukje af te leggen moeten we om terug te keren in de parochiezaal waar we ten volle genoten hebben van deze wandeling.

 Aantal deelnemers:740

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

"Voor dat we het beseffen zit het weer erop."

Het was nog droog toen we voor de laatste keer deze morgen de bus namen om ons te laten brengen naar Ieper. Eens uit de bus mochten de paraplu's al open, hopelijk zal dit niet voor gans de dag zijn. Het is eventjes wachten op de start, maar eens op gang geschoten volgen worden we direct afgescheiden van de 2 kleinste afstanden. Het beginstukje is dezelfde als vorig jaar met een passage door het park tot aan de drukke baan. We volgen de vijverbeek om de open vlakte in te trekken richting Vlamertinge. De wandelaars van de 16km gaan door het kasteel van Vlamertinge, terwijl wij daartegen rechtdoor wandelen tot aan de Hospitaalhoek. Daar gaat het rechts de boerenwegels die nu modderwegels zijn op tot aan Elverdinge. Ook wij krijgen een kasteeldomein voorgeschoteld. Binnengaan doen we via de groene poort, het pad links volgend langs de vijver om buiten te gaan via de zwarte poort. Vooraleer de drukke baan over te steken, groeten we eerst nog het beeld van "bekend ventje" en gaan we in rechte lijn naar Boezinge. Onderweg komen we de kleinste afstand tegen die bijna aan het einde van deze wandeling zijn daar hun aankomst is in Boezinge. Wie goesting heeft kan een gratis pintje drinken in brouwerij SAS of voor de anderen even verder een gratis frisdrankje krijgen. Direct na het Artillery Wood Cemetery splitsen onze wegen opnieuw en wandelen als grootste afstand de steentjespad(Ledwigepad)tot aan de fabriek van Belgomilk waar we een frisco krijgen. Daarna in rechte lijn via een laatste stukje onverhard van deze editie naar Sint-Jan waar alle wandelaars(op de 8 na dus)samen komen t.h.v. New Irish Farm Cemetery. We krijgen nog een gratis drankje&koekje als sampling tot we de poort van de eindcontrole doorwandelen, MAAR nog moeten doorwandelen naar de parkingsite van Picanol om onze medaille of plaatje kunnen ophalen die het einde luid van deze editie, maar nu al verlangen naar 20/08/2014 voor de 42^ste editie.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

"Niemand verlangt naar deze dag."

Als je 1dag niet willen hebben is het wel steeds de dag van Diksmuide. De meeste vinden deze de saaiste van alle vier. Gelukkig regent het niet zoals gisteren, maar de warmte moeten we wel meenemen. Als de burgemeester ons op gang heeft geschoten wandelen we door tot we de brug over de IJzer over steken en dan onder de brug wandelen richting de IJzertoren. Nu volgt ons voor 80% van het vervolg rustige wegen met als eerste dorpje Sint-Jacobskapelle. Hier nemen we afscheid van de kleinste afstand zonder eerst nog een drankje mee te graaien onder het waakzaam oog van "De Pelgrim". Onder de wieken van de windmolens gaat ook de 16km van ons weg die richting Nieuwkapelle wandelen. Wij bevinden ons nu op de Oude zeedijk totdat we in Lo aankomen. Nu de fabriek van Jules Destrooper hier bevind krijgen we een boterlukke om door het stadspark te wandelen met aan het einde de Caeserboom aan de Westpoort. Eens een molen voorbij slaan we rechts de velden in. We wandelen een kleine 5km door verschillende boerderijen en veldwegeltjes. We komen uit aan het mout- en brouwhuis waar we gescand worden en nagenoeg over de helft zijn. We lopen een stukje langs de Lovaart om deze over te steken waar de brug versiert is met meerdere pijlen. We wandelen op het steentjespad van de Pannendorpwandelroute, om zo te komen in Lampernisse. Eerst pikken we de 24km op, kort daarna de 16 kilometerwandelaars om richting te IJzertoren voor de 2^de keer deze dag te bereiken. Het einde is bijna hetzelfde als het begin maar het gaat nu links door de winkels tot aan de Grote Markt.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

"Vandaag is het genieten, als is het puffen."

De 2^de dag is traditioneel de mooiste van de vier waar vandaag het heuvelland centraal staat. Starten doen we de komende dagen op de plaatselijke grote markten, vandaag naast het stadhuis. We wandelen tegen het verkeer in om de ring over de steken om zonder de 8km langs de zijkant van de industrieterrein te wandelen met voor we de controleurs van de omloop die me bij wijze van spreke escorteren. Op naar de 5km waar we de mensen van de melkbrigade tegen komen en stilletjes aan de bergen in de verte zien. De wandelaars van de 2 grote afstanden trekken verder naar Loker waar we gesplitst worden om elkaar terug te zien op de Rodeberg. Wij volgen het graspaadje en het bos tot we de laatste meters kassei betreden tot op de top van de Kemmelberg waar daar ons een frisdrank kunnen krijgen. Via "Den Engel" dalen we langs de kasseien om via het graspaadje richting Dranouter te wandelen. Op de grote parking word onze kaart afgestempeld om in orde te zijn met de boekhouding. Een vervelend stukje onverhard met grote stenen in reservaat Eeuwenhout brengt ons de Douvevallei in, zeer mooie zichten, zeer mooie paadjes in het bos, zelfs enkele trapjes met als finale een kleine korte klim naar de Rodeberg om uit te komen bij de "Lijstermolen". We dalen samen met de wandelaars van de 24km af naar Westouter, waar jammer genoeg de paraplu's tevoorschijn moeten komen. We nemen nu definitief afscheid van de heuvels om onderweg al de wandelaars weer op te pikken voordat we wegens werken even een omweg moeten maken om de Vleterbeek naast ons zien en de stadskern ban Poperinge binnen te dringen en de markt te veroveren waar de ambiance jammer genoeg niet te vinden is daar iedereen verschuiling zoekt.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

"Wandelen op het thuisfront."

De 4-daagse is voor mij het einde van de zomervakantie, waar we rond de ijzer wandelen. De 1ste dag is voor mij een thuismatch daar het loopt in eigen gemeente. Nu het nog kan heb ik eerst uitgeslapen, want de komende dagen is het steeds vroeg opstaan. Ik start zoals het hoort op de begin aan de St.-Niklaaskerk. We gaan rechts en zien daar de tentenkamp van Oostduinkerke om stilletjes aan Doornpanne te bereiken. Onderweg hebben we al de 8km-stappers achter gelaten. We wandelen door het reservaat op het steengruis voor dat we dalen richting zee toe. Na een melkbekertje hebben we 5km achter ons en volgen de ganse dijk tot aan St.-Idesbald met onderweg een soepje van de Paardevissers en de 16km daar ons verlieten. Wij alleen volgen de grote baan voordat we De Panne binnentreden om een appeltje te krijgen van de gemeente om deze op te eten tijdens de hele dijk tot aan de tent van Marcel Vantilt. We zoeken het strand op om deze een klein stukje te volgen. Zand krijgen we nu in overvloed, daar we een passage hebben door domein De Westhoek. Voor afkoeling zorgt het Calmeynbos en een fruitsapje aan het einde van deze strook. We bewandelen de macadamwegen om stilletjes aan Veurne te bereiken. Dit doen we langs het water met de verschillende bruggen. We bereiken de site van de Suikerfabriek en zien loopgraven gereconstrueerd voor de serie 'in de velden'. Voor we het station passeren moeten we eerst onze kaart afstempelen. We zoeken stilletjes weer de rust op om quasi in rechte lijn te wandelen naar Wulpen, een deelgemeente van Koksijde. Aan het brugje is het weer de samenkomst van alle afstanden om de laatste meters af te leggen langs het golfcomplex voordat we in het visserijmuseum belanden.

 Aantal deelnemers:6102

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandegazette.be   

Snaaskerke, waar kan je dit het best situeren?Het is even buiten Oostende maar ook niet ver van Gistel gelegen. Het is bereikbaar met het openbaar vervoer dus wandelschoenen aan voor de polderwandeltocht georganiseerd door Wandelclub Gistel. Welke van de drie afstanden zullen we doen vraag ik me af bij de inschrijvingstafel. Het is mooi weer & tijd genoeg, dus waarom niet kiezen voor de 22km. We mogen nog even genieten van rustige wegen maar dan volgt de grote baan langs het Plassendalevaart waar we netjes achter elkaar wandelen. Er moet een manier zijn om hier over of onder het water te kunnen! Ah, wat zien we daar al? Collega's wandelaars wandelen op de Snaaskerkebrug dat wij dus ook op en af moeten. Nu laten we het geruis van auto's ruilen voor het geruis van vogeltjes terwijl de koeien +schapen liever gezellig met zen allen de schaduw opzoeken. Als we de houtfabriek gepasseerd zijn vroeg er me iemand of dit de weg naar de start is. Ik help ze op de goede weg daar ik de streek een beetje ken. We nemen de andere brug over het water om weldra afscheid te nemen van de kleinste afstand die in de rustpost/startzaal hun wandeling al hebben opzitten. Eens weer bij de Sint-Cornelius-kerk gaat het nu naar links waar ik de dame zie die me daarnet iets vroeg voor de startzaal. We wandelen bij het geboortebos van 2006 op de groene 62 tot aan de thuishaven van deze wandelclub met name Gistel. Eerst de tunnel onder de E40 voordat we de cafetaria van het zwembad rusten is geblazen. Voor de afkoeling moeten de mensen ergens anders naartoe want die is gesloten vandaag, maar de zee is toch niet ver. Het is eerst aandachtig het splitsingsbord raadplegen dat je de juiste weg kiest, want hopelijk ben ik de enige die de verkeerde richting heb bewandeld. Voor het plaatselijk lusje wandelen we voorbij het borstbeeld van Pieter Bortier.In Gistel experimenteerde hij op de Britanniahoeve, en legde hij volkstuintjes aan voor gepensioneerde landbouwers zonder eigendom. Dit was een primeur in België. In Diksmuide opende de hij als eerste in West-Vlaanderen een openbaar park. We wandelen voorbij de oostmolen om de harde weg te wandelen tussen de maïsvelden om terug voor een poosje de groen 62 te bewandelen tot we weer bij het zwembad zijn. Nu ik de juiste weg volg moeten we over de E40 om het macadamwegeltje te volgen naast de Waerevaart. Nog even de grote baan volgen tot we even voorbij de betonfabriek het stukje opnieuw doen die ons nu ik brengt naar het einde toe.

Bijlagen:
http://www.wandelgazette.be   

"Tis tijd voor den 2^de 100 van het jaar."

Met zen allen komen we de 2^de vrijdag van augustus naar Bornem om deel te nemen aan de "Dodentocht". Sommigen voor een weddenschap, de eerste deelname of gewoon om proberen als getrainde wandelaar de 100km af te leggen binnen 24 uur. Na een treinreis wilde ik van voor eens starten en was dus om 17u al aanwezig om mijn badge af te halen. Na ik mijn bagage te hebben afgegeven aan één van de vele vrijwilligers, verschoot ik dat er al een spurtje van een kilometer werd ingezet om toch vooraan te staan. Terwijl sommigen nog een dutje proberen te doen schoven er duizenden aan in mondjesmaat om klaar te staan om te vertrekken. Nadat weervrouw Sabine Hagedooren als ambassadrice van Plan België ons beide handen in de lucht wilde hebben&de burgemeester door een micro die niet wilde meehelpen voor zijn toespraak steeg de spanning op. De brandweer zorgde ervoor dat het nog even kalm was, maar eens zij weg waren gingen de lopers als een schicht ervandoor. Door het late startuur(21h)was het niet lang wachten voor het donker werd toen we op de Groenendijk lang de Schelde, wandelden met links enkele schapen onder het krekelsgeluid. Aan de kerk van Weert kregen we de tijd om voor de 1ste keer ons bevoorraden met een bekertje water. Als we de steentjesdreef met enkele grote putten hebben bewandeld komen we terug in het centrum van Bornem, waar we nog niet opgeven want 15km afgelegd te hebben is nog geen 100, dus houd de moed erin collega's. We gaan de tunnel onder de N16 door om bij de chocoladefabriek krachten op te doen door een dorstlesser en een rijsttaartje. De Schelde speelt een bijrol in deze actiefilm omdat we er weer langs wandelen voordat we kennis maken met Hingene, die wellicht bekend staat als de gemeente van kasseien, die wij niet graag opwandelen. Op weg naar Ruisbroek zien we de schelde stromen in het donker, het ideale moment om de kikkers te horen. Wat ook hoort bij dit evenement is dat de plaatselijke bewoners ook hun slaap even uitstellen om bij een vuurtje, de ene al groter dan de andere, de deelnemers aanmoedigen. Aan het station gaan we naar rechts om eventjes het spoor te volgen tot we aan een rondpunt een kookketel met de naam 'Duvel' opmerken. Dat wil zeggen dat we op de controle aan de klimmuur de kans op een Duveltje naast ons verstandelijk liggen, voor we een passage hebben door de brouwerij. Nu volgt het langste overgangsstuk van 10,39km tot de volgende controlepost, met op een deeltje een vervelend stukje onverhard waar de stenen uitsteken, maar gelukkig hebben we genoeg zaklampen bij om niet te kunnen struikelen. In de gemeente Londerzeel staan de mensen van Aquarius om ons een drankje te geven in toch te zeggen uitstekende weeromstandigheden. Nu komen we aan het punt net na het bordje van de 50km waar de meeste willen bereiken, de bekende post van Palm. We zien na 7uur wandelen dat er nog weinig opgevers zijn, zodat het nog kalm is. Vlug de tijd geven om ons van frissere kleren en/of kousen aan te brengen plus krachten op te doen om te beginnen aan het tweede gedeelte. Als de duisternis heeft plaats gemaakt voor de dag mag een stukje bos niet ontbreken, dus wandelen we door het Buggenhoutbos om nog een stukje molenbeek mee te pikken om krachten op te doen aan de school van Lippelo. Kort erna hebben we al 3/4 opzitten van deze tocht om rond het water van het fort Lieszele te wandelen. Een onverhard wegeltje brengt ons naar het centrum van Puurs om even halt te houden. Na de toren gaat het links door Wandelbos Tekbroek om de verbinding te maken naar Oppuurs. Een agente brengt ons veilig de baan over om het onverhard paadje te wandelen tussen de Vlasrootputten. Nadat we de nog overblijfselen van het vroegere station Sint-Amands met kort daarna de sporthal kunnen we hier nog even bij- of aftanken voor de laatste 10km af te leggen. Traditioneel volgt nu de passage op jaagpad of beter bekend de dijk van de Schelde. Eerst passeren we Mariekerke, het dorp van Emile Verhaeren met onder meer zijn grafsteen die uitkijkt op de grote plas. Wie het nog nodig heeft kan nog even bijtanken bij de laatste bevoorradingspunt om beginnen af te tellen met de albekende bordjes voordat we het centrum betreden waar we onder geklap de eindmeet bereiken net zoal de 6932 collega's van de 11157(recordopkomst)die gisterenavond vertrokken zijn.

 Aantal deelnemers:11175

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

"De laatste voorbereiding op de Dodentocht."

Vele wandelclubs hebben een midweek wandeltocht op hun jaarprogramma staan, dus kon wandelclub de Stormvogels uit Oostende niet achterblijven. Op naar tsjeitje (nvdr. zeetje) of respectievelijk De Haan voor de 42ste uitvoering van de Noordzeetocht. Verzamelen doen we aan de Einsteinschool alwaar ons de keuze wordt geboden van vijf wandelafstanden.We kijken eerst of er geen verkeer is om de drukke Stationsstraat te dwarsen richting de Sint Monicakerk. We stappen eveneens voorbij de nieuwe bibliotheek waar vroeger de pastorie van de paters Augustijnen stond opgesteld. Het is nu opletten geblazen bij het over steken van de drukke baan en de tramsporen (de trams zijn dringend aan vervanging toe maar ze rijden nog altijd heel geruisloos!). We wandelen nu op en neer door de Concessiewijk met zijn talrijke geklasseerde villa's uit de Belle-Epoque.Na de zeetrap afgedaald te zijn ontmoeten we in de Normandiëlaan een beroemde geleerde die rustig op een bankje zit. Het is Einstein, die hier in deze gemeente veel van zijn vrije tijd doorbracht. Het is tijd om de natuur op te zoeken, een stuk Duinbossen De Haan/deelgebied Vlissegem wenkt. Waarna we de zeedijk opstappen, waar we merken dat er nog niet veel strandgangers te zien zijn. Via een stukje van het domeinbos (waar ook een venijnig trapje inzit naar een torentje)bereiken we opnieuw de startzaal als rustpost. Na de inwendige mens gesterkt te hebben, stappen we nu naar links, met dank aan de parcoursbouwer! Enkele rustige wijken met moderne villa's brengen ons terug naar het bos. Via rustige, slingerende, onverharde bospaden bereiken we de wijk Vosseslag. Een deelgemeente van De Haan waar het centrumplein druk aan het renoveren is. Even verder in de wijkschool van het GO! Vosseslag hebben we terug een rustpost. Behoor je net zoals ik tot de 24 km-stappers dan moeten we hier nog een extra lusje afleggen. We flirten met de grens van buurgemeente Bredene om het wegeltje te nemen naar recreatiedomein de Grasduinen. Net tot aan het begin, want tussen de 2 kampeerzones door wenken we af en tegelijkertijd vormt deze periode er een grote circustent. We wandelen op het paadje waar we aan beide kanten natuurreservaat d'Heye kunnen bezichtigen. Nog eventjes de straten van dit Bredense gehucht bewandelen voordat we terug de rustpost binnen springen weliswaar al wandelend. Na een verkwikkende rust met deze zomerse wandeltemperaturen zijn we klaar voor het laatste stuk van de wandeling. Al snel zoeken we de verkoeling op van het duinbos De Haan/deelgebied Klemskerke. Wie hier al meerdere keren heeft gewandeld weet dat het paadje er niet zo denderend bij ligt. We moeten uitkijken om niet te struikelen willen we heelhuids de eindmeet bereiken.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

"Even ons terug doen denken aan de kinderjaren."

Als er ieder jaar in Middelkerke een stripfestival plaats vind organiseert de Duintrappers hun Stripfigurentocht. We zijn gestart vanuit de startzaal met alle afstanden tegelijkertijd zodat we op vertoon van onze controlekaart na een tijdje de dijk te hebben bewandeld, gratis het festival kunnen bezoeken. Eens uit de tent gaan we richting Oostende lang beide kanten van de trambaan om langs het wegeltje met zijn campings terug in de startzaal te komen voor de rustpost. We nemen hetzelfde stukje tot aan de dijk nogmaals, maar nu de andere kant op. We komen de verschillende bronzen stripfiguren tegen zoals jommeke, nero,etc. op weg naar Westende. We verlaten de dijk via het schelpwegeltje die gaat langs het vroegere camping Kosmos tot we even verder in het schooltje de rustpost is gelegen. Terwijl de grootste afstand hier nog een plaatselijke lusje aflegt keren wij alvast terug. Eens de kerk voorbij is het tijd om in de polders te wandelen voor ruime tijd met onder meer de stripdoolhof die alsware de poort is om Middelkerke terug in te wandelen. We maken nog een passage door het stadspark die ons terug doet belanden bij de sporthal.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"Het zwoele weer word letterlijk weggespeld."

Het was zwoel met kans op onweer, hopelijk is het niet erg toen ik richting gits trok waar voetje voor voetje hun gitsbergroute inrichten. Het was mistig, doch droog en warm toen we vertrokken voor de 31km vanuit de sportzaal van het Dominiek Savio Instituut. Aan het einde van de Koolkampstraat gaat het links de Engelhofstraat in, een mooie asfaltweg met veel groen en prachtige woningen. Het is heel rustig in de straat, je hoort zelfs bijna geen vogels. Dit is waarschijnlijk te wijten aan het mistige weer. We horen het in de verte reeds donderen. De 50 km verlaten ons en wij slaan rechtsaf. In deze straat zijn er aan weerszijden maïsvelden. De maïs is al tot op manshoogte gegroeid en gelukkig is er geen felle zon want dan is de hitte bijna niet te harden. We maken een passage door de Hawynbossen die hier ligt. Het begint nu toch serieus te donderen en we zien de eerste bliksemschichten. Plots begint het hevig te stortregenen. Ik berg snel mijn fototoestel op en in enkele seconden ben ik doornat. Ik probeer te schuilen onder een boom of even verder in een landbouwgarage. Het blijft maar stortregenen en het ziet er niet naar uit dat het vlug zal stoppen. We hebben in een lus gelopen en eigenlijk ben ik niet ver meer van de rustpost. Gelukkig is de regen nu voorbij definitief toen we in groot Roeselare wandelden met deelgemeente beveren-aan-de-Ijzer waar een rustpost was. Nu keerden we terug met nog een passage op de gitsberg tot we afdaalden tot het stationsgebouw die vlakbij de finish lag.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"ook al is heet, zo vlucht je al het gedoe van de troonwissel."

Omdat de troonwisseling mij niet interesseert heb ik geluk dat er een wandeling in de buurt is. De Spoetnikstappers organiseren in Westende hun jaarlijkse Beachwalk. De tocht is ingedeeld in drie lussen. Ze alle drie doen kan ik niet wegens ik pas achter de middag kan starten. Ik heb gekozen om lus 1&2 te doen, beginnend met de laatste. We nemen een kasseiwegeltje om rechts af te slaan en nu gewoon rechtdoor te wandelen richting de zee. We wandelen tussen de strandgangers op deze hete dag om het strand te volgen tot aan de pier van Nieuwpoort. Dit loopt eveneens gelijk met natuurreservaat 'De IJzermonding' alsook het legerkwartier van Lombardsijde waar wij rond wandelen. Nog even de drukke baan oversteken, de tram voorrang geven om via de campingplaatsen een klein wegeltje te nemen om uit te komen recht tegenover het vroegere camping Kosmos. Weldra belanden we weer in de startzaal om direct te beginnen aan lus 1. We zoeken de trambaan even weer op voor een korte tijd om de dijk op te zoeken. Die wandelen we richting Middelkerke tot even voorbij hotel de Rotonde de dijk te verlaten via een wegeltje waar we links de watertoren zien. We steken de drukke baan over en kiezen voor het verharde duinenwegel waar we nu rechttoe gaan want deze komt uit aan het pleintje waar de start/aankomst is. Toch heb ik deze hitte een wandeling gemaakt van 14,5km.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"Wandelen door de natuurgebieden even uit het stadscentrum."

Nu het nog volop zomer is moeten we er ten volle van genieten. Daarom lassen we op het laatst nog een tocht in. Nu organiseren de Keignaerttrippers uit Oostende voor de 3de maal Rondom De Keignaert. Ik dus het openbaar vervoer nemen om de verplaatsing te maken even uit het stadscentrum waar de inschrijving plaats vind. De langste afstand dat ik vandaag kan doen is ruim 24km lang. Eens gestart nemen we de wegeltjes die de omliggende wijken zich verbinden. Zo komen we uit in de industriezone die we snel doorwandelen. Eens buiten mogen we een klein stukje rond wandelen het krekengebied. Nadat we dit stukje verkend hebben konden we door het Vredesbos wandelen maar helaas, de wandeling zet ons voort richting Zandvoorde. Een onverdoken wegeltje brengt ons naar de Grote Keignaert, een prachtig stukje watergebied die je kan bewonderen als je tijd hebt door een uitkijktoren. Rond de skeelerpiste komen we het beeldhouwwerk van 'De zwaan met kuikens', want zwaan komt hier veel voor met o.a. zwanefeesten, de zwaanhoek&zwanenlaan. Het is tijd voor de 1ste rustpost in de toepasselijke taverne "De Leegaard". We zetten ons tocht verder en bewandelen het Noriyuki Inoue Pad(spreek dat maar eens uit)die zich bevind naast het Geuzenbos. We doorkruisen onze collega's als we Zandvoorde achter ons laten en bewandelen een stukje Groen 62 over de E40. We volgen de drukke baan om deze even voorbij te steken voor een rustig stukje naast de spoorweg om te belanden in de startzaal/rustpost. Nu is het tijd om  na de 2de passage van het tunneltje te gaan wandelen met de kleinste afstand. We wandelen rond het Jet Center om via de volkstuintjes een passage te maken door het Maria-Hendrikapark. We wandelen rond de Konijnevijver en het Spiegelmeer(met een kunstwerk in het midden)om weer het schaduwstukje te verlaten langs het bomenpad. Terwijl de andere afstanden richting de aankomst gaan moeten wij nog een plaatselijke lusje maken om aan onze kilometers te komen. We nemen de brug over de E40 en belanden terug in de industriezone, waar het voorbijzoeven van de vrachtwagens zorgt voor de wervelwindje. We verlaten het drukke gedeelte om te wandelen langs het sportcomplex De Schorre, met niet alleen zijn sportterreinen maar ook hier een volkstuintje en een aantal bunkers. We wandelen door het gehucht Stene met zijn witte molen tot we nogmaals de E40 over steken en links de torens zien van Oostende om terug te belanden in de wijk Konterdam  om een einde te maken aan deze wandeltocht.

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   

"Wandelen in de zomer aan de andere kant van de kust."

Eerst moeten we een verplaatsing nemen van ruim 2 uur voordat we kunnen deelnemen aan de zomertocht te Knokke-Heist. De wandelende Noordzee Boys organiseren steeds in de zomervakantie hun zomertocht. Eens gestart voor de 20km vanuit het schuttersplein volgen we het Caddiespad naar het waterbedrijf met zijn blauwe kraan. Achter het gemeentehuis volgen we de verschillende paadjes tussen de riante villa's tot we langs Maurice Lippens afscheid nemen van de 2 kleinste afstanden. Vanaf volgende week is hij pas koning maar heden heeft hij hier nog zijn Prins Filiplaan die wij ingaan die grenst aan het Koningbos. Maar niet getreurd, we maken ook een passage door het bos tot we terecht komen in de rustpost. Nog een klein stukje weer door het bos om stilletjes aan richting het strand te gaan via het Zoutedijkske. De andere afstanden zoeken al snel de dijk op terwijl wij nog langs de villa's wandelen die eromheen zijn gebouwd. Het is nu ook voor ons tijd om de dijk te bewandelen die we geruime tijd wandelen om toch deze toch eventjes te verlaten voor de rustpost in het schooltje vlak na de H.Hartkerk. We hebben nog niet genoeg gekregen van de zee want weer een passage op de dijk met onder meer zijn casino&de Wandelaar. Even verder wandelen we alleen een stukje verder een bosje in die naast de drukke baan loopt. De andere afstanden mogen we weer begroeten bij het Zeemeerpark met een kunstwerk midden het water, om samen een passage te maken langs het Lippensplein, die pal voor de winkelstraat ligt. Nog even langs de sportpark om via Sint-Sebastiaanspad terug te belanden op het schuttersplein.
Aantal deelnemers:926

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

"Je hoeft express geen gids te nemen, als je het alleen kunt verkennen."

Het is tijd om vandaag aan citytrippen te doen in het Venetië van het Noorden. De Brugse Metten wandelclub organiseert voor de 11^de keer hun Breydel&De Coninck-wandeltocht die pal in de stadswallen van Brugge zal plaats vinden. Eens vanuit de startzaal dien niet ver van het station ligt wandelen we op de vesten tot we de gele Ezelspoort te voorschijn komt. We wandelen er rond heen om de Pater Damiaanstraat in te wandelen waar we her en der prachtige huisbouw tegenkomen. In het centrumgedeelte vind men her en der kerken zoals er ook één staat op het Sint Jacobsplein. Niet ver hier vandaan komen we de stadsschouwburg voorbij waar voor de ingang een beeldhouwwerk staat. Het duurt niet lang voordat we belanden op de grote markt met zijn belfort die centraal in de belangstelling staat. De club heeft ervoor gekozen om in die belfort een rustpost in te lassen in de zaal Georges Rodenbach. Straks komen we hier nog eens terug maar eerst worden we nog gesplitst om richting de Burg te wandelen. Waar enkele gidsen in kleine groepjes de toeristen meer info geven trekken wij langs de vismarkt langs het water waar de toeristenbootjes talrijk aanwezig zijn op deze mooie dag. Het is tijd dat wij als grootste afstand tijd maken om alleen te wandelen. We verlaten even het centrum om een passage te maken door het Pastoor Van Hoecke-plantsoen. Even voorbij het kinderkunstwerk merken we op dat we te ver zijn gewandeld, dus even terug keren om een steegje te bewandelen. In het kantmuseum vind de volgende rustpost deze plaats vin in de kantine. We maken tijd om met de andere afstand stilletjes terug te wandelen naar het belfort voor de 3^de rustpost van de dag. Nu gaan we de andere kant op om eventjes door de winkelstraat te wandelen. Het is tijd om het wegeltje te bewandelen naast de molens die hier ook bevinden. Daar hoort ook de Smedenpoort bij die niet ver van de jachthaven ligt. We wandelen er even rond om een passage te maken door het Koningin Astridpark. Kijk daar wie er naar ons kijkt, het is de standbeeld van Guido Gezelle. We maken nog een passage door het concertgebouw recht tegenover het t'Zand om de laatste meters af te leggen van deze wandeling.

06-07-2013 om 00:00 geschreven door COBI  

"Een lange wandeling maken tijdens de kortste nacht van het jaar."

Heet het 'Nacht van Vlaanderen', 'Nacht van West-Vlaanderen', of zoals dit jaar 'De Nacht&dag van torhout', goed en wel maar de meeste wandelaars houden het  gewoon bij ‘De Nacht’. Al zijn de afstanden lang, we doen dit in de kortste nacht van het jaar. Ik neem het openbaar vervoer om mij te verplaatsen naar Torhout voor mijn 4^de deelname van de Nacht van West-Vlaanderen. In de sporthal haalt iedereen zijn borstnummer en/of controlekaart om stilletjes zich klaar te maken voor de tocht. Om 20.15u kropen we in het zog van de lopers van de 42&10km en wandelden tussen 2 hagen van supporters over de Burg naar De markt. De brede Ruddevoordestraat leidde ons het Brugse Ommeland in. Een muziekgroepje en de startstempel wachtten ons op aan de ingang van het diocesaan centrum Virgo Fidelis, waar de schitterende dreven van het wandelbos ons de 1^ste natuurstroken bezorgden, om over te gaan in het Groenhovebos. Enkele meters verder waar we gratis peperkoek kregen lieten we de 10km achter en stapten het plaisierbos in. Een smal paadje tussen de varens zorgden ervoor dat het tempo even zakte. Langs enkele straten, met passage door het girodomein kwamen we aan in Veldegem waar we krachten konden opdoen met een banaan en een bekertje water. De wandelaars van de 42km komen hier straks nog eens terug, wij niet want we eindigen via andere wegen, maar dat is nog veraf. We wandelen het natuurdomein doeveren in waar onderweg even de benen moeten heffen om de houten bruggetjes te trotseren. We krijgen een vervelend stukje grasweide waar de dagelijkse runderen het terrein vol putjes heeft onderworpen waar wij moeten kijken of we onze enkels niet omslaan. Aan het einde van het natuurstrookje stond het bevoorradingsteam te wachten om ons bij te tanken met de nodige suikers van een bekertje cola&een suikerwafel. We dwarste een brede baan en zochten een brede natuurstrook langs de snelweg op afscheid te nemen van de 42km. Ondertussen kwamen de fluovestjes&zaklampen tevoorschijn. De sliert van op en neer dansende lichtjes werd gevormd, wat de mooiste momenten beleefd van De Nacht. We klauterden de A17over en kozen voor een lange kasseidreef die ons afleverde aan de controlepost in Oostkamp. Met het Rooiveld kregen we er een volgend bosstrook onder de voeten geschoven, die ons brengt in Waardamme. Hier krijgen we de kans om onze 1^ste portie koffie binnen, alsook(waar ik een beetje tegenopzie)een frangipanegebak, dat we moeten opeten, nu we de kans nog hebben om nog vast voedsel in te nemen. Wat rustige straatjes brachten ons naar een drukke baan waar een politieagent ons een veilige doorgang bezorgde. Al is Beernem hier 9km vandaan, toch moeten we eerst nog een ommetje maken om een passage te hebben te Hertsberge. Via een ommetje rond de kerk, wandelen we het uitgestrekte Bulskampveld in gevolgd door de Vagevuurbossen. Halt!!!, ik merk dat ik de verkeerde weg ben gewandeld dus moet ik een stukje terug om het juiste traject te volgen. Ondertussen zijn we beland in het gesloten instelling te Ruiselede waar we moeten letten op het verhoogje bij het binnenkomen van de controlepost. Leuke betondreefjes voerden ons even doorheen Oost-Vlaanderen, waar we 2 bruggen over wandelen om via de Miseriestraat de jachthaven van Beernem naast te wandelen met de intussen bekende voetgangersbrug over het kanaal Gent-Brugge-Oostende die we oversteken om via het wegeltje achter het gemeentehuis het Cultureel Centrum te bereiken waar we voor het eerst gebruik kunnen maken van onze bagage. Een tiental minuutjes later zetten we de tocht verder, want we zijn zo goed als halfweg. We zoeken een onverhard en nadien verhard paadje op die ons bracht naar het kanaal Gent-Oostende. We moeten de Leiemeersen onderbreken want in  Moerbrugge kregen we de kans voor een suikerwafel, maar daar bedank ik voor want mijn maag begon een beetje tegen te pruttelen. In tegenstelling tot vorig jaar gaan we niet via de Assebroekse Meersen om de Gemene Weiden te bewandelen. Ondertussen mogen de fluovestjes en de zaklampen weg gestoken worden en kijken de koeien een beetje vreemd op, want zo vroeg op de dag zoveel wandelaars voor hun neus zien voorbij komen, hadden ze wellicht niet gedacht. We steken de Steenbruggebrug over om een passage te maken door het Lappersfortbos, bekend om zen actie voor het behoud van dit stukje natuur. We volgen de vaartdijk om eindelijk Brugge in te treden. Via de Jachthaven, het allombekende Begijnhof & het Minnewaterpark krioelt het niet van de toeristen, maar de rust zelve bereiken we het concertgebouw bij ’t Zand. We wandelen nog door een aantal wijken voordat we de 2^de hoofdcontrolepost bereiken in het Immaculata Instituut(al een paar jaar niet het Boudewijn Seapark meer)waar we kunnen genieten van een boterhammetje met een tasje koffie. Hier kunnen we ook het overtollige belast achter laten in onze bagage om mijn rugzak enigszins lichter te maken. We trekken ons weer op gang om via enkel straten te belanden in het Tillegembos die zijn 50ste jaar mag vieren als provinciedomein. Een onverhard pad bracht ons langs de historische hoeves Peereboom&Hermitage. We volgden de Diksmuidse Heirweg tot onze voetjes nog eens een graspaadje voorgeschoteld krijgen in het domein Breisbroek. Bij het natuurcentrum bevind zich een hoeve waar ik opmerk dat ik hier buiten de medewerkers geen collega zie. Vanaf hier krijgen we een nieuw stukje parcours. Het gaat niet meer naar het sportcomplex de Groene Meersen. We ruilen dit terecht door een mooi stukje natuur van de Vloethemveld. Toch zijn we in Zedelgem om in het provinciaal veiligheidscentrum voor al onze hulpdiensten te genieten van een drankje. We trekken opnieuw het Vloethemveld in gevolgd door de open vlakte van de Klijthoek om bergopwaarts het dorpje Aartrijke te bereiken. Gelukkig is de temperatuur hier niet -60°C zoals vermeld aan een winkel anders was het onverantwoord om te wandelen. We verlaten het voetbalterrein van VV Aartrijke om even verder het stukje inwandelen van het  provinciaal domein D’Aertrycke, grondgebied Torhout, waar een lange dreef ons bracht naar de dorpskern van Wijnendale. Het is hier ook dat we de wandelaars van de Batjestocht ons bijvoegen. In het Parochiehuis kunnen we onze laatste krachten bijvullen om de resterende 4 kilometers af te leggen weliswaar in de regen. Via de welbekende Groene 62 gaat het zo goed als rechtdoor om aan het einde van deze strook nog even een drukke baan te dwarsen, en aan de brandweerkazerne het sportterrein inwandelen om de bel te mogen luiden na de 100km te hebben uitgewandeld.
Aantal deelnemers: 1975

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

"Lusjes maken om alle kanten van Vosseslag te zien."

Op een maandag hebben de meeste mensen moeite om zich weer op te laden voor een nieuwe week, maar dat geld niet voor de wandelaars die her en deer zijn ingeschreven bij verschillende clubs. Ik heb onlangs gelezen dat wandelen zelfs gezonder is dan lopen, dus trek ik mijn wandelschoenen aan om de verplaatsing te maken naar Bredene waar de Keignaerttrippers voor de 4^de maal Rondom De Vosseslag organiseren. Centrale punt is taverne Hippo 12 waarvan hieruit de 3 lussen beginnen als eindigen.  We starten aan lus 1 die meteen ook de kortste van allemaal is. Een tunneltje onder de trambaan brengt ons naar het verharde duinenpad bekend met zijn paddenstoel onderweg naar Bredene-aan-Zee. Als we weer een tunneltje induiken is het aangeraden even de oren dicht te houden want de grafittiverwijderaars maken heel veel herrie. We maken hier een passage met zijn talrijke winkeltjes alsook campings om naast het Plaesteelveld te wandelen tot aan het Visserskapel. Een grindwegeltje brengt ons weer terug om te beginnen aan lus 2. We volgen het voetwegeltje naast de drukke baan waar aan het einde ons brengt in Vosseslag. Hier is er tijd voor te veranderen van soort ondergrond en te kiezen voor de bospaden in Domeinbos De Haan/ deelgebied  Klemskerke. We keren eventjes terug om een passage te maken door de dorpskern waar vandaag de wekelijkse marktdag plaats vind. Het is stilletjes tijd om terug eventjes halt te houden in de startzaal na de langste lus van deze wandeltocht. Wie nog even de beentjes wil strekken kan zich nog uitleven aan lus 3. We verlaten de dorpskern om kalmere wegen te zoeken om de polders te bezichtigen. Dit doen we d.m.v. te wandelen naast natuurgebied D'Heye alsook de blauwwitte watertoren herkennen in de verte. We wandelen nog enig tijd op de macadamwegen tot we weer Vosseslag inwandelen. We nemen de Batterijstraat die ons leid nu naar de Fosielduinen van D'Heye, die we rechts naast ons zien. Nu nog even de laatste wegen opzoeken voordat we eindigen waar we begonnen zijn.

Aantal deelnemers:548

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be   

"Op strooptocht met de plaatselijke stroper"

Het gebeurt niet vaak dat er een tocht plaats vind in dezelfde gemeente in één week. Wie vorige week niet kon krijgt vandaag nog een kans als je Houthulst wilt bewonderen. De Warden Oom Stappers organiseert hun jaarlijkse Bakelandttocht genoemd naar de beruchte rover en zijn bende vanuit Hooglede. Ik verkies vandaag  voor 36 kilometer. Het duurt niet lang nadat we het dorpsplein achter ons hebben voor we de bospaden bewandelen in het 67ha  Vrijbos. Enkele kilometer lang volgden we een onverharde veldweg langs de rand van het militaire domein die er ook de rand van het bos vormt. Deze wordt nog gedeeltelijk gebruikt als munitieopslagplaats maar stil aan wordt het militaire gebruik afgebouwd. Aan de rand van het domein vind men de Belgische militaire begraafplaats van Houthulst. Op de Belgische militaire begraafplaats van Houthulst liggen 1723 Belgische en 81 Italiaanse doden begraven.  Deze begraafplaats werd na 1923 (na ruiming van springstoffen en bij het begin van de herbebossing) in een stervorm aangelegd en heeft een oppervlakte van 5 ha 24 a. De meeste Belgen stierven in de nabije omgeving tijdens het eindoffensief dat begon op 28 september 1918. De Italianen waren krijgsgevangenen in het Duitse leger. Zij moesten o.a. munitie via de smalspoorlijnen aanvoeren. Velen stierven in die situatie onder het vuur van hun geallieerde bondgenoten. Ze liggen achteraan op de begraafplaats tegen de bosrand begraven. We vervolgen onze weg tot de medewerkers ons begroeten in de rustpost 'Het Fazantenhof'. De 3 grootste afstanden leggen hier een plaatselijke lus af waar we wandelen door Jonkershove. We kiezen terug voor de bospaden waar de wandelaars van de 10km ons weer begroeten nabij de industriezone die we daarnet moesten achter laten. We wandelen door het sportcomplex die net ver ligt van de Sint Kristoffelkerk. Juist ernaast ligt het dorpsschooltje waar vele wandelaars buiten zitten om te profiteren van het zonnetje, want je weet nooit wanneer we nog die zullen zien. Ook hier worden we erop gewezen dat we een plaatselijke lus moeten afleggen. Via een passage door een privéterrein van een plaatselijke landbouwer, merk ik dat op de weegbrug mijn gewicht toch niet klopt met de werkelijkheid. Het gaat gestaag bergop omdat we de Heuvelrug van Klerken moeten bedwingen. We wandelen langs de talrijke serres waar aardbeien geteeld word voordat we nog een stukje Jonkershove doorwandelen om terug te belanden in de rustpost. Na de rust snuffelen we nog even rond op de rommelmarkt die we doorwandelen, maar pas op dat je de juiste weg gekozen heeft, want het splitsingsbord is een beetje weggedoken. We wandelen op verharde wegen richting Terrest, met zijn fraaie vergezichten tot we terug zijn in Houthulst. We hebben nog iets te goed. We krijgen nog een passage door het Rotsebos met zijn Lourdesgrot. Deze werd gebouwd 22jaar na de verschijning van Onze-Lieve-Vrouw te Lourdes. De grot werd in 1860 opgericht, op initiatief van Mevrouw Cassiers, echtgenote van senator Joannes Petrus Cassiers. Het werd de eerste grot in België die aan Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes toegewijd was. We wandelen rondom de grot waar de "Zeven Weeën" en de "Vijftien Mysteries"zijn uitgebeeld. We naderen de startzaal, maar dit is nog niet het einde voor ons&de42km. We wandelen langs de Fabrieksput die herdenkt naar een ondergane groentenfabriek. We krijgen een stukje onverhard waar ze druk bezig zijn met planten van aardappelen denk ik. Aan het einde van deze strook gaan de stappers van de 42km nog even recht door om nog een klimmetje van Staden mee te pikken, maar wij moeten dit niet te doen. We gaan wel weer tezamen de laatste onverhard stukje door met in het midden van het veld een bunker. Als we deze achter de rug hebben zien we voor ons weer de fabrieksput en kunnen voor de 2de maal(bij wijze van spreken)op bedevaart naar de grot en zo weten wat er nog rest om deze wandeling te beëindigen.

Aantal wandelaars: 842

Bijlagen:
http://www.beneluxwandelen.eu   
http://www.wandelgazette.be